Η «περίφημη» ολιστική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία της Κύπρου. Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον Καθηγητή Ελπιδοφόρο Σωτηριάδη

Συζήτηση με τον Δρ. Ελπιδοφόρο Σωτηριάδη, Αναπληρωτή Καθηγητή Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

–  κ. Καθηγητά, επειδή βρεθήκατε στην προμετωπίδα της αντίδρασης για το θέμα του κορωνοϊού, θα ήθελα την άποψή σας για το φλέγον ζήτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία ως ένας προβεβλημένος επιστήμονας σε τομείς που σχετίζονται με το θέμα όπως είναι η Ιατρική και η Δημόσια Υγεία.

Α: Πάντοτε αισθάνομαι άβολα όταν μου απευθύνουν την προσφώνηση του καθηγητή. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Ευαγγελικό λόγο «…μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός», καθώς και τον Άγιο Αντώνιο, ως καθηγητή της ερήμου και καταλαβαίνω ότι δεν ικανοποιώ τα κριτήρια για αυτό τον τίτλο. Ως γονιός αλλά και ως επιστήμονας έχω άποψη για αυτό το θέμα και ανησυχώ μαζί με πολλούς άλλους ευαισθητοποιημένους συμπολίτες μας για την άσχημη τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στο θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην Ελλάδα και παγκοσμίως.

«Η εποχή μας είναι πολύ δύσκολη, τα παιδιά μας είναι να τα πονάμε και να τα κλαίμε παρά να τα κατακρίνουμε»

παπά-Γιάννης Καλαΐδης

Η εποχή μας είναι πολύ δύσκολη, τα παιδιά μας είναι να τα πονάμε και να τα κλαίμε παρά να τα κατακρίνουμε. 

Γιατί κι εμείς αν ήμασταν παιδιά στην σημερινή εποχή, θα ήμασταν σαν αυτά ή και χειρότερα. Ας μπούμε στην θέση των παιδιών και ας σκεφτούμε πως θα θέλαμε να μας φέρονται οι γονείς μας, για να φερόμαστε κι εμείς έτσι στα παιδιά μας. Σήμερα τα παιδιά βάλλονται από τα έντυπα, τα περιοδικά, την τηλεόραση, τις κακές παρέες. Τα φαγώσιμα όλα είναι με ζιζανιοκτόνα, δηλητηριασμένα κι επηρεάζουν το νευρικό σύστημα των παιδιών με αποτέλεσμα να μην μπορούν να υπομένουν τους γονείς τους και τους άλλους, αλλά πολλές φορές και οι γονείς αυτά.

Τα παιδιά μας δεν φάγανε αγνό ψωμί που τρώγαμε εμείς, ούτε την ντομάτα, ούτε τα φρούτα χωρίς συντηρητικά. Πολλά αγαθά υπάρχουν αλλά είναι δηλητηριασμένα.

Το χειρότερο, όμως, είναι η πνευματική δηλητηρίαση που επέβαλαν στα παιδιά με το να μην έρχονται στην εκκλησία. Κάποτε τα παιδιά του δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου έρχονταν στις εκκλησίες κι εκεί άκουγαν το Θείο Λόγο (τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, μην κλέψεις, μη μοιχεύσεις ) και αγιάζονταν και προσπαθούσαν να τα εφαρμόσουν στην ζωή τους, ώστε να γίνουν καλοί άνθρωποι και καλοί χριστιανοί.

Τώρα τα βγάλανε από τις εκκλησίες και τα ρίξανε στις καφετέριες, τα μπαρ,τα νυχτερινά κέντρα κ.α. Γίναμε Σόδομα και Γόμορρα. Ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές.

Από το βιβλίο: Ο Γέροντας της Φιλύρας (Νεοχωρίου) Σιντικής. Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης, σελ 136-137

https://simeiakairwn.wordpress.com/2023/09/22/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%8D-%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9

«Yπνωτικό» στους Ελληνες και η ζωή στη… φτήνια

Eχουμε διαλυθεί ψυχικά ως οργανωμένη κοινωνία και αποτελούμε πλέον άθροισμα ατομισμού και εγωισμού. Αίσθηση συλλογικής μοίρας δεν υπάρχει, μηδέν. Καθένας μόνος του

του Μανώλη Κωττάκη

Λυπούμαστε, αλλά δεν έχουμε κανέναν λόγο να συμμετέχουμε στον ομαδικό υπνωτισμό που επιχειρείται αυτές τις μέρες για να μην «πάρουμε είδηση» τι ακριβώς συζητείται πίσω από τις κλειστές πόρτες μεταξύ των κυρίων Μητσοτάκη και Ερντογάν. Το σχέδιο υλοποιείται εντυπωσιακά μέχρι στιγμής. Εύγε! Οι υπνωτισμένοι πολίτες απολαμβάνουν απολύτως ήσυχοι στους ανά την επικράτεια καφενέδες τα «ήρεμα νερά» που επικρατούν στο Αιγαίο.

