Οι άγιοι είναι παρόντες στη ζωή μας, ακόμη και στα γυρίσματα των ταινιών

 

Οι άγιοι είναι παρόντες στη ζωή μας, ακόμη και στα γυρίσματα των ταινιών: 

Ο παραγωγός της ταινίας για τον άγιο Παΐσιο βρέθηκε στην Κόνιτσα το καλοκαίρι, νομίζω σε μια χριστιανική κατασκήνωση. 

- Θέλω να διαλέξω ένα παιδί, για να κάνει τον άγιο στην παιδική του ηλικία, είπε. Πήγε ο αρχηγός της κατασκήνωσης και του προτείνει, και λέει αυτός, όχι, άσε με να τα δω τα παιδιά και να διαλέξω εγώ. 

Σχεδόν αμέσως βλέπει ένα παιδάκι και λέει:

- Αυτόν θέλω! 

Του απαντάει χαμογελαστός ο αρχηγός της κατασκήνωσης:

- Δικός σου! έχει και το όνομα Παΐσιος! 

Πρόκειται για τον Παΐσιο Έξαρχο. 

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

Πάντοτε προηγείται το κατανυκτικό Τριώδιο και ακολουθεί το χαρμόσυνο, το αναστάσιμο Τριώδιο

 

π. Συμεών Κραγιόπουλος

Κατανυκτικό και χαρμόσυνο Τριώδιο

Να αναφερθούμε σήμερα στην περίοδο του Τριωδίου, η οποία αρχίζει από την προσεχή Κυριακή, που είναι η Κυριακή του τελώνου και Φαρισαίου. Αρχικά Τριώδιο λεγόταν όλη η περίοδος από την προσεχή Κυριακή μέχρι και την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, που είναι των Αγίων Πάντων. Μέχρι το Μέγα Σάββατο ήταν το κατανυκτικό Τριώδιο και από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι και την Κυριακή των Αγίων Πάντων το χαρμόσυνο Τριώδιο.

Φώτης Κόντογλου: Ἡ Πολιοῦχος τῶν Ἀθηνῶν Ἁγία Φιλοθέη

 

Τὴν περασμένη Τρίτη ἤτανε ἡ μνήμη τῆς ἁγίας Φιλοθέης, ποὺ εἶναι πολιοῦχος τῶν Ἀθηνῶν μαζὶ μὲ τὸν ἅγιο Διονύσιο τὸν Ἀρεοπαγίτη καὶ τὸν ἅγιο Ἰερόθεο.

Ἡ ἁγία Φιλοθέη γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα ἀπὸ γονιοὺς ἄρχοντες, μοναχοπαίδι τοῦ Ἀγγέλου Μπενιζέλου καὶ τῆς Συρίγας. Φιλοθέη ὀνομάσθηκε ὅταν ἔγινε καλογρηά, ἀλλὰ τὸ πρῶτο ὄνομά της ἦταν Ρεβούλα. Ἡ μητέρα της ἤτανε στείρα καὶ παρακαλοῦσε τὸ Θεὸ νὰ τῆς δώσει τέκνο, καὶ μία νύχτα εἶδε πὼς βγῆκε ἀπὸ τὸ εἰκόνισμα τῆς Παναγίας ἕνα φῶς δυνατὸ καὶ πὼς μπῆκε στὴν κοιλιά της. Κι᾿ ἀληθινά, τὸ φῶς ἐκεῖνο ἤτανε ἡ ἁγιασμένη ψυχῆ τῆς κόρης ποὺ γέννησε σ᾿ ἐννιὰ μῆνες. Ἀπὸ μικρὴ φανέρωνε μὲ τὰ φερσίματα καὶ μὲ τὰ αἰσθήματά της ποιὰ θὰ γινότανε ὑστερώτερα, στολισμένη μὲ κάθε λογῆς ἀρετή. Στὴν εὐσέβεια εἶχε γιὰ ὁδηγό της τὴν ἴδια τὴ μητέρα της ποὺ ἤτανε εὐλαβέστατη.

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Στην παραβολή του Ασώτου

 

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα

Μελέτη ΙΕ΄: Στην παραβολή του Ασώτου

Α΄: Αυτός αναχώρησε από τον οίκο του πατέρα του

Β΄: Ποια ζωή έζησε μετά την αναχώρηση

Γ’: Ποια επιστροφή έδειξε.

