Οι αμετανόητοι άνθρωποι είναι από τώρα σφραγισμένοι από τον Αντίχριστο

Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η αμετανοησία,γιατί με κολάζει. Όποια αμαρτία και αν κάνω, αν μετανοήσω,θα σωθώ. Αλλά όταν είμαι αμετανόητος, πως θα συγχωρεθώ για να σωθώ;

Οποίος δεν θέλει να μετανοήσει, δεν μπορεί ούτε να ταπεινώθει,ούτε να πιστέψει,ούτε να φωτιστεί ποτέ του.

Οι αμετανόητοι άνθρωποι είναι από τώρα σφραγισμένοι από τον Αντίχριστο.Δεν χρειάζεται να έλθει ο Αντίχριστος, την εποχή που θα έρθει, ώστε να τους σφραγίσει, αφού μέσα τους, ήδη έχουν κάνει συγκατάθεση στην αμαρτία και αν ζούσαν την εποχή του Αντιχρίστου,θα είχαν οικειοθελώς σφραγιστεί.

Κυριακή της Σαμαρείτιδος – Ο Ιερός Χρυσόστομος για τη συνάντηση και τον διάλογο του Κυρίου με τη Σαμαρείτιδα

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ[: Ιω. 4, 5-42]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ

«Ὡς οὖν ἔγνω ὁ Κύριος ὅτι ἤκουσαν οἱ Φαρισαῖοι ὅτι Ἰησοῦς πλείονας μαθητὰς ποιεῖ καὶ βαπτίζει ἢ Ἰωάννης- καίτοιγε Ἰησοῦς αὐτὸς οὐκ ἐβάπτιζεν, ἀλλ᾿ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ-ἀφῆκε τὴν Ἰουδαίαν καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν(:όταν λοιπόν έμαθε ο Κύριος ότι οι Φαρισαίοι άκουσαν ότι ο Ιησούς προσελκύει και βαπτίζει περισσότερους μαθητές παρά ο Ιωάννης – αν και ο ίδιος ο Ιησούς δεν βάπτιζε, αλλά βάπτιζαν οι μαθητές Tου – για να μην ερεθίζει τον φθόνο των εχθρών Tου άφησε την Ιουδαία και αναχώρησε πάλι για τη Γαλιλαία, όπου δεν υπήρχαν πολλοί αντίζηλοί Tου)»[Ιω.4,1-3].

«Γιατί λοιπόν αναχωρεί από την Ιουδαία;», θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Όχι από δειλία φυσικά, αλλά για να σταματήσει τη ζηλοτυπία των Ιουδαίων και να ανακόψει τον φθόνο τους. Είχε βέβαια τη δυνατότητα να τους αντιμετωπίσει εάν Του έκαναν επίθεση, αλλά δεν θέλει να το πράττει αυτό συχνά, για να μην κινούνται αμφιβολίες για την πραγματικότητα της κατά σάρκα γεννήσεως του Υιού του Θεού· διότι, εάν κάθε φορά που Τον συλλάμβαναν, διέφευγε, ασφαλώς πολλοί θα σχημάτιζαν σχετικές υποψίες.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ [:Πράξ. 11,19-30] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ [Ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Πράξ. 11, 19-30]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ[:Πράξ.11,19-30]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ

ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Πράξ. 11, 19-30]

«Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις(:ἀλλὰ προτοῦ συμβοῦν αὐτὰ μὲ τὸν Κορνήλιο, στοὺς Χριστιανοὺς τῶν Ἱεροσολύμων ἐπικρατοῦσε ἡ προκατάληψη ὅτι οἱ ἐθνικοὶ δὲν εἶχαν τὰ ἴδια δικαιώματα μὲ τοὺς Ἰουδαίους στὴ σωτηρία ποὺ χαρίζει ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἐκεῖνοι λοιπὸν ποὺ εἶχαν φύγει ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ εἶχαν διασκορπιστεῖ λόγῳ τοῦ διωγμοῦ ποὺ εἶχε γίνει ἐξαιτίας τοῦ Στεφάνου, ἔφθασαν μέχρι τὴ Φοινίκη καὶ τὴν Κύπρο καί τὴν Ἀντιόχεια. Καὶ σὲ κανέναν ἄλλο δὲν κήρυτταν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ παρὰ μόνο στοὺς Ἰουδαίους)»[Πράξ. 11,19]. Δὲν τὸ ἔκαναν αὐτὸ φοβούμενοι τοὺς ἀνθρώπους, διότι τὸν φόβο δὲν τὸν σκέφτονταν καθόλου, ἀλλὰ τὸ ἔκαναν τηρῶντας τὸν νόμο καὶ δείχνοντας ἀκόμη ἀνοχὴ σὲ αὐτούς.

Δημήτριος Νατσιός: «Οἱ Τοῦρκοι εἰσάγουν μάθημα γαλάζιας Πατρίδας σὲ σχολεῖα ἑτοιμάζοντας ἑπόμενες κατακτητικὲς ὀρδές»

Καλεσμένος βρέθηκε ὁ Δημήτρης Νατσιός, Πρόεδρος τῆς ΝΙΚΗΣ στὸν ΑΝΤ1 στὴν ἐκπομπὴ "Πρόσωπο μὲ Πρόσωπο" μὲ τὸ δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου (30/05/2024).

πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Γιατί τόσο πολύ κακό στον κόσμο στις μέρες μας;

Μην πορεύεσαι μονάχος κανένα δρόμο του κόσμου αυτού παρά μονάχα έχοντας μπροστά σου τον Κύριο Ιησού Χριστό…

…με την ευχή του Ιησού εμπρός σου, με την πίστη σε Εκείνον εμπρός σου, με την αγάπη προς Εκείνον εμπρός σου, με την ανάσα, το δάκρυ και την κραυγή προς Εκείνον εμπρός σου…

Τότε θα φεύγει από μπροστά σου κάθε θάνατος και κάθε πειρασμός, μα όχι εξαιτίας σου αλλά εξαιτίας Εκείνου πού στέκει μπροστά σου…

Ο Χριστός, η απτή του παρουσία, το θελκτικό του πρόσωπο, είναι για μένα η αναγκαιότερη των αναγκαιοτήτων.

