Ο Βασιλακόπουλος ξαναχτυπά: Πείραμα για το πείραμα;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης, πρ. Αναπλ. Καθηγητής Ποινικού Δικαίου

 

Η Marie von Ebner-Eschenbach, η οποία εκτός από φημισμένη συγγραφέας ήταν και μανιώδης συλλέκτρια ρολογιών, φέρεται να έχει πει ότι «ακόμη κι ένα χαλασμένο ρολόι λέει την αλήθεια δυο φορές την ημέρα». Ο μέγας τηλεοπτικός σταρ καθηγητής Πνευμονολογίας και Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος ξαναχτύπησε! Προσκεκλημένος προσφάτως (για πολλοστή φορά) σε τηλεοπτική εκπομπή, δήλωσε τα ακόλουθα:

Το Ψήφισμα και οι Ομιλίες της Συγκέντρωσης Διαμαρτυρίας ενάντια στο μάθημα της Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης στα σχολεία

 

Ψήφισμα Συγκέντρωσης Διαμαρτυρίας ενάντια στο μάθημα της Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης στα σχολεία 

[Μαρούσι, Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2021]

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών μαζί με το Πανελλήνιο Κίνημα «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά», το οποίο έχει στόχο την ανάδειξη, την υπεράσπιση και την προώθηση των αξιών και των ιδανικών της Ελληνορθόδοξης Οικογένειας, με αφορμή την επιβολή από το Υπουργείο Παιδείας του μαθήματος της «Ολοκληρωμένης ή Συμπεριληπτικής» Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης στα σχολεία από την νηπιακή ηλικία, πραγματοποίησαν Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας ενάντια στο μάθημα αυτό, την Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2021, έξω από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, στο Μαρούσι.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΗΤΑΝ:

1. κα. Μαρία Μαντουβάλου, ιστορικός και καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.
2. κ. Δημήτριος Νατσιός, δάσκαλος
3. κα. Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη, ιατρός Πνευμονολόγος, μέλος του κινήματος «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά»

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΦΩΝΑΞΑΜΕ:

► Η Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση είναι υπόθεση της οικογένειας.

► Οι γονείς δεν παραχωρούμε το δικαίωμα αγωγής των παιδιών μας σε άλλους όταν πρόκειται για προσωπικά - ιδιωτικά θέματα.

► Δεν επιτρέπουμε σε κανένα φορέα να υποβαθμίζει το ρόλο μας και να ανατρέπει τις παραδοσιακές, θρησκευτικές ή οικογενειακές μας αρχές.  

Μετά το πέρας της συγκεντρώσεως εστάλη ψήφισμα στην Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κα. Νίκη Κεραμέως και στους υφιπουργούς κα. Ζέττα Μ.Μακρή και κ. Άγγελο Συρίγο.

Οι κρυφοί αιρετικοί και ο αποστεωμένος ορθολογισμός (Φώτης Κόντογλου)

«Σιγά-σιγά, χωρίς να το καταλάβουμε, οι αιρετικοί πληθαίνουνε μέσα στην Εκκλησία μας, παρεκτός τους απ’ έξω. Οι απ’ έξω αιρετικοί είναι φανεροί. Εδώ θα μιλήσω για τους κρυφούς αιρετικούς, τους κρυφοδαγκανιάρηδες σκύλους, αυτούς που μας φέρνου­νε τον προτεσταντισμό και τον καθολικισμό από τη Δύση, εκεί που πάνε και σπουδάζουνε. Και πως να μην τον φέρουνε; Αργήσανε μάλιστα. Χρόνια και χρόνια γίνεται αυτή η δουλειά. 

Παράξενο θά ‘τανε να μην τον φέρουνε. Αυτοί, όμως, δεν φανε­ρώνονται σαν αιρετικοί, μήτε κ’ οι όμοιοί τους τους θεωρούνε για αιρετικούς. Μιλάνε συχνά, σαν παπαγά­λοι, για ορθοδοξία, αλλά για μια ορθοδοξία «εξελιγμέ­νη», συγχρονισμένη, «ευρωπαϊκή Ορθοδοξία». Τούτη η Ορθοδοξία που έχουμε και που την κληρονονήσαμε από τους πατεράδες μας, είναι παλιά, είναι βλάχικη Ορθοδοξία, που δεν πάει να την έχουνε μοντέρνοι άν­θρωποι, που ζήσανε στην Ευρώπη και στην Αμερική!

Πνευματικὰ μηνύματα (π. Συμεών Κραγιοπούλου)

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ὁσίας Εὐφροσύνης καὶ Παφνουτίου τοῦ πατρὸς αὐτῆς

Ἁγίων Παύλου, Ταττῆς καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν

Ἁγίου Παφνουτίου τοῦ Ἰεροσολυμίτου τοῦ Ἱερομάρτυρος

Ὁσίου Σεργίου τοῦ Θαυματουργοῦ τοῦ Ραντονὲζ

Ὅλοι μας κάποτε θὰ καταλήξουμε στὴν ἄλλη ζωή. Ὁ Θεὸς ὄντως ἔχει ἑτοιμάσει τόπο, ἔχει ἑτοιμάσει τὴ βασιλεία του ἀπὸ καταβολῆς κόσμου γιὰ ὅλους ἐκείνου οἱ ὁποῖοι θὰ πιστέψουν σʼ αὐτὸν καὶ θὰ μείνουν πιστοὶ μέχρι τέλους. Δὲν ἔχει σημασία τί θὰ πάθουμε σʼ αὐτὸν τὸν κόσμο, ποῦ θὰ πᾶμε, ποῦ δὲν θὰ πᾶμε, ποιός θὰ φύγει νωρίτερα καὶ ποιός ἀργότερα. Σημασία ἔχει μιὰ ἡμέρα νὰ βρεθοῦμε ὅλοι μας ἐκεῖ καὶ νὰ ἀνταμωθοῦμε. Καὶ νὰ τὸ εὐχόμαστε.

Καλὸ εἶναι νὰ σκεφτόμαστε αὐτὴ τὴ συνάντηση στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ˙ νὰ προετοιμαζόμαστε γιʼ αὐτὴν καὶ νὰ ζητοῦμε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κληρονομήσουμε τὴ βασιλεία του. Μερικοὶ ἔχουν πολὺ βαθιὰ πίστη καὶ δὲν ἀφήνουν μέσα τους ἴχνος ἀμφιβολίας γιʼ αὐτό: Ἡ ἐδὼ ζωὴ δὲν θὰ κρατήσει πολύ, τελειώνει. Βέβαια ἐδῶ προετοιμάζεται ὁ ἄνθρωπος, καὶ γιʼ αὐτὸ ἔχει μεγάλη ἀξία ἡ ἐδῶ ζωή. Μετὰ εἶναι ποὺ αῤχίζει ἡ ἀληθινὴ ζωή.