                                         Α΄

    Σκέψου, αδελφέ, την αναχώρηση, που έκανε εκείνος ο άσωτος υιός από τον οίκο του πατέρα του, όπως διηγείται ο ιερός Λουκάς[Λουκ. 15,11-32], με την οποία αναχώρηση φάνηκε στ’ αλήθεια σαν ένας νέος χωρίς μυαλό και νου, διότι τι του έλειπε, όταν ήταν στο πατρικό σπίτι και βρισκόταν κάτω από την προστασία του γλυκύτατου πατέρα του; Αυτός βρισκόταν κάθε ημέρα μέσα στην πατρική αγκάλη, είχε ό,τι χρειαζόταν, τον υπηρετούσαν όλοι οι δούλοι, είχε τα χάδια και τις τιμές ως κληρονόμος της πατρικής περιουσίας και σχεδόν αναγνωριζόταν ως κύριος και εξουσιαστής κάθε πράγματος, ώστε μπορούσε να έχει κάθε λόγο να λέει εκείνο το ψαλμικό: «Πλησθησόμεθα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς τοῦ οἴκου σου(:θα μας χορτάσουν τα πλούσια αγαθά του οίκου σου)» [Ψαλμ. 64,5]. Αλλά η επιθυμία της πλανεμένης ελευθερίας, από εκεί που ήταν τέκνο και κληρονόμος, τον έκανε να επιθυμεί να γίνει δούλος και μισθωτός.

Εἰς τιμήν καί μνήμην τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Κοσμᾶ Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας

                                                                                                      Ἀγρίνιο 24 Ἰανουαρίου 2022

 Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Ντανᾶς

 Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως

    Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας                                         

         

Μέ τήν ἐλπίδα στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας κηδεύσαμε τόν πολυφίλητο Ἐπίσκοπό μας, κυρό Κοσμᾶ Παπαχρῆστο. Ἡ ἀγγελοειδής καί φωτοειδής μορφή του ἐνσταλάζει δάκρυα πόνου στήν καρδιά μας καί συνάμα δημιουργεῖ «παράκλησιν αἰωνίαν» (Β΄ Θεσ. 2,16), ἀφοῦ ὁ Ἐπίσκοπός μας «εὗρε πηγήν τῆς ζωῆς καί θύραν παραδείσου».

Δυσκολευόμαστε νά περιγράψουμε τήν πολυσχιδή καί πολύκαρπη Ἀρχιερατική του διακονία, γιατί εἶναι ὄντως μεγαλειώδης. Μέ τά ὅσα θά ἀναφέρουμε -μολονότι πάντα κινήθηκε στήν ἀφάνεια- ἔχουμε σκοπό ἀφ’ ἑνός μέν νά ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας στό Σεπτό Πρόσωπό του, ἀφ’ ἑτέρου δέ νά εὐχαριστήσουμε τό Θεό, πού σέ δύστηνους καιρούς ἡ Ἐκκλησία μας ἀναδεικνύει Ἐπισκόπους μέ ὑψηλό αἴσθημα εὐθύνης καί Ὀρθόδοξο φρόνημα. 

             

«Ἀδελφοί, μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν» (Ἑβρ. 13,7)

Η ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ (ΜΠΕΝΙΖΕΛΟΥ) Η ΑΘΗΝΑΙΑ (19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ)

 

Α΄. Ἡ Ἀθήνα τὸν καιρὸ τῆς ἁγίας Φιλοθέης.

Ὁ Μωάμεθ ἐπισκέφτηκε τὴν Ἀθήνα μετὰ τὴν Ἄλωση. Τὴν θαύμασε. Λένε ὅτι τῆς ἔδωσε προνόμια. Στοιχεῖα ποὺ νὰ τὸ μαρτυροῦν αὐτὸ δὲν ὑπάρχουν. Εἶχε πολὺ νωρὶς ὅμως κοινοτικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ αὐτοδιοίκηση.

Γάλλος ὅμως περιηγητὴς στὰ 1530 τὴν ἀναφέρει ὡς σκλάβα καὶ ἐρειπωμένη. Στὰ 1546 ὁ γραμματέας τοῦ Γάλλου πρεσβευτὴ dʼ Aramon γράφει γιὰ τὴν Ἀθήνα˙ «Δὲν εἶδα πουθενὰ φοβερώτερο τόπο. Ἐρημιά, ξεραΐλα ἀγκαθιὲς καὶ βάλτου».

