Γέρων Γεώργιος: «Από την Βασιλειάδα στην Πορφυριάδα»

 Στο τεράστιο φιλανθρωπικό έργο του Μεγάλου Βασιλείου, αναφέρθηκε ο Γέροντας Γεώργιος στην πρώτη ομιλία για το 2022, για το πώς στάθηκε ο Μέγας Ιεράρχης δίπλα στον λαό, για το πώς στάθηκε απέναντι στις απειλές του Έπαρχου Μόδεστου, λέγοντας ότι όλοι οι Ιεράρχες πρέπει να μιμηθούν το φωτεινό παράδειγμα του Μεγάλου Βασιλείου και τον τρόπο που προστάτευε τους φτωχούς και αδυνάτους.

Ο Γέροντας Γεώργιος αναφέρθηκε και στον μεγάλο θαυμασμό του Αγίου Πορφυρίου προς τον Μέγα Βασίλειο και πώς ο Άγιος γέροντας σχεδίαζε με τη Χάρη του Θεού ένα έργο μεγάλο, αντάξιο της «Βασιλειάδας» του Μέγα Ιεράρχη Βασιλείου.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Τελικά γιατί διώχτηκαν 7.000 απ’ το ΕΣΥ; Για να «βράζουν» σήμερα τα νοσοκομεία από κρούσματα εμβολιασμένων υγειονομικών;

 

Την ώρα που η Όμικρον θερίζει εμβολιασμένους υγειονομικούς στο ΕΣΥ, προκύπτει η ερώτηση: Από που και ως που ο άρρωστος εμβολιασμένος υγειονομικός διαφέρει από τον υγιή ανεμβολίαστο συνάδελφο που βρίσκεται σε αναστολή;

ΕΣΥ: Δεν θα είναι υπερβολή να πούμε πως η επέλαση της μετάλλαξης «Όμικρον» που ξεκίνησε να αποδεκατίζει το (ήδη ελλιπές) υγειονομικό προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων, κυριολεκτικά κονιορτοποίησε το γελοίο κυβερνητικό αφήγημα που είχε στείλει στην πόρτα της εξόδου 7.000 (και πλέον) ανεμβολίαστους υγειονομικούς.

Χαμός από κρούσματα εμβολιασμένων στο ΕΣΥ

Ενδεικτικά παραδείγματα, το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» με 92 υγειονομικούς να νοσούν, το νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς» με 79 κρούσματα, το «Σωτηρία» με 55 κρούσματα, το «ΚΑΤ» με 66 κρούσματα, ο «Άγιος Σάββας» με 37 κρούσματα.

Ὁμιλία, σὺν Θεῷ ἁγίῳ, εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς μετὰ τὰ Φῶτα

 

Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, οἱ ἅγιες Γραφές, ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί, εἶναι ἕνα ἀνεξάντλητο χρυσωρυχεῖο, ἀλλὰ χρυσοῦ ἀφθάρτου καὶ θησαυροῦ ψυχοτρόφου. Ὅσο ἀνασκάπτεται, ὅσο δηλαδὴ μελετᾶται μὲ πίστη καὶ προσευχή, τόσο ἐκβάλλει. Κι ὅσο ἐκβάλλουμε, τόσο πλουτίζουμε τοὺς ἀσύλητους θησαυροὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἔτσι καὶ μὲ τὴ σημερινὴ σύντομη Εὐαγγελικὴ περικοπή: Μελετώντας καὶ ἀναλύοντάς την, μποροῦμε νὰ συλλέξουμε πλούσιο πνευματικὸ καρπό.

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: Όπου δεν υπάρχει ελευθερία, εκεί δεν υπάρχει Πρόσωπον. Και αντιστρόφως: Όπου δεν υπάρχει Πρόσωπον, εκεί δεν υπάρχει ελευθερία

 

Δυο μοναχοί συνομιλούσαν για τη σωτηρία. Ο ένας έλεγε:

– Η ψυχή μου δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι κάποιος θα χαθεί αιώνια. Νομίζω πως ο Κύριος θα βρει τρόπο να τους σώσει όλους.

Ο άλλος απάντησε:

– Οι άγιοι Πατέρες λένε ότι ο Θεός μπορούσε να δημιουργήσει τον άνθρωπο χωρίς τη συνέργειά του, αλλά να τον σώσει χωρίς τη συμφωνία και τη συνέργεια του ιδίου του ανθρώπου είναι αδύνατο. Η σωτηρία και η απώλεια βρίσκονται στην ελευθερία του ανθρώπου.

Ο πρώτος:

– Νομίζω ότι ο Θεός με το πλήθος της αγάπης Του θα υπερβεί την αντίσταση του κτίσματος, χωρίς να καταλύσει την ελευθερία του.

Ο δεύτερος:

– Μου φαίνεται πως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελευθερία του ανθρώπου είναι δυνητικά τόσο μεγάλη, που και στο επίπεδο του αιώνιου Είναι μπορεί να προσδιοριστεί αρνητικά απέναντι στο Θεό. Όσοι δεν το γνωρίζουν αυτό ή το λησμονούν, τρέφονται με «ωριγενικό γάλα».

– Αλλά πραγματικά, αυτό είναι μωρία!

– Ναι, μωρία.

Τί λοιπόν να κάνουμε;

– Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι, και εμείς πρέπει να σκεφτόμαστε τη σωτηρία όλων και να προσευχόμαστε για όλους. Αλλά ούτε η αποκάλυψη ούτε η πείρα μας μας δίνουν βάση να ισχυριστούμε ότι όλοι θα σωθούν. Η ελευθερία είναι μεγάλο δώρο, αλλά φρικτό.

Χριστούγεννα στο Άγιον Όρος

 

Τα Χριστούγεννα γιορτάζουν σήμερα στο Άγιο Όρος (7 Ιανουαρίου). Τα Χριστούγεννα στο Άγιο Όρος γιορτάζονται σε κατανυκτικό κλίμα, χωρίς στολισμούς, πολύχρωμα λαμπάκια και δώρα, αλλά με προσευχή, αγρυπνίες και με απόλυτη πνευματική προσέγγιση.

