Ἑρμηνεία στὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν''

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Ματθ. 2, 13-23

 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΗΡΩΔΑΙ

«Τότε Ἡρώδης... ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας

ἀνείλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεέμ...»

(Ματθ. 2, 16)

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ἀγαπητοί, ὅτα ἦρθε στὴ γῆ, γεννήθηκε μέσα σʼ ἕνα παχνὶ ἀλόγων ζώων στὴ Βηθλεέμ. Σὰν ἔφθασε ἡ Μαρία Παρθένος κʼ ἦταν ἕτοιμη νὰ γεννήση, δὲν βρέθηκε ἕνα σπίτι νʼ ἀνοίξη καὶ νὰ τὴν φιλοξενήση. Κλειστὲς οἱ πόρτες ὅλων τῶν σπιτιῶν σὲ περίοδο χειμώνα, ποὺ τὸ κρύο εἶνε τσουχτερό. Ζῶα, πρόβατα, βόδια καὶ γαϊδουράκια συντρόφευσαν τὸ Νήπιο τῆς Βηθλεέμ, τὸ Νήπιο ποὺ στέκεται πάνω ἀπʼ ὅλα τὰ νήπια, τὸ Θεῖο Νήπιο, ποὺ κάτω ἀπὸ τὴν ταπεινὴ ἀνθρώπινη μορφὴ του κρυβόταν ἡ Θεότητα.

Μεγάλο μυστήριο, ἄγνωστο στοὺς πολλούς! Ἄγνωστο στοὺς ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, πλουσίους καὶ μεγιστᾶνες τοῦ ἰσραήλ. Μόνο κάτι βοσκοί, ποὺ τὴ νύχτα φύλαγαν τὰ κοπάδια τους στὰ μαντριά τους, αὐτοὶ ἀξιώθηκαν νὰ λάβουν πρῶτοι γνῶσι τοῦ χαρμοσύνου μηνύματος καὶ ἄκουσαν τὸν ἀγγελικὸ ὕμνο «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14).

* * *

Γεννήθηκε ὁ Χριστός! Γεννήθηκε ὁ αἰώνιος Βασιλιᾶς, μπροστὰ στὸν ὁποῖο πελώρια μηδενικὰ εἶνε οἱ βασιλιᾶδες καὶ οἱ κυβερνῆτες τοῦ κόσμου αὐτοῦ. Γεννήθηκε σὲ μιὰ ἐποχή, ποὺ στὴν Ἰουδία βασίλευε ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ αἱμοβόρους βασιλιᾶδες τοῦ κόσμου τούτου, βασίλευε ὁ Ἡρώδης! Σκληρὸς καὶ ἀπάνθρωπος. Πολλὰ τὰ ἐγκλήματά του. Σκότωσε τὴ γυναῖκα του, τὰ ἀδέλφια του, καὶ αὐτὰ ἀκόμη τὰ παιδιά του. Εἶχε πιὰ γεράσει καὶ θὰ περίμενε κανεὶς τὰ πάθη του νὰ ἔχουν ἐξασθενήσει. Ἀλλὰ δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος, ὁ κακὸς καὶ διεφθαρμένος, δὲν ἀλλάζει οὔτε στὰ βαθειὰ γεράματά του. Ἀντιθέτως˙ ἔχουμε παραδείγματα ἀνθρώπων, ποὺ σὲ βαθειὰ γηρατειὰ διέπραξαν τὰ πιὸ μεγάλα καὶ φρικτὰ ἐκλήματα, σὰν νὰ ἐκδικοῦνταν τὴν ἀνθρωπότητα διότι φεύγουν ἀπὸ τὴ ζωή. Ἕνα τέτοιο παράδειγμα μᾶς ἄφησε καὶ ὁ Ἡρώδης.

Ὅταν ὁ Ἡρώδης πληροφορήθηκε τὸ γεγονὸς ἀπὸ τοὺς μάγους, ποὺ ἦρθαν γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὸ νέο Βασιλιᾶ τοῦ κόσμου, προσποιήθηκε ὅτι θέλει νὰ τὸν προσκυνήση καὶ αὐτός, ἀλλὰ στὸ βάθος τῆς καρδιᾶς του ἔκρυβε σχέδιο. Ἤθελε νὰ μάθη τὸν τόπο τῆς γεννήσεως τοῦ νέου Βασιλιᾶ, νὰ πάη δῆθεν σὰν προσκυνητής, καὶ νὰ θανατώση τὸ Νήπιο. Κακοῦργο σχέδιο!

