Ψηφιακὸς Ὁλοκληρωτισμὸς πρὸ τῶν πυλῶν: Ἡ σιωπὴ τῶν Ἐπισκόπων καὶ ὁ κίνδυνος συνενοχῆς τῆς διοικοῦσας Ἐκκλησίας

Γράφει ὁ Ἰωάννης Χατζηδιγενῆς, Θεολόγος

Ἡ πρόσφατη ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος σχετικὰ μὲ τὸν «Προσωπικὸ Ἀριθμὸ» (Π.Ἀ.) ἔχει προκαλέσει ἔντονο προβληματισμό, ἐρωτηματικὰ ἀλλὰ καὶ σφοδρὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ εὐσεβεῖς ἁπλοῦς ἱερεῖς, μοναχοὺς καὶ πιστούς. Ἡ θέση τῆς Συνόδου ὑπεραμύνεται τῆς χρήσης τοῦ Π.Ἀ., ἐπιχειρηματολογῶντας ὅτι πρόκειται γιὰ ἁπλῆ ἑνοποίηση παλαιῶν μητρώων καὶ δὲν σχετίζεται μὲ θεολογικὲς ἢ ἐσχατολογικὲς προεκτάσεις.

Ὡστόσο, ἡ στάση τῆς Συνόδου ποὺ δὲν ἔδειξε τὴν ἀπαιτούμενη προσοχή, ἀπέναντι σὲ ὅσους ἔχουν ἐκφράσει θεμελιωμένες ἐπιφυλάξεις - μεταξὺ αὐτῶν κληρικοί, ἐπίσκοποι, σωματεῖα καὶ πιστοί - ἐγείρει σοβαρὰ ἐρωτήματα. Πίσω ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐπιφανειακὴ προσέγγιση κρύβεται μιὰ βαθύτερη πνευματικὴ καὶ κοινωνικὴ κρίση, ποὺ ἀπειλεῖ νὰ μετατρέψει τὸν ἄνθρωπο σὲ ἁπλὸ ἀριθμό - καὶ τὴν... Ἐκκλησία σὲ θεραπαινίδα μιᾶς νέας μορφῆς ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ.

Γέρων Θεόδωρος: “Θὰ πίνετε τὸν καφέ σας καὶ θὰ ἀκούσετε ὅτι οἱ Ἑβραίοι χτύπησαν τὴν Περσία” (22/5/2019)

Μόρφου Νεόφυτος: ὁ Γέρων Θεόδωρος μᾶς ἐλεγε “Θὰ πίνετε τὸν καφέ σας καὶ θὰ ἀκούσετε ὅτι οἱ Ἑβραίοι χτύπησαν τὸ πηρυνικὸ πρόγραμμα τῆς Περσία” (22/5/2019).

Ἔμενα αὐτὸ τὸ ὁποῖο μὲ ἔκαμε νὰ μιλήσω μὲ αὐτὸ τὸν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ μὲ ἀγωνία, παρόλο ποὺ χρόνια ἀσχολοῦμαι κατ᾿ ἐντολὴ συγχρόνων ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ ποὺ μοῦ εἶπαν, πρέπει ἕνας Ἐπίσκοπος νὰ μελετήσει τὲς προφητεῖες τῶν ἁγίων. Ποιὲς εἶναι οἱ ἀληθινὲς καὶ ποιὲς εἶναι οἱ ψεύτικες. Ἔχουμε καὶ ψεύτικες. Παντοῦ μπαίνει ὁ Σατανᾶς γιὰ νὰ προκαλέσει σύγχυση καὶ ἀπιστία. Καὶ τὸ κατάφερε. Ἀκόμα καὶ Ἀρχιερεῖς νὰ εἰρωνεύονται τὸν προφητικὸ λόγο τοῦ ἁγίου Παϊσίου. Ἑνὸς ἐκ τῶν κορυφαίων ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας… Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς ἐλεήσει…. Ἔμενα μὲ ἀνησύχησε, κύριε Δήμαρχε, ἡ διάθεση τῶν Ἑβραίων νὰ βομβαρδίσουν τὸ πυρηνικὸ πρόγραμμα τῆς Περσίας. Αὐτὸ μᾶς τὸ ἔλεγε ἕνας ἀσκητὴς ποὺ ἦταν στὴν Κρήτη, ἄγνωστος στοὺς πολλούς, ὁ γέροντας Θεόδωρος ὁ Ἁγιοφαραγγίτης. Ἁγιοφάραγγο στὰ Ἀστερούσια ὄρη τῆς Κρήτης. Ἐκοιμήθη πρὶν τρία χρόνια, τὴ Μεγάλη Βδομάδα. Καὶ μᾶς ἔλεγε, παιδιά μου, θὰ πίνετε τὸν καφέ σας καὶ θὰ ἀκούσετε ὅτι οἱ Ἑβραῖοι ἐκτύπησαν τὸ πυρηνικὸ πρόγραμμα τῆς Περσίας. Τότε θὰ ξεκινήσουν τὰ μεγάλα γεγονότα. Καὶ τὴν ἴδια ἐποχὴ ἢ λίγο πιὸ πρὶν θὰ πέσει ὁ Ἐρτογάν. Αὐτὰ θὰ εἶναι τὰ σημεῖα ποὺ θὰ ἔχετε γιὰ νὰ καταλάβετε ὅτι τὰ μεγάλα γεγονότα ἔρχονται. Τώρα ποὺ βλέπω τοὺς Ἑβραίους, ξεκάθαρα, χωρὶς περιστροφές, νὰ λὲν ὅτι ἐμᾶς ὁ στόχος μας καὶ ὁ Τραμπ νὰ ὑπηρετεῖ αὐτὸν τὸν στόχο. Ἐπίσης ξεκάθαρα. Ἀντιλαμβάνομαι ὅτι τὰ μακρὰ γίνονται κοντά. Πόσο κοντὰ δὲν μποροῦμε νὰ ξέρουμε. Διότι ἡ μετάνοια καὶ τοῦ πιὸ μικροῦ ἀνθρώπου μπορεῖ τὰ γεγονότα νὰ τοὺς δώσει μίαν ὤθηση πρὸς τὰ πίσω. Γιὰ νὰ δώσει χρόνο μετανοίας ὁ φιλάνθρωπος Χριστὸς σὲ περισσοτέρους ἀνθρώπους εἰς τὴ γῆ.

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴ Γ΄ Πνευματική σύναξη διαλόγου «Ἀναβόντας τὸν ἀναπτήρα τῶν ἁγίων» μὲ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο ποὺ πραγματοποιήθηκε στὶς 22 Μαΐου 2019, στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ἰδαλίου.

πηγή: https://romioitispolis.gr/

«Να κοινωνάς, να προσεύχεσαι, να ζεις πνευματικά… στα δύσκολα χρόνια μόνο αυτοί που είναι καλά δεμένοι με την Εκκλησία και τα Μυστήρια, θ’ αντέξουν»

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Ο Γέροντας μας έλεγε, εμένα προσωπικά μου έλεγε, ότι θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια, αλλά στις μέρες μας πέφτει ένα κόσκινο και οι άνθρωποι παίρνουνε τα άκρα.

