Ἑρμηνεία στὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Β΄ Ματθαίου ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν''

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ματθ. 4, 18-23

 

ΨΑΡΑΔΕΣ

«Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἀλιεῖς ἀνθρώπων»

(Ματθ. 4, 19)

 

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ μόνη ἀληθινὴ θρησκεία. Δὲν τὸ λέμε ἐμεῖς γιατὶ ἀνήκουμε στὴν ἅγια αὐτὴ θρησκεία. Τὸ φωνάζουν τὰ πράγματα. Ἐκεῖνος δὲ ποὺ θέλει νὰ ἐξετάση ἀμερόληπτα θὰ βρῆ πολλὲς ἀποδείξεις. Ἀποδείξεις ἀμέτρητες. Πιό εὔκολο εἶνε νὰ μετρήση κανεὶς τὶς ἀκτῖνες ποὺ στέλνει ὁ ἥλιος, παρὰ νὰ μετρήση τὶς ἀποδείξεις ὅτι ὁ χριστιανισμὸς εἶνε ἡ μόνη ἀληθινὴ θρησκεία.

* * *

Μιὰ άπόδειξι εἶνε καὶ αὐτή˙ εἶνε ἡ ἀρχὴ τοῦ χριστιανισμοῦ.

Ναί! Ἡ ἀρχή, τὸ ξεκίνημα τοῦ χριστιανισμοῦ εἶνε ἕνα θαῦμα. Ὅπως τὸ Ὑλικὸ σύμπαν, γῆ, ἥλιος, σελήνη καὶ ἄστρα, προῆλθε ἐκ τοῦ μηδενός, ἔτσι καὶ τὸ πνευματικὸ αὐτὸ σύμπαν, ποὺ λέγεται χριστιανισμός, μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι προῆθε ἀπὸ τὸ μηδέν. Διότι ἄν ρίξουμε μιὰ ματιὰ στὸ ξεκίνημα τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ τὸ κρίνουμε μὲ ἀνθρώπινα κριτήρια, θὰ δοῦμε ὅτι ὁ χριστιανισμὸς ξεκίνησε ἀπὸ μιὰ μικρὴ ὁμάδα ἀνθρώπων, ποὺ κοινωνικῶς ἦταν ἕνα μηδέν. Ἦταν οἱ δώδεκα μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ οὔτε πλούτη εἶχαν, οὔτε γνώσι καὶ σοφία, οὔτε καμμιὰ ἄλλη κοσμικὴ δύναμι. Ἦταν φτωχοὶ ἄνθρωποι, ἀγράμματοι, ψαρᾶδες στὸ ἐπάγγελμα, ποὺ ζοῦσαν κοντὰ στὴ λίμνη τῆς Τιβεριάδος, καὶ μὲ τὰ μικρά τους πλοιάρια ψάρευαν στὴ λίμνη καὶ ζοῦσαν φτωχικά. Κανένας δὲν τοὺς ὑπολόγιζε. Θεωροῦνταν σὰν ἕνα μηδενικὸ μέσα στὴν ἀπέραντη τότε Ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία. Τί μποροῦσαν νὰ κάνουν αὐτοὶ οἱ δώδεκα ἄνθρωποι;

Ποιά βασιλεία ἤ ποιό κοσμικὸ σύστημα, ποὺ ξάπλωσαν καὶ ἐξουσίαζαν τὸν κόσμο, ἄρχισε ἔτσι; Ἄς πάρουμε γιὰ παράδειγμα τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο, ποὺ ἵδρυσε τὴ μεγάλη Ἑλληνικὴ αὐτοκρατορία. Στρατολόγησε χιλιάδες νέους, τοὺς ὥπλισε μὲ τὰ τελειότερα ὅπλα τῆς ἐποχῆς, τοὺς γύμνασε, συγκρότησε ἀπʼ αὐτοὺς τὴ μακεδονικὴ φάλαγγα, ξεκίνησε μὲ τὸν ἰσχυρὸ στρατό του ἀπὸ τὴ Μακεδονία, πέρασε τὸν Ἑλλήσποντο, σὰν ἀετὸς διέσχισε τὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ τὴν Περσία, πολέμησε καὶ νίκησε πολυάριθμα ἐχθρικὰ στρατεύματα καὶ ἔφθασε μέχρι τὸ Γάγγη ποταμὸ τῶν Ἰνδιῶν. Καὶ ρωτᾶμε˙ Τί θὰ κατώρθωνε χωρὶς τὸν γυμνασμένο καὶ ἐμεπιροπόλεμο στρατό του; Τί θὰ κατώρθωνε μὲ ἀόπλους στρατιῶτες;