Βαρύτατοι καὶ σχολαστικοὶ φόροι ὑπῆρχαν. Ὑπῆρχε ὁ καπνικὸς φόρος. Κάθε τζάκι φορολογοῦνταν μὲ ἕνα δουκάτο. Κάθε ζῶο – μικρὸ ἤ μεγάλο – φορολογοῦνταν μὲ ἕνα «ἄσπρο», τὸ ὁποῖο ἰσοδυναμοῦσε μὲ 10 δηνάρια. Φορολογοῦσαν τὰ μελίσσια, τὸ μοῦστο, τὰ βελανίδια.

10.000 ἤ κατʼ ἄλλους 6.000 εἶχε ὡς πληθυσμό.

Ἦταν δηλαδὴ ἡ Ἀθήνα μία μικρὴ κωμόπολη μὲ λίγα σπίτια στὴν περιοχὴ τῆς Πλάκας καὶ μὲ ἐλάχιστες συνειδητὲς χριστιανικὲς οἰκογένειες. Τῶν περισσοτέρων τὰ φρονήματα εἶχαν ἀλλοιωθεῖ καὶ ὁ μόνος τους σκοπὸς ἦταν νὰ ἀποκτήσουν ὅσο τὸ δυνατὸν μεγαλύτερα προνόμια καὶ τσιφλίκια. Τὸ ὅτι ἀναφέρονται Ἀθηναῖοι μουσουλμάνοι ποὺ μιλοῦσαν ἑλληνικά, φανερώνει ὅτι ἔγιναν ἐξισλαμισμοὶ εἴτε ἀπὸ ἀδυναμία πνευματικὴ εἴτε ἀπὸ βίαιο ἐξισλαμισμό.

Λόγῳ τοῦ ἐλαχίστου πληθυσμοῦ ἦρθαν ἀρβανίτες ξωμάχοι καὶ ἐγκαταστάθηκαν. Τὸ μορφωτικὸ ἐπίπεδο ἦταν πολὺ χαμηλό. Ἡ γλῶσσα κατάντησε ἀκαταλαβίστικη ἀπὸ τὴ συγκατοίκηση μὲ τοὺς ἀρβανίτες. Εἶχε πάρα πολλὰ ἀρβανίτικα, τούρκικα καὶ λατινικά. Τὰ ἀρχοντόπουλα μορφώνονταν μὲ οἰκοδιδασκάλους καὶ τὰ παιδιὰ τῶν ἀστῶν μὲ κληρικοὺς ἤ κάποιους γραμματιζούμενους.

Κάθε 3 ἤ 4 χρόνια γινότανε παιδομάζωμα. Παιδιὰ ρωμαλέα καὶ ἐμφανίσιμα 10-14 ἐτῶν τὰ παίρνανε.

Φοβερὲς ἐπιδημίες, κυρίως χολέρας, ἀποδεκάτιζαν τὸν πληθυσμό. Ἀπὸ τὰ 1480-1533 = 53 χρόνια 4 φορὲς εἴχαμε θανατικό (ἐπιδημίες).

Πειρατεία λυμαινόταν παραθαλάσσιες περιοχές. Ἡ κατάληψη τῆς Ρόδου τὸ 1522 καὶ τῆς Κύπρου τὸ 1571 γέμισε σκλάβους τὰ διάφορα σκλαβοπάζαρα.

Οι ημέτεροι «γραικύλοι της σήμερον» και οι Τούρκοι - Δημήτριος Νατσιός

 

«Τούτ’ η χώρα που ανεμίζει τους αμέτρητους γραικύλους» Νίκος Καρούζος

Διαβάζω και παρακολουθώ όσα ψελλίζει αυτός ο αμετανόητα εκκλησιομάχος Π. Τατσόπουλος. Προσπαθεί με άνοστα καρυκεύματα και στρεψοδικίες, να καλύψει την δυσφορία του για τον σεβασμό και την ευλάβεια, που νιώθει ο λαός μας για τον άγιο Γέροντα Παϊσιο. Κλασική περίπτωση «γραικύλου της σήμερον», όπως αριστοτεχνικά έλεγε ο Παπαδιαμάντης, ο οποίος «θέλη να κάμη δημοσία τον άθεον ή τον κοσμοπολίτην», νόσημα ανίατο της εγχώριας ψευτοδιανόησις, απορρέον από αίσθημα μειονεξίας έναντι της Δύσης, συνοδευόμενο από παντελή άγνοια της Ορθοδοξίας και απροκάλυπτη αφιλοπατρία. Ομοιάζει ο γραικύλος, κατά τον Παπαδιαμάντη, «με νάνον ανορθούμενον επ’ άκρων ονύχων και τανυόμενον να φθάση εις το ύψος και φανή και αυτός γίγας». («Λαμπριάτικος ψάλτης»).