Σε αυτή τη γωνιά της Ελλάδας γιορτάζεται η ουσία των Χριστουγέννων, κάθε τυπικό που ακολουθείται έχει ως πυρήνα το Χριστό, ενώ ακόμη και η φύση, στην πιο αγνή της μορφή, φαίνεται να συμμετέχει στις ακολουθίες των μοναχών. Η παραμονή των Χριστουγέννων είναι ημέρα αυστηρής νηστείας. Χθες το βράδυ τελέστηκαν αγρυπνίες σε όλες τις Ιερές Μονές, Κελλιά και Σκήτες. Προηγήθηκε η τέλεση του Αγίου Ευχελαίου, ενώ ακολούθησε ο Μέγας Εσπερινός με τη Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου. Για τους επισκέπτες, που φιλοξενούνται στις Μονές την εορταστική αυτή περίοδο η εμπειρία είναι κάτι το πρωτόγνωρο και μοναδικό.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Μνήμη Συνάξεως Τιμίου Προδρόμου - Υπομνηματισμός της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 

    «Τῇ ἐπαύριον βλέπει τὸν ᾽Ιησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτόν, καὶ λέγει, ῎Ιδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου (:Την άλλη μέρα ο Ιωάννης στεκόταν πάλι στο συνηθισμένο μέρος που κήρυττε, και μαζί του ήταν και δύο από τους μαθητές του.Κι αφού παρατήρησε με ευλάβεια τον Ιησού, που τη στιγμή εκείνη περπατούσε, είπε: Αυτός είναι το Αρνίο που παρέδωσε ο Θεός Πατέρας του να θυσιασθεί για χάρη μας)»[Ιω.1,28-29].

    Είναι μέγα αγαθό η παρρησία και η διακήρυξη της αλήθειας με ειλικρίνεια και με θάρρος, καθώς και το να τίθεται υπεράνω όλων η ομολογία πίστεως στον Χριστό,και όλα τα άλλα να έρχονται δεύτερα· τόσο μέγα και αξιοθαύμαστο, ώστε ο Υιός του Θεού ο Μονογενής, να ανακηρύσσει ως δικό Του εκείνον που έχει τέτοιο ηρωικό φρόνημα, ενώπιον του Πατρός Του [πρβλ. Ματθ.10,32: «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς (:Καθένας, λοιπόν, που με πίστη και θάρρος και χωρίς να φοβάται τους διωγμούς, θα με ομολογήσει σωτήρα του και Θεό του μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου ως δικό μου)»], αν και βέβαια δεν είναι ίση η ανταπόδοση· διότι εσύ μεν δίνεις ομολογία επί της γης, ενώ Αυτός  ομολογεί στους ουρανούς και εσύ μεν ομολογείς ενώπιον ανθρώπων, Αυτός όμως ενώπιον του Πατρός και όλων των αγγέλων.

«Πήγαινε ν’ ανάψεις το καντήλι στην Εικόνα μου, και να το κηρύττεις και εις τους άλλους ότι κάνουν θαύματα οι εικόνες…»

 

Διήγηση του γέρο – Βησσαριώνος Διονυσιάτη

~ Μία ημέρα λοιπόν δύο χωριάτες ήλθαν στα παζάρια και ο ένας αγόρασε την φοράδα του άλλου.

Εκείνος που την αγόρασε, επήγε εις την εκκλησία και επροσκύνησε. Άφησε δε εμπρός εις την εικόνα του Τιμίου Προδρόμου και μερικά χρήματα και μου είπε να ανάψω ένα κερί.

Εγώ άναψα το κερί, είδα τα χρήματα, ήσαν αρκετά, δεν τα πήρα χρήματα, τ’ άφησα εμπρός στην εικόνα. Κατά το βράδυ, επήγα νανάψω τα καντήλια και βλέπω να λείπουν τα χρήματα. Μα δεν ξέρεις πόση στενοχώρια μου ήλθε.

Ο πειρασμός με εσκλήρυνε και εμένα και, όπως κουβεντιάζουμεν μαζί, επήγα εμπρός στην εικόνα του Αγίου και του λέγω: Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.

– Άγιε Πρόδρομε, δεν είσαι εδώ; Γιατί αφήνεις και σου παίρνουν τα χρήματα εμπρός από την Εικόνα σου; Ααα, δεν σου ανάβω το καντήλι.

Το τέλος ως αρχή

 

Γράφει ο π. Ανδρέας Αγαθοκλέους  

Κάθε φορά που βρισκόμαστε στο τέλος του χρόνου μια αίσθηση απαισιοδοξίας και συγχρόνως αισιοδοξίας μάς καταλαμβάνει. Για το χρόνο που έφυγε και γι’ αυτόν που μας έρχεται. 

Οι μικροί βιάζονται να μεγαλώσουν, να ζήσουν το αύριο που φαντάζονται ότι θα πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και οι μεγαλύτεροι διαπιστώνουν, ακόμα μια φορά, «πόσο γρήγορα φεύγει ο χρόνος». 

Χρόνος και τόπος, μέσα στα οποία ζούμε, δεν είναι παρά γνωρίσματα του κόσμου τούτου, του φθαρτού και υλικού, που δεσμεύει την ύπαρξή μας. Αν και υπάρχουν φαινόμενα του κόσμου αυτού που δεν αποδεικνύονται, εν τούτοις τα δεχόμαστε ως πραγματικά, στηριζόμενοι στη γνώμη των ειδικών επιστημόνων.

Ο Τίμιος Πρόδρομος και η Βασιλεία των Ουρανών!

 

Ανδρέας Χριστοφόρου

Η Χαμένη από τη συνείδησή μας Πολιτεία

Η Χαμένη από τη Συνείδησή μας Πολιτεία, ο Χαμένος Θησαυρός, η Βασιλεία των Ουρανών!

Τίμιος Πρόδρομος, Φωνή βοώντος εν τη ερήμω:

– Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών! (Ματθ. 3,2)

Η Βασιλεία των Ουρανών, η Χαμένη από τη συνείδηση των Ανθρώπων Πολιτεία!

Χάθηκε, γιατί χορτάριασε το μονοπάτι.

Χόρτα πυκνά, με αγκάθια και τριβόλια,

Δένδρα πανύψηλα, που βλάστησαν από Αιώνες,

Έφραξαν το μονοπάτι προς τη Χαμένη Βασιλεία των Ουρανών!

Τη Χαμένη Πολιτεία!

Βιάζομαι να χαθεῖ ὁ κρυμμένος στα νερά ἐχθρός, ὁ πρίγκηπας τοῦ σκότους

 

Ὁ Χριστὸς ἦλθε γιὰ νὰ εἶναι τὸ φῶς τοῦ κόσμου, ποὺ φωτίζει αὐτοὺς ποὺ κάθονταν στὰ σκοτάδια (Ματθ. 4, 16) ἀπὸ ἐκεῖ δὲ τὸ ὄνομα τῆς «Ἑορτῆς τῶν φώτων».

