ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ με σεβασμό στην ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ μας! (βίντεο)

 

πηγή: https://koukfamily.blogspot.com/

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Κολ. 2,8-12] EΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Κολ. 2,6-15]

 

Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ [:Κολ.2,8-12]

EΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Κολ. 2,6-15]

«Ὡς οὖν παρελάβετε τὸν Χριστὸν ᾿Ιησοῦν τὸν Κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε,  ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ (:Ὅπως λοιπόν σᾶς τὸ δίδαξε ὁ Ἐπαφρὰς καὶ ἐσεῖς τὸ ἀποδεχθήκατε ὅτι ὁ ἀληθινὸς Χριστὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς ὁ Κύριος, ἔτσι ἀκριβῶς νὰ ἐξακολουθεῖτε νὰ ζεῖτε καὶ νὰ πορεύεστε. Νὰ ἐξακολουθεῖτε νὰ μένετε στερεὰ ριζωμένοι καὶ νὰ οἰκοδομεῖστε πάνω στὸν Χριστό, ἀποκτῶντας μεγαλύτερη βεβαιότητα γιὰ τὴν πίστη, ὅπως ἀκριβῶς τὴ διδαχθήκατε. Καὶ ἔτσι νὰ προοδεύετε περισσότερο στὴν πίστη καὶ νὰ εὐχαριστεῖτε τὸν Θεὸ ποὺ σᾶς χάρισε τὸν φωτισμὸ της)» [Κολ. 2,6-7].

Η κατά Σάρκα Περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού -Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας

 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

     «Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία (:και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του)»[Λουκ.2,21].

«Μεγαλειότατε νικηθήκαμε! Ὁ Βασίλειος εἶναι Μέγας!»

 

Μέγας Βασίλειος (19ος αι.). Ιερός Ναός 

Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Ακάκι

Στυλιανοῦ Γ. Παπαδόπουλου

Ἡ ὀρθοδοξία τῆς Καππαδοκίας ἔμοιαζε λίγο πολὺ μὲ νησίδα στὴν Ἀνατολή. Ὁ Οὐάλης ἀπέλυσε τοὺς ἀσκοὺς τῆς αἱρέσεως παντοῦ. Συνδυασμένες ἡ βία καὶ ἡ πονηρία τοῦ ἔδωσαν ἀποτελέσματα μεθυστικά. Σάρωσε τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἔσφιγγε τώρα σὰν τανάλια τὴν Καισάρεια. Εἶναι ἀλήθεια πὼς οἱ Καππαδόκες δὲν εἶχαν γνωρίσει καλὰ τὴ βάναυση σκληρότητα τοῦ Οὐάλη. Ἄκουγαν ὅ,τι συνέβαινε ἀλλοῦ. Τοὺς κοβόταν τὸ αἷμα.

Περί της Περιτομής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Αγίου Ανδρέου Κρήτης)

Αγίου Ανδρέου, Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτου

«Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ μέρες για να γίνει η περιτομή του παιδιού, ονομάστηκε Ιησούς, όπως είχε ήδη ονομαστεί από τους αγγέλους πριν ακόμη συλληφθεί στην κοιλιά της μητέρας του» (Λουκάς 2:21).

«Χριστού περιτμηθέντος, ετμήθη νόμος. Και του νόμου τμηθέντος, εισήχθη χάρις»

1. Προοίμιο: Η 1η Ιανουαρίου είναι η Δεσποτική Γιορτή της Περιτομής του Χριστού πού γιορτάζει ένα γεγονός που έγινε οκτώ μέρες μετά την κατά σάρκα γέννησή του και κατά το οποίο πήρε το όνομά του Ιησούς (=Σωτήρας). Η Γιορτή αυτή συνδέει την Δεσποτική Γιορτή των Χριστουγέννων δηλ. των Γενεθλίων του Χριστού (25 Δεκεμβρίου) με την Δεσποτική Γιορτή των Θεοφανείων ή Φώτων δηλ. της Βαπτίσεως του Χριστού (6 Ιανουαρίου), και αποτελεί μαζί τους την λεγόμενη εορταστική περίοδο του Δωδεκαημέρου.