Ἀλλὰ στὸ χριστιανισμὸ ἔχουμε τὸ πρωτοφανὲς αὐτὸ γεγονός, ὅτι χωρὶς ὑλικὰ μέσα, χωρὶς λεφτά, χωρὶς ὅπλα φονικά, μὲ μόνο ὅπλο τὴν πίστι στὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ξεκίνησε ἡ μικρὴ ὁμάδα τῶν ψαράδων. Ἄν τοὺς ρωτοῦσε κάποιος τὴν ὥρα ποὺ ξεκινοῦσαν «Ποῦ πηγαίνετε;», αὐτοὶ θὰ ἀπαντοῦσαν˙ «Πηγαίνουμε γιὰ νὰ κηρύξουμε τὸ εὐαγγέλιο σʼ ὅλο τὸν κόσμο. Θὰ ἀλλάξουμε τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα αἰώνων καὶ πάνω στὰ ἐρείπια θὰ ἱδρύσουμε τὴν πιὸ μεγάλη πολιτεία τοῦ κόσμου, τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ».

Ἑρμηνεία στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Β΄ Ματθαίου ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ''

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ρωμ. 2, 10-16

 

Μέλι ἤ φαρμάκι;

«Θλῖψις καὶ στενοχωρία ἐπὶ πᾶσαν ψυχὴν

ἀνθρώπου τοῦ κατεργαζομένου τὸ κακόν...»

(Ρωμ. 2, 9)

 

Ἡ ἁμαρτία, ἀγαπητοί μου, ἐλέγαμε καὶ σὲ προηγούμενη ὁμιλία μας, δὲν παρουσιάζεται ὅπως εἶνε στὴν πραγματικότητα. Ἐὰν παρουσιάζεται ὅπως εἶνε, ὅλοι θὰ ἀπέφευγαν τὴν ἁμαρτία σὰν τὸν μεγαλύτερο κίνδυνο τῆς ζωῆς τους. Γιατὶ ἡ ἁμαρτία εἶνε σὰν μιὰ γυναῖκα ἄσκημη καὶ ἀκάθαρτη ποὺ προκαλεῖ τὴν ἀηδία καὶ τὴν ἀποστροφή. Ἡ ἁμαρτία εἶνε σὰν τὸ τρομερὸ ἐκεῖνο τέρας, ποὺ εἶδε ὁ Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψί του νὰ ἔχη ἕνα κορμὶ μὲ ἑπτὰ κεφάλια, ποὺ τεντώνουν τὸ λαιμό τους καὶ τὸ καθένα ζητάει νʼ ἁρπάξη καὶ νὰ φάη. Τὰ ἑφτὰ κεφάλια ἁρπάζουν τὰ θύματά τους. Καὶ μὲ ὅποιο στόμα καὶ ἄν φαγωθοῦν, στὸ ἴδιο στομάχι θὰ πᾶνε. Τὸ τέρας εἶνε ἡ ἁμαρτία. Τὰ ἑφτὰ κεφάλια εἶνε τὰ ἑφτὰ θανάσιμα ἁμαρτήματα. Τὰ θύματα εἶνε οἱ ἄνθρωποι. Τὸ στομάχι εἶνε ὁ ἅδης, ἡ κόλασις, ὅπου θὰ καταλήξουν οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί. Ἐν τούτοις οἱ ἄνθρωποι δὲν ἀποφεύγουν τὴν ἁμαρτία. Γιατί; Γιατὶ ἡ ἁμαρτία καμουφλάρεται καὶ παρουσιάζεται στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων διαφορετικὰ ἀπὸ ὅ,τι εἶνε. Διότι ὁ Σατανᾶς παίρνει τὴν ἁμαρτία καὶ τὴν ντύνει μὲ τὴν πιὸ ὄμορφη ἐνδυμασία, τὴ στολίζει μὲ ψεύτικα πετράδια, τὴ βάφει μὲ τὰ πιὸ ζωηρὰ χρώματα καὶ ἔτσι ἡ ἁμαρτία φαντάζει στὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων σὰν κάτι πολὺ σπουδαῖο, ποὺ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ τʼ ἀποκτήση ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ τὸ ἀπολαύση.