Ἐνῶ ὁ Χριστὸς κατέβαινε στὰ νερά, ἡ φωτιὰ ἄναψε μέσα στὸν Ἰορδάνη, εἶναι ἡ Πεντηκοστὴ τοῦ Κυρίου καὶ ὁ προεικονισμένος Λόγος, μὲ στύλο φωτὸς δείχνει ὅτι τὸ βάπτισμα εἶναι φωτισμός, γέννηση τῆς ὑπάρξεως στὸ θεῖο φῶς. Ἄλλοτε τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς γινόταν τὸ βάπτισμα τῶν κατηχουμένων καὶ ὁ ναὸς ἦταν πλημμυρισμένος ἀπὸ φῶς, σημεῖο μυήσεως στὴ γνώση τοῦ Θεοῦ. Ὁ μάρτυρας αὐτοῦ τοῦ φωτός, ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶναι δοσμένος στὸ γεγονὸς γιατὶ αὐτὸς ὁ ἴδιος εἶναι «ὁ λύχνος ὁ καιόμενος καὶ φαίνων» καὶ οἱ ἄνθρωποι ἔρχονταν «ἀγαλλιαθῆναι ἐν τῷ φωτὶ αὐτοῦ» (Ἰω. 5, 35). Ἡ κάθοδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μὲ τὴ μορφὴ ἑνὸς περιστεριοῦ ἐκφράζει τὴν κίνηση τοῦ Πατρὸς ποὺ φέρεται πρὸς τὸν Υἱό του. Ἐξ ἄλλου, ἐξηγεῖται, κατὰ τοὺς Πατέρες, κατ᾿ ἀναλογία μὲ τὸν κατακλυσμὸ καὶ τὸ περιστέρι μὲ τὸν κλάδο ἐλαίας, σημεῖο τῆς εἰρήνης. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ποὺ φέρεται ἐπάνω ἀπὸ τὰ ἀρχέγονα νερὰ ἀνέδειξε τὴ Ζωή, ἐπίσης αὐτὸ ποὺ αἰωρεῖται ἐπάνω στὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη, προκαλεῖ τὴ δεύτερη γέννηση τοῦ νέου δημιουργήματος. Ὁ Χριστὸς παριστάνεται ὀρθὸς ἐνάντια πρὸς τὸ βυθὸ τοῦ νεροῦ σκεπασμένος ἀπὸ τὰ κύματα τοῦ Ἰορδάνη. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἀποστολῆς του, ὁ Ἰησοῦς ἀντιμετωπίζει τὰ κοσμικὰ στοιχεῖα ποὺ περιέχουν σκοτεινὲς δυνάμεις: τὸ νερό, τὸν ἀέρα καὶ τὴν ἔρημο.

Tήν Ἁγία ἡμέρα τῶν Φώτων (Αγίου Γρηγορίου Παλαμά)

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Χθὲς συνεκκλησιάζοντας καὶ συνεορτάζοντας μὲ σᾶς ποὺ προεωρτάζατε τὴν ἡμέρα τῶν Φώτων σᾶς ἀνέπτυξα τὰ ἀπαραίτητα λέγοντας πρὸς τὴν ἀγάπη σας τὰ σχετικὰ μὲ τὸ βάπτισμα κατὰ Χριστόν, τὸ ὁποῖο ἀξιωθήκαμε ἐμεῖς· ὅτι δηλαδὴ εἶναι ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ καὶ ὑπόσχεσις πρὸς τὸν Θεό· πίστις μὲν καὶ ἐπίγνωσις τῆς ἐν Θεῷ ἀλήθειας, συμφωνία δὲ καὶ ὑπόσχεσις ἔργων καὶ λόγων καὶ τρόπων ἀρεστῶν στὸν Θεὸ ποὺ τελοῦνται διὰ τῶν ἱερῶν συμβόλων. Ἀλλά διδάσκοντας προσθέσαμε καὶ τοῦτο, ὅτι ἂν δὲν μετατρέψωμε σὲ ἔργο τὶς ὑποσχέσεις ἐκεῖνες, τὰ ἱερὰ ἐκεῖνα σύμβολα καὶ οἱ δι’ αὐτῶν καὶ μαζὶ μὲ αὐτά διὰ λόγου ὑποσχέσεις πρὸς τὸν Θεό, ὄχι μόνο δὲν ὠφελοῦν τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καί δικαίως τὸν ὑποβάλλουν σὲ καταδίκη.

Θυμηθείτε τα λόγια Του, και το πόσο λίγοι θα μείνουν…

Τα χρόνια που ζούμε μπορεί να λέγονται “έσχατα” και δεν είναι καθόλου “άσχετα” όπως κάποιοι θέλουν να πιστεύουν, αλλά θα πρέπει να τα διανύουμε με χαρά.

Μπορεί να είναι δύσκολα αλλά θα πρέπει να χαιρόμαστε που μπορούμε να “κατέχουμε”  την ψυχή μας, το πιο σημαντικό μας συστατικό. Που δεν αποδεχόμαστε να την παραδώσουμε και να γίνουμε Μετάνθρωποι.

Κάθε φορά που είστε μπερδεμένοι, προσπαθήστε να βρεθείτε νοητά σε εκείνη την “έσχατη μέρα”.

Βρίσκεστε κάτω στο μεγάλο πλήθος εκείνη την ώρα που ο Πόντιος Πιλάτος φωνάζει να επιλέξετε ανάμεσα στον Χριστό και στον Βαραββά.

Το πλήθος γύρω σας κραυγάζει δαιμονισμένο! Υπέρ του ληστή. Δεν έχετε καμία ελπίδα αν και γνωρίζετε πως ο Χριστός είναι αθώος. Φωνάζετε με όλη σας την ψυχή, δακρύζετε σαν την Παναγιά, αλλά θα πρέπει να το αποδεχτείτε πως δεν μπορείτε να κάνετε κάτι άλλο. Είστε πολύ λίγοι. Κι αν συνεχίσετε, θα σας κατασπαράξει το πλήθος. Γνωρίζετε ποια είναι η μοναδική Αλήθεια. Τον βλέπετε ήρεμο, ατάραχο να δέχεται την καταδίκη Του. Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα άλλο εκτός από το να επιμένετε στην αρχική σας θέση και να μην αλλάξετε σε καμία πίεση. Να μην τον πουλήσετε για κανέναν λόγο. Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα άλλο εκτός από το να περιμένετε την Ανάσταση. 

Πάντα οι άνθρωποι διάλεγαν και ταυτίζονταν με την παρανομία, την κλοπή, την απάτη. Εκεί μέσα έβρισκαν το άλλοθί τους για τις δικές τους παρατυπίες, αμαρτίες, ατασθαλίες. Δεν ήθελαν συμπορευτές, αλλά συνένοχους.

