Μεγάλο Σάββατο: Η κάθοδος του Χριστού εις τον άδην

Τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ Σαββάτῳ, τὴν θεόσωμον Ταφήν, 

καὶ τὴν εἰς ᾍδου Κάθοδον τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ 

ἑορτάζομεν δι’ ὧν τῆς φθορᾶς τὸ ἡμέτερον γένος ἀνακληθέν, 

πρὸς αἰωνίαν ζωὴν μεταβέβηκε

Μάτην φυλάττεις τὸν τάφον, κουστωδία.

Οὐ γὰρ καθέξει τύμβος αὐτοζωΐαν.

Αγίου Επιφανίου Επισκόπου Κωνσταντίας – Αρχιεπισκόπου Κύπρου

1. Ἐκεῖνος πού χθές, μέσα στήν ἄπειρη συγκατάβασί Του, δέν ἐκαλοῦσε νά τόν βοηθήσουν οἱ λεγεῶνες τῶν Ἀγγέλων, λέγοντας στόν Πέτρο, ὅτι εἶναι στό χέρι μου νά παρατάξω τώρα ἀμέσως, περισσότερες ἀπό δώδεκα λεγεῶνες Ἀγγέλων (Ματθ. κστ´ 53), σήμερα κατέρχεται μέ τόν θάνατό Του κατά τοῦ ἅδου καί τοῦ θανάτου, τοῦ τυράννου, ὅπως ταιριάζει σέ Θεό καί Κυρίαρχο, ἐπί κεφαλῆς τῶν ἀθανάτων καί ἀσωμάτων στρατευμάτων καί τῶν ἀοράτων ταγμάτων, ὄχι μέ δώδεκα μόνο λεγεῶνες, ἀλλά μέ μύριες μυριάδες καί χίλιες χιλιάδες Ἀγγέλων, Ἀρχαγγέλων, Ἐξουσιῶν, Θρόνων, Ἐξαπτερύγων, Πολυομμάτων, οὐρανίων ταγμάτων, τά ὁποῖα, ὡς Βασιλέα καί Κύριό τους, προπέμπουν, δορυφοροῦν καί τιμοῦν τόν Χριστό. Ὄχι, ὅτι συμμαχοῦν καί συμπολεμοῦν μαζί Του. Ὄχι, ποτέ! Γιατί ἀπό ποιά συμμαχία ἔχει ἀνάγκη ὁ παντοδύναμος Χριστός; Τόν συνοδεύουν γιατί χρωστοῦν πάντοτε καί ποθοῦν νά εἶναι κοντά στόν Θεό τους.

Άγιον Φως: Η αυθεντικότητα του θαύματος όπως πιστοποιείται από την επιστήμη – Νέα δεδομένα

Χάρης Σκαρλακίδης, Αρχιτέκτων / Msc Θεολογίας

Κάθε χρόνο, λίγο πριν το Πάσχα, η πολεμική κατά του Αγίου Φωτός κάνει την επανεμφάνισή της. Τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα φέτος, η πολεμική έχει ως επίκεντρό της τον τρόπο με τον οποίο ανάβει η ιερή κανδήλα που υπάρχει μέσα στον Πανάγιο Τάφο. Ανάβει θαυματουργικά ή ανάβει από ανθρώπινο χέρι;

Θα απαντήσουμε σε λίγο αυτό το ερώτημα και θα εξηγήσουμε λεπτομερώς όλα όσα εκτυλίσσονται μέσα στον Πανάγιο Τάφο την ώρα που εμφανίζεται το Άγιο Φως.

Πρώτα όμως θα πρέπει να απαντήσουμε ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα. Τι γινόταν πριν από μία χιλιετία στην ίδια τελετή; Υπήρχαν και τότε τα ίδια ερωτήματα και οι ίδιες αμφιβολίες;

ΑΝΑΓΚΑΙΑ – ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ

 Γράφει ο κ.Δημήτριος Ρίζος

(από το περιοδικό "Μεγαλομάρτυρες", εκδ. Απριλίου 2025)

Τὸ Σάββατο 19 Ἀπριλίου στὶς 11 μ.μ., μία ὥρα πρὶν ἀπὸ τὰ μεσάνυχτα, εἴμαστε ὅλοι καλεσμένοι μικροὶ-μεγάλοι, ἄνδρες-γυναῖκες, πτωχοί-πλούσιοι, σοφοί-ἀγράμματοι, ἀστοί-χωρικοί, ἐργαζόμενοι-συνταξιοῦχοι, ὅσοι πιστοί. Μᾶς καλεῖ ἡ μητέρα Ἐκκλησία στὴν μεγαλύτερη ἑορτὴ. Ἑορτάζει τὴν νίκη τοῦ Χριστοῦ ἐναντίον τοῦ θανάτου, καὶ μὲ τὴν νίκη αὐτὴ μᾶς ἄνοιξε τὴν πόρτα τοῦ παραδείσου ποὺ ἦταν κλεισμένη ἀπὸ τότε ποὺ ἐξορίσθηκε ὁ Ἀδάμ. Τώρα ὅλοι, οἱ πιστοὶ καὶ βαπτισμένοι χριστιανοί, ἔχομε τὸ δικαίωμα καὶ τὴν δυνατότητα νὰ γίνουμε ξανὰ πολῖτες τὴς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.

