«Η αίρεση του Παπισμού, κακοδοξίες του Παπισμού, Παποκαισαρισμός, Ουνία» του μακαριστού αρχιμ. Γερβασίου Ραπτόπουλου (Μέρος 3 Β’ : Η βία, οι σφαγές και οι εκτελέσεις των ορθοδόξων από τον δούρειο ίππο του Παπισμού την Ουνία)

(Ρωμαιοκαθολικοί, Ουνίτες και σχισματικοί του Επιφανίου τελούν από κοινού «αγιασμό»)

Κ.Σ.

Εισαγωγή- σύνδεση με τα προηγούμενα: Σε συνέχεια του κεφαλαίου Ε’ «Ουνία» του βιβλίου του π. Γερβασίου Ραπτόπουλου, στο παρακάτω κείμενο θα διαβάσουμε την δράση του «δούρειου ίππου» του Παποκαισαρισμού, δηλ. της Ουνίας, στα Βαλκάνια και την Ανατ. Ευρώπη. Αιματοβαμμένη δράση που αναφέρεται στο παρελθόν την ίδια αιματοβαμμένη δράση και στους ίδιους τόπους την βλέπουμε και στις μέρες μας θα έλεγα ότι την βλέπουμε σαν ένα (εφιαλτικό;) όνειρο, αφού κλήρος και λαός βρισκόμαστε σε φάση ύπνου rem.

2. «Βία»

Οι Ουνίτες, οι δόλιοι άνθρωποι τού Πάπα, χρησιμοποιούν σαν όπλο και πρώτο μέσο για να προσηλυτίσουν Ορθοδόξους χριστιανούς στις κακοδοξίες τού Παπισμού το Δούρειο ίππο. Χρησιμοποιούν την προβιά. Χρησιμοποιούν το «καμουφλάζ». Χρησιμοποιούν το δόλο, την απάτη. Όταν όμως αυτά δεν φέρουν αποτελέσματα, τότε χρησιμοποιούν τη βία. Τότε εξαναγκάζουν με χίλιους δύο τρόπους τούς Ορθοδόξους να προσκυνήσουν τον Πάπα.

Δημογραφικό: Η Ήπειρος μας, χάνεται – Ολόκληρα χωριά «σβήνουν» από τον χάρτη

 

Απαθής θεατής το κράτος μπροστά στη γενοκτονία – Η Ήπειρος μετατρέπεται σε μια νεκρή πατρίδα αφού ερημώνουν τα χωριά από κόσμο

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Η Ήπειρος μας, ψυχορραγεί και δυστυχώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που δίνουν σημασία στον επιθανάτιο ρόγχο της. Το δημογραφικό σκοτώνει την Ελλάδα σταθερά και μεθοδικά. Ολόκληρα κομμάτια της πατρίδας μας, που χρειάστηκαν μάχες, αγώνες και αίμα για να αποσπαστούν από τους κατακτητές, που η απελευθέρωση τους έγινε έπος και γιορτή για το Έθνος, σήμερα βρίσκονται παραδομένα στον πιο επικίνδυνο «κατακτητή», υποδουλωμένα στον ζυγό της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης.

Το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού

 

«Να θυμάσαι κάθε μέρα ότι το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού, και ότι εκείνος που σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται να σου δώσει και το εσπέρας. Γι’ αυτό μην ακούσης τον διάβολο, που σου λέει να του δώσεις το σήμερα και το αύριο να το δώσεις στον Θεό. Όχι, αλλά ξόδευε όλες τις στιγμές των ωρών της ζωής σου όπως αρέσει στον Θεό, και σαν να μη πρόκειται να σου δοθεί άλλος καιρός. Και λογάριαζε ότι για κάθε στιγμή θα δώσεις λεπτομερή λογαριασμό. Διότι είναι στ’ αλήθεια πολύτιμος ο καιρός που έχεις στα χέρια σου, και θα έρθει ώρα που θα τον ζητάς και δεν θα τον βρίσκεις».