Θυμηθείτε τα λόγια Του, για το πόσο λίγοι θα μείνουν και αποφασίστε αν έχετε το σθένος να είστε ανάμεσα σ’ αυτούς.

Μην ασχολείστε με τους υπόλοιπους, γιατί το ταξίδι του καθενός είναι ατομικό. 

Αυτό φαίνεται και από το γεγονός πως κανένας δεν αλλάζει πλευρά. 

Κανένας δεν “βλέπει” την Αλήθεια, αν έχει τυφλωθεί από τον Διαφθορέα. 

Ετοιμαστείτε. Σωματικά. Πνευματικά. Νοητικά.

Γίνετε βράχοι αντοχής. Μπορείτε!

Ποτέ μην λυγίσετε!

Αγαπήστε. Συγχωρέστε. Ταπεινωθησεται.

Κλείστε τις τηλεοράσεις.

Πετάξτε τα smartphones.

Yannis Bakman

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

Λόγος στήν Κυριακὴ τῶν Φώτων (Αγίου Λουκά αρχιεπ. Κριμαίας)

Άγιος Λουκάς

Τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῶν Θεοφανίων περιέχει ἕναν λόγο τοῦ Χριστοῦ μεγάλης σπουδαιότητας. Σ’ αὐτὸν τώρα θέλω λίγο νά στρέψω τὴν προσοχὴ σας. Τοῦ μεγάλου αὐτοῦ γεγονότος τῆς Θεοφάνειας τοῦ Κυρίου προηγεῖται κήρυγμα στίς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ, τοῦ Ἰωάννου, τοῦ Προδρόμου τοῦ Κυρίου, τοῦ μείζονος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων πού γέννησαν ποτέ οἱ γυναῖκες. Τὸ φλογερὸ του κήρυγμα τῆς μετανοίας γιά τὸ ὁποῖο προετοιμαζόταν εἴκοσι ὁλόκληρα χρόνια στήν ἔρημο τῆς Ἰουδαίας τραβοῦσε πρὸς αὐτὸν μεγάλο πλῆθος ἀνθρώπων. Ὁ πύρινος λόγος τοῦ κηρύγματός του ἔκαιγε τίς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τοὺς ὁποίους βάπτιζε στά νερὰ τοῦ Ἰορδάνη καθαρίζοντας τίς ἁμαρτίες τους.

Η ευχή του Μεγάλου Αγιασμού του αγίου Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων

Ποίημα Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων

Τριὰς ὑπερούσιε, ὑπεράγαθε, ὑπέρθεε, παντοδύναμε, παντεπίσκοπε, ἀόρατε, ἀκατάληπτε. Δημιουργὲ τῶν νοερῶν οὐσιῶν καὶ τῶν λογικῶν φύσεων, ἡ ἔμφυτος ἀγαθότης, τὸ Φῶς τὸ ἀπρόσιτον, τὸ φωτίζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, λάμψον κἀμοὶ τῷ ἀναξίῳ δούλῳ σου, φώτισόν μου τῆς διανοίας τὰ ὄμματα, ὅπως ἀνυμνῆσαι τολμήσω τὴν ἄμετρον εὐεργεσίαν καὶ δύναμιν.

Εὐπρόσδεκτος γενέσθω ἡ παρ᾽ ἐμοῦ δέησις διὰ τὸν παρεστῶτα λαόν, ὅπως τὰ πλημμελήματά μου μὴ κωλύσωσιν ἐνθάδε παραγενέσθαι τὸ ἅγιόν σου Πνεῦμα, ἀλλὰ συγχώρησόν μοι ἀκατακρίτως βοᾶν σοι καὶ λέγειν καὶ νῦν, Ὑπεράγαθε·

Ἡ διαστροφὴ τῆς ἀληθείας ἀπὸ τοὺς ὑπηρέτες τῶν δαιμονίων

 

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων

Ἄλλαξε ὁ χρόνος, ἀλλὰ δὲν φαίνεται νὰ αλλάζει ἡ πονηρία καὶ ἡ μοχθηρία τῶν νευρόσπαστων τυραννίσκων, ποὺ καταβασανίζουν τὸν ἀποχαυνωμένο λαὸ, ἐμᾶς δηλαδή.

Καὶ πῶς μπορεῖ νὰ ἀλλάξῃ ὁ τρόπος ποὺ σκέφτονται (ἄν σκέφτονται) καὶ οἱ ἐνέργειές τους (ἄν σὲ κάτι ἐνεργοῦν οἱ ἴδιοι ), μαριονέτες ὄντες;

Ὅλη τους ἡ μέριμνα, ὅπως καὶ αὐτῶν ποὺ κινοῦν τὰ νήματα μὲ τὰ ὁποία τοὺς ἔχουν δεμένους, εἶναι νὰ μελετοῦν τὴν πονηρία, νὰ μηχανεύονται, νὰ σχεδιάζουν, νὰ προνοοῦν, νὰ  ἀλλάζουν προσωπεία, νὰ βάζουν προβιὰ προβάτου γιὰ νὰ ἀποκρύψουν τὸν λύκο ποὺ ἔχουν μέσα τους. Αὐτοὶ εἶναι ἡ αἰτία ποὺ οἱ πολλοὶ χωρὶς προφύλαξι πέφτουν στὰ δίχτυα τους:  

«Ὁ δὲ ἄνθρωπος μελετῶν τὴν πονηρίαν, καὶ πολλὰ τὰ προσωπεῖα περικείμενος, δυσφυλακτότερόν ἐστι θηρίου, δορὰν προβάτου πολλάκις προβαλλόμενος, καὶ ἔνδον τὸν λύκον ἀποκρύπτων. ∆ιὸ καὶ ἀφυλάκτως πολλοὶ τοῖς τοιούτοις περιπίπτουσιν». ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG55.419

Ο Μεγάλος Αγιασμός των Θεοφανείων – Ποια η σχέση νηστείας και Μεγάλου Αγιασμού;

 

Ο αγιασμός αποτελεί το βασικό στόχο κάθε πιστού, ο οποίος μετέχοντας στη λατρεία της Εκκλησίας, ευεργετείται με την ευλογία του Θεού, ως στήριγμα και συνοδοιπόρο στην πορεία προς τη Σωτηρία. Μια από τις αγιαστικές τελετές της Εκκλησίας είναι και η ακολουθία του Αγιασμού των Υδάτων, ο οποίος διακρίνεται σε Μικρό και Μεγάλο. Η διάκριση των δύο τύπων της ακολουθίας του Αγιασμού θεμελιώνεται στην εορτή των Θεοφανείων, οπότε, και μόνο τότε, τελείται η ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού.

