Ἑρμηνεία στὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν''

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Ματθ. 2, 13-23

 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΗΡΩΔΑΙ

«Τότε Ἡρώδης... ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας

ἀνείλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεέμ...»

(Ματθ. 2, 16)

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ἀγαπητοί, ὅτα ἦρθε στὴ γῆ, γεννήθηκε μέσα σʼ ἕνα παχνὶ ἀλόγων ζώων στὴ Βηθλεέμ. Σὰν ἔφθασε ἡ Μαρία Παρθένος κʼ ἦταν ἕτοιμη νὰ γεννήση, δὲν βρέθηκε ἕνα σπίτι νʼ ἀνοίξη καὶ νὰ τὴν φιλοξενήση. Κλειστὲς οἱ πόρτες ὅλων τῶν σπιτιῶν σὲ περίοδο χειμώνα, ποὺ τὸ κρύο εἶνε τσουχτερό. Ζῶα, πρόβατα, βόδια καὶ γαϊδουράκια συντρόφευσαν τὸ Νήπιο τῆς Βηθλεέμ, τὸ Νήπιο ποὺ στέκεται πάνω ἀπʼ ὅλα τὰ νήπια, τὸ Θεῖο Νήπιο, ποὺ κάτω ἀπὸ τὴν ταπεινὴ ἀνθρώπινη μορφὴ του κρυβόταν ἡ Θεότητα.

Μεγάλο μυστήριο, ἄγνωστο στοὺς πολλούς! Ἄγνωστο στοὺς ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, πλουσίους καὶ μεγιστᾶνες τοῦ ἰσραήλ. Μόνο κάτι βοσκοί, ποὺ τὴ νύχτα φύλαγαν τὰ κοπάδια τους στὰ μαντριά τους, αὐτοὶ ἀξιώθηκαν νὰ λάβουν πρῶτοι γνῶσι τοῦ χαρμοσύνου μηνύματος καὶ ἄκουσαν τὸν ἀγγελικὸ ὕμνο «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14).

* * *

Ἑρμηνεία στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ''

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Γαλ. 1, 11-19

 

Ὁ διώκτης κῆρυξ

«.Καθʼ ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν

τοῦ Θεοῦ... Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεός,... ἵνα

εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν»

(Γαλ. 1, 13-16)

 

ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ἀγαπητοί μου, τὴν ἱστορία τῆς ζωῆς του ἀφηγεῖται στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἡ ζωὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅπως γνωρίζουμε, χωρίζεται σὲ δύο μέρη. Στὸ πρῶτο μέρος ἔζησε ἀγνοώντας τὸ Χριστό. Καὶ ὄχι μόνο ἀγνοώντας ἀλλὰ καὶ πολεμώντας τὸ Χριστὸ καὶ τὴ χριστιανικὴ πίστι. Σὰν γνήσιος Ἰουδαῖος, σὰν φαντικὸς φαρισαῖος, ἐδίωκε τότε τὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ.

Κάποτε ὅμως ἦλθε καὶ γιʼ αὐτὸν ἡ ὥρα τῆς θείας χάριτος. Τότε ὁ Θεός, μὲ ἕνα ὅραμα, τοῦ ἀπεκάλυψε τὸν Υἱό του, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τοῦ ἀνέθεσε νὰ τὸν εὐαγγελίζεται στὰ ἔθνη, στοὺς εἰδωλολάτρες. Ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἔγινε στὴ ζωή του ἡ μεγάλη ἀλλαγή. Ὅλα ἄλλαξαν˙ καὶ ὁ προσανατολισμός του, καὶ ἡ κατεύθυνσί του, καὶ οἱ σκοποί του, ὥς καὶ αὐτὸ τὸ ὄνομά του ποὺ ἀπὸ Σαοὺλἤ Σαῦλος ἔγινε Παῦλος. Αὐτός, λοιπόν, ποὺ μέχρι τώρα δίωκε τὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του, τώρα παύει νὰ διώκῃ. Κι ὄχι μόνο παύει νὰ διώκῃ, ἀλλὰ καὶ γίνεται στὸ ἐξῆς ὑπηρέτης τῆς πίστεως ποὺ ακτεδίωκε. Ὁ διώκτης κῆρυξ!

* * *

ΕΤΕΧΘΗ ΥΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΩΤΗΡ (ΙΙ) του Δ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

 

Μερικὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τοῦ Ἰησοῦ,

ὅτι ἦτο ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ

 

Τὰ χαρακτηριστικά γνωρίσματα τοῦ Ἰησοῦ εἶναι τόσα καὶ τοιαπυτα ποὺ καθιστοῦν ἡμᾶς ἀναπολόγητους. Διότι, ἐὰν ἐξετράσωμεν αὐτὰ μετὰ καλῆς προθέσεως εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ὁμολογήσωμεν, ὅτι πράγματι διακρίνομεν εἰς αὐτὰ τὴν σφραγῖδα τοῦ θείου χαρακτῆρος.

Ἐν τῶ προσῶπῳ λοιπὸν τοῦ Ἰησοῦ διακρίνομεν πράγματι τὸν ἀναμενόμενον Μεσσίαν, ἤτοι τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἐκ τῶν κάτωθι γνωρισμάτων.

α) Ἐκ τοῦ θείου Αὐτοῦ χαρακτῆρος˙ «Ὡραῖος κάλλει παρὰ τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων» (Ψαλμ. μδ΄ 3).

β) Ἐκ τῶν λόγων Αὐτοῦ˙ «Ἐξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσιν αὐτοῦ» (Ψαλμ. μδ΄ 3)˙ «οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος» (Ἰωάννου ζ΄ 46).

γ) Ἐκ τῶν ἔργων Αὐτοῦ˙ «Τυφλοὶ ἀναβλέπουσι καὶ χωλοὶ περιπατοῦσι˙ λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουσι˙ νεκροὶ ἐγείρονται καὶ πτωχοὶ εὐαγγελίζονται» (Ματθ. ια΄ 5-6).

δ) Ἐκ τῆς πληρώσεως ὅλων τῶν προφητειῶν καὶ τῆς ἀκριβοῦς ἐκβάσεως ὅλων τῶν προειρημένων ἐν τῶ προσώπῳ Αὐτοῦ.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (IV) Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

 

 Ἀφοῦ ἀναχώρησαν οἱ Μάγοι γιὰ τὴν πατρίδα τους «δι’ ἄλλης ὁδοῦ», χωρὶς νὰ ἐπιστρέψουν στὰ Ἰεροσόλυμα, καὶ χωρὶς νὰ δώσουν πληροφορία στὸν Ἡρώδη, σχετικὰ μὲ τὸ νήπιο, παρουσιάσθηκε ἄγγελος Κυρίου στὸν ὕπνο τοῦ Ἰωσήφ, καὶ τοῦ εἶπε· Ἀφοῦ σηκωθεῖς, παράλαβε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του, καὶ φύγε στὴν Αἴγυπτο, καὶ θὰ μείνεις ἐκεῖ, ἕως ὅτου σοῦ πῶ. Θὰ τὸ κάνεις αὐτὸ διότι πρόκειται ὁ Ἡρώδης νὰ ἀναζητήση τὸ παιδὶ γιὰ νὰ τὸ σκοτώση. Πράγματι ἀφοῦ σηκώθηκε, παρέλαβε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του καὶ ἀναχώρησε στὴν Αἴγυπτο.