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ: Στήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων

 

Ἡ ἀνάστασις τοῦ Κυρίου εἶναι ἀνανέωσις τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, εἶναι ἀναζώωσις καί ἀνάπλασις καί ἐπάνοδος πρός τήν ἀθάνατη ζωή τοῦ πρώτου ᾿Αδάμ πού καταβροχθίσθηκε ἀπό τόν θάνατο λόγω τῆς ἁμαρτίας καί διά τοῦ θανάτου ἐπαλινδρόμησε πρός τήν γῆ ἀπό τήν ὁποία ἐπλάσθηκε. ῞Οπως λοιπόν ἐκεῖνον στήν ἀρχή δέν τόν εἶδε κανείς ἄνθρωπος νά πλάττεται καί παίρνη ζωή, ἀφοῦ δέν ὑπῆρχε κανείς ἄνθρωπος ἐκείνη τήν ὥρα, μετά δέ τήν λῆψι τῆς πνοῆς ζωῆς μέ θεῖο ἐμφύσημα πρώτη ἀπό ὅλους τόν εἶδε μιά γυναῖκα, διότι μετά ἀπό αὐτόν πρῶτος ἄνθρωπος ἦταν ἡ Εὔα· ἔτσι τόν δεύτερο ᾿Αδάμ, δηλαδή τόν Κύριο, ὅταν ἀνίστατο ἀπό τούς νεκρούς, κανείς ἄνθρωπος δέν τόν εἶδε, ἀφοῦ δέν παρευρισκόταν κανείς δικός του καί οἱ στρατιῶτες πού ἐφύλασσαν τό μνῆμα ταραγμένοι ἀπό τόν φόβο εἶχαν γίνει σάν νεκροί, μετά δέ τήν ἀνάστασι πρώτη ἀπό ὅλους τόν εἶδε μιά γυναῖκα, ὅπως ἀκούσαμε νά εὐαγγελίζεται σήμερα ὁ Μάρκος διότι, λέγει, “ὅταν ὁ ᾿Ιησοῦς ἀναστήθηκε τό πρωί τῆς πρώτης ἡμέρας τῆς ἑβδομάδος, παρουσιάσθηκε πρῶτα στή Μαρία τή Μαγδαληνή”.

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος: Αγώνας για την απόκτηση της προσευχής

 

Μάθε να προσεύχεσαι με τον δικό σου τρόπο. Στη βραδινή προσευχή μας, για παράδειγμα, τι λέμε; Ευχαριστούμε τον Θεό για την ημέρα που πέρασε και για καθετί καλό ή κακό που μας βρήκε· μετανοούμε για τα αμαρτήματα που διαπράξαμε και υποσχόμαστε να τα επανορθώσουμε· τέλος, παρακαλούμε τον Κύριο να μας προστατεύει στη διάρκεια του ύπνου. Όλα αυτά, λοιπόν, να τα λες στον Θεό με τον νου και την καρδιά σου.

Στην ορθρινή προσευχή, πάλι, τι λέμε; Ευχαριστούμε τον Κύριο για τον ευεργετικό ύπνο και την αφύπνισή μας· ζητάμε τη βοήθειά Του για τα έργα της ημέρας· και Τον βεβαιώνουμε πως όλα θα τα κάνουμε για τη δόξα Του. Και αυτά να Του τα λες με τον νου και την καρδιά σου.

Κυριακή των Μυροφόρων – Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ [:Μάρκ.15,43-16,8]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ,

ΤΗ ΣΦΡΑΓΙΣΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΙΣ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ

[υπομνηματισμός των χωρίων: Ματθ.27,57-66 και Ματθ.28,1-10]