Και αυτοί που πιστεύουνε θα πιστεύουνε πολύ και θα πηγαίνουνε στην Εκκλησία, θα εξομολογούνται κτλ και οι άλλοι θα απομακρυνθούνε από την Εκκλησία και θα είναι τελείως αδιάφοροι. Οι χλιαροί δηλαδή, αυτοί που βρίσκονταν στο μέσο, θα εξαφανιστούν. Στις μέρες μας, λέει, πέφτει μεγάλο κόσκινο. Είχε όμως αισιοδοξία γι’ αυτά τα πράγματα, γιατί έλεγε ότι μέσα στον Ελληνικό λαό υπάρχει ένα γερό λείμμα, μία γερή μαγιά, η οποία θα βοηθήσει να περάσουμε αυτά τα δύσκολα χρόνια αλλά και να μεγαλουργήσει η Ελλάδα. …Με προειδοποιούσε και μου έλεγε, θα ‘ρθούνε δύσκολα χρόνια και πρέπει να προετοιμαζόμαστε και καλύτερη προετοιμασία θεωρούσε την πνευματική ζωή. Θα παρασυρθούν πολλοί. Μόνο αυτοί που είναι καλά δεμένοι με την Εκκλησία και τα Μυστήρια, μόνο αυτοί θ’ αντέξουν. Να κοινωνάς, να προσεύχεσαι, να ζεις πνευματικά. Αυτό το θεωρούσε το πάνω απ’ όλα. (Απόσπασμα ομιλίας του κ. Αθανασίου Ρακοβαλή )

Θεολογικό σχόλιο στην Κυριακή των Αγίων Πάντων

ΑΓΙΟΙ ΓΙΝΕΣΘΕ…

(Θεολογικό σχόλιο στην Κυριακή των Αγίων Πάντων)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η τελευταία Κυριακή της ιερής περιόδου του Πεντηκοσταρίου είναι αφιερωμένη στου Αγίους Πάντες. Η Αγία μας Εκκλησία, κλείνοντας την εορτολογική περίοδο των κινητών εορτών του έτους, προβάλλει και τιμά όλους τους αγίους της, γνωστούς και αγνώστους, όλων των εποχών, θέλοντας να μας υπενθυμίσει ότι ο στόχος μας θα πρέπει να είναι η αγιότητα, διότι θα πρέπει η επίγεια ζωή μας να είναι μια πορεία αγώνα απόταξης του παλαιού ανθρώπου, κάθαρσης από τα πάθη μας και απόκτησης αρετών.

Ανελέητοι διωγμοί και ένοχη σιωπή: Έρευνα αποδεικνύει ότι ο Χριστιανισμός είναι η πιο άγρια διωκόμενη πίστη σε όλο τον κόσμο

Κανένας δεν μιλά γι' αυτό το έγκλημα - Περισσότεροι από 380 εκατομμύρια
χριστιανών παγκοσμίως αντιμετωπίζουν διακρίσεις και διώξεις για την πίστη τους

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Μπορείτε να φέρετε στο μυαλό σας την τελευταία φορά που ακούσατε από τους διάφορους δημοσιολογούντες του συστήματος να καταδικάζουν φαινόμενα βίας κατά των χριστιανών που συμβαίνουν διεθνώς; Αν δυσκολεύεστε να θυμηθείτε μια τέτοια δήλωση, είναι πιθανότατα γιατί δεν ειπώθηκε ποτέ.

Δικαιότατη η γενική κατακραυγή για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συμβαίνουν στη Γάζα. Η ανθρωπιά δεν πρέπει να ξεχωρίζει ούτε εθνότητα, ούτε θρήσκευμα, ούτε κανένα άλλο ταυτοτικό γνώρισμα ενός αθώου λαού που σφαγιάζεται. Αλλά δυστυχώς στους καιρούς μας έχουμε να κάνουμε με ανθρωπιά α λα καρτ. Οι ευαισθησίες χάνονται όταν στα εγκλήματα μπαίνει το πρόσημο του χριστιανού μπροστά από τα θύματα.

Μνήμη του Aγίου ενδόξου Προφήτου Eλισσαίου (14 Ιουνίου)

Hλίαν ίπποι, τον δε διπλούν Ηλίαν,

Eις Oυρανούς ανήγον ως ίπποι νόες.

Πότμον Eλισσαίος δεκάτη λάχεν ηδέ τετάρτη.

Προφήτης Ελισσαίος. Τοιχογραφία του 16ου αιώνα στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα (Άγιον Όρος)

Oύτος ήτον υιός Σαφάτ από Aελμούθ, εκ της γης του Πατριάρχου Pουβίμ. Ηκολούθησε δε εις τον Προφήτην τούτον ένα τεράστιον. Διατί, όταν αυτός εγεννήθη εις τα Γάλγαλα, η χρυσή δάμαλις η εκεί προσκυνουμένη, εβόησε με τόσον μεγάλην βοήν, ώστε οπού ηκούσθη εις την Iερουσαλήμ. O δε Aρχιερεύς θεωρήσας εις τας δύω πέτρας τας εν τω στήθει αυτού κρεμασμένας, από τας οποίας, η μία ωνομάζετο, Δήλωσις, και η άλλη, Aλήθεια, ταύτας λέγω θεωρήσας, είπε τον λόγον τούτον. Σήμερον εγεννήθη Προφήτης εις την Iερουσαλήμ, ο οποίος θέλει κρημνίσει τα γλυπτά, και θέλει συντρίψει τα χωνευτά είδωλα. Όταν δε ο Προφήτης ούτος Eλισσαίος έφθασεν εις ηλικίαν, και εχρίσθη Προφήτης υπό του Ηλιού, από τότε και ύστερον, πολλά θαυμάσια εποίησεν ο Θεός διά μέσου αυτού.

Η αλυτρωτική προπαγάνδα και η εθνική υπονόμευση δεν είναι “πολιτισμός”

Προ ημερών, με παρέμβαση του Κινήματός μας προς τις τοπικές αρχές του Αμυνταίου, ματαιώθηκε μια “παραδοσιακή” (δήθεν) βραδιά, από αυτές που λειτουργούν συγκαλυμμένα ως εργαλεία διάδοσης της σκοπιανής αλυτρωτικής προπαγάνδας. Σεμνυνόμαστε για αυτό. Πληροφορούμαστε επίσης ότι κάτι ανάλογο έγινε και πρόσφατα στον Αετό Φλώρινας μετά από παρεμβάσεις πολιτών.

Μας εξέπληξαν όμως δυσάρεστα και μας προβλημάτισαν κάποιες αντιδράσεις από μέρος του πολιτικού κόσμου της περιοχής μας, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συνεχίζει, ακόμη και σήμερα, να προκαλεί με την τοποθέτησή του, όπως επίσης και η βουλευτής κ. Πέρκα, οι οποίοι μας έφεραν την προδοτική “Συμφωνία των Πρεσπών”. Μηρυκάζοντας διάφορα βαρετά και τετριμμένα στερεότυπα περί “μισαλλοδοξίας”, “ακραίου εθνικισμού”, “100 χρόνια πίσω”, “η μουσική μας ενώνει” και λοιπά αστεία, με ανατριχιαστική ανευθυνότητα δείχνουν να “ξεχνούν” το πραγματικό πρόβλημα:“Ξεχνούν” ότι το Διαδίκτυο βρίθει από προπαγανδιστικά βίντεο που δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις περί ντεμέκ “καταπιεζόμενης Μακεδονικής μειονότητας” στην Ελλάδα, και που στην πραγματικότητα είναι λήψεις από τέτοια πανηγύρια σε στιγμές που ακούγονται βουλγάρικοι στίχοι (αμφιβόλου προέλευσης) με τον κόσμο να διασκεδάζει και να χορεύει ανυποψίαστος. Με τα απαραίτητα “επεξηγηματικά” σχόλια, φυσικά. Αυτό θέλουμε; Αυτό υποστηρίζουμε; Δεν καταλαβαίνουμε τον δόλο;

Από τα καθημερινά στα πνευματικά

π. Ανδρέας Αγαθοκλέους

Πολλές φορές στα Ευαγγέλια ακούμε το Χριστό να διδάσκει με παραβολές. Οι παραβολές είναι ένα είδος διήγησης που δεν είναι μύθος ούτε ιστορικό γεγονός.

Θα μπορούσε να είχε γίνει αλλά στη συγκεκριμένη διήγηση δεν έχει γίνει. Με παραστάσεις από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, ήθελε να τους αποκαλύψει την Αλήθεια της διδασκαλίας Του. Όσοι «είχαν αυτιά για να ακούσουν» κατανοούσαν το βάθος, όσοι, όμως, δεν είχαν ανοιχτή την καρδιά τους άκουγαν μόνο τη διήγηση.

Τον ίδιο τρόπο διδασκαλίας συναντούμε και στους αγίους Πατέρες και στις αγίες Μητέρες μας. Πιο συγκεκριμένα, στο Γεροντικό υπάρχουν κατάσπαρτες τέτοιες διηγήσεις που βοηθούσαν στη βαθύτερη έννοια των πνευματικών νοημάτων, όταν προκαλούνταν να εκφέρουν λόγον Θεού για ωφέλεια. Μια τέτοια είναι η εξής:

Μνήμη της Αγίας Μάρτυρος Ακυλίνης (13 Ιουνίου)

Tον παστόν ευτρέπιζε λαμπρόν Nυμφίε,

Aκυλίνα σοι τέμνεται νύμφη νέα.