Άγιος Ανδρέας Κρήτης

DRAG XMAS: «Χριστουγεννιάτικη» εκδήλωση με ανάγνωση παραμυθιών από Drag Queens με κρατικές «ευλογίες»

 

Όταν σου χώνουν κάτι από το στόμα με το ζόρι για να το καταπιείς, το σώμα αντιδρά με διάθεση για εμετό. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τον «πολιτικά ορθό λόγο» περί σεξουαλικού προσανατολισμού, που ασπάζονται όλα τα κόμματα του «ουράνιου τόξου», ανεξαρτήτου υποτιθέμενης ιδεολογίας, υπηρετώντας τα σχέδια της Παγκόσμιας Τάξης ή μάλλον… Αταξίας και Χάους;

Το χειρότερο όμως είναι ότι βάζουν χέρι στα παιδιά, μικρής και τρυφερής ηλικίας που κανονικά θα έπρεπε να διατηρούν την αθωότητά τους, και όχι να την χάνουν από τα 2 τους χρόνια.

Η ιστορία της Bασιλόπιτας – Μια ιστορία που συνέβηκε περίπου πριν 1500 χρόνια στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας

 

Η ιστορία της Bασιλόπιτας είναι μια ιστορία που συνέβηκε περίπου πριν 1500 χρόνια στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.

Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.

Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός – τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει.

Μόρφου Νεόφυτος: Τὰ ἅγια Νήπια θεραπεύουν τὶς ἐνοχὲς τῶν ἐκτρώσεων (29.12.2022)

 https://youtu.be/HcPQB9OKcIk

Μ. Ἀθανασίου ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ

 

Σχετικὰ μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀνάγκη νὰ γνωρίζεις, ὅτι ἡ δική μας αἰτία ἔγινε σὲ Ἐκεῖνον ἀφορμὴ γιὰ νὰ κατέλθει, καὶ ἡ δική μας παράβαση κάλεσε σὲ βοήθεια τὴν φιλανθρωπία τοῦ Λόγου, ὥστε νὰ ἔρθει κοντά μας καὶ νὰ ἐμφανισθει ὁ Κύριος στοὺς ἀνθρώπους. Γιὰ δική μας ὑπόθεση Ἐκεῖνος σαρκώθηκε καὶ γιὰ τὴ σωτηρία μας ἀπὸ φιλανθρωπία καταδέχθηκε νὰ ἐμφανισθεῖ μὲ ἀνθρώπινο σῶμα.Σπλαγχνίσθηκε τὸ γένος μας καὶ συμπάθησε τὴν ἀδυναμία μας καὶ συγκατέβη στὴν φθορά, καὶ μὴ ὑποφέροντας τὴν κυριαρχία τοῦ θανάτου, γιὰ νὰ μὴ χαθεῖ τὸ πλάσμα του καὶ ἀποβῆ μάταιο τὸ ἔργο τοῦ Πατρός Του στοὺς ἀνθρώπους, λαμβάνει σῶμα γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ μάλιστα ὄχι διαφορετικὸ ἀπὸ τὸ δικό μας.Καὶ θὰ πήγαινε χαμένο τὸ ἀνθρώπινο γένος, ἐὰν δὲν ἐρχόταν ὁ Δεσπότης τῶν πάντων καὶ Σωτήρας Υἱὸς τοῦ Θεοῦ μὲ σκοπὸ νὰ πεθάνει.Γι᾿ αὐτὸ τὸ λόγο, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐνανθρώπησε, γιὰ νὰ πετύχει νὰ ἀναδημιουργήσειτὸν «κατ᾿ εἰκόνα» ἄνθρωπο.