    «Ὀψίας δὲ γενομένης ἦλθεν ἄνθρωπος πλούσιος ἀπὸ Ἀριμαθαίας, τοὔνομα Ἰωσήφ, ὃς καὶ αὐτὸς ἐμαθήτευσε τῷ Ἰησοῦ· οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. τότε ὁ Πιλᾶτος ἐκέλευσεν ἀποδοθῆναι τὸ σῶμα. καὶ λαβὼν τὸ σῶμα ὁ Ἰωσὴφ ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι καθαρᾷ, καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν τῷ καινῷ αὐτοῦ μνημείῳ ὃ ἐλατόμησεν ἐν τῇ πέτρᾳ, καὶ προσκυλίσας λίθον μέγαν τῇ θύρᾳ τοῦ μνημείου ἀπῆλθεν(: όταν προχώρησε το δειλινό, ήλθε κάποιος άνθρωπος πλούσιος που καταγόταν από την Αριμαθαία και ονομαζόταν Ιωσήφ, που κι αυτός υπήρξε μαθητής του Ιησού. Αυτός πήγε στον Πιλάτο και του ζήτησε το σώμα του Ιησού. Τότε ο Πιλάτος διέταξε να του δοθεί το σώμα. Κι αφού ο Ιωσήφ πήρε το σώμα, το τύλιξε σε καθαρό και αμεταχείριστο σεντόνι και το έβαλε στο δικό του καινούριο μνημείο, το οποίο είχε σκαλίσει στον βράχο. Κι αφού κύλισε ένα μεγάλο λίθο στη θύρα του μνημείου, την έκλεισε με τον λίθο αυτόν κι έφυγε)»[Ματθ. 27, 57-60].

Ποιους δεν ψηφίζουμε, του Παναγιώτη Κωστόπουλου

 

Χριστός Ανέστη.

Η ημέρα των εκλογών πλησιάζει. Ας κάνουμε μια προσπάθεια να δούμε ποιους δεν πρέπει να ψηφίσουμε.

Αρχικά, αυτούς που δεν επιθυμούν την διατήρηση του ελληνικού έθνους, πολεμούν την Πίστη και την Πατρίδα μας και επιθυμούν να γίνει η Ελλάδα Ισλαμαμπάντ.

Αυτούς που κλείνουν τα μάτια στην εργαλειοποίηση των μεταναστών από την Τουρκία και επιθυμούν να είναι ηΕλλάδα άθυρμα των ΜΚΟ.

Αυτούς που πολεμούν την οικογένεια και το αγέννητο παιδί.

Αυτούς που μας θέλουν απλά ένα αστεράκι στη σημαία της Ε.Ε. και όχι κράτος αυτόνομο και ανεξάρτητο σε μια Ευρώπη των λαών και των πατρίδων.

Αυτούς που έστειλαν με τις πολιτικές τους τα νέα παιδιά στο εξωτερικό, προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, πληγώνοντας τα ίδια και την μητέρα Ελλάδα.

Αυτούς που μας χόρτασαν κωλοτούμπες σε δημοψηφίσματα και που έσκιζαν τα μνημόνια (πάντα στην θεωρία).

Αυτούς που έκλεισαν τις τράπεζες και ανακοινώνουν νέα ευφάνταστα σχέδια για ψηφιακά νομίσματα σε περίπτωση που ξανακλείσουν τις τράπεζες, αν ανέλθουν στην εξουσία.

Αυτούς που πρόδωσαν και συνεχίζουν να προδίδουν την Μακεδονίαμας και απεργάζονται τις «Πρέσπες» του Αιγαίου.

«Η αίρεση του Παπισμού, κακοδοξίες του Παπισμού, Παποκαισαρισμός, Ουνία» του μακαριστού αρχιμ. Γερβασίου Ραπτόπουλου (Μέρος 1ο: Παπισμός, το Πρωτείον και το Αλάθητον του Πάπα και Filioque- Φιλιόκβε)

 

Κ.Σ.

Παπισμός

«Ου μόνον εισίν οι Λατίνοι σχισματικοί, αλλά και αιρετικοί...»

(αγ. Μάρκος Ευγενικός)

Ο παπισμός είναι αίρεση. Αλλά τί σημαίνει παπισμός;

Ο παπισμός, σαν ονομασία, οφείλεται στον Πάπα της Ρώμης, που είναι αρχηγός της Ρωμαϊκής ή Ρωμαιοκαθολικής ή Λατινικής ή Παπικής ή Δυτικής Εκκλησίας.