Η ΕΛΛΗΝΟΤΡΟΠΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗΣ

 

Η ΕΛΛΗΝΟΤΡΟΠΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗΣ
ΔρΣτέφανος Σπανομήτσιος

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά πρέπει να αναζητήσουμε τον ρόλο μας σε ένα διαρκές ιστορικό γίγνεσθαι, που φαίνεται να οδηγεί την ανθρωπότητα σε αχαρτογράφητα νερά. Στη πορεία της ιστορίας ο ελληνισμός έχει υπάρξει πρωτοπόρος και έχει διδάξει στον κόσμο την δημοκρατία και την ελευθερία. Στην αλλαγή του ιστορικού παραδείγματος βρέθηκε εξ αρχής να πρωτοστατεί, να συμμετέχει, να συνεργεί. Στην φιλοσοφία και στις τέχνες καθοδήγησε τον κόσμο, στην αποκάλυψη της αλήθειας η ελληνική γλώσσα υπήρξε το μέσο της διάδοσής της, η χριστιανική παράδοση ρίζωσε στα χώματα μας, η ανατολή του δυτικού πολιτισμού βασίστηκε στον κλασικό ελληνικό πολιτισμό. Η αναγέννηση, η μεταρρύθμιση, ο διαφωτισμός υπήρξαν κινήσεις όπου  διήκε η ελληνική διαλεκτική. Ωστόσο στις παρούσες εξελίξεις συναινούμε  στην παγκόσμια διαφθορά και μορφώνουμε το παράλογο.

Η σχέση της χριστιανικής θεολογίας με τις αλλαγές υποβάθρου ήταν πάντοτε ορατή. Από την αποκάλυψη και μετά, το ερώτημα διηνεκές. Ποια είναι η θέση του Χριστού στη ζωή μας?  Αν με προσοχή προσπαθήσει να δεί κάποιος σήμερα τι συμβαίνει στην ιστορία θα δεί με κατάπληξη και λύπη, ότι ο Χριστός απουσιάζει. Πάντοτε απουσίαζε στα επιφαινόμενα. Η ιστορία λοιπόν γράφεται ερήμην Του; Όχι. Ο Χριστός είναι παρών στον κόσμο, γιατί τον  δημιούργησε και τον εποπτεύει¹. Είναι παρών στην Εκκλησία του και σε κάθε ένανπου ανήκει σ΄αυτήν. Ωστόσο ο κόσμος είναι ξένος προς Αυτόν²και έχει τον δικό του άρχοντα³, ο οποίος «κέκριται» (Ιω. 16, 9-11) και «νυν εκβληθήσεται έξω» (Ιω. 19, 9-11). Η πορεία λοιπόν του ανθρώπου είναι μια πορεία αλλαγής μέσα σε ένα ξένο κόσμο, όπου προσπαθώντας  να χαράξει την ιστορία του, η ίδια η ιστορία τον αλλάζει. Ο Χριστός βρίσκεται κοντά του, όταν Τον καλεί, γιατί τον έκανε τόσο ελεύθερο, που  μπορεί όταν θέλει να Τον αρνείται.

Η σφαγή στο Δομένικο: Ένα ακόμη ατιμώρητο έγκλημα του Φασισμού-Ναζισμού ως συνέχεια της ατιμώρητης Γενοκτονίας του πρόδρομου Κεμαλισμού

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης   

Η σφαγή 150 αθώων ανθρώπων στο Δομένικο Ελασσόνας από τον Ιταλικό στρατό κατοχής στις 16- 17 Φεβρουαρίου 1943, αποτελεί ένα ακόμη ατιμώρητο έγκλημα του Φασισμού και του Ναζισμού. Φασισμός ο οποίος επειδή δεν τιμωρήθηκε ο δάσκαλος Μουσταφά Κεμάλ, υιοθετήθηκε και εξελίχθηκε και από τους μαθητές του Αδόλφο Χίτλερ και Μπενίτο Μουσολίνι.   

