«ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ;;;» - Παρέα της Τρίτης, 13 Δεκεμβρίου 2022

 

https://youtu.be/ZhUUjn_ZHpI

ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (31. ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΗ)

ΙΔΡΥΜΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Γεώργιος Χ. Μόδης

ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Εκλεκτά Διηγήματα: 31. ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΤΗ

    Το Σαββατόβραδο από νωρίς τα λαλούμενα ξανάρθαν στο σπίτι της νύφης. Τρεις ολάκερες νύχτες στην σειρά είχαν ξεφαντώσει με φαγοπότι, χορούς και τραγούδια. Το ίδιο είχε γίνει και στο σπίτι του γαμπρού. Όλη η Νέβεσκα είχε πάρει μέρος στο γάμο αυτόν, μοιρασμένη η μισή με τη νύφη κι η άλλη με τον γαμπρό.

    Η νύφη, η Φανή, ήταν μια ορφανή νοικοκυροπούλα, που την πάντρευε τώρα ο θείος της κυρ Μιχάλης, έμπορος στην Καβάλα. Αφʼ ότου έφθασε σε ηλικία, που άρχισε να γίνεται λόγος για την παντρειά της, πολύ λίγες φορές είχε προσπεράσει το κατώφλι της πόρτας της κι ούτε ο ήλιος την έβλεπε. Η μάνα της, η κυρά Βέτα, ύστερα απʼ τον πρόωρο θάνατο του μακαρίτη, είχε καταφέρει να τα βολέψει με τρόπο, που θα έκανε να μείνει με το στόμα ανοικτό ο μεγαλύτερος οικονομολόγος. Πολύ νέα ακόμη κι όμορφη γυναίκα, είχε ταφεί ζωντανή μέσα στο σπίτι με την κόρη της, χωρίς νʼ ακουστεί καν καθόλου. Ως γνωστό, στα μικρά μέρη η κουσκουσουριά είναι αντίστροφα ανάλογη με τον αριθμό των κατοίκων.

Ἀντιβλασφημικὸς ἀγὼν - ΤΙΣ Η ΑΙΤΙΑ;

«Ἐγερθήσεται ἔθνος ἐπὶ ἔθνους καὶ βασιλεία

ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ

καὶ λοιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους˙

πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων»

(Ματθ. 24, 7-8)

Συμφορά ἄνευ προηγουμένου ἔπληξε τὰς τρεῖς ὡραίας μυροβόλους νήσους τοῦ Ἰονίου πελάγους, τὴν Ἰθάκην, τὴν Κεφαλληνίαν καὶ τὴν Ζάκυνθον.

«Φωνὴ σεισμοῦ μεγάλου» ἠκούσθη. Ὑποχθόνιοι κρότοι ὡς κρότοι γιγαντιαίας τινὸς σφύρας, ἡ ὁποία ἐσφυροκόπει τὰ ἔγκατα τῆς γῆς. Ἡ γῆ ἔκλινεν «ὡς ὁ μεθύων καὶ κραιπαλῶν». Τὸ ἔδαφος ἐσείσθη. Τὰ ὄρη ἐσχίσθησαν. Βράχοι, ἀμετακίνητοι ἐπὶ αἰῶνας, βιαίως ἀπεσπάσθησαν καὶ ὥρμησαν πρὸς τὰ κάτω, πρὸς τὴν θάλασσαν, συμπαρασύροντες τὰ πάντα. Ἡ θάλασσα ἐταράσσετο. Ἡ γῆ ἔτρεμε. Τὰ μνημεῖα ἤνοιγον καὶ πτώματα ἐξήρχοντο. Χωρία καὶ πόλεις ἐκρημνίζοντο μετὰ πατάγου. Ἐκρημνίζοντο ἐντὸς δευτερολέπτου τὰ ἔργα κόπου καὶ μόχθου πολλῶν γενεῶν. Κονιορτός, σύννεφα σκόνης ὑψώνονται καὶ ἐσαβάνωναν τὰ ἐρείπια. Καὶ ἐκ τῶν ἐρειπίων φωναὶ σπαρακτικαὶ ἠκούοντο. Μητέρες ἔχανον τὰ τέκνα των. Τέκνα ἔχανον τὰς μητέρας των. Ἄνθρωποι ἐφονεύοντο. Ἄνθρωποι ἐθάπτοντο κάτω ἀπὸ σωροὺς λίθων. Ἄνθρωποι ἐτραυματίζοντο... Ἄνθρωποι πανικόβλητοι, ἀλλόφρονες ἔφευγον πρὸς τὴν παραλίαν, πρὸς τὴν θάλασσαν. Ἐμπρὸς εἰς τὸν κλόνον τῆς γῆς, τὴν τρικυμίαν τοῦ ἐδάφους, ἡ θάλασσα ἐφαίνετο στερεά. Εὐτυχεῖς ὅσοι εὑρίσκοντο ἐπὶ τῆς θαλάσσης, ἐπὶ ἑνὸς μονοξύλου. Ἐκοίταζον τὴν ξηρὰν καὶ ἐσταυροκοποῦντο!