Ενθουσιάζονται από τις διακηρύξεις ότι συζητάμε με τους Τούρκους «τη μία και μόνη διαφορά» και τίποτε άλλο. Είναι βέβαιοι ότι απορρίπτουμε διαρρήδην κάθε συζήτηση για προσβολή της «εθνικής μας κυριαρχίας». Τι να καθίσουν να ψάχνουν, λοιπόν; Ολα καλά, όλα ανθηρά! Μεταξύ Εuropa League, Oλυμπιακού, ΑΕΚ, Παναθηναϊκού και Κασσελάκη, ποιος να κάθεται να «ψειρίζει» τώρα τι σημαίνει η φράση Μητσοτάκη στο CNN «συζητάμε μακροχρόνιες εδαφικές διαφορές και εδαφικές δυσκολίες»; Μάλλον δεν θα έχει σημασία.

Δημογραφικός θάνατος: Η Ελλάδα πέταξε στα σκουπίδια το δώρο της ζωής και πλέον έχει το χαμηλότερο ρυθμό αναπαραγωγής σε όλη την Ευρώπη!

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά

Ο πληθυσμός στην Ελλάδα έχει αρχίσει να μειώνεται σε απόλυτα νούμερα από το 2010. Πλέον οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις. Ενώ το 2010 καταγράφηκαν 114.766 γεννήσεις έναντι 109.084 θανάτων δέκα χρόνια αργότερα καταγράφηκαν 84.717 γεννήσεις έναντι 131.084 θανάτων. Στη χώρα μας ο ρυθμός αναπαραγωγής είναι ο χαμηλότερος στην Ευρώπη και ένας από τους χαμηλότερους παγκοσμίως. Ενώ το όριο σταθερότητας αναπαραγωγής είναι 2,1 παιδιά ανά γυναίκα, στην Ελλάδα είναι 1,3.

‘’Θα αλλάξω’’ , μου λες… - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

‘’Θα αλλάξω’’ , μου λες…

‘’Θα δούνε ένα πρόσωπο που μέχρι τώρα δεν έχουν ξαναδεί. Θα δούνε και την κακιά πλευρά μου’’.

Όχι. Να μην αλλάξεις. Να μην γίνεις σαν αυτούς που σε πονάν, σκληρός.

Το μόνο που θα καταφέρεις έτσι, είναι να κάνεις λίγο ακόμα χειρότερο τον κόσμο. Δε θα καταλάβουν τίποτα από την αλλαγή σου, αυτοί που υπηρετούνε το κακό. Ο άνθρωπος ζει, σύμφωνα με αυτό που έχει στην καρδιά του.

Να μην αλλάξεις. Αυτό είναι ετεροκαθορισμός. Θα γίνεις κάτι που δε θες, απλά και μόνο σαν αντίδραση στο κακό αυτό του κόσμου. Κάποια μονοπάτια δεν πρέπει ο άνθρωπος να τα περπατά ποτέ. Άπαξ και κάνεις το πρώτο βήμα, μετά δύσκολα υπάρχει γυρισμός. Μέρα τη μέρα θα παρασέρνεσαι όλο και σε πιο βαθιά σκοτάδια.

Να μην αλλάξεις. Όχι. Όχι για αυτούς. Το σκοτάδι δεν το πολεμάμε με σκοτάδι. Στο σκοτάδι, εμείς επιμένουμε και ανάβουμε πάντα φως. Και είτε ο άλλος αλλοιώνεται και γίνεται φως και αυτός είτε δεν αντέχει και κάποια στιγμή εξαφανίζεται για πάντα...

Να μην αλλάξεις.

Καλό ξημέρωμα και η Παναγία μαζί μας αδερφέ μου.

