Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2020

Ο 26ος πιστός... του Αναστασίου Ομ. Πολυχρονιάδη, δρ. pd. Θεολογίας ΑΠΘ

 

Ο 26ος πιστός...


Η απόφαση ελήφθη...

Η ΚΥΑ εκδόθηκε...

25 άτομα στους ενοριακούς ναούς...

50 στους μητροπολιτικούς...

Χριστούγεννα 2020...

Πρώτα ήταν διωγμός...

Τώρα είναι εμπαιγμός...

Εφαρμοσμένα μαθηματικά για την «είσοδο» στην εκκλησία...

Έτσι συμβαίνει όταν τα κλειδιά παραδίδονται...

Κάποιος άλλος αποφασίζει για σένα...

Χωρίς εσένα...

Όταν θέλει εκείνος, τότε θα μετέχεις στην Ευχαριστιακή Σύναξη...

Όταν αρνείται, ούτε καν να το σκέφτεσαι...

200 χρόνια μετά την Επανάσταση...

Και όλα είναι τόσο διαφορετικά...

Θαρρείς και ζούμε σε μια άλλη Ελλάδα...

Τα «πάντα» περνούν χωρίς καμία αντίσταση...

Με την επένδυση του «δημοκρατικού»...

Και της περισπούδαστης «θεολογίας»...

Εκείνης, που αντάμα με την κρατική «προστασία», «λιώνει» από αγάπη για τον αδελφό...

Που μέχρι χθες δεν θυμόταν ούτε καν την ύπαρξή του...

Τώρα του λέει να μείνει στο σπίτι...

Προκειμένου να είναι ασφαλής...

Χωρίς όμως να εξασφαλίζει σε όλους τα αναγκαία, τα πρώτα...

Τη δουλειά, τη θέρμανση, την υγεία...

Μια «εθνική» κατάθλιψη μαστίζει τη χώρα...

Τα πρόσωπα θλιμμένα...

Φοβισμένα...

Σ’ αυτές τις συνθήκες η αναφορά περί «25 ατόμων» εντός της εκκλησίας θέλει να ακυρώσει την όντως Ελπίδα...

Για μην αγιαστεί τίποτα...

Ούτε τα ύδατα...

Όλα να μείνουν ανευλόγητα...

Όλα να είναι αλιβάνιστα...

Με ένα σκοπό...

Να μείνει εκτός ο 26ος πιστός...

Ποιος όμως ο «αστυνομικός»...που θα εμποδίσει, φέτος, να γεννηθεί ο Χριστός;;;

Πηγή: https://aktines.blogspot.com/

Ὁ σκύλος, ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ.Τοπάλη

 



Σ

’ ἕνα μο ναστήρι ἐρχόταν κάθε τόσο ἕνας γέρος ἀ σκητὴς καὶ ζητοῦσε λίγη βοήθεια. Μ’ αὐτὰ ποὺ ἔ παιρνε τρεφόταν ἐκεῖνος καὶ βοηθοῦσε καὶ ἄλλους, πιὸ γέρους ἀπ’ αὐτόν. Πρόκειται γιά τόν ἐνάρετο Γέροντα Ἐνώχ τόν Ρουμάνο.

Μία μέρα ποὺ ἦλθε γιὰ τὴ συνηθισμένη του ἐπίσκεψη εἶπε σὲ κάποιον ἀδελφὸ τοῦ μοναστηριοῦ: «Δὲν πιστεύω νὰ στενοχωριέστε ποὺ ἔρχομαι καὶ ζητῶ βοήθεια. Ἂν εἶναι ἔτσι, δὲν πειράζει, μπορῶ νὰ μὴν ἔλθω ἄλλη φορά. Μὴ στενοχωριέστε, γιατί ὁ μοναχὸς εἶναι σὰν ἕνας σκύλος. Ἂν τοῦ δώσεις μιὰ κλωτσιά, καλὸ τοῦ κάνεις· ἂν δὲν τοῦ δώσεις κλω τσιά, ἀλλὰ τοῦ δώσεις ἕνα κόμματι ψωμί, κι αὐτὸ καλὸ εἶναι».

Ὁ Γέροντας αὐτός, παρόλο ποὺ εἶχε περάσει τὰ 75 του χρόνια, δὲν ἔχει ἀπαίτηση νὰ τὸν σέβεται κανείς. Ὁ ἴδιος θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του σὰν ἕνα σκύλο. Βάζει μετάνοια καὶ ζητᾶ εὐλογία ἀπὸ ὅλους: μονα χούς, δοκίμους καὶ προσκυνητές.

Ἔχει ὅμως ντυθεῖ μὲ μιὰ τέτοια ἀνέκφραστη χάρη, ποὺ γίνεται πανηγύρι χαρᾶς κάθε φορὰ ποὺ θὰ ἔλθει στὸ μοναστήρι. Ὅλοι, μοναχοὶ καὶ προσκυνη τές, συγκεντρώνονταν γύρω του, γιὰ νὰ ἀκούσουν τοὺς λόγους τῆς Χάριτος ποὺ βγαίνουν ἀπὸ τὸ στόμα του, γιὰ νὰ φωτισθοῦν ἀπὸ τὴ χαρὰ ποὺ ἐκπέμπει τὸ πρόσωπό του, χωρὶς ἐκεῖνος νὰ τὸ ὑποψιάζεται.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (Χριστός γεννᾱται..- Ἔσωσε λαόν..)


«Τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός» (Μτ 1,1-25) του Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας




Δόξα στὸν ἅγιο Θεό. Ἡ μητέρα τῶν ἑορτῶν, τὰ Χριστούγεννα, εἶναι ἐγγύς. Καὶ τὰ εὐαγγελικὰ ἀναγνώσματα μᾶς φέρνουν ἐγγύτερα στὸ νόημα τῶν ἑορτῶν, ὅπως τὸ σημερινό, ποὺ εἶναι ἡ γενεαλογία, ἡ ὁποία ἀκούγεται στοὺς ναοὺς τὴν Κυριακὴ πρὸ τῶν Χριστουγέννων. Βλέπετε ἡ Ἐκκλησία μας μᾶς προετοιμάζει γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸ μεγάλο, τὸ μοναδικὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.

