Άγιος Παΐσιος: «…πάντως θα δούμε φοβερά γεγονότα. Θα δοθούν πνευματικές μάχες. Οι Άγιοι θα αγιασθούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρώτεροι…»

Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει νὰ γίνη τώρα ἕνα τράνταγμα γερό. Ἔρχονται δύσκολα χρόνια. Θὰ ἔχουμε δοκιμασίες μεγάλες… Νὰ τὸ πάρουμε στὰ σοβαρά, νὰ ζήσουμε πνευματικά. Οἱ περιστὰσεις μᾶς ἀναγκάζουν καὶ θὰ μᾶς ἀναγκάσουν νὰ δουλέψουμε πνευματικά. Καλό ὅμως εἶναι νὰ τὸ κάνουμε χαρούμενα καὶ προαιρετικά καὶ ὄχι ἀπὸ θλίψεις, ἀναγκαστικά. 

Πολλοί Ἅγιοι θὰ παρακαλοῦσαν νὰ ζοῦσαν στὴν ἐποχή μας, γιὰ νὰ ἀγωνισθοῦν. Ἐγώ χαίρομαι ποὺ ἀπειλοῦν μερικοί νὰ μὲ ξεκάνουν, ἐπειδή μιλῶ καὶ τούς χαλῶ τὰ σχέδια. Ὅταν ἀργά τὸ βράδυ ἀκούω στὸ Καλύβι νὰ πηδοῦν μέσα ἀπὸ τὸν φράχτη, χτυπάει γλυκά ἡ καρδιά μου. Ἀλλά ὅταν φωνάζουν: «Ἦρθε τηλεγράφημα, νὰ κάνης προσευχή γιὰ τὸν τάδε ἄρρωστο», λέω: «Αὐτὸ ἦταν; Πάει καὶ αὐτή ἡ εὐκαιρία!…» Ὄχι ὅτι βαρέθηκα τὴν ζωή μου, ἀλλὰ τὸ χαίρομαι.

 Νὰ χαιρώμαστε ποὺ μᾶς δίνεται αὐτή ἡ εὐκαιρία σήμερα. Εἶναι πολύ μεγάλος μισθός. Παλιά, ὅταν γινόταν ἕνας πόλεμος, ἦταν ἐν ἀμύνη κανεὶς καὶ πήγαινε νὰ ἀγωνισθῆ, νὰ πολεμήση, γιὰ νὰ ὑπερασπιστή τὴν Πατρίδα του, τὸ ἔθνος του. Τώρα…. δὲν πᾶμε νὰ ὑπερασπίσουμε τὴν Πατρίδα μας ἤ νὰ ἀγωνισθοῦμε, γιὰ νὰ μή μᾶς κάψουν οἱ βάρβαροι τὰ σπίτια μας ἤ νὰ μή μᾶς πάρουν τὴν ἀδελφή μας καὶ μᾶς ἀτιμάσουν, οὔτε πᾶμε γιὰ ἕνα ἔθνος ἤ γιὰ μία ἰδεολογία.

 Τώρα πᾶμε ἤ γιὰ τὸν Χριστό ἤ γιὰ τὸν διάβολο. Εἶναι καθαρό μέτωπο. Στὴν Κατοχή γινόσουν ἥρωας, γιατί δὲν χαιρετοῦσες ἕναν Γερμανό. Τώρα γίνεσαι ἥρωας, γιατί δὲν χαιρετᾶς τὸν διάβολο. Πάντως θὰ δοῦμε φοβερά γεγονότα. Θὰ δοθοῦν πνευματικές μάχες. Οἱ Ἅγιοι θὰ ἁγιασθοῦν περισσότερο καὶ οἱ ρυπαροί θὰ γίνουν ρυπαρώτεροι.

 Νιώθω μέσα μου μία παρηγοριά. Μία μπόρα εἶναι καὶ ὁ ἀγώνας ἔχει ἀξία, γιατί τώρα δὲν ἔχουμε ἐχθρό τὸν Ἀλή Πασά ἤ τὸν Χίτλερ ἤ τὸν Μουσουλίνι, ἀλλὰ τὸν διάβολο. Γι’ αὐτὸ θὰ ἔχουμε καὶ οὐράνιο μισθό. Ὁ Θεὸς ἄς ἀξιοποιήση τὸ κακό σὲ καλό σάν Καλός Θεός. Ἀμήν.

 Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη» 

Παναγία Ιεροσολυμίτισσα : π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Ανάγκη να κοινωνήσουν οι...

Παναγία Ιεροσολυμίτισσα : π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Ανάγκη να κοινωνήσουν οι...: Εκπομπή με τον π. Αρσένιο Βλιαγκόφτη που μεταδίδεται από τα κανάλια Atlas TV και Αχελώος TV (Κυριακή 12 Απριλίου 2020)

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: Εἰς τήν Κυριακή τῶν Βαΐων

Σέ καιρό εὐνοίας σέ ἐπήκουσα καί σέ ἡμέρα σωτηρίας σ’ ἐβοήθησα», εἶπε ὁ Θεός μέ τό στόμα τοῦ προφήτη Ἡσαΐα (Ἡσ. 49, 8). Καλό λοιπόν εἶναι νά εἰπῶ σήμερα τό ἀποστολικό ἐκεῖνο πρός τήν ἀγάπη σας: «Ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού ἡμέρα σωτηρίας ἄς ἀπορρίψωμε λοιπόν τά ἔργα τοῦ σκότους καί ἄς ἐκτελέσουμε τά ἔργα τοῦ φωτός, ἄς περπατήσουμε μέ σεμνότητα, σάν σέ ἡμέρα» (Β΄ Κορ. 6, 2· Ρωμ. 13, 12).

Διότι προσεγγίζει ἡ ἀνάμνησις τῶν σωτηριωδῶν παθημάτων τοῦ Χριστοῦ καί τό νέο καί μέγα καί πνευματικό Πάσχα, τό βραβεῖο τῆς ἀπαθείας, τό προοίμιο τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Καί τό προκηρύσσει ὁ Λάζαρος πού ἐπανῆλθε ἀπό τά βάραθρα τοῦ Ἅδη, -ἀφοῦ, μέ μόνο τόν λόγο καί τό πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ, πού ἔχει τήν ἐξουσία ζωῆς καί θανάτου, ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς τήν τέταρτη ἡμέρα- καί προανυμνοῦν παιδιά ἄκακα καί πλήθη λαοῦ, μέ τήν ἔμπνευση τοῦ Θείου Πνεύματος, Αὐτόν πού λυτρώνει ἀπό τόν θάνατο, πού ἀνεβάζει τίς ψυχές ἀπό τόν Ἅδη καί πού χαρίζει ἀΐδια ζωή στήν ψυχή καί στό σῶμα.

Ἄν λοιπόν κανείς θέλη ν’ ἀγαπᾶ τή ζωή, νά ἰδῆ ἀγαθές ἡμέρες, ἄς φυλάττη τήν γλῶσσα του ἀπό κακό καί τά χείλη του ἄς μή προφέρουν δόλο ἄς ἐκκλίνη ἀπό τό κακό καί ἄς πράττη τό ἀγαθό (Α΄ Πέτρ. 3, 10 ε. Ψαλμ. 33, 13-15). Κακό λοιπόν εἶναι ἡ γαστριμαργία, ἡ μέθη καί ἡ ἀσωτία κακό εἶναι ἡ φιλαργυρία, ἡ πλεονεξία καί ἡ ἀδικία κακό εἶναι ἡ κενοδοξία, ἡ θρασύτης καί ἡ ὑπερηφάνεια.

Ἄς ἀποφύγη λοιπόν ὁ καθένας τέτοια κακά καί ἄς ἐπιτελεῖ τά ἀγαθά. Ποιά εἶναι αὐτά; ἡ ἐγκράτεια, ἡ νηστεία, ἡ σωφροσύνη, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ μακροθυμία, ἡ ἀγάπη, ἡ ταπείνωσις.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: Ἡ εἴσοδος τοῦ Χριστοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα

«Τὴν ἄλλη μέρα, τὸ μεγάλο πλῆθος ποὺ εἶχε ἔρθει γιὰ τὴ γιορτὴ τοῦ Πάσχα, ὅταν ἄκουσαν ὅτι ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς στὰ Ἱεροσόλυμα, πῆραν κλαδιὰ φοινικιᾶς, καὶ βγῆκαν ἀπὸ τὴν πόλη νὰ τὸν προϋπαντήσουν, καὶ κραύγαζαν: «Δόξα στὸν Θεό! Εὐλογημένος αὐτὸς ποὺ ἔρχεται σταλμένος ἀπὸ τὸν Κύριο! Εὐλογημένος ὁ βασιλιὰς τοῦ Ἰσραὴλ» (Ἰωάν. ιβ, 12-13).