Λόγια ἀγάπης πρός τούς ὑποψηφίους τῶν Πανελλαδικῶν Ἐξετάσεων

Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Ντανᾶς, Ἱεροκήρυκας

29/5/2023

Λόγια ἀγάπης πρός τούς ὑποψηφίους τῶν Πανελλαδικῶν Ἐξετάσεων

Σείς οἱ νέοι εἶστε τό μέλλον τῆς Πατρίδος μας. Ἡ χαρά καί ἡ ἐλπίδα μας γιά μιά κοινωνία στά πρότυπα τῶν ἁγίων καί ἡρώων πού μεγαλούργησαν καί δημιούργησαν τόν ἑλληνοχριστιανικό πολιτισμό, ἀλλά καί μέ τή φιλοσοφία, τήν ἱστορία, τή γλῶσσα πού διαπρέψαμε σέ ὅλες τίς ἐπιστῆμες. Καί σείς στοιχούμενοι ὅλων αὐτῶν τῶν σοφῶν προγόνων μας, σᾶς καμαρώνουμε βλέποντάς σας νά προοδεύετε πάντοτε στή ζωή σας.

Τώρα ἔχετε ἐξετάσεις! Δύσκολος καί ἐπίπονος ὁ ἀγῶνας σας. Δέν εἶσθε ὅμως μόνοι. Ἔχετε τούς γονεῖς σας, οἱ ὁποῖοι ἀναλώνονται μαζί μέ τή σωστή ἀνατροφή πού σᾶς δίνουν, νά ἀνταποκριθοῦν στίς σκληρές ἀπαιτήσεις τῶν ἐξετάσεων ἀπό οἰκονομικῆς ἀπόψεως καί πολύ περισσότερο μέ τή στοργή καί τήν ἀγάπη τους. Ἔχετε τό Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του. Τά Ἅγια Μυστήρια ποῦ σᾶς δίνουν τη χάρη τοῦ Θεοῦ καί παρέχουν ἐλπίδα, θάρρος καί φωτισμό, γιατί μόνο ὁ Χριστός εἶναι ἡ πηγή τῆς σοφίας καί τῆς γνώσεως.

Άγιος Πορφύριος: "Η Υπερπροστασία, αφήνει ανώριμα τα παιδιά"

…Ένα άλλο πάλι, που βλάπτει τα παιδιά, είναι η υπερπροστασία, δηλαδή η υπερβολική φροντίδα, η υπερβολική αγωνία κι άγχος των γονέων. Ακούστε ένα περιστατικό.

Μια μητέρα μου παραπονιόταν ότι το παιδί της, πέντε χρονώ, δεν υπάκουε. Της έλεγα, «εσύ φταίεις», αλλά δεν το καταλάβαινε. Κάποια φορά επήγαμε με την μητέρα αυτήν ένα περίπατο στη θάλασσα με τ’ αυτοκίνητο της. Είχε μαζί της και το παιδί. Σε λίγο ο μικρός ξέφυγε απ’ το χέρι της κι έτρεξε προς τη θάλασσα. Υπήρχε, μάλιστα, ένας σωρός από άμμο κι απ’ την πίσω πλευρά του απότομα απλωνόταν η θάλασσα. Η μητέρα αγχώθηκε, ήταν έτοιμη να φωνάξει, να τρέξει, διότι είδε τον μικρό στην κορυφή του σωρού, μ’ απλωμένα τα χέρια να κάνει ισορροπία. Εγώ την καθησύχασα, της είπα και γύρισε την πλάτη προς το παιδί και λίγο λοξά παρακολουθούσα. Όταν ο μικρός απελπίσθηκε να προκαλεί την μητέρα του, για να την τρομάξει και να φωνάξει, όπως συνήθως, σιγά σιγά κατέβηκε ήσυχος και μας επλησίασε. Αυτό ήταν! Τότε πήρε η μητέρα το μάθημα της σωστής αγωγής.

Έξαλλοι οι τρίτεκνοι για την αθέτηση των κυβερνητικών υποσχέσεων

ΜΕ ΠΎΡΙΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΏΣΕΙΣ ΚΑΤΑΓΓΈΛΛΟΥΝ ΤΟΝ ΜΗΤΣΟΤΆΚΗ ΓΙΑ ΑΠΟΥΣΊΑ ΟΠΟΙΟΥΔΉΠΟΤΕ ΣΧΕΔΊΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΎ

Προχειρότητα και υποκρισία καταλογίζουν στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά οι τρίτεκνοι αναφορικά με την αθέτηση σειράς υποσχέσεων για την ενίσχυσή τους.

• Από τον Σπύρο Γεράρδη

Στο επίκεντρο τα κροκοδείλια δάκρυα για τον «εθνικό κίνδυνο του Δημογραφικού», όπως τον αναφέρει πλειάδα κυβερνητικών στελεχών, την ώρα που απουσιάζει οποιαδήποτε υποψία εθνικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση του προβλήματος που οδηγεί τον Ελληνισμό με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό τις ερχόμενες δεκαετίες.

