Ελευθέριος Ανδρώνης: Τέμπη: Είμαστε όλοι ένοχοι για την Ελλάδα που ετοιμάσαμε γι’ αυτά τα παιδιά – Μια Ελλάδα χωρίς μετάνοια

 Χρωστάμε την μετάνοια μας, στις ψυχές που έφυγαν στα Τέμπη και στις οικογένειες που δοκιμάζονται - Ειδάλλως τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

Μια ασύλληπτη εθνική τραγωδία, όπως αυτή που συνέβη στα Τέμπη θα έπρεπε να μετατραπεί σε ένα γερό ταρακούνημα για ολόκληρο τον ελληνικό λαό, που τα τελευταία χρόνια βρισκόταν σε λήθαργο και σε αφασία.

Το επόμενο διάστημα θα σηκωθεί ένα σύννεφο σκόνης από αλληλοκατηγορίες, καταγγελίες και ευθύνες. Θα απομακρυνθούν τα αιματοβαμμένα συντρίμμια των τρένων και θα μείνουμε να κοιτάμε τα συντρίμμια μας ολόκληρης χώρας. Και μετά τι; Τι θα απομείνει μόλις πέσει όλος αυτός ο κουρνιαχτός; Θα υπάρξει αφύπνιση; Θα έχει ριζώσει η μετάνοια μέσα μας; Θα εμπεδώσουμε καθόλου την ματαιότητα της ζωής; Θα ευδοκιμήσει πνευματικά η συντριβή που νοιώσαμε – αν είχαμε την ευαισθησία να τη νοιώσουμε;

Ἁγίου Φωτίου του Μεγάλου: Ἡ καθαρότης τῆς Ὀρθοδοξίας

 

Η Αναστήλωσις των Αγίων Εικόνων. Φορητή εικόνα του 16ου – 17ου αιώνα

Αὐτὴ εἶναι ἡ καθαρὴ καὶ γνήσια ὁμολογία τῆς πίστεως ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν· αὐτὴ εἶναι ἡ θεόσοφη μυσταγωγία τῆς ἄχραντης καὶ ἀληθινῆς θρησκείας μας καὶ τῶν σεπτῶν μυστηρίων της· ἔχοντας φρόνημα, πίστι καὶ διαγωγὴ σύμφωνα μὲ αὐτὴν τὴν ὁμολογία ἕως τὴν δύσι τοῦ βίου, βαδίζομε γρήγορα πρὸς τὴν ἀνατολὴ τοῦ νοητοῦ ἡλίου, γιὰ ν’ ἀπολαύσωμε δυνατώτερα καὶ τελειότερα τὴν ἀπὸ ἐκεῖ ἐρχόμενη ἀνέσπερη αὐγὴ καὶ λαμπρότητα.

Αὐτὴν ταιριάζει ν’ ἀποδέχεται καὶ νὰ τιμᾶ καὶ ἡ θεοφρούρητη σύνεσίς σας, ποὺ ἤδη ἀτενίζει πρὸς τὴν ἰδική μας θρησκευτικὴ κληρονομιά, μὲ εἰλικρινῆ διάθεσι, εὐθύτητα γνώσεως καὶ ἀδίστακτη πίστι, καὶ νὰ μὴ ἀποκλίνη ἀπ’ αὐτὴν οὔτε στὸ ἐλάχιστο οὔτε πρὸς τὰ δεξιὰ οὔτε πρὸς τ’ ἀριστερά· διότι τοῦτο εἶναι τῶν ἀποστόλων τὸ κήρυγμα, τοῦτο εἶναι τὸ δίδαγμα τῶν πατέρων, τοῦτο εἶναι τὸ φρόνημα, τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων.

Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει (Α' Χαιρετισμοί)

 

Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Μέσα στὴν πένθιμη περίοδο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς προβάλλει ἡ χαρμόσυνη Ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Αὐτὸ δὲν εἶναι καθόλου παράδοξο, ἐὰν σκεφθοῦμε ὅτι ἡ χαρμολύπη διαποτίζει ὅλη τὴν λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ μάλιστα τὴν κατ’ ἐξοχὴν αὐτὴν περίοδο τοῦ πένθους καὶ τῆς μετανοίας.