* * *

Τό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν 'Αποστόλων, Β΄ 37 - 47 Τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ κηρύγματος τοῦΠέτρου, ἡ ζωὴ τῆς πρώτης χριστιανικῆς κοινότητος

37 ᾿Ακούσαντες δὲ κατενύγησαν τῇ καρδίᾳ, εἶπόν τε πρὸς τὸν Πέτρον καὶ τοὺς λοιποὺς ἀποστόλους· τί ποιήσομεν, ἄνδρες ἀδελφοί;  38 Πέτρος δὲ ἔφη πρὸς αὐτούς· μετανοήσατε, καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπὶ τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ λήψεσθε τὴν δωρεὰν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος.  39 ὑμῖν γάρ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑμῶν καὶ πᾶσι τοῖς εἰς μακράν, ὅσους ἂν προσκαλέσηται Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.  40 ἑτέροις τε λόγοις πλείοσι διεμαρτύρετο καὶ παρεκάλει λέγων· σώθητε ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶς ταύτης.  41 οἱ μὲν οὖν ἀσμένως ἀποδεξάμενοι τὸν λόγον αὐτοῦ ἐβαπτίσθησαν, καὶ προσετέθησαν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχίλιαι. 42 ῏Ησαν δὲ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ τῇ κοινωνίᾳ καὶ τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ταῖς προσευχαῖς.  43 ᾿Εγένετο δὲ πάσῃ ψυχῇ φόβος, πολλά τε τέρατα καὶ σημεῖα διὰ τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο.  44 πάντες δὲ οἱ πιστεύοντες ἦσαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ εἶχον ἅπαντα κοινά,  45 καὶ τὰ κτήματα καὶ τὰς ὑπάρξεις ἐπίπρασκον καὶ διεμέριζον αὐτὰ πᾶσι καθότι ἄν τις χρείαν εἶχε·  46 καθ᾿ ἡμέραν τε προσκαρτεροῦντες ὁμοθυμαδὸν ἐν τῷ ἱερῷ, κλῶντές τε κατ᾿ οἶκον ἄρτον, μετελάμβανον τροφῆς ἐν ἀγαλλιάσει καὶ ἀφελότητι καρδίας,  47 αἰνοῦντες τὸν Θεὸν καὶ ἔχοντες χάριν πρὸς ὅλον τὸν λαόν. ὁ δὲ Κύριος προσετίθει τοὺς σῳζομένους καθ᾿ ἡμέραν τῇ ἐκκλησίᾳ.

Η Πνευματική και Εκκλησιαστική Κρίση: Συνέντευξη του Καθηγητή Δημήτρη Τσελεγγίδη (Μέρος B')

Μέρος B': Η Πνευματική και Εκκλησιαστική Κρίση. Συνέντευξη με τον Ομότιμο Καθηγητή Δογματικής Θεολογίας ΑΠΘ, κ. Δημήτρη Τσελεγγίδη στον πρωτοπεσβύτερο π. Πέτρο Χιρς Δρ. Θεολογίας Α.Π.Θ

17.6.2018: ημέρα εθνικής προδοσίας αλλά και μνήμης...αρχή εθνικών αγώνων. Μακεδονία συγγνώμη ... Παύλε Μελά συγγνώμη...

Οι μνήμες γράφονται με αίμα! 
Και ό,τι γράφεται με αίμα δε σβήνει με μελάνι! 
Ας γίνει –και θα γίνει- η μνήμη και ο πόνος του λαού μας εφιάλτης τους!

Μια αποφράς ημέρα – του Αρχιμ. Ειρηναίου Χατζηεφραιμίδη

Αρχιμ. Ειρηναίος Χατζηεφραιμίδης, Καθηγητής ΠΔΜ

17 Ιουνίου: Αποφράς ημέρα!  Σαν σήμερα, πριν 2 χρόνια, ο κ. Τσίπρας υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών.

Όσοι αυτοβούλως ήμασταν εκεί και τους χαλούσαμε τη “γιορτή”,  δικαιού­μαστε και επιβάλλεται να θυμόμαστε.

Δεν ξεχνάμε την ετεροβαρή, κακή  συμφωνία. Δεν λησμονούμε ότι έδωσαν την εθνικότητα (η αρχική σημασία της λ. nationality είναι εθνικότητα και όχι υπηκοότητα, όπως προσπαθούν να χρυσώσουν το πικρό χάπι).

