Κυριακή Γ΄Νηστειών - Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ[:Εβρ.4,14-16 και 5, 1-6]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   

[…] Όμως ο απόστολος Παύλος δεν αναθέτει τα πάντα στον ιερέα, αλλά ζητάει και τη δική μας συνδρομή, και εννοώ την ομολογία της πίστης. «Ἒχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας (:αφού λοιπόν, σύμφωνα και με όσα είπαμε, έχουμε μεγάλο Αρχιερέα, ο οποίος έχει πλέον διασχίσει τους ουρανούς και μπήκε στον τόπο της αιώνιας αναπαύσεως, στην ουράνια βασιλεία Του όπου μας περιμένει, τον Ιησού δηλαδή, ο οποίος δεν είναι ένας απλός άνθρωπος αλλά και ο Υιός του Θεού, ας κρατούμε καλά την ομολογία της πίστεώς μας προς Αυτόν)»[Εβρ.4,14].Ποια ομολογία εννοεί; Ότι υπάρχει ανάσταση, ότι υπάρχει ανταπόδοση, ότι υπάρχουν άπειρα αγαθά, ότι ο Χριστός είναι Θεός, ότι η πίστη είναι ορθή. Αυτά ας ομολογήσουμε, αυτά ας κρατάμε σταθερά. Και ότι αυτά είναι αληθινά, φαίνεται από το ότι ο αρχιερέας είναι μέσα. Επομένως ας ομολογήσουμε, αυτά ας κρατάμε σταθερά. Και ότι αυτά είναι αληθινά, φαίνεται από το ότι ο αρχιερέας είναι μέσα. Επομένως ας ομολογήσουμε ότι δεν έχουμε πέσει. Αν και τα πράγματα δεν είναι κοντά, εμείς όμως ας ομολογήσουμε· αν ήταν πριν από λίγο, ήταν ψέμα. Ώστε και αυτό είναι αληθινό, το ότι μετατίθενται.

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: Ομιλία εις τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό

 Απόσπασμα από την ομιλία

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Ο ίδιος ο Κύριος, για τον οποίο και δια του οποίου έγιναν τα πάντα, δεν έλεγε πριν από τον Σταυρό, «όποιος δεν παίρνει τον σταυρό του για να με ακολουθήση, δεν είναι άξιός μου» (Ματθ. 10, 38); Βλέπετε ότι και πριν εμπηχθή, ο Σταυρός ήταν που έσωζε;

Αλλά και όταν ο Κύριος προέλεγε καθαρά στους μαθητάς το πάθος του και τον θάνατο δια του Σταυρού, ο δε Πέτρος μη υποφέροντας να τ’ ακούση και γνωρίζοντας ότι αυτός έχει εξουσία τον παρακαλούσε, «έλεος σ’ εσένα, Κύριε, δεν θα σου συμβή τούτο» (Ματθ. 16, 22), αυτόν μεν ο Κύριος τον επετίμησε, διότι στο θέμα τούτο συλλογιζόταν ανθρωπίνως και όχι θείως· αφού δε προσκάλεσε τον όχλο μαζί με τους μαθητάς του τους είπε· «όποιος θέλει να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή τον εαυτό του, ας σήκωση τον σταυρό του και ας με ακολουθήση· διότι όποιος θέλει να σώση την ψυχή του, θα την χάση, όποιος δε χάση την ψυχή εξ αιτίας εμού και του ευαγγελίου, αυτός θα την σώση» (Ματθ. 16, 25).

π. Schmemann Alexander: Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Από τα παμπάλαια χρόνια, το βράδυ του Σαββάτου της τρίτης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο σταυρός μεταφέρεται στο κέντρο της εκκλησίας, και ολόκληρη η ακόλουθη εβδομάδα είναι γνωστή ως εβδομάδα του Σταυρού.

Ξέρουμε πως η Μεγάλη Τεσσαρακοστή αποτελεί μια προετοιμασία για τη Μεγάλη Εβδομάδα, τότε που η Εκκλησία θα ανακαλέσει στη μνήμη της τον πόνο, τη σταύρωση και το θάνατο του Ιησού Χριστού πάνω στο σταυρό. Η προβολή του σταυρού στη μέση της Σαρακοστής μάς υπενθυμίζει το σκοπό της βαθύτερης και εντατικότερης εκκλησιαστικής ζωής κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής. Έτσι είναι ο κατάλληλος τόπος εδώ για να σκεφτούμε το ρόλο του σταυρού, αυτού του σημαντικότατου και χαρακτηριστικότατου όλων των Χριστιανικών συμβόλων.

Κωνσταντῖνος Βαθιώτης: Ξαναδιαβάζοντας Μακρυγιάννη μέσῳ Σεφέρη στόν Ἀνάποδο (καὶ Ἀνθελληνικὸ) Κόσμο τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων

 

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Ι. Βαθιώτης

 

Μὲ φόντο τὰ resilient-ρεζιλίκια μιᾶς (ἀκόμη) παρέλασης-παρωδίας

Στὶς 15 Ἰουνίου 1987, μία ἡμέρα μετὰ τὸν θρίαμβο τῆς Ἐθνικῆς ὁμάδας μπάσκετ ἐνάντια σὲ ἐκείνη τῆς Ρωσίας, οἱ διαγωνιζόμενοι στὶς Πανελλαδικὲς Ἐξετάσεις, ὅταν ἄκουσαν τὸ θέμα τῆς ἔκθεσης ποὺ ἔπρεπε νὰ ἀναπτύξουν, πάγωσαν:

Εἶχα δυὸ ἀγάλματα περίφημα, μιὰ γυναῖκα κι ἕνα βασιλόπουλο, ἀτόφια - φαίνονταν οἱ φλέβες, τόσην ἐντέλειαν εἶχαν. Ὅταν χάλασαν τὸν Πόρον, τὰ ᾿χαν πάρει κάτι στρατιῶτες, καὶ εἰς τ᾿ Ἄργος θὰ τὰ πουλοῦσαν κάτι Εὐρωπαίων χίλια τάλαρα γύρευαν... Πῆρα τοὺς στρατιῶτες,  τοὺς μίλησα: «Αὐτά, καὶ δέκα χιλιάδες τάλαρα νὰ σᾶς δώσουνε, νὰ μὴ τὸ καταδεχτεῖτε νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν πατρίδα μας. Δι᾿ αὐτὰ πολεμήσαμεν».