Με ανακοινώσεις που εκδόθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα, η Πανελλαδική Ομοσπονδία Τριτέκνων και η Ομοσπονδία Τριτέκνων Ελλάδος καταγγέλλουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη για αοριστίες, ψέματα, μικροπολιτική και κοροϊδία με αφορμή όσα έγιναν την περασμένη εβδομάδα. Συγκεκριμένα, ενώ η αρμόδια υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας Σοφία Ζαχαράκη (αλήθεια, ποιος ο λόγος ύπαρξης του συγκεκριμένου υπουργείου;) υποσχόταν εδώ και μήνες ότι τον Μάιο θα ανακοινωθεί το εθνικό σχέδιο για το Δημογραφικό, κάτι τέτοιο ουδέποτε έγινε. Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός έδωσε το «παρών» σε ένα συνέδριο στο οποίο κανένα νέο στήριξης δεν ανακοινώθηκε, παρά μόνο ένα αναμάσημα παλαιότερων, προκαλώντας την οργή των τριτέκνων.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: Ο Θεός μας Έριξε στους Τούρκους για να μην Αλλοιωθούμε από τον Παπισμό

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο μεγάλος αυτός άγιος και προφήτης, που η Εκκλησία μας εορτάζει στις 24 Αυγούστου, λέγει τα εξής φοβερά λόγια: «Τριακόσιους χρόνους μετά την Ανάστασιν του Χριστού μας, έστειλεν ο Θεός τον άγιον Κωνσταντίνον και εστερέωσε βασίλειον χριστιανικόν· και το είχαν χριστιανοί το βασίλειον 1150 χρόνους. Ύστερα το εσήκωσεν ο Θεός το βασίλειον από τους Χριστιανούς και ήφερε τον Τούρκο μέσα από την Ανατολήν και του το έδωκε δια εδικόν μας καλόν… Και τι; Άξιος ήτον ο Τούρκος να έχη βασίλειον; Αλλά ο Θεός του το έδωκε δια το καλόν μας. Και διατί δεν ήφερεν ο Θεός άλλον βασιλέα, οπού ήτον τόσα ρηγάτα [=βασίλεια] εδώ κοντά να τους το δώση, μόνον ήφερε τον Τούρκον μέσαθε από την Κοκκινην Μηλιά και του το εχάρισε; Διατί ήξευρεν ο Θεός πως τα άλλα ρηγάτα μας βλάπτουν εις την Πίστιν, και ο Τούρκος δεν μας βλάπτει. Άσπρα δώσ’ του [=χρήματα] και καβαλλίκευσέ τον από το κεφάλι. Και δια να μην κολασθούμεν το έδωκε του Τούρκου και τον έχει ο Θεός τον Τούρκον ωσάν σκύλλον να μας φυλάη»[Ιωάννου Μενούνου, Κοσμά Αιτωλού Διδαχές, εκδ. Τήνος, Αθήνα 1999, Διδαχή Ε’, σελ. 269- 270.].

«Καιρός να ανάψουμε το κάρβουνο του παρελθόντος και πάνω του να βάλουμε το θυμίαμα της ελπίδος..»

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Τα λάθη που κάναμε δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε.

Οι πληγές που δημιουργήθηκαν δεν ξεγράφονται.

Το παρελθόν είναι αυτό που είναι.

Όμως αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να επιλέξουμε τώρα να ζούμε χωρίς να κάνουμε τα ίδια λάθη, αλλά και να αφήσουμε τις πληγές μας να γιάνουν, χωρίς να τις ξύνουμε, χωρίς να τις ερεθίζουμε και πάλι. Δύσκολο ναι, μα όχι ακατόρθωτο.

Δύσκολο να κλείσει μια πληγή που βρίσκεται στην ψυχή και στην καρδιά μας, όμως όσο την σκαλίζουμε μόνο κακό μας κάνουμε.

Πώς η προσευχή αλλάζει τα δύσκολα δεδομένα

Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα

Ήρθε κάποτε να με δει μια κοπέλα. Ήταν φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο και αμφότεροι οι γονείς της ήταν γιατροί. Μου είπε ότι είχε πρόβλημα με κάποια καθηγήτριά της, η οποία την έκοβε συνεχώς στις εξετάσεις. Της είπα,

• «Γιατί διεξάγεις πόλεμο με την καθηγήτριά σου; Πρέπει να τη σέβεσαι σαν να ήταν μάνα σου. Σε μαθαίνει πειθαρχία για το δικό σου καλό».

Η κοπέλα δεν με άκουγε.

• «Όχι πάτερ, έλεγε, η καθηγήτρια είναι μοχθηρή... Είναι έτσι... Είναι αλλιώς... Δίνω όλες τις σωστές απαντήσεις στις ερωτήσεις της και εκείνη το μόνο που κάνει είναι να μου λέει να ξαναπεράσω την επόμενη φορά. Δεν λέει να με περάσει».

Πεντέμιση μήνες πριν την Άλωση… έτοιμο να να επαναληφθεί…

Το «ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης» δεν έγινε ποτέ στην πραγματικότητα.

Από το 1450 μέχρι και την Άλωση, Ορθόδοξος Πατριάρχης ΔΕΝ υπήρχε στην Πόλη.

Τελευταίος Πατριάρχης ήταν ο Γρηγόριος Γ’ ο Μάμμας, ο οποίος παραιτήθηκε το 1450 και έφυγε στην Ιταλία.

Το 1452 ο Πάπας έστειλε ως Λεγάτο στη θέση του, τον Καρδινάλιο Ισίδωρο.

Αυτός στις 12 Δεκεμβρίου 1452 έκανε επίσημη Θεία Λειτουργία στον Ναό της Αγίας Σοφίας, στην οποία ΜΝΗΜΟΝΕΥΤΗΚΕ ο Πάπας και ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ οι Αποφάσεις Ένωσης των Εκκλησιών, παρουσία του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου, ο οποίος ήταν Ενωτικός.

Πεντέμιση μήνες πριν πέσει η Πόλη!!!