Γιὰ νὰ φθάσωμε στὴν Γενεαλογία θὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ πολὺ μακρυά. Θὰ πᾶμε γιὰ λίγο στὴν ἀρχὴ τῆς ἱστορίας τοῦ ἀνθρώπου, καὶ θὰ τὸν δοῦμε νὰ χάνη, λόγω τῆς πτώσεως τῶν Πρωτοπλάστων, τὴν χαρὰ τοῦ Παραδείσου καὶ νὰ ἐξορίζεται, νὰ διώχνεται ἀπὸ αὐτόν. Ἡ ἀπομάκρυνσις τοὺ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεὸ ἦταν ἡ μεγαλύτερη τιμωρία καὶ καταστροφή. Ὅμως ἡ μεγάλη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἔδωσε στὸν ἄνθρωπο μιὰ φωτεινὴ ἐλπίδα. Τὴν ὥρα τῆς ἐξορίας τοῦ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ ἔρθη καιρὸς ποὺ κάποιος ἀπόγονος τῆς γυναικὸς θὰ σώση, θὰ λυτρώση, τὸν ἄνθρωπο, καὶ θὰ τὸν ἐπαναφέρη στὸν Παράδεισο. Αὐτὴ ἡ ὑπόσχεσις τοῦ Θεοῦ στὴν Θεολογία μας λέγεται «Πρωτευαγγέλιο», δηλαδὴ πρώτη χαρούμενη εἴδησις. Ὁ ἐξόριστος ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπος, πορευόταν στοὺς αἰῶνες μὲ τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας. Τὰ χρόνια περνοῦσαν καὶ οἱ ἄνθρωποι, οἱ περισσότεροι, ἀπογοητεύονταν καὶ ξεχνοῦσαν τὴν ὑπόσχεσι τοῦ Θεοῦ. Καὶ τότε ὁ Θεὸς ἔστελνε τοὺς ἀνθρώπους του, τοὺς Προφῆτες, οἱ ὁποῖοι ἔφερναν στὴν μνήμη τῶν ἀνθρώπων τὴν ὑπόσχεσι τοῦ Θεοῦ. Μιλοῦσαν προφητικὰ καὶ ὄχι μόνον ἀνανέωναν τὴν ἐλπίδα, ἀλλὰ μὲ εἰκόνες καὶ σύμβολα ἔδιναν στοιχεῖα γιὰ τὸν χρόνο, τὸν τόπο, τὸν τρόπο, ποὺ θὰ ἐρχόταν «ὁ ἀπόγονος τῆς γυναικὸς γιὰ νὰ συντρίψη τὴν κεφαλήν τοῦ ὄφεως». Μέσα στὴν γενικὴ ἀποστασία καὶ ἀπιστία ὑπῆρχαν πάντα ἐκεῖνοι, οἱ λίγοι, ποὺ διατηροῦσαν ζωντανὴ τὴν ἐλπίδα, δὲν ξεχνοῦσαν τὴν θεϊκὴ ὑπόσχεσι γιὰ τὴν λύτρωσι, καὶ ὑπομονετικὰ περίμεναν, διότι εἶχαν ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό. Εἶχαν μία βεβαιότητα στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Φαινόταν ὅτι ὁ Θεὸς ξέχασε στὸ διάβα τῶν αἰώνων, οἱ πιστοὶ ὅμως περίμεναν. Καὶ ἦσαν σίγουροι ὅτι μιὰ μέρα θὰ ἐρχόταν ὁ Λυτρωτής, ὁ Μεσσίας.

Θεία Μετάληψις χωρίς ολιγοπιστία

 


ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΙΣ ΧΩΡΙΣ ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑ

Ἱεράς Μονής  Ὁσίου Γρηγορίου

Μέσα στό κλῖμα τοῦ γενικευμένου φόβου, τό ὁποῖο προκάλεσε ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀμφισβητήθηκε ὁ παραδεδομένος τρόπος τῆς θείας Μεταλήψεως. Ἄνθρωποι πού δέν καταλαβαίνουν τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἀδιάφοροι ἤ ἐχθρικοί πρός τήν χριστιανική πίστι, ἔριξαν καί καλλιέργησαν στόν φοβισμένο κόσμο τήν ἰδέα ὅτι ἡ κοινή λαβίδα πρέπει νά καταργηθῇ, διότι μπορεῖ νά μεταδώσῃ ἀσθένειες καί νά θέσῃ σέ κίνδυνο τήν δημόσια ὑγεία. Ἔτσι, δυστυχῶς, ἐπηρεάσθηκαν καί κάποιοι πιστοί ἄνθρωποι. Διστάζουν πιά νά μεταλάβουν ἀπό τήν ἴδια λαβίδα. Νομίζουν ὅτι κινδυνεύουν. Ἄλλοι πάλι δέν ἐπιτρέπουν σέ μέλη τῆς οἰκογενείας τους νά μεταλάβουν, φοβούμενοι τήν μετάδοσι τοῦ ἰοῦ στό σπίτι τους.

Ἡ ἰδέα βρῆκε ὑποστήριξι καί ἀπό θεολόγους, οἱ ὁποῖοι ἔγραψαν ὅτι πρέπει νά συγκαταβοῦμε στήν ἀδυναμία τῶν φοβισμένων συνανθρώπων μας· ὅτι εἶναι φιλανθρωπία τό νά μή τούς βάλουμε σέ κίνδυνο· ὅτι δέν εἶναι ἀρχαία παράδοσις ἡ λαβίδα· ὅτι δέν προσβάλλουμε τό Μυστήριο μέ τούς ἐναλλακτικούς τρόπους μεταλήψεως· καί ὅτι, τέλος πάντων, ἦρθε ἡ ὥρα νά καταργηθῇ «αὐτός ὁ ἀπολίτιστος τρόπος τῆς Μεταλήψεως διά λαβίδος».

Ἑρμηνεία στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ''

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Ἑβρ.. 11, 9-10 & 32-40

 


Ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ

«...Ἐξεδέχετο γὰρ (ὁ Ἀβραὰμ) τὴν

τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς

τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός»

(Ἑβρ. 11, 10)

 ΓΙΑ πολλὰ πρόσωπα, ἀγαπητοί μου, μιλάει ὁ σημερινὸς Ἀπόστολος. Εἶνε πρόσωπα ποὺ ἀνήκουν στὸν κόσμο τῆς παλαιᾶς διαθήκης. Ὅλα τὰ πρόσωπα αὐτὰ ἔζησαν πρὸ Χριστοῦ, σὲ χρόνια μεγάλης ἀπιστίας καὶ διαφθορᾶς, καὶ ὅλα μὲ λαχτάρα περίμεναν νὰ ἔρθῃ ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ σώσῃ τὸν κόσμο. Μιὰ βαθειὰ πίστι διέκρινε τὰ πρόσωπα αὐτὰ τῆς παλαιᾶς διαθήκης. Ἀλλʼ ἀπʼ ὅλα τὰ πρόσωπα, ποὺ ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος στὸ 11ο κεφάλαιο τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς, ἐκεῖνο τὸ πρόσωπο ποὺ ὑπερέχει εἶνε ὁ Ἀβραάμ.