Ένα τέρας που λέγεται κατάθλιψη - Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος Ψυχολόγος M.Sc.

Η κατάθλιψη, είναι καρκίνος της ψυχής.

Απλώνεται μέσα σου αργά και κομματάκι-κομματάκι, τρώει τα σωθικά σου.

Γνώρισα ανθρώπους, πολλούς, που ευχότανε να είναι άρρωστοι σωματικά, αρκεί να γλιτώνανε από αυτό το τέρας.

Σταυρός μεγάλος.

Κανένα τέρας όμως δεν ζει παντοτινά.

Ακόμα και όταν όλα μοιάζουν σκοτεινά, αργά ή γρήγορα, πάντα ξημερώνει.

Αρκεί μόνο ένα πράγμα.

Να μην παραιτείσαι. Να μην παραιτείσαι από τον αγώνα σου ποτέ.

Να πολεμάς με λύσσα. Σκυλιασμένα. Με νύχια και με δόντια.

Μόνο μην παραιτείσαι.

Κανένα τέρας αδερφέ μου δεν ζει παντοτινά...

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

Τώρα όλοι μας φοβόμαστε περισσότερο τη σφραγίδα του Αντιχρίστου που θα έρθει…

    Σωζόμαστε, αγαπητή μου, όχι με τους δικούς μας αγώνες, τις αρετές, ούτε ακόμη  με τα καλά μας έργα, αλλά με τον αγώνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο οποίος μας άφησε ως κληρονομιά τον σωτήριο Σταυρό Του. Οι δικοί μας μικροί σταυροί είναι ο μείωση του δικού Του μεγάλου.

    Κουτσαίνουμε πνευματικά και στα δύο πόδια:  δεν μπορώ να ζήσω κατά Θεόν και συχνά ούτε θέλω.  Αυτό δίνει ευρυχωρία στο σφράγισμα, που φοβούνται όλοι τόσο πολύ.  Όμως αυτό το σφράγισμα δεν είναι εξωτερικό.  ο νους, η καρδιά, η ψυχή σφραγίζονται από την αμαρτία, έτσι ώστε τίποτα θείο δεν μπαίνει ποια μέσα στην ψυχή.  Ενώ τα διαβατήρια και οι κάρτες είναι όλα του Καίσαρος.  Κατά τον λόγο Του Κυρίου δώστε τα του Θεού στον Θεό και τα του Καίσαρος στον Καίσαρα.

    Τη σφραγίδα θα μπορέσουν να τη βάλουν μόνο σε αυτόν, που αμετανόητα ζούσε μέσα στην αμαρτία και που έχει αποκοπεί με τη ζωή του από τον κύριο. πριν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου θα έχει σφραγιστεί ο νους με την αμαρτία.

    Οι άνθρωποι σώζονται και θα σώζονται ως τις τελευταίες μέρες του κόσμου- ζουν, εργάζονται, κάποιοι κατά τον νόμο του Θεού, άλλη κατά τα στοιχεία του κόσμου τούτου. Δεν πρέπει να κάθεσαι στο παράθυρο, χωρίς να κάνεις τίποτα, περιμένοντας κάτι.  Θα κατακριθείς μαζί με τους απίστους για απραξία  και για το ότι δεν πολλαπλασίασες το δώρο,  που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός. Για τις νέες ταυτότητες σου έχω ήδη γράψει και δεν θα επαναλαμβάνομαι.  Το σφράγισμα ακολουθεί μόνο την προσωπική απάρνηση του θεού από τον άνθρωπο και όχι την εξαπάτηση.  Η εξαπάτηση δεν έχει νόημα. Ο Κύριος χρειάζεται την αγαπώσα Αυτόν καρδία μας.

    Αυτό το οποίο ετοιμάζεστε να τρέξετε μακριά, θα σας βρει παντού. Και στα βάθη των δασών και στην πρωτεύουσα:  το νέο σύστημα απογραφής μπαίνει σε εφαρμογή. Εμείς όλοι θα έπρεπε να τρέχουμε να ξεφύγουμε όχι από τους υπολογιστές (την τεχνολογία),  αλλά από τις προσωπικές μας αμαρτίες. Μα όχι, εμείς τις φροντίζουμε, τις τρέφουμε μέχρι αηδίας και ζούμε απολαμβάνοντάς τις. 

    Η Γραφή προειδοποιεί  τους ανθρώπους ότι θα έρθουν καιροί δύσκολοι, επειδή οι άνθρωποι θα είναι περισσότερο υπερήφανοι,  αλαζόνες και φιλάργυροι, παρά φιλόθεοι.  Αλλά για κίνδυνο από την τεχνολογία πουθενά δεν έχει γίνει λόγος.  Το ότι θα τρέξουν απ’ τη δύση στην ανατολή και απ’ την ανατολή στη δύση, επίσης είναι γνωστό και όλα αυτά θα γίνονται υπό την καθοδήγηση του εχθρού.  Ο Θεός όμως είναι παντού και τα τέκνα Του θα τα βοηθήσει παντού.

    Τι να πω για τον έλεγχο και την απόλυτη παρακολούθηση, με τα οποία τόσο τρομοκρατούνται οι απλοί άνθρωποι; Πότε και σε ποιο κράτος δεν υπήρχαν μυστικές υπηρεσίες; Όλα υπήρχαν... κι όλα υπάρχουν... και θα υπάρχουν... όμως τίποτα δεν εμποδίζει τον πιστό άνθρωπο να σωθεί. Καθένας προχωρά στη ζωή από τη σταυρική οδό, ξεπερνώντας τα όλα με την πίστη. Ο πιστός τα δέχεται όλα από το χέρι του Θεού, με τη βεβαιότητα ότι όλα τον προάγουν προς τη σωτηρία. 

    Τώρα όλοι μας φοβόμαστε περισσότερο τη σφραγίδα του Αντιχρίστου,  που θα έρθει εν καιρώ, σε καιρό που δεν ξέρουμε αν θα μας βρει ζωντανούς.  Και η σφραγίδα της προσωπικής μας αμαρτίας, από λίγων μόνο το μυαλό πέρνα σαν σκέψη.  Όμως αυτή ακριβώς είναι που παραδίνει τον άνθρωπο στην εξουσία των αντίχριστων στοιχείων και έργων Και αποτελεί πραγματική προεικόνιση εκείνης της σφραγίδας -  αυτή είναι που πρέπει ουσιαστικά να φοβόμαστε! Τίποτα θεϊκό δεν περνά μέσα από αυτή την τρομερή σφραγίδα της αμαρτίας, με σφράγισε νου και την καρδιά μας.