(Τα παραπάνω είναι από συνέντευξη του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιερόθεου στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος την 17 Φεβ 2020, αλλά και καταγεγραμμένα με περισσότερες λεπτομέρειες στην Εκκλησιαστική Ιστορία).

Και σχολιάζω…

Όλα έχουν κάποια Πνευματική Αιτία και καλό είναι να την ψάχνουμε για να διδασκόμαστε όλοι, Κλήρος και Λαός, για ό,τι ετοιμάζεται ή είναι ήδη έτοιμο για να επαναληφθεί…

Χρήστος Κλητσινάρης

πηγή: https://romioitispolis.gr/

Αύξηση αυτοκτονιών λόγω αλλαγής φύλου

Μελέτη στις ΗΠΑ αποκαλύπτει τη σημαντική αύξηση του κινδύνου όσων ενηλίκων έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου

Την ώρα που στην Ευρώπη έχει αρχίσει για τα καλά η δημόσια συζήτηση σχετικά με τους αναστολείς εφηβείας σε παιδιά που βιώνουν δυσφορία φύλου, μια νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό «Cureus», αποκαλύπτει τη σημαντική αύξηση του κινδύνου απόπειρας αυτοκτονίας που διατρέχουν ενήλικες που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου.

Η μελέτη, που διεξήχθη από γιατρούς των τμημάτων επειγόντων περιστατικών, ψυχιατρικής και φαρμακολογίας του πανεπιστημίου του Τέξας, χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ και αποτελεί μέρος μιας έντονης συζήτησης, η οποία αποσκοπεί ιδίως στο να διαπιστωθεί αν η αλλαγή φύλου μπορεί να επιλύσει τα ψυχολογικά προβλήματα που συνδέονται με τη δυσφορία του φύλου ή αν, αντίθετα, η επιθυμία για μετάβαση είναι μερικές φορές ενδεικτική υποκείμενης ψυχικής νόσου. Το θέμα είναι καίριο, καθώς θέτει ιατρικά, ψυχολογικά και κοινωνικά ερωτήματα. Πόσο μάλλον που η ζήτηση για μετάβαση, ιδίως μεταξύ των προεφηβικών κοριτσιών και αγοριών, έχει αυξηθεί σημαντικά στις δυτικές χώρες.

Το ποιοι πραγματικά είμαστε φαίνεται πίσω από την πόρτα του σπιτιού μας

Πολλές φορές η ευλάβεια, η ταπείνωση, η απλότητα, η σιωπή, η ευγένεια είναι σχήματα επίπλαστα. Μοιάζει η αρετή μας σαν ένα ένδυμα που φοράμε αφού βγούμε έξω από το σπίτι μας.

Ντυνόμαστε το χαμόγελο, κάνουμε τα μαλλιά μας κότσο, χαμηλώνουμε τον τόνο της φωνής μας, ηρεμούμε τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας.

Και αρχίζει το θέατρο της ευσέβειας, αρχίζει η κωμωδία της χριστιανικής ζωής μας, η τραγωδία των επίπλαστων σχέσεών μας.

Εάν με τους ανθρώπους μας –μέσα στο σπίτι μας- δεν ζούμε τον παράδεισο, τότε τίποτα δεν έχουμε καταφέρει. Η συμπεριφορά μας μέσα στο σπίτι, με τους οικείους μας, δείχνει την πνευματική μας κατάσταση.

Ανοιχτή επιστολή υπερπολύτεκνου προς τους Επισκόπους της Θεσσαλονίκης

1) ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΟ ΦΙΛΟΘΕΟ

2)ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΚΥΡΙΟ ΙΟΥΣΤΙΝΟ

3)ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΥΡΙΟ ΒΑΡΝΑΒΑ

4)ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΓΚΑΔΑ ΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΡΕΝΤΙΝΗΣ ΚΥΡΙΟ ΠΛΑΤΩΝΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 28/5/2024

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Με αίσθημα ευθύνης για την διαπαιδαγώγηση των 10 παιδιών που μου έδωσε ο Θεός και με πόνο ψυχής για τον ηθικό ξεπεσμό και την νομιμοποίηση κάθε διαστροφής από τους κυβερνώντες μας, για την χαλαρή αντιμετώπιση όλων αυτών των νόμων από τους επισκόπους μας, για τον αφύσικη επαναλαμβανόμενη ετήσια παρέλαση του σοδομισμού επί 12 χρόνια στην πόλη μας και για το ότι φθάσαμε φέτος στο σημείο να περιμένουμε να υποδεχθούμε την εισβολή όλης της ευρωπαϊκής διαστροφής στην πόλη του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά θα ήθελα να μου απαντήσετε σε κάποια ερωτήματα και προβληματισμούς μου.

Λαυρέντζος Αναστάσιος: Πώς φτάσαμε στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης την 29η Μαΐου 1453

 

Ο Α. Λαυρέντζος κάνει μια ιστορική αναδρομή της πορείας που οδήγησε στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης, ως επισφράγισμα μίας φθίνουσας με αναλαμπές πορείας 4 περίπου αιώνων. 

 Όπως εξηγεί, το  βυζαντινό κράτος είναι ο μακροβιότερος θεσμός του «δυτικού» κόσμου μετά την παπική εκκλησία. Από το 330 έως το 1453 αντιμετώπισε επιτυχώς πολυάριθμους εχθρούς. Τί συνέβη τους τελευταίους 4 αιώνες;

Το 1025 πεθάνει ο Βουλγαροκτόνος αφήνοντας το κράτος στο απόγειο της ισχύος του.