Ψαλτηρίου Θησαύρισμα: Ψαλμός 5ος

5,2 Τὰ ρήματά μου ἐνώτισαι, Κύριε, σύνες τῆς κραυγῆς μου·   3 πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς μου, ὁ βασιλεύς μου καὶ ὁ Θεός μου. Ὅτι πρὸς σὲ προσεύξομαι, Κύριε·   4 τὸ πρωΐ εἰσακούσῃ τῆς φωνῆς μου, τὸ πρωΐ παραστήσομαί σοι καὶ ἐπόψει με,    5 ὅτι οὐχὶ Θεὸς θέλων ἀνομίαν σὺ εἶ· οὐ παροικήσει σοι πονηρευόμενος,   6 οὐδὲ διαμενοῦσι παράνομοι κατέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου. Ἐμίση σας πάντας τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν·   7 ἀπολεῖς πάντας τοὺς λαλοῦντας τὸ ψεῦδος.Ἄνδρα αἱμάτων καὶ δόλιον βδελύσσεται Κύριος.   8 Ἐγὼ δὲ ἐν τῷ πλήθει τοῦ ἐλέους σου εἰσελεύσομαι εἰς τὸν οἶκόν σου, προσκυνήσω πρὸς ναὸν ἅγιόν σου ἐν φόβῳ σου.   9 Κύριε, ὁδήγησόν με ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου, κατεύθυνον ἐνώπιόν σου τὴν ὁδόν μου.   10 Ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἀλή -θεια, ἡ καρδία αὐτῶν ματαία· τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν, ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν.   11 Κρῖνον αὐτούς, ὁ Θεός. Ἀποπεσάτωσαν ἀπὸ τῶν διαβουλιῶν αὐτῶν· κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀσεβειῶν αὐτῶν ἔξωσον αὐτούς, ὅτι παρεπίκρανάν σε, Κύριε.   12 Καὶ εὐφρανθείησαν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σέ· εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσονται, καὶ κατασκηνώσεις ἐν αὐτοῖς, καὶ καυχήσονται ἐν σοὶ πάντες οἱ ἀγαπῶντες τὸ ὄνομά σου.   13 Ὅτι σὺ εὐλογήσεις δίκαιον· Κύριε, ὡς ὅπλῳ εὐδοκίας ἐστεφάνωσας ἡμᾶς.

5,2 Ἄκουσε, Κύριε, τά λόγια μου, πρόσεχε τόν στεναγμό μου,   3 ἄκουσε τήν παρακλητική μου κραυγή, βασιλιᾶ μου καί Θεέ μου, ὅταν προσεύχομαι σέ Σένα, Κύριε.   4 Τό πρωί θά εἰσακούσεις τήν προσευχή μου,τό πρωί θά Σοῦ παρασταθῶ (γιά θυσία) καί θά ἐπιβλέψεις σέ μένα.   5 Δέν εἶσαι Σύ Θεός πού θέλεις τήν ἀνομία οὔτε θέλεις νά Σέ ἱερατεύουν οἱ κακοί   6 οὔτε νά μένουν κοντά Σου οἱ παράνομοι (ἱερεῖς). Ἐναντιώνεσαι σέ ὅλους ὅσους πράττουν τήν ἀνομία·   7 θά ἐξολοθρεύσεις ὅλους ὅσους λαλοῦν συκοφαντίες, ἄνδρα ἐγκληματία καί δόλιο τόν ἀποστρέφεται ὁ Κύριος.    8 Ἀλλά ἐγώ, κατά τήν ἄπειρη εὐσπλαγχνία Σου, θά εἰσέλθω στόν οἶκό Σου καί θά προσκυνήσω εὐλαβικά στόν ἅγιο Ναό Σου.   9 Κύριε, ὁδήγησέ με κατά τήν δικαιοσύνη Σου σώζοντάς με ἀπό τούς ἐχθρούς μου. Κατεύθυνε σέ Σένα τήν ὁδό μου.  10 Δέν ὑπάρχει ἀλήθεια στό στόμα τους,ἡ καρδιά τους εἶναι διεφθαρμένη· ὁ λάρυγγάς τους εἶναι ἀνοιγμένος τάφος,οἱ γλῶσσες τους λέγουν δολιότητες.   11 Κρῖνε τους, ὦ Θεέ· ἄς ἀποτύχουν τά δόλια σχέδιά τους· ἀφοῦ εἶναι τόσο ἀσεβεῖς, διῶξε τους (ἀπό τό θυσιαστήριο), γιατί πολύ Σέ πίκραναν Κύριε.   12 Ἀντίθετα, ἄς εὐφρανθοῦν ὅλοι ὅσοι ἐλπίζουν σέ Σένα· ἄς ἀγάλλονται (αὐτοί) παντοτεινά, καί Ἐσύ νά κατασκηνώσεις ἀνάμεσα σ᾽ αὐτούς καί ὅσοι Σέ ἀγαποῦν θά καυχῶνται γιά Σένα.   13 Γιατί Ἐσύ εὐλογεῖς τόν δίκαιο· Κύριε, μᾶς προστάτευσεςμέ τήν ἀσπίδα τῆς εὔνοιάς Σου.

    

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ 1821– 3. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ 1821
3.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ
Ὁ ἡγέτης, ὁ ἥρωας, ὁ ἐθνομάρτυρας

Ἡ εἰκοστὴ τετάρτη Φεβρουαρίου τοῦ 1821 εἶναι ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς Ἑλληνικῆς Ἐλευθερίας. Ὑπῆρξε πρῶτον ἡ ἡμερομηνία ἑνὸς κειμένου καὶ μίας σειρᾶς κειμένων τοῦ Ἀλεξάνδρου Ὑψηλάντη, ἡγέτη τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας.

. Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 1792 καὶ ἦταν γιὸς ἡγεμόνα τῆς Μολδοβλαχίας καὶ γόνος εὔπορης καὶ ἰσχυρῆς Φαναριώτικης οἰκογένειας, μὲ καταγωγὴ ἀπὸ τὴν Τραπεζούντα. Ἀξιωματικός του Ρωσικοῦ στρατοῦ, διακρίθηκε στοὺς πολέμους κατὰ τοῦ Ναπολέοντα. Ὅταν τοῦ ζητήθηκε ἀπὸ τὸν Ἐμμανουὴλ Ξάνθο νὰ ἀναλάβει τὴν ἡγεσία τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας, τοῦ ἀπάντησε: «Ἂν ἐγὼ ἐγνώριζον ὅτι οἱ ὁμογενεῖς μου εἶχον ἀνάγκην ἀπὸ ἐμὲ καὶ ἐστοχάζοντο, ὅτι ἐδυνάμην νὰ συντελέσω εἰς τὴν εὐδαιμονίαν των, σοῦ λέγω ἐντίμως ὅτι ἤθελον μετὰ προθυμίας κάμω θυσίαν, ἀκόμη καὶ τὴν κατάστασίν μου, καὶ τὸν ἑαυτόν μου θὰ ἐθυσίαζον ὑπὲρ αὐτῶν». Στὶς 26 Φεβρουαρίου 1821 στὸν ἱερὸ ναὸ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, στὸ Ἰάσιο, ὁ Μητροπολίτης Βενιαμὶν εὐλόγησε τὴν πρόχειρη σημαία, ποὺ εἶχε ἔμβλημα τὸν Σταυρὸ καί, κατὰ τὸ βυζαντινὸ τυπικό, παρέδωσε τὸ ξίφος στὸν Ἀλ. Ὑψηλάντη.

. Σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἥρωα ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, γιὰ τὸ ὁποῖο καὶ τελικὰ θυσιάστηκε, κατέστη ἐθνομάρτυρας. Μετὰ τὴν ἧττα στὸ Δραγατσάνι, στὶς 7 Ἰουνίου 1821, Ὁ Ἀλ. Ὑψηλάντης παραδόθηκε στοὺς Αὐστριακούς, στοὺς χριστιανοὺς συμμάχους τῶν Ὀθωμανῶν, οἱ ὁποῖοι τὸν φυλάκισαν. Οἱ συνθῆκες στὴ φυλακή, ὅπου ἔμεινε γιὰ ἔξι περίπου χρόνια, ἦταν ἄθλια, ἡ ὑγεία του κλονίστηκε σοβαρότατα καὶ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσή του, στὶς 24 Νοεμβρίου 1827, ἀπεβίωσε στὴ Βιέννη στὶς 31 Ἰανουαρίου 1828.

Η εορτή του Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος στην ομώνυμη Ιερά Μονή στη Φλώρινα

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και με την ανάλογη μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, η εορτή του Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος.

Πλήθος πιστών προσήλθε ευλαβικά χθες και σήμερα στην Ιερά Μονή προκειμένου να τιμήσει το πρόσωπο του Αγίου Αυγουστίνου και να συμψάλει τους θαυμάσιους εκκλησιαστικούς ύμνους της εορτής.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Αρχιμανδρίτης π. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου, ο οποίος ομίλησε για το πανσεβάσμιο πρόσωπο του Αγίου Αυγουστίνου, Ο Άγιος Αυγουστίνος ως νεαρός φοιτητής έζησε ζωή έκλυτη, από την οποία απόκτησε και κάποιο εξώγαμο τέκνο. Στην Αφρική, έγινε οπαδός του Μανιχαϊσμού, αλλά όταν αργότερα έφθασε στο Μιλάνο οι θερμές ολονύκτιες προσευχές της μητέρας του, η επισταμένη μελέτη των αγίων Γραφών από τον ίδιο και τα φλογερά κηρύγματα του Επισκόπου Μεδιολάνων Αμβροσίου, έφεραν τον Αυγουστίνο στο χριστιανισμό. Ποίμανε με σύνεση και διάκριση το ποίμνιό του για 34 ολόκληρα χρόνια και εκοιμήθη ειρηνικά σε ηλικία 76 ετών, στις 28 Αυγούστου 430 μ.Χ.

                                                       

 Ο ιερός Αυγουστίνος στις «Εξομολογήσεις»γράφει για την στάση της μητέρας του Μόνικας : «Η μητέρα μου έχυνε για εμένα περισσότερα δάκρυα από όσα χύνουν οι μητέρες επάνω στα νεκρά τέκνα τους. Με την θέρμη της πίστης, η οποία της χάριζε η μεγάλη της ευσέβεια, με έβλεπε ηθικώς νεκρό. Και Συ Κύριε εισάκουσες την δέησή της και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της, με τα οποία πότισε το έδαφος, παντού όπου προσευχόταν. Οι πόνοι της να με αναγεννήσει διά του Πνεύματος ήταν σκληρότεροι από αυτούς τους οποίου υπέφερε να με γεννήσει διά της σαρκός».