Αν Αν Αν...

 

Αν, όμως, θελήσεις να προσευχηθείς στο Χριστό και να του πεις Χριστέ μου, σε παρακαλώ φώτισε ή ελέησε ή κατεύθυνε αυτό το πρόσωπο και κάμνεις συνεχώς αυτή την προσευχή, τότε ο Χριστός αρχίζει και στέλνει στο πρόσωπο εκείνο καλούς λογισμούς. 

Κάθε φορά, που εσύ λες, για παράδειγμα, "Κύριε, ελέησον το παιδί μου", το παιδί σου παίρνει ένα αγαθό λογισμό από τον Χριστό. Κι όσο εσύ συνεχίζεις να προσεύχεσαι, τόσο περισσότερους αγαθούς λογισμούς παίρνει το παιδί σου. Κι αν τώρα το παιδί σου είναι όπως ένα άγουρο πορτοκάλι, σιγά - σιγά θα ωριμάσει και θα γίνει όπως το θέλεις. 

Αυτός είναι αποδεδειγμένα, από τη δική μου πείρα, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να λύει ο άνθρωπος τα προβλήματά του σ' οποιοδήποτε τομέα θέλει. Διότι όλοι οι άλλοι τρόποι, που οι άνθρωποι εφαρμόζουν από ένστικτο, τις πιο πολλές φορές αποτυγχάνουν. 

πηγή: panagia-ierosolymitissa.blogspot.com

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟΝ ΤΟΝ ΛΕΠΡΟΝ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΝ

οὗ ἡ μνήμη ἐπιτελεῖται τὴν 4ην Ἰανουαρίου

Ποίημα Ἰσιδώρας Μοναχῆς Ἁγιεροθεϊτίσσης

«Ψυχῆς μου χείλη λάμπρυνον

τὰ θαυμαστά σου ᾄδειν, ὦ Νικηφόρε,

τῶν λεπρῶν ἡ πάγκαλος λαμπρότης».

* Γι' αυτό άραγε η λέξη present εκτός από παρόν σημαίνει και δώρο;

Τώρα που ήρθε και το νέο έτος, σας καλώ να κάνουμε όλοι μαζί ένα “νοητικό πείραμα”:
Φανταστείτε πως υπάρχει μια τράπεζα που κάθε πρωί πιστώνει στον προσωπικό σας λογαριασμό το ποσό των 86.400 Ευρώ.
Ωστόσο δεν μεταφέρει το υπόλοιπο σας από τη μια μέρα στην άλλη. Κάθε βράδυ αυτή η τράπεζα διαγράφει όποιο μέρος του υπολοίπου δεν καταφέρατε να εκμεταλλευτείτε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τι θα κάνατε σε αυτή τη περίπτωση; Μα φυσικά, θα παίρνατε από εκεί και το τελευταίο σας λεπτό!

Ο καθένας μας διαθέτει μια τέτοια τράπεζα. Το όνομά της είναι ΧΡΟΝΟΣ. Κάθε πρωί μας δίνει πίστωση ίση με 86.400 δευτερόλεπτα. Κάθε νύχτα διαγράφει, ως απώλεια όποιο από αυτά δεν καταφέραμε να επενδύσουμε σε καλό σκοπό. Δεν μεταφέρει το υπόλοιπο. Δεν επιτρέπει επιταγές χωρίς αντίκρισμα. Κάθε μέρα ανοίγει ένα καινούργιο λογαριασμό για τον καθένα μας. Κάθε νύχτα καταστρέφει τα υπόλοιπα της ημέρας.
Αν δεν κατάφερες να εκμεταλλευτείς τα αποθέματα της ημέρας, εσύ έχασες! Δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν υπάρχουν αποθέματα και σχέδια για το “αύριο”. Πρέπει να ζεις στο παρόν, πάνω στα σημερινά αποθέματα. Επένδυσε τα έτσι ώστε να πάρεις το καλύτερο “βαθμό” στην υγεία, στην ευτυχία και στην ελευθερία. Το ρολόι τρέχει ασταμάτητα. Αξιοποίησε την ημέρα σου, όσο το δυνατόν περισσότερο.
Κι επειδή ο χρόνος είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικός, να έχετε υπόψιν σας τα εξής:

Aυτές τις "γιορτές"...

 

Aυτές τις "γιορτές", με την πλήρη απουσία απο τις εσωτερικές και εξωτερικές μας εκδηλώσεις, του μοναδικού εορτάζοντα, του Ιησού Χριστού, αναρωτιέμαι ποιοί γίναμε σήμερα, εμείς οι Έλληνες. Καί λυπάμαι, όπως ο Ιωάννης στην αποκάλυψη του, πού βλέποντας τα χάλια μας "έκλαιε πολύ".

Αποστεωμένοι πνευματικά Έλληνες χωρίς την υποψία τής όντως ζωής, που πλάι μας " περνά και χάνεται". Έτοιμοι να γλεντήσουμε, να φάμε και να διασκεδάσουμε, ερήμην των καιρών, των ασθενειών, των θανάτων, των συμφορών, της αφόρητης δυστυχίας γύρω μας, λες και ζούμε σε άλλο καιρό, σε άλλη χώρα, σε διαφορετική ώρα, κοντά σε άλλους ανθρώπους.

"Δείχνουν νικητές κι` έναι νικημένοι,

δείχνουν ζωντανοί κι` είναι πεθαμένοι"

Ατέλειωτες ευχές, χιλιοακουσμένες και ποτέ πραγματοποιημένες,σ' έναν διαγωνισμό κακογουστιάς και μονότονης επαναλήψεως. Λόγια χωρίς κανένα απολύτως σκοπό

η στόχο.

Και ούτε μια, αληθινή κουβέντα.

Αχ, ευλογημένη σιωπή! Πόσα θά χες να μας μάθεις, αλλά και να μας πείς!

Πόσα χειρότερα θά ρθουν Θεέ μου, όσο δεν εννοούμε να καταλάβουμε, όσο δέν εννοούμε να αλλάξουμε.

Τα αποζητάμε, τα προκαλούμε με την συμπεριφορά μας.

"Σε μια χώρα που γκρεμίζεται, σ' ένα αύριο που δεν χτίζεται

να ξεχάσω γώ δεν γίνεται, το σημάδι Σου δεν σβήνεται."

Ζήτω λοιπόν, οι σημαδεμένοι της αλήθειας, του Χριστού,

της Παναγίας, της Ελλάδας, της παλληκαριάς, της ευγένειας

και της φιλοπατρίας!