Τὸ θαυμαστὸ γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἀφορᾶ ὅλους, διότι ἔγινε μόνο γιὰ μᾶς. Τόσο μᾶς ἀγάπησε ποὺ δὲν ἀπέφυγε τὸ πάθος τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς ταφῆς, γιὰ νὰ φθάση καὶ στὴν Ἀνάστασι καὶ νὰ μᾶς χαρίση τὴν αἰώνια ζωὴ στὴν βασιλεία του.

Δὲν εἶναι σωστὸ ἀπὸ ἀνθρώπους τόσο εὐνοημένους καὶ τιμημένους νὰ δείχνουμε ἀχαριστία καὶ νὰ ἀπορρίπτουμε τὴν τιμητικὴ πρόσκλησι γιὰ νὰ ἑορτάσουμε τὴν Ἀνάστασί του.

Ὅταν μᾶς καλοῦν σὲ γάμο, παράδειγμα, δὲν πῆγαίνουμε νὰ ποῦμε μόνον ἕνα χαιρετισμό, ἀλλὰ χαιρόμαστε στὸ μυστήριο καὶ μετὰ ἀπολαμβάνουμε τὸ προσφερόμενο δεῖπνο. Ἔτσι καὶ στὴν ἑορτὴ τῆς Ἀναστάσεως δὲν ἀκοῦμε τὸ πρῶτο Χριστὸς Ἀνέστη καὶ ἀμέσως φεύγουμε, ἀλλὰ ἀπὸ εὐγνωμοσύνη στὸν Κύριο ποὺ μᾶς κάλεσε, καὶ παραμένουμε στὸ ναὸ μαζί του μέχρι τὸ τέλος τῆς ἑορτῆς, καί, κυρίως, μετέχουμε καὶ στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, τὴν θεία Κοινωνία, ποὺ εἶναι τὸ εἰσιτήριο γιὰ νὰ μποῦμε στὴν αἰώνια χαρά.

«Ἡ τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες… μηδεὶς ἐξέλθη πεινῶν».

Ἐμεῖς εἴμαστε κερδισμένοι ἀπὸ τὴν χαρὰ ποὺ μᾶς δίνει ὁ Ἀνα-στημένος Ἰησοῦς, ὁ νικητὴς τοῦ θανάτου καὶ χορηγὸς ὄχι ἁπλῶς μόνον τῆς προσκαίρου ζωῆς, ἀλλὰ τῆς αἰωνίου ζωῆς.

Δείτε ολόκληρο το τεύχος του Απριλίου  ΕΔΩ

Μεγάλη Πέμπτη (2025) Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Τοπάλης

 

https://youtu.be/a2aQVM1cf2A?t=34

Μεγάλη Τετάρτη βράδυ (2025) Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Τοπάλης

 

Απόψε θα κάτσω με τον Πέτρο. - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Μεγάλη Πέμπτη.

Απόψε θα κάτσω με τον Πέτρο. Έξω. Στο κρύο. Στην αυλή.

Δεν έχω μούτρα να πάω δίπλα στον Χριστό μας.

Απόψε θα κάτσω με τον Πέτρο.

Εκεί είναι η θέση μου. Μαζί του. Δίπλα στην φωτιά.

Τον άκουσα να Τον αρνείται τρεις φορές. Άκουσα και τον πετεινό να κράζει.

Απόψε θα κάτσω με τον Πέτρο.

Είδα την στιγμή της άρνησης να τον κοιτάει ο Χριστός στα μάτια.

‘’Έτσι είναι η κόλαση’’, σκέφτηκα.

Τη στιγμή της πτώσης σου, να σε κοιτάει στα μάτια ο Χριστός.

Απόψε θα κάτσω με τον Πέτρο.

Μεγάλη νύχτα απόψε. Αλλάζουνε ζωές.

Μισό…Τον βλέπω να σηκώνεται. Θα σηκωθώ και εγώ.

Μαζί του στην πτώση, μαζί και στην μετάνοια.

Θαρσείτε. Μεγάλο Σάββατο κοντεύει.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε(:αυτά είπε ο Ιησούς στους μαθητές Tου κaι έπειτα σήκωσε τα μάτια Tου στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, ήλθε η ώρα που η σοφία Σου όρισε για να πάθω και να θυσιαστώ. Δέξου τη θυσία του Πάθους μου και δόξασε τον Υιό Σου και ως προς την ανθρώπινη φύση Του˙ για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με την απολύτρωση και τη σωτηρία των ανθρώπων, η οποία θα ολοκληρωθεί με τη θυσία Του αυτή και με την αιώνια αρχιερατική μεσιτεία Του που θα ακολουθήσει μετά από αυτήν”)»[Ιω.17,1].