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)

Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον.

Αὐγουστῖνον τὸν μέγαν ἀνευφημήσωμεν, τὸν Ἱεράρχην τὸν θεῖον τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ καὶ σοφὸν ὑφηγητήν· τῆς ἄνω πόλεως, τὸν θεολόγον τὸν κλεινὸν, προσευχῆς τὸν ἔραστὴν, καὶ στήλην τῆς μετανοίας· πρεσβεύει γὰρ τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον

Ἦχος β΄. Τὰ ἄνω ζητῶν.

Τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, δεχθεὶς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, καὶ φῶς γεγονὼς, πιστοὺς ἐφωταγώγησας, τοὺς δὲ ἐχθροὺς κατέφλεξας, τοῖς σοφοῖς σου Πάτερ συγγράμμασιν, Αὐγουστῖνε μακάρ Χριστὸν, ἀεὶ ἐκδυσώπει, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν.

Κάθισμα

Ἦχος πλ. δ΄. Τῆν Σοφίαν καὶ Λόγον.

Τὴν σοφίαν ζηλώσας τὴν τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐκ ταύτης πλησθῆναι ἐπιποθῶν, τὸν νοῦν σου ἐπέστησας, ἐν τοῖς λόγοις τοῦ Πνεύματος, ἀνιχνεύων μάκαρ, ὡς ἕμφρων τὰ κρύφια, καὶ ἀρδεύων θείως, ψυχῆς σου τὰς αὔλακας. Ὅθεν ὡσεὶ δένδρον, ἐν ἐξόδοις ὑδάτων, χλοάζον ταῖς πράξεσι, καὶ καρποῦν θεωρήμασιν, ἀνεδείχθης μακάριε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεω, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος

Ἐκ τοῦ κρατῆρος τοῦ Πνεύματος πλησθεὶς καὶ τὰ βάθη τῆς τοῦ Θεοῦ σοφίας ἐκεῖθεν μυηθεὶς, γέγονας τοῖς πᾶσι περίβλεπτος. Ποιμὴν δὲ τῆς Ἐκκλησίας προχειρισθεὶς πνευματικοῖς τε ἄνθεσιν τὴν Ποίμνην σου ἐκθρέψας καὶ πρὸς Θεὸν χειραγωγήσας, ἀπῆλθες πρὸς τὸν Χριστόν· ὅν ἐκδυσώπει ἀεὶ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Μεγαλυνάριον

Ἱεράρχην πάντες τὸν τοῦ Χριστοῦ, καὶ τῶν θεολόγων σεμνολόγημα, καὶ τερπνὸν τοῦ Πνεύματος δοχεῖον, μεσίτην δὲ τῶν πόθῳ, τὴν μνήμην ἐκτελούντων αὐτοῦ ὑμνήσωμεν.

Μετά το πέρας του Αρχιερατικού εσπερινού τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του μακαριστού Μητροπολίτου πρ. Φλωρίνης κυρού Αυγουστίνου Καντιώτη εντός της Μονής όπου και αναπαύεται το σκήνωμα του αοίδιμου Ιεράρχη

                                             

Στο τέλος ακολούθησε μοναστηριακό κέρασμα προς όλο το εκκλησίασμα.




Ακολουθεί η ομιλία του π. Επιφανίου Χατζηγιάγκου η οποία εκφωνήθηκε στον Αρχιερατικό εσπερινό την Κυριακή 14 Ιουνίου 2020.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΑΩΝ και ΙΕΡΩΝ ΜΟΝΩΝ ΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Περιόδου 15-21 Ἰουνίου 2020

Κατὰ τὴν ἑβδομάδα αὐτὴ θὰ τελεστεῖ ἡ καθιερωμένη Θεία Λειτουργία τῆς Τετάρτης, 

7:15-9:00 π.μ.

Τὴν Κυριακὴ ὁ Ὄρθρος θὰ ἀρχίσει στὶς 7:00 π.μ. καὶ ἡ Θεία Λειτουργία θὰ τελειώσει γύρω στὶς 10:00 π.μ.

Τὸ ὡράριο αὐτὸ θὰ ἰσχύει γιὰ ὅλες τὶς Κυριακὲς τοῦ καλοκαιριοῦ (Ἰούνιο, Ἰούλιο καὶ Αὔγουστο).