Τὴν ἑπόμενη μέρα τοῦ δείπνου τῆς Βηθανίας, ὁ Κύριος ξεκίνησε γιὰ τὰ Ἱεροσόλυμα, τὴν πόλη ποὺ θανάτωσε τοὺς προφῆτες.

Ἡ Ἱερουσαλὴμ δὲν ἦταν τόπος ὅπου κατοικοῦσαν μόνο οἱ στενόμυαλοι φαρισαῖοι, οἱ ἀλαζόνες γραμματεῖς καὶ οἱ θεομίσητοι ἀρχιερεῖς. Ἦταν καὶ μία μυρμηγκοφωλιὰ τῆς ἀνθρωπότητας. Ἦταν ἕνας τεράστιος τόπος ὅπου μαζεύονταν ἀπ’ ὅλα τὰ μέρη προσκυνητές, καθὼς καὶ ἀφοσιωμένοι ἄνθρωποι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες. Τὴν ἐποχὴ τοῦ Πάσχα ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶχε τόσους κατοίκους ὅσους περίπου καὶ ἡ Ρώμη, ποὺ τότε ἦταν πρωτεύουσα τοῦ κόσμου. Αὐτὸ τὸ τεράστιο πλῆθος ἀνθρώπων συγκεντρωνόταν στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ νὰ πλησιάσει περισσότερο τὸν Θεό. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ εἶχαν τὴν ἀντίληψη κάποιας μυστηριώδους προσέγγισης τοῦ Θεοῦ καὶ στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ εἶδαν τὸν ἀπὸ πολλοῦ ἀναμενόμενο Βασιλιὰ τοῦ Οἴκου Δαβίδ. Ἔτσι, σὰν εἶδαν τὸν Κύριο νὰ κατεβαίνει ἀπὸ τὸ Ὅρος τῶν Ἐλαιῶν, oι ἄνθρωποι αὐτοὶ ἔτρεξαν νὰ τὸν προϋπαντήσουν. Μερικοὶ ἔστρωσαν τὰ ροῦχα τους στὸ δρόμο μπροστά Του, ἄλλοι ἔκοβαν κλαδιὰ ἀπὸ τὶς φοινικιὲς καὶ μ’ αὐτὰ στόλιζαν τὸ δρόμο. Ὅλοι τους ἔκραζαν μὲ χαρά: «Δόξα στὸν Υἱὸ τοῦ Δαβίδ· εὐλογημένος καὶ δοξασμένος νὰ εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἔρχεται στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὁ Βασιλιὰς τοῦ Ἰσραήλ».

Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας: Εἰς τήν Κυριακήν τῶν Βαΐων

Ἡ Ἱερουσαλὴμ ἦταν γεμάτη κόσμο ποὺ ἦλθε ἀπὸ παντοῦ γιὰ νὰ γιορτάσει τὴ μεγάλη γιορτὴ τοῦ Πάσχα. Ὅλη ἡ πόλη μιλοῦσε γιὰ τὸν μεγάλο προφήτη καὶ θαυματουργὸ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ, ὁ ὁποῖος μόλις τώρα ἔκανε τὸ μεγαλύτερο ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα ἀμέτρητα θαύματά Του, ἀνέστησε τὸν Λάζαρο, πού τέσσερεις ὁλόκληρες ἡμέρες βρισκόταν στὸν τάφο.

Τὸν περίμεναν νὰ ἔλθει στὴν πόλη καὶ προετοιμάζονταν γιὰ τὴ θερμὴ ὑποδοχή Του. Αὐτός, συνοδευόμενος ἀπὸ τοὺς μαθητές Του, δὲν περπατοῦσε πεζός, ὅπως πάντα, ἀλλά, ξεκινώντας ἀπὸ τὴ Βηθσφαγῆ, ἀνέβηκε σ’ ἕνα γαϊδουροπούλαρο, ὥστε νὰ πληρωθεῖ ἔτσι ὅ,τι εἶχε προφητεύσει ὁ προφήτης Ζαχαρίας: «Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιὼν κήρυσσε, θύγατερ Ἱερουσαλήμ· ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι, δίκαιος καὶ σώζων αὐτός, πραῢς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον» (Ζαχ. θ´ 9). Οἱ ἀπόστολοι ἔβαλαν πάνω στὸ γαϊδούρι καὶ τὸ πουλάρι του τὰ ροῦχα τους, ἐνῶ ὁ λαὸς πῆρε κλαδιὰ φοινίκων καὶ ἔστρωνε τὰ ροῦχα του στὸν δρόμο, στὰ πόδια τῶν ζώων, κραυγάζοντας μὲ μεγάλη χαρά: «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».Οἱ Ἀρχιερεῖς, οἱ Φαρισαῖοι καὶ οἱ Γραμματεῖς ἄκουγαν μὲ τρόμο τὶς κραυγὲς αὐτές, ποὺ προανάγγελλαν τὴν πτώση τῆς πνευματικῆς τους ἐξουσίας στὸν λαό.

Ἂς στρέψουμε καὶ ἐμεῖς τώρα τὸ βλέμμα μας καὶ ἂς δοῦμε τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ τὴ στιγμὴ αὐτή. Μὲ ἔκπληξη θὰ δοῦμε ὅτι δὲν χαίρεται τὴν πανηγυρικὴ αὐτὴ ὑποδοχή. Ἀντίθετα σκύβει τὸ κεφάλι Του καὶ κλαίει μὲ λυγμούς.

Ὤ, Κύριέ μας! Γιατί κλαῖς τώρα, ὅταν ὅλος ὁ λαὸς χαίρεται; Τὸ ἤξερε μόνο Αὐτὸς ὁ Παντογνώστης. Δὲν ἔκλαιγε γιὰ τὸν Ἑαυτό Του ἀλλὰ γιὰ τὸν λαό Του. Γιὰ τὸ ὅτι δὲν πίστεψε στὸν Μεσσία Χριστό, ὁ ὁποῖος ἦλθε γι’ αὐτόν, γιὰ τὸ ὅτι σκότωνε τοὺς προφῆτες ποὺ ἔστελνε σ’ αὐτὸν καὶ γιὰ τὸ ὅτι πέντε μέρες μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ὑποδοχὴ ὡς Βασιλιά, θὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Πιλάτο νὰ Τὸν σταυρώσει! γιὰ τὸ ὅτι γιά ὅλα αὐτά, θὰ βροῦν τὸν λαὸ αὐτὸ πολλὰ δεινά.

Ἄραγε ὁ Θεός, ποὺ εἶναι Βασιλιὰς ὅλου τοῦ κόσμου, διεκδικοῦσε τὴν ἐξουσία καὶ προσδοκοῦσε νὰ γίνει βασιλιὰς τοῦ μικροῦ αὐτοῦ καὶ σκληροτράχηλου λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος δὲν γνώρισε καὶ δὲν δέχθηκε τὸν Μεσσία του καὶ τώρα ἑτοιμαζόταν νὰ Τὸν παραδώσει στὸ φρικτὸ καὶ βασανιστικότατο σταυρικὸ θάνατο; Ὅλες οἱ ἅγιες ἐπουράνιες ἀσώματες δυνάμεις θὰ θρηνοῦσαν κατὰ τὴν πανηγυρική Του εἴσοδο στὴν Ἱερουσαλήμ, ἂν ἤξεραν γιὰ τὸν φρικτὸ σταυρὸ ποὺ Τοῦ ἑτοιμαζόταν στὸν Γολγοθά.

Μόνο γιὰ τοὺς σύγχρονούς Του Ἑβραίους ἔκλαιγε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός; Ἀσφαλῶς ὄχι! Αὐτὸς ὁ Παντογνώστης ἤξερε ἀκόμα καὶ αὐτὰ ποὺ βλέπουμε ἐμεῖς στὶς ἡμέρες μας. Ἤξερε ὅτι μὲ τὸ πέρασμα τῶν αἰώνων τὸ ἀνθρώπινο γένος ὅλο καὶ περισσότερο θὰ Τὸν ξεχνοῦσε, ὅτι θὰ Τὸν βλασφημοῦσε καὶ θὰ ἔβριζε τὸ ἅγιο ὄνομά Του. Τὸ ἤξερε, γι’ αὐτὸ καὶ ἔλεγε ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν θὰ ἔλθει γιὰ δεύτερη φορά, πιθανῶς, δὲν θὰ βρεῖ τὴν πίστη πάνω στὴ γῆ.