Μὲ βάση τὸ παραπάνω ἀπόσπασμα τοῦ Μακρυγιάννη [Β΄, 303] νὰ ἀναπτύξετε τίς προσωπικές σας σκέψεις λαβαίνοντας ὑπόψη καὶ τὰ ἀκόλουθα ἐρωτήματα:

Ἰ. Μακρυγιάννης: "Ἐχρειάστηκε νὰ θυσιάσουμε ἀρετὴ καντάρια καὶ κόπους καὶ αἵματα γι’ αὐτὴ τὴν ἐλευθερία. Τηρᾶτε νὰ ‘χετε τὸ νοῦ καθαρὸ καὶ Ὀρθόδοξο καὶ τὸ σῶμα τυραννισμένο, γιὰ νὰ ἀντέχει τοὺς κόπους"

 

Ἐπιστολὴ τοῦ Ἰωάννου Μακρυγιάννη πρὸς τοὺς Νέους

 

"Ἡ Ἐπανάσταση δὲν ἔγινε μονάχα τὸ ’21…"

 

Ἀγαπητά μου Παιδιά,

Μαζὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους ἄξιους καὶ γενναίους Ἕλληνες πολεμήσαμε καὶ λευτερώσαμε τοῦτο τὸν τόπο ποὺ πατᾶτε ἐσεῖς, καὶ νὰ στοχάζεστε πὼς τὸν λευτερώσαμε γιὰ σᾶς ποὺ γεννηθήκατε σὲ πατρίδα ἐλεύθερη, γιατί ἐμεῖς λίγο τὴν ἀπολάψαμε, ὅτι, μόλις ἐδιώξαμε τοὺς Τούρκους, ἀρχίσαμε νὰ τρῶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον κι ἔτσι μᾶς βρῆκαν διαιρεμένους οἱ Μπαυαροὶ καὶ μᾶς τζαλαπάτησαν.

Κι απ’ τα δάκρυα βγαλμένη των Ελλήνων…

 

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός   

«Στον τόπο που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια». Αυτή η παροιμία μου έρχεται στο νου, όταν γιορτάζουμε το «άφραστον θαύμα» της Επανάστασης του ’21. Σκαλίζω στο χαρτί τα ονόματα των ηρώων που μας νεκρανάστησαν και ντρέπομαι για την σημερινή κατάντια μας.   

Τότε ξεσηκώθηκε το Γένος, λέξη που μοσχοβολά, θυμίζει εκείνο τον νεκρώσιμο ψαλμό της Αυτοκρατορίας μας «σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις/ πάλε με χρόνια με καιρούς πάλε δικά μας θα ‘ναι», ψαλμός χαρμολύπης, με μιαν επωδό γεμάτη αναστάσιμη πίστη.     

Ὁ ὅσιος Παΐσιος γιὰ τὸν Μακρυγιάννη

 

Μὰ γιατί νὰ μᾶς φαίνεται παράξενο τὸ νὰ βλέπει θεϊκὰ ὁράματα ἕνας τόσο καλὸς ἄνθρωπος ὅπως ὁ Μακρυγιάννης μὲ ψυχικὴ καθαρότητα, εἰλικρίνεια, θεϊκὴ δικαιοσύνη, ἀρχοντιὰ πνευματική, φιλότιμο, θυσία κ.ἅ; 

Ἀπὸ μικρὸ παιδάκι ἔκανε ἐδαφιαῖες μετάνοιες ἀντὶ γυμναστική, προσκυνοῦσε τὸν Θεὸ μὲ εὐλάβεια, μέχρι τὰ γεράματά του μετάνοιες μὲ τὶς ὧρες, παρόλο ποὺ εἶχε καὶ... τραύματα, ποὺ ἄνοιγαν οἱ πληγὲς του προσκυνώντας τὸν Θεὸ καὶ ζητώντας τὴν βοήθεια γιὰ τὴν σωτηρία του γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου καὶ τὴν σωτηρία τοῦ Ἔθνους, μὲ πολὺ ταπείνωση ἔβρεχε τὸ πάτωμα μὲ τὰ πολλά του δάκρυα. Ἑπόμενον ἦταν νὰ ἀναπαυθεῖ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ στὸν Στρατηγὸ Μακρυγιάννη καὶ νὰ τὸν χρησιμοποιήσει ὁ Θεὸς σὰν νέο μωυσῆ νὰ ὁδηγήσει τὸν νέο Ἰσραὴλ (τὸν ἑλληνικὸ λαὸ) στὴν ὀρθόδοξη πάλι πορεία του μετὰ τὴν τουρκικὴ σκλαβιά. Ἐπέτρεψε δὲ ὁ καλὸς Θεὸς νὰ δεῖ πολλὰ ὁράματα: τὸν Χριστό, τὴν Παναγία καὶ πολλοὺς Ἁγίους γιὰ νὰ καταλάβουμε ἐμεῖς οἱ μεταγενέστεροι τὸν μεγάλο κίνδυνο ποὺ διέτρεχε τὸ Ἔθνος μας, καὶ τὴν μεγάλη προστασία τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν ἁγίων σὰν νὰ ἔκαναν «παγκοινιᾶ» γιὰ νὰ μὴ μᾶς φραγκέψουν. 

Βλέπει κανεὶς μέσα σ' ὅλον τὸν ἀγώνα τοῦ Μακρυγιάννη τὴν ὀρθοδοξη ευαισθησία του μαζὶ μὲ τὴν ἁγιοπατερικὴ του ἀκρίβεια σὲ ὅλα. Παράλληλα δὲ καὶ τὴν ἀνεξικακία τοῦ ἥρωα, ποὺ δὲν τοὺς καταδικάζει ὁ ἴδιος τούς ἀλλοθρήσκους γιατί αὐτὸ εἶναι θέμα τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ «ἀφῆστε μας ἥσυχους μὲ τὴν Ὀρθοδοξία μας, σὰν νὰ τοὺς λέει, καὶ ἂς σωθεῖ καὶ ὁ καθένας σας μὲ τὴ θρησκεία του». 