Ἀλλʼ ὅλα τὰ κακοῦργα σχέδια δὲν πραγματοποιοῦνται. Ὑπάρχει Θεός. Ὑπάρχει θεία πρόνοια! Καὶ ὁ Θεός, ὁ οὐράνιος Πατέρας, προστάτευε τὸ Θεῖο Βρέφος καὶ τὴ μητέρα του. Ἐγκαίρως εἰδοποιήθηκε ὁ δίκαιος Ἰωσήφ γιὰ τὸ κακοῦργο σέδιο τοῦ Ἡρώδη, καὶ τὴ νύχτα ξύπνησε τὴν Παναγία ποὺ πῆρε στὴν ἀγκαλιά της τὸ Θεῖο Βρέφος καὶ πῆγαν στὴν Αἴγυπτο. Ἔγιναν οἱ πρῶτοι πρόσφυγες τοῦ χριστιανισμοῦ. Οἱ δὲ μάγοι καὶ αὐτοὶ εἰδοποιήθηκαν καὶ ἄλλαξαν δρόμο καὶ ἐπέστρεψαν στὴν πατρίδα τους.

Ὅταν ὁ Ἡρώδης εἶδε ὅτι τὸν γέλασαν οἱ μάγοι, ὠργίσθηκε˙ καὶ πάνω στὴν θηριώδη ὀργή του διέταξε νὰ σφάξουν ὅλα τὰ ἀρσενικὰ παιδάκια κάτω τῶν δύο ἐτῶν ποὺ ἦταν στὴ Βηθλεὲμ καὶ στὰ περίχωρά της. Φοβερὴ ἡ διαταγὴ τοῦ αἱμοβόρου Ἡρώδη! Στρατιῶτες τοῦ Ἡρώδησὰν λύκοι ὡρμοῦσαν στὰ σπίτια, ἅρπαζαν τὰ νήπια καὶ τὰ ἔσφαζαν μπροστὰ στὰ μάτια τῶν μητέρων τους. Θρῆνος καὶ κοπετὸς καὶ ὀδυρμὸς πολὺς ἀκούστηκε τότε. Ὅπως ἀναφέρει ἡ παράδοση, 14.000 παιδάκια σφάχτηκαν σὰν ἀρνάκια. Καὶ εἶνε αὐτὰ οἱ πρῶτοι μάρτυρες τοῦ χριστιανισμοῦ.

Δὲν πέρασε πολὺς καιρὸς καὶ ὁ αἱμοβόρος Ἡρώδης μέσα σὲ φοβεροὺς πόνους ξεψύχησε.

* * *

Ἀπὸ τότε ἔχουν περάσει 19 αἰῶνες. Ἀλλὰ δυστυχῶς τὸ ἔγκλημα, ποὺ διέπραξε τότε ὁ Ἡρώδης, ἐξακολουθεῖ νὰ γίνεται καὶ σήμερα. Δυστυχῶς καὶ σήμερα ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ποὺ ἔχουν καρδιὰ Ἡρώδη. Φονεύουν καὶ αὐτοὶ παιδιά. Παιδιά, ποὺ δὲν ἔφταιξαν καθόλου.

Θέλετε νὰ δῆτε σύγχρονα παραδείγματα; Ρίξτε μιὰ ματιὰ στὴν πολυβασανισμένη μεγαλόνησο Κύπρο. Ὅταν ἐκεῖ εἰσέβαλε ὁ Ἀττίλας, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἄλλες λεηλασίες καὶ καταστροφὲς ποὺ ἔκανε, διέπραξε καὶ τὸ ἔγκλημα τῆς γενοκτονίας. Δηλαδή, φόνευσε καὶ μικρὰ παιδιά. Ἔτσι οἱ Τοῦρκοι ἀποδείχθηκαν γνήσιοι ἀπόγονοι ἐκείνων, ποὺ στὰ χρόνια τῆς τουρκοκρατίας ὡρμοῦσαν στὰ σπίτια τῶν Ἑλλήνων, ἅρπαζαν ἀπὸ τὶς ἀγκαλιὲς τῶν μητέρων τους τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ τὰ κάνουν γενιτσάρους.