Πρέπει νὰ κλαῖμε καὶ ἐμεῖς ποὺ τόσο συχνὰ ξεχνᾶμε τὸν σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἰδιαίτερα αὐτοὶ γιὰ τοὺς ὁποίους λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «ὁ τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καταπατήσας καὶ τὸ αἷμα τῆς διαθήκης κοινὸν ἡγησάμενος, ἐν ᾧ ἡγιάσθη, καὶ τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτος ἐνυβρίσας!» (Ἑβρ. ι´ 29). Καὶ τόσο πολλοί, καὶ σὲ ποιὸ τρομερὸ βαθμό, ὑπάρχουν μεταξὺ μας τέτοιοι κακότυχοι ἀδελφοί μας!

Σῶσε τους, Κύριε!

Σῶσε τους, Κύριε!

Σῶσε τους, Κύριε! Ἀμήν.

--------

Από το βιβλίο ”Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας,

Λόγοι καὶ ὁμιλίες» τ. Α´ Εκδ.”Ορθόδοξος Κυψέλη”

Πηγή:www.immorfou.org.cy

Η εγκύκλιος του Μητροπολίτη κ.κ. Θεοκλήτου για την Κυριακή των Βαΐων

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες

καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Μητροπολιτικῆς περιφερείας μας.

Ἀγαπητοί μου.

Προφητευμένη, σαφέστατη καὶ λαμπρότατη σὲ ἁπλότητα εἶναι ἡ σημερινὴ Ἡμέρα τοῦ ἐπίγειου βίου τοῦ Κυρίου μας. Ἔγινε μετὰ ἀπὸ τὴν ἀνάστασι τοῦ Λαζάρου καὶ ἕξι μέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάσχα. Προηγήθηκε «πρῶτα ἡ μετὰ κλάδων θριαμβευτικὴ ὑμνολογία καὶ ὕστερον ἀκολούθησε ἡ μετὰ ξύλων σύλληψις στὴν Γεθσημανή».

Σαὐτὴν τὴν θριαμβευτικὴ εἴσοδο καὶ ὑποδοχὴ μετὰ «κλάδων φοινίκων» ὑπογραμμίζεται ἀπὸ τὸν εὐαγγελιστὴ μία σημαντικὴ λεπτομέρεια. Λέγει ὁ αὐτήκοος καὶ αὐτόπτης τοῦ γεγονότος Ματθαῖος, «εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς Ἱεροσόλυμα ἐσείσθη πᾶσα ἡ πόλις!!!» (Ματθ 21,10). Προκλήθηκε μιὰ παράξενη αἴσθησι. Θρίαμβος βασιλικὸς καὶ ὁ βασιλιᾶς καθισμένος σὲ ἕνα ὀνάριον! Δὲν ξανάγινε! Τὴν σεισμικὴ αὐτὴ αἴσθησι δὲν τὴν εἶχε μόνο ὁ Ματθαῖος καὶ οἱ ἀπόστολοι, ἀλλὰ ὅλο τὸ πλῆθος ποὺ ὀνομάζεται «ὄχλος ἢ ὄχλοι». Ἀπὸ τὸν ὄχλο παράγεται καὶ ἡ ὀχλοβοὴ ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἔντονης παρουσίας μεγάλου πλήθους ἀνθρώπων. Ἀπὸ τοὺς ἄρχοντες ταρακουνήθηκαν μόνο τὰ ἱμάτιά τους!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΩΝ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΕΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

Ανακοινώνεται ότι κατά την περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδος οι Ιερές Ακολουθίες που θα τελούνται στους Ναούς της πόλεως Φλωρίνης θα αναμεταδίδονται από ραδιοφωνικούς σταθμούς της περιοχής.

Συγκεκριμένα:

1. Ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός του Αγ. Παντελεήμονος θα συνδέεται καθημερινά στις 7:00 μ.μ. με τον τοπικό κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό (ΕΡΑ Φλώρινας) στη συχνότητα 96,6 των FM.

2. Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου θα συνδέεται καθημερινά στις 7:00 μ.μ. με το «Ράδιο Λέχοβο» στη συχνότητα 97,1 των FM.

3. Ο Ιερός Ναός της Αγίας Παρασκευής θα συνδέεται καθημερινά στις 7:00 μ.μ. με το «Ράδιο Φλώρινα» στη συχνότητα 101,5 των FM.

4. Οι Ιεροί Ναοί του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Δημητρίου θα συνδέονται εκ περιτροπής στις 6:00 μ.μ. με τον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως «Ιερός Χρυσόστομος» στη συχνότητα 98,3 των FM.

Ανακοινώνεται επίσης ότι η τελετή της Αναστάσεως το Μ. Σάββατο θα αρχίσει στις 11:00 μ.μ. και το «Χριστός Ανέστη» θα ακουστεί στις 12 τα μεσάνυκτα. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει ο Όρθρος και η θεία Λειτουργία της Αναστάσεως, που θα μεταδοθούν επίσης ραδιοφωνικά.

Το Σάββατο του Λαζάρου είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεωρείται η «πρώτη γεύση» της Μεγάλης Εβδομάδας. Μέρα νίκης της ζωής επί του θανάτου.

Μέρα χαράς που προοικονομεί τη χαρμολύπη της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης που ακολουθεί. Η ανάσταση του Λαζάρου είναι μια γιορτή ιδιαίτερα προσφιλής στον ελληνικό λαό. Από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη πολλά έθιμα τιμούσαν την λαμπρή αυτή μέρα.Ωστόσο με τα χρόνια οι εκδηλώσεις λησμονήθηκαν, με πολύ λίγες περιοχές της χώρας να της διατηρούν ακόμη ζωντανές.

Σε κάποια χωριά μάλιστα οι αγρότες δεν μαζεύουν τη σοδιά τους γιατί φοβούνται ότι οι καρποί της γης φέρουν τον θάνατο μέσα τους. O Λάζαρος είναι μια μορφή που εμπνέει σεβασμό στον ελληνικό λαό.

Παλιότερα οι εκδηλώσεις εορτασμού ήταν πολλές και ποικίλες, ωστόσο σήμερα έχουν λησμονηθεί ως επί το πλείστον.

Για παράδειγμα τα κάλαντα του Λαζάρου τραγουδιούνται σε ελάχιστες περιοχές, ενώ παλιότερα ήταν από τα πιο ζωντανά έθιμα και έδιναν ιδιαίτερο τόνο στις μικρές κοινωνίες. Τα κάλαντα του Λαζάρου ήταν αποκλειστικά σχεδόν γυναικεία και τα τραγουδούσαν κοπέλες διαφόρων ηλικιών ακόμα και κορίτσια τις παντρειάς που ονομάζονταν “Λαζαρίνες”.

Την παραμονή της γιορτής, οι Λαζαρίνες ξεχύνονταν στα χωράφια έξω από τα χωριά για να μαζέψουν λουλούδια που με αυτά θα στόλιζαν το καλαθάκι τους την άλλη μέρα ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες φορώντας ειδική στολή.

Γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Σε πολύ λίγες περιοχές της χώρας τραγουδιούνται σήμερα τα Λαζαριάτικα κάλαντα. Τα λόγια του τραγουδιού άλλοτε αναφέρονται στην ανάσταση του Λαζάρου και είναι συνήθως μέτρια στιχουργήματα και άλλοτε πάλι αποτελούν παινέματα προσώπων που αγγίζουν τα όρια υψηλής ποιητικής δημιουργίας.

Τα έθιμα του Λαζάρου στα χρόνια της σκλαβιάς είχαν κοινωνική σκοπιμότητα

Στις γυναίκες και ιδίως στα νέα κορίτσια που δεν έβγαιναν συχνά έξω από το σπίτι επειδή τα ήθη της εποχής και ο φόβος της αρπαγής τους από τους Τούρκους τις περιόριζαν, δίνονταν κάποιες ελευθερίες: γίνονταν αλληλογνωριμίες και νυφοδιαλέγματα και σε λίγο καιρό ακολουθούσαν τα προξενιά, τα αρραβωνιάσματα και οι γάμοι.

Μόνο οι κληρικοί ανήκουν στην Εκκλησία για να εορτάσουν την Αναστάση και να κοινωνήσουν;

Αναδημοσίευση από την Romfea.gr

Της Ράνιας Γάτου

Ποιήτριας – Δοκιμιογράφου - Εικαστικού

---

Δεν είμαστε κατασκευάσματα των ανθρώπων, αλλά δημιουργήματα του Θεού. Δεν είμαστε ποταπά ερίφια των διοικούντων, ούτε ξιπάσματα μιας αμαρτωλής κοινωνίας.