Μὴν ξεχνᾶμε ἄλλωστε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας στὴν ἀρχὴ αὐτῆς τῆς εὐλογημένης περιόδου μᾶς καλεῖ νὰ εἰσέλθωμε «φαιδρῶς» καὶ «ἐντρυφῶντες» στὶς πνευματικὲς ἀρετές, ὥστε, ἀφοῦ τὶς ἀπολαύσωμε πλουσιοπάροχα, ἀγωνιζόμενοι νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ φτάσωμε καὶ στὸ ἅγιο πάσχα «πνευματικῶς ἀγαλλόμενοι». Ἔτσι, λοιπόν, μέσα ἀπὸ τὴν ἐκκοπὴ τῶν οἰκείων παθῶν καὶ τὴν ἐξάσκηση στὶς ἀντίστοιχες ἀρετές ὁραματιζόμαστε καὶ τὴν ἀνάσταση. Δὲν νοεῖται ἀνάσταση χωρὶς σταύρωση τῶν παθῶν ἀλλὰ οὔτε καὶ πάθος χωρὶς τὴν λυτρωτικὴ ἀνάσταση. Ἡ χαρμολύπη ἀποτελεῖ ἑπομένως τὴν μόνη ἀληθινὴ καὶ γνήσια ὀρθόδοξη πρακτικὴ στὴν ζωὴ τοῦ Χριστιανοῦ, ὅπως τονίζουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ οἱ ὑμνογράφοι.

Δεν σώζεσαι από τύχη (Πραγματικό περιστατικό)

 

     Αγαπητοί μου φίλοι και εν Χριστώ αδελφοί, με αφορμή το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, γράφω το ακόλουθο  άρθρο:

   Σε πολλά δυστυχήματα, ακούμε παράδοξα πράγματα-  πώς, δηλαδή, κάποιοι σώθηκαν…

  Σ’ αυτό το τελευταίο δυστύχημα, για παράδειγμα, μία 22χρονη φοιτήτρια από τη Βέροια, η οποία ήρθε από το Λονδίνο στην Αθήνα και επιβιβάστηκε στο τραίνο για Θεσσαλονίκη, έκλεισε θέση στο βαγόνι “2”.

  Όταν όμως πήγε και κάθισε εκεί και επέδειξε στον ελεγκτή το πάσο της, εκείνος δεν το δέχθηκε και της είπε:

«ΣΑΡΑΚΟΣΤΙΑΝΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ» - Παρέα της Τρίτης, 28 Φεβρουαρίου 2023

 

https://youtu.be/AnlbVrRCkAY?t=24

ΦΕΤΟΣ Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΗΛΘΕ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ... |εις μνήμην + στα γόνατα...

 

Κι όμως δεν υπάρχει πιο μεγάλος Σταυρός

από αυτόν που ο γονέας χάνει το παιδί του,

ειδικά όταν νέοι με όνειρα και αξίες

φεύγουν τόσο γρήγορα.

Δεν είναι τα παιδιά των άλλων.

Είναι τα δικά σου παιδιά.

Τα παιδιά που αγάπησες.

Τα παιδιά που καμάρωσες.

Η δύσκολη αυτή ώρα επιτάσσει προσευχή!

Προσευχή από όλους μας!

Προεκλογική επί πτωμάτων… Το τρένο της μεγάλης φυγής…

 

Πολιτική επί πτωμάτων πολιτικός αμοραλισμός…. ή έχουμε πένθος ή δεν έχουμε. Στο πένθος δεν μιλιέσαι χάνεις το μυαλό σου από το πόνο δεν έχεις λέξεις σταματάει ο νους χάνεις το χρώμα σου γίνεσαι ωχρός χάνεις ως και το πολιτικό χρωματισμό σου… Αυτοί όλοι έκαναν σήμερα προεκλογική επί πτωμάτων. Oι ματωμένες ράγες έγιναν πασαρέλα πολιτικών για τις επερχόμενες εκλογές Έχει χαθεί το μέτρο και η τσίπα.. Κοντά στους 100 νεκρούς μαζί με τους αγνοούμενους.

Ούτε στο σινεμά δεν συμβαίνουν αυτά. Υπάρχει ένα έργο κινηματογραφικό ”το τρένο της μεγάλης φυγής” που θυμίζει αυτό που έγινε. Όπου ένα τρένο ανεξέλεγκτο κινείται στις ράγιες και επιχειρεί ο πρωταγωνιστής αγωνιωδώς να το σταματήσει για να μην συγκρουστεί… και τα καταφέρνει. Το τρένο της μεγάλης φυγής στα Τέμπη δεν τα κατάφερε δεν υπήρξε ήρωας... ήταν όλοι μοιραίοι…

Άγιος Παΐσιος: «Η μετάνοια βοηθάει να εξαφανισθεί το κακό»

 

~ Όταν ζητούμε μετάνοια από τόν Θεό γιά τόν κόσμο, νά βάζουμε καί τόν εαυτό μας μέσα σ’ αυτούς πού έχουν φταίξει καί νά μή λέμε: «Βοήθησε τόν κόσμο πού είναι αμαρτωλός».

Οί Τρεις Παίδες γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία, και όμως δεν είπαν «τί φταίμε εμείς;», αλλά είπαν: «Δικαίως πάθαμε, έπρεπε και περισσότερα να πάθουμε».

Μιλούσαν σάν να ήταν από αυτούς πού παρέβησαν τις εντολές του Θεού πριν από την Βαβυλώνια αιχμαλωσία, σάν νά ήταν και αυτοί συμμέτοχοι στην αμαρτία, ενώ ήταν αμέτοχοι, αφού δεν είχαν ακόμη γεννηθη.