Ὁ Στρατηγὸς Μακρυγιάννης τὸ γνήσιο τέκνο τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν ἀπὸ μικρὸς ἀναθρεμμένος, μεγαλωμένος καὶ καπνισμένος μὲ τὸ λιβάνι στὴν Ἐκκλησία. Καὶ στὴν συνέχεια σὰν γνήσιος πιὰ Πατέρας τοῦ Ἔθνους, μπαρουτοκαπνισμένος καὶ τραυματισμένος, χύνοντας δάκρυα μὲ πόνο στὸν Θεὸ καὶ αἷμα γιὰ τὴν λευτεριά μας. Καὶ ἂν θέλουμε νὰ τὸν γνωρίσουμε θὰ πρέπει νὰ ξεκαπνίσουμε τὴν καρδιὰ καὶ τοὺς λογισμούς μας. 

1 Αὐγούστου 

Μνήμη τῶν Ἁγίων Μακκαβαίων 

1984 ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 

Μοναχὸς Παΐσιος (περιοδικὸ Πολύτεκνη Οἰκογένεια, τεύχ. 36, Μάρτιος 1986) 

πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr

Ελλάδα, χώρα συνταιριασμένη με την ευλογία και το μαρτύριο – Ο αθάνατος παλμός του ’21, χτυπά ακόμα ζωντανός!

 

Το ψευτορωμαίικο μπορεί να φαίνεται πως κυριαρχεί σήμερα. Όμως το αίμα των ηρώων που χύθηκε στην επαναστατημένη Ελλάδα, χτυπά ακόμα στις φλέβες του λαού.

Τι και αν τα ορατά και τα αόρατα κέντρα εξουσίας αγωνίζονται να σύρουν την Ελλάδα πίσω από το μαύρο άρμα της παγκοσμιοποίησης; Τι και αν το ψευτορωμαίικο έχει κατακλείσει τους εξουσιαστικούς θώκους και σπρώχνει τη χώρα στον γκρεμό του εθνομηδενισμού; Τι και αν οι προσκυνημένοι προβάλλουν ως μοναδική αξία και μονόδρομο, πότε την ευρωατλαντική και πότε την ευρωπαϊκή «προοπτική»;

Ηρωικές γυναίκες: «Κυριακή Ναύτη» (Σμύρνη, Μάρτιος 1820)

Ένα πολύ συγκινητικό κείμενο για την μύηση στον όρκο της Φιλικής Εταιρίας της πρώτης γυναίκας, της Κυριακής Ναύτη

κείμενο και για μεγάλα παιδιά

«Ορκίζομαι να μην φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία και τους λόγους της Εταιρείας, μήτε να σταθώ κατ’ ουδένα λόγον η αφορμή του να καταλάβωσιν άλλοι ποτέ ότι γνωρίζω περί τούτων, μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν ή φίλον μου…»

Μέσα σ’ ένα αρχοντικό σπίτι της Σμύρνης, το Μάρτη του 1820, μια ευγενικιά κυρία, η Κυριακή Ναύτη, γυναίκα του ιατρού Μιχαήλ Ναύτη, βρίσκεται σε μεγάλη ανησυχία.

Ο ιστορικός λόγος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα

 

https://youtu.be/BOuk6nRmSYA

Ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου: Γιά τή Θεομήτορα

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Ὅταν ἡ ψυχή κατέχεται ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε, ὤ, πῶς εἶναι ὅλα εὐχάριστα, ἀγαπημένα καί χαρούμενα. Αὐτή ἡ ἀγάπη ὅμως συνεπάγεται θλίψη· κι ὅσο βαθύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο μεγαλύτερη εἶναι κι ἡ θλίψη.

Ἡ Θεοτόκος δέν ἁμάρτησε ποτέ, οὔτε κἄν μέ τό λογισμό, καί δέν ἔχασε ποτέ τή Χάρη, ἀλλά κι Αὐτή εἶχε μεγάλες θλίψεις. Ὅταν στεκόταν δίπλα στό Σταυρό, τότε ἦταν ἡ θλίψη Της ἀπέραντη σάν τόν ὠκεανό κι οἱ πόνοι τῆς ψυχῆς Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτεροι ἀπό τόν πόνο τοῦ Ἀδάμ μετά τήν ἔξωση ἀπό τόν Παράδεισο, γιατί κι ἡ ἀγάπη Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Ἀδάμ στόν Παράδεισο. Κι ἄν ἐπέζησε, ἐπέζησε μόνο μέ τή Θεία δύναμη, μέ τήν ἐνίσχυση τοῦ Κυρίου, γιατί ἦταν θέλημά Του νά δῆ τήν Ἀνάσταση κι ὕστερα, μετά τήν Ἀνάληψή Του, νά παραμείνη παρηγοριά καί χαρά τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ νέου χριστιανικοῦ λαοῦ.

Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας: «Εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών και Αειπαρθένου Μαρίας»

Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας

Εάν πρέπει κάποτε να χαίρη ο άνθρωπος και να σκιρτά και να ψάλλη με ευφροσύνη, εάν υπάρχη μιά περίοδος που απαιτεί να λεχθή ό,τι υπάρχει πιο μεγάλο και πιο λαμπρό και που κάνει τον άνθρωπο να ποθή να έχη όσο το δυνατόν ευρύτερη σχέση, ωραιότερη έκφραση και δυνατώτερο λόγο, για να υμνήση τα μεγαλεία της, δεν βλέπω ποια άλλη μπορεί να είναι αυτή, αν όχι η σημερινή γιορτή.

Γιά τή Μεγάλη Ἔξοδο ἀπό τόν βοῦρκο…

 τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

 Ξημερώνει σέ λίγες ὦρες ἄλλη μία παράξενη 25η Μαρτίου. Αὔριο θά χτυπήσουν ξανά οἱ καμπάνες, ὅμως θά εἶναι θλιμμένος ὁ ἦχος τους. Γιατί αὔριο εἶναι νά γιορτάσουμε τήν Παναγιά μας στή μεγάλη της γιορτή, μέ τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς σωτηρίας μας. Μά ἡ Παναγιά μας κλαίει. Κλαίει γιά μᾶς, γιά τήν ἀνεπίστροφη κατηφόρα μας, γιά τήν ἐθελούσια ἐξορία μας, γιά τό ἀμετανόητο ξόδεμά μας σέ κακοτράχαλες στενωπούς πλάνης καί ἀποστασίας.