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

«Άνθρωπος στην Θάλασσα – Μ’ ακούει κανείς;»

της Ελένης Αργυροπούλου – Σαραφοπούλου

πτ. Κοινωνικής Θεολογίας

«Επρόδωσαν την αρετή κι ήρθαν οι έσχατοι πρώτοι»
(Κώστας Καρυωτάκης)

«Μην ανησυχείτε για το τι θα έχουν οι άνθρωποι στο μέλλον, αλλά για το ποιοι θα είναι»
(Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Φθινοπωρινό τοπίο. Παγερή ατμόσφαιρα μεμειγμένη με την αχλή, τη βροχή και την αλμύρα. Οι κινητήρες ξεκινούν. Ακίνητη, βουβή, χωρίς ανάσα, συλλογίζομαι την ανθρώπινη κτηνωδία. Δύο μόλις βράδια πριν, σε ένα άλλο λιμάνι…

Εκεί βρέθηκε ο Αντώνης, ένα άκακο, πάντα πρόσχαρο, απλό, δοτικό παιδί με αναπηρίες. Ορφανός – πρόσφατα και από μητέρα, ζούσε φτωχικά χωρίς έσοδα και ασφάλιση, κάνοντας θελήματα. Κουβαλούσε ψώνια, μετέφερε ψάρια και καθάριζε καταστήματα, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην για τον ίδιο και τα αδέλφια του. Μεγάλωσε δίπλα στην εκκλησία, ενώ ό,τι του έδιναν για να το μοιραστεί με την οικογένειά του το πρόσφερε με χαρά στον πρώτο που θα είχε ανάγκη. Ήταν το αγαπητό παιδί της Κρητικής πόλης.

Είχε βγει για λίγο από το καράβι, ελάχιστα μόλις λεπτά πριν τη μοιραία αναχώρηση. Του άρεσε να βλέπει τα οχήματα να μπαίνουν στα πλοία, να παρατηρεί τα λιμάνια. Ξαφνιάστηκε από τον ήχο της μηχανής του καραβιού. Έτρεξε να το προφθάσει. Οι άνδρες του πληρώματος τον εκτόπισαν. Προσπάθησε να τους μιλήσει, να τους εξηγήσει πως δεν είναι λαθρεπιβάτης. Στον νου του πέρασε στιγμιαία η πρόσφατη εικόνα των κερμάτων που, πηγαίνοντας με το ποδήλατό του για να τα μετατρέψει σε χάρτινα, έπεσαν από τη σακούλα που σκίστηκε. Του τα είχαν δώσει από το σούπερ μάρκετ. Αφήνοντας στην άκρη το ποδήλατό του, γονάτισε τότε στον δρόμο για να τα μαζέψει ένα προς ένα, μην τυχόν τον κατηγορήσουν πως τα έκλεψε. Οι οργισμένοι άνδρες του καραβιού συνέχισαν να τον απωθούν με ορμή, κραυγάζοντας: «Φύγε ρε παλαβέ!». Δοκίμασε και τρίτη φορά. Δεν ήταν δυνατόν να μείνει έξω, ενώ είχε εισιτήριο. Εκείνοι αγρίεψαν ακόμα πιο πολύ: «Όξω! Όξω ρε!» του φώναζαν σαν να ήταν λυσσασμένο αγρίμι, σπρώχνοντάς τον, ενώ ο αναδιπλούμενος καταπέλτης ορθωνόταν μπροστά στα μάτια τους. Ο ύπαρχος τον κοίταξε απαθέστατα για τελευταία φορά κι έδωσαν το σήμα για αναχώρηση : «Έλα, πάμε»…

Ο πολίτης που αρνήθηκε τη νέα ταυτότητα και δικαιώθηκε

Ο αρχιφύλακας που δεν πήρε τη νέα ταυτότητα αποτάχθηκε από το σώμα, έδωσε δικαστικό αγώνα, τον κέρδισε και επανήλθε στην ΕΛ.ΑΣ.

Από τον Βαγγέλη Καράλη

Με αφορμή τις έντονες αντιδράσεις σημαντικής μερίδας πολιτών σε όλη την Ελλάδα, η «Εspresso» φέρνει στο φως την πρώτη υπόθεση πολίτη που δικαιώθηκε νομικά αντιδρώντας στις νέες ταυτότητες. Συγκεκριμένα, ο Δημήτρης Ανδρεάκος, πρώην αστυνομικός, το 2009 αρνήθηκε να πάρει τη νέα ταυτότητα, με αποτέλεσμα να τον αποτάξουν από την Aστυνομία. Με δικαστικούς αγώνες που κράτησαν χρόνια δικαιώθηκε και επανήλθε στο αστυνομικό σώμα.