Πόσο μέ συγκινεί ή προσευχή πού έκαναν, όταν βρίσκονταν μέσα στο καμίνι! «Δίκαιος ει, Κύριε, επί πασιν οίς έποίησας ημιν… Οτι ήμάρτομεν και ήνομήσαμεν…

Ο παπα-Νικόλας Πλανάς μέσα από τη γραφίδα του Παπαδιαμάντη

 

Όπως είναι γνωστό, ο «άγιος των γραμμάτων μας», ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης υπήρξε ο πρώτος που μας παραδίδει γραπτές μαρτυρίες για τον άγιο Νικόλαο Πλανά.

Στα Αθηναϊκά του διηγήματα γράφει για έναν απλό ιερέα που γνώρισε στο παρεκκλήσι του Προφήτου Ελισσαίου, στο Μοναστηράκι. Είναι επίσης γνωστό, ότι ο μεγάλος Σκιαθίτης λογοτέχνης (μαζί με τον τρίτο ξάδελφό του Αλέξανδρο Μωραϊτίδη) λειτουργούνταν τακτικά στον Άγιο Ελισσαίο, ψάλλοντας μάλιστα σε λειτουργίες, εσπερινούς, όρθρους και αγρυπνίες.

Στο απόσπασμα που ακολουθεί, ο Α. Παπαδιαμάντης καταγράφει εκτενώς τη φιλοκαλική φιγούρα του ταπεινού λευΐτη και σύγχρονου αγίου.

Πας να πεις τον πόνο σου σε άνθρωπο και βρίσκεις μεγαλύτερο... - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

 

Πας να πεις τον πόνο σου σε άνθρωπο και βρίσκεις μεγαλύτερο.

Πας να γλυκο-παραπονεθείς και τρομάζεις όταν βλέπεις τον σταυρό του άλλου.

Και κάπου εκεί μαζεύεσαι και αντί να μιλήσεις, κάθεσαι και ακούς.

Αντί να ξεσπάσεις, γεμίζεις ακόμα παραπάνω.

Και κάπως έτσι περνάνε οι μέρες, οι μήνες, οι εποχές…

Και όλο και γεμίζουμε οι άνθρωποι. Και όλο και μπουκώνουμε. Και όλο και αρρωσταίνουμε και στη ψυχή μα και στο σώμα.

Σταυρό κουβαλάμε όλοι μας Άνθρωπε.

Σταυρό, που του καθενός μας η ψυχούλα μόνο, ξέρει τι βάρος έχει.

Εσύ μόνο μην μου απελπίζεσαι.

Νύχτωσε και απόψε. Καλή ξεκούραση.

Μην μου απελπίζεσαι, και κράτα στην Ανάσταση το βλέμμα.

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τόν ἀγώνα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

 

Ἀπό τό Βιβλίο Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου

ΛΟΓΟΙ ΣΤ' «Περὶ Προσευχῆς»

ἐκδόσεις ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ὁ ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Καλὴ Σαρακοστὴ καὶ καλὸ Τριήμερο. Πιστεύω αὐτὴν τὴν Σαρακοστὴ νὰ μὴν ἔχετε πολλὲς δουλειὲς καὶ νὰ συμμετάσχετε ψυχικὰ στὸ Πάθος τοῦ Κυρίου, δουλεύοντας περισσότερο πνευματικά.

Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἀρχίζει τὸ Τριώδιο, πρέπει νὰ ἀρχίζη κανεὶς νὰ ὁδεύη πρὸς τὸν Γολγοθά. Καί, ἂν ἀξιοποιήση πνευματικὰ αὐτὴν τὴν περίοδο, ὅταν πεθάνη, θὰ ὁδεύση ἡ ψυχή του πρὸς τὰ ἄνω, χωρὶς νὰ ἐμποδίζεται ἀπὸ «διόδια» καὶ τελώνια. Κάθε χρόνο ἔρχονται αὐτὲς οἱ ἅγιες ἡμέρες, ἀλλὰ καὶ κάθε χρόνο μᾶς φεύγει καὶ ἕνας... χρόνος• καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ θέμα. Τὸν ἀξιοποιήσαμε πνευματικὰ ἢ τὸν σπαταλήσαμε στὰ ὑλικά;

Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ ΜΕΤΑ ΚΑΝΟΝΟΣ

 

π. Θεμιστοκλής Στ. Χριστοδούλου, Δρ Θ.

Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ ΜΕΤΑ ΚΑΝΟΝΟΣ

Ιστορική επισκόπηση της Ακολουθίας του Αποδείπνου

Η Ακολουθία του Αποδείπνου είναι μια από τις Ακολουθίες του νυχθημέρου της Ορθοδόξου Εκκλησίας που διαβάζεται απ’ όλους τους πιστούς, κληρικούς και λαϊκούς, πριν από την κατάκλιση, δηλ. προ του βραδυνού ύπνου.