 Ἀλλά οὔτε καί ἡ ἄλλη μεγάλη γιορτή της πατρίδας δέν θά τιμηθεῖ πραγματικά. Παρά μόνο μέσα σέ συνθῆκες ντροπῆς καί αὐτοακύρωσης. Μέ ἀπόν κάθε φρόνημα εὐψυχίας, μέ παρόντες τούς δεσμοφύλακες βιαστές τῆς λευτεριᾶς μας, μέ φίμωτρα καί προφυλάξεις, μέ κυρίαρχα καί ὀφθαλμοφανῆ παντοῦ τά σύμβολα τῆς σύγχρονής μας σκλαβιᾶς.

Η κατάργηση των οκτώ παθών

 

Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού

Η κατάργηση των οκτώ παθών του ανθρώπου γίνεται με τον εξής τρόπο:

Με την εγκράτεια καταργείται η γαστριμαργία.

Με τον θείο πόθο και την επιθυμία των μελλόντων αγαθών καταργείται η πορνεία.

Με την συμπάθεια προς τους φτωχούς καταργείτε η φιλαργυρία.

Με την αγάπη και την καλοσύνη προς όλους καταργείται η οργή.

Με την πνευματική χαρά καταργείται η κοσμική λύπη.

Με την υπομονή, την καρτερία και την ευχαριστία προς τον Θεό καταργείται η ακηδία.

Με την κρυφή εργασία των αρετών και την συνεχή προσευχή με συντριβή καρδιάς, καταργείται η κενοδοξία.

Με το να μην κρίνει κανείς τον άλλο ή να τον εξευτελίζει, όπως έκανε ο αλαζόνας Φαρισαίος, αλλά να νομίζει τον εαυτό του τελευταίο από όλους καταργείται η υπερηφάνεια.

Έτσι λοιπόν αφού ελευθερωθεί ο νους από τα παραπάνω πάθη και ανυψωθεί στο Θεό, ζει από εδώ τη μακάρια ζωή και δέχεται τον αρραβώνα του Αγίου Πνεύματος . Και όταν φύγει από εδώ, έχοντας απάθεια και αληθινή γνώση, στέκεται μπροστά στο φως της Αγίας Τριάδος, και καταφωτίζεται μαζί με τους αγίους άγγελους στους απέραντους αιώνες.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Η ελληνική Επανάσταση είναι η πιο πνευματική επανάσταση που έγινε στον κόσμο. Είναι αγιασμένη..

 

Η αγιασμένη επανάσταση, Φώτη Κόντογλου

Η ελληνική Επανάσταση είναι η πιο πνευματική επανάσταση που έγινε στον κόσμο. Είναι αγιασμένη.

Η επανάσταση γίνεται τις περισσότερες φορές από κάποιες υλικές αιτίες, που είναι η σκλαβιά, η στέρηση, η κακοπέραση, τα βασανιστήρια, η περιφρόνηση. Η λευτεριά είναι η θεότητα που λατρεύει ο επαναστάτης, και για αυτή χύνει το αίμα του. Μα τη λευτεριά, πολλές φορές, σαν την αποχτήσει ο επαναστάτης, δεν την μεταχειρίζεται για πνευματικούς σκοπούς, αλλά για να χαρεί την υλική ζωή μονάχα. Κοντά στην υλική ζωή έρχεται και η πνευματική, μα τις περισσότερες φορές ως πνευματική ζωή θεωρούν οι άνθρωποι κάποιες απολαύσεις που είναι και αυτές υλικές, και ας φαίνονται σαν πνευματικές. Ένας επαναστάτης της Γαλλικής Επανάστασης, για παράδειγμα, θεωρούσε ως πνευματικά, πράγματα που, στην πραγματικότητα δεν ήταν πνευματικά. Αυτός ήθελε να αποχτήσει τη λευτεριά, για να κάνει αυτά που νόμιζε πως είναι σωστά και δίκαια για τη ζωή των ανθρώπων σε τούτον τον κόσμο μονάχα, δηλαδή για την υλική ζωή τους, μην πιστεύοντας πως υπάρχει τίποτα άλλο για να επιδιώξει ο άνθρωπος. Για αυτό λέγω πως, για τις περισσότερες επαναστάσεις, οι αιτίες που τις κάνανε να ξεσπάσουν σταθήκανε υλικές, και η ελευθερία που επιδιώξαμε ήτανε προορισμένη να ικανοποιήσει μονάχα υλικές ανάγκες.

Μάθημα Ιστορίας

 

Γράφει ο Παναγιώτης Κωστόπουλος*   

Λίγες μέρες πριν την 25 η Μαρτίου, μια βόλτα στην πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, είναι σαν να ανοίγεις ένα βιβλίο ιστορίας και να μαθαίνεις για τους ήρωες της επανάστασης, ιδιαίτερα αν στην παρέα σου βρίσκονται μικρά παιδιά που δεν γνωρίζουν τα γεγονότα.   

Διασχίζοντας την οδό Παπανικολάου μπορούμε να δούμε την οικία της αντιστρατήγου Μαντώς Μαυρογένους, όπως αναφέρει η μαρμάρινη πλάκα έξω απ’ αυτήν. Λίγο πιο πέρα, συναντάμε την οικία του Δημητρίου Υψηλάντη. Μερικά βήματα μετά, στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα (σε αυτό το σημείο, αν δεν κάνω λάθος, αλλάζει ονομασία η οδός και γίνεται Καποδιστρίου), ζωντανεύουν οι μνήμες για ένα από τα φρικτότερα εγκλήματα της ελληνικής ιστορίας. Όχι για τον τρόπο που διεξήχθη, αλλά για τις συνέπειές του. 

Δ. Νατσιός: “Τα ιστορικά βιβλία της έκτης δημοτικού δεν είναι βιβλία αλλά περιοδικά ποικίλης ύλης” – ΗΧΗΤΙΚΟ Focus FM

 

“Τα σχολικά βιβλία, είναι βιβλία με απροκάλυπτη πολεμική εναντίον των τιμαλφών αξιών του γένους μας, όπως είναι η πίστη, η φιλοπατρία, αλλά και οι αειθαλείς άξιες του ελληνισμού, το φιλότιμο, η δημοκρατία, το σθένος, η ηθική ακεραιότητα” τόνισε ο κος Δημήτρης Νατσιός μιλώντας στον Focus FΜ και το Στέφανο Δαμιανίδη.