Τι σημαίνει να είσαι φτωχός.... (Εξαιρετικό)

 

Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μία οικογένεια που ζούσε στο βουνό.

Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:

Δώρο στο Χριστό! Ένα συγκινητικό διήγημα…

 

Πριν πολλά χρόνια ο κόσμος γιόρταζε τα Χριστούγεννα με περισσότερη κατάνυξη…

Σ’ ένα μακρινό χωριό, λοιπόν, ο παπάς έκανε κάθε χρόνο μια φάτνη στη μέση της εκκλησίας, την παραμονή των Χριστουγέννων.Οι κάτοικοι πήγαιναν πρώτα πρώτα στην εκκλησία, για ν’ ακούσουν τη θεία λειτουργία, γονάτιζαν κι άναβαν το κεράκι τους μπροστά στη φάτνη. Κάθε κεράκι έπρεπε να σβήσει από μόνο του, λιώνοντας σιγά σιγά, γι’ αυτό γύρω από τη φάτνη ήταν αμέτρητα κεράκια, όσα και οι πιστοί, κι η εκκλησία λαμποκοπούσε κι έφεγγε σαν να ήταν ο ήλιος μέσα της. Όταν η λειτουργία τελείωνε, ο κόσμος πήγαινε στα γύρω κεντράκια, για να φάει και να πιει, να γλεντήσει τη χαρά του για τη γέννηση του Χριστού.

Άγιος Ελευθέριος: Ο ηρωικός ιερομάρτυς του Χριστού

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

    Οι ιερομάρτυρες αποτελούν μια ειδική τάξη στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας. Είναι οι ιερείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια και μαρτύρησαν για το Χριστό. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Ιερομάρτυς Ελευθέριος.

Οι μύγες της ευρωπαϊκής Αγοράς…

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός 

 Κάποτε υπήρχε το ηθικό δίλημμα: Να κλέψω ή να μην κλέψω; Από την «μαύρη δεκαετία» του ’80 και εντεύθεν ο Ρωμιός, ο Έλληνας, ο Γραικός-και τα τρία εθνωνύμια καλά και τιμημένα είναι-υποκορίστηκε σε… «γραικύλο της σήμερον, που θα έλεγε και ο Παπαδιαμάντης, το δίλημμα πλέον περιορίστηκε στο εξής: Θα με πιάσουν ή δεν θα με πιάσουν; Κάποιοι «νοσούντες βαρύτατα εξ ελαφρότητος και ρεκλαμομανίας», οι ανόητα αλαζόνες και μεγαλαυχείς, πιάνονται από το δίχτυ το νόμου. Το ζήσαμε. Ένα σύνθημα δονούσε τας ψυχάς των φρουρών της εξουσίας. Τα λίγα βγαίνουν με κόπο, τα πολλά βγαίνουν με… κόλπο. Μπήκαν στο πολιτικό παιχνίδι φτωχοί γιατί ονειρεύονταν πλούτη και μεγαλεία και βγαίνουν (ή διαβαίνουν της φυλακής τα σίδερα), δυο φορές φτωχότεροι: και κατά το όνειρο και κατά τα πλούτη. Και με την υπόληψη τσαλακωμένη, διά βίου. Μάλλον είχε κατά νου τον Αίσωπο ο Ελύτης, όταν έγραφε «σιμά η μέρα όπου το κάλλος θα παραδοθεί στις μύγες της Αγοράς». (Άξιον Εστί, προφητικόν). Σε έναν ωραίο του μύθο με τίτλο «μυίαι», αφηγείται ο Αίσωπός το πάθημα του κακοποιού και ρυπαρού εντόμου, της μύγας. Τον παραθέτω: 

Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα σε χιόνια, σε στολίδια…

 

Έχασα το νόημα. Χρόνια τώρα το ψάχνω.