Γιατί ὁ Χριστὸς δὲν ἄλλαξε τὸν Ἰούδα; Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

«Τότε, ἀφοῦ πῆγε στοὺς ἀρχιερεῖς ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα, ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, εἶπε, τί θέλετε νὰ μοῦ δώσετε γιὰ νὰ σᾶς τὸν παραδώσω;» […]

Καὶ ἀκριβῶς ὅταν ἡ πόρνη μετανοοῦσε, ὅταν καταφιλοῦσε τὰ πόδια τοῦ Κυρίου, τότε πρόδινε τὸ Δάσκαλο ὁ μαθητής. Γι’ αὐτὸ εἶπε «τότε», γιὰ νὰ μὴν κατηγορήσεις γιὰ ἀδυναμία τὸ Δάσκαλο, ὅταν βλέπεις τὸν μαθητή του νὰ τὸν προδίνει. Γιατί τόσο μεγάλη ἦταν ἡ δύναμη τοῦ Δασκάλου, ὥστε νὰ πείθει νὰ Τὸν ἀκολουθοῦν ἀκόμη καὶ οἱ πόρνες.

Οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι ο Χριστός θα έρθει στη Γη - Τα κείμενα που το αποδεικνύουν

Έχουν διασωθεί αρχαία κείμενα που το αποδεικνύουν…

Στην Πολιτεία του Πλάτωνα (B, V , 362) – βιβλίο που όλοι το αποδέχονται – περιέχεται μία προφητεία ισάξια μ’ αυτές των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης:

«Θα απογυμνωθεί απ’ όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι φτιάχτηκε αντίθετος στην ως τότε συμπεριφορά. Χωρίς να αδικήσει κανέναν θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος ώστε να βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα θεωρείτε άδικος για όλη του τη ζωή. Έχοντας τέτοιες διαθέσεις ο δίκαιος θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί, θα ανάψουν τα μάτια του και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθεί πάνω σε πάσσαλο, και να ξέρεις ότι δεν είναι δίκαιο αλλά αφού έτσι το θέλει ας γίνει».

Μεγάλη Πέμπτη: Το «γιατί» που κραυγάζει η θέα του Εσταυρωμένου, απαντάται μόνο με το «συγγνώμη»

Σώπασε και άκου τα ουράνια μηνύματα του Γολγοθά - Το Μυστήριο της Εσταυρωμένης Αγάπης αναβλύζει μια σιωπή που κραυγάζει τα πάντα

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Από όλων των λογιών τις σιωπές που γνώρισε ο άνθρωπος, η σιωπή στη θέα του Εσταυρωμένου είναι εκείνη που παραλύει κάθε εσωτερικό αντίλογο. Είναι εκείνη που βουβαίνει περισσότερο την ψυχή, νιώθοντας μια δυσβάστακτη ενοχή για το μέγα άδικο. Και μια κατάπληκτη απορία, πώς γίνεται να σταυρώσαμε την ενσαρκωμένη Αγάπη.

Στη θέα του Εσταυρωμένου, ο πιστός άνθρωπος νιώθει την ψυχή του να συστέλλεται, να κουρνιάζει σαστισμένη στο καταφύγιο της καρδιάς όπως κρύβονται τα ζώα και τα πουλιά στον εκκωφαντικό ήχο της βροντής. «Φωνή της βροντής σου εν τω τροχώ, έφαναν αι αστραπαί σου τη οικουμένη, εσαλεύθη και έντρομος εγενήθη η γη», διαλαλεί ο Ψαλμωδός από το περίσσευμα της χάριτος.

Μεγάλη Τρίτη (2025) Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Τοπάλης

https://www.youtube.com/

https://www.youtube.com/

Τρεις ορθόδοξες εικόνες σχετικές με το «θείο δράμα» (τα Πάθη του Κυρίου)

Ο Νυμφίος

Σύμφωνα με τις ευαγγελικές διηγήσεις, οι Ρωμαίοι στρατιώτες που βασάνισαν τον Ιησού πριν από τη σταύρωσή του (μέρος της διαδικασίας της σταύρωσης, ιδίως η φραγγέλωση, η μαστίγωση με το απάνθρωπο φραγγέλιο, που ξέσχιζε το σώμα) θέλησαν επιπλέον να τον εξευτελίσουν, γελοιοποιώντας τον χαρακτηρισμό του ως «βασιλέα των Ιουδαίων», που σύμφωνα με το συκοφαντικό κατηγορητήριο απέδιδε ο ίδιος στον εαυτό του, όντας «επαναστάτης κατά της Ρώμης». Έτσι, αντί για στέμμα, κάρφωσαν στο κεφάλι του ένα στεφάνι από αγκάθια, αντί για βασιλική πορφύρα του φόρεσαν τον μανδύα ενός στρατιώτη και αντί για σκήπτρο του έβαλαν στο χέρι ένα καλάμι, και στη συνέχεια υποκρίνονταν προς τον προσκυνούν, λέγοντας «Χαίρε, ο βασιλεύς των Ιουδαίων», ενώ παίρνοντας το καλάμι από το χέρι του, τον χτυπούσαν με αυτό στο κεφάλι (Ματθ. 27, 27-31, Μάρκ. 15, 16-20, Ιωάνν. 19, 1-6).