Τὶς ὑπόλοιπες ἡμέρες θὰ τελεῖται καθημερινὰ στὶς 7:30 π.μ. Ὄρθρος, καὶ στὶς 7:00 μ.μ. Ἐσπερινός.

Ἀνακοινώνεται ἐπίσης ὅτι τὴν Κυριακὴ 14 Ἰουνίου, παραμονὴ τῶν Παννελληνίων Ἐξετάσεων, στὶς 7:30 μ.μ., θὰ τελεστεῖ Παράκλησις ὑπὲρ ἐπιτυχίας τῶν ὑποψηφίων. Παρόμοιες Παρακλήσεις θὰ τελεστοῦν τὴν Τρίτη (16/6) καὶ τὴν Πέμπτη (18/6).

Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ

+++                 +++                 +++                 +++                 +++

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Περιόδου 15-21 Ἰουνίου 2020

Κατά την εβδομάδα αυτή θα τελεστεί ἡ καθιερωμένη Θεία Λειτουργία της Τρίτης, 7:30-9:30 π.μ. στον Άγιο Φανούριο

Το Σάββατο Όρθρος και Θεία Λειτουργία στις 7:30 π.μ. - 9:30 π.μ. και την Κυριακή Όρθρος και Θεία Λειτουργία στις 7:30 π.μ. – 10:30.

Τις υπόλοιπες ημέρες θα τελείται καθημερινά στις 7:30 π.μ. Όρθρος, και στις 7:00 μ.μ. Εσπερινός.

Ανακοινώνεται επίσης ότι την Κυριακή 14 Ιουνίου, παραμονή των Πανελληνίων Εξετάσεων, στις 7:00 μ.μ., θα τελεστεί Παράκληση υπέρ επιτυχίας των υποψηφίων. Παρόμοιες Παρακλήσεις θα τελούνται καθημερινά μέχρι και την Πέμπτη 18 Ιουνίου.

Εκ του Ιερού Ναού

+++                 +++                 +++                 +++                 +++

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Περιόδου 15-21 Ἰουνίου 2020

Κυριακή

Πρωί 7:15 π.μ. Όρθρος – Θ. Λειτουργία

Εκ του Ιερού Ναού

+++                 +++                 +++                 +++                 +++

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Περιόδου 15-21 Ἰουνίου 2020

Κατά την εβδομάδα αυτή θα τελεστούν οι καθιερωμένες Θείες Λειτουργίες της Πέμπτης, 7:30-9:30 π.μ. στον Άγιο Λουκά και της Παρασκευής, 7:30-9:30.

Το Σάββατο Όρθρος και Θεία Λειτουργία στις 7:30 π.μ. - 9:30 π.μ. και την Κυριακή Όρθρος και Θεία Λειτουργία στις 7:30 π.μ. – 10:30.

Εκ του Ιερού Ναού

+++                 +++                 +++                 +++                 +++

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Περιόδου 15-21 Ἰουνίου 2020

Κατά την εβδομάδα αυτή θα τελεστούν οι καθιερωμένες Θείες Λειτουργίες την

Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο

Πρωί 6.00 π.μ. Όρθρος – Θ. Λειτουργία

Κυριακή

Πρωί 6.00-7.00 π.μ. προσέλευση πιστών – Όρθρος – Θ. Λειτουργία

 

Η Ιερά Μονή Αγίου Αυγουστίνου είναι ανοιχτή:

Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο – Κυριακή:         9.00-13.00 και 17.00-19.30

 

Εκ της Ιεράς Μονής

+++                 +++                 +++                 +++                 +++

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

Περιόδου 15-21 Ἰουνίου 2020

Κατά την εβδομάδα αυτή θα τελεστούν καθημερινά ο Εσπερινός στις 5:00 μ.μ.

Παρασκευή 19 Ιουνίου στις 9:00 μ.μ.-12:30 π.μ. Αγρυπνία

Κυριακή, Όρθρος και Θεία Λειτουργία στις 04:00 π.μ. - 09:00 π.μ.

Εκ της Ιεράς Μονής

+++                 +++                 +++                 +++                 +++

Σε περίπτωση αλλαγών  θα ενημερωθεί η παρούσα ανάρτηση. 
Επίσης, εάν κάποια ενορία του νομού επιθυμεί να αποστείλει  πρόγραμμα ακολουθιών, μπορεί να το αποστείλει στο e-mail: perivleptos.fl@gmail.com

Agni Kapoulitsa

Η ορθόδοξη Πίστη μας του Αρχιμ. Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου (9ο κεφ)

9. Η ΘΕΙΑ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΗ

3. «Τὸν δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν, καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα»

 

9.1. Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ Η ΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ

 

Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ σαρκώνεται

Ὅπως ἀναφέρει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰω. 1,14). Δηλαδή, ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἔζησε ἀνάμεσά μας. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὀνομάζεται  ἐνανθρώπηση ἢ σάρκωση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ ἀποτελεῖ θεμελιώδη ἀλήθεια τῆς χριστιανικῆς πίστεως. Ὁλόκληρη ἡ θεότητα κατέρχεται στὴ Γῆ, ἀλλὰ ταυτόχρονα ἐξακολουθεῖ νὰ βρίσκεται ὁλόκληρη καὶ στὸν Οὐρανό.