Ιταλικές δυνάμεις με σαράντα αυτοκίνητα της Μεραρχίας «Πινερόλο» έφτασαν στις 16 Φεβρουαρίου 1943 στο Δομένικο και συγκέντρωσαν τους κατοίκους στην πλατεία, ενώ συγχρόνως πυρπολούσαν το χωριό. Από εκεί με την απειλή πολυβόλων τούς οδήγησαν στην περιοχή της συμπλοκής όπου και κράτησαν όλους τους άνδρες άνω των 14 ετών, λέγοντας ότι θα τους πάνε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Λάρισα. Τα γυναικόπαιδα διετάχθησαν να μεταβούν στο διπλανό χωριό Αμούρι, παραπλανώντας τα ότι οι άνδρες θα μεταφέρονταν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Λάρισα.    

Η ευχή και το Άγιο Πνεύμα. Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

 

«Η καρδία του ανθρώπου είναι το κέντρο των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδιά. Εάν η καρδία του ανθρώπου καθαρισθεί, τότε βλέπομεν τον Θεόν. Ο Θεός είναι αθεώρητος· ο Θεός είναι Πνεύμα. Δύναται όμως να βασιλεύσει εις την καρδίαν του ανθρώπου, όταν γίνη αυτή καθαρόν δοχείον.

Διά να γίνη δεκτικόν δοχείον η καρδία του ανθρώπου, πρέπει να γίνη καθαρή. Δηλαδή, να γίνη καθαρή από ακάθαρτους λογισμούς. Διά να καθαρισθή όμως η καρδιά, πρέπει να μπη εις αυτήν κάποιο φάρμακον. Το φάρμακον αυτό είναι η νοερά προσευχή. Όπου πηγαίνει ο βασιλεύς, διώκονται οι εχθροί· και όταν μπη εις την καρδιά ο Χριστός, το όνομα Του το Άγιον, φυγαδεύονται των δαιμόνων οι φάλαγγες. Όταν ενθρονισθή μέσα καλά-καλά ο Χριστός, τότε υπάκουουν τα πάντα.

Ο σεναριογράφος του "Αγίου Παϊσίου" μιλάει για την νέα σειρά

 

Στην εκπομπή "Επικαιρότητα" του διαδικτυακού ραδιοφώνου της Πεμπτουσίας pemptousia.fm φιλοξενήθηκε σήμερα, Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2022, ο Γιώργος Τσιάκκας, σεναριογράφος της νέας τηλεοπτικής σειράς "Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό", που έκανε πρεμιέρα την Πέμπτη 10/2 στο MEGA. 

Ακούστε τα όσα ανέφερε στην συνέντευξη που παραχώρησε στην δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη: 

https://youtu.be/0CcjtRf_1O4

Ο σεναριογράφος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, με εγκωμιαστικά λόγια για την δουλειά όλων των συντελεστών και μίλησε για τι αναμένεται να δούμε στα επόμενα επεισόδια. Επίσης, μίλησε με συγκίνηση για την επικοινωνία που είχε με την ανηψιά του Αγίου Παϊσίου και τις θετικές εντυπώσεις της μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου. 

ΔΕΙΤΕ ΤΟ 1ο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΣΤΟ WEB TV MEGA

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

ΕΚΠΟΜΠΗ "ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ" ME ΚΑΛΕΣΜΕΝΗ THΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΙΟΣΚΕΡΙΔΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ

 https://youtu.be/a8GEiLbmljg?t=22

Κοιμήθηκε σήμερα 96 χρονών. Η κυρά ΚΙΤΣΑ. Η ΚΗΔΕΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ

 

Έφυγε από αυτόν τον κόσμο μια Αγία μορφή προς την άνω Ιερουσαλήμ.

Η γερόντισσα Κυριακή απο την Πτολεμαϊδα, πνευματική κόρη της Αγίας Σοφίας της Κλεισούρας της είχε εμφανιστεί δυο φορές τον τελευταίο καιρό η Παναγία μας στον Ναό της Αγίας Σκέπης.....της ειπε για την μετάνοια και τα μελλούμενα.

Την ευχή της να έχουμε και τις πρεσβείες της στον θρόνο του Θεού.