Δείτε ολόκληρη την ομιλία εδώ:   http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/a8anasios_megas_logos_peri_enan8rwphsews.htm

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Πώς γεννιέται ο Χριστός στην καρδιά

https://youtu.be/n1ylshCog5c?t=4

 

Μνήμη των Aγίων Nηπίων των υπό Hρώδου αναιρεθέντων (29 Δεκεμβρίου)

 Διά ξίφους άωρα μητέρων βρέφη,

Ανείλεν εχθρός του βρεφοπλάστου Bρέφους.

Nήπια αμφ’ ενάτην τάμον εικάδα παππάζοντα.

Aφ’ ου ο βασιλεύς Hρώδης επαρήγγειλεν εις τους Mάγους να γυρίσουν οπίσω, και να του αναγγείλουν τα περί του γεννηθέντος Bασιλέως, τον οποίον εμήνυεν ο αστέρας, οπού ηκολούθουν, ίνα και αυτός υπάγη να τον προσκυνήση: τότε επειδή οι Mάγοι δεν εγύρισαν εις τον Hρώδην, καθώς επρόσταξεν αυτούς ο Άγγελος, αλλά διά μέσου άλλης στράτας εγύρισαν εις την χώραν τους. Tαύτα λέγω αφ’ ου έτζι ηκολούθησαν, βλέπωντας ο Hρώδης ότι επεριπαίχθη από τους Mάγους, εθυμώθη και επικράνθη πολλά. Όθεν έχωντας εις την ενθύμησίν του εκείνο, οπού είπον οι Mάγοι, ότι δηλαδή ο αστήρ εφάνη ολιγώτερον από δύω χρόνους: τούτου χάριν έστειλε τους στρατιώτας του και εφόνευσαν όλα τα παιδία τα ευρισκόμενα εις την Bηθλεέμ, όσα δηλαδή ήτον κάτω από τους δύω χρόνους. Nομίζωντας ο μάταιος, ότι ανίσως θανατώση όλα τα βρέφη, βέβαια μαζί με τα άλλα έχει να θανατωθή και εκείνος, οπού μέλλει να βασιλεύση, και ακολούθως δεν θέλει τον επιβουλευθή. Eις μάτην όμως εκοπίασεν ο ανόητος, μη ηξεύρωντας, ότι ο άνθρωπος δεν δύναται ποτέ να εμποδίση την βουλήν του Θεού. Όθεν, εις μεν τα νήπια, επροξένησε Bασιλείαν Oυρανών. Eις δε τον εαυτόν του, επροξένησεν ο άθλιος την αιώνιον κόλασιν.

«Αν μικρύνεις το εγώ σου, χωράς…»

 

Το βρήκα σήμερα πίσω από τα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ανάμεσα σε επιβλητικά κτίρια και πολυκατοικίες:

«Αν μικρύνεις το εγώ σου, χωράς…» 

Τρομερό!

Ο ίδιος ο Θεός σκέφτηκα ότι ζητάει να γεννηθεί μέσα μας, αλλά πρέπει πρώτα να χαμηλώσουμε, να μικρύνουμε, να παραδεχτούμε πόσο άδειοι είμαστε, για να μας γεμίσει με την παρουσία Του. Αν δε γίνει αυτό, ο Θεός χάνεται, φεύγει, απομακρύνεται διακριτικά από τη ζωή μας κι εμείς μένουμε μόνοι και σκληροί στο δικό μας μικρόκοσμο…

Το σπήλαιο της Βηθλεέμ σήμερα έχει μια παρόμοια πορτούλα για να μπεις…

Ο άπειρος Θεός είναι μακριά από κάθε αλαζονεία. Αυτό έδειξε η Γέννηση του Χριστού. Θέλει να γεννιέται πάντα μέσα σε μικρά μέρη: σε ένα χαμηλό σπήλαιο, σε έναν αδιάφορο σταύλο, σε μια άσημη γυναίκα, σε κάποιους απλούς βοσκούς, που βρέθηκαν εκεί κοντά, σε μια ταπεινή καρδιά, που θα τον αναζητήσει σήμερα.