Η Δυτική Εκκλησία, με έδρα τη Ρώμη, άρχισε να αποσχίζεται από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία τον 9ο αιώνα. Τότε που Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο Μέγας Φώτιος. Και το σχίσμα ολοκληρώθηκε το 1054 μ.Χ. Έτσι η ενωμένη επί ολόκληρους αιώνες, Εκκλησία του Χριστού διαιρέθηκε σε δύο! Στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και στη Δυτική, Παπική Εκκλησία. Και η μεν Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία διατήρησε ανόθευτη τη διδασκαλία του Χριστού. Η Δυτική όμως Εκκλησία τη νόθευσε, με αποτέλεσμα να περιπέσει σε κακοδοξίες.

Το ολοκαύτωμα των Πύργων Πτολεμαΐδας – Μια άγνωστη ιστορία

 Του Στάθη Ταξίδη (Δασκάλου – Ερευνητή) || Επιμέλεια: Θεοδώρα Καρακιουλάχ

Οι Πύργοι Πτολεμαΐδας (πρώην Καστράνιτσα) είναι ένα πανέμορφο και ιστορικό χωριό, χτισμένο στους βόρειους πρόποδες του Βερμίου, κοντά στη λίμνη Βεγορίτιδα, με συνεχή εγκατοίκηση από την αρχαιότητα.

Αυτό αποδεικνύεται από την ύπαρξη θολωτού μακεδονικού τάφου του 5ου π. Χ. αιώνα, από ευρήματα παλαιοχριστιανικού ναού, και δύο άριστα σωζόμενα τοξωτά γεφύρια. Οι ντόπιοι κάτοικοι του χωριού μετανάστευαν στην Αυστροουγγαρία (πάνω από εκατό πάροικοι κατά τον 18ο αιώνα). Ο ιστορικός τους «συναντά» ως μεγαλέμπορους και διπλωμάτες (Πέτρος Ίτσκος), δημάρχους (Παναγιώτης Μόρφης) και τυπογράφους στο Σεμλίνο (Ιωάννης Καραμάτας), ενώ από τους Πύργους έλκει την καταγωγή της η γνωστή στο Πανελλήνιο οικογένεια Χρηστομάνου (του ιδρυτού του νεοελληνικού θεάτρου, συγγραφέα της Κέρινης κούκλας και δασκάλου της πριγκίπισσας Σίσυ της Αυστροουγγαρίας, του Κωνσταντίνου), όπως επίσης και οι διακεκριμένοι γλύπτες στις ΗΠΑ (Άρης και Γεώργιος Δημητρίου.

Προσευχή, το κύριο έργο του ανθρώπου

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Το κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Αυτό είναι το έργο που του αρμόζει.

Αυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Αυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. Ο άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Του αγαθότητα και μακαριότητα.

Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Αυτόν. Με την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Το πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά. Και όσο αποχωρίζεται τα γήινα και τις ηδονές του βίου, τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη. Η δοκιμή και η πείρα μάς επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.

Ο Θεός δεν μπορεί να ηττηθεί, αναθέσατε τη μάχη σας στον Έναν, τον Ισχυρότερο από εσάς και ο Ένας αυτός ισχυρότερος θα πολεμήσει νικηφόρα για εσάς

 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Μη είπης• τίσομαι τον εχθρόν, αλλ ‘ υπόμεινον τον Κύριον, ίνα σοι βοηθήση. (αποδ. νεοελληνικά: Μη είπης ότι θα εκδικηθώ και θα τιμωρήσω τον εχθρόν μου. Αλλά δείξε υπομονήν απέναντι του Κυρίου, και εις αυτόν ανάθεσε την αποδόσιν του δικαίου σου, δια να σε βοηθήση και σε προστατεύση). (Παροιμίες, 20:22).