Παρακαλώ να την έχετε στο ψαλτήρι όταν προσεύχεστε.Ο Θεός να την αναπαύσει.

https://youtu.be/pJFhhlX5LK0

https://youtu.be/Ok5Vql3Ona4

πηγή: https://yiorgosthalassis.blogspot.com/

Ο ήρωας που έκανε το κορμί του κοντάρι για την σημαία

 

Ξημέρωμα του 1897 η Κρήτη «βράζει» από τις θηριωδίες των Τούρκων. Οι Κρητικοί αποφασίζουν να κηρύξουν την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Στον Προφήτη Ηλία του Ακρωτηρίου Χανίων Κρήτης οχυρώνονται οι επαναστάτες με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και υψώνουν την ελληνική σημαία, που τους παρέδωσε ο ύπαρχος του θωρηκτού «Ύδρα» Κωνσταντίνος Κανάρης, εγγονός του ναύαρχου Κανάρη.

π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Η τελωνική προσευχή του π. Ευσεβίου Βίττη

 

https://youtu.be/gZt4nK2TpiI

Τριώδιο και Καρναβάλι ασυμβίβαστα μεταξύ τους

 

Λέγει ο Κύριος: «..ουδείς δύναται δυσίκυρίοις δουλεύει η γαρ τον ένα μισήσει και τον έτερον αγαπήσειη ενός ανθέξεται και του εταίρου καταφρονήσει ού δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμωνά» (κατά Ματθ.Κεφ.6 παρ. 24),

δηλαδή δεν μπορείς χριστιανέ μου εάν θέλεις να λέγεσαι αλλά και να είσαι Χριστιανός και να δουλεύεις δύο κυρίους γιατί η τον έναν θα μισήσεις και τον άλλον θα αγαπήσεις ή εις τον ένα θα προσκολληθείς και τον άλλον θα καταφρονήσεις δεν μπορείς να δουλεύεις για τον Θεό και για τον μαμωνά τουτέστιν τον διάβολο, αυτά είναι λόγια του Κυρίου μας που όμως είναι ταυτόχρονα και εντολή και δεν χωρούν συζητήσεως, για όποιον βέβαια διεκδικεί την ονομασία του πιστού ορθοδόξου Χριστιανό.

Άγιος Παΐσιος: Η ιστορία και η σημασία του κομποσχοινιού

 

- Γέροντα, ποιά σημασία έχει το κομποσχοίνι;

- Το κομποσχοίνι είναι μια κληρονομιά, μια ευλογία, που μας έχουν αφήσει οι Άγιοι Πατέρες μας. Και μόνο γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία. Βλέπεις, σε κάποιον αφήνει ο παππούς του μια κληρονομιά ένα ασήμαντο πράγμα και το έχει μετά σαν φυλαχτό, πόσο μάλλον το κομποσχοίνι που μας το άφησαν κληρονομιά οι Άγιοι Πατέρες!

Ελληνική γλώσσα: το πολυτίμητο τζιβαϊρικό μας

 

Νατσιός Δημήτρης, δάσκαλος-Κιλκίς

«Η θητεία μου στην ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στη γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία, μεταξύ λέξεων και εννοιολογικού περιεχομένου»   Βέρνερ Χάισεμπεργκ, Γερμανός φιλόσοφος, για την αρχαία ελληνική γλώσσα

Και είναι η γλυκάκουστη γλώσσα μας το έτερο ριζιμιό λιθάρι, μαζί με την αμώμητο πίστη μας, πάνω στο οποίο στηρίζεται το Γένος μας. «Ει θεοί διαλέγονται τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται» θα πει ο Κικέρων για το ομορφότερο κατόρθωμα των προγόνων μας, την εύκρατη γλώσσα μας.

Ένεκεν δικαιοσύνης

 Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης

Ο Καραϊσκάκης και ο Μακρυγιάννης στην Ακρόπολη των Αθηνών. Ελαιογραφία του Θεόδωρου Βρυζάκη (1855). Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

Κάποτε σε τούτον τον τόπο περπατούσες κι εύρισκες κάπου λίγο δίκιο να ξεδιψάσεις. Ξαπόσταινες λίγο και πήγαινες παρακάτω. Μα είναι καιρός τώρα που γέμισαν οι δημοσιές με δαιμονανθρώπους και γίνηκ’ ο τόπος έρημος. Έρημος σου λέω· τέτοια που τώρα καταλαβαίνεις τι θα πει να πεινάς και να διψάς για δικαιοσύνη.

Γιατί άλλο να την αγαπάς, άλλο να τη γυρεύεις, άλλο να την εργάζεσαι και να την υπηρετείς· κι άλλο να την πεινάς και να τη διψάς.