Ὁ Ἀβραὰμ εἶνε ὁ ἀρχηγὸς τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἔθνους, ὁ πατέρας, ὁ πατριάρχης ὅλων τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ. Ὁ Ἀβραὰμ εἶνε ἡ ῥίζα τοῦ μεγάλου δέντρου, ἀπʼ τὸ ὁποῖο βγῆκε καὶ τὸ πιὸ ὄμορφο λουλούδι, ποὺ σκορπίζει μέχρι σήμερα τὸ ἄρωμά του καὶ ζωογονεῖ τὸν κόσμο˙ τὸ λουλούδι αὐτὸ εἶνε ὁ Χριστός. Αὐτός, ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας τὶς ἅγιες αὐτὲς μέρες, εἶνε τὸ «ἄνθος ἐκ τῆς ῥίζης Ἰεσσαί», ὁ δὲ Ἰεσσαὶ ἦταν κι αὐτὸς ἕνας ἀπόγονος τοῦ πατριάρχου Ἀβραάμ. Γιὰ τὸν Ἀβραὰμ λοιπόν, αὐτὸν τὸν μεγάλο ἄνδρα, ποὺ τιμοῦν μέχρι σήμερα, ὄχι μόνο οἱ χριστιανοὶ καὶ οἱ ἑβραῖοι, ἀλλὰ κι αὐτοὶ οἱ μωαμεθανοί, ἀξίζει νὰ ποῦμε κʼ ἐμεῖς σήμερα λίγα λόγια.

* * *

Ἑρμηνεία στὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν'

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Ματθ. 1, 1-25

 

ΟΝΕΙΡΑ

«Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος

Κυρίου κατʼ ὄναρ ἐφάνη αὐτῶ λέγων˙ Ἰωσήφ...»

(Ματθ. 1, 20)

 

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ἀγαπητοί, λέγεται Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς πρὸ τῶν Χριστουγέννων. Περιέχει πολλὰ ὀνόματα ἀνθρώπων, ποὺ ἀνήκουν ὅλοι στὴν ἱστορία τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ ἔθνους. Εἶνε σὰν μιὰ μακριὰ ἀλυσίδα μὲ πολλοὺς κρίκους.

Ἀρχὴ εἶνε τὸ ἱστορικὸ πρόσωπο τοῦ Ἀβραάμ, ποὺ ἔζησε 3.000 περίπου χρόνια πρὸ Χριστοῦ. Στὸν Ἀβραὰμ δόθηκε ὑπόσχεσι ἀπὸ τὸ Θεό, ὄτι ἕνας ἀπὸ τοὺς μακρινοὺς ἀπογόνους του θὰ σώση ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Ἡ ὑπόσχεσι αὐτὴ δόθηκε κατʼ ἐπανάληψιν καὶ σὲ ἄλλα πρόσωπα τῆς παλαιᾶς διαθήκης, πατριάρχες καὶ προφῆτες. Ὁ δὲ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο ἀναφέρει τὰ ὀνόματα αὐτὰ γιὰ νὰ ἀποδείξη, ὅτι ὁ Χριστὸς σὰν ἄνθρωπος ἔλκει τὴν καταγωγή του ἀπὸ τὸν Ἀβραάμ, τὸν Ἰσαάκ, τὸ Δαυῒδ καὶ τοὺς ἄλλους πατέρες.

* * *

Ευχές από το Κατηχητικό του Ιερού Ναού Αναλήψεως Κυρίου Ραφήνας

 




Τα παιδιά του Κατηχητικού

 του Ιερού Ενοριακού Ναού Αναλήψεως Κυρίου

Ραφήνας - Αττικής, 
με τις δημιουργίες τους,
εύχονται σε όλους
 Καλά Χριστούγεννα και Ευλογημένο το 2021!

Ιστότοπος  Ιερού  Ναού: www.analipsirafinas.gr

                                            
Φωτ. Σπύρος  Θεοδ.  Κουτσοχρήστος

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ

 



Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή 

                           Αγ. Αντωνίου Αχλαδερής Ευβοίας

Το τριήμερο 5-8/4/2020 η Ιερά Μονή υπέστη σοβαρές ζημιές λόγω σφοδρής βροχόπτωσης. Ο αύλειος χώρος της Ι.Μ. καταποντίστηκε και δημιουργήθηκε ρήγμα βάθους 60-80 εκ. Επίσης σοβαρές ζημιές κατακρήμνισης υπέστη και ο τάφος του Ιερομονάχου Αντωνίου Γκίκιζα (Πνευματικός του Αγίου Πορφυρίου), ο οποίος βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Ναού καθώς επίσης και ο χώρος στάθμευσης αυτοκίνητων των προσκυνητών έξω από το καθολικό της Ι.Μ. στη νότια πλευρά. Η Ι.Μ. έχει συσταθεί νόμιμα και κανονικά με το ΠΔ 355/Α/2001. Εκτός από την εδαφική έκταση δεν έχει πόρους και στεγάζεται σε ένα παλαιό λυόμενο οίκημα. Είχαν αρχίσει κάποιες εργασίες ανέγερσης ενός μικρού κτιρίου για την εγκαταβίωση της αδελφότητας και τη διευκόλυνση των προσκυνητών. Όμως λόγω των εκτάκτων συνθηκών που δημιουργήθηκαν από τη θεομηνία και των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων διακόπηκε η πορεία εργασιών ανέγερσης.

Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή Αγ. Αντωνίου Αχλαδερής Ευβοίας

Γερόντισσα Αντωνία

ΤΚ 34009 Αυλωνάρι Ευβοίας

--------

Τηλέφωνο Ιεράς Μονής: 2223041998

Κινητό επικοινωνίας: 6974929596

--------

Αριθμός λογαριασμού Εθνικής Τράπεζας: 381/296092-36

ΙΒΑΝ: GR6801103810000038129609236

Δικαιούχος: IERA GYNAIKEIA KOINOBIAKH MONH AGIOY ANTONIOY TOY MEGALOY

---------

Πληροφορίες για τον Ιερομόναχο Αντώνιο: https://bit.ly/2KMACMa

Εικόνες από την Ιερά Μονή: https://bit.ly/2xjD21D

Φωτογραφία βιβλιαρίου: https://bit.ly/2xnCrMh



Αν μπορείτε σας παρακαλούμε να το αναρτήστε στη σελίδα σας, μήπως κάποιοι μπορέσουν να βοηθήσουν...

ΔΕΡΒΙΤΣΑΝΗ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ-ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1990 - 30 χρόνια μετά... του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου

 



Φέτος, Χριστούγεννα 2020, συμπληρώνονται 30 χρόνια από τα Χριστούγεννα 1990, οπότε τελέστηκε η πρώτη δημόσια Θ. Λειτουργία στη Δερβιτσάνη Αργυροκάστρου μετά από 23 χρόνια σκληρού και ανελέητου διωγμού της Χριστιανικής πίστης και λατρείας (1967-1990) από το απάνθρωπο, αθεϊστικό, αλβανικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα.  

Δημοσιεύουμε τα ανωτέρω, σήμερα, ημέρα μνήμης του Αγ. Μάρτυρος Σεβαστιανού, εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης και σεβασμού στη μνήμη του αειμνήστου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Υπερτίμου και Εξάρχου πάσης Β. Ηπείρου κυρού ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, και παραθέτουμε ένα κείμενο του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου.

Τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, 34 ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 



O

ἀββᾶς Παφνούτιος, καθὼς περπατοῦσε στὸ δρόμο, συνέβηκε νὰ χαθεῖ λόγῳ τῆς ὁμίχλης καὶ νὰ βρεθεῖ κοντὰ σ’ ἕνα χωριό. Ἐκεῖ κοντὰ εἶδε κάποιους νὰ μαλώνουν καὶ σταμάτησε, γονάτισε καὶ ἄρχισε νὰ προσεύχεται στὸν Θεὸ σκεφτόμενος τὰ δικά του ἁμαρτήματα. Προσευχόταν μὲ ἀγάπη καὶ γι’ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, χωρὶς νὰ τοὺς κρίνει. Τότε στὴν ταπεινή του προσευχὴ ἦλθε Ἄγγελος μὲ τὴν ρομφαία του καὶ τοῦ λέγει «Παφνούτιε, ὅλοι ὅσοι κρίνουν τοὺς ἀδελφοὺς των θὰ καταστραφοῦν μ’ αὐτὴν τὴν ρομφαία. Τὸ δικό σου ὅμως ὄνομα, γιὰ τὸν λόγο ὅτι δὲν ἔκρινες τοὺς ἀδελφούς, ἀλλὰ ταπείνωσες τὸν ἑαυτό σου μπροστὰ στὸν Θεὸ σὰν νὰ ἔκαμες ἐσὺ τὴν ἁμαρτία, ἔχει γραφτεῖ στὴν βίβλο τῶν ζώντων».

Συχνὰ μιλᾶμε γιὰ τὴν ταπείνωση ἀλλὰ δὲν εἶναι εὔκολο νὰ τὴν βροῦμε, εἶναι σπάνιο λουλούδι. Συνήθως βλέπουμε μία ταπεινοσχημία, ποὺ εἶναι τόσο παγερὴ καὶ τόσο ἐπαγγελματική, σὰν ὑποκρισία καὶ θεατρινισμός. Ὁ ἅγιος Παφνούτιος ἦταν ὁ ταπεινὸς ποὺ δὲν ἔκρινε, ἀλλὰ προσευχόταν. Μόλις βρέθηκε μπροστὰ στοὺς ἀδελφοὺς ποὺ φανερὰ ἁμάρταναν, ἀμέσως ἔσκυψε καὶ σκεφτόταν τὰ δικά του ἁμαρτήματα. Προσευχόταν σὰν νὰ εἶναι δικές του οἱ ἁμαρτίες τῶν ἀδελφῶν. Τοῦ βγῆκε πηγαῖα αὐτὴ ἡ ἀντίδραση τὴν ὥρα ποὺ οἱ ἀδελφοὶ ἁμάρταναν δημόσια.

Βυζαντινά κάλαντα Χριστουγέννων. Έτη πολλά και ευλογημένα!!!


Διδακτικές Ιστορίες-Ένας Άγιος άστεγος - Αληθινή Ιστορία

 


Έ

νας Άγιος άστεγος - Η ματιά του με διαπερνούσε ενοχλητικά στο αργό περπάτημα μου λίγα μέτρα πιο πέρα… Αναζητούσα κάτι άλλο, αλλά προέκυψε αυτό το βλέμμα, που σαν να μου μιλούσε χωρίς ήχο με καθήλωσε και με γέμισε ενοχές… Εγώ κρατώντας μια τυρόπιτα και ένα μπουκάλι νερό αμέριμνος αλλά και ψυχρός, εκείνος ένας πεινασμένος και κομματιασμένος ψυχικά περίμενε όχι την τυρόπιτα, αλλά το τέλος που δεν ερχόταν… 

Τον κοίταξα άλλη μια φορά και του την πρόσφερα μαζί το νερό…Την πήρε στα χέρια αλλά δεν την έφαγε… «Ένα τσιγάρο έχεις να μου δώσεις;» «Δεν καπνίζω», του λέω, αλλά τρέχω στο περίπτερο δίπλα του και αγοράζω ένα πακέτο, δεν θυμάμαι και ποια μάρκα… Το προσφέρω χαμογελώντας και καθώς απομακρύνομαι μη έχοντας να δώσω κάτι άλλο, ξεκίνησε η δική του προσφορά!!! «Το τσιγάρο με σκοτώνει, ενώ η τυρόπιτα ανανεώνει το ραντεβού με την κόλαση για αργότερα…». Τον κοίταζα σιωπηλός και ακίνητος δείχνοντάς του το ενδιαφέρον που ζητούσε για να συνεχίσει… 

Κάλαντα Μακεδονίας, Εις έτη πολλά!!!



 

ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ-ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΝΤΟΣ, του Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

 

ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ

 


Ὅταν ὁ πλοίαρχος Γκλότζ ἐξέφρασε τὸν θαυμασμό του καὶ στὸν Κανάρη γιὰ τὰ κατορθώματά του, ἐκεῖνος ἀπήντησε:

«Ἔχουμε ἑνα μυστικὸ ποὺ τὸ κρατᾶμε κρυμμένο ἐδῶ - καὶ ἔφερε τὸ χέρι στὴν καρδιά – Εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὴν πατρίδα καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἐπιτυχία.

 

Ὁ Κωνσταντῖνος Κανάρης πρὶν ξεκινήσει μὲ τὸ καΐκι του γιὰ τὴν Χίο, γιὰ νὰ κάψει τὴν Τουρκικὴ ναυαρχίδα, ἔκανε προσευχὴ στὸν Ἅγιο Νικόλαο τῶν Ψαρῶν καὶ εἶπε στὸν ἑαυτό του ὕστερα:

«Ἀπόψε, Κωνσταντή, θὰ πέθάνεις γιὰ τὴν Ἑλλάδα».

Καὶ μὲ τὴν ἀπόφαση αὐτὴ τοῦ θανάτου ἔγραψε λεδίδες δόξας καὶ μεγαλείου, γιὰ νὰ τὸν τιμοῦν γιὰ πάντα οἱ Ἕλληνες.

Ομάδες ανάγνωσης του Ψαλτηρίου κατά την ώρα της προσευχής.

                                         

Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και μετά το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου επισκόπου Μόρφου κ. Νεοφύτου δημιουργήθηκε δειλά δειλά η πρώτη ομάδα  ανάγνωσης ψαλτηρίου η οποία αποτελούνταν από 10 άτομα. Το κάθε μέλος της ομάδας διαβάζει δυο καθίσματα από το ψαλτήρι καθημερινά σε ώρα ελεύθερη που επιλέγει προσωπικά. Έτσι κάθε μέρα η ομάδα διαβάζει όλη μαζί ολόκληρο το ψαλτήρι.

Στην πορεία συνέβη κάτι ανέλπιστο, η κίνηση αυτή αγκαλιάστηκε από πολλά άτομα και έχουμε φτάσει στο να έχουν δημιουργηθεί ήδη μέχρι αυτήν την στιγμή 19 ομάδες και κοντεύουμε να συμπληρώσουμε και την 20η.