Ἀλλʼ Ἡρώδες ποὺ φονεύουν παιδιὰ δὲν εἶνε μόνοι οἱ Τοῦρκοι καὶ τὰ ὁλοκληρωτικὰ κράτη, ποὺ γιὰ νὰ ἐπιβάλουν τὴν τυρρανία τους σκοτώνουν γυναῖκες καὶ παιδιὰ καὶ σκορποῦν τὸν ὄλεθρο καὶ ἀπʼ ὅπου περάσουν ἀκούγεται κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς  πολύς. Γιατί νὰ ψάχνουμε νὰ βροῦμε Ἡρῶδες σὲ ξένα κράτη; Καὶ ἐδῶ στὸ δικό μας κράτος, στὴν πατρίδα μας, διενεργεῖται τὸ φοβερὸ αὐτὸ ἔγκλημα. Γιατροὶ ἀσυνείδητοι ἔχουν ἀνοίξει γυλαικολογικὲς κλινικὲς καὶ μέρα νύχτα δὲν κάνουν τίποτε ἄλλο, παρὰ διενεργοῦν ἐκτρώσεις, κομματιάζουν παιδιὰ καὶ πετᾶνε τὶς σάρκες τους μέσα στοὺς ὐπονόμους τῶν πόλεων καὶ μολύνουν ποτάμια, λίμνες καὶ θάλασσες, καὶ εισπράττουν γιὰ ἀμοιβὴ τῶν πολυαρίθμων φόνων χρήματα πολλά, ποὺ μοιάζουν μὲ τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῦ Ἰούδα. Οἱ τέτοιου εἶδους γιατροὶ εἶνε σύγχρονοι Ἡρῶδες.

Τὴν εὐθύνη ὅμως γιὰ τὸ ἔγκλημα ποὺ γίνεται δὲν τὴν ἔχουν μόνο οἱ γιατροί. Τὴν ἔχουν καὶ οἱ γονεῖς, καὶ πρὸ παντὸς οἱ μητέρες ἐκεῖνες ποὺ καταφεύγουν στὰ «σφαγεῖα» γιὰ νὰ δολοφονήσουν τὰ παιδιὰ ποὺ ἔρχονται. Οἱ γυναῖκες αὐτές, ποὺ ἀδίστακτα πηγαίνουν στοὺς γιατροὺς καὶ κάνουν ἐκτρώσεις, εἶνε χειρότερες ἀπὸ τὰ θηρία˙ γιατὶ κανένα θηρίο δὲν σκοτώνει τὰ παιδιά του.

Ἀλλὰ πρέπει νὰ τὸ ὁμολογήσουμε, ὅτι ὑπάρχουν καὶ γυναῖκες μὲ χριστιανικὴ συνείδησι, ποὺ μὲ κανένα λόγο δὲν προβαίνουν σὲ ἔκτρωσι. Μιὰ τέτοια γυναῖκα ἦρθε στὴ μητρόπολι καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια μοῦ ἔλεγε τὸν πόνο της, ὅτι ὁ ἄνδρας της, μόλις κατάλαβε ὅτι εἶνε ἔγκυος, τὴν πίεζε νὰ πᾶνε στὴν κλινικὴ νὰ κάνουν ἔκτρωσι. Καὶ ἐπειδὴ αὐτὴ ἀρνιόταν, τὴν ἔδιωξε ἀπὸ τὸ σπίτι. «Ἐγώ», τοῦ ἔλεγε, «εἶμαι χριστιανὴ καὶ φοβᾶμαι τὸ Θεό. Φόνισσα δὲν γίνομαι. Χωρὶς ἄνδρα ζῶ, ἀλλὰ χωρὶς Θεὸ δὲν ζῶ. Θὰ ἔχω τύψεις σʼ ὅλη μου τὴ ζωή, ἄν σκοτώσω τὸ παιδί...».

* * *

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί! Ὁ Ἡρώδης ζῆ στὶς μέρες μας. Μεγάλωσε καὶ γιγαντώθηκε. 14.000 ἔσφαξε ἐκεῖνος; 300.000 ἐκτρώσεις γίνονται κάθε χρόνο στὴν πατρίδα μας, ἐκτρώσεις ποὺ ἰσοδυναμοῦν μὲ φόνο παιδιῶν.

Τεράστια ἡ εὐθύνη ὅλων μας. Καὶ μόνο γιὰ τὴν ἁμαρτία αὐτὴ γίναμε ἔθνος ἁμαρτωλό, κι ἄν δὲν μετανοήσουμε ὅλοι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, θὰ ἔρθη πάνω μας ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.

Καὶ ἔρχεται...

 

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἐπισκόπου Αὐγουστῖνου Ν. Καντιώτου (Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης) ''Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν'', σελ. 335-340 (ἕκδοσις Γ΄, ''Ἀδελφότης ΣΤΑΥΡΟΣ'',  Ἀθῆναι 1990).