Παρέμεινε ἐκεῖ μέχρι τὸν θάνατο τοῦ Ἡρώδη, γιὰ νὰ ἐκπληρωθῆ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ποὺ μίλησε μέσω τοῦ προφήτου, καὶ εἶπε· Ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν υἱό μου.

Τότε ὁ Ἡρώδης, ὅταν κατάλαβε ὄτι οἱ Μάγοι τὸν ξεγέλασαν, θύμωσε πάρα πολύ, καὶ στέλνοντας δημίους ἔσφαξε ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς Βηθλεέμ καὶ τῶν περιχώρων της, ὅσα ἦταν σὲ ἡλικία δύο ἐτῶν καὶ κάτω, σύμφωνα μὲ τὸν χρόνο ποὺ ἐξακρίβωσε ἀπὸ τὶς πληροφορίες τῶν Μάγων.

Μὲ τὴν σφαγὴ τῶν νηπίων ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ προφήτου Ἱερεμίου, ποὺ εἶπε· Ἀκούσθηκε φωνὴ στὴν Ραμά, καὶ ἦταν θρῆνος καὶ κλάμα καὶ μεγάλος ὀδυρμός. Οἱ μανάδες τῶν σφαγμένων παιδιῶν, ἀπόγονοι τῆς Ραχὴλ, συζύγου τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ, ποὺ εἶχε ταφῆ ἐκεῖ, κλαῖνε τὰ παιδιά τους καὶ μὲ τίποτε δὲν παρηγοριοῦνται, διότι τὰ παιδιὰ πιὰ δὲν ὑπάρχουν.

Μια ξεχωριστή μέρα του Mπάρμπα-Πανώφ

https://youtu.be/9OqIkBA8K4o

 

Παραμονή Χριστουγέννων, Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος Ψυχολόγος M.Sc.

 Απόψε μην κοιμηθείς. Ξαγρύπνησε.

Η νύχτα είναι μαγική. Ανοίγουν οι ουρανοί απόψε…

 

Μην κοιμηθείς.

Κράτα ανοιχτά τα μάτια. Μα κράτα ανοιχτή, όσο μπορείς και τη ψυχή.

Ένας Θεός γίνεται Άνθρωπος απόψε. Δεν είναι δα μικρό πράγμα.

 

Μη κοιμηθείς. Ξαγρύπνησε.

Ξαγρύπνησε όσο μπορείς. Σαν τους βοσκούς. Θυμάσαι; Αυτοί, πρώτοι προσκύνησαν. Τέτοιο Θεό έχουμε. Έναν Θεό που έρχεται ‘’εν τω μέσω της νυκτός’’. Εκεί που δεν τον περιμένεις…

 

Μην κοιμηθείς.

Αλήθεια. Ανοίγουν οι ουρανοί απόψε. Κράτα όσο μπορείς.

Σε λίγο, μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι, θα ακούσεις τη καμπάνα να χτυπάει.

 

Χριστός γεννάται!  Υπάρχει Ελπίδα.

Χριστός γεννάται! Θαρσείτε Άνθρωποι.

Χριστός γεννάται! Ο ανυψώσας το κέρας ημών…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

Διαδικτυακή e-Χριστουγεννιάτικη Γιορτή«Τὰ σύμπαντα σήμερον, χαρᾶς πληροῦνται…» Κατηχητικών Αμυνταίου

https://youtu.be/8I6oamoaWVg

 

Argy Kokoris - Πόψι Χριστός γεννήθηκε

https://youtu.be/D8Dlk1RxO5s

 

ΕΤΕΧΘΗ ΥΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΩΤΗΡ του Δ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

 

Ἡ γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ἔχει ἄμεσον σχέσιν μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατρὸς πρὸς τὸν ἐκπεσόντα ἄνθρωπον.

Ὁ Θεὸς ὑπεσχέθη ἐν τὼ Παραδείσῳ, ὅτι θὰ ἤρχετο κάποτε Εἶς, ποὺ θὰ συνέτριβε τὴν κεφαλὴν τοῦ ὄφεως. Καὶ ὁ Εἶς αὐτὸς εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Υἱός Του, ὁ Λόγος Του, τὸ δεύτερον πρόσωπον τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Τὸ θεῖον Αὐτοῦ σχέδιον, περὶ ἀποστολῆς τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ πρὸς σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου, προητοιμάζετο ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς ζωογόνου ὑποσχέσεως ἐν τῶ Παραδείσῳ περὶ Λυτρώσεώς του: «Ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικός, καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς˙ αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν» (Γεν. γ΄ 15).

Ὅλα δὲ τὰ ἔθνη τῆς ἀρχαιότητος διετήρησαν ἐκ παραδόσεως, ἀπὸ στόματος τοῦ Ἀδάμ, ἄλλα μὲν ἀμυδρότερον, ἄλλα δὲ ζωηρότερον, αὐτὴν τὴν ὑπόσχεσιν τῆς ἀποστολῆς τοῦ Μεγάλου Σωτῆρος, καθὼς πληροφοροῦμεθα ἐκ τῆς ἱστορίας τῶν θρησκειῶν.

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!

                                

Ἡ συμπροσευχὴ (40) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

Κ

άποτε ἕνας μοναχός, ποὺ ὀνομαζόταν Ἰσαάκ, δοκίμαζε δυνατὸ σαρκικὸ πόλεμο καὶ ἦταν γι’ αὐτὸ γεμάτος θλίψη καὶ ἀθυμία. Ἦλθε γρήγορα στὸν ὅσιο Ἰωάννη, τὸν συγγραφέα τῆς Κλίμακος, καὶ μὲ δάκρυα καὶ ἀναστεναγμοὺς τοῦ φα νέρωσε τὸν ἐσωτερικό του πόλεμο. Ὁ πανθαύμαστος, ἀφοῦ θαύμασε τὴν πίστη καὶ τὴν ταπείνωση τοῦ ἀδελφοῦ, τοῦ λέγει:

-«Ἔλα, ἀδελφέ μου, νὰ προσευχηθοῦμε ἀπὸ κοινοῦ καὶ ὁ ἀγαθὸς καὶ εὐσπλαχνικὸς Θεὸς δὲν θὰ παραβλέψει τὴν ἱκεσία μας». δὲν εἶχαν τελειώσει ἀκόμη τὴν προσευχή τους καὶ ὁ εὔσπλαχνος Θεὸς ἱκανοποίησε τὸ αἴτημα τοῦ δούλου του καὶ ἀπέδειξε ἔτσι ἀληθινὸ τὸν προφήτη Δαβὶδ ποὺ ἔλεγε «ἐγγὺς Κύριος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν, πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ. Θέλημα τῶν φοβουμένων αὐτὸν ποιήσει καὶ τῆς δεήσεως αὐτῶν εἰσακούσεται καὶ σώσει αὐτούς» (πρβλ. Ψαλμ. 144, 28-19). Ὁ ὄφις δέ, ὁ δαίμονας δηλαδὴ τοῦ σαρκικοῦ πολέμου, χτυπημένος μὲ τὸ μαστίγιο τῆς θερμῆς προσευχῆς τοῦ Ὁσίου δραπέτευσε. Ὁ πρώην ἀσθενὴς ἀντιλήφθηκε τὸν ἑαυτό του ἐντελῶς θεραπευμένο καὶ ἀνενόχλητο πλέον. Θαύμαζε γι’ αὐτὸ καὶ γεμάτος ἔκπληξη εὐγνωμονοῦσε τὸν Θεὸ ποὺ δόξασε τὸν δοῦλο Του, ἀλλὰ καὶ τὸν δοῦλο Του ποὺ δοξάστηκε.

