Τὸ λιοντάρι, ἡ ἀλεποῦ καὶ ἡ συμφορὰ τοῦ γαϊδάρου, Δημήτρης Νατσιὸς δάσκαλος-Κιλκὶς

              «Νὰ μοιράσουμε τὸ φυσικὸ ἀέριο στὴν ἀνατολικὴ Μεσόγειο», δήλωσε πρόσφατα στὴν Ἰταλία ὁ Τοῦρκος ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου. Μάλιστα. Βεβαίως ὁ κουτοπόνηρος ἰσλαμιστής, πατώντας ἐπὶ εὐρωπαϊκοῦ ἐδάφους, ἀποτίναξε ὡς ξεραμένο φιδόδερμα τὸ ἀληθινό του πρόσωπο-φιλοπόλεμη ὕαινα καὶ “μάστιγα τῆς Ἀσίας”- καὶ ἐνδύθηκε τὸ πολιτισμένο προσωπεῖο. Τί πιὸ δίκαιο καὶ νόμιμο! Ὅλοι οἱ ὅμοροι λαοὶ νὰ ἐπωφεληθοῦν ἀπὸ τὰ ὑποθαλάσσια καλούδια τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου!! Τὸ ἀκοῦς καὶ ἂν εἶσαι ἐκλεπτυσμένος Εὐρωπαῖος, τὸ ἐπικροτεῖς καὶ χειροκροτεῖς τὴν μεγαθυμία τῶν μεμέτηδων.

           Μοιράζω σημαίνει διαιρῶ ἐξ ἴσου. Παίρνω τὸ μερίδιο, «τὴν μοίρα» ποὺ μοῦ ἀναλογεῖ. (Ὅλες αὐτὲς οἱ λέξεις, μέρος, μερίδα, μερίζω, μοίρα, παράγονται ἀπὸ τὸ ὁμηρικὸ “μείρομαι” ποὺ σημαίνει διαιρῶ, μοιράζω. Ἡ μοίρα, τὸ ριζικὸ ὅπως τὸ λέει ὁ λαός, εἶναι τὸ “τὸ μερίδιο” ἑκάστου ἐν τῇ ζωῇ, ὁ κλῆρος, ἡ τύχη, κατὰ τὸ ἔγκυρο λεξικὸ τῶν Leddel-Scott). Καί, ἐπειδὴ “ἡ κακή μας τύχη καὶ μοίρα”, μᾶς ἔστειλε, πρὸ αἰώνων, τὴν Τουρκία ὡς γείτονα, παραπέμπω σὲ ἕναν μύθο τοῦ μυθοπλάστη Αἰσώπου, ποὺ ἐξηγεῖ ἐναργέστατα, τί ἀκριβῶς ἐννοεῖ ἡ «φίλη καὶ σύμμαχος», ὅταν προτείνει διαμοιρασμὸ τοῦ φυσικοῦ πλούτου. Παραθέτω, ἐν πρώτοις, τὸ κείμενο στὴν ἀειφεγγῆ προγονικὴ γλώσσα καὶ ἀκολουθεῖ ἡ νεοελληνικὴ ἀπόδοση. Τίτλος: ”Λέων, ὄνος καὶ ἀλώπηξ», δηλαδή, λιοντάρι, γαϊδούρι καὶ ἀλεποῦ.

Παιδαγωγική Ανθρωπολογία Αγ. Ιω. Χρυσοστόμου, τόμος Α΄ Κεφάλαιο 13: Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Α΄) ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τα προβλήματα που παρουσιάζει η παιδική ηλικία, δεν είναι ούτε λίγα ούτε εύκολα. Είναι «το πρώτο πέλαγος που συναντούμε στη ζωή μας και στο οποίο επικρατεί μεγάλη ταραχή, γιατί τα παιδιά είναι επιπόλαια, αλλάζουν εύκολα συμπεριφορά και δεν παρουσιάζουν σταθερότητα». Έχουμε λοιπόν και εδώ ανάγκη από την «κυβερνητική τέχνη», για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα προβλήματα αυτής της ηλικίας, όπως αντιμετωπίζουμε την τρικυμία στη θάλασσα (MG 58,737).