Έλληνες απ´ άκρη σ´ άκρη, που μπολιάσαμε τη γη

στο χαμόγελο μας δάκρυ, στο μαρτύριο αντοχή

Μία πίστη, μία γλώσσα, μιά λεβέντικη ψυχή

Αίμα, πόνος και θυσία, η δική μας η γιορτή

Η Ελλάδα ενωμένη, σαν αητός ψηλά πετά

κι είν´ γραμμένο στα φτερά της

"Χαίρε ώ χαίρε λευτεριά”!

Πηγή:

Stamatis Spanoudakis Σταμάτης Σπανουδάκης (OFFICIAL)

Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός

 

Ο πατήρ Νικηφόρος (κατά κόσμο Νικόλαος Τζανακάκης) γεννήθηκε σ’ ένα ορεινό χωριό των Χανίων, στο Σηρικάρι, καστανοχώρι στα δυτικά του Νομού με υγιεινό κλίμα, με όμορφα δάση, πλούσια νερά, φαράγγια και σπήλαια. Το χωριό αυτό έχει μια ιδιομορφία που δεν την συναντούμε συχνά: είναι χωρισμένο σε ένδεκα γειτονιές, οι οποίες πήραν και το όνομα τους από τις οικογένειες που πρωτοκατοίκησαν εκεί.

Έτσι ο Άγιος μας γεννήθηκε στην γειτονιά των Κωστογιάννηδων. Οι γονείς του ήταν απλοί και ευλαβείς χωρικοί, οι οποίοι ενώ ακόμη ήταν μικρό παιδί πέθαναν και τον άφησαν ορφανό. Έτσι, σε ηλικία 13 ετών, έφυγε από το σπίτι του. Ο παππούς του που είχε αναλάβει να τον μεγαλώσει τον πήγε στα Χανιά να εργαστεί εκεί σ’ ένα κουρείο για να μάθει την δουλειά. Τότε εμφάνισε και τα πρώτα σημεία της νόσου του Χάνσεν δηλ. την λέπρα. Εκείνη την εποχή, τους λεπρούς τους απομόνωναν στο νησί Σπιναλόγκα, διότι η λέπρα ως μεταδοτική αρρώστια αντιμετωπίζονταν με φόβο και αποτροπιασμό.

Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς

 

Ένας πανάξιος Ιεράρχης με ορθόδοξο ήθος και πνευματικά χαρίσματα, έφυγε από κοντά μας. Ευχόμαστε να έχεις καλό Παράδεισο αγαπημένε μας Μητροπολίτη.

Εκοιμήθη σήμερα Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022 ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς μετά την μεγάλη μάχη που έδωσε με τον κορωνοϊό.

Ο μακαριστός Μητροπολίτης Κοσμάς εισήχθη στο νοσοκομείο Αγρινίου νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός για πάνω από ένα μήνα.

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς Παπαχρήστος, γεννήθηκε στη Σκουτεσιάδα Αγρινίου το έτος 1945.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έλαβε το πτυχίο και των δύο.

Χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος από τον Μακαριστό Μητροπολίτη πρ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρό Θεόκλητο το έτος 1974.

Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας για περισσότερα από τριάντα χρόνια και ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα. Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας χειροτονήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2005.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Τη χρονιά που έρχεται, κοίτα να γίνεις Άγιος... - Ελευθεριάδης Ελευθέριος. Ψυχολόγος

Τη χρονιά που έρχεται, κοίτα να γίνεις Άγιος...

‘’Και τι είναι Άγιος; Ποιος είναι ο Άγιος;’’, ίσως μου πεις… Άγιος, είναι αυτός που ναι μεν αμαρτάνει, αλλά ξέρει να μετανοεί.

Άγιος, είναι αυτός που πέφτει, ναι, αλλά ξέρει και σηκώνεται. Άγιος, είναι αυτός που πονά όταν οι δίπλα του πονούν, αλλά ξέρει να χαίρεται μαζί με τη χαρά τους. Άγιος, είναι αυτός που ξέρει να συγχωρεί. Δεν είναι κάτι έμφυτο. Παλεύει πολύ για να το καταφέρει. Άγιος, είναι αυτός που έχει διάκριση. Που δεν προσβάλλει. Που δεν φορτώνει τους άλλους με βάρη που δεν μπορούνε να σηκώσουν. Άγιος, είναι αυτός που ξέρει να αγαπά. Χωρίς να πνίγει. Χωρίς να απαιτεί. Χωρίς να γκρινιάζει. Χωρίς να πιέζει. Άγιος, είναι αυτός που κάνει υπομονή. Που κρατά την ελπίδα ζωντανή μέσα στου κόσμου τα σκοτάδια. Τη χρονιά που έρχεται, κοίτα να γίνεις Άγιος. ‘’Και τι είναι Άγιος; Ποιος είναι ο Άγιος;’’, ίσως μου πεις… Άγιος, είναι αυτός που παλεύει να στηρίξει όλη την ζωή του στο Θεό. Κάνει ο ίδιος στο σήμερα ό,τι καλύτερο μπορεί και αφήνει στο Θεό τα άλλα. Και αν με ρωτάς, αυτό είναι το πιο δύσκολο από όλα… Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος Ψυχολόγος M.Sc.

Ο Προφήτης Μαλαχίας

Ο προφήτης Μαλαχίας υπήρξε ο τελευταίος των συγγραφέων προφητών. Κατά την περίοδο που έδρασε, οι Ιουδαίοι βρίσκονταν υπό την περσική κυριαρχία και λόγω των ιστορικών αυτών συγκυριών ο Μαλαχίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως «παιδί» της περσικής περιόδου.Για τον προφήτη Μαλαχία δεν γνωρίζουμε τίποτα παρά μόνο το όνομά του (Μαλαχίας), το οποίο σημαίνει «ὁ ἄγγελός μου«, όπως αυτό καταδεικνύεται στο Μαλ. 3,1 «ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου«. Θέλοντας η υμνολογία της Εκκλησίας να ερμηνεύσει το όνομά του αναφέρει πως το όνομά του σημαίνει «ὁ ἄγγελός μου» επειδή ο Μαλαχίας έζησε μιμούμενος τους αγγέλους.

Πηγή:www.santiebeati.it/

Καταστρέφονται τα σχέδια των ανόμων με τον 32ο ψαλμό του Δαυίδ

 

«Κύριος διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺς λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων»
Ψαλμ. λβ΄10

Ο τριακοστός δεύτερος Ψαλμός είναι ύμνος και δοξολογία προς τον Κύριο για την άπειρη δύναμή Του, που φάνηκε και στη δημιουργία του κόσμου και στις θαυμαστές επεμβάσεις Του στη ζωή του λαού Του.