Μέχρι το 1071 μεσολαβεί μια 50ετία παρακμής και εσωτερικών συγκρούσεων, όπου τον έλεγχο έχει η παλατιανή αριστοκρατία έναντι των στρατιωτικών γαιοκτημόνων...

Η ανάγκη φέρνει τον ρομαντικό Ρωμανό Δ’ Διογένη στην εξουσία, αλλά στην κρίσιμη στιγμή προδίδεται στο Ματζικέρτ το 1071. Ακολουθεί μια 10ετία ταχείας κατάληψης του μικρασιατικού οροπεδίου από τους Τούρκους φυλάρχους που εμπλέκονται στις βυζαντινές αντιπαραθέσεις.

ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΧΡΟΝΗΣ ΑΗΔΟΝΙΔΗΣ

 

https://youtu.be/wozwyvHbtKw?t=154

Μαρτυρικά της Αλώσεως 1453, υπό Σίμωνος Καρά

 

https://youtu.be/sMnsk5o9qVU?t=18

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ. 31.5.2000

 

https://youtu.be/f0AnNthUwJE

Μεσοπεντηκοστή: Η σημασία της εορτής και ο εορτασμός της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως

 

Η αγια Σοφιά στην Κωνσταντινούπολη πανηγύριζε την ημέρα της Μεσοπεντηκοστής

Σε λίγους πιστούς είναι γνωστή η εορτή, αυτή. Εκτός από τους ιερείς και μερικούς άλλους χριστιανούς, που έχουν ένα στενότερο σύνδεσμο με την Εκκλησία μας, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή της. Λίγοι είναι εκείνοι που εκκλησιάζονται κατ’ αύτη και οι περισσότεροι δεν υποπτεύονται καν, ότι την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής.

Και όμως κάποτε αυτή η εορτή ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού.

Ποιό είναι το θέμα της ιδιορρύθμου αυτής εορτής;

Όχι πάντως κανένα γεγονός της ευαγγελικής ιστορίας. Το θέμα της είναι καθαρά εορτολογικό και θεωρητικό. Η Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής είναι η 25η από του Πάσχα και η 25η προ της Πεντηκοστής ημέρα. Σημειώνει το μέσον της περιόδου των 50 μετά το Πάσχα εορτάσιμων ημερών. Είναι δηλαδή ένας σταθμός, μία τομή.

Από την Άλωση της Πόλης στην Άλωση του Αιγαίου μας;

 

Παπανικολόπουλος Νικόλαος, Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)

Η Άλωση της Πόλης

29 Μαΐου 2024. Άλλη μια πικρή μνήμη της Άλωσης της Πόλης. 29 Μαΐου, μια ημερομηνία που ματώνει αιώνες τώρα κάθε ελληνική καρδία.

Τρίτη 29 Μαΐου 1453, τα οθωμανικά στρατεύματα του σουλτάνου Μωάμεθ Β’, μετά από πολιορκία 53 ημερών (6 Απριλίου-29 Μαΐου), καταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη, δίνοντας τέλος στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Έκτοτε, η 29η Μαΐου χαρακτηρίστηκε ως «Αποφράς Ημέρα του Ελληνισμού» (δυσοίωνη, καταραμένη μέρα).

Ωστόσο, το Βυζάντιο μας άφησε ένδοξη κληρονομία και το Γένος μας επέζησε. Οι προγονοί μας το κατόρθωσαν.

Τό ἁμάρτημα τοῦ Καποδίστρια

Μανώλης Κοττάκης

ΜΕΘΑΥΡΙΟ ὁ Ἑλληνισμός θυμᾶται τήν ἀποφράδα μέρα.

Τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Τήν πτώση τῆς χιλιετοῦς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας. Ὡστόσο, συμβαίνουν πράγματα στήν πατρίδα μας, πού μᾶς πείθουν ὅτι ἡ ἅλωση συμβαίνει πλέον ἐντός μας. Ὅτι ἔχει μετακομίσει στό ἔδαφός μας. Ὡς ἅλωση φρονήματος, ὡς ἅλωση ταυτότητας, ὡς ἅλωση ἀξιοπρέπειας.

Παρακολουθοῦσα προχθές σέ μεταμεσονύκτια ἐκπομπή τῆς ΕΡΤ τήν πολλοστή κραυγή ἀγωνίας πού ἐξέπεμψε ὁ σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδῆς, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ ἀπό τό 2021 νά συγκεντρώσει τά κεφάλαια πού ἀπαιτοῦνται γιά τά γυρίσματα μιᾶς ταινίας πού θά ἀφιερωθεῖ στόν πρῶτο Κυβερνήτη τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους, τόν Ἰωάννη Καποδίστρια. Στήν ζωή καί στό ἔργο του. Τό ἐξευτελισμένο ἑλληνικό Κράτος πού ὡς Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ χρηματοδοτεῖ καί τήν τελευταία ἀηδία κάθε ἀνοήτου, δυστυχῶς ἀπαξίωσε νά δώσει καί ἕνα εὐρώ γιά τό φιλόδοξο ἐγχείρημα τοῦ Σμαραγδῆ.

Μνήμη της Aγίας Οσιομάρτυρος Θεοδοσίας της Κωνσταντινουπολιτίσσης (29 Μαΐου)

Kέρας κριού κτείναν σε Θεοδοσία,
Ώφθη νέον σοι της Aμαλθείας κέρας.