'Ολη αυτή η προσπάθεια γίνεται προς δόξα Κυρίου και όπως μας λέει ο Απόστολος Παύλος στην Β' Προς Θεσσαλονικείς Επιστολή «ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς ἡμῶν». 

Στις δύσκολες αυτές στιγμές που διανύουμε ας μην ξεχάσουμε τις παραδόσεις μας, και καθημερινά σημείο συνάντησης ας είναι η ώρα της προσευχής. Στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε πως, «πᾶς ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου σωθήσεται» ( Πράξ. 2,21 ). Γιατί το Άγιο Πνεύμα ενεργεί σε κάθε ψυχή που καλλιεργεί την προσευχή και αποκτούμε την άκτιστη Θεία Χάρη. «Δια Πνεύματος Αγίου», συνοψίζει ο Μέγας Βασίλειος, «η εις παράδεισον αποκατάστασις, η εις βασιλείαν ουρανών άνοδος∙ η εις υιοθεσίαν επάνοδος∙ η παρρησία του καλείν εαυτών Πατέρα τον Θεόν, κοινωνόν γενέσθαι της χάριτος του Χριστού…». Και ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει: «Αρκεί το όνομά σου καλέσαι μόνον και πάντα ανύσαι μεθ’ υπερβολής» ( Αρκεί το Όνομά σου μόνο να επικαλεσθώ και θα τα επιτύχω όλα με υπερβολική ευκολία).

Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τόσο τον π. Σεβαστινό Τοπάλη όσο και την γερόντισσα Συγκλητική, της Μονής του Αγίου Αυγουστίνου Φλώρινας που ευλόγησαν την δράση αυτή. Πολλές ευχαριστίες σε όλους εσάς που στηρίξατε την προσπάθεια αυτή.

 

Όποιος επιθυμεί να συμμετέχει στις ομάδες ανάγνωσης Ψαλτηρίου μπορεί να επικοινωνήσει με την Μαρία στο e-mail mariatsakri35@gmail.com και στο τηλέφωνο 6974972690









Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2020

Τὸ χάρισμα τῆς ἀγάπης, 33 ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 



O

ἀββᾶς Μακάριος ἦταν ἕνας γέροντας ἅγιος ποὺ εἶχε μεγάλη ἀνεξικακία καί, παρόλο ποὺ οἱ ἄλλοι τοῦ φέρονταν ἄσχημα, ἔτρεχε ὁ ἴδιος γιὰ νὰ μονιάσει μαζί τους καὶ νὰ φέρει τὴν ἀγάπη. Καὶ τοῦ ἔλεγαν κάποιοι:

     «Γιατί μειώνεις τόσο πολὺ τὸν ἑαυτό σου; Μά, οἱἄλλοι σὲ ἔβλαψαν, ἐσὺ δὲν τοὺς φέρθηκες ἄσχημα, γιατί πᾶς ἀπὸ πίσω τους γιὰ νὰ μονοιάσετε καὶ νὰ δείξεις ἀγάπη; Ἐσὺ εἶσαι ἅγιος ἄνθρωπος, μὲ τὸν τρόπο σου αὐτὸ μειώνεις τὸν ἑαυτό σου».

Καὶ ἐκεῖνος, ὁ ἀββᾶς Μακάριος, ἔλεγε:

     «Δώδεκα χρόνια ὑπηρέτησα στὸν Κύριό μου καὶπάλευα στὴν προσευχή μου ζητώντας Του νὰ μοῦ δώσει τὸ χάρισμα αὐτὸ γιὰ νὰ μπορῶ νὰ ἔχω μὲ ὅλους ἀγάπη καὶ εἰρήνη καὶ τώρα μὲ συμβουλεύετε ὅλοι νὰ τὸ πετάξω;»

Σιωπή ή …Ιησού ;

                                  

Νώντας Σκοπετέας/Νομικός -Συγγραφέας
Ακούμε όλην αυτήν την περίοδο δυνατές φωνές αδελφών μας, κληρικών και λαϊκών, που σχεδόν 
εμμονικά επαναλαμβάνουν το ότι αυτό τo ζοφερό και πρωτόγνωρο που ζούμε , είναι μια θεία 
παραχώρηση και ότι οφείλουμε σαν Χριστιανοί της υπακοής και της ταπείνωσης να σιωπούμε, 
μιας και όλο αυτό είναι ένας κανόνας και μια ευκαιρία για μετάνοια και …επανεκκίνηση στην 
πνευματική μας πορεία .

Συμφωνούμε απόλυτα στα της Θείας παραχωρήσεως .

Ναι, ο Κύριος το επιτρέπει όλο αυτό που ζούμε, αλλά όχι για να το δεχτούμε με μια παθητική
 μοιρολατρική και ….βολικά ατσαλάκωτη στάση μα γιατί θέλει πραγματικά να δει πως θα 
αντιδράσουμε !

Εξετάσεις περνάμε αδελφοί και πατέρες ! Εξετάσεις !

Όλα ξεγυμνώνονται και αποκαλύπτονται μπροστά Του !

Ζων γαρ ο λόγος του Θεού και ενεργής! ( Εβρ. 4,12)

Έλα στη φάτνη μας...




Δείτε το βίντεο εδώ: https://youtu.be/gIXztt9pUA0

 

Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ νόμος τῶν ἀνθρώπων… Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου

 


Δείτε το βίντεο εδώ: https://youtu.be/n5kOmjaPxtY

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴ Θεία Λειτουργία τὴν ΙΑ΄ Κυριακὴ Λουκᾶ (τῶν Προπατόρων), ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίου Αὐξιβίου Α΄ Ἐπισκόπου Σόλων τῆς κοινότητος Ἀστρομερίτη τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (13.12.2020).

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020

Ὁ σαλὸς (32) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 


Κάποιος ἀπὸ τοὺς πατέρες, διαβάζουμε στὸ Γεροντικό, παρακάλεσε τὸν Θεὸ νὰ τὸν πληροφορήσει σὲ πιὰ μέτρα ἁγιοσύνης ἔφτασε. Ὁ Θεὸς τοῦ ἀποκάλυψε ὅτι στὸ τάδε μοναστήρι ὑπάρχει κάποιος ἀδελφὸς καλύτερος ἀπὸ αὐτόν. Ὁ γέροντας σηκώθηκε καὶ πῆγε στὸ Κοινόβιο. Ὁ ἡγούμενος τὸν δέχτηκε μὲ χαρά, γιατὶ ἦταν μεγάλος καὶ ὀνομαστός. Ὁ γέροντας τοῦ εἶπε ὅτι ἤθελε νὰ δεῖ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς καὶ νὰ τοὺς χαιρετήσει. Ὁ ἡγούμενος ἔδωσε ἐντολὴ καὶ ἦλθαν οἱ ἀδελφοί, ἀλλὰ σὲ κανέναν ἀπ’ αὐτοὺς δὲν ἔνιωσε πληροφορία ὅτι εἶναι αὐτὸς γιὰ τὸν ὁποῖο τοῦ μίλησε ὁ Θεός. Ὁ γέροντας πῆρε τὸν λόγο καὶ ρώτησε:

-«Ὑπάρχει κανένας ἄλλος ἀδελφὸς ποὺ δὲν ἦλθε;»

-«Ναί», τοῦ ἀπαντοῦν «ἀλλὰ εἶναι σαλός, τρελός, καὶ ἀσχολεῖται μὲ τὸν κῆπο».