“Εγώ τα ονομάζω περιοδικά ποικίλης ύλης και όχι βιβλία γλώσσας.”

Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία

https://youtu.be/5Gxdqqtajcc

 Αφιέρωμα στα 200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση | Χριστιανική Φοιτητική Δράση 2021

Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία. Και ξάφνου φάνηκε μπρός μου ο πρώτος, ο αρχηγός, ο Γέρος του Μωριά. Κι άρχισε να βροντοφωνάζει μέσα από τα σπλάγχνα του: «Το Έθνος δεν υποτάχθηκε ποτέ, είχε το βασιλιά του, τα κάστρα του και το στρατό του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς, κάστρα το Σούλι και η Μάνη, στρατός οι κλέφτες στα βουνά». «Κι όταν αποφασίσαμε να κάνουμε την Επανάσταση, δεν συλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμαστε, ούτε πως δεν έχουμε άρματα.., αλλά ως μία βροχή έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας… Κι όταν πιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος». Αφήγηση: Μελίνα Μποτέλλη – Ηθοποιός (Συμμετοχή αφιλοκερδής) Χριστιανική Φοιτητική Δράση - xfd.gr Σκηνές χρησιμοποιήθηκαν από την ταινία: Πολιορκία και Έξοδος 1826 του Βασίλη Τσικάρα. Επίσης από την ταινία "Η μυστική συνέλευση της Βοστίτσας ως απαρχή του 21" του Βασίλη Γεωργαντά

Απ΄ των Προγόνων το κρασί

https://youtu.be/CXbifNXagPQ

 Απ’ των προγόνων το κρασί

Τραγουδούν οι φοιτητές της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσεως Θεσσαλονίκης

Καβάλα: Ἐπιστολὴ πολιτῶν γιὰ τὴν ὑποχρεωτικὴ χρήση μάσκας στὶς Ἐκκλησίες.

 

«ἐάν οὗτοι σιωπήσωσιν οἱ λίθοι κεκράξονται»

Εἶναι γνωστὸ σὲ ὅλους ὅτι, ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἐγκατέλειψε φανερὰ τὴν ὑψηλὴ ἀποστολή της, τὴν διδασκαλία δηλαδή, τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, καὶ συμβιβάστηκε μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ σύγχρονου «Καίσαρα» ἐπιβάλλοντας στοὺς πιστούς, ξένες πρὸς τὴν Ἱερὰ Παράδοση διδασκαλίες. 

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Σε μια εποχή πνευματικής σύγχυσης που κινδυνεύουν να πλανηθούν και οι εκλεκτοί, έχουμε μεγάλη ανάγκη από θαυματουργούς Αγίους

Άγιος Παΐσιος: «Τώρα χρειάζονται οι Άγιοι. Τι δεν θα έκαμνε, αν ζούσε ο Άγιος Αρσένιος σήμερα! Και πολλούς πολιτικούς θα τους »τακτοποιούσε» και αυτούς».

Πράγματι ο Γέροντας μας έλεγε, εμένα προσωπικά μου έλεγε, ότι θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια, αλλά στις μέρες μας πέφτει ένα κόσκινο και οι άνθρωποι παίρνουνε τα άκρα. Και αυτοί που πιστεύουνε θα πιστεύουνε πολύ και θα πηγαίνουνε στην Εκκλησία, θα εξομολογούνται κτλ. και οι άλλοι θα απομακρυνθούνε από την Εκκλησία και θα είναι τελείως αδιάφοροι. Οι χλιαροί δηλαδή, αυτοί που βρίσκονταν στο μέσο, θα εξαφανιστούν. Στις μέρες μας, λέει, πέφτει μεγάλο κόσκινο. Είχε όμως αισιοδοξία γι’ αυτά τα πράγματα, γιατί έλεγε ότι μέσα στον Ελληνικό λαό υπάρχει ένα γερό λείμμα, μία γερή μαγιά, η οποία θα βοηθήσει να περάσουμε αυτά τα δύσκολα χρόνια αλλά και να μεγαλουργήσει η Ελλάδα. …Με προειδοποιούσε και μου έλεγε, θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια και πρέπει να προετοιμαζόμαστε και καλύτερη προετοιμασία θεωρούσε την πνευματική ζωή. Θα παρασυρθούν πολλοί. Μόνο αυτοί που είναι καλά δεμένοι με την Εκκλησία και τα Μυστήρια, μόνο αυτοί θ’ αντέξουν. Να κοινωνάς, να προσεύχεσαι, να ζεις πνευματικά. Αυτό το θεωρούσε το πάνω απ’ όλα. (Απόσπασμα ομιλίας του κ. Αθανασίου Ρακοβαλή)

Μόρφου Νεόφυτος: Ὁ χριστιανὸς στὴν ἐποχή μας «σημεῖον ἀντιλεγόμενον»… (20.2.2022)

 

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ Θεία Λειτουργία, τὴν Κυριακὴ ΙΖ΄ Λουκᾶ (Ἀσώτου), ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ Τιμίου Σταυροῦ τῆς κοινότητος Πάνω Λευκάρων τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Τριμυθοῦντος (20.2.2022).

Ψάλλει ὁ πρωτοψάλτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου κ. Μάριος Ἀντωνίου.

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Η δική μου ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο

 

Ας θυμηθούμε στο σημείο αυτό ένα συγκλονιστικό γεγονός από την Παλαιά Διαθήκη.

Όταν έφτασε η στιγμή της καταστροφής των δύο μεγάλων πόλεων, των Σοδόμων και των Γομόρρων, εξαιτίας της γενικής αμαρτωλότητας που επικρατούσε, παρουσιάστηκε στον Θεό ο Αβραάμ, ο άγιος του Θεού, λέγοντας: «Κύριε, αν υπήρχαν σαράντα πιστοί σου, θα άφηνες τις δύο αυτές πόλεις να καταστραφούν;». Και η απάντηση του Θεού ήταν: «Προς χάριν των σαράντα πιστών δεν θα επέτρεπα την καταστροφή».