Η ακολουθία των «Μεγάλων και Βασιλικών Ωρών»

 

«Μεγάλες Ώρες» ονομάζονται οι ακολουθίες των ωρών όπως τελούνται σε τρείς διακεκριμένες ημέρες του λειτουργικού έτους, συγκεκριμένα την Μεγάλη Παρασκευή, την παραμονή των Χριστουγέννων και την παραμονή των Θεοφανείων. Κατά βάση αποτελούν μία σταδιακή εξέλιξη των κανονικών ακολουθιών των ωρών των υπολοίπων ημερών του χρόνου, ωστόσο συγκρινόμενες με αυτές είναι μεγαλύτερες σε έκταση με εκλεκτό περιεχόμενο. Αυτό που τις διαφοροποιεί ιδιαίτερα είναι η προσθήκη τριών ιδιομέλων και τριών αναγνωσμάτων, της Προφητείας, του Αποστόλου και του Ευαγγελίου, τα οποία αναφέρονται στην επικείμενη εορτή.

https://youtu.be/TKOsGBPpAe0

(Χορός Βατοπαιδινών Πατέρων ψάλλει ιδιόμελα των Μεγάλων Ωρών των Χριστουγέννων)

Όσον αφορά τη εορτή των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, η ακολουθία των Μεγάλων Ωρών τελείται, όπως επικράτησε στην πράξη, την παραμονή το πρωί ως μέρος του συνόλου των ακολουθιών, Όρθρος – Ώρες – Εσπερινός και Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Ωστόσο υπάρχει διαφοροποίηση όταν η εορτή είναι Κυριακή ή Δευτέρα και η παραμονή είναι αντίστοιχα Σάββατο ή Κυριακή. Τότε η τέλεση των ακολουθιών των Μεγάλων Ωρών κατά το Τυπικό της Εκκλησίας μεταφέρεται την Παρασκευή μετά τον Όρθρο χωρίς όμως την τέλεση Θείας Λειτουργίας.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (ΙΙΙ) του Δημητρίου Π.Ρίζου Δρ Θεολογίας

  

  Γνωρίσαμε τὴν ἀναφορὰ τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου γιὰ τὴν Γέννησι τοῦ Κυρίου μας. Θὰ συνεχίσουμε μὲ τὴν ἀναφορὰ τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.

Μόνον ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς διατηρεῖ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τὴν γέννησι καὶ τὴν παιδικὴ ἡλικία τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἀφοῦ δόθηκε τὸ ὄνομα στὸν Ἰωάννη καὶ ἔγινε ἡ περιτομή του, συμπλήρωσε ὁ Λουκᾶς μὲ συντομία, ὅτι τὸ παιδὶ μεγάλωνε κάτω ἀπὸ τὴν χάρι τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ ζοῦσε στὴν ἔρημο μέχρι τὴν ὥρα, ποὺ ἄρχισε τὸ κήρυγμα στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου.

Κατὰ τὸν καιρὸ αὐτό, μὲ αὐτοκράτορα τὸν Αὔγουστο Καίσαρα, βγῆκε τὸ διάταγμα γιὰ τὴν γενικὴ ἀπογραφὴ σὲ ὅλη τὴν Ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία.

Γιὰ τὴν ἀπογραφὴ ἔπρεπε νὰ πάη ὁ καθένας «εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν». Ἔτσι ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴν Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας, ἀνέβηκε στὴν Ἰουδαία, στὴν πόλι τοῦ Δαβίδ, τὴν πατρίδα του, ποὺ λέγεται Βηθλεέμ, ἐπειδὴ ὁ Ἰωσὴφ καταγόταν ἀπὸ τὴν πατριὰ τοῦ Δαβίδ, γιὰ νὰ κάνη ἐκεῖ τὴν ἀπογραφή του μαζὶ μὲ τὴν Μαριὰμ, τὴν γυναίκα ποὺ ἦταν μνηστευμένη μὲ αὐτόν, καὶ ἡ ὁποία ἦταν τότε ἐγκυμονοῦσα.

Συνέβη τότε καὶ συμπληρώθηκαν οἱ ἡμέρες τῆς ἐγκυμοσύνης καὶ ἔπρεπε νὰ γεννήση. Καὶ γέννησε τὸν υἱό της τὸν πρωτότοκο, καὶ τὸν σπαργάνωσε καὶ τὸν ἀνέκλινε στὴν φάτνη, διότι δὲν βρῆκαν μέρος στὸ πανδοχεῖο. Ἦταν ὅλα πλήρη λόγω τῆς ἀφίξεως πολλῶν γιὰ τὴν ἀπογραφή.

7. Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΠΟΥ ΠΡΟΔΙΔΕΙ , ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Εκλεκτά Διηγήματα

 ΙΔΡΥΜΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Γεώργιος Χ. Μόδης

Ο διδάσκαλος Βασίλης Βαλτετσιώτης ήρθε μια μέρα τον Αύγουστο 1905 με το τραίνο στον σιδηροδρομικό σταθμό της Φλώρινας που ήταν τότε κάτω στο Αρμενοχώρι. Δεν έμοιαζε πολύ για δάσκαλος της εποχής εκείνης. Ήταν ένα λυγερό και ζωηρό ξανθὸ παλικάρι.

Μπήκε κι αυτός στην γραμμή όπως όλοι οι ταξιδιώτες μπροστά στο δωματιάκι, ο «κομισέρης» του σταθμού έγραφε όλους που πήγαιναν στην Φλώρινα. Φρόντισε να πάρει όσο μπορούσε περισσότερο κακόμοιρο ύφος. Όταν ήρθε η σειρά του και έδειξε το ελληνικό διαβατήριο ο αστυνομικός τινάχθηκε. Το «καλέμι» του (ο κάλαμος) έπεσε κατά γης. «Γιουνανλής»! «Γιουνανλής»! και «ντάσκαλλη»! φώναξε με κατάπληξη. Όλοι οι άλλοι γύρισαν και κύτταξαν επίσης με απορία και περιέργεια τον ξένο.

Ο «κομισέρης» έπειτα πήρε το καλέμι του κι έγραψε βιαστικά ένα σημείωμα που το έδωσε σε κάποιο χωροφύλακα. Υπήρχε διαταγή να καταγράφονται σε μια κατάσταση οι υπήκοοι «της υψηλής και θεόσωστης Αυτοκρατορίας» και οι σπάνιοι ξένοι που τολμούσαν να επισκεφτούν τότε τη Φλώρινα σε χωριστά σημειώματα, που ειδικοί χωροφύλακες έπρεπε να παραδίνουν στην Αστυνομική Διεύθυνση.