Αρχιμανδρίτης Ιώαννης Κρεστιάνκιν της Μοής των Σπηλαίων του Πσκώφ

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

Σχολεία ελληνικά ή «δομές φιλοξενίας» του ΟΗΕ;

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός   

«Όλα γίνονται στην Ελλάδα σαν να μας κινεί ένα θανάσιμο μίσος για τη λαλιά μας. Το κακό είναι τόσο μεγάλο που μόνο σαν φαινόμενο ομαδικής ψυχοπάθειας θα μπορούσε να το εξηγήσει κανείς… Στα χρόνια μας, πρέπει να μην το ξεχνάμε, το ζήτημα δεν είναι πια αν θα γράφουμε καθαρεύουσα ή δημοτική. Το τραγικό ζήτημα είναι αν θα γράφουμε ή όχι ελληνικά ή ένα οποιοδήποτε ελληνόμορφο εσπεράντο. Δυστυχώς όλα γίνονται σαν να προτιμούμε το εσπεράντο∙ σαν να θέλουμε να ξεκάνουμε με όλα τα μέσα τη γλώσσα μας». Αυτά ειπώθηκαν πριν από 60 χρόνια από τον τροπαιούχο νομπελίστα μας ποιητή Γεώργιο Σεφέρη, σε μια εποχή που μακαρίζεται σε σχέση με την δική μας.

Το θανάσιμο μίσος στις μέρες μας δεν είναι μόνο για την «λαλιά μας». Θανάσιμο μίσος και διωγμός «κινεί» το υπουργείο Παιδείας, απροκάλυπτα πια, για ό,τι ελληνικό, για ό,τι έχει άρωμα Ορθοδοξίας. Υπουργείο Παιδείας! Το πιο ύπουλο και επικίνδυνο υπουργείο στην πατρίδα.

Κατοικητήριο «κρυφοδαγκανιάρηδων», που υφαίνει το σάβανο του Γένους. Είμαι τριάντα και χρόνια στην μάχιμη εκπαίδευση. Καημό το έχω να μας αποσταλεί μια εγκύκλιος από τους «άπιστους γραμματισμένους» του υπουργείου που να προβάλλει, να προωθεί, να προτρέπει τους δασκάλους να διδάξουν κάτι που να αφορά την πατρίδα, την παράδοσή της, την πίστη της, την αξία του υγιούς οικογενειακού θεσμού τα πολυτίμητα τζιβαϊρικά, δηλαδή, που είναι καταφύγιο και παραμυθία όταν μας βρίσκει το κακό και θολώνει ο νους μας. Δεν έχουμε μέλλον ως λαός ιστορικός με αυτά που συμβαίνουν στην εκπαίδευση. Οι νεκροθάφτες της πατρίδας ρίχνουν τις τελευταίες φτιαριές. Κουραστήκαμε, σιχαθήκαμε τις μεταρρυθμίσεις, τις αναγεννήσεις και τις επανακινήσεις τους. Τα σχολεία δεν είναι πλέον ελληνικά. Είναι «δομές φιλοξενίας» ανέστιων πνευματικά νέων που απλώς μιλούν ελληνικά και αυτά σπασμένα.   

Γιώργος Κασιμάτης: Αυτά που επιβάλουν δεν έχουν ξαναγίνει στην ιστορία της ανθρωπότητας

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ!

σχόλιο Γ.Θ : Κάθε Έλληνας πρέπει να βρει χρόνο να παρακολουθήσει αυτή την ομιλία

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ Πρὸς τὸν Μητροπολίτη Λαρίσης καὶ Τυρνάβου Κ.κ. Ἱερώνυμο (Νικολόπουλο), περὶ τῆς ἰσχυρῆς προτροπῆς του ὑπὲρ τοῦ ἐμβολιασμοῦ

Σεβασμιώτατε, εὐλογεῖτε

Μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη ἐξέλιξη, τῆς δημοσίας προτροπῆς πρὸς τὸ ποίμνιό σας νὰ ἐμβολιαστεῖ, ὡς καὶ τὴν διευκόλυνση τοῦ ἐμβολιασμοῦ μὲ τὴν προσωρινὴ ἐγκατάσταση κινητῶν μονάδων σὲ προαύλια ἱερῶν ναῶν, θεωρήσαμε ὑϊκὸ καθῆκον μας νὰ κρούσουμε ταπεινὰ κώδωνα πνευματικοῦ, πρωτίστως, κινδύνου, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ἀπευθυνόμαστε σὲ Ἐπίσκοπο «ἑπόμενον τοῖς Ἁγίοις ἡμῶν Πατράσι», ὁ ὁποῖος:

- πιστεύει πὼς ἡ Ἁγία Τριὰς ἡ ἐν Μονάδι εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ὁ Δημιουργὸς καὶ κυβερνήτης τῶν πάντων -ἔτσι ὅπως στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν Ἱερὰ Παράδοσι τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς, Νύμφης τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διὰ τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου, τῶν Προφητῶν, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων καὶ τῆς Συμφωνίας τῶν Ἁγίων καὶ Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν ἅπαξ καὶ διὰ παντὸς Αὐτὸς ἀποκαλύπτεται

Με έναν δικό μου τρόπο… - Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος Ψυχολόγος M.Sc.

Το θέμα δεν είναι, το αν αγαπάς.

Το θέμα είναι, το πως αγαπάς.

Είδα άνδρες, από αγάπη, να εγκλωβίζουν σε μια κόλαση τις γυναίκες τους.

Είδα μανάδες, από αγάπη, να αγκιστρώνονται πάνω στα παιδιά τους.

Είδα ανθρώπους, από αγάπη να πνίγουνε τους συνανθρώπους τους.

Είδα κυβερνήσεις ‘’από αγάπη’’ να θέλουν όλους να τους σώσουν.

Όλοι αγαπάμε.

Το πρόβλημα είναι ότι αγαπάμε με έναν δικό μας τρόπο…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

Ἐμβόλιμο σχεδίασμα

https://www.youtube.com

πηγή: https://ellasnafs.blogspot.com/

Πνευματικὰ μηνύματα (π. Συμεών Κραγιοπούλου)

 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου Θέκλης

Συνάξεως τῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης στὰ Κύθηρα

Ὁσίου Κόπριος

Ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου

Καθὼς ταπεινοῦται ἡ ψυχή, ἀποκτᾶται τὸ πένθος τῆς μετανοίας, ἐκ τοῦ ὁποίου γεννᾶται ἡ χαρά, διαβάζουμε στὰ γραπτὰ τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦ. Αὐτὰ εἶναι λέξεις, ἀλλὰ ἄν τὶς πάρεις σοβαρά, σοῦ ἀνοίγουν δρόμο πνευματικό. Ἐμεῖς τὰ ἀκοῦμε αὐτά, ἀλλὰ ἀπὸ μιὰ πλευρὰ λίγο καταλαβαίνουμε τί θὰ πεῖ πενθεῖς γιὰ τὶς ἁμαρτίες. Καὶ ὅμως, αὐτὸ συγχρόνως γεμίζει τὴν ψυχή σου χαρά. Τὸ ἐξηγεῖ παρακάτω: Εἶναι καλὸν νὰ συνηθίσῃς τὴν ψυχὴν νὰ σκέπτηται: ‘‘Θὰ καίωμαι εἰς τὰς φλόγας τῆς κολάσεως’’.