Ενθαρρύνεται ο άνθρωπος του Θεού και προχωρεί σταδιακά στους τριάντα, στους είκοσι, στους δέκα. Δυστυχώς, δεν υπήρχαν ούτε δέκα πιστοί στις δύο αυτές αμαρτωλές μεγαλουπόλεις και το θαύμα δεν τελέστηκε.

Η καταστροφή συντελέστηκε όχι τόσο εξαιτίας της αμαρτίας που επικρατούσε, όσο εξαιτίας της έλλειψης πίστης σε μια έστω μικρή ομάδα πιστών.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Από τη Σμύρνη στην Αγία Λαύρα: Η ιστορία του λαβάρου της Επανάστασης του 1821

 

Στα τέλη του 16ου αιώνα, η μονή της Αγίας Λαύρας άρχιζε να ακμάζει, χάρη στο Ηγουμενοσυμβούλιό της, που περιόδευε ανά την Μ. Ασία, Θράκη και Ρουμανία, όπου ανθούσε ο Ελληνισμός, με σκοπό την συλλογή δωρεών για την ενίσχυση της Μονής.

Πλούσιοι Σμυρνιοί προθυμοποιήθηκαν να προσφέρουν στη Μονή ένα σοβαρό χρηματικό ποσό, καθώς και άλλες δωρεές για τις ανάγκες της Μονής. Όταν τα κορίτσια της Σμύρνης έμαθαν τον σκοπό του ερχομού των καλογέρων, θέλησαν να προσφέρουν κι αυτά κάτι, καμωμένο με δικό τους κόπο αλλά και με αγάπη στη χάρη της Μητέρας του Χριστού. Χρυσοχέρες κεντήστρες κάνουν ένα αντάξιο χειροτέχνημα. Την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κεντημένο με τέχνη.

Σύμβουλος Κ. Σβαμπ: «Πλέον μπορούμε να ελέγξουμε ηλεκτρονικά τους ανθρώπους όπως κάνουμε στα ζώα» (βίντεο)

 

"Έχουμε την τεχνολογία για να ελέγχουμε την σκέψη των ανθρώπων - Τέλος η ανθρώπινη βούληση" είπε ο Yuval Noah Harari 

Ο ιστορικός και συγγραφέας Yuval Noah Harari, κορυφαίος σύμβουλος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και του Κλάους Σβαμπ είπε σε πρόσφατη ομιλία του ότι μπορούν πλέον να χακάρουν τους ανθρώπους! 

«Εμείς οι άνθρωποι πρέπει να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι δεν είμαστε πια μυστηριώδεις ψυχές. Είμαστε πλέον ζώα που μπορούν να χακαριστούν», δήλωσε.

Στη συνέχεια της ομιλίας του αναφέρθηκε στην ΚGB και στο πώς παρακολουθούσε αυτή τους ανθρώπους, λέγοντας ότι «πλέον η τεχνολογία δίνει την ευκαιρία να ελέγχουν μέχρι και τις σκέψεις των ανθρώπων, ακόμα και τι θα ψηφίσουν, αν όχι τώρα σε 10 χρόνια θα είναι έτοιμη αυτή η τεχνολογία». 

«Ανήκουμε ιστορικά στη Δύση θέλουμε δε θέλουμε;» Ού να μου χαθείτε κοπρίτες, ανιστόρητοι, πατριδοκάπηλοι και φονιάδες του Γένους και της Ιστορίας του! (εξαιρετικό)

 

σχόλιο Γ.Θ: Η επική συνέχεια ενός άρθρου που θα μείνει στην ιστορία και που όταν με το καλό ελευθερώσουμε την Πατρίδα από τους σατανάδες, θα διδάσκεται στα σχολεία ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ

Ποιά ήταν η Ελλάδα τους αρχαίους χρόνους και ποιά η… Δύση

Ο πολιτισμός στον Ελλαδικό χώρο (2000 – 1000 π.Χ) που περιελάμβανε το ακροτελεύτιο κομμάτι της βαλκανικής και το μισό της Μικράς Ασίας βρισκόταν ήδη σε κατάσταση πλήρους άνθισης. Το μαρτυράνε τα ευρήματα της Τροίας που ανακάλυψε ο Σλήμαν τον 19ο αιώνα, τα ευρήματα των Μυκηνών που ανάκαλυψε επίσης ο Σλήμαν, τα ευρήματα της Σαντορίνης και τα ευρήματα του ανακτόρου της Κνωσσού που έφερε στο φώς ο Μίνωας Καλοκαιρινός επίσης τον 19ο αιώνα.

Τι υπήρχε στην υπόλοιπη Ευρώπη τότε ω αλήτες; ΤΙΠΟΤΑ! Τίποτε άλλο εκτός από κάποιες νομαδικές φυλές ημιάγριων που έμεναν μέσα σε υπερυψωμένες καλύβες για … προστασία!

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ὁ καθείς μέ τήν πίστη του καί τόν Θεό του

 

Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας

Μιά πού (ἐν ὄψει Πάσχα) ἄρχισαν νά «αὐξάνονται» πάλι τά…κρούσματα καί νά πληθαίνουν καί οἱ φωνές τῶν…εἰδικῶν γιά τήν «ἀναγκαιότητα» τῆς τέταρτης δόσης: ἄλλοι ζοῦμε καθημερινά τόν κυκεώνα τῶν ἀποκαλύψεων καί τήν κατάρρευση τοῦ ἐμβολιαστικοῦ ψευδαφηγήματος καί ἄλλοι συνεχίζουν τήν ἐξύμνηση τῆς ἀπάτης, ζώντας πάντοτε σέ κάποιο παράλληλο σύμπαν.

Ἐπίσης, ἄλλοι ἔχουμε στά σπίτια μας εἰκονίσματα, ἀντίδωρο καί Ἁγιασμό, ἐνῶ ἄλλοι κρατᾶνε (καί μάλιστα μέσα σέ λάρνακες - λές καί εἶναι λείψανα Ἁγίων) τίς σύριγγες τῶν ἐμβολίων τους! Ὁ καθείς μέ τήν πίστη του καί τόν Θεό του δηλαδή, μέσα στή δαιμονική διαστροφή τοῦ ἀνάποδου κόσμου. 