Στην λατρεία της Εκκλησίας μας και σύμφωνα με το Τυπικό Της υπάρχουν δύο είδη Αποδείπνου, το Μικρό και το Μεγάλο Απόδειπνο.

Το Μικρό Απόδειπνο διαβάζεται καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, ενώ το Μεγάλο κατά την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Συγκεκριμένα δε από την Δευτέρα μέχρι και την Πέμπτη εκάστης εβδομάδος, πλην της Παρασκευής που διαβάζεται η Ακολουθία του Μικρού Αποδείπνου επισυναπτομένη στην Ακολουθία των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο.

Ταχτσόγλου Καλλιόπη: Βία στὴν Βία τῆς ἐξουσίας !

 

Γράφει η Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιός

Οἱ διοικοῦντες τὴν πατρίδα μου - τρομάρα τους- τιτλοφόροι, καὶ οἱ διοικοῦντες τὴν Ἐκκλησία μου μιτροφόροι βαδίζουν - χέρι χέρι θές;; ἀγκαλιὰ θές;; - στὸ ἴδιο μονοπάτι! Μᾶς τὸ εἶπαν, μᾶς τὸ ξαναεῖπαν, τὸ ἐμπεδώσαμε καὶ τὸ εἴδαμε καὶ στὴν πράξη!

Ἑνώσαν ἐν ὁλίγοις τὶς δυνάμεις τους καὶ ἀσκοῦν ἐπάνω μας ὡς κράτος κοινό, ΒΙΑ!

Βιάζουν, παραβιάζουν καὶ ἐκβιάζουν μὲ κανόνες μεταπατερικοὺς καὶ νόμους μετασυνταγματικοὺς ἀλλὰ ΚΑΙ μὲ διασυρμό!

Σήμερα τα θέλουμε όλα, γιατί οι περισσότεροι δεν έχουμε τίποτα…

 

π. Ανανίας Κουστένης

Κάθε άνθρωπος, τον Χριστό ζητάει. Ουκ επ’ άρτω μόνω, ζήσεται άνθρωπος…Δεν φτάνει μόνο το ψωμί, που δίνουν τα συστήματα, η ψυχή, με τι θα τραφεί;

Η ψυχή, είναι η ουσία του όντος. Το σώμα, είναι το περίβλημα, ο ναός της ψυχής..

Όταν δώσεις στον άνθρωπο τον Χριστό, την ειρήνη Του και την χάρη Του, τότε ανασταίνεται και μπορεί να ζήσει λιτότατα..

Τι χρειάζεται; Λίγο ψωμάκι να φάει, ένα ρούχο να ρίξει πάνω του και μια τρύπα να μείνει..Όταν δεν έχει όμως, τη Χάρη του Χριστού, τα θέλει όλα, γιατί δεν έχει τίποτα!!

Σήμερα τα θέλουμε όλα, γιατί οι περισσότεροι δεν έχουμε τίποτα…

Μα, χορταίνει με λεφτά ο άνθρωπος; Τον Χριστό χρειάζεται, κάθε ψυχούλα, Αυτόν ζητάει!!..

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Κλασσικά εικονογραφημένα: Γνωρίζοντας τη μεγάλη λογοτεχνία

 

Τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα»-με το μικρό τους αδερφάκι «Μικρά Κλασσικά Εικονογραφημένα»- είναι μία σειρά κόμικς που παρουσιάζουν γνωστά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Η σειρά κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1951 από τις «Εκδόσεις Πεχλιβανίδη» και απετέλεσε για την πρώτη μεταπολεμική γενιά πύλη εισόδου εκατοντάδων παιδιών και εφήβων στην κλασική λογοτεχνία. Οι νέοι της γενιάς αυτής, έχοντας μόνον την εμπειρία της ασπρόμαυρης εφημερίδας των γονέων τους και τις λιγοστές εικόνες των σχολικών βιβλίων, είδαν να ανοίγεται μπροστά τους ένας εντυπωσιακός κόσμος χρωμάτων, στον οποίον, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η εικόνα διεκδικούσε την πρωτοκαθεδρία από το κείμενο. Άλλωστε, αυτή ήταν και η γενικότερη φιλοσοφία των κόμικς που κατάφερε, όχι μόνο να επιβιώσει μέχρι σήμερα στον κόσμο της κινούμενης εικόνας της οθόνης, αλλά και να διεκδικήσει ένα πολύ σεβαστό μερίδιο της σύγχρονης αγοράς εντύπων παγκοσμίως.

Ἡ προσευχή τῆς Μ.Τεσσαροκοστῆς

“Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου…”

Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ,δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα,καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,

ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.»