Και έρχεσαι εσύ και μου λές:

«Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα σε χιονια,σε στολίδια. Μην τα ψάχνεις σε δώρα και χοντρούς Αη-Βασίληδες. Σε στολισμένα δέντρα,σε τσάντες φορτωμένες δώρα,σε κόκκινα σκουφάκια. Σε τραγούδια,πανηγύρια, τραπέζια γεμάτα φαγητά.

Μην ψαχνεις τα Χριστουγεννα γύρω σου.Δεν θα τα βρεις πουθενά. Γι’ αυτό η μελαγχολία σου.

Γι’ αυτό χάνεται η χαρά οταν τα φωτα σβήσουν.Όταν περάσουν οι γιορτές.

Τα Χριστούγεννα είναι μέσα σου. Στην καρδιά σου. Το δέντρο σου το στόλισες,την καρδιά σου την στόλισες; Την καθάρισες; Την ετοιμασες να δεχτεί τον Χριστό;

Ένιωσες το μύνημα της γέννησης Του;Το άγγελμα της σωτηρίας μας;

Την ελπίδα,την χαρά,την ενσαρκωση του Λόγου;

Γι’ αυτό σου λέω.

Μην ψάχνεις τα Χριστούγεννα μέσα στον κόσμο.Ψάξε τον Χριστό.Ψάξε την καρδιά σου.»

Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη!

Alexis Alexadrou

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Τουρκία: Συνελήφθησαν επειδή Χριστούγεννα μοίραζαν το Ευαγγέλιο

 

Ως πότε;

Παραμονές Χριστουγέννων, πριν λίγα χρόνια και στην πόλη της Αττάλειας κάποιοι Τούρκοι θέλησαν να στήσουν ένα πάγκο στο ιστορικό μέρος της πόλης για να διανέμουν δωρεάν το ευαγγέλιο... στην τουρκική γλώσσα, ενώ παράλληλα είχε έρθει και μια χορωδία για να ψάλει χριστουγεννιάτικους ύμνους στους περαστικούς.

Δεν πέρασαν όμως πολλές ώρες από την στιγμή που στήθηκε ο πάγκος και τοποθέτησαν πάνω του τα ευαγγέλια για να τα δωρίσουν στους ενδιαφερομένους και έφτασε η αστυνομία που προφανώς είχε ειδοποιηθεί. Χωρίς πολλά λόγια οι Τούρκοι αστυνομικοί συνέλαβαν αμέσως τους δωρητές του ευαγγελίου και τους οδήγησαν στα κρατητήρια για ανάκριση ενώ διέλυσαν την χριστουγεννιάτικη εκδήλωση.

Daily Mail: «Μην χρησιμοποιείτε την λέξη Χριστούγεννα για να μην προσβάλλετε τους αλλόθρησκους»

 

Το Πανεπιστήμιο του Brighton εξέδωσε οδηγίες για το ποιες λέξεις πρέπει να «αποκλειστούν»! (έγγραφο)

Σε οδηγία ντροπής προχώρησε το Πανεπιστήμιο του Μπράιτον στην Βρετανία προς το προσωπικό του με το οποίο ζητάει να μην λένε «κλείσιμο για τα Χριστούγεννα» αλλά «χειμερινή περίοδος κλεισίματος»!

Όπως μεταδίδει η Daily Mail, το έγγραφο που μοιράστηκε στους υπαλλήλους περιέχει λέξεις και φράσεις οι οποίες θα πρέπει να αποφεύγονται προς σεβασμό των Μουσουλμάνων συναδέλφων τους αλλά και μαθητών.

Σήμερα το απόγευμα δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο - Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Σήμερα το απόγευμα δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο.

Σήμερα το απόγευμα έβαλα ένα γαλλικό σκέτο για μένα και τη για την γυναίκα μου και καθίσαμε να τον πιούμε κάτω στο χαλί με τις πιτζάμες.

Σήμερα το απόγευμα δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο.

Σήμερα το απόγευμα έπαιξα με τα πιτσιρίκια στο χαλί κάτι χαζοπαιχνίδια. Ξεκαρδιστήκαν να γελάν.

Σήμερα το απόγευμα δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο. 

Σήμερα το απόγευμα αράξαμε κάτω στο χαλί, ανάψαμε τα φωτάκια στο χριστουγεννιάτικο το δέντρο και βάλαμε λίγο μουσική. Δεν συζητήσαμε τίποτα το σοβαρό. Ψιλοκουβεντούλα…

Σήμερα το απόγευμα δεν έκανα τίποτα ιδιαίτερο.