Από τα χαρακτηριστικά, που καταχωρούνται στη συνέχεια, άλλα (τα πρώτα) αναφέρονται στην ψυχολογία της βρεφικής, της νηπιακής και της πρώτης παιδικής ηλικίας και άλλα στην ψυχολογία των μεγαλύτερων παιδιών. Ο Χρυσόστομος δεν κάνει διάκριση των διαφόρων σταδίων της παιδικής ηλικίας, αλλά μιλάει γενικά για την παιδική ηλικία και γι’ αυτό οι γνώμες του μερικές φορές φαίνονται αντικρουόμενες, αλλά δεν είναι. Απλούστατα μιλάει για διαφορετικά στάδια της παιδικής ηλικίας. Όταν αναφέρει π.χ. ότι το παιδί είναι απαλλαγμένο από την υπερηφάνεια, τη ματαιοδοξία, τη μνησικακία και το φθόνο και από την εριστικότητα, κάνει λόγο για τα νήπια και τα πολύ μικρά παιδιά. Αντίθετα, τα μεγαλύτερα παιδιά είναι και ζηλότυπα και φθονερά και υπερήφανα και επιθετικά.

Ἑρμηνεία στὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Γ΄ Ματθαίου ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν''

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ματθ. 6, 22-33

 

ΜΑΜΩΝΑΣ

«Οὐ δύνασθε Θεῶ δουλεύειν καὶ μαμωνᾱ»

(Ματθ. 6, 24)

 

ΥΠΑΡΧΕΙ, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ὑπάρχει στὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ ἀκούσαμε σήμερα, μιὰ λέξι ποὺ δὲν εἶνε ἑλληνική. Εἶνε λέξι συριακή. Εἶνε ἡ λέξι μαμωνᾶς. Σημαίνει πλούτη, θησαυρούς. Κάτι περισσότερο˙ τὴ λατρεία πρὸς τὸ χρῆμα, ποὺ οἱ ἄνθρωποι τὸ θεοποιοῦν. Ὁ μαμωνᾶς ἔτσι γίνεται θεός, ἕνας ἀπὸ τοὺς πολλοὺς θεοὺς ποὺ λάτρευαν οἱ ἀρχαῖοι.

Καὶ σήμερα ὅμως, ἄν ρίξουμε μιὰ ματιὰ στὸν κόσμο, θὰ δοῦμε ὅτι ὁ μαμωνᾶς δὲν ἔπαψε νὰ λατρεύεται. Καὶ στὶς χῶρες ἀκόμη ἐκεῖνες ποὺ ὀνομάζονται χριστιανικές, ἀλλὰ δὲν ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὁ χρυσὸς καὶ ὄχι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ θεὸς τοῦ αἰῶνα μας. Κράτη μεγάλα καὶ ἰσχυρὰ εἶνε ἕτοιμα σὰν ἄγρια θηρία νὰ ὁρμήσουν τὸ ἕνα πάνω στὸ ἄλλο γιὰ τοὺς ὑλικοὺς θησαυρούς, γιὰ τὸ μαμωνᾶ.

Ἀλλʼ ὁ Χριστὸς στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο διεκήρυξε, ὅτι Θεὸς καὶ μαμωνᾶς δὲν συμβιβάζονται. Ἤ τὸν ἕνα θʼ ἀγαπήσης καὶ τὸν ἄλλον θὰ μισήσης, ἤ θὰ προσκολληθῆς στὸν ἕνα καὶ τὸν ἄλλο θὰ περιφρονήσης.