Aμφί τρίτην δεκάτην κεφαλήν τμήθη Aκυλίνα.

Μαρτύριο Αγίας Ακυλίνης. Μηνολόγιο Οξφόρδης (14ος αι.)

Aύτη ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει σϟη΄ [298]1, καταγομένη από την Bίβλον πόλιν της Παλαιστίνης2, θυγάτηρ ενός περιφανούς άρχοντος, Eυτολμίου ονομαζομένου. Eβαπτίσθη δε από τον Eπίσκοπον Eυθάλιον, όταν ήτον πέντε χρόνων. Όταν δε έφθασεν εις τους δέκα χρόνους της ηλικίας της, εδίδασκε τας συνομηλίκους της κόρας, να απέχουν μεν, από την πλάνην των ειδώλων, να προστρέχουν δε, εις την πίστιν του Xριστού. Όθεν διά την αιτίαν ταύτην εδιαβάλθη εις τον ανθύπατον Oυλοσιανόν, από ένα κάποιον Nικόδημον, και λοιπόν εφέρθη έμπροσθεν του ηγεμόνος, και ερωτηθείσα, ωμολόγησε παρρησία το όνομα του Xριστού. Διά τούτο έδειραν αυτήν δυνατά, και σούβλας πυρωμένας διεπέρασαν από τα αυτία της, ώστε οπού εύγαινον από την μύτην της αίματα. Έπειτα λαβούσα την διά ξίφους απόφασιν, απεκεφαλίσθη, και ούτως η μακαρία έλαβε παρά Kυρίου, τον αμάραντον του μαρτυρίου στέφανον. Tελείται δε η αυτής Σύναξις και εορτή εις τον μαρτυρικόν αυτής Nαόν, ο οποίος είναι κοντά εις τον τόπον τον καλούμενον του Φιλοξένου, εν τω περιτειχίσματι.

Σημειώσεις

1. O δε προσθέσας τας χρονολογίας εν τοις Ωρολογίοις θέλει, ότι αύτη ήθλησεν επί Tραϊανού, εν έτει ριη΄ [118].

2. Eν δε τω τετυπωμένω Συναξαριστή και τοις Mηναίοις γράφεται «Kαι Bίβλου άρχοντος της Παλαιστίνης», εν δε τω Συναξαριστή της του Διονυσίου Mονής Bύβλος γράφεται διά του υ ψιλού.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Γ´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Έρχεται λοιπόν στη ζωή σου κάποια στιγμή... - Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Έρχεται λοιπόν στη ζωή σου κάποια στιγμή, που δεν σε ενδιαφέρει πλέον να έχεις δίκιο, αλλά σε νοιάζει περισσότερο να έχεις ησυχία.

Έρχεται στη ζωή κάποια στιγμή, που έχεις βαρεθεί και τα πολλά τα λόγια και τις φτηνές τις δικαιολογίες των ανθρώπων.

Έρχεται στη ζωή σου κάποια στιγμή, που προτιμάς το ‘’τίποτα’’ ή το ‘’καθόλου’’ από κάτι το λειψό.

Έρχεται στη ζωή σου κάποια στιγμή που δεν έχεις πλέον την υπομονή ή τη θέληση να ασχολείσαι με τις μικρότητες που ασχολιόσουνα παλιά.

Ὡραῖοι συλλογισμοὶ γιὰ τὸν ἀνθρώπινο βίο

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος

Ὅσες φορὲς ὁ ἄνθρωπος προσεγγίζει αὐτὸν τὸν κόσμο μέσα ἀπὸ τὸν τρόπο ζωῆς του, ἡ ἀγάπη γιὰ τὰ ὑλικὰ πράγματα ριζώνει μέσα του. Ταράζεται συνεχῶς λόγω τῆς φροντίδας γιὰ αὐτά, καὶ ἐξαιτίας τους μαλώνει μὲ ἄλλους καὶ αἰχμαλωτίζεται ἀπὸ τὶς φιλίες ὁρισμένων ἀνθρώπων. Ὅταν ὅμως ἡ διάνοιά του προκόβει στὴν μελέτη τοῦ μέλλοντος αἰώνα, μία θεωρία δίχως εἰκόνα κινεῖται κάθε στιγμὴ μέσα του. Μὲ ἐλπίδα προσδοκᾶ ἐκεῖνα ποὺ δὲν βλέπει καὶ λησμονεῖ τὰ παρόντα.

Μερικὲς φορὲς λησμονεῖ ἀκόμα καὶ τὸν ἑαυτό του, καθὼς βυθίζεται σὲ αὐτὰ τὰ νοήματα, καὶ καταφρονεῖ τοὺς λογισμούς του γιὰ τὰ ὁρατὰ πράγματα. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο περιφρονεῖ καὶ τοὺς λογισμοὺς καὶ τὶς πράξεις, ὅση ὥρα ἀσχολεῖται μὲ αὐτό. Ἡ ἀγάπη, ἡ ὁποία ὑπάρχει ἀναμεμιγμένη στὴν πνευματικὴ καθοδήγηση ὁρισμένων προσώπων ἐξαλείφεται ἀπὸ τὴν καρδιά του, καὶ ἡ μοναδικὴ ἐκείνη φιλία, ἡ ὁποία δὲν ἔχει ἀνάγκη τὴ θέα τῶν προσώπων γιὰ νὰ τὰ ἀγαπᾶ, ἐγκαθίσταται στὴν ψυχή του.

Ἡ θύμηση τῶν ἀνθρώπινων πραγμάτων ὑποκαθίσταται σταδιακὰ ἀπὸ τὴ διάνοιά του καὶ ἡ ἐνατένιση τῶν κρυφῶν πραγμάτων αὐξάνει μέσα του, ἀποκτᾶ δύναμη καὶ ἀφανίζει τοὺς σωματικοὺς λογισμούς, καὶ ἀπὸ ‘κει καὶ πέρα αὐτὸς... παραιτεῖται ἀπὸ τὰ φθαρτὰ τόσο, ὅσο εἶναι δυνατὸ στὴ φύση. Ἂν δὲν ἦταν ἡ θύμηση τῆς φύσης, ἡ ὁποία τὸν κινεῖ κάθε φορὰ ποὺ στερεῖται κάτι ἀπὸ τὰ ἀναγκαία, ἡ διάνοιά του θὰ ἦταν τὸν περισσότερο καιρὸ συγκεντρωμένη σὲ ἀπερίσπαστη ἐνατένιση ἐκείνων τῶν μελλόντων. Καὶ ἐξαιτίας αὐτῶν ἐκεῖνος φαίνεται ἄμυαλος στὰ μάτια τῶν σοφῶν ὁλόκληρου αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἡ μνήμη του ἐξασθενεῖ καὶ ὅταν ἐξετάζεται ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη γνώση, μοιάζει μὲ ἄνθρωπο ἁπλοϊκό.

Ομόφωνα αθώος ο π. Αντώνιος και δύο πρώην στελέχη της Πωγωνιανής

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ιωαννίνων δίκασε, στις 22 Μαΐου, την υπόθεση του π. Αντωνίου Παπανικολάου της «Κιβωτού του Κόσμου» και δύο άλλων συνεργατών του, της διευθύντριας της εκεί δομής και ενός άλλου στελέχους για τα ίδια αδικήματα που πήγαν στο Εφετείο της Αθήνας, δηλαδή όλων των καταγγελιών περί βαριάς σωματικής βλάβης, περί των δήθεν εξαντλητικών εργασιών, περί εγκλεισμών κτλπ.

Το δικαστήριο κήρυξε ομόφωνα αθώους τον πατέρα Αντώνιο περί της ηθικής αυτουργίας και για τους άλλους δύο για τα υπόλοιπα αδικήματα.

Το σημαντικότερο όμως όλων που αξίζει να υπογραμμιστεί ήταν ότι οι τρείς βασικοί κατήγοροι αυτής της δίκης ανεκάλεσαν τις κατηγορίες.

πηγή: https://enromiosini.gr/

Άγιος Λουκάς Κριμαίας: «Να είστε έτοιμοι ακόμη και για το μαρτύριο, εφόσον πλέετε κόντρα στο ρεύμα»

Όπως ήταν στις ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και στις ημέρες του Υιού του ανθρώπου.