Το σχέδιο:

Ο Γιάννης Ζωγράφος, δικηγόρος που είχε αναλάβει την υπόθεσή του, εξηγεί τι συνέβη: «Επειτα από περίπου μία δεκαετία και πλέον από την εφαρμογή της Κάρτας του Πολίτη στην ΕΛ.ΑΣ. και στα Σώματα Ασφαλείας, ακόμα μία φορά η κυβέρνηση της Ν.Δ. προωθεί τα παγκοσμιοποιητικά σχέδιά της και εκτελεί τις εντολές που λαμβάνει από το εξωτερικό για την καθολική εφαρμογή της ταυτότητας με RFID, σε όλους τους πολίτες. Το σχέδιο είναι απλό: Διανέμεις πρώτα στα πιο πειθήνια όργανά σου τις ταυτότητες για να δεις αντιδράσεις και όταν αυτό έχει πλέον ξεχαστεί, τις φέρνεις και για το σύνολο του πληθυσμού. Ο Δημήτρης Ανδρεάκος, την υπόθεση του οποίου χειρίστηκα ήδη από το έτος 2009, ήταν τότε αρχιφύλακας της ΕΛ.ΑΣ. και αρνήθηκε να παραλάβει την ταυτότητα, που έγινε υποχρεωτική με μια απόφαση του τότε Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. 

"Προσέχετε, ἀδελφοί, τήν ἀλαζονεία τοῦ θηρίου καί τά πονηρά τεχνάσματα, διότι ἀρχίζει ἀπό τήν κοιλιά"

Προσέχετε, ἀδελφοί, τήν ἀλαζονεία τοῦ θηρίου καί τά πονηρά τεχνάσματα, διότι ἀρχίζει ἀπό τήν κοιλιά· ὥστε ὅταν κάποιος βρεθεῖ σε δυσκολία, στερούμενος την τροφή, νά ἀναγκασθεῖ νά δεχθεῖ τή σφραγίδα ἐκείνου. 

Καί χαράζει ὁ ἀχρεῖος τή σφραγίδα του, ὄχι ὅπου τύχει, σέ κάθε μέλος τοῦ σώματος, γιά νά μή δυσκολεύονται νά τή δεχθοῦν, ἀλλά τή χαράζει στο δεξί χέρι τοῦ ἀνθρώπου, παρόμοια καί στό μέτωπο χαράζει τό ἀσεβές χάραγμα, (Αποκ. 13, 26). γιά νά μήν ἔχει ὁ ἄνθρωπος δύναμη να σχηματίσει μέ τό δεξί χέρι τό σύμβολο τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτήρα μας, οὔτε ἐπίσης να σημειώσει στο μέτωπό του ἐντελῶς τό φοβερό καί ἅγιο ὄνομα τοῦ Κυρίου, οὔτε τόν ἔνδοξο καί φοβερό σταυρό τοῦ Σωτήρα. 

Διότι γνωρίζει ὁ ἄθλιος ὅτι ἄν σχηματισθεῖ ὁ σταυρός τοῦ Κυρίου, καταργεῖ ὅλη τή δύναμή του· γι’ αὐτό δηλαδή τό λόγο σφραγίζει το δεξί χέρι τοῦ ἀνθρώπου· διότι τό δεξί χέρι εἶναι αὐτό πού σφραγίζει ὅλα τά μέλη μας.

Παρόμοια ἄλλωστε καί τό μέτωπο, σάν λυχνοστάτης, κρατᾶ ψηλά τό λυχνάρι τοῦ φωτός, δηλαδή τό σύμβολο τοῦ Σωτήρα. Περιμένει λοιπόν, ἀδελφοί μου, φοβερός ἀγώνας ὅλους τούς φιλόχριστους ἀνθρώπους, πού εἶναι πιστοί καί δυνατοί, ὥστε μιά γιά πάντα ὥς τήν ὥρα τοῦ θανάτου νά μήν ὑποχωρήσουν, οὔτε νά δείξουν χαυνότητα, ὅταν ὁ Δράκοντας θά χαράζει τη σφραγίδα του ἀντί γιά τό σταυρό τοῦ Σωτήρα. 