Είμαστε προσωπικότητες στο έργο της σωτηρίας του Χριστού. Είμαστε ο λαός του Χριστού μέσα από μια συνεχή μαρτυρία πίστεως και αγάπης προς Εκείνον.

Έχουμε βιώματα αγάπης προς τον θεό και προσθέτουμε τη Δόξα σε Εκείνον για όλα όσα μας συμβαίνουν.  Έχουμε ζωή διακονίας με αυθεντικό τρόπο.

Είμαστε ιεραπόστολοι της αποκατάστασης της αλήθειας. Ζούμε την πρώτη εξορίας της σταύρωσης του Χριστού και την πρώτη εξορία της Ανάστασης Του. Είμαστε βαπτισμένοι στο όνομα της Αγίας Τριάδος.

Δεν ανήκουμε στον εαυτό μας! Ανήκουμε εξ ολοκλήρου στον Θεό! Δεν γεννηθήκαμε από καμία υπουργική απόφαση, ούτε αναγεννηθήκαμε από κανένα υπουργείο.

Δεν είμαστε ο επίλογος στο ευρετήριο των κατηγοριών. Δεν είμαστε παράσιτα υπό καθαίρεση. Δεν είμαστε βοηθήματα, ούτε γεγονότα πεπερασμένα.

Δεν ανήκουμε σε κατηγορίες. Ζούμε μέσα στο ακατάληπτο φως της πρόνοιας του Θεού. Συμμαχούμε με τα παραδείγματα των αγίων. Αντλούμε δύναμη από το Άγιο Ποτήριο. Από τον Πνευματικό Πατέρα.

Δεν είμαστε υπάνθρωποι των παθημάτων μας. Δεν είμαστε χάρτες για να σκιαγραφείτε τις πολυάριθμες επιδιώξεις σας.

Δεν είμαστε φυλακισμένοι με αλυσίδες στα μάτια. Είμαστε σφραγισμένοι με το άγιο μύρο. Δεν είμαστε ειδωλολάτρες. Έχουμε  ιδανικά.

Η Ανάσταση του Λαζάρου και το νόημά της

«Την ψυχωφελή, πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν, και την Αγίαν Εβδομάδα τον πάθους σον, αιτούμεν κατιδείν Φιλάνθρωπε …». Με αυτά τα λόγια του στιχηρού στον εσπερινό της Παρασκευής, πριν την Κυριακή των Βαΐων, τελειώνει η Μεγάλη Σαρακοστή. Μπαίνουμε πια στην «Αγία Εβδομάδα», στην περίοδο του εορτασμού των παθών του Χριστού, του Θανάτου και της Αναστάσεως Του. Περίοδος που αρχίζει από το Σάββατο του Λαζάρου .

Τα γεγονότα της διπλής γιορτής, η ανάσταση του Λαζάρου και η είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, αναφέρονται στα λειτουργικά κείμενα σαν «προοίμιο του Σταυρού»…Έτσι, για να καταλάβουμε καλύτερα αυτά τα γεγονότα, θα πρέπει να τα δούμε μέσα στα πλαίσια της Μεγάλης Εβδομάδας.

Το κοινό απολυτίκιο των δύο αυτών ημερών: «την κοινήν ανάστασιν προ του σου πάθους πιστούμενος, εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον, Χριστέ ο Θεός…» μας βεβαιώνει, με κατηγορηματικό τρόπο, για την αλήθεια της κοινής ανάστασης. Είναι πολύ σημαντικό ότι μια από τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας, η θριαμβευτική είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, γίνεται ο οδηγός στην πορεία μας μέσα στο σκοτάδι του Σταυρού. Έτσι το φως και η χαρά λάμπουν όχι μόνο στο τέλος της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά και στην αρχή της. Το φως και η χαρά φωτίζουν αυτό το σκοτάδι και αποκαλύπτουν το βαθύ και τελικό νόημα του.

Η εικόνα της έγερσης του Αγίου Λαζάρου, του Αρχιμανδρίτου Λαζάρου Γεωργίου

"Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ Πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ Παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· ο Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου."

Με αυτά τα λόγια η αγία μας Εκκλησία δοξολογεί την ανάσταση του αγίου Λαζάρου, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει το βαθύτερο νόημα της εορτής, που είναι η προτύπωση της κοινής αναστάσεως ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους. Το εικονογραφικό θέμα της Έγερσης του αγίου Λαζάρου είναι παρμένο από την Ευαγγελική διήγηση (Ἰω. 11, 1-44) και η εικόνα παριστάνει τα εξής ιστορικά στοιχεία: Φαίνεται στο βάθος ο τάφος με τους ανθρώπους να αφαιρούν την πλάκα, ο Λάζαρος όρθιος τυλιγμένος με τα σάβανα, κάποιος να κρατάει τη μύτη του εξαιτίας της δυσοσμίας του νεκρού, άλλος να σηκώνει τη βαριά πλάκα, ο έκθαμβος λαός, οι μαθητές, οι δύο αδελφές Μάρθα και Μαρία να προσκυνούν και να φιλούν τα πόδια του Χριστού, και τέλος ο Ιησούς ως κυρίαρχο πρόσωπο και ως Κύριος της ζωής και του θανάτου, να απλώνει το χέρι και να προστάζει το: "Λάζαρε, δεῦρο ἔξω".
Άξια προσοχής είναι η στάση του αγίου Λαζάρου, που δεν είναι μια παθητική στάση. Τον βλέπουμε να σκύβει το κεφάλι προς τον Κύριο καταδεικνύοντας έτσι την υπακοή του αλλά και αυτή του φθαρτού σώματός του προς τον δημιουργό Του.

Δημήτρης Νατσιός, «Τότε που πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο και περάσαμε από κάτω όπως το περνά περνά η μέλισσα». Η εκκλησία θα αντιδράσει γι’ αυτό

Ο άγιος Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης, στύλος νεοφανής της Ορθόδοξης Εκκλησίας, συμβούλευε όσοι δάσκαλοι έχουν αναφορά στην πίστη και την πατρίδα και εργάζονται με φιλότιμο και αρχοντιά για το καλό των παιδιών, να αναλαμβάνουν την Πρώτη Δημοτικού. Είναι η κρισιμότερη τάξη. Εντυπώνονται ανεξίτηλα στην μνήμη του παιδιού, αυτής της ηλικίας, οι δεξιότητες (ή οι αδεξιότητες) παραμένουν δία βίου οι γνώσεις και τα πρώτα μαθήματα. Αν, για παράδειγμα, απουσιάζουν από την διδασκαλία τα υψηλά πρότυπα και οι αξίες, μικραίνει και στεγνώνει η ψυχή του παιδιού.

Ενδιαφέρον του προκαλεί (του μαθητή) ο εναρμόνιος κόσμος των πνευματικών αξιών, που ενσαρκώνει η θρησκευτική πίστη, η αγάπη της πατρίδας, η ζεστασιά της οικογένειας, κόσμος, εκτός του οποίου, το παιδί δεν μεγαλώνει σωστά ούτε στερεώνεται. Αυτές οι αξίες δεν είναι ιδεολογήματα, είναι το πνευματικό λίπασμα που χρειάζονται για να αναπτυχθούν ομαλά και ισορροπημένα.

Πάσχα, την Λαμπρή θα εορτάσουμε σε λίγες μέρες.
«Χριστός Ανέστη αληθώς
και δίδαξε τσ’ ανθρώπους
πως ζουν εφήμερες χαρές
σε δανεισμένους τόπους»,
λέει μία θαυμάσια κρητική μαντινάδα, μοσχοβόλημα Ορθόδοξης Θεολογίας.

Επιστολή ΙΣΚΕ προς την ΔΙΣ

Αναδημοσίευση από:https://www.romfea.gr/

Τα μέλη του Ι.Σ.Κ.Ε. παραμένουν ευπειθείς στις προσταγές του κράτους ιδίως στην κοινή υπουργική απόφαση 2867/Υ1 που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 872/Β/16-3-2020 και η οποία αφορούσε την αναστολή των λειτουργικών τους καθηκόντων για λόγους προστασίας του πληθυσμού από την πανδημία.

Δεχθήκαμε την τελευταία ΚΥΑ, στην οποία εγένετο λόγος για το άνοιγμα των Ιερών Ναών με την παρουσία τεσσάρων μόνο ατόμων κατά το διάστημα 12 έως 20 Απριλίου, θεωρώντας την ως το μη χείρον βέλτιστον.