Από τους είκοσι δύο στίχους του, που αστράφτουν σαν μαργαριτάρια ίσης αξίας, ξεχωρίζουμε για να μελετήσουμε τον δέκατο, όπου γίνεται λόγος για τη δύναμη του Θεού εν σχέσει προς τα σχέδια των πονηρών ανθρώπων.

«Κύριος διασκεδάζει βουλάς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δέ λογισμούς λαῶν καί ἀθετεῖ βουλάς ἀρχόντων», λέει με ενθουσιαστικό και πανηγυρικό τόνο ο θεοφώτιστος Ψαλμωδός (Ψαλμ. λβ  [32] 10). Ο Κύριος δηλαδή διασκορπίζει και εκμηδενίζει τις κακές αποφάσεις των ειδωλολατρών και απίστων και ματαιώνει τα πονηρά σχέδια αθέων λαών, καθώς και τις αποφάσεις μοχθηρών και κακών αρχόντων.

Τα θεόπνευστα αυτά λόγια έβγαιναν πάντοτε αληθινά μέσα στην ιστορία του Ισραήλ. Από την εποχή της εξόδου των Ισραηλιτών από την τυραννία του σκληρού Φαραώ της Αιγύπτου, μέχρι τη λύτρωσή τους από την Βαβυλώνια αιχμαλωσία, όπου τόσα υπέφεραν από τον φοβερό Ναβουχοδονόσορα, αλλά και στη συνέχεια με τους αγώνες των ηρωικών Μακκαβαίων διαλύονταν πάντοτε τα σχέδια των εχθρών του λαού του Θεού.

Υπερανθρωπισμός και Μετανθρωπισμός: Το προβαλλόμενο μέλλον της ανθρωπότητας;

https://youtu.be/BZprehHR6Cg

ΛΟΓΟΣ ΡΩΜΑΙΙΚΟΣ

ΚΑΛΕΣΜΕΝOΣ: Δημήτριος Χιωτακάκος, διδάκτωρ Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών Παν. Μάντσεστερ, διευθυντικό στέλεχος στον ιδιωτικό τομέα στην διαχείριση διεθνών συμβάσεων και στρατηγικών συνεργασιών

Μια επίκαιρη παρουσίαση του φιλοσοφικού κινήματος του μετανθρωπισμού: 

Πού βασίζεται και που αποβλέπει; 

Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό ρεύμα στη σφαίρα του οραματισμού ή για ένα κίνημα με ξεκάθαρους στόχους και βρισκόμενο σε φάση υλοποίησης; 

Υπάρχει σήμερα η τεχνολογία να υλοποιηθεί ο Υπερανθρωπισμός και Μετανθρωπισμός; 

Γιατί τόσο έντονη η παρουσίαση του φιλοσοφικού αυτού ρεύματος στην Ελλάδα τόσο από πολιτικά και εκκλησιαστικά πρόσωπα όσο και επιστήμονες; 

Ποιος ο ρόλος της τεχνητής νοημοσύνης στο ρεύμα του Μετανθρωπισμού; 

Ποιο το ιδεολογικό υπόβαθρο των φιλοσόφων που δημιούργησαν και προώθησαν τον Μετανθρωπισμό; Άλλη μια φιλοσοφική κίνηση να γίνει ο άνθρωπος θεός χωρίς τον Θεό;

 

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "2022: Ἠθικόν ἀκμαιότατον"

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη πού μεταδίδεται ἀπό τά κανάλια Altas TV καί Ἀχελῶος TV

Η ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑΣ

 

Το ανθρώπινο πρόσωπο πολλές φορές παίρνει την σκοτεινή όψη ενός αδιαφανούς κόσμου, γίνεται μια τραγική προσωπίδα. Κανένας λόγος περί φωτός δεν μπορεί να αποκαλύψει τότε την εσωτερική του συνάφεια. Καμιά αγαπητική περιχώρηση δεν μπορεί να λειάνει τις αιχμές του ασυνείδητου που καταδυναστεύουν το ενδημούν πνεύμα. Ο περίκλειστος χώρος, ερμητικά απροσπέλαστος, απωθεί κάθε γνωστικό εξωτερικό φως, απορροφά και εξαφανίζει, σαν μαύρη οπή, κάθε εσωτερική αναλαμπή αυτογνωσίας και παραδίδεται στην αυτιστική καταστροφική μανία σκοτεινών εσωτερικών δυνάμεων. Πότε όμως η διαστροφή παραμορφώνει τον εσωτερικό κόσμο, ώστε να διακόπτεται κάθε επικοινωνία με τον φωτεινό κόσμο της αλήθειας και της αρετής; Πότε η ροπή προς την άρνηση, προς την αστοχία, την αμαρτία τέλος, η γνωστή concupiscentia, γίνεται παντοδύναμη; Η ορθόδοξη χριστιανική ηθική μιλάει για τα λεγόμενα ασύγγνωστα και θανάσιμα αμαρτήματα, που ανάμεσά τους δεσπόζει η αλαζονεία. Όχι πάντα ως αλαζονεία, μπορεί ως υπεροψία, ως εγωϊσμός, ως μεγαλαυτία, ως οίηση, ως ακέφαλος υπερηφάνεια, και ακόμη κάποτε «τινές λόγων την κενοδοξίαν παρά την υπερηφανίαν φιλούσιν ορίζειν».

Ο εικοστός λόγος του Ιωάννη της Κλίμακας αρχίζει ως εξής: «Υπερηφάνεια εστί, Θεού  άρνησις, δαιμόνων εύρεμα, εξουδένωσις ανθρώπων, κατακρίσεως μήτηρ, ακαρπίας  τεκμήριον, βοηθείας Θεού φυγαδευτήριον, εκστάσεως πρόδρομος, πτωμάτων πρόξενος,  επιληψίας υπόθεσις, θυμού πηγή, υποκρίσεως θύρα, δαιμόνων στήριγμα, αμαρτημάτων  φύλαξ, ασπλαχνίας πρόξενος, συμπαθείας άγνοια, λογοθέτης πικρός, δικαστής απάνθρωπος,  Θεού αντίπαλος, βλασφημίας ρίζα. Αρχή υπερηφανείας, τέλος κενοδοξίας, μεσότης δε,  εξουδένωσις του πλησίον, πόνων ιδίων αναιδής εκπόμπευσις, έπαινος εν καρδία, ελέγχου  μίσος, τέλος δε, άρνησις Θεού βοηθείας, και οικείας σπουδής έπαρσις, δαιμονιώδες ήθος».  