Διότι μηχανεύεται κάθε τρόπο, γιά νά μήν ἀκουσθεῖ ἐντελῶς, οὔτε ἐλάχιστα, τό ὄνομα τοῦ Κυρίου καί Σωτήρα, τό πανάγιο καί ἄχραντο, στούς καιρούς τοῦ Δράκοντα.

~ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος

(Έργα, τ. Δ΄, εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας, σ. 183)

https://www.ksipnistere.com/2023/07/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%AD%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B5-%E1%BC%80%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CE%AE%CE%BD-%E1%BC%80%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF.html

Γέρων Ιουστίνος Πίρβου: «Ο ηλεκτρονικός διωγμός»

"Η λατρεία της τεχνολογίας γεννά τέρατα" , Αφήγηση από το βιβλίο: "Ζωή Θυσιαζόμενης Αγάπης" Γέρων Ιουστίνος Πίρβου | Σελίδες (σε αφήγηση): 142, 143, 144 & 145

Το βιβλίο αποτελεί την πρώτη βιογραφία του γέροντος Ιουστίνου Πίρβου μεταφρασμένη στην ελληνική γλώσσα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΘΩΣ. Η απόδοση στη νέα ελληνική έγινε από την Χαρά Ανδριάνα Λιαναντωνάκη. Η έκδοση κυκλοφορεί με την ευλογία της Ιεράς Μονής Πέτρου Βόντα Ρουμανίας.

Η Ιερά Μονή Πέτρου Βόντα γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Με τη Χάρη του Θεού φθάσαμε στην έκδοση του πρώτου στην Ελληνική γλώσσα αφιερώματος στον σύγχρονο Ρουμάνο ομολογητή της Πίστεώς μας, τον γέροντα Ιουστίνο Πίρβου, της μονής Πέτρου Βόντα. Ο πατήρ Ιουστίνος ήταν ένας γνήσιος ποιμένας των ψυχών, που σταυρώθηκε για την αγάπη του Χριστού μέσα από βαθύτατες δοκιμασίες και πλέον ζει ως ένας αναστημένος άνθρωπος στις καρδιές μας…

Ο γέρων Ιουστίνος Πίρβου στη συνείδηση του ρουμανικού ορθοδόξου λαού είναι ένας άγιος και ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως μας.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/2023/09/21/%CE%B3%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%AF%CF%81%CE%B2%CE%BF%CF%85-%CE%BF-%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA-3

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ!

Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: «Εδώ στο Άγιον Όρος ήρθα στις 14 Σεπτεμβρίου. Ημέρα της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ημέρα που ξαναγεννήθηκα. Κάθε μέρα να εορτάζουμε την ύψωση του σταυρού μας. Όταν σηκώνουμε τον σταυρό, πεθαίνουμε και ξαναγεννιόμαστε. Η άρση του σταυρού θάνατος και ανάσταση είναι» (Από το βιβλίο του π. Σπυρίδωνα Βασιλάκου, «Ἔλα φῶς...», εκδ. Θεσβίτης, σελ. 75).

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "«Κλιματική κρίση» ἤ σημεία τῶν καιρών;"

 

https://youtu.be/VbD3FI08IDY

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη

[Κυριακή, 17 Σεπτεμβρίου 2023]

πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/

Αμέσως να μετανοούμε για τις πτώσεις μας

π. Συμεών Κραγιόπουλος

Ο διάβολος δεν σε βάζει απλώς να αμαρτήσεις ούτε σε πλανά απλώς – ξέρει πως ο Θεός αγαπά και συγχωρεί τον αμαρτωλό, μόλις μετανοήσει – αλλά σιγά-σιγά σε σατανοποιεί.

Όπως ο διάβολος δεν έχει, δεν μπορεί, δεν θέλει να έχει μετάνοια, έτσι ακριβώς κάνει και τον άνθρωπο.

Αμέσως να μετανοούμε για τις πτώσεις μας. Η αληθινή μετάνοια αμέσως λαμπικάρει τον άνθρωπο. Να είσαι πρόθυμος, μόλις πέσεις, να μετανοείς αμέσως και ό,τι κι αν σου συμβαίνει να το δέχεσαι. Σιγά-σιγά θα αφανισθεί η πονηριά και όλο αυτό που σε βάζει να αμαρτάνεις.