Ξέρετε πόσο καλὸ σοῦ κάνει, ὅταν νιώθεις ὅτι εἶσαι ἄξιος γιὰ τὴν κόλαση, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ τρυπώνει μέσα στὴν ψυχή σου ἡ βεβαιότητα αὐτή; Ναί, ὁ Θεὸς ὅμως δὲν θὰ μὲ πάει ἐκεῖ˙ θὰ μὲ πάει στὸν παράδεισο. Γιʼ αὐτὸ πέθανε ὁ Κύριος: γιὰ νὰ μᾶς σώσει, ἀκόμη κι ἄν εἴμαστε χίλιες φορὲς ἄξιοι γιὰ τὸν ἅδη. Πόσο ὠφελεῖται κανείς, ὅταν ἀρχίσει νὰ τὰ μελετᾶ αὐτὰ μέσα στὴν ψυχή του!

Ἑρμηνεία στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας καὶ Ἰσαποστόλου Θέκλης ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ''

 ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΘΕΚΛΗΣ

Β΄ Τιμ. 3, 10-15

Μιὰ προφητεία

«Πονηροὶ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν

ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι»

(Β. Τιμ. 3, 13)

    Ὁ Παῦλος, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ὁ Παῦλος εἶνε ὁ κορυφαῖος ἀπόστολος. Ὅπως εἴπαμε καὶ ἄλλοτε, ὁ Παῦλος, πρὶν πιστέψη στὸ Χριστό, ἦταν ἐχθρὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ καταδίωκε μὲ φανατισμὸ τοὺς χριστιανούς. Ἀλλʼ ὅταν πίστεψε στὸ Χριστό, ἔγινε ὁ πιὸ θερμὸς καὶ δραστήριος μαθητὴς καὶ ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ. Εἴκοσι περίπου χρόνια δὲν ἔπαψε μέρα καὶ νύχτα νὰ ἐργάζεται γιὰ τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ. Πῆγε παντοῦ, σʼ ἀνατολὴ καὶ δύσι, καὶ κήρυξε μὲ δύναμι τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἔκαμε χιλιάδες ἀνθρώπους νὰ πιστέψουν στὸ Χριστὸ καὶ νὰ γίνουν πιστοὶ καὶ ἀφοσιωμένοι όπαδοί του. Τέλος συνελήφθηκε καὶ φυλακίστηκε. Φυλακισμένος μέσα στὶς φυλακὲς τῆς Ρῶμης καὶ περιμένοντας ἀπὸ μέρα σὲ μέρα νʼ ἀνοίξη ἡ φυλακή, ὄχι γιὰ νὰ έλευθερωθῆ, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὸν πάρουν καὶ νὰ τὸν πᾶνε στὸν τόπο τῆς ἐκτελέσεως, ὁ Παῦλος δὲν ἔχασε τὸ θάρρος του. Ἀντιθέτως μὲ βαθειὰ πίστι, καὶ ἐλπίδα στὸ Χριστό, περνοῦσε τὶς τελευταῖες μέρες τῆς ζωῆς του. Μέσʼ στὸ κελλὶ τῆς φυλακῆς δὲν ἔμεινε ἀργός. Μέρα καὶ νύχτα ἔγραφε ἐπιστολές, τὶς τελευταῖες ἐπιστολὲς πρὸς τοὺς ἀγαπημένους μαθητάς του καὶ χριστιανούς.

Πνευματικὰ μηνύματα (π. Συμεών Κραγιοπούλου)

 

ΠΕΜΠΤΗ 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Συλλήψεως τοῦ Προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Ἁγίου Νικολάου τοῦ παντοπώλη τοῦ Νεομάρτυρος ἀπὸ τὸ Καρπενήσι

Ἁγίας Ραΐδος τῆς Παρθένου

Ὁσίων Ξανθίππης καὶ Πολυξένης τῆς Παρθένου

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Νεομάρτυρος τοῦ ἐξ Ἀγαρηνῶν

Ἁγίου Γρηγορίου Μητροπολίτου Ἄργους

Κάποτε εἶπε ὁ Χριστὸς στοὺς μαθητάς του: «Δὲν ζητήσατε τίποτε μέχρι τώρα». Ἀπὸ πνευματικῆς ἀπόψεως οὔτε σʼ αὐτὸ τὸ σημεῖο δὲν ἔχουμε φτάσει, δηλαδὴ νὰ ζητοῦμε. Πιὸ συγκεκριμένα: Πιάνεις τὸν ἑαυτό σου νὰ κατηγορεῖ, καὶ δὲν πάει τὸ μυαλό σου ὅτι δὲν εἶναι καλό. Νὰ συνειδητοποιήσεις ὅτι εἶναι ἐλάττωμα καὶ νὰ γίνει αἴτημά σου συνεχές: «Μὴν ἐπιτρέψεις, Θεέ μου, ξανὰ νὰ κατηγορήσω κανέναν. Βοήθησέ με νὰ λέω ὅλο καλὰ λόγια γιὰ τοὺς ἄλλους». Ἤ, καλεῖσαι νὰ ταπεινωθεῖς, νὰ κάνεις ὑπακοὴ στὸν Θεό. Καὶ δὲν τὸ κάνεις, οὔτε πάει τὸ μυαλό σου ὅτι δὲν ἐνεργεῖς σωστά. Αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι δὲν στρώνεσαι κάτω νὰ πεῖς: «Θεέ μου! Οὔτε ὑπακοὴ ἔχω οὔτε ὑπομονὴ οὔτε πραότητα. Εἶμαι αὐτὸς ποὺ εἶμαι». Καὶ νὰ παρακαλέσεις μὲ ὅλη τὴ δύναμή σου: «Δώσε μου, Κύριε, πραότητα καὶ διάθεση νὰ ὑπακούω. Βοήθησέ με στὴν πράξη νὰ ὑπακούω, νὰ δέχομαι νὰ κόβεται τὸ θέλημά μου, νὰ μὴν ἀντιδρῶ».

