ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (IV) Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

 

 Ἀφοῦ ἀναχώρησαν οἱ Μάγοι γιὰ τὴν πατρίδα τους «δι’ ἄλλης ὁδοῦ», χωρὶς νὰ ἐπιστρέψουν στὰ Ἰεροσόλυμα, καὶ χωρὶς νὰ δώσουν πληροφορία στὸν Ἡρώδη, σχετικὰ μὲ τὸ νήπιο, παρουσιάσθηκε ἄγγελος Κυρίου στὸν ὕπνο τοῦ Ἰωσήφ, καὶ τοῦ εἶπε· Ἀφοῦ σηκωθεῖς, παράλαβε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του, καὶ φύγε στὴν Αἴγυπτο, καὶ θὰ μείνεις ἐκεῖ, ἕως ὅτου σοῦ πῶ. Θὰ τὸ κάνεις αὐτὸ διότι πρόκειται ὁ Ἡρώδης νὰ ἀναζητήση τὸ παιδὶ γιὰ νὰ τὸ σκοτώση. Πράγματι ἀφοῦ σηκώθηκε, παρέλαβε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του καὶ ἀναχώρησε στὴν Αἴγυπτο.

Παρέμεινε ἐκεῖ μέχρι τὸν θάνατο τοῦ Ἡρώδη, γιὰ νὰ ἐκπληρωθῆ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ποὺ μίλησε μέσω τοῦ προφήτου, καὶ εἶπε· Ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν υἱό μου.

Τότε ὁ Ἡρώδης, ὅταν κατάλαβε ὄτι οἱ Μάγοι τὸν ξεγέλασαν, θύμωσε πάρα πολύ, καὶ στέλνοντας δημίους ἔσφαξε ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς Βηθλεέμ καὶ τῶν περιχώρων της, ὅσα ἦταν σὲ ἡλικία δύο ἐτῶν καὶ κάτω, σύμφωνα μὲ τὸν χρόνο ποὺ ἐξακρίβωσε ἀπὸ τὶς πληροφορίες τῶν Μάγων.

Μὲ τὴν σφαγὴ τῶν νηπίων ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ προφήτου Ἱερεμίου, ποὺ εἶπε· Ἀκούσθηκε φωνὴ στὴν Ραμά, καὶ ἦταν θρῆνος καὶ κλάμα καὶ μεγάλος ὀδυρμός. Οἱ μανάδες τῶν σφαγμένων παιδιῶν, ἀπόγονοι τῆς Ραχὴλ, συζύγου τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ, ποὺ εἶχε ταφῆ ἐκεῖ, κλαῖνε τὰ παιδιά τους καὶ μὲ τίποτε δὲν παρηγοριοῦνται, διότι τὰ παιδιὰ πιὰ δὲν ὑπάρχουν.

Κάποτε πέθανε ὁ Ἡρώδης, καὶ τότε ὁ ἄγγελος Κυρίου ἐμφανίζεται στὸν ὕπνο τοῦ Ἰωσήφ στὴν Αἴγυπτο, καὶ τοῦ εἶπε· Σήκω, παράλαβε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του καὶ πήγαινε πίσω στὴν χώρα τοῦ Ἰσραὴλ, διότι πιὰ πέθαναν αὐτοὶ ποὺ ἤθελαν νὰ σκοτώσουν τὸ παιδί. Ὑπακούοντας στὸν λόγο του, σηκώθηκε, παρέλαβε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του, καὶ ἦρθε στὴν χώρα τοῦ Ἰσραήλ. Ὅταν ὅμως πληροφορήθηκε ὅτι στὴν Ἰουδαία εἶναι βασιλιάς ὁ Ἀρχέλαος, στὴν θέσι τοῦ πατέρα του, φοβὴθηκε νὰ πάη ἐκεῖ. Καὶ πάλι ἄγγελος στὸν ὕπνο του, μὲ τὴν συμβουλὴ ποὺ τοῦ ἔδωσε, κατευθύνθηκε στὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας. Ὅπου ἦρθε καὶ ἐγκαταστάθηκε στὴν πόλι ποὺ τὴν ἔλεγαν Ναζαρέτ, γιὰ νὰ ἐκπληρωθῆ ἔτσι, αὐτὸ ποὺ λέχθηκε ἀπὸ τοὺς προφῆτες, ὅτι δηλαδὴ θὰ όνομασθῆ Ναζωραῖος.