Ἀντί ἄλλου σχολίου, παραθέτω ἀπλῶς πιό κάτω ἕνα σύντομο περσινό ἄρθρο μου (γραμμένο στίς 2-1-2021, ἀμέσως μετά δηλαδή τήν ἔναρξη τῶν ἐμβολιασμῶν) γιά τή νέα διαβολοθρησκεία τῆς ψυχωσικῆς κορωνο-υστερίας. Ὁ Θεός (σ.σ. ὁ πραγματικός) νά βάλει τό χέρι Του μέσα στήν ἄβυσσο πού βουλιάζουμε…

πηγή: https://ethnegersis.blogspot.com/

Όταν απελπιστείς... έλπιζε!

 

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου*

Όταν τα πράγματα, οι διάφορες καταστάσεις της ζωής σου φθάσουν σε αδιέξοδο, τότε πολύ περισσότερο έλπιζε. 

Διότι τότε κυρίως ο Θεός φανερώνει τη δύναμή Του. όχι ευθύς εξ αρχής, αλλ' όταν απελπισθείς τελείως απ' τους ανθρώπους και τη βοήθειά τους...

Γι' αυτό ακριβώς και τους Τρεις Παίδας δεν τους γλύτωσε εξ αρχής από τη δυσκολία στην οποία βρέθηκαν, αλλ' αφού ρίχθηκαν στο καμίνι της φωτιάς. 

Το ίδιο έκαμε και με τον Δανιήλ. δεν τον έσωσε πριν πέσει στον λάκκο των λεόντων, αλλ' αφού έμεινε εκεί μέσα επτά ημέρες. 

Να μη προσέχεις λοιπόν στη θλιβερή κατάσταση των πραγμάτων και περιστάσεων που ωθούν σε απελπισία, αλλά στη δύναμη του Θεού, η οποία φέρνει σε αίσιο τέλος πράγματα που φαίνονται εξ ολοκλήρου απελπιστικά...

* Ομιλία εις τον ριζ' [117] Ψαλμό, Ε.Π.Ε. 6, 582.

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

Ο πόλεμος, ως συνέπεια της έλλειψης εσωτερικής ειρήνης

 

Ηρακλής Ρεράκης,

Καθηγητής Παιδαγωγικής ΑΠΘ

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων

«Ο πόλεμος, ως συνέπεια της έλλειψης εσωτερικής ειρήνης»

Η αποτυχία των ανθρώπων και των λαών να ζουν σε συνθήκες ειρήνης και διαλόγου μεταξύ τους, οφείλεται τόσο στην παραβίαση διεθνώς αναγνωρισμένων κανόνων όσο και στην απομάκρυνσή τους από τον άρχοντα της Ειρήνης, που είναι ο Θεός της αγάπης.

 Η ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκει με σαφήνεια ότι, όταν οι άνθρωποι αρνούνται το σπουδαίο πνευματικό δώρο της ειρήνης, που προσφέρεται στις ανθρώπινες ψυχές, με την πίστη και τη διαρκή αναφορά τους στον Θεό, τότε επιτρέπουν στο δαιμονικό κακό να κυριαρχεί και να φέρνει, αρχικά μέσα τους και έπειτα στις διαπροσωπικές  ή διακρατικές τους σχέσεις, το αντίθετο της Ειρήνης, που είναι ο Πόλεμος.

 Ο ίδιος ο Χριστός, που ως Λόγος του Θεού έφερε στον κόσμο την ειρήνη του Θεού, διά του Ευαγγελίου και των Αγίων της Εκκλησίας Του, ήλθε για να δωρίζει, εσαεί, στους πιστούς και μέσω αυτών σε ολόκληρο τον κόσμο, την άνωθεν αγάπη, Ειρήνη και ενότητα.

Απάνθισμα από το περιοδικό "ΤΑ ΚΡΙΝΑ"

 

Περιοδικό "Τα κρίνα"

Ιδιοκτήτης : ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΦΩΤΟΔΟΤΕΣ"

Εκδότης-Υπεύθυνος Σύνταξης-Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Τευχ.402 Φεβρουάριος 2022 σελ.15

19/03/2022 ΣΥΝΑΞΗ ΝΕΩΝ: ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΙE'

https://youtu.be/p-gtP_jWXKo

 

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Νά μή γίνει ἡ Ἐκκλησία ὄργανο ξένων γεωπολιτικῶν συμφερόντων"

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη [Κυριακή, 20 Μαρτίου 2022]

Ὁμαδική ἀπεργία πείνας ὑγειονομικῶν τῆς ἀναστολῆς

 

Ἀπό τή Δευτέρα 21-3-2022 ξεκινοῦν...

Ὁμαδική ἀπεργία πείνας....

Ὑγειονομικοί τῆς ἀναστολῆς...

Ὅταν, 10.000 συνάδελφοι τούς θεωρούμενοι, ἀπό τήν κρατική δομή, ὡς ἀνεμβολίαστοι, μιᾶς καί δέν ἔκαναν τήν τρίτη δόση, συνεχίζουν νά ἐργάζονται κανονικά  μέ rapid test.

Τήν ἴδια στιγμή πού τό κράτος στέλνει ἀνθρωπιστική βοήθεια στήν Οὐκρανία...

Πετᾶ στόν Καιάδα χιλιάδες ὑγειονομικούς τῆς... Ἑλλάδας...

Αὐτούς καί τίς οἰκογένειές τους...

Δυστυχῶς ὅμως ἡ παντελής ἀφωνία ἐκ μέρους συλλογικῶν συνδικαλιστικῶν ὀργάνων εἶναι πρωτοφανής...

Θαρρεῖς καί τούς ψέκασαν...

Κάποτε μέ τό παραμικρό κατέβαιναν στούς δρόμους, φωνάζοντας γιά δικαιώματα καί ἐλευθερίες...

Τώρα, συνάδελφοί τους, ὁδηγοῦνται στόν Καιάδα καί αὐτοί σφυρίζουν ἀδιάφορα...

Θαρρεῖς καί δέν συμβαίνει τίποτα...

Ἡ ἀρωγή καί ἡ ἀλληλεγγύη πῆγαν περίπατο...

Τοὐλάχιστον, ὅμως, τούτη τήν ὕστατη ὥρα...

Πρίν τήν ἔναρξη τῆς ὁμαδικῆς ἀπεργίας πείνας...

Πρίν θρηνήσουμε θύματα...

Πρίν εἶναι ἀργά...

Ἄς κινητοποιηθοῦμε ἅπαντες...