Πότε οἱ Συνοδικές Ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν ἤ τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων εἶναι ἀποδεκτές καί ἔχουν δεσμευτικό χαρακτῆρα γιά τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας;

Εἰσήγηση τοῦ κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη τ. Καθηγητῆ τῆς Δογματικῆς τοῦ ΑΠΘ, ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ: «Ἡ πρόκληση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ σήμερα», ἀφιερωμένη στή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ 

(μέ τήν προσθήκη τῶν ἀπαντήσεων του σέ ἐρωτήματα πού τοῦ τέθηκαν κατά τήν συζήτηση) 

    Σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

    Πρίν περάσω στό θέμα τῆς Εἰσηγήσεώς μου, θά ἤθελα νά ἀναφερθῶ ἐπιγραμματικά στό τιμώμενο πρόσωπο τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ. Ὁ π. Γεώργιος πρωτοστάτησε -τά τελευταῖα κυρίως χρόνια- στούς πνευματικούς ἀγῶνες πού ἀφοροῦσαν στήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως καί τήν αὐθεντικότητα τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Τόσο ὁ κατ’ ἰδίαν, ὅσο καί ὁ δημόσιος λόγος του ἑστίαζε στό Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του. Γι’ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησιολογία ἦταν τό ἐπίκεντρο τῶν ἐνδιαφερόντων του, τό ὁποῖο διαπερνοῦσε ἀξονικά ὅλες τίς ἐπιστημονικές, ἐκκλησιαστικές καί κοινωνικές παρεμβάσεις του, ἀδιαφορώντας γιά τό ὁποιοδήποτε προσωπικό τίμημα καί μή κάνοντας ἐκπτώσεις στά δόγματα καί τό ὁμολογιακό φρόνημά του. Αἰωνία του ἡ μνήμη!

    Ὁ Συνοδικός θεσμός στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό θεσμικό ἐκεῖνο ὄργανο πού παίρνει ἀποφάσεις, οἱ ὁποῖες ἀφοροῦν στή Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἐπακριβῆ διατύπωση τῶν δογμάτων της. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Συνοδικότητα ἀποτελεῖ τόν ἁγιοπνευματικό ἐκεῖνο τρόπο, μέ τόν ὁποῖο ὁριοθετοῦνται ἀδιαμφισβητήτως ἡ πίστη καί ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Μέ αὐτόν τόν τρόπο διασφαλίζεται ἡ θεσμική ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἡ οἰκουμενικότητά της. Ὁ Συνοδικός θεσμός, δηλαδή, ἀποτελεῖ τήν ἔκφραση τῆς ἑνότητας τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν μεταξύ τους, ἀλλά καί τήν ἔκφραση τῆς μίας Ἐκκλησίας ἀνά την Οἰκουμένη.

    Ἡ Συνοδικότητα, ὡς θεσμικός τρόπος ἐκφράσεως τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει δογματικές προϋποθέσεις. Οἱ προϋποθέσεις αὐτές ἀνάγονται στήν Ἁγιοτριαδική ζωή, στό ἐπίπεδο ὅμως τῆς θείας Οἰκονομίας, καί θεμελιώνονται κατεξοχήν στό Χριστολογικό δόγμα, ἀλλά καί κατ’ ἐπέκταση στήν ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας, νοουμένης ὡς μυστηριακοῦ σώματος τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ.

    Χωρίς αὐτές τίς προϋποθέσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν βιωματικό καί γι’ αὐτό προσδιοριστικό χαρακτῆρα, ἡ Συνοδικότητα τῆς Ἐκκλησίας κενώνεται ἀπό τό οὐσιαστικό περιεχόμενό της καί καταντᾶ ἕνας ἀνθρώπινος θεσμός, ὁπότε ἐκπίπτει ἀπό τόν ἐκκλησιαστικό χαρακτῆρα του.

Όσιος Παΐσιος: Πώς πρέπει να κινείται με διάκριση και φωτισμό ο δάσκαλος στο σχολείο!

 

Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994).

Γέροντα, μερικές φορές οι δυσκολίες των εκπαιδευτικών στο σχολείο προέρχονται πιο πολύ από τους συναδέλφους.

– Θέλει πολλή διάκριση και φωτισμό στην εποχή μας, για να κινηθή σωστά ο καθένας ανάμεσα στους συναδέλφους του. Για την κάθε περίπτωση χρειάζεται πολλή σύνεση και θείος φωτισμός.

Ακόμη και να μη δείχνη μερικές φορές ότι πιστεύει. Να κινήται αθόρυβα και πιο πολύ να τους μιλάη με την σωστή ορθόδοξη ζωή του. Έτσι θα βοηθήση, χωρίς να ερεθίση. Ιδίως στην εκπαίδευση μερικά πράγματα είναι σαν ένας όγκος, που άλλοτε είναι καλοήθης και άλλοτε κακοήθης. Αν πάρουμε μια θέση με μια λογική, θα κάνουμε πολύ κακό αντί για καλό. Αν γίνη επέμβαση και ο όγκος είναι κακοήθης, θα κάνη μετάσταση. Θέλει λίγη καυτηρίαση προσεκτικά.

 

Πάντως, Γέροντα, και οι εκπαιδευτικοί που θέλουν να κάνουν δουλειά δυσκολεύονται, γιατί είναι δεσμευμένοι.
– Άμα θέλη κανείς, μπορεί να βρη τρόπο να κάνη δουλειά. Μπόρεσαν και βρήκαν τρόπο στα άθεα καθεστώτα και δεν μπορούν να βρουν εδώ; Στην Βουλγαρία πήγε κάποιος από ‘δω και μοίρασε σταυρουδάκια στα παιδιά ενός σχολείου. Ένας όμως του κόμματος που στεκόταν εκεί κοντά τον είδε. Η δασκάλα, μόλις τον αντιλήφθηκε, πήγε και πήρε τα σταυρουδάκια από τα χέρια των παιδιών και τα μάλωσε που τα πήραν. Αλλά όταν έφυγε εκείνος ο άθεος, η δασκάλα τα μοίρασε μόνη της στα παιδάκια.

Είδες πώς η δασκάλα ήταν εντάξει και με τον νόμο και με τον Θεό;

Βλέπεις και οι δάσκαλοι στην Μικρά Ασία, μέσα σ’ εκείνα τα δύσκολα χρόνια, πόσα πρόσφεραν! Γιατί δούλευαν με την καρδιά τους. Πονούσαν, είχαν ευλάβεια, θυσιάζονταν.