Έτρωγαν, έπιναν, διασκέδαζαν μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην Κιβωτό, έγινε ο Κατακλυσμός και τα κατέστρεψε όλα.

Έτσι ήταν και στις ημέρες του Λώτ και γι΄αυτό ο Θεός έβρεξε από τον Ουρανό βροχή με φωτιά και θειάφι και αφάνισε τις πόλεις που ήταν βουτηγμένες στις ανομίες.

Έτσι θα είναι και την Ημέρα της Φοβερής Κρίσεως, την Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου.

Συσσωρεύτηκε τόση πολλή κακία, θα έρθει η ώρα το καλό να θριαμβεύσει πάνω στο κακό. Και τότε θα ξεσπάσει η Φοβερή αστραπή της Οργής του Θεού από τη μία άκρη του ουρανού μέχρι την άλλη άκρη. Με αυτό το τρόπο θα εμφανιστεί για να κρίνει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.

Όσιος Ονούφριος-Ο Άγιος που τάιζε ψωμί τον μικρό Χριστό

Υπάρχει ένα θαυμάσιο γεγονός από τη ζωή του Αγίου Ονουφρίου, τον οποίο εορτάζει η εκκλησία μας στις 12 Ιουνίου.

Όταν λοιπόν ήταν πολύ μικρός, 5-6 ετών, και ζούσε στο Κοινόβιο, συνέβη το εξής: Ως μικρός που ήταν, έτρωγε συχνότερα από τους άλλους πατέρες. Όταν πεινούσε, έτρεχε στον τραπεζάρη και του ζητούσε ψωμί, ελιές, φρούτα….

Κάποτε όμως ο τραπεζάρης πρόσεξε ότι έπαιρνε συχνότερα ψωμί και εξαφανιζόταν.

– Κάποιο ζωάκι μάλλον θα ταΐζει σκέφτηκε.

Αυτό συνεχίστηκε για καμιά εβδομάδα

.- Ας πάω να δω, είπε μέσα του ο τραπεζάρης, που τα πηγαίνει αυτά που του δίνω. Πράγματι, τον παρακολούθησε και τον είδε να μπαίνει στο Καθολικό της Μονής και να κλείνει πίσω του την πόρτα.

Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου του Αιγυπτίου και του Οσίου Πατρός ημών Πέτρου του εν τω Άθω (12 Ιουνίου)

Kαι την ενός χιτώνος εντολήν Πάτερ,

Yπερβέβηκας γυμνητεύσας εις τέλος.

Δωδεκάτη αχίτωνα Oνούφριον εκ βίου ήραν.

Άγιος Ονούφριος. Φορητή εικόνα του 13ου – 14ου αιώνα, 

Ιερά Μητρόπολις Μόρφου

Oύτος ο Όσιος Oνούφριος ήτον από την Aίγυπτον, ευρισκόμενος πρότερον εις ένα Kοινόβιον, κείμενον εν τη καλουμένη Eρμουπόλει των Θηβών. Aκούσας δε ύστερον την ήσυχον και ερημικήν ζωήν του Προφήτου Ηλιού, και Iωάννου του Bαπτιστού, ευγήκεν από το Kοινόβιον και εκατοίκησεν εις την έρημον, χρόνους εξήντα, χωρίς να ιδή άνθρωπον. Tούτον λοιπόν εύρεν ο Mοναχός Παφνούτιος, ο οποίος επροχώρησε μέσα εις τα ενδότερα μέρη της ερήμου, διά να εύρη άνδρας Oσίους, και να ευλογηθή από αυτούς. Περιπατήσας γαρ ούτος δεκαεπτά ημέρας, και φθάσας εις τον τόπον, εις τον οποίον ήτον ο Άγιος Oνούφριος, επλησίασε κοντά εις αυτόν, είτα παρεκάλεσε τον Άγιον να φανερώση το όνομά του, και να διηγηθή όλα τα της ζωής του. Όθεν ταύτα μαθών ο Παφνούτιος από το ίδιον εκείνου στόμα, εφανέρωσεν ύστερον εις τους Mοναχούς, όχι μόνον διά τον Άγιον τούτον Oνούφριον, αλλά και διά άλλους ακόμη Oσίους, τους οποίους ευρήκεν εις την έρημον. Eπειδή δε ο μέγας Oνούφριος εξεδήμησε προς Kύριον, όταν ήτον παρών ο Όσιος Παφνούτιος, διά τούτο επήρε το επανωφόρι του, και εμοίρασεν αυτό εις δύω, και το μεν ένα μέρος, το έβαλεν επάνω εις το λείψανον του Aγίου και το εσκέπασεν. Eπειδή και ήτον γυμνόν, σκεπασμένον όμως από μόνας τας άσπρας τρίχας του. Tο δε άλλο μέρος, το εκράτησε διά να σκεπασθή αυτός. Έθαψε λοιπόν ο Παφνούτιος το λείψανον του Oνουφρίου εις εκείνον τον ίδιον τόπον, και παρευθύς και η καλύβη του Aγίου έπεσε, και ο φοίνικας, οπού ήτον εκεί φυτευμένος, εξηράνθη, και το ύδωρ έλειψε και δεν έτρεχε. Tελείται δε η αυτού Σύναξις και εορτή εις τον αγιώτατον αυτού Nαόν, τον ευρισκόμενον εν τω Mοναστηρίω του Aγίου Aλυπίου. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτού, όρα εις το Eκλόγιον1.)

Κέντρα ὑποδοχῆς παράνομων μεταναστῶν σέ 16.000 οἰκισμούς τῆς ἐπικρατείας!

Ἡ «Ἑστία» ἀποκαλύπτει: Δυνατότητα δημιουργίας προσωρινῆς δομῆς «προσφύγων» ἀνά οἰκισμό προβλέπει τό νέο Προεδρικό Διάταγμα τῆς Κυβερνήσεως γιά οἰκισμούς κάτω τῶν 2.000 κατοίκων! – Δυνητικά νομοθετεῖται ἡ ἐγκατάστασις 1,6 ἑκατομμυρίων μεταναστῶν σέ ὁλόκληρη τήν χώρα, τήν στιγμή πού ἡ Γερμανία μᾶς πιέζει νά δεχθοῦμε πίσω 80.000 ὡς πρώτη δόση

ΜΕ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ, πού ἐνέκρινε ἡ Κυβέρνησις, νομοθετεῖται ἡ δυνατότης δημιουργίας δομῶν «φιλοξενίας» γιά ἕως 1,6 ἑκατομμύρια «προσφύγων» (δηλαδή παρανόμων μεταναστῶν). Πρόκειται γιά τό ΠΔ 11 πού ἔχει δημοσιευθεῖ στό ΦΕΚ194/15-Ἀπριλίου 2015, ἡμερομηνία κατά τήν ὁποία ἔχει τεθεῖ σέ ἰσχύ. Τό χειρότερο εἶναι πώς οἱ δομές αὐτές προβλέπεται νά διασπαροῦν σέ χιλιάδες οἰκισμῶν, κάτι πού θά ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἀδυναμία οὐσιαστικοῦ ἐλέγχου των. Πράγματι, στήν κατηγορία Β1 τῶν προβλέψεων τοῦ ΠΔ, ἀναφέρεται ὅτι στούς οἰκισμούς κάτω τῶν 2.000 κατοίκων προβλέπεται ἡ δυνατότης ἐγκαταστάσεως προσωρινῆς δομῆς 100 ἀτόμων ἀνά οἰκισμό. Δηλαδή, μέ δεδομένο ὅτι στήν Ἑλλάδα ὑπάρχουν 16.000 οἰκισμοί ἄνω τῶν 2.000 κατοίκων, θά ἔχουμε 1.600.000 μετανάστες μόνιμα ἐγκατεστημένους στήν χώρα!

Υπερπροστατευμένα παιδιά ευάλωτα στους εθισμούς

Κάτι πάει πολύ λάθος στην ανατροφή των παιδιών στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από τη δημοσιοποίηση των δεδομένων που προέκυψαν από τη μεγαλύτερη πανευρωπαϊκή σχολική έρευνα για τη χρήση ουσιών και τις συμπεριφορές υψηλού κινδύνου στους εφήβους. Ο λόγος γίνεται για το European School Survey Project on Alcohol and Other Drugs (ESPAD).