Λέγει ὁ γέροντας:

-«Καλέστε τον». Καὶ τὸν κάλεσαν.

Μόλις τὸν εἶδε ὁ γέροντας σηκώθηκε, καθὼς τὸν εἶδε νὰ εἶναι γεμάτος ἀπὸ φῶς, καὶ τὸν ἀσπάστηκε.

Ἔπειτα τὸν πῆρε ἰδιαίτερα καὶ τοῦ λέει:

-«Φανέρωσέ μου ποιά εἶναι ἡ ἐργασία σου».

Κι ἐκεῖνος τοῦ εἶπε:

-«Ἐγὼ εἶμαι ἕνας σαλός, ἕνας τρελός».

Ὁ γέροντας ὅμως τὸν παρακάλεσε πολὺ καὶ τότε τοῦ ἀποκάλυψε τὸν ἀγῶνα του:

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2020

«Μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον» (31) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ. Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 


Δ

ιαβάζουμε στὸ Γεροντικὸ ὅτι ὁἅγιος Μαρτινιανὸς πέρασε κάποια στιγμὴ μεγάλο πειρασμὸ καὶ μόνο ὁ Θεὸς τὸν ἔβγαλε καθαρὸ καὶ ἀλώβητο μὲ τὴν ἀγάπη Του. Μία νύχτα ποὺ ὁ καιρὸς ἦταν ἄσχημος ἔφτασε στὸ κελί του ψηλὰ στὸ βουνὸ μία γυναίκα μὲ πονηρὴ διάθεση γιὰ νὰ τὸν παρασύρει στὴν ἁμαρτία. Ἦταν ντυμένη μὲ σεμνὸ τρόπο, γιὰ νὰ μὴ δημιουργήσει ὑποψίες καὶ προσποιούμενη ὅτι χάθηκε μέσα στὸ βουνὸ χτύπησε τὴν πόρτα του. Ὁ Ἅγιος ἄκουσε τὸν χτύπο καὶ ἀπόρησε γιὰ τὴν ὥρα καὶ τὸν ἐπισκέπτη. Ὅμως μὲ ἀγάπη Θεοῦ τὴν φιλοξένησε καὶ τὴν ἔβαλε νὰ κοιμηθεῖ τὸ βράδυ στὸν πάγκο τῆς σάλας τοῦ κελιοῦ του. Τὸ βράδυ ὁ ἴδιος ἀποκοιμήθηκε στὰ γόνατά του προσευχόμενος μέσα στὸ δωμάτιό του. Τὸ πρωὶ βγαίνοντας τί νὰ δεῖ! Ἔμεινε ἔκπληκτος, καθὼς βρισκόταν μπροστὰ σὲ μία πανέμορφη γυναίκα ντυμένη μὲ προκλητικὰ ροῦχα ποὺ τὸν προκαλοῦσε στὴν ἁμαρτία. Τινάχτηκε στὴν ἀρχὴ πίσω μὲ μία ἀντίδραση χριστιανική, ἀλλὰ ἡ γυναίκα μὲ τὰ θέλγητρά της καὶ τὴν πρόκλησή της τὸν ἔσπρωχνε στὸν πειρασμό. Ἐπὶ λίγη ὥρα ἀντιστεκόταν, ἀλλὰ πόσο νὰ ἄντεχε; Λίγο - λίγο οἱ λογισμοὶ πήγαιναν νὰ τὸν διαλύσουν σβαρνίζοντάς τον στὴν ἀπόφαση νὰ ἐνδώσει στὴν πορνεία. Τότε ποὺ ἔβλεπε παραδομένο τὸν ἑαυτό του στὸν πειρασμό, ἐκείνη τὴν ὥρα ἄκουσε τὴν καρδιά του νὰ φωνάζει τὸν λόγο τοῦ ἀπ. Παύλου «καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως» καὶ ἕναν δεύτερο λόγο νὰ τοῦ λέγει «δὲν βλέπεις ὅτι τὸ σῶμα σου εἶναι ὁ Ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ πῶς θὰ τὸν κάνεις πόρνης μέλη;». Τότε τινάχτηκε ψηλά, σὰν νὰ ξύπνησε ἀπὸ λήθαργο, καὶ τῆς εἶπε «καὶ τὸν ἑαυτό μου θὰ σώσω καὶ σένα θὰ σώσω». Ὁδήγησε τὴν γυναίκα ἔξω στὴν αὐλή, πῆρε φρύγανα καὶ ξύλα καὶ ἄναψε φωτιά. Σὲ μία στιγμὴ πήδηξε μέσα στὶς φλόγες λέγοντάς της ὅτι αὐτὴ ἡ φωτιὰ εἶναι προτιμότερη ἀπὸ τὴν φωτιὰ τῆς ἁμαρτίας. Θὰ καιγόταν ὁλόκληρος, ἂν ἐκείνη τὴν στιγμὴ ἡ γυναίκα δὲν ξεσποῦσε σὲ δάκρυα μετανοίας καὶ συντριβῆς βλέποντας τὸν ἀγωνιστὴ ἀσκητή. Ἐπενέβη, τὸν ἅρπαξε ἀπὸ τὴν φωτιὰ καὶ τὸν γλύτωσε. Μὲ κλάμα ψυχῆς ζητοῦσε συγχώρηση καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ τῆς δείξει τὸν δρόμο τῆς μετανοίας. Κι αὐτὸς μέσα στὸν πόνο τῶν καμένων ποδιῶν του τῆς ἔδειχνε ποῦ θὰ βρεῖ τὸ γυναικεῖο μοναστήρι, γιὰ νὰ βρεῖ τὸ λιμάνι τῆς ψυχῆς της. 

Άγιος Ελευθέριος ο Ιερομάρτυρας



Ἐλευθέριος, ὡς ἀδουλόνους φύσει,

Σπάθας θεωρῶν, οὐκ ἐδουλοῦτο πλάνῃ.
Δῖον Ἐλευθέριον δεκάτῃ πέφνε φάσγανα πέμπτῃ.

Βιογραφία
Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε τον 2o αιώνα μ. Χ. στην Ελλάδα (κατά άλλους στην Ρώμη) από πλούσιους γονείς. Τότε αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίνος Σεβήρος. Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του, Ανθία  η οποία έγινε χριστιανή ακούοντας το κήρυγμα από μαθητές του Απ. Παύλου.