Ὁ χειρότερος ἐχθρὸς (39) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

Α

ναφέρεται στὸ Γεροντικὸ ἕνα περιστατικὸ γιὰ ἕναν γέροντα ποὺ εἶχε ἕνα κελὶ μὲ δώδεκα ἀδελφοὺς ποὺ ἀσκήτευαν μαζί. Κάποια φορὰ ἕνας ἀδελφός, ὅταν πῆγε στὴν πόλη, ἔπεσε σὲ φοβερὸ πειρασμὸ καὶ πόρνευσε. Ἔκτοτε συχνὰ κατέβαινε στὴν πόλη προφασιζόμενος τὶς δουλειὲς τοῦ κελιοῦ καὶ ἔπεφτε στὴν ἁμαρτία. Τοῦ εἶχε γίνει πάθος καὶ μεγάλη ἀδυναμία. Οἱ ἀδελφοὶ τὸ ἀντιλήφθησαν καὶ τὸ εἶπαν στὸν Γέροντα γιὰ νὰ λάβει τὰ μέτρα του. Τὰ πράγματα δὲν διορθώνονταν καὶ ὁ ἀδελφὸς παρέμενε στὴν ἴδια κατάσταση. Οἱ ἄλλοι κατηγοροῦσαν τὸν Γέροντα καὶ τὸν ἀπέλπιζαν γιὰ τὴν ἀνοχὴ ποὺ δείχνει. Συνεχῶς τοῦ πρότειναν τὴν ἐκδίωξη τοῦ ἁμαρτωλοῦ. Ἕνας τέτοιος μοναχὸς μαγάριζε τὸ κοινόβιό τους καὶ ξέπεφτε ἡ αἴγλη τοῦ προσώπου των. Ὁ Γέροντας δὲν ἔπεφτε στὸν πειρασμὸ τῶν ἄλλων ἀδελφῶν, ἀλλὰ πάλευε ὑπομονετικὰ μὲ προσευχὴ ἀγάπης γιὰ τὸν πεσμένο ἀδελφό.

Κάποια μέρα ποὺ γύρισε ὁ ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν πόλη ἀγχωμένος καὶ ἐνοχικὸς μπῆκε γρήγορα στὸ κελί του. Σὲ λίγο χτύπησε τὴν πόρτα του ὁ Γέροντας καὶ μπῆκε. Στεκόταν ἄβολα μπροστὰ στὸν πνευματικό του. Ὁ γέροντας γιὰ μία στιγμὴ εἶδε στὴν κρεμάστρα του ἕνα μαῦρο γυναικεῖο ἐπανωφόρι. Ὁ ἀδελφὸς φεύγοντας βιαστικὸς ἀπὸ τὴν πόρνη εἶχε πάρει τὸ δικό της ροῦχο ἀντὶ γιὰ τὸ δικό του. Γυρίζει καὶ τοῦ λέει:

-«Τί εἶναι αὐτό;».

Φώτης Κόντογλου - Τὸ βλογημένο μαντρί

 

Κάθε χρόνο ὁ Ἅγιος Βασίλης τὶς παραμονὲς τῆς Πρωτοχρονιᾶς γυρίζει ἀπὸ χώρα σὲ χώρα κι ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, καὶ χτυπᾶ τὶς πόρτες γιὰ νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τὸν δεχτεῖ μὲ καθαρὴ καρδιά. Μία χρονιὰ λοιπόν, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ τράβηξε. Ἤτανε σὰν καλόγερος ἀσκητής, ντυμένος μὲ κάτι μπαλωμένα παλιοράσα, μὲ χοντροπάπουτσα στὰ ποδάρια του καὶ μ᾿ ἕνα ταγάρι περασμένο στὸν ὦμο του. Γι᾿ αὐτὸ τὸν παίρνανε γιὰ διακονιάρη καὶ δὲν τ᾿ ἀνοίγανε τὴν πόρτα. Ὁ Ἅγιος Βασίλης ἔφευγε λυπημένος, γιατὶ ἔβλεπε τὴν ἀπονιὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ συλλογιζότανε τοὺς φτωχοὺς ποὺ διακονεύουνε, ἐπειδὴς ἔχουνε ἀνάγκη, μ᾿ ὅλο ποὺ αὐτὸς ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ κανέναν, κι οὔτε πεινοῦσε, οὔτε κρύωνε.

Ἀφοῦ βολόδειρε⁽¹⁾ ἀπὸ δῶ κι ἀπὸ κεῖ, κι ἀφοῦ πέρασε ἀπὸ χῶρες πολλὲς κι ἀπὸ χιλιάδες χωριὰ καὶ πολιτεῖες, ἔφταξε στὰ ἑλληνικὰ τὰ μέρη, πού ῾ναι φτωχὸς κόσμος. Ἀπ᾿ ὅλα τὰ χωριὰ πρόκρινε τὰ πιὸ φτωχά, καὶ τράβηξε κατὰ κεῖ, ἀνάμεσα στὰ ξερὰ βουνὰ ποὺ βρισκόντανε κάτι καλύβια, πεινασμένη λεμπεσουριά⁽²⁾.

Περπατοῦσε νύχτα κι ὁ χιονιᾶς βογκοῦσε, ἡ πλάση ἤτανε πολὺ ἄγρια. Ψυχὴ ζωντανὴ δὲν ἀκουγότανε, ἐξὸν ἀπὸ κανένα τσακάλι ποὺ γάβγιζε.

Ἀφοῦ περπάτηξε κάμποσο, βρέθηκε σ᾿ ἕνα ἀπάγκιο ποὺ ἔκοβε ὁ ἀγέρας ἀπό ῾να μικρὸ βουνό, κι εἶδε ἕνα μαντρὶ κολλημένο στὰ βράχια. Ἄνοιξε τὴν αὐλόπορτα ποὺ ἤτανε κανωμένη ἀπὸ ἄγρια ρουπάκια⁽³⁾ καὶ μπῆκε στὴ μάντρα. Τὰ σκυλιὰ ξυπνήσανε καὶ πιάσανε καὶ γαβγίζανε. Πέσανε ἀπάνω του νὰ τὸν σκίσουνε· μά, σὰν πήγανε κοντά του, σκύψανε τὰ κεφάλια τους καὶ σερνόντανε στὰ ποδάρια του, γλείφανε τὰ χοντροπάπουτσά του, γρούζανε φοβισμένα καὶ κουνούσανε παρακαλεστικὰ τὶς οὐρές τους.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (ΙΙ), του Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

 

  Ἡ Γέννησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο γεγονὸς στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου πάνω στὴν γῆ. Γεγονὸς ἀληθινὸ, ἱστορικό ὄχι μυθολογικό. Προφητευμένο πρὶν ἀπὸ αἰῶνες, ὅπως φαίνεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, καὶ πραγματοποιημένο σύμφωνα μὲ αὐτές. Καταγραμμένο δὲ στὰ ληξιαρχικὰ βιβλία τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς τῆς ἀπογραφῆς ποὺ διέταξε ὁ ρωμαῖος αὐτοκράτορας Τιβέριος. Διότι λόγω τῆς ἀπογραφῆς ἀναγκάσθηκε ὁ Ἰωσὴφ μὲ τὴν Μαριὰμ νὰ πορευθοῦν ἀπὸ τὴν Ναζαρέτ στὴν Βηθλεέμ, ὅπου, κατὰ τὶς προφητεῖες, θὰ γινόταν ἡ γέννησις τοῦ ἀναμενομένου Μεσσία, καὶ γιὰ νὰ καταγραφῆ ὡς πραγματικὸ ἱστορικὸ πρόσωπο.