Ο άπειρος Θεός είναι μαζί άπειρα ταπεινός, άπειρα απλός… Έτσι πλησιάσεται. Αλλιώς χάνεται. Λίγοι Τον βρίσκουν. Δεν είναι μακριά. Είναι μάλλον πολύ βαθιά μέσα μας, τόσο που πρέπει να σκάψουμε πολύ για να Τον βρούμε.

Είναι φαίνεται πολύ δύσκολο έργο αυτό. Μας αρέσει η επιφάνεια και οι μεγάλες πόρτες..

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/2022/12/28/%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8D%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%B3%CF%8E-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AC%CF%82

Μόνο μία γραμμή την ημέρα...

 

Ο άνθρωπος όλα τα διαβάζει, εφημερίδες, περιοδικά, ακούει ραδιόφωνο, αλλά την Αγία Γραφή την θεωρεί περιττή, εφόσον είναι το μόνο απαραίτητο και όλα τα άλλα περιττά. Βάλε ως αρχή να διαβάζεις κάθε μέρα μια γραμμή από την Αγία Γραφή. Είναι κουραστικό; Δεν σου λέω να διαβάσεις κεφάλαιο και σελίδες. Μόνο μία γραμμή την ημέρα!

Τότε θα δεις ότι μετά από μία βδομάδα, θα σου απαγορεύει ο διάβολος να διαβάζεις και αυτήν τη μία γραμμή, γιατί ξέρει ότι αν διαβάσεις θα ανοίξουν τα μάτια της ψυχής σου και θα πεις:

- Βρε που πάω και τί κάνω τόσα χρόνια;...

Ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος 

πηγή: https://yiorgosthalassis.blogspot.com/2020/03/blog-post_625.html

«Τεχνοδιάσπαση». Ο νέος τρόπος να χαλάει η επικοινωνία στο ζευγάρι και την οικογένεια.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ηλεκτρονικές συσκευές έχουν μπει για τα καλά  στις οικογενειακές μας στιγμές!  Χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ο αριθμός των ενηλίκων που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, διαθέτουν smartphone και καλύπτουν με αυτά σημαντικό μέρος της κοινωνικής και επαγγελματικής τους δραστηριότητας. Όμως, πώς επιδρά η χρήση αυτών των συσκευών στις σχέσεις μέσα στην οικογένεια και το ζευγάρι;

Κάποιοι ισχυρίζονται πως οι ηλεκτρονικές συσκευές, smartphone, tablet, υπολογιστές, βοηθούν το ζευγάρι να έχει επικοινωνία μεταξύ τους και με τα παιδιά . Να είναι σε επαφή. Αυτό πράγματι συμβαίνει όταν βρίσκονται μακριά και υπάρχει η ανάγκη να μοιραστούν σκέψεις, συναισθήματα. Η τεχνολογία είναι κυριολεκτικά στην τσέπη μας, οπότε είναι  εύκολο να καλύψουμε τα κενά στη ζωή μας με τη χρήση της.

 Όμως τί συμβαίνει όταν το ζευγάρι, η οικογένεια,  είναι μαζί και ο υπολογιστής, το tablet  ή το smartphone έχει τις δικές του απαιτήσεις; Τότε αποκαλύπτεται η άλλη όψη του νομίσματος, όπου η αυξημένη συνδεσιμότητα συνοδεύεται με την εμφάνιση προβλημάτων. Μερικά άτομα αναπτύσσουν προβληματική ή εθιστική χρήση των συσκευών, σε βαθμό που αυτή αρχίζει να επηρεάζει τη ζωή και τις σχέσεις τους.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο (Κωστής Παλαμάς)

Να ‘μουν του σταύλου έν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι

την ώρα π’ άνοιγ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,

το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.

Να λάμψω από τη λάμψη του κι’ εγώ σαν διαμαντάκι

κι’ από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.

Να μοσκοβοληθώ κι’ εγώ από την ευωδία,

που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.

Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι

την ώρα π’ άνοιγ’ ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

 

Ὁμιλία στὴν ἑορτὴ τοῦ πρωτομάρτυρος καὶ ἀρχιδιακόνου Στεφάνου (ἑορτὴ προσφύγων Κυρᾶς Μόρφου, ἱ.ν. Ἁγίου Χαραλάμπους, Δένεια)

 

Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ 

Στέφανος, ὁ μαθητὴς καὶ ἀρχιδιάκονος, ὁ τερατουργὸς καὶ σημειοφόρος, ὁ ὁμολογητὴς καὶ ἀπόστολος, ὁ θεόπτης καὶ οὐρανοφάντωρ, ὁ πρωτομάρτυς Χριστομάρτυς, μᾶς συνήθροισε στὸν εὐλογημένο τοῦτο ναὸ τοῦ συμμάρτυρός του, ἱερομάρτυρος Χαραλάμπους, στὸ ἀκριτικὸ αὐτὸ χωριὸ τῆς Δένειας, γιὰ νὰ τὸν τιμήσουμε κατὰ χρέος καὶ κατὰ δύναμη, μὲ ὕμνους καὶ ψαλμοὺς καὶ ᾠδὲς πνευματικές, καὶ νὰ ἀντιλάβουμε τὴν εὐλογία καὶ Χάρη του.

Μαθητὴς λοιπὸν τοῦ Κυρίου ἀλλὰ καὶ ἀρχιδιάκονος ὁ ἅγιος Στέφανος, καθότι τὸ πλῆθος τῶν πιστῶν τῆς πρωτοχριστιανικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, ὅπως μᾶς διηγοῦνται οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (Πράξ. 6, 1-7), μετὰ ἀπὸ προτροπὴ τῶν Δώδεκα ἀποστόλων, τὸν ἐξέλεξαν, πρῶτον αὐτὸν, μαζὶ μὲ ἄλλους ἕξι θεοφιλεῖς καὶ προεξέχοντες στὴν ἀρετὴ ἄνδρες, γιὰ νὰ διακονεῖ, γιὰ νὰ ὑπηρετεῖ μὲ αὐτοὺς στὴν τράπεζα, δηλαδὴ στὴν παράθεση τοῦ γεύματος στοὺς πολυάριθμους πιστοὺς τοῦ πρώτου ἐκείνου καὶ ὑποδειγματικοῦ χριστιανικοῦ κοινοβίου, ὥστε νὰ γίνονται ὅλα μὲ διάκριση καὶ εὐταξία, κι ἀκόμη νὰ ὑπηρετεῖ τὶς χῆρες καὶ τοὺς ἀπόρους. Καὶ τοῦτο, γιὰ νὰ παραμείνουν ἀπερίσπαστοι οἱ Δώδεκα ἀπόστολοι στὸ ἔργο τῆς προσευχῆς καὶ τῆς διδασκαλίας. Καί, ἂς προσέξουμε ἐδῶ τὴ βαρυσήμαντη σχετικὴ ἀναφορὰ τῶν Πράξεων εἰδικὰ γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Στεφάνου: «καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος ἁγίου» (Πράξ. 6,5). Ὄχι λοιπὸν τυχαία ἡ ἐκλογὴ τοῦ Στεφάνου στὸ ἱερὸ τοῦτο ἔργο, καὶ μάλιστα ὡς πρώτου τῇ τάξει· διότι, ἦταν ἄνδρας γεμᾶτος μὲ πίστη καὶ Πνεῦμα ἅγιο, ὅπως περίτρανα φανέρωσαν καὶ στὴ συνέχεια τὰ ἔργα του.

Το μήνυμα των Χριστουγέννων στον Άδη

Ενώ κατά την εορτή του Πάσχα, η σχέση επιγείων και καταχθονίων είναι προφανής και διαρκής, η αντίστοιχη σχέση κατά την εορτή των Χριστουγέννων είναι σπάνια. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ανήκει στον Ρωμανό τον Μελωδό.