Ἑρμηνεία στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Γ΄ Ματθαίου ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ''

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ρωμ. 5, 1-10

 

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ

«Συνίστησι τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς

ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἀμαρτωλῶν ὄντων

ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε»

(Ρωμ. 5, 8)

 

ΟΛΟΙ, ἀγαπητοί μου, ὅλοι στὴν ἐποχή μας μιλᾶνε γιὰ ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη εἶνε αἴσθημα ποὺ φύτεψε ὁ Θεὸς στὴν καρδιὰ τοῦ άνθρώπου. Ἡ ἀγάπη εἶνε τὸ πιὸ εὐγενικὸ καὶ βαθὺ αἴσθημα. Νὰ ἀφαιρέση κανεὶς τὴν ἀγάπη ἀπὸ τὸν κόσμο; Ἀλλοίμονο! Ὁ κόσμος δὲν θὰ μπορέση νὰ σταθῆ, ἀλλὰ θὰ διαλυθῆ καὶ θὰ καταστραφῆ. Ἡ ἀγάπη εἶνε ἀναγκαῖα ὅσο ἀναγκαῖα εἶνε στὸ ὑλικὸ σύμπαν ἡ παγκόσμιος ἕλξις. Ἑκατομμύρια καὶ δισεκατομύρια εἶνε τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ. Πῶς στέκονται; Πῶς δὲν φεύγουν ἀπὸ τὴν τροχιά τους; Πῶς δὲν πέφτει τὸ ἕνα πάνω στʼ ἄλλο; Πῶς κινοῦνται μὲ τόση ἁρμονία καὶ τάξι; Ποιός εἶνε ἐκεῖνος ποὺ τὰ συγκρατεῖ; Εἶνε ὁ Θεός. Αὐτὸς ἔβαλε ἕνα νόμο, νόμο φυσικό, νόμο ποὺ εἶνε ὁ πιὸ σπουδαῖος νόμος μέσα στὸ σύμπαν. Ὁ νόμος αὐτὸς λέγεται παγκόσμιος ἕλξις. Τί θὰ πῆ παγκόσμιος ἕλξις; Σὲ κάθε ἄστρο ὑπάρχει κρυμμένη μιὰ δύναμις, ποὺ σὰν μαγνήτης τραβάει τὰ ἄλλα οὐράνια σὠματα ποὺ εἶνε κοντά του, καὶ αὐτὰ πάλι τὸ τραβοῦνε, καὶ ἔτσι, τραβώντας τὸ ἕνα τὸ ἄλλο, συγκρατοῦνται καὶ δὲν πέφτουν. Μιὰ ἀόρατη κλωστή, ἡ παγκόσμιος ἕλξις κρατάει ὅλα τὰ ἄστρα. Εἶνε βέβαια αὐτὰ ἕνα μεγάλο μυστήριο, πῶς Ἡ γῆ π.χ. τραβάει τὸ φεγγάρι, τὸ φεγγάρι τραβάει τὴ γῆ, κι αὐτὰ πάλι τὰ τραβάει ὁ ἥλιος, καὶ τὸν ἥλιο τὸν τραβάει ἄλλος ἥλιος καὶ οὕτω καθεξῆς. Μιὰ ἀλυσίδα ἀπέραντη! Ζαλίζεσαι ὅταν τὸ σκέπτεσαι.

Τό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν 'Αποστόλων, Γ 1-11, ἡ θεραπεία τοῦ ἐκ γενετῆς χωλοῦ.