Πόσο σημαντικὸ γεγονὸς εἶναι ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ ὅτι ἡ χρονιὰ ἐκείνη κατὰ τὴν ὁποία γεννήθηκε εἶναι τὸ κέντρο τῆς παγκόσμιας ἱστορία, τὴν χώρισε σὲ πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστόν ἐποχή. Καὶ ὅλα τὰ γεγονότα χρονολογοῦνται μὲ κέντρο τὴν Γέννησι τοῦ Χριστοῦ. Ὁ παλαιὸς κόσμος, κόσμος σκοτεινός, χωρὶς Χριστὸ καὶ χωρὶς ἐλπίδα, καὶ ὁ νέος μὲ Χριστό, μὲ ἐλπίδα σωτηρίας καὶ ζωῆς αἰωνίου.

 Πῶς παρουσιάζεται ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια; Γιὰ μᾶς τοὺς χριστιανοὺς μόνη πηγὴ ἀλήθειας γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, καὶ αὐτὴν ἀκολουθοῦμε.

Επανέναρξη των συσσιτίων της Ιεράς Μητρόπολης Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας.

 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἀνακοινοῦται, ὅτι τὰ συσσίτια ποὺ διεκόπησαν λόγῳ τῶν κρουσμάτων κορωνοϊοῦ στὸ Γηροκομεῖο Φλωρίνης ἀρχίζουν καὶ πάλι σὺν Θεῷ ἁγίῳ κατὰ τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων 25 Δεκεμβρίου. Εὔχεσθε δὲ νὰ ἔχουν ἀγαθὴ πορεία πρὸς ἀνακούφισι τῶν ἀδελφῶν μας ποὺ ἔχουν ἀνάγκη.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Να τα πούμε; Παραδοσιακά κάλαντα από τη χορωδία της Ενορίας Αγίου Γεωργίου και χορευτικά από τον ΦΣΦ ο "Αριστοτέλης"

https://youtu.be/GTuGTfjrpGI?list=UU9bTMdhh8s9ZIChAX919TLQ

 

Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ;

https://youtu.be/wpxJBRKFX88

 

Ο Χριστουγεννιάτικος Ύμνος που έγινε εικόνα: «Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ» (Ανάλυση)

 

τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ...

της Σοφίας Ντρέκου

α) Εισαγωγικά στον ύμνο

Ένα από τα εξοχότερα τροπάρια της Υμνογραφίας μας είναι ο ύμνος, που αναλύεται εδώ. Κάθε ύμνος ονομάζεται τροπάριο, διότι ψάλλεται με ορισμένο «τρόπο» (ήχο). Το τροπάριο αυτό είναι ιδιόμελο, έχει δηλαδή δική του μελωδία, ψάλλεται στον β' ήχο και ανήκει στα Στιχηρά του Εσπερινού των Χριστουγέννων (25 Δεκεμβρίου). Στιχηρά ονομάζονται τα τροπάρια, που ψάλλονται μετά από κάθε στίχο των Ψαλμών του Εσπερινού και των Αίνων του Όρθρου.

Ο ποιητής του Ύμνου Ανατόλιος (8ος αι.), μοναχός της Iεράς Μονής Στουδίου Κωνσταντινουπόλεως, φαίνεται καλός γνώστης της λειτουργικής ποίησης. Ο Ανατόλιος Στουδίτης, μαθητής Θεοδώρου του Στουδίτου, ήταν λόγιος ποιητής και ασματογράφος της εκκλησίας. Άκμασε το 770 μ.Χ. και έγραψε τα οκτάηχα αναστάσιμα τροπάρια πού υπάρχουν στή Δαμασκηναία Οκτώηχο, με τίτλο «Στιχηρά Ανατολικά» και άλλα πολλά τοιαύτα σε διάφορες Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές και σε άλλους Αγίους. (Θεοδόσιος Β. Γεωργιάδης, Η Νέα Μούσα: Συνοπτική ιστορική και τεχνική μουσική μελέτη, Εν Σταμπουλ, Τύποις Μάρκου Δημητριάδου, 1936.)

Στη συνέχεια δίνουμε τον ύμνο και τη μετάφρασή του.

Διδακτικές Ιστορίες-Γιορτάζετε για Μένα χωρίς Εμένα (Αληθινή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία)

 Όπως θα ξέρεις, πλησιάζουμε ξανά στην ημερομηνία των γενεθλίων μου. Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή προς τιμήν μου, έτσι και φέτος.

Αυτές τις μέρες ο κόσμος κάνει πολλά ψώνια, γίνονται διαφημίσεις μέχρι και στο ράδιο, την τηλεόραση και παντού κανείς δεν μιλά για κάτι άλλο εκτός από το τι λείπει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα...
Είναι ευχάριστο να ξέρω ότι τουλάχιστον μία μέρα τον χρόνο κάποιοι με σκέφτονται.
Όπως θα γνωρίζεις πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησαν να γιορτάζουν τα γενέθλιά μου. Στην αρχή φαινόντουσαν να καταλαβαίνουν και με ευχαριστούσαν γι' αυτό που έκανα για εκείνους. Όμως σήμερα κανείς δεν γνωρίζει τι γιορτάζουν.
Οι άνθρωποι συναντώνται και περνούν πολύ καλά όμως κανείς δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται....
Θυμάμαι πέρυσι, την ημέρα των γενεθλίων που έκαναν μια μεγάλη γιορτή προς τιμήν μου. Στο τραπέζι υπήρχαν τα πάντα, όλα ήταν διακοσμημένα όμορφα και υπήρχαν πολλά δώρα, αλλά ...; Ξέρεις τι;...
Ούτε που με κάλεσαν, ενώ ήμουν ο επίτιμος καλεσμένος κανείς δεν θυμήθηκε να με καλέσει. Και η γιορτή γινόταν για μένα...
Και όταν έφτασε η μεγάλη μέρα... με άφησαν απ' έξω, μου έκλεισαν την πόρτα... εγώ ήθελα να βρεθώ στο τραπέζι μαζί τους...