Κατά τον συναξαριστή, τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν την έναρξη του σημαντικότατου και κορυφαίου μουσικού του έργου. Ο πρώτος ύμνος που συνέθεσε είναι το πασίγνωστο «Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίτκτει…».

Ο Ρωμανός συνέθεσε τρεις πλήρεις ύμνους (κοντάκια) στη Γέννηση του Χριστού. από τους οποίους σπαράγματα μόνον σώζονται σήμερα στη λειτουργική χρήση. Με τον πρώτο ύμνο, ο Ρωμανός κατεβάζει τον ουρανό στη γη. Αλλά δεν αγάλλεται μόνον η γη. Το μήνυμα της ανεκλάλητης χαράς φτάνει στον Άδη, ως σάλπισμα ελευθερίας «των απ΄ αιώνων κεκοιμημένων ψυχών». Αυτό είναι το θεματικό αντικείμενο του δευτέρου ύμνου, που, κατά την αρχαία τυπική διάταξη, είχε γραφεί για την επαύριον της Γεννήσεως, ημέρα κατά την οποίαν τιμάται ιδιαιτέρως η Θεοτόκος (η Σύναξις της Θεοτόκου).

Το κοντάκιο αυτό (προοίμιο και οίκοι) έχει ακροστιχίδα η οποία επιβεβαιώνει τον δημιουργό του («Του ταπεινού Ρωμανού»). Ο ύμνος αρχίζει με μία σκηνή γεμάτη τρυφερότητα: Η Παναγία η Άμπελος που βαστάζει στην αγκαλιά της «τον αγεώργητον βότρυν» ψιθυρίζει στο νεογέννητο βλαστάρι της τα λόγια της αιώνιας Μητέρας, αλλά και της Μητέρας του θεού:

«Συ καρπός μου, συ ζωή μου…

Χριστούγεννα: Θαύμα θαυμάτων – O Άναρχος Θεός λαμβάνει αρχή και χτίζει «γέφυρα» για την Βασιλεία Του

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Χριστούγεννα: Ένας χρόνος γεμάτος από ταραχώδη γεγονότα φτάνει στο τέλος του και εμείς αξιωνόμαστε για ακόμη μια φορά να σταθούμε με δέος μπροστά στην «Μητρόπολη των εορτών», εορτάζοντας την Γέννηση του Θεανθρώπου.

Αφήνουμε πίσω την βουή του κόσμου για να προσεγγίσουμε το απερινόητο θαύμα της Ενανθρώπισης του Θεού Λόγου. Εκεί που σε μια ταπεινή φάτνη, σε μια άσημη πόλη, σε μια αφανή γωνιά της γης ο Άναρχος έλαβε αρχή ως άνθρωπος, ο Προαιώνιος κατέφθασε στον αιώνα της ιστορίας, ο Βασιλεύς της Δόξης επτώχευσε οικειοθελώς για να μας γεμίσει με τα πλούτη της θεότητος του και τα άφθαρτα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.

Οι ψεύτικοι «θεοί» των εθνών υπήρξαν πάντοτε φευγαλέοι, αόριστοι, αποστασιοποιημένοι. Πολύ απόμακροι για να είναι αληθινοί ή ιδιαίτερα πολυπαθείς για να είναι θεϊκοί. Ο Χριστός με την γέννηση Του έδωσε συντριπτική απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό κενό της ανθρωπότητας. Διέλυσε μια και καλή το πνευματικό σκοτάδι όλων των αιώνων, για όσους είναι πρόθυμοι να δουν το Φως που «Ἐπί τῆς γῆς ὤφθη». Δεν επαναπαύθηκε στο μεγαλείο της Δόξας Του, άλλα εκκένωσε τον Εαυτό Του για χάρη μας. Και δεν έγινε απλά ένας από εμάς, άλλα προσέλαβε την ανθρώπινη φύση για να την θεώσει.