Σήμερα, αίφνης, ανακοινώθηκε πως τις άγιες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος οι Ιεροί Ναοί θα είναι μεν ανοικτοί για ορισμένες ώρες, όμως δεν θα προσέρχονται τις ώρες αυτές οι πιστοί για ατομική προσευχή. Ακούστηκε μάλιστα ότι κατά τις ώρες αυτές θα διεκπεραιώνονται διοικητικές υποθέσεις των Ενοριών.

Διερωτώμεθα, οι εμπνευστές αυτής της ρύθμισης κατανοούν σε ποιες ημέρες αναφέρονται;

Κατανοούν ότι αναφέρονται στην Μεγάλη Εβδομάδα και δη στην Μεγάλη Παρασκευή;

Μακαριώτατε. Άγιοι Συνοδικοί. Αυτές τις ημέρες και ιδιαίτερα μετά την σημερινή ανακοίνωση γινόμαστε δέκτες της αγανάκτησης των πιστών οι οποίοι θεωρούν ότι εμπαίζονται από τις αποφάσεις της Πολιτείας και της Ιεραρχίας.

Ένα μεγάλο γιατί πλανάται για το που οφείλεται η σκληρή στάση απέναντι στους πιστούς.

-Γιατί στα σούπερ μάρκετ, στις τράπεζες, στις λαϊκές αγορές να επιτρέπεται η προσέλευση των ανθρώπων σύμφωνα με τα μέτρα της Πολιτείας και στην Εκκλησία όχι;

-Γιατί να μην επιτραπεί η χρήση μεγαφώνων κυρίως τις τρεις τελευταίες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος; Παρατηρούμε ότι δεν ισχύει το ίδιο και για άλλες θρησκείες.

Με τα ανωτέρω δεν θέλουμε επ’ ουδενί να μας κατατάξετε σ εκείνους που αυτό τον καιρό προβαίνουν σε συνωμοσιολογίες και καταστροφολογίες.

Μεταφέρουμε την πικρία και την αγανάκτηση των πιστών και ζητάμε το αυτονόητο:

Τις ώρες που έχει ανακοινωθεί ότι θα είναι ανοικτοί οι Ιεροί Ναοί, να μπορεί όποιος από τους πιστούς θέλει, να περνά για ολιγόλεπτη προσευχή, κάτι που τόσο πολύ αυτό τον καιρό έχουν ανάγκη, σεβόμενοι τα μέτρα της Πολιτείας.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                                             Ο Γενικός Γραμματέας

Πρωτοπρεσβύτερος                                                                   Πρωτοπρεσβύτερος

Γεώργιος Σελλής                                                                       Βασίλειος Χρηστίδης

Οι γονείς πρέπει να παρκινούν τα παιδιά τους στους αγώνες για την αρετή. ΥΠΟΘΕΣΗ ΙΒ’ (12) Εκ του Ευεργετινού (Τόμος Α΄)

Οι γονείς που αγαπούν τον Θεό πρέπει να χαίρονται και να τον ευχαριστούν για τις δοκιμασίες, τις οποίες υποφέρουν τα παιδιά τους για χάρη του Κυρίου· πρέπει επίσης να παρακινούν τα παιδιά τους στους αγώνες και στους κινδύνους για την αρετή.

Από τη διήγηση της σφαγής των αγίων πατέρων στο Σινά και τη Ραϊθώ. 

Όπως αναφέρθηκε σε άλλο σημείο, ένας νεαρός μοναχός έγινε περιβόητος για τη γενναιοψυχία του, επειδή αγωνίστηκε γενναία εναντίον των βαρβάρων και σφάχτηκε μέσα στο ίδιο το κελλί όπου ασκήτευε, χτυπημένος με αναρίθμητες σπαθιές. Δεν υπάκουσε στους βαρβάρους ούτε καν να βγει έξω από το κελλι ή να βγάλει το ρούχο του, αν και του υπόσχονταν ότι δεν θα τον σκοτώσουν, αν έκανε κάτι από αυτά, αλλά με πολλή ανδρεία αντιστάθηκε στους βαρβάρους και δέχτηκε γενναία τον θάνατο. 

Υπομένοντας τα γεγονότα, αναμένοντας τον Αναστάντα Ιησού, του Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεοφύτου

«Σιγησάτω πᾶσα σάρξ βροτεία, καὶ στήτω μετά φόβου καὶ τρόμου, καὶ μηδὲν γήινον ἐν ἑαυτῇ λογιζέσθω˙ ὁ γάρ Βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων, καὶ Κύριος τῶν κυριευόντων, προσέρχεται σφαγιασθῆναι, καὶ δοθῆναι εἰς βρῶσιν τοῖς πιστοῖς˙ Προηγοῦνται δὲ τούτου, οἱ χοροὶ τῶν ἀγγέλων, μετὰ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας, τὰ πολυόμματα Χερουβὶμ καὶ τὰ ἑξαπτέρυγα Σεραφείμ, τὰς ὂψεις καλύπτοντα καὶ βοῶντα τὸν ὓμνον˙ Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα» (Χερουβικὸς ὓμνος Μεγάλου Σαββάτου, ἦχος πλ α΄).

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θα επικοινωνήσει ξανά μαζί σας μετά το Πάσχα. Μέχρι τότε μιλούν οι μεγάλες ημέρες που έρχονται καλό Πάσχα.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά.

Έτη πολλά και ευλογημένα. Μας αξίωσε η χάρις του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού και πάλι να είμεθα εδώ στον ομώνυμο ιερό ναό του, στην υψηλή κώμη του Πεδουλά, από την οποία ο Σταυρός εκπέμπει την αγιαστική του ενέργεια σε όλη τη Μαραθάσα γη, σε όλη τη Μητρόπολη της Μόρφου, σε όλη την ευλογημένη αγία νήσο της Κύπρου και εις τον κόσμο άπαντα.

Εάν κάτι έχομε ανάγκη στις μέρες μας είναι την αγιαστική δύναμη του Τρισαγίου Θεού, που κάθε εποχή έχει ανάγκη, «ἐν παντὶ καιρῷ καὶ τόπῳ». Σε κάθε εποχή, σε οποιονδήποτε χρόνο, καιρό και τόπο, αυτό που έχομε ανάγκη εμείς οι θνητοί άνθρωποι είναι την αγιαστική δύναμη του Σώματος και του Αίματος Αυτού που νίκησε τον θάνατο, τον διάβολο και την αμαρτία. Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του Θεού Πατρός και του Αγίου Πνεύματος. Της Αγίας Τριάδος. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια, η Τριαδική Αλήθεια.

Πίστη και Θάρρος Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού

Τί είναι η πίστη;

Πίστη είναι ο σύνδεσμος της κτίσεως με τον δημιουργό Θεό και το μέσο της επαφής της με την πανσωστική πρόνοια. Μέσω της πίστεως αποκαλύφθηκε ο Θεός στην κτίση του και μ’ αυτήγνώρισε η φύση το δικό της προορισμό, ειδικά όμως ο άνθρωπος. Μήπως και την επίγνωση της θείας ευσπλαχνίας, που μας οδήγησε στην ανάπλαση και σωτηρία δεν την αποκτήσαμε με την πίστη;

Η ανθρώπινη φύση, μετά την πτώση, απογυμνώθηκε από όλα τα καλά και υποτάχθηκε στη φθορά και το θάνατο. Χωρίς την πίστη, ουδέποτεθα επανορθωνόταν. Κανένα άλλο μέσο δε μας απέμεινε για παρηγοριά και θεραπεία, παρά η πίστη προς το δημιουργό.

Αυτόνπου αρνηθήκαμε με την παρακοή, τον ανακαλούμε με την πίστη και επαναφέρουμε στον εαυτό μας και στο περιβάλλον μας την παντοδύναμη θεία Χάρη και ορθοποδούμε. Απιστία είναι η έμπρακτη άρνηση· η πίστη είναι η ομολογία, που θα προκαλέσει την ισορροπία και μόνο μέσω αυτήςθα αποκατασταθεί η τάξη.

Η Πίστη κατά τον Παύλο είναι «ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων» (Εβρ. 11,1). Πίστη είναι η παραδοχή πραγμάτων, που αδυνατούμε να ερευνήσουμε και να συγκρίνουμε πρακτικά. Με την πίστη παραδεχόμαστε τα υπερφυσικά πράγματα και νοήματα και αυτόν ακόμη το Θεό, που γίνεται γνωστός μέσω των ενεργειών του. Τις θείες επαγγελίες, που είναι όλος ο στόχος και σκοπός μας, και όλες μας τις προσδοκίες, με την πίστη τις περιμένουμε και ελπίζουμε.