Τὸ σβησμένο ἡφαίστειο (38) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

Ε

νας σύγχρονος χαρισματικὸς Γέροντας, ὁ πατὴρ Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ, ἦταν ὁ ταπεινὸς ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς καὶ τῶν οὐρανίων ἀποκαλύψεων. Ἔζησε ὅλο τὸ μεγαλεῖο τῆς προσευχῆς καὶ τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ μέσα σὲ ἀποκαλύψεις καὶ στὴ θεωρία τοῦ ἀκτίστου φωτός. Ἐξομολογητικὰ μᾶς παρουσιάζει τὴ διαδικασία τῆς καρδιᾶς τοῦ πιστοῦ πῶς μπορεῖ νὰ ἀναθερμανθεῖ καὶ νὰ ζήσει ὅλο τὸ μεγαλεῖο τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ἐπίσκεψης τοῦ Χριστοῦ ἐμφανῶς. Δὲν εἶναι λόγια καὶ θεωρίες, ἀλλὰ ὄντως μία ἐμπειρία ὁλόκληρης ἀσκητικῆς ζωῆς. Ἡ καρδιά μας ὁμοιάζει, ἔλεγε, «μὲ ἐσβεσμένον ἡφαίστειον» καὶ πρέπει νὰ τὴν θερμάνουμε μὲ τὴν ἐπίκληση τῆς προσευχῆς «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος, ἐλέησόν με». Μία θερμάστρα, ὅταν τὴν ἀφήσεις χωρὶς ξύλα, σβήνει, ἔλεγε ἕνας ἄλλος, ὁ ἅγιος Δωρόθεος, καὶ πρέπει νὰ ἀνοίξεις τὴν στάχτη, νὰ βρεῖς λίγα ζώπυρα, νὰ βάλλεις ξύλα καὶ φυσώντας λίγο λίγο νὰ τὴν ἀνάψεις καὶ νὰ ζεστάνει. Ὅταν ἡ καρδιὰ ἀρχίσει νὰ φυσᾶ καὶ νὰ ἀναπνέει τὴν προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ, τότε ἀνάβει μία φωτιὰ μεγάλη ἀγάπης στὸν Κύριο καὶ δὲν μπορεῖς νὰ τὴν μαζέψεις. Ἡ προσευχὴ αὐτὴ ὅμως δὲν εἶναι μία τεχνικὴ ἐπανάληψη ἑνὸς λόγου ποὺ δὲν κινεῖται μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά. Ἡ σβησμένη καρδιά μας πρέπει νὰ ἀνθερμανθεῖ καὶ τὸ σβησμένο ἡφαίστειο νὰ γίνει ἐνεργό. Πῶς θὰ κινηθεῖ ὅλη αὐτὴ ἡ ἐργασία καὶ ἡ ἀνάνηψη τῆς καρδιᾶς μας; Τρεῖς εἶναι οἱ καταστάσεις οἱ ὁποῖες κινοῦν σὰν μεγάλη δύναμη τὴν προσευχὴ αὐτὴ καὶ ἀναθερμαίνουν τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ τρίπτυχο αὐτὸ εἶναι ἡ ἀπόγνωση, ἡ φρίκη καὶ ὁ πόνος.

Απάντηση του Σωτήρη Μ. Τζούμα στο υβριστικό κείμενο του κ.Θάνου Οικονομόπουλου στο iefimerida.gr

 

Απέστειλα την περασμένη εβδομάδα την παρακάτω επιστολή στον διευθυντή και ιδιοκτήτη του iefimerida.gr κ. Χρήστο Ράπτη ως απάντηση στα όσα ανιστόρητα και αθεολόγητα( για να μην τα χαρακτηρίσω αλλιώς) μας σέρβιρε ο παλιός δημοσιογράφος  κ. Θάνος Οικονομόπουλος.

Κατανοώ ως έναν βαθμό την άγρια  πολεμική που  έχει ξεσπάσει από όλους τους βαλσαμωμένους άπιστους εναντίον της πίστεως, των πιστών και ασφαλώς εναντίον του ιερού κλήρου και  των ιεραρχών, εξ αφορμής των κινδύνων που ελλοχεύουν  ένεκα της πανδημίας η οποία έχει διεμβολίσει την ανθρωπότητα και την πατρίδα μας κατά τρόπο ύπουλο και επιθετικό. 

Το γεγονός πρωτόγνωρο για όλους και τα εχέγγυα για την  αντιμετώπιση του λίγα αφού δεν έχει υπάρξει ανάλογη εμπειρία στο παρελθόν. 

Η ανεξέλεγκτη αύξηση των ασθενών είναι γεγονός που μας έχει θορυβήσει και ευαισθητοποιήσει  όλους – πολιτεία, ΜΜΕ και λαό- με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας εκνευρισμός ο οποίος συχνά καταλήγει σε επικίνδυνες   «στοχοποιήσεις».

 Από την πρώτη στιγμή η Εκκλησία υπήρξε στόχος όλων. Μολονότι προσαρμόστηκε αμέσως στα κυβερνητικά κελεύσματα και οι ναοί έκλεισαν, οι καμπάνες σίγησαν, τα μεγάφωνα βουβάθηκαν, μια σημαντική μερίδα προβεβλημένων δημοσιογράφων της τραγικής τηλεοπτικής ενημέρωσης επιτίθετο στην Εκκλησία και στους πιστούς που πιστεύουν ενσυνείδητα και όχι τυπικά, επειδή  κάποτε βαφτίστηκαν.

Και το χειρότερο είναι ότι οι επιθέσεις αυτές εστιάζουν με λυσσαλέο τρόπο στη Θεία Κοινωνία! Και γιατί αυτό; 

Επειδή το πεπερασμένο μυαλουδάκι των επιτιθεμένων δεν μπορεί να χωρέσει την Πεμπτουσία της πίστεώς μας, το Μυστήριο των Μυστηρίων όπως λέγεται η  Θεία  Ευχαριστία–πώς τάχα να χωρέσει κανείς  τον ωκεανό μέσα σε μια δαχτυλίθρα!- ξερνάνε όλο το δηλητήριο της αθείας τους ή έστω της ημιμάθειας τους στην Εκκλησία και τους πιστούς. Και πάλι δεν ησυχάζουν.  Και αυτό οφείλεται σε έλλειψη παιδείας και ελλιπή θεολογική ενημέρωση.

Ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν σεβ. Μητροπολίτη Ἰλίου κ. Ἀθηναγόρα περὶ τῆς Θείας Κοινωνίας. Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου,Δρ. Φυσικοῦ, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)

 

 

   21/12/2020

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτη Ἰλιοῦ, Ἀχαρνῶν καὶ Πετρουπόλεως κ. Ἄθηναγόρα,                         

Εὐλογεῖτε. Παρακολούθησα τὴν συνέντευξή σας  στὸ Πρώτο Θέμα στὶς 18 Δεκεμβρίου 2020. Γράφω αὐτὸ τὸ κείμενο σχετικὰ μὲ τὶς δηλώσεις σας γιὰ τὴν Θεία Κοινωνία. Δηλώσατε ὅτι ὁ τρόπος της Θείας  Κοινωνίας δὲν εἶναι δογματικὸ θέμα καὶ ἔτσι συμπεράνατε ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ ἀλλάξει (τὸ ἀκριβὲς ἀπόσπασμα βρίσκεται ἀπομαγνητοφωνημένο  στὸ παράρτημα στὸ τέλος). Κατ’ ἀρχὴν πιστεύω ὅτι εἴπατε γιὰ τὸ θέμα αὐτό, τὸ εἴπατε χωρὶς ἐπίγνωση τοῦ τὶ πραγματικά σημαίνει αὐτό. Ἄλλωστε ἦταν ἀπάντηση σὲ μιὰ ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου, στὴν πραγματικότητα ἄσχετη μὲ τὸ θέμα τῆς συνέντευξης, τὸ ὁποῖο ἦταν ἡ ἀπόφαση γιὰ τὰ μέτρα στὸ δωδεκαήμερο, στὰ ὁποία δὲν γίνεται καμιὰ ἀναφορὰ στὴν Θ. Κοινωνία. Ὡστόσο, οἱ δηλώσεις εἶναι βαρυσήμαντες καὶ δὲν ὑπάρχει περιθώριο νὰ ἀφεθοῦν ἀναπάντητες.  