Μην είσαστε εκδικητικοί· μην ανταποδίδετε το κακό με άλλο κακό. Είναι αρκετό το κακό από τον πλησίον σας! Αν του το ανταποδώσετε, χωρίς αμφιβολία θα διπλασιάσετε το κακό στον κόσμο. Αν δεν του το ανταποδώσετε, τότε έχει περιθώριο να κατακάψει την πονηριά του με τη μετάνοια. Με την υπομονή και τη συγχώρεση, θα μειώσετε το κακό στον κόσμο.

Μην είσαστε εκδικητικοί· μην ανταποδίδετε το κακό με άλλο κακό, αλλά να υπομένετε τον Κύριο. Εκείνος βλέπει και θυμάται και εν καιρώ, τόσο εσείς όσο κι αυτός που σας κάνει κακό, θα γνωρίσετε ότι ο Θεός βλέπει και θυμάται.

«Γιατί δεν μου μιλήσατε ποτέ για τον Χριστό;»

 

~ Πριν από χρόνια, όταν ήμουν εφημέριος στον ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, μ’ εκάλεσαν να εξομολογήσω εκτάκτως, κατόπιν δικής του επιθυμίας, ένα νέο άνδρα, 42 ετών, του οποίου το όνομα, ήτο Ξενοφών.

Όταν πήγα, ήταν σε κακή κατάσταση. Ο καρκίνος με τις ραγδαίες μεταστάσεις τον είχε προσβάλλει και στο κεφάλι. Οι μέρες του μετρημένες. Ήταν μόνος στον θάλαμο, το διπλανό κρεβάτι ήταν άδειο, κι έτσι βρεθήκαμε μόνοι μας.

Και μου είπε τα έξης, για το πώς πίστεψε, αφού υπήρξε, όπως το τόνισε, «σκληρός άθεος» και άπιστος:

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Δεν μπορούμε να αντέξουμε την ιδέα της αιώνιας ζωής, εκτός αν αυτή η αιωνιότητα εισέλθει στη ζωή μας»

Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ: “Περί Πνεύματος και ζωής πνευματικά κεφάλαια”

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

11. Το σπέρμα που έρριξε ο Σατανάς στην καρδιά και το νου του Αδάμ – το λογισμό να γίνει θεός χωρίς τον Θεό – σφηνώθηκε τόσο βαθιά στο είναι μας, ώστε να βρισκόμαστε αδιάκοπα υπό το κράτος της αμαρτίας.

12. Ήδη από τη γέννησή μας γινόμαστε κληρονόμοι του Αδάμ. Μπορούμε να ζήσουμε την κατάσταση της πτώσεως, που είναι μια φοβερή απόκλιση από την αγάπη του Πατρός, ως την μόνη πραγματικότητα του ανθρωπίνου είναι. Στον κόσμο ζούμε στην ατμόσφαιρα και τη λατρεία της πτώσεως. Ζούμε στην άνεση και συχνά ντρεπόμαστε να ομολογήσουμε την πίστη μας, να πούμε ότι είμαστε χριστιανοί.

Χωρίζουμε… ψηφιακά!

 

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Εἶναι ἀλήθεια, καλοί μου φίλοι, ὅτι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι εἴμασθε πλασμένοι γιὰ νὰ ζοῦμε μαζί. Καὶ ἐπιπλέον εἴμασθε πλασμένοι νὰ ἐπικοινωνοῦ­με καὶ μάλιστα πρόσωπο μὲ πρόσωπο. Ὅμως ἔρχονται καὶ κάποιες φορὲς ποὺ δὲν πᾶνε καλὰ οἱ σχέσεις μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, ὁπότε ἀκολουθεῖ τὸ «χωρίζουμε»! Καὶ ποιὸς εἶναι ὁ χειρότερος τρόπος χωρισμοῦ; Ὁ… ψηφιακός! Αὐτὸς ὁ «μοντέρνος» τρόπος ποὺ ἔχει ἐφεύρει ἡ ψηφιακὴ ἐποχή μας! Ἀξίζει νὰ τὸ δοῦμε…