Στην πίστη αυτή στηρίζει ο Παύλος όλους τους αγώνες και τα βραβεία των αγίων. Η πίστη χαρίζει την ελπίδα και την προσδοκία και σε μας που τώρα αγωνιζόμαστε. Άρα η πίστη είναι το καθολικό μέσο και στοιχείο, που μας συνδέει με το μέλλον και την αληθινή μας πατρίδα. Δίκαια προβάλλεται το βραβείο της πίστεως για τους προγόνους μας. «Επίστευσε Αβραάμ τω Θεώ, και ελογίσθη αυτώ εις δικαιοσύνην» (Ρωμ. 4,3). Το «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν»(Ίω. 15,5) και το «πάντα ισχύομεν δι’ αυτού» (βλ. Φιλ. 4,13) απαιτούν, ως μέσο επαφής με το Θεό, την πίστη.

Δημήτρης Νατσιός, Σε τούτα τα αγιασμένα χώματα μάθαμε να κάνουμε υπακοή στους αγίους και τους ήρωές μας

Σε τούτα τα αγιασμένα χώματα μάθαμε να κάνουμε υπακοή στους αγίους και τους ήρωές μας

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-θεολόγος-Κιλκίς

Οι καμπάνες και τα σήμαντρα να μην χτυπούν, τα μεγάφωνα για να ακούν οι ενορίτες κλειστά. Μες στο ναό μόνο ο παπάς και ο ψάλτης. Η Θεία Κοινωνία εστία μετάδοσης της ασθένειας. Αστυνομία και συλλήψεις. Πρόστιμα και φυλάκιση. Όπως τα παραθέτω νομίζεις ότι διαβάζεις εικόνες από την εποχή της Τουρκοκρατίας ή της κομμουνιστικής Σοβιετίας και τις διώξεις του Χριστιανισμού. 

Αντίσταση καμία. «Τώρα να υπακούσουμε στο κράτος και μετά …χαρές και πανηγύρια». Μάλιστα. Βγαίνει ο Ναυπάκτου ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο Πέτσας ως εκπρόσωπος της Ιεραρχίας. Ούτε ένα όχι δεν ακούστηκε. Παραπέμπουν στους Πατέρες-οι οποίοι τους διαψεύδουν και τους ελέγχουν- ψάχνουν εναγωνίως κείμενα υποστηρικτικά του προσκυνήματος στους εφήμερους άρχοντες.

Τι διαβάζουμε όμως στην Ιερά Ιστορία; Τι έπρατταν οι άγιοι όταν η εξουσία αυθαιρετούσε εις βάρος της Πίστεως;

ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, του κ. Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ Θεολογίας, Φιλόλογο

Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Μεγαλομάρτυρες»

   Τὸ πέρασμα τοῦ λοιμοῦ ποὺ ταλαιπωρεῖ τὴν ὑφήλιο, φέρνει μεγάλες ἀλλαγὲς στὴν καθημερινότητά μας, ἀλλαγὲς ποὺ θὰ δημιουργήσουν νέες συνθῆκεςστὴν ζωή μας, γιὰ ὅσους θὰ ἐπιβιώσουν. Ἀλλάζει καὶ τὰ δεδομένα στὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωή. Αἴφνης γίνονται ἀκολουθίες κεκλεισμένων τῶν θυρῶν!

   Καὶ κατ’ἀνάγκην ἀκοῦμε συχνὰ καὶ ὅλο ἀπὸ περισσότερους ἱεράρχες μας,ἀλλὰ καὶ συνοδικὲς ὑποδείξεις, νὰ κάνωμε τὰ σπίτια μας Ἐκκλησία. Τί σημαίνειαὐτό; Ἀσφαλῶς ὄχι σὲ διαμόρφωσι τοῦ χώρου μας σὲ ναό. Ἐκκλησία σημαίνει σύναξι, συγκέντρωσι. Ἡ σύναξι ἐπὶ τὸ αὐτὸ τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας εἶναι ἡ ὑποδεικνυόμενη κατ’ οἶκον Ἐκκλησία.

   Λυπᾶμαι ποὺ ἔπρεπε νὰ ἐμφανισθῆ ὁ παγκόσμιος λοιμὸς, γιὰ νὰ θυμηθοῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εὐλογεῖ τὸν δεσμὸ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς γιὰ νὰγεννηθοῦν τὰ παιδιὰ, νὰ γίνη ἡ οἰκογένεια, ποὺ θὰ πορεύεται κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ φθάσουν τελικὰ ὅλα τὰ μέλη της στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

   Μιὰ τέτοια οἰκογένεια εἶναι κατ’ οἶκον Ἐκκλησία. Ὅμως ἡ ἀπόστασία μας,ποὺ εἶναι καὶ αἰτία τῆς μεγάλης δοκιμασίας τῶν ἡμερῶν μας, διέγραψε αὐτὴν τὴν οίκογένεια. Ἡ ἐργασία τῆς γυναικὸς ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι, οἱ παπποῦδες στὸ ΚΑΠΗ, τὰ παιδιὰ στὴ Γ.Γ.Νέας Γενιᾶς, ἡ συμβολαιογραφικὴ πρᾶξις συμβιώσεως, οἱ ἄγονοι γάμοι, κ.ἄ., διέλυσαν αὐτὸ τὸ κύτταρο, ὅπως τὸ διαλύει καὶ ὁ ἰός.

  Ἐλπίζουμε ὅμως ἀκόμα ὅτι ὁ πολυεύσπλαγχνος καὶ φιλάνθρωπος Χριστὸς ὁ Θεός, μᾶς δίνει τὴν εὐκαιρία τῆς μετανοίας καὶ ἐπιστροφῆς, χάριν τῆς ὁποίας μπορεῖ νὰ ἀλλάξη τὴν ροὴ τῆς ἱστορίας.

  Ἂς ζωντανέψουμε τὴν κατ’ οἶκον Ἐκκλησία. Ὄχι νὰ παρακολουθήσουμε τὴν θεία λειτουργία ἀπὸ τὴν τηλεόρασι, ἀλλὰ νὰ μαζευτοῦμε ὅλα τὰ μέλη, μιὰ καὶ εἴμαστε στό «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ», καὶ νὰ κάνουμε ὅλοι μαζί τὴν προσευχή μας, τὸ πρωῒ καὶ τὸ βράδυ. Μετὰ τὴν πρωϊνὴ προσευχὴ νὰ ἀνοίξουμε τὴν Ἁγία Γραφή. Ἡ σχέσις μας μὲ τὸν Θεὸ εἶναι ζωντανὴ ἐπικοινωνία.Μὲ τὴν προσευχὴ μιλᾶμε στὸν Θεό. Μὲ τὴν μελέτη τοῦ λόγου του μᾶς ἀποκρίνεται. Τί κατ’οἶκον ἐκκλησία εἴμαστε χωρὶς προσευχὴ καὶ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ; Τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τὰ χαρακτηρίζει ἡ ἀγάπη, ἡ ὁμόνοια, ἡ κοινὴ πίστις, καὶ ἡ συμμόρφωσίς μας μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀλήθεια, σὲ πόσες «κατ’ οἶκον ἐκκλησίες»γίνεται προσευχὴ πρὶν καὶ μετὰ τὸ φαγητό; σὲ πόσες δὲν ἀκούγονται αἰσχρόλογα; σὲ πόσες τὰ ἄφταιχτα δὲν παιδιὰ ὑποφέρουν ἀπὸ τὴν ἔντασι στὴν σχέσι τῶν γονέων; Καταθέτω λίγες ἁπλὲς σκέψεις γιὰ νὰ κάνωμε τὸν οἶκό μας Ἐκκλησία.

Κατὰ τὰ ἄλλα πρέπει, μᾶς ἀξίζει, νὰ ζήσουμε ἕνα διαφορετικὸ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

*Ο Δημήτριος Π. Ρίζος, είναι Δρ Θεολογίας, Φιλόλογος, και με έντονη, πλούσια και πολυποίκιλη συγγραφική, πνευματική, Εθνική και κοινωνική παρουσία, προσφορά και δραστηριότητα στην ακριτική Φλώρινα, όπως και Εκδότης, Ιδιοκτήτης και Διευθυντής του περιοδικού «Μεγαλομάρτυρες», Πανοσοπούλου 6, ΤΚ 53100, Φλώρινα, τηλ. 235028940,

Ρήματα ζωής... από τον Αρχιμανδρίτη π. Ειρηναίο Χατζηεφραιμίδη

    

Από σήμερα εγκαινιάζεται στον ιστοχώρο μας μια καινούργια στήλη η οποία θα ονομάζεται ΡΗΜΑΤΑ ΖΩΉΣ και θα περιλαμβάνει κηρύγματα ιεροκηρύκων της περιοχής και όχι μόνο.