Πού θα βρισκόμαστε την ώρα των Παθών του Χριστού;

Μητροπολίτη Αντώνιου Bloom

Τις μέρες που έρχονται, δεν θα θυμηθούμε απλώς, αλλά θα παρασταθούμε στο Πάθος του Χριστού. Θα είμαστε μέρος του πλήθους που θα περικυκλώσει τον Χριστό, τους Μαθητές και τη Θεοτόκο.

Καθώς θα ακούμε τα αναγνώσματα, καθώς θα παρακολουθούμε τις Ευχές της Εκκλησίας, καθώς οι εικόνες του Πάθους θα διαδέχονται η μία την άλλη μπροστά στα μάτια μας, ας θέσουμε στον εαυτό μας το ερώτημα: «Μέσα σ’ αυτό το πλήθος, πού βρίσκομαι εγώ, ποιος είμαι; Ένας Φαρισαίος; Ένας Γραμματέας; Ένας προδότης; Ένας δειλός; Ποιος; Ή μήπως στέκομαι ανάμεσα στους Αποστόλους;»… Μα και αυτούς τους κατέβαλε ο φόβος. Ο Πέτρος Τον αρνήθηκε τρεις φορές, ο Ιούδας τον πρόδωσε, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης αποκοιμήθηκαν την ώρα ακριβώς που ο Χριστός είχε ανάγκη από την ανθρώπινη αγάπη και υποστήριξη· οι άλλοι μαθητές τό ’βαλαν στα πόδια· κανείς δεν έμεινε εκτός από τον Ιωάννη και τη Θεοτόκο, εκείνους που ήταν δεμένοι μαζί Του μ’ εκείνο το είδος της αγάπης που δεν γνωρίζει κανένα φόβο και είναι έτοιμη να μοιραστεί οτιδήποτε.

ΟΥΑΙ ΣΟΙ, ΙΟΥΔΑ!

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

«Τάς χεῖρας ἐξέτεινας, ἐν αἷς τόν ἄρτον ἔλαβες τῆς ἀφθαρσίας, λαβεῖν τά ἀργύρια, τό στόμα πρός φίλημα προσαγαγών δολίως, ἐν ᾧ τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί τό Αἷμα ὑπεδέξω˙ ἀλλ’ οὐαί σοι! ὡς φησίν ὁ Χριστός» (ωδή θ΄ Τριωδίου, Αγίου Ανδρέου Κρήτης).

(Με τα χέρια που άπλωσες για να λάβεις τον άρτο της αφθαρσίας, πήρες και τα αργύρια, όπως και το στόμα με το οποίο υποδέχτηκες το σώμα και το αίμα του Χριστού το έφερες κοντά Του με δόλιο τρόπο για να Τον φιλήσεις. Αλλά αλλοίμονό σου! Όπως λέει ο Χριστός).

Την κατάσταση του προδότη μαθητή Ιούδα διεκτραγωδεί ο μεγάλος άγιος Πατήρ Ανδρέας Κρήτης, επικεντρώνοντας στα χέρια και το στόμα του! Είναι τα χέρια που κράτησαν τον Κύριο στην πρώτη Θεία Λειτουργία που τέλεσε Εκείνος επί της γης στον Μυστικό Δείπνο, υπό τα είδη του Άρτου. Στο πρώτο «λάβετε, φάγετε, τούτο μού εστι το Σώμα» που είπαν τα χείλη του Δημιουργού – τα ιδρυτικά λόγια του μυστηρίου της Ευχαριστίας που έκτοτε και εις τους αιώνας επαναλαμβάνει μέσω των ιερέων Του – ήταν παρών και εκείνος, Τον άκουσε να τον καλεί με το όνομά του, να του προσφέρει το ίδιο το αγιασμένο σώμα Του, να τον καθιστά μέτοχο του Ίδιου του Εαυτού Του – Ένα με εκείνον και τους άλλους μαθητές! Κι ακόμη: τα εν συνεχεία παράδοξα λόγια Του που μιλούσαν για το Αίμα Του μέσα από τον αγιασμένο Οίνο: «Πίετε εξ Αυτού πάντες. Τούτο γαρ εστι το Αίμα μου, το υπέρ υμών και πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών». Κι ήλθε η σειρά του να φέρει το στόμα του σ’ αυτόν τον Οίνο που ήταν η κρυμμένη παρουσία του Διδασκάλου – το στόμα του Τον γεύτηκε κι η ζεστασιά Του απλώθηκε σε όλο του το σώμα.

Ο Μυστικός Δείπνος

Ο Μυστικός Δείπνος, Μιχαήλ Δαμασκηνός

π. Ἀλεξάνδρου Σμέμαν

Δύο βασικὰ γεγονότα χαρακτηρίζουν τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Πέμπτης: ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μὲ τοὺς μαθητές Του καὶ ἡ προδοσία τοῦ Ἰούδα. Τὸ βαθύτερο νόημα καὶ τῶν δύο αὐτῶν γεγονότων εἶναι ἡ ἀγάπη . Ὁ Μυστικὸς Δεῖπνος εἶναι ἡ ἐσχατολογικὴ ἀποκάλυψη τῆς σωτηριώδους ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο, τῆς ἀγάπης ποὺ εἶναι ἡ καρδιὰ τῆς σωτηρίας.