Διακαής πόθος της Ανθίας ήταν να επισκεφτεί τη Ρώμη, που τα χώματά της είχαν βαφτεί με το αίμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κάποτε, λοιπόν, αποφάσισε και πήγε. Μαζί πήρε και το νεαρό γιό της Ελευθέριο. Ο επίσκοπος Ρώμης Ανίκητος, όταν είδε τον Ελευθέριο εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασία του.

Σε ηλικία 15 ετών χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο, διάκονος και έπειτα από τρία χρόνια χειροτονήθηκε ιερέας. Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του ποιμνίου του, και σε έργα φιλανθρωπίας. Αργότερα και σε ηλικία είκοσι ετών, με κοινή ψήφο κλήρου και λαού έγινε επίσκοπος Ιλλυρικού, σημερινής Αλβανίας με έδρα την Αυλώνα.

Όταν έπρεπε σιωπούσαμε, τώρα κλαίμε και οδυρόμαστε, του Δ. Νατσιού




Δικαίως διαμαρτυρόμαστε και πονάμε και αισθανόμαστε ορφανοί, γιατί κλειδαμπαρώθηκαν οι ναοί της Εκκλησίας μας. Και όπως οι άνθρωποι που έχασαν ένα πολυαγαπημένο πρόσωπο, το θυμούνται με συγκίνηση, θρηνούν περισσότερο και νιώθουν έντονα την απουσία του, τις «χρονιάρες» ημέρες, Πάσχα και Χριστούγεννα, έτσι και εμείς, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αισθανόμαστε θλίψη και σπαραγμό, γιατί δεν θα μπορέσουμε ούτε τα φετινά Χριστούγεννα, να «δειπνήσουμε» στον οίκο του Πατέρα τους. Όπως και το περασμένο Πάσχα, δεν θα εισέλθουμε στην χαρά του Κυρίου μας. Ο σύγχρονος Πιλάτος έχει τοποθετήσει φρουρές και κουστωδίες, να απαγορεύουν διά ροπάλου την είσοδο.


Γράφονται πολλά και από πολλούς. Ξιφουλκούν επώνυμοι και ανώνυμοι κατά της απόφασης. Συμφωνώ, με χέρια και ποδάρια προσυπογράφω, όσα εμπόνως γράφουν ιεράρχες, όπως το παλληκάρι της Κύπρου μας, ο επίσκοπος Μόρφου κ. Νεόφυτος.

"Λόγος περί Προσευχής" Αρχιμ. π. Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη ( 14 Δεκεμβρίου 2020)


Δείτε το βίντεο εδώ: https://youtu.be/jmWFoB8J9xY

Η Διαδικτυακή ομιλία του αρχιμ. π. Σεβαστιανού Τοπάλη Αρχιερατικού Επιτρόπου με θέμα "Λόγος περί Προσευχής", σε απευθείας μετάδοση κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στις 21:30 το βράδυ από το διαδικτυακό κανάλι του Ι.Ν. Αγ. Κωνσταντίνου & Ελένης Αμυνταίου
 

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020

Τὰ δαιμόνια τῆς Νηστείας, (30) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανου Δ. Τοπάλη

 



Π

ολὺ ὄμορφο εἶναι τὸ περιστατικὸ ποὺ διαβάζουμε στὸ Γεροντικό, ὅπου ἕνας Γέροντας μία ἡμέρα εἶδε μὲ τὰ διορατικά του μάτια τὸν μαθητή του νὰ τὸν ἔχουν ἁλυσοδέσει ἀπὸ τὸν λαιμὸ δύο δαιμόνια καὶ νὰ τὸν σβαρνίζουν ἀνελέητα. Κατάλαβε ὅτι εἶναι τὰ δαιμόνια τῆς κενοδοξίας καὶ τῆς ὑπερηφάνειας. Ὅμως, ἄραγε τί συνέβαινε; Ὁ νέος ὑποτακτικὸς εἶχε ἀρχίσει νὰ καυχιέται ὑπερφίαλα ὅτι τρώγει μία φορὰ στὶς δύο ἡμέρες καὶ πὼς ἔτσι πρόκειται νὰ τηρήσει τὴν νηστεία τῆς Μ. Σαρακοστῆς. Ἔνιωθε ἔντονα μία αὐτοβεβαίωση καὶ ἕνα καύχημα γιὰ τὴν νηστεία του. Ὁ ἐγωισμὸς καὶ ἡ σύγκριση μὲ τοὺς ἄλλους, καθὼς καὶ ὁ αὐτοθαυμασμός του τὸν εἶχαν τυφλώσει καὶ πίστευε ὅτι εἶναι ὁ καλὸς ἀσκητής. Ἡ ἀληθινὴ ὅμως νηστεία ἔπρεπε νὰ κινεῖται μὲ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ὑπακοή. Ὁ γέροντας τοῦ ζήτησε τὴν ὑπακοή του καὶ πρὸς λύπη του ἐπέβαλε στὸν μοναχὸ νὰ τρώγει κρέας καὶ νὰ πίνει κρασὶ καθημερινά. Ἔτσι διήνυσε τὴν νηστεία κλαίγοντας, τρώγοντας καὶ ὑπακούοντας. Πέρασε ἡ Σαρακοστὴ καὶ ἡ νηστεία πῆρε τὸν δικό της δρόμο, τῆς μετανοίας καὶ τῆς ταπείνωσης. Ἦταν ἡ λύτρωσή του ἀπὸ τὰ δαιμόνια ποὺ τὸν κατεῖχαν.

Βέβαια, τὸ περιστατικὸ δὲν μπορεῖ νὰ γίνει κανόνας συμπεριφορᾶς, ἀλλὰ θέλει νὰ προσδώσει τὸ μήνυμά του, ὅτι ἡ νηστεία αὐτὴ καθ’ αὐτή, ὡς ἀποχὴ μόνον τροφῶν δὲν εἶναι νηστεία, ἀλλὰ μία ὑπερφίαλη καυχησιολογία. Ἡ νηστεία εἶναι ἕνας ἄλλος τρόπος ζωῆς τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Ἐκκλησία ὄντως ἔχει θεσπίσει τὶς νηστεῖες καὶ τὶς ἔχει σπείρει κατάλληλα μέσα στὸ χρόνο, ὥστε ἡ καλλιέργεια νὰ εἶναι συνεχὴς μέσα στὶς ψυχές. Ὄντως ἡ νηστεία γίνεται αὐτὴ ἡ ἀναγέννηση καὶ ἡ εὐκοσμία τῶν ψυχῶν καὶ ἡ τροφὴ τῆς ψυχῆς. Ἂν τὸ φαγητὸ εἶναι ἡ τροφὴ τοῦ σώματος, ἀντιστοίχως ἡ νηστεία εἶναι ἡ τροφὴ τῆς ψυχῆς. Καὶ ὅσο τὸ σῶμα τὸ περιποιούμαστε καὶ παχαίνει καὶ λιπαίνεται, τόσο πιὸ πολὺ ἀποδυναμώνεται ἡ ψυχή. Ὅσο τὸ σῶμα θάλπεται, τόσο ἡ ψυχὴ θάπτεται.