Η Δημόσια Υγεία στο Εκτελεστικό Απόσπασμα και η Ορθόδοξη Πίστη στον αναπνευστήρα

 

Ελπιδοφόρος Σωτηριάδης MD, SM, ScD, Αναπληρωτής Καθηγητής Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Χαιρετισμός στη συγκέντρωση της Πανελλήνιας Ομάδας Επαγγελματιών Υγείας στις 22 Απριλίου 2023 στην Θεσσαλονίκη

Αγαπημένοι μου Συνάδελφοι Υγειονομικοί,

Συναγωνιστές στα μετερίζια για την προστασία και προαγωγή της Υγείας των συμπατριωτών μας,

Συνοδοιπόροι στον καλόν αγώνα της Πίστεως και της Ανθρωπιάς,

Περήφανοι Συνέλληνες της μητέρας Πατρίδας,

Θαυμάζω την υπομονή σας,

Παίρνω θάρρος από το κουράγιο και την αστείρευτη υπομονή σας,

Υποκλίνομαι μπροστά στην ανυποχώρητη προσωπική και συλλογική σας θυσία,

Είμαι βαθύτατα συγκινημένος που βρίσκομαι ανάμεσα σε συναδέλφους που κράτησαν τον όρκο του Ιπποκράτη στη χώρα που τον γέννησε.

Μᾶρκος, ὁ πανεύφημος ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς (25 Ἀπριλίου)

 Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ

Ὁ ἅγιος ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ὁ ὁποῖος στὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων ἀναφέρεται μὲ τὸ διπλὸ ὄνομα Ἰωάννης ὁ ἐπικαλούμενος Μᾶρκος, γεννήθηκε κατὰ τὶς ἀρχὲς τοῦ πρώτου μ.Χ. αἰώνα καὶ ζοῦσε στὰ Ἱεροσόλυμα κατὰ τὴν περίοδο τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ μητέρα του, ποὺ ἀναφέρεται ἐπίσης στὶς Πράξεις, ὀνομαζόταν Μαρία καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Κύπρο.

Ἡ Μαρία, ποὺ ὑπῆρξε ἐπίσης σύγχρονη τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου καὶ διέμενε τότε στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ τὴν οἰκογένειά της, βλέποντας τὰ πολλὰ καὶ ἐξαίσια θαύματα τοῦ Χριστοῦ, πίστευσε σ᾽ αὐτὸν μαζὶ μὲ τοὺς συγγενεῖς της, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦταν καὶ ὁ ἀπόστολος Βαρνάβας. Ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐκκλησιαστικὴ παράδοση ἡ Μαρία θεωρεῖται, ἄλλοτε μὲν ὡς θεία τοῦ ἀποστόλου Βαρνάβα, ἄλλοτε δὲ ὡς νύμφη του, ὡς σύζυγος δηλαδὴ τοῦ ἀδελφοῦ του ἀποστόλου Ἀριστοβούλου, μὲ τὸν ὁποῖο καὶ γέννησε τὸν Ἰωάννη Μᾶρκο. Περαιτέρω, σύμφωνα μὲ ἐπίσης βυζαντινὴ παράδοση, ποὺ ἀποθησαυρίζεται στὸ περίφημο Συναξάριον Κωνσταντινουπόλεως (10ος αἰ.) καὶ τὸ Μηνολόγιον τοῦ Αὐτοκράτορος Βασιλείου Β´ (πρῶτο τέταρτο 11ου αἰ.), ὁ ἀπόστολος Πέτρος νυμφεύθηκε τὴ θυγατέρα τοῦ ὡς ἄνω Ἀριστοβούλου (καὶ ἄρα πιθανώτατα καὶ τῆς Μαρίας αὐτῆς). Ἂν ἔτσι ἔχει ἡ ἀλήθεια, τότε ἡ Μαρία ἦταν ἡ πενθερὰ τοῦ Πέτρου, τὴν ὁποία θεράπευσε ἀπὸ τὸν πυρετὸ ὁ Χριστός. Ἑπομένως, σύμφωνα μὲ τὶς παραδόσεις αὐτές, ἡ ἑρμηνεία τῆς συγγένειας τοῦ Μάρκου μὲ τὸν Βαρνάβα, τοῦ ὁποίου χαρακτηρίζεται ὡς ἀνεψιὸς (Κολ. 4, 10), εἶναι διπλή: Εἴτε ἦταν ἐξάδελφός του, εἴτε ἀδελφότεκνός του.