Οσιομάρτυς Θεοδοσία. Φορητή εικόνα του 13ου αιώνα στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά

Aύτη η Aγία ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου του Aδραματτινού, εν έτει ψιδ΄ [714], θυγάτηρ γονέων ευσεβών, πατρίδα έχουσα την μεγάλην Kωνσταντινούπολιν. Όταν δε έγινεν επτά χρόνων, απέθανεν ο πατήρ της, η δε μήτηρ πέρνουσα ταύτην, την εκούρευσε καλογραίαν εις ένα Mοναστήριον της Kωνσταντινουπόλεως. Έπειτα απέθανε και η μήτηρ της, αφήσασα όλην την περιουσίαν της εις την μακαρίαν Θεοδοσίαν, η οποία εκ του πλούτου της κατεσκεύασε τρεις αγίας εικόνας χρυσάς και αργυράς, του Xριστού, της Θεοτόκου, και της Aγίας Mάρτυρος Aναστασίας, τα δε λοιπά υπάρχοντά της διεμοίρασεν εις τους πτωχούς. Aφ’ ου δε απέρασαν δύω χρόνοι, έγινε βασιλεύς Λέων ο Ίσαυρος, ο και Kόνων ονομαζόμενος, εν έτει ψιϛ΄ [716], ο οποίος με το να ήτον εικονομάχος, διά τούτο εδίωξε βιαίως από το Πατριαρχείον με ραβδία και σπαθία, τον αγιώτατον και μέγαν Πατριάρχην Άγιον Γερμανόν, επειδή και δεν επείθετο να συμφωνήση εις τα ασεβή του δόγματα, και να αθετήση την προσκύνησιν των αγίων εικόνων1. Oυ μόνον δε τούτο εποίησεν ο αλιτήριος, αλλά εσπούδασεν ο θηριώνυμος να κρημνίση ακόμη και να κατακαύση την αγίαν εικόνα Xριστού του Θεού ημών, η οποία εστέκετο επάνω εις την πόρταν της Kωνσταντινουπόλεως, την ονομαζομένην Xαλκήν.

Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη: «ΑΔΕΞΙΕΣ... ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ - Συμπεριληπτική Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση - Τι μαθαίνουν τα παιδιά...» (PDF)

πηγή: https://mumdadandkids.gr/

«Ξέρεις πόσοι Άγιοι υπάρχουν μέσα στον κόσμο, που γονατίζουν κι ανοίγουν οι Ουρανοί και ο Κύριος τους ακούει με αγάπη;»

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης

* Έχεις συνεχή θλίψη κι αυτό, παιδί μου, δεν είναι καλό. Πρόσεξέ το. Ο Θεός θέλει να είμαστε γεμάτοι από χαρά, δεν τη θέλει τη θλίψη. Να προσεύχεσαι, όσο μπορείς. Έστω κι αυτό το λίγο, το ακούει ο Θεός.

* Δεν αξίζει για τίποτα στον κόσμο να θλίβεσαι. Το ξέρεις αυτό; Να χαίρεσαι, μανούλα μου. Και να μη στενοχωριέσαι, να μη ζαλίζεσαι για πράγματα, που δεν είναι στη δικαιοδοσία σου.

* Στον Ουρανό έχει φύγει η γκρίνια, η ζήλια, η πείνα, η δίψα, η γυμνότης, ο φθόνος, η κακία. Εκεί είναι η χαρά, η καλοσύνη, είναι μέσα το κατοικητήριο του Θεού. Όπου είναι ο Θεός, μπορεί να πάει η κακία, η πλεονεξία, το μίσος, τα πάθη;

"Για αυτό πρέπει να γίνει πόλεμος. Γιατί πολλή η αμαρτία στον κόσμο". Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος και η συζήτηση με τον Όσιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη

Ο Άγιος Ιωάννης ο Pώσσος και ο Όσιος Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαυίδ

Ο Γέροντας Ιάκωβος τακτικά επισκεπτόταν τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο κυρίως πηγαίνοντας για την Αθήνα για τους γιατρούς που τον παρακολουθούσαν:

«Κάποτε,έλεγε, πήγα και βλέπω τον Άγιο ζωντανό μέσα στη λάρνακά του. Του λέω:

–Άγιε μου πώς περνούσες στη Μικρά Ασία, τι αρετές είχες και αγίασες;

Ο Άγιος μου απάντησε:

Εισαγόμενο έγκλημα με κάρτα ασύλου

Δεν περνάει ούτε μέρα που να μη συμβεί κάτι που θα αποδεικνύει ότι η Ελλάδα κατάντησε ξέφραγο αμπέλι. Όποιος θέλει μπαίνει, όσο θέλει μένει, ό,τι θέλει κάνει, τα έξοδά του και τις παρανομίες του τις πληρώνουν οι φορολογούμενοι και το κράτος αδιαφορεί.

Χθες διαπιστώθηκε ότι Τούρκος αποπειράθηκε να βάλει φωτιά στο όρος Αιγάλεω. Σύμφωνα με πληροφορίες, διέθετε κάρτα ασύλου! Ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Βασίλης Κικίλιας δήλωσε για τη σύλληψη του επίδοξου εμπρηστή: «Τρεις φορές αυτόν τον μήνα εκδηλώθηκαν πυρκαγιές στο όρος Αιγάλεω. Και τις τρεις οι πυροσβεστικές δυνάμεις πρόλαβαν τη φωτιά πριν επεκταθεί. Σήμερα όμως συνελήφθη ο υπαίτιος εμπρηστής, Τούρκος υπήκοος, που ομολόγησε την εγκληματική του πράξη. Θα οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη βάσει του νέου νόμου. Το έχουμε πει πολλές φορές: Με τους εμπρηστές θα είμαστε αμείλικτοι».

Μνήμη του Aγίου Ανδρέου του διά Χριστόν Σαλού (28 Μαΐου)

 O Άγιος Aνδρέας ο διά Xριστόν σαλός εν ειρήνη τελειούται

Παύλου το ρήμα και μεταστάς Aνδρέας,
Hμείς γε μωροί διά Xριστόν κεκράγει1.