Ναι Κύριε Βασιλεύ....(Η λεπτή γραμμή του ορίζοντα…)

 

Γράφει ο Νώντας Σκοπετέας 

 Ξεκινά το στάδιο των αρετών! Μαζί του τα παλαίσματα, οι υποσχέσεις, οι Θεόσδοτες διδαχές! Μαζί του συμπορεύεται και η συγχώρεση! Ο πλατυσμός της καρδιάς! Η αύξηση του δοχείου της χάριτος και της αγάπης, από την άμετρη θάλασσα του Φιλεύσπλαχνου Δοτήρος Χριστού! Μαζί του και η προσευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου! Όλο το πνεύμα της προσευχής, αυτή η αύξηση, τούτος ο πλατυσμός! Πνεύμα Θεού αγαθού! Αυτομεμψία, αυτοκατάκριση και μη κρίση του αδελφού! Του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου… σε θέματα βίου! Μεγάλη εδώ η προσοχή μας και η προσευχή μας! Να κρίνεις για να μην κρίνεις…λέει ένα γεροντικό απόφθεγμα! «Τό, Μή κρίνετε ἵνα μή κριθῆτε, περί βίου ἐστίν, οὐ περί πίστεως» λέγει Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Σε θέματα πίστεως οφείλουμε αταλάντευτα και ανυποχώρητα να εκφράζουμε την εν Αληθεία κρίση μας! Με προσευχή και με οικείο Εκκλησιαστικό φρόνημα! Γιατί τα σκοτάδια είναι πυκνά και οφείλουμε να τα διαλύουμε με τα όπλα του Φωτός και οδηγό την ανόθευτη Ευαγγελική Αλήθεια, την Ιερή μας Παράδοση και τις διδαχές των Αγίων Πατέρων! Δεν θα κρίνουμε τα κίνητρα όσων παρεκκλίνουν! 

Προτάσεις προς τους γονείς για την αντιμετώπιση των θεωριών του φύλου στα σχολεία

 

Ο πολιτικός και ακαδημαϊκός χώρος έχουν υποστεί, δυστυχώς, εκτεταμένη αλλοτρίωση. Γονείς, σας προτρέπουμε να υποστηρίξτε τα δικαιώματά σας, να καθορίστε τα πλαίσια της σχολικής διδασκαλίας και να απαιτήσετε διαφάνεια των προγραμμάτων σπουδών για χάρη των παιδιών σας, με βάση τις ακόλουθες προτάσεις μας.

Προ ημερών, 02/02/23, στα πλαίσια της «επιμόρφωσης» του Δημοσίου Τομέα στάλθηκε εγκύκλιος του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης-Ε.Κ.Δ.Δ.Α με τίτλο: «Διασφάλιση της ισότητας και των δικαιωμάτων των ατόμων της κοινότητας ΛΟΑTΚΙ+ στη δημόσια διοίκηση». Εκεί αναφέρεται πως «το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης (ΙΝ.ΕΠ.) του ΕΚΔΔΑ, στο πλαίσιο ανάδειξης και στήριξης των δημόσιων πολιτικών που άπτονται θεμάτων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Κοινωνικής Πολιτικής, διοργανώνει επιμορφωτικά προγράμματα, που απευθύνονται, μεταξύ άλλων και σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Το ύψωμα του χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα και οι συμβολισμοί του

 

Ο χαρταετός δεν υψώνεται τυχαία την Καθαρά Δευτέρα. Μας προκαλεί να υψωθούμε και εμείς πνευματικά στον νοητό ουρανό των υψοποιών αρετών μέσα από την ταπείνωση, την προσευχή, την νηστεία, την διαρκή εγρήγορση. Μας προκαλεί να πετάξουμε, όπως ο αετός, το υπερήφανο πουλί που ζει στα ψηλά βουνά.

Αυτό που το θέλγουν τα ψηλώματα, οι απάτητες κορυφές, που αρέσκεται στα δύσκολα και τα επιδιώκει, που επιθυμεί το φως, που θέλει να αγναντεύει από ψηλά την θεϊκή δημιουργία, που πετά εκεί που σπάνια μπορούν να το ακολουθήσουν άλλα πτηνά.

Μας προκαλεί να πετάξουμε και εμείς ομοιάζοντάς του στα υψηλά αποφεύγοντας το σούρσιμο στα χθαμαλά! Μας προκαλεί να φθάσουμε στις δυσπρόσιτες κορυφές πετώντας και όχι έρποντας. Να φθάσουμε και να αγναντέψουμε από ψηλά όλη την φύση που απλώνεται μπροστά μας και θαυμάζοντάς την με όλη την δύναμη της ψυχής μας να αναφωνήσουμε: «Ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας» (Ψαλμ. 103, 24).

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

 

Μεγάλη Σαρακοστή, ονομάζεται η νηστεία που προηγείται του Πάσχα. Την λέμε Μεγάλη για να την ξεχωρίζουμε από την νηστεία που προηγείται των Χριστουγέννων, η οποία χαρακτηρίζεται «Μικρή» επειδή είναι ελαφρότερη. Σαρακοστή ονομάζεται επειδή γίνεται εις ανάμνηση της σαρανταήμερης νηστείας του Χριστού στην έρημο.