«Να ήξερες πόσο με καίει εμένα αυτό το κομποσχοίνι σου· και συ το κρατάς έτσι από συνήθεια, για τον τύπο!»

 

~ Ήταν ένας μοναχός – διηγήθηκε ο Γέροντας Εφραίμ – και είχε πέσει σε αμέλεια πολλή, τόσο που και τον κανόνα του άφησε και στρεφόταν προς τον κόσμο.

Πήγε στην πατρίδα του Κεφαλληνία, όπου ως γνωστόν προστρέχουν οι δαιμονιζόμενοι χάριν θεραπείας στον Άγιο Γεράσιμο. Και λοιπόν, πηγαίνοντας και αυτός να προσκυνήσει τον Άγιο, αφού βρέθηκε στην πατρίδα του, τον συναντά μία δαιμονισμένη στον δρόμο και του λέγει:

Θεοφάνης Μαλκίδης: Η Γενοκτονία του Αρμενικού έθνους: Από την 24η Απριλίου 1915 μέχρι σήμερα το ατιμώρητο μαζικό έγκλημα συνεχίζεται

 

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*

 

Η Γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, το προσχεδιασμένο, οργανωμένο και συστηματικό έγκλημα εναντίον του Αρμενικού έθνους έχει πολλές όψεις και αφορά εκτός από τους διασωθέντες και τους απογόνους των θυμάτων, την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα. Το  Αρμενικό έθνος  για δύο και πλέον δεκαετίες υπέστη τη βαρβαρότητα των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών της οθωμανικής αυτοκρατορίας, της Επιτροπής «Ένωσης και  Πρόοδος» των Νεότουρκων και εν τέλει του καθεστώτος του Κεμάλ, οι οποίοι  αφαίρεσαν τη ζωή ενάμισι εκατομμυρίου  Αρμενίων.

Χριστός Ανέστη χαρά μου!

 

Με αυτές τις τέσσερεις λέξεις χαιρετούσε όλο τον χρόνο ο άγιος παππούλης της Ρωσίας, ο μέγας Σεραφείμ του Σάρωφ.

«Χριστός Ανέστη, χαρά μου!".

Καταυγαζόμενος από το φως της Αγάπης, βίωνε χαρά στην κάθε συνάντηση με τους πάντες και τα πάντα !!

Η επί γης πορεία του Χριστού κι η ανάστασή Του έσπασε τους φραγμούς της ξεχωριστότητας και έφερε την παραδείσια χαρά.

Είμαστε γεννημένοι από αγάπη και χαρά, προορισμένοι για αγάπη και χαρά! Ως πότε θα καταδεχόμαστε να διαλέγουμε άλλους δρόμους;

Αποβλήθηκε σκιτσογράφος από φεστιβάλ: Δεν αντέχουν ούτε στα κόμικς την ελληνική σημαία!

 

Οι φασίστες της ψευδοαριστεράς λογόκριναν ως «φασίστα» και «εθνικιστή»τον ρωμιο καλιτεχνη Κωνσταντίνο Παππά - Τι λέει στην εφημερίδα «Εστία» ο δημιουργός

Και όμως αυτά συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα. Υπάρχει λογοκρισία. Πραγματική, σκληρή, αντιδημοκρατική, λογοκρισία. Λογοκρισία που στρέφεται εναντίον κάθε φωνής και κάθε προσπαθείας για την προβολή της πατρίδας, της σημαίας, της ιστορίας, των ιδανικών.

τ' ἁη-Γιωρκοῦ

 

https://www.youtube.com/watch?v=dxSCiXx1Uak