Το εξόριστο βρέφος – Η φυγή του Ιησού Χριστού στην Αίγυπτο

 

Στις 26 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου (τιμούμε δηλ. το πρόσωπό της καθώς συνέβαλε στο Μυστήριο της Θείας Οικονομίας) και η Φυγή στην Αίγυπτο.

“Αναχωρησάντων δε αυτών ιδού άγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ όναρ τω Ιωσήφ λέγων: εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φέυγε εις Αίγυπτον και ίσθι εκεί έως αν είπω σοι. Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό. 14 Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού νυκτός και ανεχώρησεν εις Αίγυπτον, 15 και ην εκεί έως της τελευτής Ηρώδου, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου διά του προφήτου λέγοντος. Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου“. (Ματθαίον Β’ 13-18)

Ερμηνεία: Όταν λοιπόν αυτοί αναχώρησαν, ιδού, άγγελος ΚΥΡΙΟΥ φάνηκε κατά το όνειρο στον Ιωσήφ, λέγοντας: «Σήκω, παράλαβε το παιδί και τη μητέρα του και φεύγε για την Αίγυπτο· και να είσαι εκεί ωσότου σου πω. Γιατί μέλλει ο Ηρώδης να ζητά το παιδί, για να το σκοτώσει». Εκείνος αφού σηκώθηκε, παράλαβε νύχτα το παιδί και τη μητέρα του και αναχώρησε για την Αίγυπτο. Και ήταν εκεί ως το θάνατο του Ηρώδη – για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον ΚΥΡΙΟ μέσω του προφήτη, όταν έλεγε: Από την Αίγυπτο κάλεσα τον Υιό μου.

Μαθητές ή αγέλες λύκων;

"Κάποιοι μαθητές άκουγαν τραπ μουσική, στην διαπασών. Στάθηκα και άκουγα τους στίχους. Κανονικά θα έπρεπε να τους παραθέσω, αλλά ντρέπομαι λόγω των ημερών και σέβομαι τους αναγνώστες " 

Πριν από ένα μήνα ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης ήταν καλεσμένος σε μεσημεριανή εκπομπή. Ερωτήθη για τις μουσικές του επιλογές. Διαβάζω: «Φωτογραφίζοντας την τραπ μουσική, αν και δεν την κατονόμασε, σχολίασε πως ενοχλείται από την γλώσσα που χρησιμοποιείται στο συγκεκριμένο είδος μουσικής, ενώ τόνισε πως πρέπει να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά από μικρά για το τι σημαίνει σεβασμός». Έψαξα να βρω μια δήλωση της κ. Κεραμέως, για να μας αραδιάσει και αυτή τα «πρέπει» της, αλλά δεν εντόπισα.

Κατ’ αρχάς όσο και όσοι διαβάζουν τα παρακάτω, ας έχουν συνεχώς κατά νου το εξής: Δεν διδάσκουν τα «πρέπει». Ούτε ανατρέφεις τα παιδιά σου ούτε κυβερνάς τον λαό σου με τα «πρέπει». Το «πρέπει» είναι απρόσωπο ρήμα. Να πιάσω το «πρέπει» από το «γιώτα» και να το γδάρω ως το «πι», έλεγε χαρακτηριστικά ο Ελύτης. Διδάσκει, ανατρέφει, κυβερνά σωστά και υπεύθυνα το «πρέπον», η μετοχή, η συμμετοχή, δηλαδή, το παράδειγμα. Όταν ο γονέας ξημεροβραδιάζεται στο κινητό ή στο διαδίκτυο με ποιο κύρος θα συμβουλεύσει τα παιδιά του να απέχουν από αυτά; «Μη λοξά περιπατείν καρκίνω μήτηρ έλεγε… Ο δε είπεν. Μήτερ, συ, η διδάσκουσα, ορθά βάδιζε και βλέπων σε ζηλώσω». Μην περπατάς στραβά έλεγε η καβουρίνα στο παιδί της…  Και της απάντησε: Μητέρα, περπάτα εσύ ίσια και βλέποντάς σε θα μάθω», γράφει στον εξόχως διδακτικό του μύθο, ο Αίσωπος. Με τι μούτρα οι πολιτικοί ζητούν από τον λαό θυσίες, βυθίζοντάς τον στην οικονομική φρίκη, όταν οι ίδιοι αμείβονται με ανήκουστες απολαβές, απολαμβάνουν προκλητικά προνόμια και, πολλάκις, σαν τα άπληστα αρπακτικά κατρακυλούν στην ανομία, εξευτελίζοντας την πατρίδα. (Να αφαιρείται η ελληνική ιθαγένεια σε όσους την κηλιδώνουν και είναι ανάξιοι να φέρουν το όνομα Έλληνας και Ελληνίδα).