    

Ἐπειδὴ ἤδη ἔχουμε ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ τρόπο τῆς Θείας Κοινωνίας σὲ προγενέστερο κείμενο («Τὸ μεγάλο λάθος τοῦ π. Ἀλέξανδρου Καρλούτσου»), ἐδὼ θὰ προσθέσουμε ἕνα προσωπικό μας βίωμα. Τὴν νεανική μας ἡλικία τὴν περάσαμε μέσα σὲ ἐργαστήρια θετικῶν ἐπιστημῶν. Ἐξοικειωθήκαμε μὲ τὶς ἔννοιες τοῦ ἐπιστημονικοῦ ἐξοπλισμοῦ, τοῦ πειράματος, τοῦ δείγματος, τῆς παρατήρησης. Ἀφιερώσαμε ἀτελείωτες ὧρες νὰ στήνουμε πειράματα, νὰ παρατηροῦμε, νὰ καταγράφουμε, νὰ ὑπολογίζουμε, νὰ ἐρμηνεύουμε καὶ πάλι νὰ ξεκινοῦμε ἀπὸ τὴν ἀρχή. Μέσα σὲ αὐτὴ τὴν ζωή θέλησε ὁ Κύριος νὰ Τὸν γνωρίσουμε καὶ μέσα στὰ πειραματικὰ ἐργαστήρια θαυμάσαμε τὰ μεγαλεία καὶ τὴν σοφία Του. Ἔτσι ζήσαμε τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν ἀντικειμενικὴ γνώση τοῦ φυσικοῦ κόσμου καὶ τῆς ὑλικῆς κτίσης στὴν ἀντικειμενικὴ γνώση τοῦ πνευματικοῦ κόσμου καὶ τῆς προσωπικῆς ἐν ἀληθεία ἀγάπης. Γνωρίζουμε λοιπόν καλὰ ἐξ ἐμπειρίας τὶ εἶναι αὐτὸ ποὺ ὀνομάζεται ἐπιστημονικὸ πείραμα.

Ὡς γνωστὸν στοὺς πάντες διερχόμαστε τὸ δεύτερο κύμα τῆς πανδημίας τοῦ κορονοΐου, ὅπως τὴν ὀνομάζει ὁ ΠΟΥ, καὶ ταυτόχρονα τῆς δεύτερης καραντίνας ἤ lockdown. Τὸ πρώτο ἄρχισε σταδιακά στὶς 11 Μαρτίου καὶ διήρκησε περίπου δύο μήνες, μέχρι τὶς 4 Μαΐου, ὁπότε ἄρχισε σταδιακὰ ἡ ἄρση του. Ὁ κορονοϊὸς ἐμφανίστηκε στὴν Ἑλλάδα, ὅταν ἀνιχνεύτηκε  τὸ πρῶτο κρούσμα στὶς 26 Φεβρουαρίου.  Ἀπὸ τότε  μέχρι σήμερα, λίγο πρὶν τὰ Χριστούγεννα, ὅπου ἤδη βρισκόμαστε ἑνάμισο μήνα ἀκριβῶς (ἀπὸ 7 Νοεμβρίου) ὑπὸ αὐστηρῶν περιορισμῶν, ἔχουν περάσει δέκα μήνες. Ὡς ἐδῶ, αὐτὰ ὅλοι οἱ  Ἕλληνες λίγο πολὺ τὰ γνωρίζουν. Αὐτὸ ποὺ θὰ θέλαμε νὰ προσθέσουμε εἶναι τὸ προσωπικό μας πείραμα.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (Ι) Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

Θυμόσαστε ὅτι τὸ Πάσχα τοῦ 2020 διακόψαμε τὴν σειρὰ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης γιὰ νὰ πάρετε  ἑορταστικὰ μηνύματα, ὅπως μοῦ τὸ ζητήσατε. Πιστεύω ὅτι θὰ συμφωνήσετε νὰ διακόψουμε τώρα τὴν σειρὰ τοῦ κατὰ Μᾶρκον Εὐαγγελίου, γιὰ νὰ δώσουμε μηνύματα χριστουγεννιάτικα.  (Περιμένω τουλάχιστον ἕνα «ΝΑΙ» ἀπὸ τὸν Δῆμο Γκαράζ).

Θὰ πάρω ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν ἐξαίσια ὑμνογραφία τῶν ἑορτῶν τοῦ ἱεροῦ Δωδεκαημέρου. Στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα, Ἱερὸ Δωδεκαήμερο λέγεται τὸ χρονικὸ διάστημα ἀπὸ τὴν νύκτα τῶν Χριστουγέννων μέχρι τὰ Ἅγια Θεοφάνεια. Δὲν εἶναι ἀκριβῶς δώδεκα ἡμέρες, ἀλλὰ ἐπικράτησε ἔτσι νὰ λέγεται αὐτὸ τὸ χρονικὰ διάστημα.

Τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων διαβάζονται οἱ λεγόμενες Μεγάλες Ὧρες. Οἱ ὧρες εἶναι ἀκολουθίες ποὺ διαβάζονται στὰ Μοναστήρια κάθε μέρα, καὶ στοὺς ἐνοριακοὺς ναοὺς γίνεται μόνον ἡ Θ΄. Ὑπάρχει α΄ (πρώτη ὥρα 6 π.μ.), γ΄ (τρίτη ὥρα 9 π.μ.), στ΄ (ἕκτη ὥρα 12 τὸ μεσημέρι) καὶ θ΄ (ἐννάτη ὥρα 3 μ.μ.).  Ὅμως τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων, τὴν παραμονὴ τῶν Θεοφανείων καὶ τὴν προπαραμονὴ τοῦ Πάσχα διαβάζονται οἱ Μεγάλες Ὧρες. Ἄν τὰ Χριστούγεννα καὶ τὰ Θεοφάνεια γίνονται ἡμέρα Κυριακὴ ἢ Δευτέρα, τότε οἱ Μεγάλες Ὧρες διαβάζονται τὴν Παρασκευή, δηλ. Μεγάλες Ὧρες δὲν διαβάζονται Σάββατο καὶ Κυριακή. Γι’αὐτὸ καὶ οἱ Μ.Ὧ. τοῦ Πάσχα γίνονται τὴν Μεγ. Παρασκευή. Ἀπὸ πλευρᾶς Τυπικοῦ, ἡ σειρὰ εἶναι νὰ γίνεται πρῶτα ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, μετὰ οἱ Μ.Ὧ. καὶ ἀκολούθως ἡ θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Τὴν παραμονὴ τῶν Θεοφανείων μετὰ τὴν θ. Λειτουργία του Μ.Β. τελεῖται καὶ ὁ Μεγάλος Ἁγιασμός. Τὴν δὲ Μεγ. Παρασκευή δὲν γίνεται οὔτε λειτουργία οὔτε ἁγιασμός.

Ἀκηδία (37) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

Κ

άποτε ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος, ποὺ καθόταν μόνος στὴν ἐρημιά, ἔπεσε σὲ ἀκηδία πνευματική, τὸ λογικό του σκοτιίστηκε καὶ ἡ ἀπελπισία τὸν ἔζωνε ἀσφυκτικά. Γι’ αὐτὸ προσευχήθηκε στὸν Θεό: «Κύριε, θέλω νὰ σωθῶ καὶ δὲν μ’ ἀφήνουν οἱ λογισμοί. Τί νὰ κάνω γιὰ τὴ στενοχώρια μου αὐτή; Πῶς θὰ σωθῶ;».

Σὲ λίγο σηκώθηκε καὶ περπάτησε λίγο πιὸ κάτω. Βλέπει τότε ὁ Ἀντώνιος ἕναν ὅμοιο μὲ τὸν ἑαυτό του ποὺ καθόταν κι ἐργαζόταν. Ἔπειτα ἄφηνε τὴ δουλειά του, σηκωνόταν καὶ προσευχόταν. Μετὰ πάλι καθόταν κι ἔπλεκε συνέ χεια, καὶ πάλι σηκωνόταν καὶ προσευχόταν. Ἦταν δηλαδὴ ἄγγελος Κυρίου, ποὺ τὸν ἔστειλε ὁ Θεός, γιὰ νὰ διορθώσει τὴ ζωὴ τοῦ Ἀντωνίου καὶ νὰ ἐξασφαλίσει τὴ σωτηρία του.