Ἑρμηνεία στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Πρὸ τῶν Φώτων ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ''

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Β΄ Τιμ.. 4, 5-8

Ποῦ αἱ θυσίες μας;

«Ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς

τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε»

(Β΄ Τιμ. 4, 6)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, σήμερα εἶνε ἡ Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων. Στὴν ὁμιλία αὐτὴ ἀπὸ τὴν ἀποστολικὴ περικοπὴ ἀντὶ ἄλλου θέματος θὰ πάρουμε μιὰ λέξι, κι αὐτὴν θὰ προσπαθήσουμε νὰ ἑρμηνεύσουμε. Μιὰ λέξι τῆς ἁγίας Γραφῆς φτάνει γιὰ νὰ μᾶς διδάξῃ τὰ πιὸ ὑψηλὰ μαθήματα καὶ νὰ μᾶς φέρῃ κοντὰ στὸ Θεό. Γιατὶ ὅσα εἶνε γραμμένα στὴν ἁγία Γραφή, εἶνε λόγια θεόπνευστα. Καὶ ὅλα διδάσκουν τὸν ἄνθρωπο, ἀρκεῖ ὁ ἄνθρωπος τὴν ὥρα ποὺ διαβάζει τὴν ἁγία Γραφὴ νὰ μὴν ἔχῃ προκατάληψι καὶ νομίζῃ ὅτι ἡ Γραφὴ εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ βιβλία ποὺ οἱ συγγραφεῖς τους μπορεῖ νὰ πλανῶνται. Εἶνε εὐτυχὴς ἐκεῖνος ποὺ ἀκούει καὶ διαβάζει μὲ πίστι καὶ προσπαθεῖ νὰ ἐφαρμόζῃ ὅ,τι λέει ἡ Γραφή. Ἀλλʼ ὅποιος δὲν πιστεύει στὴν ἁγία Γραφὴ καὶ ζῆ ἀντίθετα ἀπʼ ὅ,τι αὐτὴ διδάσκει, αὐτὸς εἶνε σὰν τὸν Ἰούδα, ποὺ πρόδωσε τὸ Χριστὸ καὶ θά ʼταν προτιμότερο νὰ μὴν εἶχε γεννηθῆ. Γιατὶ ἄνθρωπος εἶνε ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἀνοιχτὰ τʼ αὐτιά του γιὰ νʼ ἀκούῃ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ πιστεύῃ σʼ αὐτόν.

Ἄς ἀκούσουμε λοιπὸν τὸν ἀπόστολο Παῦλο. Ἀπʼ τὸ εὐλογημένο του στόμα βγαίνει μιὰ λέξι. Λέξι διαμάντι, λέξι μαργαριτάρι. Καὶ ἡ λέξι αὐτὴ εἶνε «σπένδομαι» (Β΄ Τιμ. 4, 6).

Ὅλοι ὀφείλουμε νὰ ὑπερασπιζόμαστε τὴν Μάνα μας!

Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας   

Καί ἕνα ἀκόμη σχόλιο περί βλασφημίας, μιά πού ἔγραφα προχτές καί γιά κάποιους πού λένε ὅτι «ἡ Παναγία δέν ἔχει ἀνάγκη τή δική μας ὑπεράσπιση».  

Θὰ ἐπαναλάβω ὅτι προφανῶς καί δέν μᾶς ἔχει ἀνάγκη, ἀλλά τό θέμα εἶναι τί ἔχουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀνάγκη γιά τούς ἑαυτούς μας καί ποιό εἶναι τό δικό μας χρέος. Καί θά ξεκαθαρίσω καί κάτι ἀκόμη: δέν θά ἀντιδράσουμε ἁπλῶς καί μόνο ἀναλογιζόμενοι τό κρίμα πού παίρνουμε μή ἀντιδρῶντας.

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Ένας αγιασμένος στάρετς της ρωσικής Ορθοδοξίας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού   

     Μεγάλη μερίδα του αγιολογίου της Εκκλησίας μας ανήκει στη ρωσική Ορθοδοξία, η οποία αποτέλεσε και αποτελεί μια ακένωτη πηγή ανάδειξης αγίων. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ο μεγάλος ασκητής και στάρετς.   

      Γεννήθηκε στα 1759 στην πόλη Κουρκ και το βαπτιστικό του όνομα ήταν Πρόχορος. Οι φτωχοί αλλά ευσεβείς γονείς του του ενέπνευσαν την ευσέβεια. Έμεινε στον τόπο του ως τα δεκαεννιά του χρόνια και κατόπιν πήρε την απόφαση να γίνει μοναχός και αποσύρθηκε στη Μονή του Σάρωφ. Ενώ ακόμη ήταν δόκιμος αρρώστησε βαριά από υδρωπικία και θεραπεύτηκε θαυματουργικά από τη Θεοτόκο. Το 1786 εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Σεραφείμ. Την ίδια χρονιά χειροτονήθηκε διάκονος και μετά από επτά χρόνια πρεσβύτερος. Η άσκηση, η προσευχή και η κάθαρση τον αξίωσαν να βλέπει την ώρα της Θείας Λειτουργίας θαυμαστά οράματα, να πετά στα ουράνια και να ακούει αγγελικές μελωδίες. 

κυρ Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Ας ευχηθώμεν το ερχόμενον έτος να μη είναι χειρότερον από το έτος το φεύγον.

 

“Το εκήρυξεν ο θείος Όμηρος προ ετών τρισχιλίων: Εις οιωνός άριστος!. Αλλά τις έβαλεν εις πράξιν την συμβουλήν του θειοτάτου αρχαίου ποιητού; Εκ της παρούσης ημών γενεάς τις ημύνθη περί πάτρης;

Ημύνθησαν περί πάτρης οι άστοργοι πολιτικοί, οι εκ περιτροπής μητρυιοί του ταλαιπώρου ωρφανισμένου Γένους;

Άμυνα περί πάτρης δεν είναι αι σπασμωδικαί, κακομελέτητοι και κακοσύντακτοι επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά.

Άμυνα πετρί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείραντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεωκοπίας.

Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια.

Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.

Και σήμερον, νέον έτος έρχεται. Και πάλιν τι χρειάζονται οι οιωνοί; Οιωνοί είναι τα πράγματα.

Μόνον ο λαός λέγει. Κάθε πέρσυ και καλλίτερα.

Ας ευχηθώμεν το ερχόμενον έτος να μη είναι χειρότερον από το έτος το φεύγον”.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (Εφ. “Ακρόπολις”, 1 Ιαν. 1896)

πηγή: https://trelogiannis.blogspot.com/