Γ´\ΕΠΙ τὸ αὐτὸ δὲ Πέτρος καὶ ᾿Ιωάννης ἀνέβαινον εἰς τὸ ἱερὸν ἐπὶ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς τὴν ἐνάτην. 
2 καί τις ἀνὴρ χωλὸς ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ ὑπάρχων ἐβαστάζετο, ὃν ἐτίθουν καθ᾿ ἡμέραν πρὸς τὴν θύραν τοῦ ἱεροῦ τὴν λεγομένην ὡραίαν τοῦ αἰτεῖν ἐλεημοσύνην παρὰ τῶν εἰσπορευομένων εἰς τὸ ἱερόν· 
3 ὃς ἰδὼν Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην μέλλοντας εἰσιέναι εἰς τὸ ἱερὸν ἠρώτα ἐλεημοσύνην.
4 ἀτενίσας δὲ Πέτρος εἰς αὐτὸν σὺν τῷ ᾿Ιωάννῃ εἶπε· βλέψον εἰς ἡμᾶς. 
5 ὁ δὲ ἐπεῖχεν αὐτοῖς προσδοκῶν τι παρ᾿ αὐτῶν λαβεῖν. 
6 εἶπε δὲ Πέτρος· ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι· ὃ δὲ ἔχω τοῦτό σοι δίδωμι· ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ἔγειρε καὶ περιπάτει. 
7 καὶ πιάσας αὐτὸν τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἤγειρε· παραχρῆμα δὲ ἐστερεώθησαν αὐτοῦ αἱ βάσεις καὶ τὰ σφυρά, 
8 καὶ ἐξαλλόμενος ἔστη καὶ περιεπάτει, καὶ εἰσῆλθε σὺν αὐτοῖς εἰς τὸ ἱερὸν περιπατῶν καὶ ἁλλόμενος καὶ αἰνῶν τὸν Θεόν.
 9 καὶ εἶδεν αὐτὸν πᾶς ὁ λαὸς περιπατοῦντα καὶ αἰνοῦντα τὸν Θεόν· 
10 ἐπεγίνωσκόν τε αὐτὸν ὅτι οὗτος ἦν ὁ πρὸς τὴν ἐλεημοσύνην καθήμενος ἐπὶ τῇ ὡραίᾳ πύλῃ τοῦ ἱεροῦ, καὶ ἐπλήσθησαν θάμβους καὶ ἐκστάσεως ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι αὐτῷ. 
11 Κρατοῦντος δὲ τοῦ ἰαθέντος χωλοῦ τὸν Πέτρον καὶ ᾿Ιωάννην συνέδραμε πρὸς αὐτοὺς πᾶς ὁ λαὸς ἐπὶ τῇ στοᾷ τῇ καλουμένῃ Σολομῶντος ἔκθαμβοι.

Αυτοί οι άνθρωποι μ' αρέσουν...

Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που χαμογελούν στα δύσκολα. Και αντί να τους δίνεις εσύ κουράγιο, το κάνουνε αυτοί για σένα.

Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που σου δίνουνε χώρο να αναπνεύσεις. Που δεν σε πιέζουνε. Που νιώθεις δίπλα τους ελεύθερος. Που νιώθεις πως είσαι ο εαυτός σου.

Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που πατάνε πρόθυμα κάτω τον εγωισμό τους. Που δεν διστάζουν να αναγνωρίσουνε τα λάθη τους. Που δε ντρέπονται να ζητήσουνε συγγνώμη.

Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που είναι ταπεινοί. Που δεν πασχίζουνε να δείξουνε ότι είναι κάποιοι. Συνήθως τέτοιοι άνθρωποι, κρύβουνε μεγαλείο.

Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι, που αφήνονται ολοκληρωτικά στα χέρια του Θεού. Στη Θεία Πρόνοια. Που κάνουν σήμερα ότι καλύτερο μπορούν, αλλά παλεύουν να μην μεριμνήσουν για την αυριανή τη μέρα.