Τὰ παραπάνω εἶναι περικοπὴ ἀπὸ τὸ κατὰ Ματθαῖο εὐαγγέλιο, συνέχεια ἀπὸ ὅσα εἴπαμε σὲ προηγούμενο σημείωμα. Διαβάζεται δὲ ὡς εὐαγγέλιο στὴν Θ΄ ὥρα τῆς παραμονῆς (Γιὰ τὶς Ὧρες ἔχετε ἐνημερωθῆ). Ἐπαναλαμβάνεται ὡς εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τὴν δεύτερη ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων. Τὸ ἴδιο γίνεται καὶ στὶς 29 Δεκεμβρίου, ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ἑορτάζεται ἡ σφαγὴ τῶν νηπίων ἀπὸ τὸν Ἡρώδη. Καὶ τέλος αὐτὸ εἶναι τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα καὶ τὴν Κυριακὴ ποὺ γίνεται μετὰ τὰ Χριστούγεννα.

 

1. Οἱ Μάγοι, ἀφοῦ προσκύνησαν τὸν Χριστό, ἀναχώρησαν γιὰ τὴν πατρίδα τους «δι’ ἄλλη ὁδοῦ». Αὐτὸ τό «δι’ ἄλλη ὁδοῦ» ἔχει μία βαθύτερη σημασία. Ἦρθαν οἱ Μάγοι ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ εἰδωλολάτρες ἀναζητοῦντες τὸν νεογέννητο βασιλιά. Βρῆκαν τὸν Χριστὸ καὶ ἐπιστρέφουν ὄχι εἰδωλολάτρες ἀλλὰ προσκυνητὲς τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, αὐτὸς εἶναι ὁ νέος δρόμος, ἡ ἄλλη ὁδός. Ὅλοι ψάχνομε νὰ βροῦμε τὸ νόημα τῆς ζωῆς, τὸν σκοπό τῆς ὑπάρξεώς μας, τὴν ἀλήθεια. Δηλαδὴ ψάχνομε τὸν Χριστό. Μόνον ὁ Χριστός μας εἶπε· «Ἐγὼ εἶμαι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή». Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ συναντήσουμε στὴν πορεία τῆς ἀναζητήσεως τὸν Χριστό, ἀφήνομε τὴν περιπλάνησι καὶ ἀκολουθοῦμε ἄλλον δρόμο, τὸν δρόμο τῆς ζωῆς ὠς Χριστιανοὶ πιστοὶ στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ μας.

2. Ὅταν ὁ Ἰωσὴφ ξαφνιάσθηκε μὲ τὴν ἐγκυμοσύνη τῆς Μαριὰμ καὶ σκέφθηκε νὰ τὴν διώξη, ἄγγελος Κυρίου τοῦ ἔλυσε τὴν ἀπορία. Τοῦ εἶπε· «Μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκα σου». Ἦταν ἡ πρώτη καὶ μοναδικὴ φορὰ ποὺ τὴν λέγει «γυναῖκα σου». Στὴν συνέχεια, τέσσερις φορὲς ἀναφέρεται «τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ». Ὁ Ἰωσὴφ ἔμαθε ἀπὸ τὸν ἄγγελο ποιὸ εἶναι τὸ παιδὶ, καὶ ὑπηρετεῖ τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ὡς φύλακας καὶ προστάτης τοῦ παιδιοῦ καὶ τῆς μητέρας του, αὐτὸς δὲν εἶναι πατέρας. Ὑπακούει χωρὶς δισταγμὸ στὶς ὑποδείξεις τοῦ ἀγγέλου, χωρὶς νὰ ζητάει ἐξηγήσεις.