Άγιος Ανδρέας ο διά Χριστόν Σαλός

Ο βίος του Οσίου Ανδρέου συντάχθηκε από τον πρεσβύτερο Νικηφόρο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, περί τα μέσα του 10ου αιώνος μ.Χ. (956 – 959 μ.Χ.), επί βασιλείας του Κωνσταντίνου Ζ’ Πορφυρογέννητου. Ο Όσιος Ανδρέας, ο διά Χριστόν σαλός, καταγόταν από την Σκυθία και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ’ του Σοφού (886 – 912 μ.Χ.).

Ο Όσιος Ανδρέας από παιδική ηλικία είχε πουληθεί ως δούλος σε κάποιον πρωτοσπαθάριο και στρατηλάτη της Ανατολής, ονομαζόμενο Θεόγνωστο, άνδρα ενάρετο και ευσεβή, ο οποίος τόσο αγάπησε τον μικρό Ανδρέα, ώστε τον μεταχειρίστηκε ως υιό του, φροντίζοντας για την επιμελή και θεοσεβή μόρφωση αυτού.

Γιατί ο Έντι Ράμα διεκδικεί την Μπουμπουλίνα;

Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων – Αρθρογράφος

Σκόπιμη διαστρέβλωση της Ιστορίας προδίδει η καινοφανής άποψη που ακούγεται από Αλβανούς ιστορικούς και πολιτικούς ότι, δηλαδή, σημαντικοί ήρωες του 1821 και των μετέπειτα εθνικών αγώνων υπήρξαν Αλβανοί.

Τον μύθο αυτό αναπαρήγαγε κατά την πρόσφατη ομιλία του στην Αθήνα ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα χαρακτηρίζοντας Αλβανίδα την Μπουμπουλίνα. Είναι προφανές ότι πρόκειται για προσχεδιασμένη ενέργεια αντιπερισπασμού. Για να μην μιλούμε εμείς για την υπαρκτή Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία, μας χρεώνουν οι Αλβανοί εθνικιστές με μία ανύπαρκτη μειονότητα.

Γίνεται σύγχυση με τους Αρβανίτες, τους αρβανιτόφωνους Έλληνες. Άλλοι, όμως, είναι οι Αλβανοί και άλλοι οι Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά: Ο Μάρκος Μπότσαρης, στη μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί, ήταν Έλλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες. Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πάτησε το πόδι του στα Επτάνησα: “Ο Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκεί όπου κυματίζει η Βρετανική σημαία”. Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης – όχι αλβανικής – και ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής).

Συγκλονιστικό θαύμα του Οσίου Ιωάννη του Ρώσσου!

Σήμερα, 27 Μαϊου η Αγίας μας Εκκλησία τιμά και εορτάζει την μνήμη του Οσίου Ιωάννου του Ρώσσου του Θαυματουργού, το Λείψανο του οποίου βρίσκεται άφθαρτο στο ομώνυμο Προσκύνημα στο Προκόπι Ευβοίας.

Να αναφερθεί ότι η δεξιά του Οσίου Ιωάννη βρίσκεται στη Μονή Παντελεήμονος του Αγίου Όρους.

Με αφορμή την αυριανή εορτή ακολουθεί ένα πρόσφατο θαύμα του Οσίου Ιωάννου:

*****

Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στον Άγιο.

Μπήκε στην εκκλησία με πιτζάμες κάτι που έκανε εντύπωση σε όλους. Τον σταμάτησε ένας ιερέας και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, και γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσος (27 Μαΐου)

Μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Ῥώσσου, τοῦ νέου Ὁμολογητοῦ

Πλήρης χαρίτων ὁ αἰχμάλωτος ὤφθη·
Αἰχμαλωτίσας τοῦ σκότους τὸν προστάτην.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης γεννήθηκε σὲ ἕνα χωριὸ τῆς λεγομένης Μικρᾶς Ρωσίας, περὶ τὸ 1690, ἀπὸ γονεῖς εὐλαβεῖς καὶ ἐνάρετους. Ὅταν ἔφθασε σὲ νόμιμη ἡλικία στρατεύθηκε, ἐνῶ βασίλευε στὴ Ρωσία ὁ Μέγας Πέτρος. Ἔλαβε μέρος στὸν πόλεμο ποὺ ἔκανε ἐκεῖνος ὁ τολμηρὸς τσάρος ἐναντίον τῶν Τούρκων κατὰ τὸ 1711, καὶ συνελήφθη αἰχμάλωτος ἀπὸ τοὺς Τατάρους. Οἱ Τάταροι τὸν πούλησαν σὲ ἕναν Ὀθωμανὸ ἀξιωματικὸ Ἵππαρχο, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὸ Προκόπιον τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τὸ ὁποῖο βρίσκεται πλησίον στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ὁ ἀγᾶς τὸν πῆρε μαζί του στὸ χωριό του. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς αἰχμαλώτους συμπατριῶτες του ἀρνήθηκαν τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ καὶ ἔγιναν Μουσουλμάνοι, εἴτε γιατὶ κάμφθηκαν ἀπὸ τὶς ἀπειλές, εἴτε γιατὶ δελεάστηκαν ἀπὸ τὶς ὑποσχέσεις καὶ τὶς προσφορὲς ὑλικῶν ἀγαθῶν.

Ο Μετανθρωπισμός είναι η επανάληψη του αρχέγονου πειρασμού και του ψέματος του σατανά προς τον άνθρωπο: να γίνει Θεός χωρίς Θεό

Του Πρωτοπρεσβύτερου Peter Heers, D.Th,

Λέκτορα Εκκλησιολογίας, Holy Trinity Seminary, Jordanville, NY

Ο Μετανθρωπισμός (Transhumanism) είναι η πιο πρόσφατη και ίσως η τελευταία, έκφραση του αρχέγονου πειρασμού και του ψέματος του σατανά προς τον άνθρωπο: να γίνει Θεός χωρίς Θεό.