 Αυτοί οι άνθρωποι μ’ αρέσουν…

 Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

Ψαλτηρίου Θησαύρισμα: Ψαλμός 6ος

6,2 Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με.   3 Ἐλέησόν με, Κύριε, ὅτι ἀσθενής εἰμι· ἴασαί με, Κύριε, ὅτι ἐταράχθη τὰ ὀστᾶ μου,     4 καὶ ἡ ψυχή μου ἐταράχθη σφόδρα· καὶ σύ,Κύριε, ἕως πότε;    5 Ἐπίστρεψον, Κύριε, ρῦσαι τὴν ψυχήν μου, σῶσόν με ἕνεκεν τοῦ ἐλέους σου.   6 Ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ θανάτῳ ὁ μνημονεύων σου· ἐν δὲ τῷ ῞ᾼδῃ τίς ἐξομολογήσεταί σοι;   7 Ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου, λούσω καθ᾿ ἑκάστην νύκτα τὴν κλίνην μου, ἐν δάκρυσί μου τὴν στρωμνήν μου βρέξω.   8 Ἐταράχθη ἀπὸ θυμοῦ ὁ ὀφθαλμός μου, ἐπαλαιώθην ἐν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς μου.   9 Ἀπόστητε ἀπ᾿ ἐμοῦ πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, ὅτι εἰσήκουσε Κύριος τῆς φωνῆς τοῦ κλαυθμοῦ μου·   10 ἤκουσε Κύριος τῆς δεήσεώς μου, Κύριος τὴν προσευχήν μουπροσεδέξατο.   11 Αἰσχυνθείησαν καὶ ταραχθείησαν σφόδρα πάντες οἱ ἐχθροί μου, ἀποστραφείησαν καὶ καταισχυνθείησαν σφόδρα διὰ τάχους.

6,2 Κύριε, μή μέ κρίνεις μέ θυμό οὔτε νά μέ παιδεύσεις μέ τήν ὀργή Σου.   3 Σπλαγχνίσου με, Κύριε, γιατί εἶμαι ἀσθενής· θεράπευσέ με, Κύριε, γιατί ταράχθηκαν τά κόκκαλά μου   4 καί ἡ ψυχή μου κατέπεσε πολύ· Καί Σύ, Κύριε, μέχρι πότε(θά μέ ἀφήνεις ἀβοήθητο);   5 Ξαναδός μου τά ἐλέη Σου καί σῶσε τήν ψυχή μου, σῶσε με, γιατί εἶσαι σπλαγχνικός.   6 Στήν χώρα τοῦ θανάτου δέν ὑπάρχει κανείς νά Σέ μνημονεύει· στόν ἅδη ποιός θά Σέ δοξολογήσει;   7 Κουράστηκα ἀναστενάζοντας, κάθε νύχτα λούζω τό κρεββάτι μου (κλαίγοντας) μέ τά δάκρυά μου βρέχω τήν στρωμνή μου.   8 Ταράχθηκαν τά μάτια μου ἀπό ὀργή, κατέρρευσα ἀπό τήν στάση τῶν ἐχθρῶν μου.   9 Φύγετε ἀπό μπροστά μου ὅλοι οἱ ἐργάτες τῆς ἀνομίας, θά ἀκούσει ὁ Κύριος τήν φωνή τοῦ κλαυθμοῦ μου·    10 θά ἀκούσει ὁ Κύριος τήν δέησή μου, ὁ Κύριος θά δεχθεῖ τήν προσευχή μου.     11 Ἄς καταισχυνθοῦν καί ἄς πέσουν σέ μεγάλη ταραχή ὅλοι οἱ ἐχθροί μου, ἄς φύγουν ἡττημένοι καί ἄς καταντροπιαστοῦν γρήγορα.

 

 

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ 1821– 4. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ 1821– 4. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Ὁ Ἐθνικός μας ποιητὴς
Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς Διονύσιος Σολωμὸς γεννήθηκε στὴ Ζάκυνθο τὸ 1798 καὶ ἀπεβίωσε στὴν Κέρκυρα στὶς 9 Φεβρουαρίου 1857. Τὸν Ἐθνικό μας Ὕμνο ἀποτελοῦν οἱ δύο πρῶτες στροφὲς τοῦ ποιήματός του «Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν». Ἀποτελεῖται ἀπὸ 158 στροφὲς καὶ ὁ Σολωμὸς τὸ ἔγραψε μέσα σὲ ἕνα μήνα, τὸν Μάϊο τοῦ 1823. Γράφει ὁ Νίκ. Τωμαδάκης: «Ὁ Ὕμνος ὁρίζει τὴν Ἐλευθερία, τὴν Ἑλλάδα, τὴν Θρησκεία μὲ νέα πλατύτατα ὅρια, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοσιν, τὴν πίστιν τοῦ Ἔθνους καὶ τὴν Ἱστορίαν τοῦ παρελθόντος καὶ τοῦ παρόντος. Δίδει νόημα εἰς τὸν Ἀγώνα, εἰς τὰς μάχας, εἰς τὰς σφαγάς, εἰς τὰς ἐκδικήσεις… Ταυτίζει τοὺς ἀρχαίους μὲ τοὺς νέους Ἕλληνας, θέτει τὴν Θρησκείαν ὁδηγὸν καὶ προσγράφει τὴν Ἑλλάδα εἰς τὸν Χριστιανικὸν κόσμον, ὑπερασπιστὴν ἀκόμη μίαν φορὰν κατὰ τοῦ βαρβαρισμοῦ».