3. Ἄγγελος τὸν προέτρεψε γρήγορα νὰ φύγη καὶ νὰ πάη στὴν Αἴγυπτο, γιὰ νὰ σωθῆ τὸ παιδὶ ἀπὸ τὴν μανία τοῦ Ἡρώδη. Θὰ ἔμενε ἐκεῖ μέχρι ποὺ πάλι ὁ ἄγγελος θὰ τὸν εἰδοποιοῦσε πότε θὰ ἐπιστρέψη. Καὶ αὐτὸ τὸ εἶχαν ἀναφέρει οἱ Προφῆτες. Ἡ προφητεία λέγει «ἐξ Αἰγὺπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου». Βρέθηκε στὴν Αἴγυπτο κυνηγημένος ἀπὸ τὴν κακία τοῦ Ἡρώδη. Στὴν ὥρα του θὰ ἐπιστρέψη. Ἡ προφητεία εἶναι ἀληθινή.

4. Ὁ ξεγελασμένος ἀπὸ τοὺς Μάγους Ἡρώδης θὰ δείξη τὴν μανία του μὲ πολὺ φοβερὸ  τρόπο. Διέταξε σφαγὴ νηπίων μέχρι δύο ἐτῶν, σύμφωνα μὲ τὸν ὑπολογισμὸ τοῦ χρόνου ἀπὸ τὴν ἐμφάνισι τοῦ ἄστρου, στὴν πόλι καὶ τὴν περιοχὴ τῆς Βηθλεέμ. Τώρα καταλαβαίνομε καλύτερα τὴν ταραχὴ τῶν Ἰεροσολυμιτῶν, ὅταν ὁ Ἡρώδης ἄκουσε ὅτι γεννήθηκε βασιλιάς. Ὁ φόβος μὴν χάσει τὸν θρόνο ἀπὸ κάποιον ἄλλο βασιλιά, τὸν ἔκανε ἀδίστακτο, καὶ δὲν δίστασε νὰ διατάξη σφαγὴ ἀθώων νηπίων.

Καὶ ἡ σφαγὴ τῶν νηπίων βρίσκεται μέσα στὶς προφητεῖες, ποὺ τώρα ἐπαληθεύονται.

5. Μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἡρώδη πάλι ἐμφανίσθηκε ὁ ἄγγελος καὶ εἰδοποίησε τὸν Ἰωσὴφ νὰ ἐγκαταλείψη τὴν

Αἴγυπτο, διότι «τεθνήκασι οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου», καὶ μπορεῖ νὰ ἐπιστρέψη στὴν γῆ τοῦ Ἰσραήλ.

Καὶ πραγματικὰ πῆρε «τὸ παιδὶον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ» καὶ ἐπέστρεψε. Ὅταν ὅμως πληροφορήθηκε ποιὸς εἶναι τώρα βασιλιάς τῆς Ἰουδαίας, φοβήθηκε διότι ἤξερε ὅτι ὁ Ἀρχέλαος ἦταν καὶ αὐτὸς πολὺ σκληρός. Υἱὸς τοῦ Ἡρώδη, υἱὸς σκληροῦ πατέρα, σκληρὸς καὶ αὐτὸς. Γι’αὐτὸ προτίμησε τὴν Γαλιλαία καὶ πῆγε στὴν Ναζαρέτ, ποὺ ἦταν ἐξω ἀπὸ τὰ ὅρια δικαιοδοσίας τοῦ Ἀρχελάου. Καὶ ἡ ἐκγατάστασις στὴν Ναζαρέτ ἀναφέται στὶς προφητεῖες, ποὺ λέγανε ὅτι ὁ Μεσσίας «Ναζωραῖος κληθήσεται».

Ἀπορῶ πῶς οἱ κατὰ καιροὺς διῶκτες τῶν Χριστιανῶν, αὐτοὶ ποὺ διέταζαν διωγμοὺς κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ἄκουσαν τό «τεθνήκασι οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου»; Τὸ «Παιδίον» αὐτὸ εἶναι ὁ Χριστὀς, ὁ μόνος Θεὸς εἰς τοὺς αἰῶνες. Οἱ διῶκτες του, παλαιοὶ καὶ νέοι καὶ σύγχρονοι, ὅσοι κινοῦνται ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, ἐναντίον τῆς ἀληθινῆς πίστεως, ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, χάνονται, «τεθνήκασι», ὁ δὲ Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία του θὰ μένουν στοὺς αἰῶνες, οἱ δὲ Χριστιανοὶ θὰ γίνωνται ἅγιοι καὶ μάρτυρες στὴν αἰωνιότητα.