«… Κατά την ημέρα που θα φάτε απ’ αυτό, θα ανοίξουν τα μάτια σας, και θα γίνετε σαν θεοί …» (Γένεση 3:5). Οι Μετανθρωπιστές περιφρόνησαν και απέρριψαν τον Θεάνθρωπο Χριστό και υιοθέτησαν το ακριβώς αντίθετο, τον εντελώς αντίστροφο δρόμο, πιστεύοντας ότι μπορούν προβούν στην τεχνολογική κατασκευή ενός ανθρωποθεού.1

Από αυτό και μόνο το γεγονός γίνεται ξεκάθαρο ότι ο Μετανθρωπισμός είναι μια εντελώς σατανική κοσμοθεωρία. Εμπνέεται και καθοδηγείται από τον ψεύτη και τον μισάνθρωπο Εωσφόρο, τον πατέρα όλων των ψεμάτων.

Μπορούμε να εμπιστευόμαστε τη διαίσθησή μας;

Διαίσθηση: Αν όμως εμπιστευόμαστε τη διαίσθηση μας για πράγματα υπέρτατης σημασίας, τότε το κάθε λάθος μπορεί να απειλήσει τον άνθρωπο ακόμη και με απώλεια.

Με την έννοια λοιπόν αυτή να υπακούς στην πείρα των αρχαίων ασκητών, που δεν επιτρέπει να εμπιστευόμαστε σε τέτοιο βαθμό τη διαίσθηση μας.

Δυστυχώς στον κόσμο γίνεται διαρκώς αυτό το λάθος. Πρέπει αναπόφευκτα να χειραγωγούμαστε με το «όργανο» εκείνο που έχουμε. Είτε βέβαιοι είτε όχι, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το καρδιακό μας ραντάρ.

Οπωσδήποτε όμως οφείλουμε να υπερνικήσουμε την αυτοπεποίθησή μας με δύσκολο αγώνα, ψυχικό και διανοητικό. Η διαίσθηση μας θα ήταν απολύτως ορθή, αλάθητη, αν ήμασταν ολότελα άγιοι.

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Ὅσοι μιλοῦν γιά ἐλευθερία καί ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἄς διδαχθοῦν ἀπό τήν συμπεριφορά τοῦ Θεοῦ μας στόν παραλυτικό!

Ἀπόσπασμα ἀπό κήρυγμα τοῦ μακαριστοῦ πατρός Γεωργίου Μεταλληνοῦ στήν Κυριακή τοῦ Παραλύτου.

"...Εἶναι σπουδαῖο ὅτι τήν σωτηρία ἐξαρτᾶ ὁ Χριστός στήν σημερινή περικοπή ἀπό τήν ἐλευθέρα θέληση τοῦ ἀνθρώπου. «Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;» ἐρωτᾶ τόν παραλυτικό. Ἀπευθύνεται στήν θέλησή του καί ζητᾶ τήν συγκατάθεσή της. Σέ μιά ἐποχή, πού σ' ὁλόκληρο τόν κόσμο αὐξάνουν συνεχῶς οἱ αὐτόκλητοι σωτῆρες καί πού τό μόνο πού δέν ὑπολογίζουν ποτέ εἶναι ἡ θέληση τῶν λαῶν καί τῶν ἀτόμων, εἶναι φυσικό νά φαίνεται περίεργο ὅτι ὁ Χριστός -Θεός παντοδύναμος- ἐρωτᾶ τον ἀσθενῆ, ἄν θέλει «ὑγιής γενέσθαι»...

Καί ὅμως! Ὁ Χριστός ὡς Θεός «θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι». Μαζί ὅμως μέ τό λογικό ἐχάρισε καί ἐλευθέρα θέληση στόν ἄνθρωπο, γιά νά εἶναι πάντα ὁ ἄνθρωπος «κατ' εἰκόνα Θεοῦ» καί ὄχι ἕνα «ζῶο πού φκειάνει ἐργαλεῖα» ἤ τό ἀπρόσωπο νούμερο κάποιου ἐργοστασίου. Κάνοντας κακή χρήση... ἤ μᾶλλον κατάχρηση αὐτῆς τῆς ἐλευθερίας ὁ ἄνθρωπος ἐπλανήθη καί ἔπεσε στήν ἁμαρτία. Σ' αὐτήν, λοιπόν, τήν ἐλευθέρα θέληση τοῦ ἀνθρώπου ἀπευθύνεται ὁ Χριστός. Γιατί, ὅπως ἐλεύθερα προτίμησε τήν ἁμαρτία ὁ ἄνθρωπος, ἔτσι ἐλεύθερα πρέπει νά ἐπιθυμήσει καί τήν σωτηρία του. Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δίνεται σ' αὐτούς πού τήν ποθοῦν καί τήν ζητοῦν. Δέν ἐπενεργεῖ μαγικά καί καταναγκαστικά χωρίς τήν συγκατάθεση τοῦ ἀνθρώπου. Βοηθεῖ τόν ἄνθρωπο νά φτάσει σέ σημεῖο, πού νά τήν ἀναζητήσει. Ἀλλά, γιά νά ἐνεργήσει, περιμένει τό «ναί» τοῦ ἀνθρώπου, τήν κατάφασή του. Ὅσοι μιλοῦν γιά ἐλευθερία καί ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἄς διδαχθοῦν ἀπό αὐτή τήν συμπεριφορά τοῦ Θεοῦ μας, πῶς τιμᾶται ἡ μεγαλύτερη στόν κόσμο ἀξία, ὁ ἄνθρωπος. Ἄς μάθουν τί σημαίνει πραγματικός σεβασμός τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας".

πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/