. Οἱ διαυγεῖς λόγοι τοῦ ἐθνικοῦ μας ποιητῆ γιὰ τὴν Πίστη καὶ τὴν Πατρίδα συνήθως παραποιοῦνται ἀπὸ τοὺς ἐθνομηδενιστές. Τὸ θέμα δὲν εἶναι νέο. Ὑπῆρχε καὶ τὸ 1902…. Γράφει τότε στὰ «Παναθήναια» ὁ Γεώργιος Καλοσγοῦρος: «Τὸ φῶς τοῦ Σολωμοῦ ἔλειψε. Ἐμπῆκαν στὴν Ἑλλάδα φιλοσοφήματα ποὺ τὸ ἔκρυψαν… Ἔτσι βλέπουμε καὶ ἀκοῦμε καθημερινῶς ἀνθρώπους ἁρπαγμένους ἀπὸ σημερινὲς θεωρίες Θετικισμοῦ, Νιχιλισμοῦ, Ὑλισμοῦ κτλ. νὰ ὑμνολογοῦν ἕναν Ποιητή, ποὺ ἡ Ἐθνική, Θρησκευτικὴ καὶ ἡ Φιλοσοφική του Πίστη ἦτον κάθε ἄλλο παρὰ ἡ δική τους, νὰ τὸν ὑμνολογοῦν χωρὶς νὰ φροντίζουν νὰ τὸν γνωρίσουν, νὰ λέγουν καὶ νὰ ξαναλέγουν τὴ λέξη Ἀληθινὸ ἢ Ἀληθές, ποὺ αὐτὸς ἐννοοῦσε τόσο ἀντίθετα ἀπὸ αὐτούς, χωρὶς ποτὲ νὰ τὸ σημειώσουν, χωρὶς κἂν νὰ ὑποψιαστοῦν αὐτὴν τὴν ἀντίθεση, αὐτὸ τὸ ἄπειρο χάσμα…»

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΑΩΝ και ΙΕΡΩΝ ΜΟΝΩΝ ΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Περιόδου 23-30 Ἰουνίου 2020

Α΄ Θεῖες Λειτουργίες

α) Τετάρτη 24/6 (Γενέσιο τιμίου Προδρόμου) -ὥρα: 7:15-9:00 π.μ.

β) Σάββατο 27/6 -ὥρα: 7:30-9:30 π.μ.

γ) Κυριακή 28/6 -ὥρα: 7:00-10:00 π.μ.

δ) Δευτέρα 29/6 (Ἀπ. Πέτρου καὶ Παύλου) -ὥρα: 7:15-9:45 π.μ.

ε) Τρίτη 30/6 (Σύναξις τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων) -ὥρα: 7:30-9:30 π.μ.

 

Β΄ Λοιπὲς Ἀκολουθίες

α) Κατὰ τὶς ὑπόλοιπες ἡμέρες θὰ τελεῖται κάθε πρωὶ στὶς 7:30 π.μ. Ὄρθρος καὶ κάθε ἀπόγευμα στὶς 7:00 μ.μ. Ἑσπερινός.

β) Τὴν Τρίτη (23/6) καὶ Πέμπτη (25/6) μετὰ τὸν Ἑσπερινὸ θὰ τελεστεῖ Παράκλησις ὑπὲρ ἐπιτυχίας τῶν ὑποψηφίων γιὰ τὶς Ἀνώτατες Σχολές.