Η Μεγάλη Σαρακοστή καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Η αρχική της διάρκεια ήταν έξι εβδομάδες, ενώ αργότερα προστέθηκε και μία έβδομη. Έτσι στην εποχή μας η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινά την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο.

Σε όλη την διάρκεια της Σαρακοστής, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, τελείται στην εκκλησία μας η Προηγιασμένη Ακολουθία. Σε αυτήν οι πιστοί μπορούν να λάβουν Θεία Κοινωνία, η οποία όμως έχει προαγιασθεί την προηγουμένη Κυριακή. Γι’ αυτό τον λόγο ονομάζεται η Ακολουθία αυτή Προηγιασμένη. Τα πρώτα Χριστιανικά χρόνια η ακολουθία αυτή ετελούντο σχεδόν καθημερινά, καθ’ όλη την διάρκεια της Σαρακοστής. Στις μέρες μας, όπως είπαμε, έχει περιορισθεί η τέλεση της κάθε Τετάρτη και Παρασκευή της Μεγάλης Σαρακοστής.

Κάποιες ημέρες της Μεγάλης Σαρακοστής έχουν ξεχωριστή σημασία και δική τους σημειολογία.

Ας τις δούμε μία - μία:

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Επίθεση εναντίον του φυσιολογικού

 

https://youtu.be/rw0kI0804C8?t=7

Κάθε αρχή και δύσκολη... - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Κάθε αρχή και δύσκολη.

Το σημαντικό όμως είναι να γίνεται. Να γίνεται η αρχή. Γιατί άμα γίνει η αρχή, υπάρχει ελπίδα.

Φοβόμαστε οι άνθρωποι τις δυσκολίες. Φοβόμαστε τον μακρύ τον δρόμο. Φοβόμαστε το σταυρό.

«Καλά είμαστε με τη ζωούλα μας όπως είμαστε», σκεφτόμαστε… Και έτσι, καταδικάζουμε τους εαυτούς μας σε βέβαιο θάνατο. Τους καταδικάζουμε σε βέβαιο χαμό.

Αν θες Ανάσταση όμως, πρέπει να περάσεις από σταυρό.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Κάθε αρχή και δύσκολη.

Ας είναι.

Καλή Σαρακοστή.

Με το καλό η Ανάσταση αδέρφια.

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Λόγος στον Ἐσπερινὸ τῆς συγχωρήσεως

                                                 Ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας

Πρέπει, ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές μου, νὰ ἔχουμε χαραγμένο στὴν καρδιά μας καὶ νά θυμόμαστε πάντα τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ: «᾿Εὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. » (Μτ. 6, 14-15).

Εἶναι πολὺ φοβερὰ αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου. Ἂν δέν συγχωροῦμε τὰ παραπτώματα τοῦ πλησίον μας, τότε καὶ ὁ Χριστός, στή Φοβερὰ του Κρίση, θὰ μᾶς βάλει στά ἀριστερά του δέν θὰ μᾶς συγχωρέσει τὶς ἁμαρτίες μας· διότι καὶ ἐμεῖς δέν ἀφήναμε τὰ...παραπτώματα τοῦ πλησίον μας. Βλέπετε, γιατί, πραγματικὰ, εἶναι φρικτὸ πράγμα νά μὴν συγχωροῦμε τοὺς ἀνθρώπους.

Ἀπέναντι τοῦ Παραδείσου

Ὁ Ἀδάμ, ὁ πατέρας τῆς οἰκουμένης, ἐγνώριζε στόν Παράδεισο τή γλυκύτητα τῆς θείας ἀγάπης. Ἔτσι, μετά τήν ἔξωσή του ἀπό τόν Παράδεισο γιά τό ἁμάρτημά του, ἐγκαταλειμμένος ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, θλιβόταν πικρά καί ὀδυρόταν μέ βαθεῖς στεναγμούς. Ὅλη ἡ ἔρημος ἀντηχοῦσε ἀπό τούς λυγμούς του. Ἡ ψυχή του βασανιζόταν μέ τή σκέψη: «Ἐλύπησα τόν ἀγαπημένο μου Θεό». Δέν μετάνοιωνε τόσο γιά τήν Ἐδέμ καί τό κάλλος της, ὅσο γιά τήν ἀπώλεια τῆς θείας ἀγάπης, πού τραβᾶ ἀχόρταγα τήν ψυχή στό Θεό. Τό ἴδιο καί κάθε ψυχή πού γνώρισε μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα τό Θεό κι ὕστερα ἔχασε τή χάρη, δοκιμάζει τό ἀδαμιαῖο πένθος.