Και συνειδητοποίησα το πόσο πολύ το είχα όλο αυτό ανάγκη.

Και εγώ και όλη η οικογένεια…

Συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά, το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουνε τέτοιες «μη ιδιαίτερες» μικρές στιγμές.

Τώρα που φτάνουμε Χριστούγεννα, ευκαιρία και για σένα να το συνειδητοποιήσεις…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

Ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος - θεολόγος

Ὅσο πλησιάζομε πρὸς τὴν «Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν», τὰ Χριστούγεννα, τόσο περισσότερο τὸ περιεχόμενο τῶν κυριακάτικων ἀναγνωσμάτων, ἀποστολικῶν και εὐαγγελικῶν, εἶναι γεμᾶτο ἀπὸ ἄρωμα Χριστουγέννων.

Ἔτσι, στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Ι’ Λουκᾶ ἔγινε λόγος γιὰ τὸ «πλήρωμα τοῦ χρόνου», ὅταν «ἐξαπέστειλε ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ», ὥστε ἐμεῖς, οἱ πρώην δοῦλοι τοῦ νόμου, νὰ λογιζώμαστε πλέον ὄχι ὡς ὑπόδουλοι, διὰ τῆς ὑπακοῆς στὸν νόμο, ἀλλὰ ὡς υἱοὶ Θεοῦ καὶ κληρονόμοι τῆς Βασιλείας Του, διὰ τῆς πίστεως στὸν δωρεοδότη Χριστὸ (Γαλ. η’ 4-11).

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος: Όλα σου μιλούν για τον Θεό

 

    Βλέπεις τὰ μικρὰ παιδιά, ὅταν οἱ γονεῖς τους τὰ ἀφήνουν μόνα, νὰ τρέχουν πέρα-δῶθε καὶ νὰ χαλᾶνε τὸν κόσμο. Σκέψου τότε, ὅτι κάπως ἔτσι κάνουν οἱ ψυχές μας, ὅταν ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ χάσουν τὸν φόβο Του.

    Μυρίζεις ἕνα τριαντάφυλλο καὶ εὐφραίνεσαι· μυρίζεις, ἀπεναντίας, κάτι ἄλλο, ποὺ ἔχει δυσάρεστη ὀσμή, καὶ γυρίζεις ἀλλοῦ τὸ πρόσωπό σου μὲ ἀηδία. Σκέψου τότε, ὅτι κάθε ψυχὴ ἀναδίδει κάποιαν ὀσμή, ἡ ἀγαθὴ ψυχὴ εὐχάριστη καὶ ἡ ἐμπαθὴς ψυχὴ δυσάρεστη. Οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ, μερικὲς φορὲς ἀκόμα καὶ οἱ δίκαιοι ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ, αἰσθάνονται αὐτὴν τὴν ὀσμή. Γιὰ τὶς εὔοσμες ψυχὲς χαίρονται, ἐνῶ γιὰ τὶς δύσοσμες λυποῦνται.

Καλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου 1943

 

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης 

"Από το πρωί δεν είχαμε βάλει τίποτα στο στόμα μας. Παιδιά είμαστε. Τότε η Κελαηδήτενα που της σκότωσαν τρία παιδιά και τον άντρα της, προσφέρθηκε να μας δώσει. Πήρα στα χέρια το ψωμί. Στη μια γωνιά ήταν βρεμένο. Άρχισα να το τρώω με βουλιμία. Τότε κατάλαβα. Ανατρίχιασα. Κοκκάλωσα. 

Ήταν βρεμένο και ποτισμένο από το αίμα των σκοτωμένων. Κοινώνησα από τη θυσία τους. Αυτή τη μεταλαβιά δε θα την ξεχάσω". Αρχιμανδρίτη Θεοκλήτου Φεφέ. Καλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου 1943. 

Γιατί έχει τόση δύναμη η εικόνα της Γέννησης του Χριστού;

 

Η εικόνα της Γέννησης του Χριστού αποτελεί μια εμβληματική απεικόνιση της έλευσης του Κυρίου στον κόσμο και θεωρείται από τις πιο σημαντικές στο Δωδεκάορτο.

Εμπεριέχει τόση συμπυκνωμένη δύναμη μέσα της καθώς συμβολίζει την κατάργηση του παλιού κόσμου και την έλευση του νέου. Αφηγείται μια ολόκληρη Ιστορία και όχι μόνο αυτή της γέννησης του Θεανθρώπου. Ο Χριστιανός απευθύνεται στην εικόνα και μέσα από αυτήν επικοινωνεί με τον Ιησού Χριστό που ήρθε να ανακαινίσει τον κόσμο και να γεννήσει τον Νέο Άνθρωπο.

ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ

 

Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, Τον προσκύνησαν πρώτοι οι ποιμένες και οι σοφοί, οι αστρονόμοι, από Ανατολών, δηλαδή οι πιό απλοί και οι πιό σοφοί άνθρωποι του κόσμου τούτου!

Ακόμη και σήμερα, αυτοί που ειλικρινέστερα από όλους λατρεύουν τον Ιησού Χριστό, ως Θεό και Σωτήρα, είναι οι πιό απλοί και οι πιό σοφοί του κόσμου. Απεναντίας, η διεστραμμένη απλοϊκότητα και η ημιμάθεια υπήρξαν πάντοτε εχθροί της Θεότητος του Χριστού και πολέμιοι του Ευαγγελίου Του.

ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Αιωνία η μνήμη...

ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΔΡΥΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΥΠΕΡΤΙΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΠΑΣΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ 1922 - 1994 (+)



ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

Ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Βορείου Ηπείρου, Σεβαστιανός (κατά κόσμον Σωτήριος Οικονομίδης) γεννήθηκε την 20η Ιουνίου 1922 στα Καλογρηανά Καρδίτσης.

Μετά την αποπεράτωση των μαθημάτων του Δημοτικού Σχολείου της ιδιαιτέρας πατρίδος και του ημιγυμνασίου Φαρσάλων, εφοίτησεν στο Ιεροδιδασκαλείον Κορίνθου και μετά την κατάργηση του εγράφη στο Γυμνάσιον Καρδίτσης, από το οποίο έλαβε απολυτήριο το 1941. Φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία ανεκηρύχθη πτυχιούχος το 1949.

Κατόπιν εξεπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία επί 28 μήνες, υπηρετώντας στη Θρησκευτική Υπηρεσία του Στρατού.

Το 1952 έγινε μέλος της αδελφότητας Θεολόγων "Η ΖΩΗ" και το 1960 μέλος της αδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΩΤΗΡ". Προσελήφθη αρχικά ως λαϊκός ιεροκήρυκας στην περιφέρεια Μεσσηνίας. Έπειτα εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη Αθηνών, μετονομασθείς σε Σεβαστιανός. Χειροτονήθηκε Διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Λήμνου (κατόπιν Τρίκκης και Σταγών) Διονύσιο τον Αύγουστο του 1956.

Τον Απρίλιο του 1957 διορίσθηκε ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Ιωαννίνων χειροτονηθείς σε πρεσβύτερο - Αρχιμανδρίτη την 26η Ιουνίου 1957 από τον τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Δημήτριο. Δίδαξε ως καθηγητής στο ιεροδισκαλείον της Ιεράς Μονής Βελλάς και στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων. Ως ιεροκήρυκας στην Ι. Μητρόπολη Ιωαννίνων τη δεκαετία 1957 - 1967 συνεργάστηκε με τους Μητροπολίτες κ. Δημήτριο και κ. Σεραφείμ (πρώην Αρχιεπίσκοπο Αθηνών).

Τον Ιούνιο του 1967 εκλέγεται Μητροπολίτης της ιστορικής Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης. Αισθανόμενος την μεγάλη ευθύνη αυτής της κλήσεως, στον λόγο του τη στιγμή της χειροτονίας του σε επίσκοπο ανέφερε: "Οι καιροί είναι χαλεποί. Η πίστις των πολλών κλυδωνίζεται. Η αμαρτία αποθρασύνεται. Το κακόν κορυφούται. Χρειάζονται επομένως επίσκοποι ικανοί, με πίστιν, με αγιότητα, με αυταπάρνησην, με πύρινο ζήλον, με μόρφωσιν".