ΟΤΑΝ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ…

 

“Συ δ’ ουκ επαιδεί, τώνδε χωρίς ει φρονείς;”

(Πώς τολμάς εσύ και έχεις διαφορετική άποψη από τους υπόλοιπους συμπολίτες σου;)

Σοφοκλέους τραγωδία “Αντιγόνη”

Έκπληκτος και εξοργισμένος, απευθύνεται ο Κρέων, προσωρινός βασιλιάς των Θηβών, μετά τον θάνατο του Οιδίποδα και τον αλληλοσκοτωμό των γιων του, Πολυνείκη και Ετεοκλή, προς την Αντιγόνη, ηρωίδα της ομώνυμης τραγωδίας του μεγάλου τραγικού μας ποιητή, του 5ου π.Χ αι. Σοφοκλέους. Και ο λόγος; Επειδή αυτή, μια γυναίκα, τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά της στην παράλογη διαταγή του για απαγόρευση της ταφής του αγαπημένου της αδελφού Πολυνείκη.

Η στυγνή εξουσία, την οποία εκπροσωπεί ο Κρέων και ο κάθε Κρέων οιασδήποτε εποχής, δεν ανέχεται τις ελεύθερες φωνές ούτε πολίτες με ψυχικό σθένος και αγωνιστικό φρόνημα, που να υπερασπίζονται παραδεδομένες αξίες, το άγραφο θεϊκό δίκαιο και το δικαίωμα να υπακούν στην εσωτερική τους φωνή, αυτήν που υπαγορεύει η συνείδησή τους.

Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ - Βίος του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου μέρος 1ο

https://youtu.be/Mx1ZyUVkm-I

 

Σύλληψις τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννη

 

Ἔτσι προφήτευσε ὁ προφήτης Ἠσαΐας γιὰ τὸν Πρόδρομο τοῦ Κυρίου, Ἰωάννη: «Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ». Δηλαδή, φωνὴ ἀνθρώπου, ποὺ φωνάζει στὴν ἔρημο καὶ λέει: «Ἑτοιμάστε τὸν δρόμο, ἀπ’ ὅπου θὰ ἔλθει ὁ Κύριος σὲ σᾶς. Κάνετε ἴσιους καὶ ὁμαλοὺς τοὺς δρόμους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους θὰ περάσει». Ξεριζῶστε, δηλαδή, ἀπὸ τὶς ψυχές σας τὰ ἀγκάθια τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν καὶ ρίξτε μακριὰ τὰ λιθάρια τοῦ ἐγωισμοῦ καὶ τῆς πώρωσης καὶ καθαρίστε μὲ μετάνοια τὸ ἐσωτερικό σας, γιὰ νὰ δεχθεῖ τὸν Κύριο.

Ἡ φωνὴ αὐτή, ποὺ ἦταν ὁ Ἰωάννης, γεννήθηκε μὲ θαυμαστὸ τρόπο. Ὁ Πατέρας του Ζαχαρίας ἦταν ἱερέας. Τὴν ὥρα τοῦ θυμιάματος μέσα στὸ θυσιαστήριο, εἶδε ἄγγελο Κυρίου, ποὺ τοῦ ἀνήγγειλε, ὅτι θὰ ἀποκτοῦσε γιὸ καὶ θὰ ὀνομαζόταν Ἰωάννης. Ὁ Ζαχαρίας σκίρτησε ἀπὸ χαρά, ἀλλὰ δυσπίστησε. Ἡ γυναῖκά του ἦταν στείρα καὶ γριά, πῶς θὰ γινόταν αὐτὸ ποὺ ἄκουγε; Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ εἶπε ὅτι γιὰ νὰ τιμωρηθεῖ ἡ δυσπιστία του, μέχρι νὰ πραγματοποιηθεῖ ἡ βουλὴ τοῦ Θεοῦ, αὐτὸς θὰ ἔμενε κωφάλαλος. Πράγματι, ἡ Ἐλισάβετ συνέλαβε, καὶ μετὰ ἐννιὰ μῆνες ἔκανε γιό. Μετὰ ὀκτὼ ἡμέρες, στὴν περιτομὴ τοῦ παιδιοῦ, οἱ συγγενεῖς θέλησαν νὰ τοῦ δώσουν τὸ ὄνομα τοῦ πατέρα του, Ζαχαρία. Ὅμως, ὁ Ζαχαρίας, ἔγραψε ἐπάνω σὲ πινακίδιο τὸ ὄνομα Ἰωάννης. Ἀμέσως δέ, λύθηκε ἡ γλώσσα του, καὶ ἡ χαρὰ γιὰ ὅλους ἦταν μεγάλη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἡ πρῴην οὐ τίκτουσα, στεῖρα εὐφράνθητι. Ἰδοὺ γὰρ συνέλαβες, Ἡλίου λύχνον σαφῶς, φωτίζειν τὸν μέλλοντα, πᾶσαν τὴν οἰκουμένην, ἀβλεψίᾳ νοσοῦσαν. Χόρευε Ζαχαρία, ἐκβοῶν παρρησίᾳ· Προφήτης τοῦ Ὑψίστου, ἐστὶν ὁ μέλλων τίκτεσθαι.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.
Εὐφραίνεται λαμπρῶς, Ζαχαρίας ὁ μέγας, καὶ ἡ πανευκλεής, Ἐλισάβετ ἡ σύζυξ, ἀξίως συλλαμβάνουσα, Ἰωάννην τὸν Πρόδρομον, ὃν Ἀρχάγγελος, εὐηγγελίσατο χαίρων, καὶ οἱ ἄνθρωποι, ἀξιοχρέως τιμῶμεν, ὡς μύστην τῆς χάριτος.

Μεγαλυνάριον.
Στεῖρα καὶ πρεσβῦτις θείᾳ βουλῇ, καρπὸν συλλαμβάνει, τὸν ὑπέρτερον Προφητῶν, τὸν τὴν ἀκαρπίαν, ψυχῶν μέλλοντα τέμνειν, ἀξίνῃ μετανοίας· ὃν μεγαλύνομεν.

Πηγή: https://www.synaxarion.gr/gr/sid/715/sxsaintinfo.aspx

Πνευματικὰ μηνύματα (π. Συμεών Κραγιοπούλου)

 

ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ἁγίου Φωκᾶ Ἐπισκόπου Σινώπης τοῦ Ἱερομάρτυρος καὶ Θαυματουργοῦ

Ἁγίου Φωκᾶ τοῦ κηπουροῦ

Ἁγίων Ἰσαὰκ καὶ Μαρτίνου

Ὁσίου Κοσμᾶ τοῦ Ζωγραφίτου

Ἁγίων Εἴκοσι Ἕξι Ὁσιομαρτύρων Ζωγραφιτῶν

Τί συμβαίνει στὸν ἴδιο τὸν Χριστό; Καρφώνεται πάνω στὸν σταυρό, καὶ δεξιὰ καὶ ἀριστερά του εἶναι δύο ληστές. Ὁ ἕνας, καταδικασμένος καὶ αὐτός, κάτι ἔχει ἀκούσει γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ λέει: «Ἄν εἶσαι Θεός, κατέβα ἀπὸ τὸν σταυρὸ καὶ σώσε καὶ ἐμᾶς».