Γιατί «σήμερα ἐμεῖς, αὔριο ἐσεῖς»...

Ἀναστάσιος Ὀμ. Πολυχρονιάδης

πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/

ΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ - Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

 

Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε ἡ κατά σάρκα γεννήσασα τόν Θεόν Λόγον, γνωρίζω ὅτι δέν εἶναι εὐπρεπές, οὐδέ ἄξιον εἰς ἐμέ τόν πανάσωτον, τόν ἔχοντα μεμολυσμένους τούς ὀφθαλμούς καί τά χείλη ἀκάθαρτα, νά ἴδω τήν εἰκόνα Σου τῆς Ἁγνῆς, τῆς Ἀειπαρθένου, τῆς ἐχούσης τό σῶμα καί τήν ψυχήν καθαρά καί ἀμόλυντα, ἀλλ᾽ ἀπεναντίας πρέπει νά μισηθῶ ὁ ἄσωτος καί νά ἐπιτιμηθῶ ὑπό τῆς ὑμετέρας καθαρότητος.

 Πλήν ἐπειδή ὁ Θεός τόν Ὁποῖον ἐγέννησες, ἔγινεν ἄνθρωπος ὅπως καλέσῃ τούς ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν, λαμβάνω καί ἐγώ τό θάρρος καί προσέρχομαι πρός Σέ, παρακαλῶν μετά δακρύων.

Η μεγάλη έκπληξη!

 

Όλοι  μας το τελευταίο καιρό, μικροί και μεγάλοι, παρακολουθήσαμε την κοινωνική  σειρά που προβάλλεται στο τηλεοπτικό σταθμό mega «Άγιος Παΐσιος».

Μας εντυπωσίασε το γεγονός αυτό, γιατί πρώτη φορά η ζωή ενός αγίου πολύ κοντινού μας, ενδιαφέρει  την ελληνική τηλεόραση. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η ταινία είναι ένα πραγματικό κομψοτέχνημα. Πέρα από  θρησκευτικό ενδιαφέρον και μια αυτοβιογραφία, αναπολεί ιστορικές μνήμες του παρελθόντος που η νέα γενιά έχει ξεχάσει. Η άριστη επιλογή των ρόλων, η ενσάρκωση τους από τους ηθοποιούς, τα ηχηρά διδάγματα που μεταδίδουν την καθιστούν πρωτοπόρα στο είδος της. Είναι κάτι το καινούργιο, που αναζητά ο σύγχρονος νεοέλληνας, που θέλει να ξεφύγει από τη βρωμιά και σαπίλα της σημερινής διαφθοράς των ηθών. Βλέπουμε την ατόφια ελληνική ψυχή, ξεχασμένη από εμάς, που είχε αυτή την πνευματική λεβεντιά.

Γέρων Γεώργιος: ΖΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΕΠΙ ΕΠΟΧΗΣ ΝΩΕ

 

https://www.youtube.com/watch?v=2G5hEw9Y3pY

πηγή: https://ellasnafs.blogspot.com/

Ένα από πλέον βρωμερά προϊόντα που ξερνά ο νεοεποχίτικος βόθρος της Ουκρανίας, μόλις τον πίεσε ο Πούτιν, είναι η συμπόρευση των Ιουδαίων της Ουκρανίας (π.χ. Ζελέζνι) με τους ναζί του Δεξιού Τομέα, του Αζόφ και του Αϊντάρ

 

Η συμπόρευση αυτή, καλά αποσιωποιημένη μέχρι τώρα από τα δυτικά ΜΜΕ, μετά την έναρξη του πολέμου, δεν είναι δυνατόν πλέον να αποκρυφθεί.

Και εξηγούμαι: είναι ίσως ο βασικότερος μύθος της νέας τάξης πραγμάτων μετά το 1945 ότι ο ναζισμός προσπάθησε να εξαλείψει κάθετι εβραϊκό και κατά συνέπεια ότι Ιουδαϊσμός και Ναζισμός αποτελούν έννοιες ξένες και εχθρικές μεταξύ τους. Αυτόν τον θεμελιώδη μύθο της νεοεποχίτικης προπαγάνδας, που δεν κατόρθωσε καμία φωνή όσο ισχυρή και αξιόπιστη και αν υπήρξε (παρότι ύπήρξαν τέτοιες είναι αλήθεια) να διαλύσει, ήρθε να διαλύσει βάναυσα η πραγματικότητα του πολέμου στην Ουκρανία. Στην Ουκρανία με την χαζαρική, ασκεναζίτικη ιουδαϊκή κληρονομιά, την πραγματική πνευματική μήτρα που γέννησε τον ναζισμό μέσα από την καμπαλιστική σκέψη. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται η σύνδεση των υποτιθέμενων αντθετων.... στην καμπάλα, αυτήν την αντιπαραδοσιακή έκφανση του ιουδαϊκού πνεύματος. Όλοι οι ιδεολογικοί ταγοί του ναζισμού υπήρξαν μελετητές της Καμπάλας, όπως και όλοι οι Εβραίοι που υπηρέτησαν κανονικά το Γ΄ Ράιχ από διάφορες θέσεις. Γιατί στόχος οποιουδήποτε καμπαλιστή, από όποια θρησκευτική παράδοση και αν προέρχεται, είναι η αλήθεια. Και έτσι, τόσο οι ναζί όσο και οι Εβραίοι της σημερινής Ουκρανίας έναν και μόνον κοινόν εχθρό έχουν: όσους ανθρώπους θέλουν να ζήσουν φυσιολογικά, θέλουν να ζήσουν ως άνθρωποι. Και αυτοί που περισσότερο είναι έτσι στην περιοχή τους, είναι οι Ρώσοι. Συνελόντι ειπείν και για να μην το κουράζουμε..... Ναζισμός και Ιουδαϊσμός πολεμούν την Ορθοδοξία στην Ουκρανία ή έστω ότι μοιάζει με Ορθοδοξία, όπως είναι σήμερα η Ρωσία. Για αυτό μην περιμένετε να ακούσετε για δακρύβρεχτες ιστορίες κακών Ουκρανών ναζήδων που σκοτώνουν Εβραίους ή γενικά ξένους.... όχι... ποτέ.... μόνον Ρώσους...

Χαράλαμπος Μηνάογλου

πηγή: https://yiorgosthalassis.blogspot.com/