Ἡ προδοσία τοῦ Ἰούδα ἀποκαλύπτει ὅτι ἡ ἁμαρτία, ὁ θάνατος καὶ ἡ αὐτοκαταστροφὴ ὀφείλονται ἐπίσης στὴν ἀγάπη ·ἀλλὰ σὲ μία ἀγάπη καταστροφική, μία ἀγάπη ποὺ διαιρεῖ, διαλύει καὶ ὁδηγεῖ ἐκεῖ ποὺ κάθε ἄλλο παρὰ ἀγάπη κυριαρχεῖ. Ἀκριβῶς ἐδῶ βρίσκεται τὸ μυστήριο τούτης τῆς μοναδικῆς ἡμέρας, τῆς Μεγάλης Πέμπτης. Οἱ ἱερὲς ἀκολουθίες της, ὅπου τὸ φῶς καὶ τὸ σκοτάδι, ἡ χαρὰ καὶ ἡ λύπη εἶναι παράξενα ἀναμειγμένα, μᾶς προκαλοῦν σὲ μία ἐπιλογὴ ἀπὸ τὴν ὁποία ἐξαρτᾶται ὁ τελικὸς προορισμὸς τοῦ καθενὸς ἀπό μᾶς.

Η Ε.Ε. πληρώνει για να ξαναγράψει την Iστορία

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Eρευνας χρηματοδοτεί επιστημονικό πρόγραμμα ώστε να μελετηθεί η επιρροή του Κορανίου στην ευρωπαϊκή ταυτότητα

Ούτε ένα ούτε δύο αλλά 9.842.534 ευρώ! Αυτή είναι η γενναία επιχορήγηση που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας, το οποίο χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το επιστημονικό πρόγραμμα «Το ευρωπαϊκό Κοράνι», ώστε να μελετηθεί η επιρροή του Κορανίου στην ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Παρίσι, Μαρία Δεναξά

Παραδόξως, το έργο, αν και δεν έχει καμία σχέση με το επιστημονικό πεδίο, εντάσσεται στο πρόγραμμα της Ε.Ε. με τίτλο «Επιστημονική Αριστεία», με στόχο να καλυφτεί «το χαμένο έδαφος στην κούρσα για παραγωγή επιστημονικής αριστείας και πρωτοπορίας» σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Άρης Σερβετάλης: «Ο άνθρωπος “σκότωσε” τον Θεό για να μην ελέγχεται»

Ο Άρης Σερβετάλης έχει μιλήσει επανειλημμένως για την βαθιά του πίστη στον Θεό ενώ έχει κάνει δηλώσεις για καίρια θέματα, όπως η άμβλωση, που συζητήθηκαν. Ο ηθοποιός επανήλθε με συνέντευξή του και ανέφερε:

«Θα ήθελα να ζω σε έναν κόσμο όπου το πρόσωπο του ανθρώπου θα είναι φωτεινό, τα μάτια του λαμπερά και ακτινοβόλα η καρδιά του καθαρή και ο νους του φωτισμένος. Σε έναν κόσμο όπου ο άνθρωπος δεν θα κρύβεται, δεν θα δικαιολογείται, δεν θα εκμεταλλεύεται, δεν θα αποταμιεύει, δεν θα φθονεί, δεν θα επιβάλλει, δεν θα χειραγωγεί, δεν θα εκφοβίζει, δεν θα εξαγοράζει, δεν θα εκβιάζει, δεν θα καπηλεύεται, δεν θα εξουσιάζει, δεν θα υποκρίνεται, δεν θα φοβάται, δεν θα απειλεί και δεν θα σκοτώνει» μιλώντας στην εφημερίδα Karfitsa.

Το Ιερό Ευχέλαιο της Μεγάλης Τετάρτης… «εις ίασιν ψυχής τε και σώματος»

*Το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης τελείται το μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου. Κατά τη διάρκεια του, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές. Με αυτό τον τρόπο ευλογείται το λάδι με το οποίο ο ιερέας «σταυρώνει» τους πιστούς στο μέτωπο, στο πιγούνι, στα μάγουλα και στις παλάμες.

Κάθε χρόνο τη Μεγάλη Τετάρτη πριν την ακολουθία του Νιπτήρος τελείται σε όλες τις Εκκλησίες, το Ιερό Ευχέλαιο.

Το Ευχέλαιο είναι ένα από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας, το οποίο τελείται στο Ναό η στο σπίτι για την ίαση σωματικών και ψυχικών ασθενειών.