Και πας… Κι η γλώσσα σου είναι στεγνή, τα χείλη σου σκασμένα. Κι αυτή η σκόνη… Δεν βλέπω· ανάθεμά τη σκόνη! Ποιος το ψιθύρισε; «Μακάριοι οι πεινωντες και διψωντες την δικαιοσύνην» (Ματθ. 5,6).

Περπατούσα μέσ’ τη σκόνη και ψιθύριζα μακαρισμούς «…και έκλαιγα και έλεγα και λέγω. Διατί έλεγα αυτό και λέγω με κλάματα να μας σώσεις και να είναι η δικιοσύνη σου; με αυτό φραινόμαστε και ζώμεν, ότι τιμωρίζεται γενικώς η αρετή και δοξάζεται η ασέβεια· Διατί περικαλιώμαι; Ότι αυτείνοι χάσαν τη δικιοσύνη σου και την υπόσκεσήν τους και όρκο τους και μας κατήντησαν τέτοιοι οπού φαινόμαστε, και μισαφιραίοι και κατατρεμένοι εις την πατρίδα της γεννήσεώς μας»¹.

ΤΡΙῼΔΙΟ, Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

του Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ Θεολογίας

Στὰ μέσα τοῦ Φεβρουαρίου μπαίνομε στὴν ἐκκλησιαστικὴ περίοδο τοῦ κατανυκτικοῦ Τριῳδίου. Στὰ τριάντα δύο χρόνια ζωῆς τοῦ περιοδικοῦ μας τονίζουμε τὴν ἀξία τοῦ Τριῳδίου γιὰ τὴν πνευματικὴ μας ζωή. Τὸ ἴδιο θὰ κάνουμε καὶ τώρα.

 Τὸ Τριῴδιο δὲν εἶναι ἁπλῶς χρονικὸ διάστημα ἀπὸ τὸ ἡμερολόγιο, εἶναι τὸ πνευματικότερο τμῆμα τοῦ χρόνου. Γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανοὺς κέντρο, ἀπὸ ὅπου ξεκινάει ὅλη ἡ λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι τὸ Πάσχα. Ἡ πίστις μας στηρίζεται στὸν θρίαμβο τοῦ Κυρίου μας κατὰ τοῦ θανάτου. Καὶ γιὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ θριάμβου τῆς ζωῆς, μᾶς ἑτοιμάζει τὸ Τριῴδιο. 

Καὶ ἔχει τὴν χάρι της ἡ ἀναμονὴ καὶ προετοιμασία, ποὺ μεγαλώνει τὴν λαχτάρα νὰ ζήσουμε τὴν Ἀνάστασι. Καὶ αὐτὸ τὸ αἴσθημα μᾶς ἐλαφρύνει τὸν κόπο ἀπὸ τὶς περισσότερες ὅλες ὧρες ποὺ θὰ διαθέσουμε στὸν ναὸ γιὰ τὶς κατανυκτικὲς ἀκολουθίες, καὶ ἰδίως τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Οἱ μελῳδίες τοῦ Τριῳδίου μᾶς μεταφέρουν στὸν ούρανό μὲ τὸ ὕφος τῶν τροπαρίων καὶ τὸ πλῆθος τῶν πνευματικῶν ἐννοιῶν. Θυμίζω τὴν ἀκολουθία τῶν Χαιρετισμῶν καὶ τὴς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Ἡ ἐναλλαγὴ τῶν τελουμένων τριῶν θείων Λειτουργιῶν, Χρυσοστόμου, Μ. Βασιλείου καὶ Προηγιασμένων εἶναι γνώρισμα αὐτῆς τῆς περιόδου. Ἡ Σταυροπροσκύνησις στὸ μέσον τῆς Νηστείας μᾶς ἀναπαύει καὶ μᾶς φέρνει πιὸ κοντὰ στὸ Πάσχα. 