   Η πρώτη μας ανάρτηση λοιπόν θα είναι το κήρυγμα του Αρχιμανδρίτη π. Ειρηναίου Χατζηεφραιμίδη που έγινε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Φλωρίνης την Κυριακή 5 Απριλίου.

     Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσουμε θερμά τον κ.Χατζή Γεώργιο για την πολύτιμη βοήθειά του.

Η μοναδικότητα της παραδόσεως της Ορθοδοξίας, Φώτης Κόντογλου

Ἡ μοναδικότητα τῆς παραδόσεως τῆς Ὀρθοδοξίας

Κόντογλου Φώτης

(Ἀπάντησις σὲ ἀρχιμανδρίτην τῶν Ἀθηνῶν)

Ὑπάρχει φανερὴ ὑπερηφάνεια, ὑπάρχει καὶ κρυφὴ ὑπερηφάνεια. Τὴν κρυφὴ ὑπερηφάνεια ἐννοεῖ ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος, λέγοντας: «Ἡ ὑπερηφάνεια ἀναγκάζει ἐπινοεῖν καινοτομίας μὴ ἀνεχομένη τὸ ἀρχαῖον».

Αὐτὴ τὴν ὑποχθόνια ὑπερηφάνεια, ποὖναι κρυμμένη κάτω ἀπὸ τὴν ταπεινολογία καὶ τὴν ταπεινοφάνεια, ἔχουνε ὅσοι δὲν σέβουνται τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας στὴ λατρεία καὶ στὶς ἐκκλησιαστικὲς τέχνες, καὶ θέλουνε νὰ εἰσάξουνε σ᾿ αὐτὴ κάποιους νέους τρόπους ποὺ εἶναι ὁλότελα ξένοι πρὸς τὴν οὐσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Ὄχι μοναχὰ ξένοι πρὸς τὸν πνευματικὸν χαρακτήρα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ ὁλότελα ἀντιορθόδοξοι.

Εἶδες τί λέγει ὁ ὅσιος Ἐφραὶμ γιὰ τὴν ὑπερηφάνεια ποὺ εἶναι ἡ αἰτία τῶν νεωτερισμῶν; Δὲν λέγει ἁπλῶς «κινεῖ» ἀλλὰ «ἀναγκάζει», βιάζει αὐτὸν ποὺ τὴν ἔχει τὴν ὑπερηφάνεια. Καὶ ἔπειτα λέγει «ἐπινοεῖν», νὰ ἐφεύρει, νὰ φτιάξει κάποια ψεύτικα πράγματα. Τὸ «ἐπινοεῖν» ἔχει μέσα του τὴν πονηρία. Καὶ παρακάτω λέγει ὁ ἅγιος: «μὴ ἀνεχομένη». Ἡ περιφάνεια, λέγει δὲν ἀνέχεται, δὲν χωνεύει, δὲν ὑποφέρει «τὸ ἀρχαῖον», δηλαδὴ «τὴν παράδοση», ἀλλὰ τὴν πολεμᾶ μὲ λύσσα. Πῶς νὰ τὴν ἀνεχθεῖ ἀφοῦ τὴ μποδίζει στοὺς νεωτερισμοὺς ποὺ ἐπιθυμᾶ νὰ ἐπιδίδεται. Ἡ ὑπερηφάνεια, λοιπόν, μισεῖ «τὸ ἀρχαῖον», δηλαδὴ τὸ ἔργον τῶν εὐσεβῶν ψυχῶν ποὺ μᾶς παραδώσανε τὸν ἐξωτερικὸ χαρακτῆρα τῆς Ὀρθοδοξίας μαζὶ μὲ τὸν ἐσωτερικό, γιὰ νὰ τὰ φυλάξουμε μὲ δέος καὶ μὲ ἀγάπη. Τὸ νὰ μισεῖ ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι φυσικὸ ἰδίωμά της. Ἀλλὰ τί μισεῖ; Μισεῖ «τὸ ἀρχαῖον», δηλαδὴ τὴν παράδοση. Μά, ἕνα πράγμα ποὺ τὸ μισεῖ ἡ ὑπερηφάνεια, τὸ σατανικὸ αὐτὸ πάθος, θὰ πεῖ πὼς αὐτὸ ποὺ μισεῖ πρέπει νὰ εἶναι κάποιο πράγμα ἁγιασμένο, ἱερώτατο, ποὺ κάνει τὴ διαβολικὴ ὑπερηφάνεια νὰ φρυάξει καταπάνω του.

Ανοίξτε μου την εκκλησία!!! Βιολί:Μάνος Μαυρουδής. Στίχοι & Μουσική:Μιχάλης Ταμπουράς

Ο φόβος Θεού καθρέφτης της πίστης...

«Θεία Κοινωνία και μολυσματικές ασθένειες…» π. Αθανάσιος Μυτιληναίος. Ομιλία πρώτη

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα: «ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ…» [Ομιλία πρώτη]

[έκτακτη ομιλία που εκφωνήθηκε στις 28-2-1988 εξ αφορμής ερωτήσεως του βουλευτού Β. Αγοράστη προς τους Υπουργούς Παιδείας και Υγείας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο παρέχεται η Θεία Κοινωνία]

Την αφορμή, αγαπητοί μου, του παρόντος θέματος μας έδωσε μία πρόταση ενός βουλευτού, που έκανε στη Βουλή και που αναφέρεται στο θέμα του τρόπου της μεταδόσεως της Θείας Ευχαριστίας, της Θείας Κοινωνίας. Και ότι ο τρόπος αυτός εγκυμονεί κινδύνους της υγείας του λαού. 

Βέβαια θα απαντήσουμε, αλλά θα έπρεπε όμως να οφείλουμε χάριτες σε εκείνους οι οποίοι μπορούν να αναταράσσουν πολλές φορές τέτοιες καταστάσεις, διότι δίδουν την ευκαιρία να μείνουμε και σε θετικές πλευρές. Όπως είναι η γνώση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, που δίδεται η αφορμή από αυτό το περιστατικό, για να μάθει και να πληροφορηθεί ο χριστιανικός μας λαός ποια είναι η ουσία του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, διότι μετά από την αναίρεση των όσων ελέχθησαν από τον κ. Βουλευτήν, θα θέλαμε να τονίσουμε, γιατί εκεί είναι το θετικό μέρος, να τονίσουμε την ουσία του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και σε ένα τρίτο μέρος να αναφερθούμε στο τρόπο μεταδόσεως του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Με ποιον τρόπο θα πάρω τη Θεία Κοινωνία. Και αν ήταν πάντοτε στην ιστορία αυτός ο ίδιος τρόπος τον οποίο να έχουμε σήμερα.

Συνεπώς αφού δίδεται εξ αφορμής αυτού του περιστατικού η ευκαιρία να ακουστούν μερικά πράγματα, μπορούμε να πούμε ότι δεν οφείλουμε χάριτες σε εκείνους οι οποίοι δίνουν αυτές τις ευκαιρίες;

Έργο του διαβόλου το κλείσιμο των Ναών.Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος π.Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:romfea.gr

"Οι πιστοί προσκυνούν έξω από τον κλειστό Πανίερο Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα

1. Οἱ πολιτικοί προσκυνοῦν ἄλλους κυρίους, ὄχι τόν Χριστό;

Κάθε χρόνο μεταξύ Χριστουγέννων καί Πάσχα καί ἰδιαίτερα κατά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἀκόμη καί τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἐξαπολύεται ἄγριος καί πολυμέτωπος πόλεμος ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀπό ἀντίχριστες καί ἐκκλησιομάχες δυνάμεις.

Δέν μποροῦν νά ἀντέξουν τήν ἧττα πού ὑπέστησαν στόν ἀγώνα τους ἐναντίον τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ· πληγώνονται θανάσιμα ἀπό τήν ἀνάμνηση τῆς Σταύρωσης καί τῆς Ἀνάστασης.

Ὁ θριαμβευτικός ὕμνος «Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος» διαλύει καί σκορπίζει τόν φόβο τοῦ θανάτου, τό ἰσχυρότερο ὅπλο τοῦ Διαβόλου μέ τό ὁποῖο κρατᾶ τούς ἀνθρώπους δεμένους καί αἰχμάλωτους στήν πρόσκαιρη ζωή καί στίς ἡδονές τοῦ κόσμου, στερώντας τους τήν προοπτική τῆς αἰωνιότητος.