Το Ευχέλαιο της Μ. Τετάρτης δεν έχει κάποια μαγική επενέργεια στην πνευματική μας ζωή, αλλά είναι μια άρρηκτη αλυσίδα μαζί με τα άλλα Μυστήρια στα οποία θα πρέπει να συμμετέχουμε, π.χ. Εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου: Ομιλία εις την προδοσία του Ιούδα

Ας δούμε πως παραδόθηκε ο Δεσπότης. Για να μάθομε καλά και του προδότη όλη τη μανία, και του μαθητή την αχαριστία να γνωρίσομε, και του Δεσπότη την ανείπωτη φιλανθρωπία, ας ακροασθούμε τον Ευαγγελιστή πως εκείνου την παρατολμία ιστορίζει.

Τότε, λέγει, πορευθείς εις εκ των δώδεκα, Ιούδας ο λεγόμενος Ισκαριώτης, προς τους αρχιερείς, είπεν αυτοίς· τι θέλετέ μοι δούναι, καγώ υμίν παραδώσω αυτόν; Θαρρώ πως είναι ξάστερα τούτα τα λόγια και δεν αφήνουνε τίποτε κρυφό. Κι άμα τα καλοξετάσει κανένας χωριστά το καθένα, πολλά έχει να στοχαστεί και πολύ βαθιά νοήματα να πιάσει. Και πρώτα για τον καιρό. Δεν τόνε σημαδεύει απλά κι όπως νάναι, ο ευαγγελιστής. Δεν λέγει πορευθείς μονάχα· αλλά τότε πορευθείς. Τότε… Πότε; Και για ποιον λόγο σημαδεύει τον καιρό; Δεν τόνε σημαδεύει απλά κι όπως νάναι ο ευαγγελιστής, μιλώντας μας μέσα στο Πνεύμα· γιατί εκείνος που λαλεί μέσα στο Πνεύμα τίποτε απλά και τυχαία δεν το λέγει.

Η Ιερά Κοινότητα ζητά από την Πολιτεία προαιρετική έκδοση προσωπικού αριθμού στις ταυτότητες

Επιστολή προς τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρη Παπαστεργίου, σχετικά με τη νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει την υποχρεωτική απόδοση προσωπικού αριθμού στις ταυτότητες σε όλους τους Έλληνες πολίτες, έστειλε η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους.

Στην Επιστολή της η Ιερά Κοινότητα ζητά από τον Υπουργό να λάβει τις επιφυλάξεις πολλών Ελλήνων πολιτών αλλά και των Αγιορειτών σχετικά με τον Προσωπικό Αριθμό έτσι ώστε αυτός να μην υποχρεωτικός κατά την αναγραφή του.

Αναλυτικά η Επιστολή της Ιεράς Κοινότητας προς τον κ. Παπαστεργίου:

Το τροπάρι της Κασσιανής. Φώτης Κόντογλου

Η Κασσιανή, η Κασσία, η Ικασία, έζησε στα χρόνια που βασίλευε στην Πόλη ο Θεόφιλος, από τα 829 έως 842 μ.Χ. Βαστούσε από αρχοντικό σπίτι, και γι’ αυτό ήτανε ανάμεσα στις πιο όμορφες και στις πιο σπουδασμένες παρθένες, που μαζευτήκανε στο παλάτι, για να διαλέξη ο βασιλιάς την καλύτερη για γυναίκα του. Αλλά έχασε την κορώνα από την εξυπνάδα της, γιατί περνώντας ο βασιλιάς από μπροστά της, τον σταμάτησε η εμορφιά της κ’ η σεμνότητά της. Και για να χαριεντισθή μαζί της, της είπε «Από τη γυναίκα πηγάσανε τα κακά», θέλοντας να πη πως η Εύα έφερε την κατάρα στους ανθρώπους. Κ’ η Κασσιανή τού αποκρίθηκε «Αλλά κι’ από τη γυναίκα πηγάσανε τα καλύτερα» θέλοντας να πη πως η Παναγία έφερε στον κόσμο τη σωτηρία. Τότε ο Θεόφιλος, κρίνοντας πως ήτανε πολύ έξυπνη για να την πάρη γυναίκα, έδωσε το μήλο στη Θεοδώρα, και τη στεφανώθηκε.

Τέχνη καὶ ἐλευθερία. Ἐπιστρέφουν τὰ βλάσφημα ἔργα στὴν Ἐθνικὴ Πινακοθήκη

Τέχνη καὶ ἐλευθερία

«Ἡ τέχνη καὶ ἡ φιλοσοφία ἢ εἶναι ἐλεύθερες ἢ ἁπλῶς δὲν ὑπάρχουν». Τὸν ἐντυπωσιακὸ αὐτὸ λόγο τόνισαν ἰδιαίτερα τὰ μέσα ἐνημερώσεως στὰ τέλη τοῦ περασμένου Μαρτίου. Πρόκειται γιὰ φράση ποὺ ἀνέφερε ὁ λογοτέχνης κ. Παντελῆς Μπουκάλας στὸν λόγο του κατὰ τὴν παραλαβὴ τοῦ «Μεγάλου Βραβείου Γραμμάτων» ποὺ τοῦ ἀπονεμήθηκε, στὸ πλαίσιο τῆς τελετῆς ἀπονομῆς τῶν Κρατικῶν Λογοτεχνικῶν Βραβείων 2024.