Είμαστε άξιοι της μοίρας μας: Χωρίς Θεό μπορούμε – Χωρίς καρναβάλια και ειδωλολατρικά ξεφαντώματα δεν μπορούμε!

 

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Μετά από 3 χρόνια δεινών και βασάνων, αντί να στραφούμε προς την μετάνοια και τον Θεό, τρέχουμε στα καρναβάλια και τα ειδωλολατρικά έθιμα

Ήρθαν τα καρναβάλια. Βουλιάζει από κόσμο η Πάτρα. Το ένα ΚΤΕΛ φεύγει πίσω από το άλλο. Φεύγουν από την Αθήνα περίπου 200 δρομολόγια με καρναβαλιστές. Έκτακτα δρομολόγια μπήκαν και στα υπεραστικά τρένα. Γέμισαν τα ξενοδοχεία και τα Airbnb. Τα ΜΜΕ μιλούν για ρεκόρ προσέλευσης στην καρναβαλική πρωτεύουσα.

Μέσα στην καρδιά του Τριωδίου, της πνευματικότερης περιόδου του έτους που προετοιμάζει τον άνθρωπο για το ευλογημένο στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, χιλιάδες κόσμου γυρίζουν επιδεικτικά τα νώτα τους προς τον Θεό και σπεύδουν να γιορτάσουν ξέφρενα ένα αρχαίο ειδωλολατρικό έθιμο. Αυτοί που μιλούν για δήθεν «σκοταδισμό» της Εκκλησίας, είναι οι ίδιοι που σπρώχνουν τον κόσμο να μπει στη Σαρακοστή με την σφραγίδα της Διονυσιακής λατρείας και των βακχικών οργίων. Να δώσει διαπιστευτήρια σε ένα παγανιστικό έθιμο ασύδοτης ελευθεριότητας, ακριβώς την τελευταία μέρα πριν την έναρξη της νηστείας.

«Αναμνήσεις από τον όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη» (Νικόλαος Μπαλδιμτσής, ιατρός)

Τον όσιο Γέροντα Εφραίμ τον γνώρισα το έτος 1974. Ήμουν τότε τεταρτοετής φοιτητής Ιατρικής. Από τότε πήγαινα τακτικά προσφέροντας στον Γέροντα τις ιατρικές μου υπηρεσίες σχεδόν μέχρι την κοίμησή του.

Ο Γέροντας, όταν τον πρωτογνώρισα, ζούσε μόνος του. Είχαν «κοιμηθεί» και ο Γέροντάς του και οι υπόλοιποι πατέρες μεταξύ των οποίων και ο πατέρας του ο οποίος είχε γίνει μοναχός. Τα γένια του και τα μαλλιά του ήταν ήδη λευκά. Το πρόσωπό του όμως νεανικό και το βλέμμα του διεισδυτικό και ταυτόχρονα πατρικό. Με κράτησε στο κελί του για λίγες μέρες. Η φιλοξενία του ήταν πλούσια αν λάβουμε υπόψιν ότι ακόμα και το γάλα εβαπορέ που πρόσφερε το είχε αγοράσει από τη Δάφνη και το είχε κουβαλήσει με τον τορβά στην πλάτη από την παραλία (από εκείνο το κακοτράχαλο και ανηφορικό μονοπάτι που οδηγούσε στο κελί του). Ακόμη θυμάμαι την αλάδωτη φακή μέσα στην οποία είχε βάλει μερικές κουταλιές ωμό ταχίνι για να την «δυναμώσει» και πως μου έδινε κουράγιο να αδειάσω ένα τεράστιο πιάτο, λέγοντάς μου: Φα’ το παιδί μου. Στην έρημο δεν πετάμε τίποτε. Ο άνθρωπος όταν είναι κουρασμένος και πεινασμένος, πρέπει πρώτα να αναπαυθεί και να φάει. Γιατί το μυαλό του πεινασμένου, είναι στο στομάχι του. Και δεν μπορεί ν’ ακούσει ούτε πνευματικά, ούτε συμβουλές και νουθεσίες.

Οι 5 εβδομάδες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (Μέγας Βασίλειος)

 

Ας γίνει η νηστεία ανάπαυση από τους συνεχείς κόπους στους υπηρέτες που υπηρετούν καθ’ όλο το έτος. Ανάπαυσε τον μάγειρά σου, δώσε άδεια στον τραπεζοκόμο, σταμάτησε το χέρι του κεραστή, ας σταματήσει κάποτε και ο παρασκευαστής των ποικίλων γλυκισμάτων.

Ας ησυχάσει κάποτε και το σπίτι από τους μύριους θορύβους, και από τον καπνό και την τσίκνα και από αυτούς που ανεβοκατεβαίνουν και που υπηρετούν σαν αμείλικτη κυρία την κοιλιά. Πάντως κάποτε και οι φοροεισπράκτορες επιτρέπουν για λίγο στους υποχειρίους τους να ζήσουν ελεύθερα.