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι: «Μη εάσετε ημάς ορφανούς» του Σωτήρη Μ. Τζούμα




 Όλων των πιστών τα βλέμματα είναι στραμμένα προς την  Διαρκή Ιερά Σύνοδο που θα συνέλθει την Τρίτη με τηλεδιάσκεψη. 

Περιμένουμε εναγωνίως τι θα αποφασίσουν σχετικά με την απαράδεκτη απόφαση –που τελικά είναι μόνο προφορική και δεν περιλαμβάνεται στην ΚΥΑ που εκδόθηκε-για τους Ιερούς Ναούς κατά το Άγιο Δωδεκαήμερο.
Απευθύνουμε  έκκληση προς τον Μακαριώτατο και τους Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Αρχιερείς και τους ικετεύουμε υιϊκά να φανούν πραγματικοί ποιμένες! «Μη εάσετε ημάς ορφανούς» Άγιοι! 
Αντισταθείτε στον εμπαιγμό και στην χλεύη των κυβερνώντων τόσο προς την Διοικούσα Εκκλησία, όσο και προς εμάς τους χριστιανούς.
Όταν γράφαμε από αυτό εδώ το μετερίζι ότι θα κάνουμε Χριστούγεννα στα σπίτια μας με τις κατ’ οίκον φάτνες μας, κάποιοι μας έλεγαν υπερβολικούς! 
Αλλά εμείς απλώς προβλέπαμε το πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό!

Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος την Παρασκευή του Ακαθίστου τρ. έτους, μας εξέπληξε με το πατρικό κήρυγμά του, με το οποίο μας καθησύχασε και μας έπεισε να μείνουμε μέσα στα σπίτια μας. Τον ακούσαμε και το τηρήσαμε και ανεχθήκαμε να πούμε το Χριστός Ανέστη από τα μπαλκόνια μας. 
Ωστόσο, τώρα περιμένουμε να υψώσει φωνή στα… κολεγιόπαιδα που μας κυβερνούν και να τους πει ότι οι αποφάσεις τους είναι υποτιμητικές για την Εκκλησία. Ότι οι πιστοί δεν θα αντέξουν άλλη κοροϊδία. Ότι το ποτήρι ξεχείλισε, η αγανάκτηση περίσσεψε. Ότι οι χριστιανοί νιώθουν αδικημένοι, κυνηγημένοι, διωγμένοι, πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Άγιοι, εσείς που βιαστήκατε να υπεραμυνθείτε των περιορισμών και να φανείτε αρεστοί στους κυβερνώντες και στα ΜΜΕ, τώρα τι έχετε να πείτε; του Σωτήρη Μ. Τζούμα

 



Αν σε μια ορχήστρα υπάρχουν όργανα ή φωνές που φαλτσάρουν ή κατά το ελληνικότερο κάνουν παραφωνίες, έγκειται στην εμπειρία, στην επιμονή και στις ηγετικές ικανότητες του μαέστρου να επιβληθεί ώστε να διορθωθούν τα μέλη της. 

Όταν όμως δημόσια πρόσωπα και δη εκκλησιαστικοί ταγοί δημιουργούν παραφωνίες και δυσαρμονίες, απλώς και μόνο από ανθρωπαρέσκεια και από σπουδή, τότε αυτό στο τέλος τους εκθέτει ανεπαρνόρθωτα. 

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2020

Κατάμαυρα πρόσωπα (29), ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, του Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 



Δ

ια βάζουμε στὸ Γεροντικὸ τὸ ἑξῆς: Ἕνας ἅγιος ἐπίσκοπος, ὅταν ἔβγαινε στὴν ὡραία πύλη γιὰ νὰ κοινωνήσει τὸ λαό, ἔβλεπε νὰ πλησιάζουν μερικοὶ μὲ κατάμαυρο πρόσωπο ἢ μὲ ἐξογκωμένα μάτια. Αὐτοί, μόλις ἔπαιρναν τὰ Ἄχραντα Μυστήρια, καίγονταν. Ἄλλοι ὅμως πλησίαζαν μὲ ὁλόλευκα φορέματα καὶ φωτεινὸ πρόσωπο κι ἔπαιρναν τὸ Σῶμα τοῦ Κυρίου μὲ προσοχὴ κι εὐλάβεια. Αὐτοὺς ἡ Θεία Κοινωνία τοὺς λάμπρυνε περισσότερο.

Ὁ ἐπίσκοπος παρακάλεσε τὸν Θεὸ νὰ τοῦ ἐξηγή σει αὐτὸ τὸ μυστήριο. Τότε ἄγγελος Κυρίου παρου σιάστηκε καὶ τοῦ εἶπε:

– Ὅσοι κοινωνοῦν μὲ λαμπρὸ πρόσωπο καὶ λευ κὴ στολὴ εἶναι ἁγνοὶ καὶ καθαροί, δίκαιοι καὶ σπλα χνικοί. Αὐτοὶ πλησιάζουν μὲ καθαρὴ συνείδηση, γι’ αὐτὸ τοὺς ἐπισκιάζει ἡ θεία χάρη. Ἀντίθετα, ὅσοι φαίνονται κατάμαυροι εἶναι βυθισμένοι στὴ λάσπη τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν. Ὅσοι ἔχουν ἐρεθισμένα κι ἐξογκωμένα μάτια εἶναι πονηροὶ καὶ ἄδικοι, φθο νεροὶ καὶ ἄπληστοι. Αὐτοὶ ὄχι μόνο δὲν ὠφελοῦνται ἀπὸ τὴ Θεία Κοινωνία, ἀλλὰ καταδικάζονται, γιατὶ τολμοῦν νὰ πλησιάσουν μὲ ἔνοχη συνείδηση χωρὶς μετάνοια καὶ προετοιμασία.

Ἀπὸ τότε ὁ ἐνάρετος ἐπίσκοπος κήρυξε μετάνοια στὸ ποίμνιό του κι ἐμπόδιζε τοὺς ἀναξίους ἀπὸ τὴ Θεία Κοινωνία.

Χριστός γεννάται. Πώς να γιορτάσουμε αληθινά Χριστούγεννα. Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου



Δείτε το βίντεο εδώ: https://youtu.be/KBymgaa2rZE

Η ομιλία αυτή εκφωνήθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας στις 16.12. 2018

 

Σύναξη μελέτης Αγίας Γραφής αρχιμ. π. Σεβαστιανού Τοπάλη Παρασκευή 11-12-2020


Δειτε το βιντεο εδώ: https://youtu.be/edyGTSy3Os8