Ἐπιδίδονται γι᾽ αὐτό ὀργανωμένοι στό νά συκοφαντήσουν καί νά προσβάλουν τό πρόσωπο καί τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ μέ πολλούς καί ποικίλους τρόπους· μέ συγγραφή ἀνιστόρητων βιογραφιῶν καί σκηνοθεσία πανάθλιων κινηματογραφικῶν ἔργων, κύριο γνώρισμα τῶν ὁποίων εἶναι ἡ παρουσίαση τοῦ Χριστοῦ ὡς κοινοῦ ἀνθρώπου μέ ἀδυναμίες καί πάθη.

Ἐπιδιώκουν πρό παντός νά ἀποκρύψουν καί νά συκοφαντήσουν τήν θεμελιώδη ἀλήθεια τῆς Ἀναστάσεως, τό πιό παρήγορο καί ἀσιόδοξο μήνυμα πού ἄκουσε ἡ ἀνθρωπότης, ἀλλά καί τό πιό ἑλκυστικό κίνητρο πρός τήν χριστιανική πίστη καί ζωή.

Καί ἐπειδή μέχρι τώρα ἀποτυγχάνουν στό ἐγχείρημά τους αὐτό, καί κάθε χρόνο ἀναρίθμητοι χριστιανοί γιορτάζουν τό Πάσχα καί ψάλλουν τό «Χριστός Ἀνέστη» καί ἀντιφωνοῦν τό «Ἀληθῶς Ἀνέστη», βρῆκε ἐφέτος ὁ πολυμήχανος Διάβολος ἄλλο τρόπο γιά νά ἀποφύγει τήν διαπόμπευση καί τόν ἐξευτελισμό του.

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: Αν δεν ξυπνήσουμε από το πνευματικό λήθαργο, θα κλείσουν τις εκκλησίες

Λιτανεία στην Πτολεμαΐδα στις 28.8.1986, για τους μάρτυρας αδερφούς μας της Βορείου Ηπείρου, για να απαλλαγούν από το σκληρό άθεο καθεστός του Χότζια και να ανοίξουν οι εκκλησίες. Το είπα και το επαναλαμβάνω. ΑΝ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΛΗΘΑΡΓΟ, ΑΝ ΔΕΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΣΑΣ ΛΕΓΩ: ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΓΙΝΗ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ(*)
Αλλ’ ΌΧΙ ΧΡΙΣΤΕ, ΟΧΙ ΧΡΙΣΤΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΗ Η ΕΛΛΑΣ ΑΛΒΑΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΕ ΥΜΝΗ ΕΙΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΙΩΝΩΝ

Πηγή: Episkopos Episkopos, http://hristospanagia3.blogspot.com
Posted by Παναγία Ιεροσολυμίτισσα blog at 4:25 μ.μ.

Η ορθόδοξη Πίστη μας του Αρχιμ. Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου (3ο κεφ)

3. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

«Ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων»

3.1. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΓΕΝΙΚΑ

Ὁ Θεὸς εἶναι ὁ δημιουργὸς τοῦ κόσμου

Ὁ Θεὸς εἶναι ὁ δημιουργὸς ὅλου τοῦ κόσμου·  τοῦ ὁρατοῦ καὶ τοῦ ἀοράτου.      

Τόσο ὁ φυσικός κόσμος (τὸ Σύμπαν), ὅσο καὶ ὁ πνευματικός (οἱ ἄγγελοι), εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ. Τὴ μεγάλη αὐτὴ ἀλήθεια μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ πρῶτος στίχος τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν» (Γέν. 1,1).

Ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸ Σύμπαν ἐκ τοῦ μηδενός (ἀπὸ τὸ τίποτε), χωρὶς προϋπάρχουσα ὕλη (βλ. Β΄Μακ. 7,28). Καὶ τὸν δημιούργησε μόνο μὲ τὸν λόγο του, μὲ τὸ πρόσταγμα «Γενηθήτω» («ἂς γίνει»). (πρβλ. Ψαλμ. 148,5· 32,6).

Ρήγμα στο εσωτερικό της Εκκλησίας του Μανώλη Κοττάκη

Πολλοί ερμηνεύουν την διαμάχη που σοβεί στο εσωτερικό της Ελλαδικής Εκκλησίας για τα προκύψαντα ζητήματα του κορωνοιού με όρους διαδοχής. Θεωρούν ότι η κρίση οφείλεται στις φιλοδοξίες των Ιεραρχών- ”δελφίνων” οι οποίοι αξιοποιούν τα ..διλήμματα που ανακύπτουν καθημερινώς, δογματικά και άλλα – όπως η Θεία κοινωνία, η τέλεση της Θείας λειτουργίας, ο ” εορτασμός ” του Άγιου Πάσχα -για να πλασσαριστούν καλύτερα στην κοινή γνώμη ενόψει της μελλοντικής διαδοχής του Αρχιεπισκόπου.                   Παρατηρώντας τους τηλεοπτικούς άμβωνες στους οποίους ανεβαίνει έκαστος Μητροπολίτης και τα ”κτυπήματα” που δέχεται ακολούθως ( ακούστηκε ως και ο όρος ” νεοταξίτης ” για συντηρητικούς Ιεράρχες ! ) σας λέω μετά λόγου γνώσεως ότι ,ναι, αυτή η ερμηνεία για την κρίση που σοβεί στο εσωτερικό της Εκκλησίας μας , ισχύει. Ναι, αναπτύσσονται σκληροί εσωτερικοί ανταγωνισμοί, θεατοί και αθέατοι που έχουν αντίκτυπο στην εικόνα της Εκκλησίας. Όπως επίσης ισχύει και μια άλλη ερμηνεία, συναφής με την πρώτη , γεωπολιτική : Εσκεμμένα ο Αρχιεπίσκοπος κράτησε χαμηλούς τόνους στην αθέατη σύγκρουση με την κυβέρνηση για το θέμα της λειτουργίας των ναών και για την Θεία Κοινωνία. Διότι αν ”έβγαινε ”στο αντάρτικο τότε με γεωπολιτικούς όρους θα ενισχυόταν η ” Ρωσόφιλη ” πτέρυγα της Ιεραρχίας.

Υπεγράφη η ΚΥΑ – Η απόφαση της κυβέρνησης για τις Ακολουθίες το Πάσχα

Πάσχα 2020: Να επιτραπεί η τέλεση των Ακολουθιών τη διάρκεια του Πάσχα χωρίς την παρουσία πιστών αποφάσισε η κυβέρνηση.

Με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων και Υγείας προβλέπονται νέα προσωρινά περιοριστικά μέτρα στους χώρους λατρείας, όλων των θρησκειών και δογμάτων για το διάστημα από 12.04.2020 έως και 20.4.2020 εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού.

Οι νέες ρυθμίσεις για την αποτροπή μετάδοσης του κορονοϊού στους χώρους λατρείας προβλέπουν μεταξύ άλλων τα εξής:

α) Απαγορεύονται, παρουσία κοινού, οι λειτουργίες, λατρευτικές συνάξεις, ιεροπραξίες και πάσης φύσεως θρησκευτικές τελετές σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους θρησκευτικής λατρείας κάθε δόγματος και θρησκείας, ανεξαρτήτως μεγέθους και χωρητικότητας, στο σύνολο της Επικράτειας, για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας.

β) Επιτρέπεται η τέλεση λειτουργιών κεκλεισμένων των θυρών, αποκλειστικά και μόνο από θρησκευτικό λειτουργό και βοηθητικό προσωπικό (πχ ιεροψάλτης) των οποίων ο συνολικός αριθμός δεν υπερβαίνει τα 4 φυσικά πρόσωπα. Ο κατά νόμο θρησκευτικός λειτουργός είναι υπεύθυνος για να λάβει όλα τα προσήκοντα μέτρα σύμφωνα με την ΚΥΑ. Δεν επιτρέπεται, ούτε κεκλεισμένων των θυρών, η τέλεση λειτουργιών σε χώρους λατρείας που βρίσκονται σε ιδιωτικά κτήματα, κτίρια κλπ.

γ) Απαγορεύεται η επίσκεψη κοινού, ατομικά ή ομαδικά, στα μοναστήρια. Επιτρέπεται η τέλεση λειτουργιών και ακολουθιών στα μοναστήρια χωρίς την παρουσία κοινού.

δ) Επιτρέπεται, επιπλέον της τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής, και η αυτοτελής διαδικτυακή μετάδοση της λειτουργίας

Πηγή: https://www.vimaorthodoxias.gr/