Η τελευταία έρευνα διεξήχθη το 2024 σε 37 χώρες με τη συμμετοχή άνω των 113.000 μαθητών ηλικίας 15-16 ετών και τα στοιχεία για την πατρίδα μας είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά.

Οι νέοι μας είναι ευάλωτοι και στους ψηφιακούς εθισμούς και στον τζόγο, και θεωρούν ότι είναι εύκολη η πρόσβασή τους στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ. Ταυτόχρονα, ενώ η χρήση των παραδοσιακών τσιγάρων τα τελευταία 30 χρόνια μειώνεται, αυξάνεται η χρήση των ηλεκτρονικών τσιγάρων.

Ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε; Ο Χρυσός Κανόνας (Άγιος Λουκάς, Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

«ΚΑΘΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΙΝΑ ΠΟΙΩΣΙΝ ΥΜΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, 

ΚΑΙ ΥΜΕΙΣ ΠΟΙΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙΣ ΟΜΟΙΩΣ»

«Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως, και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιούσι. Και εάν δανείζητε παρ’ ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα. πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστίν επί τους αχάριστους και πονηρούς, γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (Λκ. 6, 31, 36).

Εθνικά Θέματα και Ορατές Απειλές. Προϋποθέσεις και Στρατηγική για διεκδίκηση των ιστορικών κεκτημένων μας

 

Ναι..., αυτό είναι Πεντηκοστή. Όχι με ήχο ανέμου. Με αναστεναγμό καρδιάς..!

Στις 8 Ιουνίου 2022, εκτελέστηκε στην Αριζόνα των Ηνωμένων Πολιτειών ένας άνθρωπος που, για τους περισσότερους, έμοιαζε χαμένος.

Ένας θανατοποινίτης, που λίγο πριν παραδώσει το πνεύμα, φόρεσε το ράσο του μοναχού. Έλαβε το όνομα Εφραίμ. Όχι για να κρυφτεί αλλά για να σταθεί ενώπιον Του Θεού όπως είναι: Γυμνός, ταπεινός, παραδομένος.

Φόρεσε το ράσο με τρόπο που δεν έχουμε ακόμη αξιωθεί εμείς, που παλεύουμε με τον εγωισμό μας, με τα πάθη μας, που ζούμε αλλά δεν ξέρουμε να μετανοούμε. Το φόρεσε με δάκρυ. Με αλήθεια. Με πλήρη παράδοση.

Σκεφτόμουν σήμερα, ανήμερα της Πεντηκοστής, πως Το Άγιο Πνεύμα δεν περιορίζεται σε μέρες και ώρες. Κατεβαίνει εκεί όπου βρίσκει ρωγμή. Εκεί όπου ζει ένας άνθρωπος που σταύρωσε τον εγωισμό του και το μόνο που του έμεινε να πει είναι: «Σώσε με! Έστω και τώρα, σώσε με!». Εκεί πάει Το Άγιο Πνεύμα. Και φέρνει Πεντηκοστή.

Και βλέπω να με κοιτάζει… ο Άγιος Λουκάς!»

~ Τέλος του 20ου αιώνα πήγαινα μια φορά από τη Μόσχα στο Σέρπουχοβ. Μαζί μου είχα την αυτοβιογραφία του Αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως (Βαλεντίν Φέλιξοβιτς Βόινο-Γιασενέτσκι) «Αγάπησα το μαρτύριο», που είχα αγοράσει πρόσφατα στο ναό.

«Καταβρόχθισα» το βιβλίο, οι τρεις ώρες δρόμου πέρασαν χωρίς να το καταλάβω. Είχα συγκλονιστεί από τη ζωή και τους αγώνες του Αγίου.

Στην εκκλησία άρχισα να παραγγέλνω να λειτουργούν τις παρακλήσεις στον Άγιο Λουκά.

Το καλοκαίρι του 2001 αρρώστησα με πνευμονία. Υπέφερα πολύ. Η θεραπεία διήρκεσε πάνω από ενάμιση μήνα. Ενέσεις, χάπια, εισπνοές φαρμάκων, αλλά δεν μπορούσα να αναρρώσω πλήρως. Είχα βασανιστικό βήχα, αδυναμία (ΤΚΕ – 40). Ο γιατρός μου, τελικά, είπε: «Δεν ξέρω τι να κάνω μ’ εσάς».

Σεπτέμβριος… Σκέφτηκα να πάω στην Κριμαία, στον Άγιο Λουκά. Αγόρασα ένα πακέτο παραμονής στο σανατόριο «Μισχόρ» για δύο εβδομάδες.

Μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Λουκά του ιατρού, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, του Ρώσσου ομολογητού (11 Ιουνίου)

Λουκᾶς Συμφερουπόλεως ἀρχιθύτης,

Καὶ ἰατρὸς σωμάτων τιμάσθω ὕμνοις.

Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Ο Άγιος αρχιεπίσκοπος Λουκάς, κατά κόσμον Βαλεντίν του Φέλιξ Βόινο – Γιασενέτσκι, γεννήθηκε στις 14/27 Απριλίου 1877 μ.Χ. στο Κέρτς της χερσονήσου της Κριμαίας. Το οικογενειακό περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε ήταν ιδιόμορφο καθώς ο πατέρας του ήταν Ρωμαιοκαθολικός ενώ η μητέρα του, αν και ορθόδοξη, περιοριζόταν σε καλές πράξεις χωρίς να συμμετέχει ενεργά στη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Πολύ νωρίς μετακομίζουν στο Κίεβο.

Στο Κίεβο ο Βαλεντίν αποφασίζει να σπουδάσει Ιατρική. Παίρνει το πτυχίο του το 1903 μ.Χ. και παρακολουθεί μαθήματα οφθαλμολογίας.

Το 1904 μ.Χ., με το ξέσπασμα του Ρωσο – Ιαπωνικού πολέμου, βρέθηκε στην Άπω Ανατολή, όπου εργάστηκε ως χειρουργός με μεγάλη επιτυχία. Εκεί συναντήθηκε και με την Άννα Βασιλίεβνα Λάνσκαγια, τη μέλλουσα σύζυγό του, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά. Μετά το τέλος του πολέμου εργάζεται σε διάφορα επαρχιακά νοσοκομεία. Οι επιτυχίες του είναι τόσες πολλές που η φήμη του εξαπλώνεται γρήγορα και ασθενείς καταφθάνουν από παντού. Την ίδια εποχή μελετά σχετικά με την τοπική αναισθησία και συντάσσει επιστημονικά άρθρα. Διαπρέπει στις εγχειρήσεις των οφθαλμών και αποφασίζει να ασχοληθεί με τη θεραπεία των πυογόνων λοιμώξεων.

Μνήμη των Aγίων Aποστόλων Bαρθολομαίου και Bαρνάβα (11 Ιουνίου)

Εις τον Βαρθολομαίον

Kαι σος μαθητής Xριστέ Bαρθολομαίος,

Mιμούμενός σε, σταυρικόν φέρει πάθος.

Εις τον Βαρνάβαν

* Yπέρ λίθον σάπφειρον ως Γραφή λέγει,

Tους συντρίβοντας είχε Bαρνάβας λίθους.

Ενδεκάτη σταύρωσαν ερίφρονα Bαρθολομαίον.

Μαρτύριο Αποστόλων Βαρνάβα και Βαρθολομαίου. 

Τοιχογραφία του 1547 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Διονυσίου, Άγιον Όρος

Aπό τους δύω τούτους, ο μεν Bαρθολομαίος, ήτον από τους Δώδεκα Aποστόλους, ο οποίος εκήρυξε το Eυαγγέλιον εις τους Iνδούς, τους ονομαζομένους Eυδαίμονας. Kαι αφ’ ου παρέδωκεν εις αυτούς το κατά Mατθαίον Eυαγγέλιον, ύστερον εσταυρώθη παρά των απίστων εις την Oυρβανόπολιν, και τελειόνοι ενδόξως τον δρόμον του μαρτυρίου του. Tο δε άγιον αυτού λείψανον εβάλθη εις ένα μολυβένιον σεντούκι, και ερρίφθη εις την θάλασσαν. Yπό δε της θείας Προνοίας οδηγούμενον, επήγεν εις την νήσον της Σικελίας, Λιπάραν ονομαζομένην, και εκεί ευγήκε. Φανερωθέν δε εις τους εκεί, ενταφιάσθη, και αναβλύζει πολλών θαυμάτων και ιαμάτων πηγάς, εις όλους εκείνους οπού προστρέχουν αυτώ μετά πίστεως, οίτινες λαμβάνοντες τα αιτήματά των, γυρίζουν μετά χαράς εις τον οίκον τους1.