Ὅπως οἱ δύο ληστὲς δὲν εἶναι πάνω στὸν σταυρὸ χάριν τοῦ Χριστοῦ – ὄχι˙ αὐτοὶ εἶναι καρφωμένοι γιὰ ἐγκλήματα ποὺ ἔκαναν – ἔτσι καὶ ἐμεῖς σταυρωνόμαστε μὲ τὰ διάφορα βάσανα ποὺ περνοῦμε σʼ αὐτὸν τὸν κόσμο. Ἄλλο ἦταν ἐκεῖνο ποὺ πέρασαν οἱ Μάρτυρες. Ἐκεῖ ἡ Ἐκκλησία σταυρωνόταν στὸ πρόσωπό τους. Ἐμεῖς ὅμως οἱ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουμε τὰ βάσανά μας, ἀλλὰ συγχρόνως ἀνήκουμε στὴν Ἐκκλησία, ὄχι λίγες φορὲς θὰ εἴπαμε λόγια σὰν αὐτὰ τοῦ ληστῆ αὐτοῦ! Μπορεῖ νὰ μὴν τὰ εἴπαμε ὠμά, ὅπως ἐκεῖνος - «ἄν εἶσαι Θεός...» - ἀλλὰ θὰ θέλαμε νὰ συμβεῖ ἔτσι. Πόσο λάθος ὅμως κάνουμε! Πόσο εἴμαστε μακριὰ ἀπὸ τὸ νόημα τοῦ σταυροῦ!

Πνευματικὰ μηνύματα (π. Συμεών Κραγιοπούλου)

ΤΡΙΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ἀπόδοσις τῆς Παγκόσμιας Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

Ἁγίου Κορδάτου τοῦ Ἀποστόλου ἐκ τῶν Ο΄ τοῦ ''ἐν Μαγνησίᾳ''

Προφήτου Ἰωνᾶ

Ὁσίου Ἰωνᾶ τοῦ Σαββαΐτου

Ἁγίου Πλάτωνος Ἀϊβαζίδη

Ἀνακομιδῆς Ἱερῶν Λειψάνων Ἁγίου Δημητρίου Μητροπολίτου Ροστόφ

Ὁ ἄνθρωπος ἔχει τὴν τάση νὰ ξεγκλιστρήσει. Κάνει τὸν χριστιανό, τὸν εὐλαβή, τὸν φιλακόλουθο, ἀλλὰ τελικὰ γιὰ νὰ περισωθεῖ ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος. Ὄχι! Πρέπει νὰ πεθάνει αὐτὸ τὸ εἴδωλο ποὺ τὸ ἔχουμε θεό μέσα μας, καὶ νὰ μὴ μᾶς τὸ θίξουν, μὴ τυχὸν δυσκολευτεῖ καὶ στενοχωρηθεῖ˙ καὶ γίνεται ἡ ὕπαρξή μας ἕνα ἀλλόκοτο πράγμα. Τόσα χρόνια χριστιανοί, ἔχουμε ἴχνος ἀληθινῆς ἀρετῆς καὶ πνεῦμα Χριστοῦ; Μᾶς χορεύει ὁ διάβολος ὅπως θέλει.

Ὁ Κύριος λέει: Ἰδοὺ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων. Ποιός χριστιανὸς ἔχει τέτοιο πνεῦμα στὴν καθημερινὴ ζωή; Τοὐναντίον, ἤ κατηγορεῖ τοὺς ἄλλους, ποὺ πράγματι ἐμφανίζονται ὡς λύκοι νὰ τὸν φᾶνε, ἤ ὁπλίζεται τάχα μὲ τὴ μιὰ δύναμη καὶ μὲ τὴν ἄλλη, γιὰ νὰ τὰ βγάλει πέρα μὲ τοὺς λύκους. Πόσο ψεύτικο εἶναι τὸ «χριστιανικό» μας πνεῦμα! Δὲν ἐενργεῖ μέσα μας ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ἡ δύναμη καὶ μεταμορφώνει ὄντως τὸν ἄνθρωπο.

Της απωλείας ημών το κεφάλαιον … Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης

 

(ΦΩΤ.ΕΡΑ Fernando Bizzera Jr)

Κεφάλαιον 1ο: Δεν βαριέσαι… είπαμε μια κουβέντα παραπάνω

Ικανός αριθμός επιστημόνων, πολιτικών και άλλων συμπατριωτών μας με θέσεις ευθύνης βεβαίωναν πριν από μήνες το πανελλήνιο ότι τα εμβόλια για τον SARS-CoV-2 «είναι αποτελεσματικά και απόλυτα ασφαλή» ή «είναι αποτελεσματικά και εκατό στα εκατό ασφαλή».

Η καινοφανής στην ιστορία των βιολογικών-ιατρικών επιστημών τοποθέτηση αυτή, όπως ήταν αναμενόμενο, αποδείχτηκε ήδη με δραματικό τρόπο για αρκετούς συνανθρώπους μας αναληθής.

Η πέρα από αμφιβολία ευθύνη έγκειται στην λέξη «απόλυτα» και σ’ εκείνο το μαγικό 100%. Κάποιοι απ’ αυτούς που εξέφρασαν την εξωφρενική αυτή ανακρίβεια, συνεχίζουν τις δημόσιες τοποθετήσεις τους χωρίς αιδώ∙ μάλιστα, κουνάν και αυστηρά το δάχτυλο σε όσους επιλέγουν να μην εμβολιαστούν.

Αλλά δεν βαριέσαι… Πάνω στον ενθουσιασμό τους είπαν τότε και μια κουβέντα παραπάνω βρε αδερφέ… Μην το κάνουμε θέμα.

Κεφάλαιον 2ο: Δεν δικαιούσαι διά να ομιλείς

Πρόσφατα σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου Εφραίμ, αφού τοποθετήθηκε υπέρ του εμβολιασμού και τον συνέστησε, προέτρεψε τους κληρικούς που διαφωνούν να κρατήσουν τη γνώμη τους για τον εαυτό τους και να μην «προπαγανδίζουν» κατά του εμβολιασμού.

Δηλαδή, την ώρα που ο ίδιος ασκεί το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της δημόσιας έκφρασης των στοχασμών του, ακριβώς την ίδια ώρα προτρέπει κάποιους αδελφούς του να το αποποιηθούν. Προφανώς, επειδή έχουν αντίθετη άποψη. Για τον ίδιο λόγο θεωρεί ότι αυτοί «προπαγανδίζουν».

