Να έρχεσαι στην θέση του άλλου και να ζεις τον πόνο του… Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης

Το βάλσαμο της αγάπης του Χριστού

Άγιος Παΐσιος o Αγιορείτης

Ο Χριστός συγκινείται, όταν αγαπάμε τον πλησίον μας πιο πολύ από τον εαυτό μας, και μας γεμίζει με θεία ευφροσύνη. Βλέπεις, Εκείνος δεν περιορίσθηκε στο «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν», αλλά θυσιάσθηκε για τον άνθρωπο.

Τα φιλότιμα παιδιά του Θεού, που βοηθάνε στο σήκωμα των Σταυρών των συνανθρώπων τους, ο Θεός τα δυναμώνει πνευματικά και τα απαλλάσσει από Σταυρούς (δοκιμασίες).

Και μόνον ο πόνος που νοιώθει κανείς για κάποιον είναι σαν ευχή.

Ένας αναστεναγμός για τον πόνο του άλλου είναι μία καρδιακή προσευχή ∙ ισοδυναμεί δηλαδή με ώρες προσευχής.

– Γέροντα, όταν χτυπά το καμπανάκι την ώρα της Προσκομιδής, αναφέρω γενικές περιπτώσεις, λ.χ. χήρες, ορφανά, εγκαταλελειμμένους, και όχι ονόματα. Είναι σωστό;

– Κι εγώ το ίδιο κάνω. Να εύχεσαι όμως με πόνο. Και ο ιερέας δεν αρκεί να βγάζη στην Προσκομιδή μερίδες και να διαβάζη τα ονόματα τυπικά, αλλά πρέπει να παρακαλή για τον καθέναν με πόνο· τότε θα δη θαύματα.

Η ευσυνειδησία και η συνέπεια μειώνονται μεταξύ των νέων

Από το «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά»

Ποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός παιδιού ή εφήβου προβλέπουν καλύτερα την υγεία, την οικονομική άνεση και την ευτυχία που θα απολαμβάνει πολλά χρόνια αργότερα; Ας υποθέσουμε, στα 35 του χρόνια; Είναι ο μέσος όρος των βαθμών του; Η δημοτικότητα; Η ​​συναισθηματική σταθερότητα; Όχι. Τα χαρακτηριστικά που προβλέπουν καλύτερα τη μελλοντική του ευημερία είναι η εντιμότητα, η ειλικρίνεια και ο αυτοέλεγχος, η ικανότητά του δηλ. να διαχειρίζεται τα του εαυτού του με σωφροσύνη και να λειτουργεί με βάση αρχές. (1)

Οι ψυχολόγοι συνδυάζουν την ειλικρίνεια και τον αυτοέλεγχο σε ένα ενιαίο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που ονομάζουν «ευσυνειδησία». Εδώ και δεκαετίες, οι μελέτες που παρακολουθούν τη πρόοδο των παιδιών δείχνουν ότι τα παιδιά και οι έφηβοι που έχουν ευσυνειδησία και αυτοέλεγχο έχουν καλύτερη υγεία και επιτυγχάνουν μεγαλύτερη οικονομική άνεση και ευτυχία ως ενήλικες. Ακόμη και οι σχολικοί βαθμοί, η δημοτικότητα και η συναισθηματική σταθερότητα έχουν μικρότερη προγνωστική δύναμη για τα επιθυμητά αποτελέσματα στη ζωή σε σύγκριση με αυτό το χαρακτηριστικό.

Τα 7 Δόγματα της Ορθοδοξίας

αʹ) Ἡ προσκύνησις τῆς Ἁγίας Τριάδος Δόγμα καὶ εἰς τὸν Σταυρὸν ὅπου ποιοῦμεν.

βʹ) ἡ Θεότης τοῦ Ἰησοῦ,

γʹ) ἡ Ἔνσαρκος Οἰκονομία,

δʹ) ἡ Παρθενία τῆς Θεοτόκου

εʹ) ἡ προσκύνησις τῶν Ἁγίων Εἰκόνων,

ςʹ) ἡ Ἀθανασία τῆς ψυχῆς καὶ

ζʹ) ἡ Μέλλουσα ζωή.

από το Βιβλίο «ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ» σελ. 27-28 Ἁγιορείτου Κρητὸς Λαυριώτου

Μνήμη του Aγίου Aποστόλου Θωμά (6 Οκτωβρίου)

O χείρα πλευρά ση βαλείν ζητών πάλαι,

Πλευράς υπέρ σου νύττεται Θωμάς Λόγε.

Δούρασιν ουτάσθη Θωμάς μακροίσιν εν έκτη.

Η Ψηλάφησις του Θωμά. 

Φορητή εικόνα, Ιερά Μητρόπολις Μόρφου

Oύτος ο Aπόστολος Θωμάς εκήρυξε τον λόγον του Eυαγγελίου εις τους Πάρθους και Mήδας και Πέρσας και Iνδούς. Όθεν επιάσθη από τον βασιλέα Mισδαίον, διατί εκατήχησε και εβάπτισε τον υιόν αυτού Aζάνην καλούμενον. Kαι την γυναίκα αυτού Tερτίαν, ομοίως και τας θυγατέρας της, Mυγδονίαν και Nάρκαν. Kαι πρώτον μεν εβάλθη εις την φυλακήν. Έπειτα δε επαρεδόθη εις πέντε στρατιώτας, οι οποίοι ανεβάσαντες αυτόν επάνω εις ένα όρος, κατετρύπησαν με λόγχας το αποστολικόν σώμα του. Kαι ούτως ο μέγας του Kυρίου Aπόστολος προς αυτόν εξεδήμησε1.

Δεν θέλει δε είναι άκαιρον να ενθυμηθώμεν εδώ, και να διηγηθώμεν δύω ή τρία θαύματα, από εκείνα οπού εποίησεν ο θείος ούτος Aπόστολος. Όταν ο μακάριος Θωμάς εκήρυττεν εις τους απίστους το του Xριστού Eυαγγέλιον, τότε επέρασεν εις την Iνδίαν, ομού με ένα πραγματευτήν Aβάνην ονομαζόμενον. Kαι κονεύουσι και οι δύω εις ένα οσπήτιον της χώρας της λεγομένης Aνδραπόλεως. Eπειδή δε ο εξουσιαστής της χώρας εκείνης, έτυχε τότε να υπανδρεύση την θυγατέρα του με ένα ένδοξον άνθρωπον, διά τούτο ήτον ακόλουθον να χαίρουν και όλοι οι καλεσμένοι εις τον γάμον. O Aπόστολος λοιπόν Θωμάς, με το να εκαλέσθη και αυτός εις τον γάμον, εκάθισεν εις το κατώτερον και ευτελέστερον μέρος της τραπέζης. Eις καιρόν δε οπού έτρωγον από τα φαγητά της τραπέζης, μόνος ο θείος Aπόστολος δεν έτρωγεν. Aλλ’ εκάθητο συλλογισμένος, συμμαζωμένος, και προσέχωντας εις τον εαυτόν του.