Ὁ κ. Μπουκάλας εἶναι ποιητής, κριτικός, μεταφραστής, θεατρικὸς συγγραφέας, ἐπιμελητὴς ἐκδόσεων, δοκιμιογράφος, ἐρευνητὴς τῆς δημοτικῆς ποιήσεως καὶ ἄλλα ἀκόμη. Ὁπότε, κατὰ κοινὴ ὁμολογία, δικαίως ἔτυχε αὐτῆς τῆς τιμῆς.

Τὸ Βραβεῖο τοῦ τὸ παρέδωσε ἡ ἴδια ἡ Ὑπουργὸς Πολιτισμοῦ κ. Λίνα Μενδώνη σὲ εἰδικὸ χῶρο τῆς Ἐθνικῆς Πινακοθήκης, ὅπου στὶς 27 Μαρτίου ἔγινε ἡ σχετικὴ τελετή. Ἴσως γι᾿ αὐτὸν τὸν λόγο ὁ βραβευμένος συγγραφέας ἐπέλεξε ν᾿ ἀναφερθεῖ μὲ τὴν ὁμιλία του στὰ γεγονότα ποὺ εἶχαν λάβει χώρα στὴν Ἐθνικὴ Πινακοθήκη, ἐξαιτίας τῆς προβολῆς τῶν βλάσφημων γιὰ τὴν πίστη μας ἔργων κάποιου καλλιτέχνη καὶ τῆς ἀντιδράσεως ἑνὸς βουλευτή.

Έζησα το τελευταίο Πάσχα του 1994 με τον Άγιο Παΐσιο

Ο τρόπος με τον οποίο ο π. Παΐσιος έπαιρνε το Άγιο Φώς κι ενώ έψελνε τόσο σιγά, νόμιζες ότι βοά προς τον Κύριο.

Τώρα, όσον αφορά στον Γέροντα Παΐσιο, με αφορμή την Θεολογική Σχολή, ιδιαίτερα κατά την περίοδο 93-94, πήγαινα τακτικά στην Σουρωτή και έκανα αρκετές, τότε, ακολουθίες, Λειτουργίες, κλπ.

Θυμάμαι ότι, όταν κάναμε ένα Ευχέλαιο και την ώρα πού η αναξιότης μου θα έχριε τον Γέροντα Παΐσιο, εκείνος, λόγω της ιεροσύνης μου και της ταπείνωσης του, βέβαια, έσκυψε και φίλησε το αμαρτωλό χέρι μου. Εγώ τότε, κοκκίνισα, τάχασα, και ο μόνος τρόπος πού μπορούσα νομίμως να αντιδράσω ήταν κι εγώ, αυθόρμητα, να πάρω την ιδική του ευχή, γιατί είχα μπροστά μου έναν Άγιο, και να ασπασθώ κι εγώ, ταυτόχρονα, το δικό του χέρι. Με την κίνηση, όμως, πού έκανα για να φθάσω και να ασπασθώ το δικό του χέρι, έγινε μία σύγκρουσης κεφαλιών…!

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «Τά τάλαντα…»

Πρόσεξε δέ ὅτι παντοῦ δέν ἀπαιτεῖ ἀμέσως αὐτά πού ἐνεπιστεύθη. Διότι εἰς τήν παραβολήν τοῦ ἀμπελῶνος (Ματθ. 21, 33), ἀφοῦ τόν παρέδωκεν εἰς τούς γεωργούς, ἀπεδήμησε. Καί ἐδῶ ἐνεπιστεύθη τά τάλαντα καί ἀπεδήμησε.

Διά νά μάθῃς μ᾽ αὐτό τήν μακροθυμίαν Του. Ἐγώ δέ νομίζω ὅτι λέγοντας αὐτά ὑπαινίσσεται καί τήν Ἀνάστασιν. Μόνον πού ἐδῶ δέν ἀναφέρονται πλέον γεωργοί καί ἀμπελών, ἀλλά ὅλοι εἶναι ἐργάται. Διότι δέν ἀναφέρεται μόνον στούς ἄρχοντας, οὔτε στούς Ἰουδαίους, ἀλλά σέ ὅλους. Καί ἐκεῖνοι μέν πού προσφέρουν ὁμολογοῦν μέ εὐγνωμοσύνη καί τά ἰδικά τους, ἀλλά καί ὅσα τούς ἔδωκεν ὁ δεσπότης. Ἔτσι ὁ μέν ἕνας λέγει: «Κύριε, πέντε τάλαντα μοῦ ἔδωσες», ὁ δέ ἄλλος λέγει «δύο», δεικνύοντες ὅτι ἀπό Ἐκεῖνον ἔλαβαν τό κεφάλαιον τῆς ἐργασίας των, καί Τοῦ ἀναγνωρίζουν μεγάλην χάριν, καί ἀποδίδουν τό πᾶν εἰς Αὐτόν.