Να φανταστώ ότι εκείνος κάνοντας ακριβώς το ίδιο (σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα δημοσιότητας) δεν προπαγανδίζει, αλλά απλώς κοινοποιεί κάποιες πατρικές του συμβουλές.

Κεφάλαιον 3ο: Ποια πολυφωνία;

Η προβολή της άποψης αυτών που είναι υπέρ του εμβολιασμού, σε σχέση με αυτούς που στέκονται κριτικά απέναντί του, είναι απολύτως ετεροβαρής – αυτό το αντιλαμβάνονται και οι πέτρες.

Σχηματικά, σε αυτήν την αντιγνωμία εάν οι διαφωνούντες είναι ο Δαβίδ, το όλο σύστημα της κάθε μορφής εξουσίας της χώρας που όχι μόνο προτρέπει διά του λόγου, αλλά και επιβάλει με σκληρά μέτρα τον εμβολιασμό, ισοδυναμεί με δέκα χιλιάδες πάνοπλους Γολιάθ.

Και κάπου εκεί εμφανίζεται κι ο ηγούμενος (βλ. κεφάλαιον 2)να πει γλυκά-γλυκά και πατρικά στον Δαβίδ την ώρα που αυτός δέχεται έναν ορυμαγδό από βέλη και ακόντια, πως δεν πρέπει να αμυνθεί πετώντας πετρούλες με το σφεντονάκι του, γιατί δεν είναι σωστό…

Κεφάλαιον 4ο: Ανοίκειες γενικεύσεις

Λυπάμαι που ακούω την άποψη συναδέλφων επιστημόνων, αλλά και πολλών άλλων ακόμα, ότι με την πράξη του συγκεκριμένου εμβολιασμού δηλώνουμε την εμπιστοσύνη μας στην επιστήμη.

Αυτή η θεώρηση είναι λανθασμένη και αντιεπιστημονική.

Ακόμα χειρότερα: πρόκειται για απαράδεκτη γενίκευση γκουρουϊστικού χαρακτήρα που είναι καταφανώς παράλογη. Η επιστημονική αλήθεια που έχει παγιωθεί μετά από πολύχρονες δοκιμές και μελέτες δεν συμποσούται με μια επιστημονική υπόθεση που βρίσκεται ακόμα σε διαδικασία διερεύνησης.

Κεφάλαιον 5ο: Σχίζω τα πτυχία (και τις επιστημονικές δημοσιεύσεις μου μαζί) 

Στην επιστημονική έρευνα συνοπτικά ακολουθούμε την εξής μεθοδολογία: διατύπωση πρωτότυπου επιστημονικού ερωτήματος προς διερεύνηση – κατάλληλος πειραματισμός – καταγραφή αποτελεσμάτων – στατιστική ανάλυση αποτελεσμάτων – απάντηση του ερωτήματος.

Όταν μιλάμε για ένα νέο εμβόλιο (απέναντι σε πρωτοεμφανιζόμενο παθογόνο) που χορηγείται για πρώτη φορά, αυτό ονομάζεται –και είναι κλινική– δοκιμή. Είτε δοκιμάζεται σε δέκα, είτε σε εκατομμύρια, είναι κλινική δοκιμή. Ο αριθμός των υποκειμένων του πειραματισμού δεν υποκαθιστά τον χρόνο της αναμονής, δηλαδή της διάρκειάς του.

Εξ ορισμού, αφού ερευνάς δεν γνωρίζεις τα αποτελέσματα του πειραματισμού σου (εκτός αν είσαι προφήτης).

Η ορθή ερευνητική μεθοδολογία (κι αυτή η ρημάδα η κοινή λογική) επιτάσσει («διά ροπάλου») την πλήρη καταγραφή των παθολογιών που αναπτύχθηκαν στα υποκείμενα μετά τη χορήγηση, για να ακολουθήσει η στατιστική ανάλυση των καταγραφών αυτών. Έτσι θα εντοπιστούν στατιστικώς σημαντικοί συσχετισμοί και –επομένως– θα εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.

Διάβασα την επώνυμη μαρτυρία ενός άτυχου νέου που εμφάνισε κάποια σοβαρή πάθηση μετά από τον εμβολιασμό του. Γράφει για τους γιατρούς που τον εξέτασαν: «Αυτό που δεν έχουν πει σίγουρα πάντως είναι ότι μπορεί να οφείλεται στο εμβόλιο! Δεν έχει βρεθεί τέτοια παρενέργεια στο εμβόλιο. Το αποκλείουμε, καθώς θα είχαν βρεθεί παρόμοια περιστατικά με το δικό σου, πράγμα που δεν έχει συμβεί έως τώρα».

Με αυτές τις αντιλήψεις… «ενθάδε κείται» και «κηδεύομεν σήμερον» την άλφα-βήτα της βιολογικής-ιατρικής έρευνας. Πρόκειται για ξεκάθαρη μεροληψία (bias) στην καταγραφή αποτελεσμάτων.

Η έκταση της κάκιστης αυτής ερευνητικής πρακτικής στη χώρα μας φαίνεται πως είναι εκτεταμένη. Δεν βγάζει κίτρινες ο διαιτητής και το παιχνίδι γίνηκε κλωτσοπατινάδα.

Κεφάλαιον 6ο: Το κοινό περί δικαίου αίσθημα

Εάν με ενημερώσεις πλήρως για τους πιθανούς κινδύνους ενός εγχειρήματος και με αφήσεις ελεύθερο να το αναλάβω, δεν φέρεις ευθύνη εάν μου συμβεί κάτι. Εάν καταχρώμενος την εξουσία σου μου ασκήσεις πίεση για να πράξω κάτι και υποστώ ζημία, τότε φέρεις ακέραια την ευθύνη.

Εάν μάλιστα με παραπληροφορήσεις συστηματικά αποκρύπτοντας μου τους πιθανούς κινδύνους του εγχειρήματος, με προτρέψεις ενεργά και, επιπλέον στο τέλος, με υποχρεώσεις να το αναλάβω, η ευθύνη σου πια είναι αδιαμφισβήτητη.

Το σκεπτικό αυτό ανήκει στην πρωτόλεια ανθρώπινη ηθική· στο κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Είναι τερατολογίες αυτά που σου γράφω, τίμιε και φιλότιμε αναγνώστη; Μήπως είναι παράλογα; Σκέψου, σκέψου επιτέλους…

ΠΗΓΉ:https://www.pontosnews.gr/664045/gnomes/tis-apoleias-imon-to-kefalaion/