Τι θα γινόνταν αν μεταχειριζόμασταν την Αγία Γραφή όπως το κινητό μας τηλέφωνο;

 

Αναρωτιέμαι τι θα γινόνταν αν μεταχειριζόμασταν την Αγία Γραφή όπως το κινητό μας τηλέφωνο; 

Αν θα την κουβαλούσαμε μαζί μας παντού;

Αν θα γυρνούσαμε πίσω να την πάρουμε εάν την ξεχνούσαμε; 

Αν θα την χρησιμοποιούσαμε για να λάβουμε μηνύματα; 

Αν την μεταχειριζόμασταν σαν να μη μπορούσαμε να ζήσουμε χωρίς αυτή;

Αν την δίναμε ως δώρο στα παιδιά;

Αν θα την χρησιμοποιούσαμε ενώ ταξιδεύαμε; 

Αν την χρησιμοποιούσαμε σε περίπτωση ανάγκης; 

Μήπως αποφάσισες να το κάνεις; Ωχ! Που είναι η Βίβλος μου;

Α! και κάτι ακόμη. Σε αντίθεση με το κινητό σας, η Βίβλος σας δεν πρόκειται ποτέ να αποσυνδεθεί επειδή ο Ιησούς έχει ήδη πληρώσει το λογαριασμό! 

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

«Ανοικτή επιστολή προς επίσκοπο Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβα»

 

(ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ) 

« Η δε κακή βουλή τω βουλεύσαντι  κακίστη (Η κακή απόφαση κάνει  περισσότερο κακό σ’ αυτόν που   την πήρε – Ησίοδος)» 

 Σεβασμιότατε, υπάρχει η πληροφορία ότι διώκετε τον προϊστάμενο – π Γαβριήλ – του Ι.Ν. Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στη Ν. Ευκαρπία Θεσσαλονίκης. Τον «πάψατε»  από προϊστάμενο του ιερού ναού. Και το κυριότερο, του αφαιρέσατε το οφίκιο του πνευματικού πατρός.  

Εάν δεν αληθεύουν τα «φρέσκα» νέα, ζητώ συγχώρεση. Εάν όμως αληθεύουν 

Έχω κάποια ερωτήματα. 

Σπουδή στην εικόνα... η 12η Φεβρουαρίου στη Φλώρινα

Η κραυγή αφύπνισης ενός ζωντανού θρύλου

Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) με τη συμπλήρωση των 73 χρόνων από τη μάχη της Φλώρινας, την 12η Φεβρουαρίου 1949, τέλεσε το καθιερωμένο μνημόσυνο στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο, υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των ηρωικώς αγωνισθέντων και πεσόντων για την ελευθερία της Πατρίδας, ενώ μετά το πέρας της τελετής στο Σ.Ν. ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και προσκλητήριο πεσόντων στο ηρωικό χωριό Πρώτη.

Είχε προηγηθεί το απόγευμα του Σαββάτου εκδήλωση με ομιλητή τον πρόεδρο του Παραρτήματος ΕΑΑΣ Ν.Φλώρινας Ταξίαρχο(ε.α.) κ. Ντάτο Ιωάννη.

Ο θρύλος των Ειδικών Δυνάμεων Κωνσταντίνος Κόρκας, 101 ετών πια, ήταν για άλλη μια φορά παρών αψηφώντας τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, ήρθε να τιμήσει τους συμπολεμιστές του, την ώρα που νεότεροί του κρύβονται φοβούμενοι... δεν είναι τυχαίο λοιπόν που κερδήθηκε η μάχη της Φλώρινας με τέτοιους μαχητές.

 

Η πιο συγκινητική στιγμή ήταν όταν, καταθέτοντας το στεφάνι, ο αγέρωχος υπέργηρος Στρατηγός φώναξε τα ονόματα των νεκρών συνεργατών του λέγοντας "τι κοιμόσαστε ρε; ... σηκωθείτε ρε!!... ο Λοχαγός είναι εδώ ρε!!..." 

εκείνη τη στιγμή δάκρυσαν και οι πέτρες...

Σηκωθείτε λοιπόν Έλληνες...

Σηκωθείτε ...

Το χρωστάμε στους αγέννητους και στους νεκρούς μας!

Ένα σύντομο βιογραφικό: 

Ο Στρατηγός Κόρκας Κωνσταντίνος του Αθανασίου γεννήθηκε στο χωριό Πουλίτσα Κορινθίας το 1921. Αποφοίτησε από τη ΣΣΕ το 1943 με το βαθμό του Ανθλγού (ΠΖ). Απεστρατεύθη το 1980 με το βαθμό του Αντιστρατήγου και με τον τίτλο του Επίτιμου Διοικητού της 1ης Στρατιάς.

Έλαβε μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις της Κρήτης (1941), της Βορείου Αφρικής (1942-43), στων νησιών του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων (1943 – 45) και τέλος στις επιχειρήσεις του Εμφυλίου πολέμου (1947 – 49), όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.