 

Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ

+++                 +++                 +++                 +++                 +++

Η ορθόδοξη Πίστη μας του Αρχιμ. Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου (10ο κεφ)

10. Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΗΣ

 

Ὁ Χριστὸς θεραπεύει τὸν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου

Ὅπως ἔχουμε ἀναφέρει, ἡ ἁμαρτία τραυμάτισε πρῶτα ἀπ’ ὅλα τὸν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς ἀρχίζει τὸ ἀπολυτρωτικό του ἔργο θεραπεύοντας τὸν νοῦ. Καὶ ὁ νοῦς θεραπεύεται καὶ φωτίζεται μὲ τὸ φῶς τῆς ἀλήθειας, μὲ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ.

 

Ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ

Ὁ Κύριος, ἀφοῦ βαπτίστηκε στὸν Ἰορδάνη ποταμό, διάλεξε δώδεκα μαθητὲς καὶ ἄρχισε τὸ κήρυγμα περιοδεύοντας τὴν Παλαιστίνη. Ἐπὶ τρία χρόνια δίδασκε συνεχῶς τὸν λαὸ ποὺ διψοῦσε νὰ γνωρίσει τὴν ἀλήθεια. Ὁ κόσμος ποὺ τὸν ἄκουγε ἔμενε κατάπληκτος. Ἡ διδασκαλία του δὲν εἶχε καμμιά σχέση μ’ αὐτὴν τῶν Γραμματέων καὶ Φαρισαίων (Ματθ. 7,28-29).

Ἂς δοῦμε μὲ συντομία τὸ περιεχόμενο τῆς διδασκαλίας του. Κατ’ ἀρχήν, μᾶς ἀποκάλυψε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι πνεῦμα, μὲ κύριο γνώρισμά του τὴν ἀγάπη. Μᾶς μίλησε γιὰ τὴν ψυχή, γιὰ τὴ ζωή μετὰ τὸν θάνατο, τὴ Μέλλουσα Κρίση, τὸν Παράδεισο, τὴν Κόλαση κ.ἄ..

Μᾶς δίδαξε ὅτι ἡ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολὴ εἶναι νὰ ἀγαποῦμε τὸν Θεὸ μὲ ὅλη τὴν καρδιά μας. Δεύτερη ἐντολὴ νὰ ἀγαποῦμε τὸν πλησίον μας ὅπως τὸν ἑαυτό μας (Ματθ. 22,37-40). Δίδαξε ἀκόμα ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν βρίσκει τὴν εὐτυχία στὰ πλούτη, στὶς δόξες καὶ στὶς ὑλικὲς ἀπολαύσεις. Εὐτυχισμένος εἶναι ὁ ταπεινός, ὁ πρᾶος, ὁ δίκαιος, ὁ ἐλεήμονας, ὁ καθαρὸς στὴν καρδιά, αὐτὸς ποὺ ἔχει μέσα του ἀγάπη.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΓΟΝΕΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Του Βασίλη Κερμενιώτη

1. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΔΙΩΚΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΑΝ! ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ.

Αξιότιμοι κύριοι/ες βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος,

ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η Νέα Δημοκρατία έγινε Κυβέρνηση πριν από ένα χρόνο, είναι διότι την ψήφισε η πλειοψηφία των Ορθοδόξων Ελλήνων. Και την ψήφισαν για να απαλλαγούν από την ακραία εθνομηδενιστική και εκκλησιομάχο πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Οι άθεοι αριστεροί, πέρα από την ενδοτικότητά τους στα εθνικά θέματα (βλ. συμφωνία Πρεσπών), ψήφιζαν το ένα αντίχριστο νομοσχέδιο πίσω από το άλλο.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ:  

https://drive.google.com/file/d/1IJBChtDxp6saLHbdIsBx9GyL4npBnqG8/view?usp=sharing