Τί ἦταν αὐτὸ ποὺ ἔκανε τὸν Θεὸ νὰ κατέβει στὴ Γῆ καὶ νὰ γίνει ἄνθρωπος; Ἦλθε «δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν». Ἦλθε γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἦλθε γιὰ νὰ βρεῖ τὸ «χαμένο πρόβατο» (βλ. Λουκ. 15,3-6) καὶ νὰ τὸ ξαναφέρει στὴν οὐράνια μάνδρα, στὸν Παράδεισο.

ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ Ὁ Πρόλογος καί ὁ Ἐπίλογος εἰς τούς «Βίους τῶν Ἁγίων» Ἁγ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ Πόποβιτς

                                         Πρό τῆς ἐλεύσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ εἰς τόν ἐπίγειόν  κόσμον μας, ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἠξεύραμεν μόνον τόν θάνατον  ^.καί ὁ θάνατος ἡμᾶς. Κάθε τί τό ἀνθρώπινον ἦτοδιαπεποτισμένον μέ τόν θάνατον, αἰχμαλωτισμένον καί κατανικημένον ἀπ᾽ αὐτόν. Ὁ θάνατος μᾶς ἦτο πλησιέστερος καί ἀπό τόν ἑαυτόν μας καί περισσότερον πραγματικός ἀπό ἡμᾶς τούς ἰδίους^. δυνατώτερος, ἀσυγκρίτως δυνατώτερος, ἀπό κάθε ἄνθρωπον χωριστά καί ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους μαζί. Ἡ γῆ ἦτο μία φρικαλέα φυλακή τοῦ θανάτου καί ἡμεῖς ἀνίσχυροι δέσμιοι καί δοῦλοι του (πρβλ. Ἑβρ. 2, 14-15). Μόνον μέ τήν ἔλευσιν τοῦ Θεανθρώπου

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Ο Σύγχρονος Μεγάλος Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας

Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς,Ο νεοφανής άγιος Ιουστίνος είναι το μεγάλο τεκμήριο ότι η παρουσία των αγίων στην Εκκλησία μας είναι συνεχής και αδιάκοπη, έως τα έσχατα. Φανερώνει το μόνιμο θαύμα στη ζωή της Εκκλησίας μας

Η σερβική Ορθοδοξία έχει να επιδείξει μια σειρά μεγάλων αγίων, οι οποίοι λάμπρυναν την Εκκλησία του Αγίου Σάββα. Ένας από αυτούς υπήρξε ο νεοφανής άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, μια όντως μεγάλη ασκητική και πατερική μορφή του περασμένου αιώνα.


                                         

Γεννήθηκε την ημέρα του Ευαγγελισμού στα 1894, στην πόλη Βράνιε της νοτίου Σερβίας. Οι ευσεβείς γονείς του Σπυρίδων και Αναστασία του έδωσαν το όνομα Ευάγγελος. Καταγόταν από ιερατική οικογένεια και το επώνυμό του Πόποβιτς σημαίνει Παπαδόπουλος. Μεγάλωσε με ευσέβεια είχε την τύχη να δει να θεραπεύεται θαυματουργικά η μητέρα του στη Μονή Πτσίνσκι από τον άγιο Πρόχορο. Από μικρός συνήθιζε να μελετά το Ευαγγέλιο και άλλα εκκλησιαστικά βιβλία. Ιδιαίτερα τον σαγήνευε η ανάγνωση συναξαρίων και πατερικών συγγραμμάτων. Θεωρούσε τους Πατέρες της Εκκλησίας ως τους αληθινούς σοφούς.

Το 1905 ο μικρός Ευάγγελος γράφηκε στην Εκκλησιαστική Σχολή του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι, έχοντας ως δάσκαλό του τον φωτισμένο άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς. Το 1914, μόλις τέλειωσε τη σχολή, ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Κατατάχτηκε στο στρατό και υπηρέτησε ως νοσοκόμος. Ακολούθησε την τύχη του σερβικού στρατού και βρέθηκε εξόριστος στην Κέρκυρα. Καθ’ οδόν ένοιωσε την κλήση να γίνει μοναχός. Η κουρά του έγινε την 1η Ιανουαρίου του 1916 στην Σκόδρα, από τον Μητροπολίτη Βελιγραδίου Δημήτριο, δίνοντάς του το όνομα Ιουστίνος.