Κερκύρας Νεκτάριος: Ὅταν ἡ Ἐκκλησία δὲν προτρέπει στὴν πνευματικὴ ἐγρήγορση, ὅταν ἀποφεύγει τὸν ἔλεγχο τῆς ἀδικίας γιὰ νὰ διατηρήσει τὴν εἰρήνη μὲ τὶς κοσμικὲς ἀρχές, τότε προδίδει τὴν ἀποστολή της!

Ὁ Δρόμος τῆς Σιωπῆς,

Ἡ Παρακμὴ τῆς Δημοκρατίας στὴ Σκιὰ τοῦ Ὁλοκληρωτισμοῦ

Γράφει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξῶν καὶ διαποντίων νήσων

Σὲ καιροὺς ψευδοῦς ἐλευθερίας καὶ πνευματικῆς ραθυμίας, οἱ σπόροι τῆς πλάνης καὶ τοῦ πνευματικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ σπέρνονται σιωπηλὰ μέσα στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων. Δὲν ἀκούγονται πιὰ ἑρπύστριες στοὺς δρόμους οὔτε κραυγὲς καὶ διαμαρτυρίες· οἱ μορφὲς κυριαρχίας ἔχουν ἐκλεπτυνθεῖ, οἱ μηχανισμοὶ πειθάρχησης φοροῦν τὴ μάσκα τῆς κανονικότητας. Παρ’ ὅλα αὐτά, ἡ δημοκρατία καταρρέει ὄχι μὲ θόρυβο, ἀλλὰ μὲ ἕναν ἤπιο καὶ σχεδὸν ἀποδεκτὸ λυγμό.

Ὁ σύγχρονος κόσμος, κυριαρχούμενος ἀπὸ δυνάμεις ποὺ λειτουργοῦν ἔξω ἀπὸ τὸ ἦθος τοῦ Εὐαγγελίου, ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο σὲ μιὰ πολύμορφη ἐξάντληση, σωματική, νοητικὴ καὶ πνευματική. Ἡ οἰκονομικὴ πίεση, ἡ ἀβεβαιότητα, τὸ ἄγχος... τῆς ἀπόδοσης καὶ τὰ συσσωρευμένα χρέη συνθέτουν μιὰ πραγματικότητα ποὺ φθείρει τὸν ἄνθρωπο, ὄχι μόνο ὡς πολίτη, ἀλλὰ καὶ ὡς εἰκόνα Θεοῦ. Παράλληλα, ἡ ἀτέρμονη ροὴ πληροφοριῶν καὶ ἡ φαινομενικὰ ἀθώα ἐνασχόληση μὲ τὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης ὁδηγοῦν σὲ διάσπαση τοῦ νοῦ, κόπωση τῆς καρδιᾶς καὶ ἀπώλεια τῆς πνευματικῆς ἐγρήγορσης. Ὁ ἄνθρωπος δὲν ἔχει πλέον χρόνο νὰ εἰσέλθει ἐντὸς τοῦ ἑαυτοῦ του, νὰ προσευχηθεῖ, νὰ σιωπήσει, νὰ σταθεῖ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Δίστομο, 10 Ιουνίου 1944: Η ατιμώρητη βαρβαρότητα και η συνεχιζόμενη Ύβρις

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

«Αντίκρισα στη μέση του σπιτιού την αδελφή μου ανάσκελα, γυμνή από τη μέση και κάτω. Το φουστάνι της ήταν γυρισμένο προς τα πάνω και σκέπαζε το σχισμένο και κομματιασμένο στήθος της, το πρόσωπό της ήταν παραμορφωμένο, όλο το σώμα της κατακομματιασμένο.

Μα το χειρότερο και φρικαλεότερο θέαμα ήταν, όταν από τη στάση του σώματός της κατάλαβα ότι οι Γερμανοί είχαν βιάσει το άψυχο κορμί της. Δίπλα της βρισκόταν το τεσσάρων μηνών κοριτσάκι της λογχισμένο, με σπασμένο το κεφαλάκι του, και στο στόμα του είχε τη ρώγα του στήθους της μάνας του που είχαν κόψει εκείνοι οι κανίβαλοι. Το άλλο κοριτσάκι της, η 6χρονη Ελένη, βρισκόταν στο κατώφλι του σπιτιού μέσα σε μια λίμνη αίματος με βγαλμένα τα σπλάχνα του.

Το είχαν ξεκοιλιάσει με μαχαίρι. Το αγόρι της, ο 3χρονος Γιάννης, το βρήκα νεκρό στην αυλή με λιωμένο κεφάλι». (αφήγηση διασωθέντα από το ολοκαύτωμα του Διστόμου)

π. Γεώργιος Σχοινάς: «Δος αίμα και λάβε πνεύμα»

 

πηγή: https://enromiosini.gr/

Ὁ ἅγιος Παΐσιος συνεννοεῖται μὲ ἑτερογλώσσους μὲ τὴν γλώσσα τῆς Πεντηκοστῆς!

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ τοῦ ἱερομονάχου Ἰσαὰκ, κεφάλαιο: «Συνεννόηση μὲ ἑτερογλώσσους» σ. 618-621

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ Γέροντας, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἑλληνικά, δὲν γνώριζε ἄλλη γλώσσα. Ὅμως συνέβη ἐπανειλημμένως –ὅταν ὑπῆρχε λόγος- μὲ τὴν γλώσσα τῆς Πεντηκοστῆς νὰ συνομιλήσει καὶ νὰ συνεννοηθεῖ θαυμάσια μὲ ἑτεροδόξους.

«Ἤμουν παρών», διηγεῖται ὁ Ι.Ε.Κ., «κάποτε στὸ Κελλὶ τοῦ Γέροντα μαζὶ μὲ ἄλλους τρεῖς ἐπισκέπτες καὶ ἕνα Γάλλο ποὺ δὲν μιλοῦσε λέξη Ἑλληνικά. Ὅταν ἦρθε ἡ σειρά του νὰ μιλήσει μὲ τὸν Γέροντα , πῆγαν πιὸ πέρα καὶ γιὰ δεκαπέντε λεπτὰ συνομιλοῦσαν καθισμένοι στὰ κούτσουρα. Τοὺς βλέπαμε ποὺ συζητοῦσαν μὲ ἐνδιαφέρον. Πῶς ἐπικοινωνοῦσαν, ἀφοῦ δὲν ὑπῆρχε κοινὴ γλώσσα ἐπικοινωνίας; Ὁ ξένος ἔφυγε χαρούμενος. Ἡ ἰκανοποίηση φαινοταν ἔκδηλη στὸ πρόσωπό του».

Αγίου Πνεύματος: Καμία ψευτοχαρά του κόσμου δεν ικανοποιεί τον άνθρωπο – Μόνο το Άγιο Πνεύμα χορταίνει την ψυχή

Η άσβηστη χαρά και η φώτιση του Αγίου Πνεύματος είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να απαλλάξει τον άνθρωπο από το συναισθηματικό τέλμα

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Εορτή Αγίου Πνεύματος: Το Άγιο Πνεύμα είναι το αιώνιο στήριγμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, είναι ο «ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός», που συνεχίζει το απολυτρωτικό έργο του Χριστού και δίνει πνοή αγιότητας στα Ιερά Μυστήρια και στους χριστιανούς που αγωνίζονται να γίνονται φιλόξενα δοχεία της Χάριτος.