Χριστούγεννα ξημερώνουν,  «οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η φύσις όλη», όμως -είμαστε γονείς, είμαστε δάσκαλοι- ακούς την είδηση και θλίβεσαι, οργίζεσαι, χάνεις τα λόγια σου.

Όταν οι μάγοι έφθασαν στα Ιεροσόλυμα (Οσίου Εφραίμ του Σύρου)

 Ὅταν ὁ ὁδοιπόρος βρεῖ κάποιον ἄλλο, καλό συνοδοιπόρο, χαίρεται τόν κόπο τῆς μακρινῆς ὁδοιπορίας, ἐπειδή ξεγελιέται ἀπό τή συντροφιά· καθώς στηρίζεται δηλαδή, σάν σέ ραβδί, στήν εὐχάριστη συζήτηση, ἔχει τήν αἴσθηση ὅτι συνοδοιπορεῖ μέ σκονισμένα τά πόδια, ἀλλά μέ ἀκούραστο τό στόμα. Μοιράζει ἔτσι τόν κόπο τῶν ποδιῶν καί ἐλαφρύνει μέ τή συνομιλία τήν κούραση τῆς μεγάλης πορείας. Ἔτσι λοιπόν καί οἱ μάγοι, ὅταν γεννήθηκε ὁ Χριστός, καθώς εἶδαν τό ἄστρο, καί τό ἔλαβαν αὐτό συνοδοιπόρο, ξεγελοῦσαν -ὅταν κουράζονταν- μέ τήν ἐρώτηση, «ποῦ εἶναι ὁ νεογέννητος Βασιλιάς», τήν ταλαιπωρία τῆς ὁδοιπορίας· ἀνέκριναν δηλαδή μέ τό λόγο τούς Ἑβραίους σάν κλέφτες Ἐκείνου πού γεννήθηκε.

Σ’ αὐτούς λοιπόν πού ρωτοῦσαν γιά τόν Βασιλιά, εὔλογα ἀπαντοῦν oἱ Ἰουδαῖοι, λέγοντας: «Τί λοιπόν τολμᾶτε, ξένοι, τί λέτε, ἄνθρωποι; Γιατί ἔχετε ἔρθει, φέρνοντας ἐπικίνδυνη εἴδηση; Γιατί διακηρύσσετε τόν καινούριο βασιλιά στήν πόλη πού ἔχει ἤδη βασιλιά; Γιατί διακινδυνεύετε τόν ἑαυτό σας σέ πρόωρο τέλος; Γιατί μπήγετε στούς τραχήλους σας τή γλώσσα σάν μάχαιρα; Γιατί ἀνοίγετε τόν τάφο σας μέ τό στόμα, καί τό θάνατο πού κοιμᾶται τόν ξυπνᾶτε γιά νά σᾶς ἁρπάξει; Δέν εἶχε μνήματα ἡ Περσία, ὥστε, νά ἔρθετε ἐδῶ καί, ἐνῶ ἀκόμη ζεῖ ὁ Ἡρώδης, νά ρωτᾶτε γιά ἄλλο βασιλιά; Ὅταν τό ἀκούσει, θά ὁμολογήσει σ’ ἐσᾶς πολλή εὐγνωμοσύνη καί θά σᾶς ἀνταμείψει μέ μεγάλα δῶρα!».