Έτσι ο ίδιος ανέδειξε με το πολυτιμότατο έργο του την φτωχική επαρχία της Κονίτσης, που είναι μία από τις μικρότερες μητροπόλεις της Ελλάδος, προπύργιο του ακριτικού Ελληνισμού και προμαχώνα των Ελληνορθοδόξων ιδεωδών και οραμάτων. Το όνομα του Μητροπολίτου Σεβαστιανού έγινε πανελληνίως αλλά και παγκοσμίως γνωστό και για την μαχητικότητα του στη διεκδίκηση των δικαίων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Κυριακή ΙΑ΄ Λουκά - Ο Ιερός Χρυσόστομος για την παραβολή των βασιλικών γάμων

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 14,16-24]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΚΩΝ ΓΑΜΩΝ [:Ματθ.22,1-14]

    Αντιλήφθηκες και στην προηγούμενη παραβολή του υιού του νοικοκύρη εκείνου που, εκτός από τους απεσταλμένους δούλους του για τη συγκομιδή τω καρπών στο αμπέλι που τους εμπιστεύτηκε να καλλιεργούν, θανάτωσαν οι κακοί γεωργοί[βλ. Ματθ.21,33-46]και σε αυτήν εδώ την παραβολή του υιού και των απεσταλμένων δούλων, το ενδιάμεσο κεντρικό νόημα; Αντιλήφθηκες ότι υπάρχει βέβαια μεγάλη συγγένεια ανάμεσα στις δύο αυτές παραβολές, αλλά και πολύ μεγάλη διαφορά ταυτόχρονα; Καθόσον και αυτή δείχνει και του Θεού τη μεγάλη μακροθυμία και την πρόνοια, αλλά και την ιουδαϊκή αγνωμοσύνη.

ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΠΡΟΟΔΟΣ;

 

    Πιστεύεις ότι προχωράς καλά κι ότι η πνευματική σου ζωή έχει πάρει την… ανιούσα! Γιατί εκκλησιάζεσαι, ίσως και κοινωνάς τακτικά, παρακολουθείς κηρύγματα, διαβάζεις κάποια πνευματικά βιβλία, δίνεις και κάποια ελεημοσύνη… Πώς λοιπόν να μη δέχεσαι λογισμούς ότι έχεις ανέβει επίπεδο; Πράγματι φαίνεσαι «ότι δεν είσαι σαν τους πολλούς των ανθρώπων, δεν είσαι άρπαγας, μοιχός, πόρνος!» Οπότε μπορείς να… «καμαρώσεις» το φαρισαϊκό σου ήθος! Γιατί έφτασες στα μέτρα εκείνου από τη γνωστή παραβολή του Κυρίου, που ο Κύριος τον κατέταξε στη χορεία των αδίκων που δεν μπορούν να δουν πρόσωπο Θεού! Του Φαρισαίου! «Εξήλθε δικαιωμένος ο αμαρτωλός Τελώνης από τον Ναό και όχι ο «άγιος» Φαρισαίος» (ο Κύριος).

*Χριστούγεννα σε λίγες μέρες.* - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

*Χριστούγεννα σε λίγες μέρες.*

Και είναι αλήθεια, δυστυχώς, ότι κάποιος δεν θα έχει ούτε έναν άνθρωπο να αλλάξει μαζί του μία κουβέντα.

Κάποιος δεν θα ακούσει ευχές, μα ούτε θα έχει κάποιον να του κάνει μία αγκαλιά πού ίσως την έχει καί ανάγκη.

Κάποιος, φέτος τις γιορτές, θα νιώθει μία μαυρίλα στη ψυχή του χωρίς να ξέρει πού ακριβώς οφείλεται.

Κάποιος θα πονάει.

Και κάποιος άλλος θα ξενυχτά δίπλα σε κάποιον πού πονάει καί υποφέρει.

Κάποιος θα κρυώνει μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Και κάποιος άλλος πιθανότατα δεν θα έχει ούτε σπίτι.

Κάποιος άλλος θα πεινάει. Ναί αλήθεια. Συμβαίνει και αυτό.

Κάποιος θα το θέλει, αλλά δεν θα μπορεί να λειτουργηθεί.

Βλέπεις, δεν θα υπάρχει εκκλησία εκεί κοντά που μένει.

'Η ίσως και να μην μπορεί να περπατήσει ως εκεί.

Κάποιος άλλος θα δουλεύει. Όχι από επιλογή αλλά από ανάγκη ή από υποχρέωση.

Αν δεν είσαι, λοιπόν, εσύ πού διαβάζεις τώρα τις γραμμές αυτές κάποιος από τους παραπάνω, όσο μπορείς καί με όποιον τρόπο, κοίταξε να σταθείς δίπλα σε αυτόν τον ΄΄κάποιο΄΄ αδερφό σου.

Όχι με λύπηση αλλά με σεβασμό.

Με ιερότητα.

Με σιωπή.

Με προσευχή.

*Όσο μπορείς, εφέτος τις γιορτές λίγο κάποιον να ανακουφίσεις με τον δικό σου τρόπο.*

Ελευθέριος Ελευθεριάδης.