Το Πανάγιο Πνεύμα φωτίζει, εξαγνίζει, αγιάζει, καθοδηγεί, ελευθερώνει, παρηγορεί, διαλύει την ομίχλη της πλάνης, ενδυναμώνει, εξημερώνει, δωρίζει χαρίσματα, θαυματουργεί, οδηγεί τον άνθρωπο προς το καθ’ ομοίωσιν.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Ἐπισκόπου Ἀχρίδος: Ποιά εἶναι ἡ βλασφημία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

Διάβασες στὸ Εὐαγγέλιο τοὺς λόγους τοῦ Χριστοῦ: «Πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις… οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι» (Ματθ.12,31-32). Καὶ ρωτᾶς τί σημαίνει βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

Εἶναι ἡ βλασφημία κατὰ τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ζωῆς, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄπιστος ποὺ μισεῖ καὶ διώκει τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, βλασφημεῖ κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ αὐτόχειρας ποὺ μισεῖ καὶ ἀφαιρεῖ τὴ ζωή του, βλασφημεῖ κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἐφόσον τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλεῖται καὶ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς ζωῆς. Στὸ εὐαγγέλιο τοῦ Ἰωάννη γράφεται ὅτι ὁ Χριστὸς τρεῖς φορὲς ἐπικαλέσθηκε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὴ σημασία τοῦ Πνεύματος τῆς Ἀληθείας: «Ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ὅ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν…» (Ἰωαν. 14, 26) -«ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὅν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας…» (Ἰωάν. 15,26)- «ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν» (Ἰωάν. 16, 13). Ἐκεῖνος, λοιπόν,ποὺ ἀρνεῖται καὶ χλευάζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἀρνεῖται καὶ χλευάζει τὸν Θεὸ ποὺ εἶναι τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας.

Το Άγιο Πνεύμα είναι αγάπη, μοιάζει με μία μητέρα γεμάτη τρυφερότητα. Κύριε, δώσε μας το Άγιο Πνεύμα. Ω Άγιο Πνεύμα, μείνε για πάντα μαζί μας… Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Κύριε δώσε μας το Άγιο Πνεύμα. Με Αυτό θα σε δοξολογούμε μέρα και νύχτα, διότι η σάρκα μας είναι αδύναμη, ενώ το Πνεύμα Σου είναι ζωντανό και δίνει στην ψυχή τη δύναμη να σε υπηρετεί με προθυμία. Στερεώνει το πνεύμα μας πάνω στην αγάπη Σου, το κάνει να βρίσκει σε Σένα την ειρήνη και την τέλεια ανάπαυσή του.

Το Άγιο Πνεύμα μοιάζει με μία μητέρα γεμάτη τρυφερότητα. Όπως μια μητέρα αγαπά το παιδί της και το προστατεύει, μας συγχωρεί, μας θεραπεύει, μας στερεώνει, μας ευφραίνει.

Σου οφείλουμε χάρη, Κύριε, που μας έχεις δώσει το Πνεύμα το Άγιο πάνω στη γη. Ω Άγιο Πνεύμα, μείνε για πάντα μαζί μας, γιατί είναι καλό για εμάς να είμαστε μαζί Σου.

Μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης. Μνήμη του Aγίου Nεανίσκου και σοφωτάτου Mάρτυρος (10 Ιουνίου)

Μνήμη των Aγίων Mαρτύρων Aλεξάνδρου και Aντωνίνης

Eύρατο Aλέξανδρος άμ’ Aντωνίνη,

Tον βόθρον ακάτιον εις τρυφήν φέρον.

Tλη δεκάτη μόρον Aντωνίνα εμπυρόπισσον.

Oύτοι οι Άγιοι ήτον από χωρίον ονομαζόμενον Kροδάμων, ή Kαρδάμου, και η μεν Aγία Aντωνίνα, επέρνα την ζωήν της σεμνώς, και οσίως. Πιασθείσα δε από τον ηγεμόνα Φήστον, επειδή δεν επείσθη να αρνηθή τον Xριστόν και να λατρεύση τους δαίμονας, εβάλθη εις ένα πορνοστάσιον, και εκεί διέμεινε τρεις ημέρας νηστική. Φως δε ουράνιον εφάνη εις αυτήν κατά την νύκτα, και βροντή έγινε μεγάλη. Όθεν ευθύς άνοιξαν η πόρταις του πορνοστασίου, έπειτα ήλθεν εις αυτήν φωνή από τον ουρανόν, η οποία την επαρακίνει να σηκωθή, και να φάγη ψωμί. Όθεν η Aγία ζητήσασα άρτον, έφαγε, και παρευθύς ευγήκεν από εκεί, και πάλιν επαραστάθη εις τον ηγεμόνα. Mη πεισθείσα δε να θυσιάση εις τα είδωλα, ερρίφθη κατά γης, και εδάρθη με ξυλίνας σπάθας, και πάλιν εφέρθη εις το πορνοστάσιον. Eις τούτο δε δι’ αποκαλύψεως θείου Aγγέλου, εμβήκεν ο Aλέξανδρος, και διά το νέον της ηλικίας του, (ήτον γαρ, έως εικοσιοκτώ χρόνων) ενομίσθη, πως επήγε διά αισχράν πράξιν.

Brain rot (ψηφιακή κόπωση): Πώς η υπερβολική χρήση οθονών αλλάζει τον εγκέφαλό μας

Η τεχνολογία δεν είναι ουδέτερη. Ο τρόπος που τη χρησιμοποιούμε αφήνει αποτύπωμα στον εγκέφαλό μας, ειδικά στη μετά-COVID εποχή, που η καθημερινότητα πολλών από εμάς περιλαμβάνει ατελείωτες ώρες μπροστά από οθόνες, κινητά, υπολογιστές, τηλεοράσεις, ταμπλέτες.

Όμως η ποσότητα και η ποιότητα του ψηφιακού περιεχομένου που καταναλώνουμε επηρεάζουν άμεσα τη μνήμη, τη συγκέντρωση, την προσοχή, ακόμη και τη συναισθηματική μας υγεία.

Ο όρος «ψηφιακή κόπωση» ή αλλιώς “brain rot” δεν είναι ιατρικά καθορισμένος, έχει ωστόσο γίνει σημείο αναφοράς στον δημόσιο διάλογο για το πώς η υπερβολική και άσκοπη χρήση των μέσων υπονομεύει τη γνωστική μας ισορροπία.

1. Ψυχοβιολογική υπερφόρτιση – Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο

Είναι απαραίτητο να “λάβουμε” Πνεύμα Άγιο και πώς θα το κατορθώσουμε;

Ο κάθε βαπτισμένος και χρισμένος με Άγιο Μύρο χριστιανός λαμβάνει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, η ύπαρξή του κάθε πιστού πλημμυρίζει με την Χάρη του Πνεύματος το οποίο μοιράζει χαρίσματα τα οποία συμβάλουν στην σωτηρία μας.

Όλοι μας λοιπόν έχουμε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος από την ώρα της συμμετοχής μας στο Μυστήριο του Βαπτίσματος αλλά κυρίως του Χρίσματος.

Το Άγιο Πνεύμα είναι το Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που «κυριαρχεί» μέσα στην Ιστορία από την ημέρα της Πεντηκοστής.

Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, που συνοψίζει τη διδασκαλία -περί του προσώπου του Αγίου Πνεύματος- των πριν από αυτόν πατέρων της Εκκλησίας μας λέγει: «Όπως ακριβώς όταν ηκούσαμεν δια τον Λόγο του Θεού, δεν τον εθεωρήσαμε ότι είναι χωρίς προσωπική ύ­παρξη, ούτε αποκτάται με την εκμάθηση, ούτε ότι προσ­φέρεται με τη φωνή, ούτε ότι διασκορπίζεται, άλλ’ ότι υ­πάρχει κατ’ ουσίαν και ότι έχει ελευθέρα βούληση και ε­νέργεια και παντοδυναμία, έτσι και όταν εδιδάχθημεν δια το Πνεύμα του θεού, το οποίον συνοδεύει το Λόγο και φανερώνει την ενέργειά Του, δεν θεωρούμε ότι είναι κά­ποια πνοή χωρίς προσωπική ύπαρξη, διότι η μεγαλοπρέ­πεια της θείας φύσεως θα εξευτελίζετο, αν θεωρείτο ότι το Πνεύμα που έχει, είναι όμοιο με το ιδικό μας πνεύμα».

Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: Λόγος λα’ περί του Αγίου Πνεύματος

 

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος. Τοιχογραφία του 15ου αιώνα μ.Χ. Ιερός Ναός Αρχαγγέλου Μιχαήλ, Πεδουλάς

3. Εκείνοι, λοιπόν, oι οποίοι είναι δυσαρεστημένοι και με σφοδρότητα υπερασπίζονται το «γράμμα», επειδή εμείς τάχα εισάγουμε κάποιον ξένο και παρείσακτο Θεό, να ξέρουν καλά ότι φοβούνται εκεί που δεν υπάρχει φόβος. Και ας γνωρίζουν σαφώς, ότι κάλυμμα της ασέβειάς τους είναι η φιλία του «γράμματος», όπως θα φανεί εντός ολίγου, όταν, όσο είναι δυνατόν, θα ανατρέψουμε τα επιχειρήματά τους.

Εμείς βέβαια έχουμε τόση πίστη στη θεότητα του Πνεύματος, το οποίο λατρεύουμε, ώστε από Αυτό θ’ αρχίσουμε το λόγο για το Θεό, αναφέροντας τις ίδιες εκφράσεις για την Τριάδα, έστω κι αν φανεί σε μερικούς πολύ τολμηρό. «Ήταν το φως το αληθινό, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο», ο Πατέρας. «Ήταν το φως το αληθινό, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο», ο Υιός. «Ήταν το φως το αληθινό, το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο», ο άλλος Παράκλητος· «ήταν» και «ήταν» και «ήταν»· όμως ένα «ήταν» υπάρχει. «Φως» και «φως» και «φώς», αλλά ένα φως, ένας Θεός. Αυτό είναι εκείνο που ο Δαβίδ παλαιότερα κατανόησε, όταν έλεγε· «στο φως σου θα δούμε το φως».

Εορτή του Αγίου Πνεύματος - Υπομνηματισμός της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ[:Ματθ.18,10-20]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«῾Ορᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς(:Προσέχετε να μην περιφρονήσετε ούτε έναν απ’ τους μικρούς αυτούς˙ διότι σας λέω ότι οι φύλακές τους άγγελοι είναι από εκείνους που έχουν πολλή παρρησία στον Θεό· διότι είναι από εκείνους που στον ουρανό αποτελούν το άμεσο περιβάλλον και βλέπουν πάντοτε το πρόσωπο του Πατέρα μου, που είναι στους ουρανούς)»[Ματθ.18,10].

«Μικρούς» δεν ονομάζει αυτούς που πράγματι είναι μικροί, αλλά αυτούς που οι πολλοί θεωρούν ως μικρούς, τους πτωχούς, τους περιφρονημένους, τους αφανείς(διότι πώς θα μπορούσε να είναι μικρός αυτός που αξίζει όσον όλος ο κόσμος; Πώς θα ήταν δυνατόν να είναι μικρός αυτός που είναι φίλος του Θεού;), αυτούς που θεωρούνται «μικροί» σύμφωνα με την αντίληψη των πολλών. Και δεν κάνει λόγο μόνο για τους πολλούς, αλλά και για τον ένα, και έτσι με τον τρόπο αυτόν προφυλάσσει από την βλάβη που προέρχεται από τα πολλά σκάνδαλα. Διότι, όπως ακριβώς το να αποφεύγει κανείς τους κακούς αποκομίζει μεγάλη ωφέλεια, κατά τον ίδιο τρόπο και όταν τιμά τους καλούς ανθρώπους, και αυτός που προσέχει είναι δυνατόν να έχει διπλή ασφάλεια· μία μεν από το ότι αποκόπτει τις φιλίες εκείνων που σκανδαλίζουν, δεύτερη δε από το ότι βοηθάει και τιμά αυτούς τους αγίους ανθρώπους.

Μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Kυρίλλου Aρχιεπισκόπου Aλεξανδρείας (9 Ιουνίου)

Θανών Kύριλλος της Aλεξάνδρου Πάπας,

Προς Kύριον μετήλθε πάντων Kυρίων.

Eύρατο τυμβοχοήν ένατον Kύριλλος ες ήμαρ.

Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας. 

Τοιχογραφία τού 16ου αιώνα μ.Χ. Ιερά Μονή Αγίου Νεοφύτου τού Εγκλείστου, Πάφος

Tον κατά πλάτος Bίον του Aγίου τούτου Kυρίλλου, όστις ήκμασε κατά το υκ΄ [420] έτος, όρα εις το Nέον Eκλόγιον, τον οποίον η εμή αδυναμία μετέφρασεν βέλτιον, και εις ην οράται τελειότητα ήγαγεν. Oμοίως όρα περί του Aγίου τούτου, και εις την δεκάτην ογδόην του Iαννουαρίου. Σημειούμεν δε ενταύθα, ότι η καθ’ αυτό και κυρία μνήμη και κοίμησις του Aγίου τούτου, εορτάζεται σήμερον. Eις δε την δεκάτην ογδόην του Iαννουαρίου μηνός, δεν εορτάζεται η μνήμη της κοιμήσεως και τελευτής του, αλλά η μνήμη της φυγής του. Δηλαδή της από της Aλεξανδρείας εις Έφεσον ίσως αναβάσεώς του. Aξία γαρ εορτής εκρίθη η τοιαύτη του Aγίου φυγή, διατί εστάθη αιτία πολλών αγαθών εις την Eκκλησίαν του Xριστού. Kαθότι δι’ αυτής, η μεν αγία και Oικουμενική Tρίτη Σύνοδος συνεκροτήθη, η δε του Nεστορίου βλάσφημος αίρεσις εξωστρακίσθη, και η Oρθοδοξία της πίστεως εις την οικουμένην εκηρύχθη. Mαρτυρούσι δε τούτο, και άλλα πολλά, μάλιστα δε οι εν τη δεκάτη ογδόη του Iαννουαρίου ευρισκόμενοι στίχοι ούτοι1.

«Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της Αλήθειας… ελθέ και σκήνωσον εν ημίν…». Έλα! έλα και κατοίκησε μέσα μας!

Άγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς) Επίσκοπος Αχρίδος

Ο δε παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον o πέμψει ο πατήρ εν τω ονόματι μου, εκείνος υμάς διδάξει πάντα και υπομνήσει υμάς πάντα α ειπόν υμίν. (Ιωάν.14,26)

Τι άλλο πρακτικό μήνυμα έχουν αυτοί οι λόγοι παρά τούτο: ότι είναι απαραίτητο να προσευχόμαστε καθημερινά να έλθει σ’ εμάς η Χάρις του Αγίου Πνεύματος, ακριβώς όπως προσευχόμαστε για το ψωμί της κάθε ημέρας. Ο Θεός Πατέρας είναι πρόθυμος να μας στείλει τον Θεό Παράκλητο κάθε ημέρα, αλλά ζητά να προσευχόμαστε καθημερινά γι’ αυτό. Διότι ακριβώς όπως συμβαίνει με το ψωμί, που άλλοτε είναι άφθονο και άλλοτε σπανίζει, έτσι συμβαίνει και με το Άγιο Πνεύμα.

Η Ελληνική όμως γλώσσα είναι «γλώσσα» από τις πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής!

Είναι και μερικοί που πάνε να κάνουν μια νέα γλώσσα. Η Ελληνική όμως γλώσσα είναι «γλώσσα» από τις πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής!

Το δόγμα της πίστεώς μας καμμιά γλώσσα δεν μπορεί να το αποδώσει. Γι' αυτό οικονόμησε ο Θεός και η Παλαιά Διαθήκη μεταφράσθηκε από τους Εβδομήκοντα στην Ελληνική γλώσσα, και το Ευαγγέλιο γράφτηκε στην Ελληνική γλώσσα.

Αν δεν ξέρει Αρχαία Ελληνικά κανείς, και ασχολείται με το δόγμα, μπορεί να πλανηθεί. Και εμείς καταργήσαμε τα Αρχαία από τα σχολεία!

Μετά από λίγο θα έρχονται Γερμανοί να διδάσκουν Αρχαία στα δικά μας Πανεπιστήμια! Τότε θα καταλάβουν οι δικοί μας την αξία που έχουν τα Αρχαία Ελληνικά, αφού πρώτα γίνουν ρεζίλι, και θα πουν:

«Για δες η Εκκλησία, πού κρατούσε τα Αρχαία»!

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Α'

(ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ), Σουρωτή 1998, σελ. 294.

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/