Τί λέγει λοιπόν ὁ δεσπότης; «Εὖγε, δοῦλε καλέ» (διότι αὐτό εἶναι ἴδιον τοῦ ἀγαθοῦ, τό νά βλέπῃ εἰς τόν πλησίον) «καί πιστέ· εἰς ὀλίγα ἐφάνηκες πιστός, εἰς πολλά θά σέ ἐγκαταστήσω. Εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου», δηλώνων μέ τήν ἀπάντησιν αὐτήν ὅλην τήν μακαριότητα. Δέν μιλάει ὅμως καί ὁ ἄλλος ἔτσι, ἀλλά πῶς; «Ἐγνώριζα ὅτι εἶσαι σκληρός ἄνθρωπος καί ὅτι θερίζεις ἐκεῖ ὅπου δέν ἔσπειρες καί μαζεύεις ἐκεῖ ὅπου δέν ἐσκόρπισες. Καί ἐπειδή ἐφοβήθηκα, ἔκρυψα τό τάλάντόν σου. Ὁρίστε, πάρε πίσω αὐτό πού εἶναι ἰδικόν σου». Τί τοῦ ἀπαντᾶ λοιπόν ὁ Δεσπότης; «Ἔπρεπε νά βάλῃς τά χρήματά σου στούς τραπεζίτας», δηλαδή, ἔπρεπε νά ὁμιλήσῃ, νά παραινέσῃ, νά συμβουλεύσῃ. Ἀλλά δέν πείθονται; Αὐτό δέν ἀφορᾷ ἐσένα. Τί θά μποροῦσε νά γίνῃ περισσότερο λογικό ἀπό αὐτό;

Όρθρος Μεγάλης Τρίτης - Ο Ιερός Χρυσόστομος για την πονηρή ερώτηση των Φαρισαίων σχετικά με την καταβολή φόρων στον Καίσαρα

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΩΝ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ

ΚΑΙ ΤΗ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

[ Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ. 22,15 – 22]

«Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ(:τότε πήγαν οι Φαρισαίοι στον τόπο των συσκέψεών τους και συμφώνησαν να Τον παγιδεύσουν με ερωτήσεις)»[Ματθ.22,15].

«Τότε». Πότε δηλαδή; Όταν προπάντων έπρεπε να δείξουν κατάνυξη, όταν έπρεπε να εκπλαγούν από την φιλανθρωπία Του, όταν έπρεπε να φοβηθούν για τα μέλλοντα, όταν έπρεπε να πιστέψουν και για τα μέλλοντα, λαμβάνοντας αφορμή από τα παρόντα. Καθόσον τα όσα ειπώθηκαν, βροντοφώναζαν και για τα γεγονότα του μέλλοντος· διότι πράγματι τελώνες και πόρνες πίστεψαν, και προφήτες και δίκαιοι φονεύθηκαν, και έπρεπε από όλα αυτά να μην έχουν καμία αμφιβολία και για τη δική τους απώλεια, αλλά αντιθέτως έπρεπε και να πιστέψουν και να σωφρονίζονται. Αλλά όμως ούτε και εδώ τερματίζουν τα έργα της κακίας τους, αλλά αυτή αυξάνεται διαρκώς και προχωρούν ακόμη παραπέρα. Και επειδή δεν μπορούσαν να Τον συλλάβουν (διότι φοβόντουσαν τα πλήθη του λαού) μεταχειρίστηκαν άλλη οδό, θέλησαν δηλαδή να Τον παρουσιάσουν ως επικίνδυνο και ως υπεύθυνο δημόσιων αδικημάτων.

Πῶς θά ζήσουμε τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα - Ὅσιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς καὶ Θεός μας χωρὶς νὰ φταίει σὲ τίποτε ραπίσθηκε, ὥστε οἱ ἁμαρτωλοὶ ποὺ θὰ τὸν μιμηθοῦν, ὄχι μόνον νὰ λάβουν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν τους, ἀλλὰ καὶ νὰ γίνουν συγκοινωνοὶ στὴ θεότητά του μὲ τὴν ὑπακοή τους (...). Ἐκεῖνος ἦταν Θεὸς κι ἔγινε γιὰ μᾶς ἄνθρωπος. Ραπίσθηκε, φτύσθηκε καὶ σταυρώθηκε, καὶ μὲ ὅσα ἔπαθε ὁ ἀπαθὴς κατὰ τὴ θεότητα εἶναι σὰν νὰ μᾶς διδάσκει καὶ νὰ λέει στὸν καθένα μας:

«Ἂν θέλεις, ἄνθρωπε, νὰ γίνεις Θεός, νὰ κερδίσεις τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ νὰ ζήσεις μαζί μου, πράγμα ποὺ ὁ προπάτοράς σου, ἐπειδὴ τὸ ἐπεδίωξε μὲ κακὸ τρόπο, δὲν τὸ πέτυχε, ταπεινώσου, καθὼς ταπεινώθηκα κι ἐγὼ γιὰ σένα- ἀπόφυγε τὴν ἀλαζονεία καὶ τὴν ὑπερηφάνεια τοῦ δαιμονικοῦ φρονήματος, δέξου ραπίσματα, φτυσίματα, κολαφίσματα, ὑπόμεινέ τα μέχρι θανάτου καὶ μὴν ντραπεῖς».