Λάμπρος Σκόντζος: Τὸ κλειδί τοῦ χαμένου Παραδείσου (Θεολογικό σχόλιο στήν Κυριακή τῆς Τυρινῆς)

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ τέταρτη Κυριακὴ τοῦ Τριωδίου, ἡ Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς ὅπως ὀνομάζεται, εἶναι ἀφιερωμένη στὴν ἐνθύμηση τῆς ἐξόδου τῶν Πρωτοπλάστων ἀπὸ τὸν παράδεισο τῆς τρυφῆς. Στὴν πικρὴ ἀνάμνηση τοῦ πιὸ τραγικοῦ γεγονὸς τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας.
 

Ὁ ἄνθρωπος δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸ Θεὸ ὡς τὸ τελειότερο καὶ ἐκλεκτότερο δημιούργημα Του, ὡς «εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσις» Αὐτοῦ (Γέν. 1,26). Πλάστηκε νὰ ζεῖ αἰώνια μέσα στὴ χάρη καὶ τίς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ, ἀτέρμονο βίο ἄπαυτης εὐδαιμονίας. Αὐτὴ τὴ σημασία ἔχει ἡ βιβλικὴ διήγηση περὶ τοῦ κήπου τῆς Ἐδὲμ (Γέν. 2ο κεφ.). Ὁ ἄνθρωπος ὅμως ἔκαμε κακὴ χρήση τῆς ἐλεύθερης βούλησής του καὶ προτίμησε τὸ κακό. Ὁ ἀρχέκακος διάβολος τὸν παρέσυρε στὴν πτώση καὶ τὴν καταστροφή. Αὐτὴ ἡ ἐπιλογή τοῦ στέρησε τὸν Παράδεισο, δηλαδὴ τὴν ἀέναη καὶ ζωοποιὸ κοινωνία μέ τὸν Θεὸ καὶ τὴ στέρηση τῶν ἀκένωτων εὐλογιῶν Του.

Δια της αλληλοσυχωρήσεως απαρξώμεθα το της Νηστείας στάδιον

 

Δια της αλληλοσυχωρήσεως απαρξώμεθα το της Νηστείας στάδιον

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Το ευλογημένο στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής αρχίζει. «Λιχνευσάμενοι, την πρώτην υπέστημεν γύμνωσιν, ηττηθέντες της πικράς γεύσεως, και του Θεού εξόριστοι γεγόναμεν, αλλ’ επανάγωμεν προς μετάνοιαν», ψάλλουμε την Κυριακή το εσπέρας, πριν την Δευτέρα της Καθαράς.

Πορευόμενοι το στάδιο τούτο της μετανοίας, είναι απαραίτητη και η αλληλοσυγχώρεση. Από την ευλογημένη πράξη της αλληλοσυγχώρεσης, θα δοθεί η δυνατότητα να πορευθούμε το στάδιο της μετανοίας.

Κυριακή της Τυροφάγου - Ερμηνεία της Αποστολικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ρωμ. 13,11-14 και 14,1-4]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι (:ας κάνουμε λοιπόν τα έργα αυτά της αγάπης, ακούραστοι και χωρίς αναβολή, γνωρίζοντας σε ποιον καιρό ζούμε. Ζούμε σε εποχή που απαιτεί επειγόντως την άσκηση της αρετής· διότι είναι πλέον ώρα να σηκωθούμε από τον ύπνο της αμέλειας, που μας κάνει δυσκολοκίνητους στο καλό)»[Ρωμ.13,11].

   Αφού υπέδειξε όλα όσα έπρεπε ο Παύλος, τους παρακινεί πάλι προς την εκτέλεση των αγαθών από το πιο επείγον. «Γιατί ο καιρός της Κρίσεως», λέγει, «είναι πολύ κοντά», όπως ακριβώς έγραφε και στους Κορινθίους, ότι «ὁ καιρὸς συνεσταλμένος τὸ λοιπόν ἐστιν(:ο καιρός της ζωής αυτής είναι πολύ μικρός και λιγοστός)»[Α΄Κορ.7,29]· και στους Εβραίους πάλι, «ἔτι γὰρ μικρὸν ὅσον ὅσον, ὁ ἐρχόμενος ἥξει καὶ οὐ χρονιεῖ(:δείξτε υπομονή διότι πολύ λίγος χρόνος μένει ακόμη και ο Κύριος που περιμένουμε να έλθει και πάλι, θα έλθει και δεν θα αργήσει)»[Εβρ.10,37]. Αλλά εκεί τα έλεγε αυτά για να τονώσει εκείνους που κοπίαζαν και για να τους παρηγορήσει για τους ιδρώτες για τους διαδοχικούς πειρασμούς, ενώ εδώ για να ξυπνήσει εκείνους που κοιμούνταν· καθόσον αυτός ο λόγος μας είναι χρήσιμος και για τα δύο.