Κι ἄκουσε ὁ Ἀντώνιος τὸν Ἄγγελο νὰ λέει: «Ἔτσι νὰ κάνεις καὶ θὰ σωθεῖς». Κι ὁ Ἀντώ νιος, μόλις τὸ ἄκουσε, γέμισε ἀπὸ χαρὰ καὶ πῆρε θάρρος. Ἔτσι ἔκανε κι αὐτὸς καὶ σώθηκε.

Ὁ μέγας ἀσκητής, ὁ ἅγιος Ἀντώνιος, βρέθηκε σὲ μεγάλο πειρασμό. Εἶναι ἀλήθεια πὼς ὁ πονηρὸς πειράζει ἰδιαίτερα τοὺς ἀγωνιστές, διότι, ἂν τοὺς ρίξει στὴν πτώση τῆς ἀπελπισίας, ἀπὸ πίσω τους πολλοὶ ἀπὸ τοὺς μαθητές τους ἀκολουθοῦν. Ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι «πεποιθὼς ἑαυτῷ» καὶ νὰ νιώθει δυνατὸς καὶ νὰ μὴ φυλάγεται. Δόλια ὁ διάβολος τὸν ροκανίζει μὲ λογισμοὺς καὶ μὲ τὴν λιθώδη ἀκηδία γιὰ νὰ τὸν καταστρέψει. Ὁ ἅγιος ἐδῶ καταφεύγει ἐναγώνια στὴν προσευχὴ καὶ ὁ Θεὸς διὰ τοῦ ἀγγέλου Του ἀποκαλύπτει τὴν γιατρειὰ ἀπὸ τὸν πειρασμὸ αὐτό, τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ἐργασία. Ὅμως τί εἶναι ἀκηδία καὶ πῶς ἐπισκέπτεται τὸν ἄνθρωπο;

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Χριστουγεννιάτικη αισιοδοξία

https://youtu.be/LTaNH81lTYY

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Χριστουγεννιάτικη αισιοδοξία 20.12.2020

 

Κάλαντα Χριστουγέννων της Κύπρου, Έτη πολλά και ευλογημένα!!!

΄

https://youtu.be/xezwsHGjJxs

 

Πρόγραμμα Χριστουγέννων του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης

 

ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ

ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

 

 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020

Ἀνακοινώνεται ὅτι κατὰ τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων (25 Δεκεμβρίου), γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση περισσοτέρων πιστῶν ποὺ θέλουν νὰ ἐκκλησιαστοῦν, θὰ γίνουν ΔΥΟ (2) ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ. 

Ἡ πρώτη θὰ ἀρχίσει στὶς 05.00 π.μ. καὶ ἡ δεύτερη στὶς 8.30 π.μ.. Σύμφωνα μὲ τὶς ἀποφάσεις ποὺ μᾶς ἀπεστάλησαν, σὲ κάθε θεία Λειτουργία μποροῦν νὰ παρευρίσκονται 50 ἐκκλησιαζόμενοι. 

Κατὰ τὶς ὑπόλοιπες ἡμέρες ὁ Ναὸς θὰ παραμένει ἀνοικτὸς γιὰ ἀτομικὴ προσευχὴ τῶν πιστῶν ἀπὸ τὶς 7.30 π.μ. μέχρι τὶς 1.30 μ.μ.. 

Ὁ Πρόναος θὰ συνεχίσει νὰ εἶναι ἀνοικτὸς μέχρι τὶς 8.30 μ.μ..

 

Εἰς τό Γενέθλιον τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

 

Μυστήριο παράξενο καὶ παράδοξο ἀντικρύζω. Βοσκῶν φωνὲς φτάνουν στ' αὐτιά μου. Δὲν παίζουν σήμερα μὲ τὶς φλογέρες τοὺς κάποιον τυχαῖο σκοπό. Τὰ χείλη τοὺς ψάλλουν ὕμνο οὐράνιο.

Οἱ ἄγγελοι ὑμνολογοῦν, οἱ ἀρχάγγελοι ἀνυμνοῦν, ψάλλουν τὰ Χερουβεὶμ καὶ δοξολογοῦν τὰ Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν ὅλοι, βλέποντας τὸ Θεὸ στὴ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο στοὺς οὐρανούς.

Σήμερα ἡ Βηθλεὲμ μιμήθηκε τὸν οὐρανό: Ἀντὶ γι' ἀστέρια, δέχτηκε τοὺς ἀγγέλους· ἀντὶ γιὰ ἥλιο, δέχτηκε τὸν Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Καὶ μὴ ζητᾶς νὰ μάθεις τὸ πῶς. Γιατί ὅπου θέλει ὁ Θεός, ἀνατρέπονται οἱ φυσικοὶ νόμοι.

Ἐκεῖνος λοιπὸν τὸ θέλησε. Καὶ τὸ ἔκανε. Κατέβηκε στὴ γῆ κι ἔσωσε τὸν ἄνθρωπο. Ὅλα συνεργάστηκαν μαζί Του γι' αὐτὸν τὸ σκοπό.

Σήμερα γεννιέται Αὐτὸς ποὺ ὑπάρχει αἰώνια, καὶ γίνεται αὐτὸ ποὺ ποτὲ δὲν ὑπῆρξε. Εἶναι Θεὸς καὶ γίνεται ἄνθρωπος! Γίνεται ἄνθρωπος καὶ πάλι Θεὸς μένει!

Λόγοι Αγίου Παϊσίου

 ...Επίσης ας γνωρίσουμε καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις που παρουσιάζεται, είναι οι έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με Πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι και εκλεκτοί όμως δεν είναι ανησυχητικό. Η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει. Δεν είναι Ναός που κτίζεται με πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρβάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός "και ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται εφ' ον δ' αν πέση λικμίσει αυτόν". (Ματθ. κα' 44-45). Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θα παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες δια να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέρφια μας, δια να ομολογήσουν την ορθόδοξον πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας...

Απόσπασμα από την ανοιχτή Επιστολή εν Αγίω Όρει τη 23η Ιανουαρίου 1969 - του Αγίου Παϊσίου.

.. Πρέπει να ξέρουμε σε τί εποχή ζούμε και τί δουλειά κάνει ο διάβολος και ακόμη να ξέρουμε ότι χρειάζεται να προσέξουμε πάρα πολύ. Να διαβάζουμε και να καταρτιζόμαστε. Ο άγιος Παΐσιος έλεγε ότι πρέπει να γνωρίζουμε τους άγιους Πατέρες και "όποιον κινείται, ζει, ομιλεί σύμφωνα με το πατερικό πνεύμα να τον ακολουθείτε. Σε εκείνον μόνο που δεν έχει το πατερικό πνεύμα και Πνευματικό σας να είναι, να μην κάνετε υπακοή, να φεύγετε". Αυτοί γίνονται εχθροί της Ορθοδοξίας διότι θα οδηγήσουν σε λάθη. Να εύχεστε ο Θεός να φωτίζει.

Τα χρόνια μας είναι εσχατολογικά. Πολλά Θα δούμε και θα βλέπουμε. Δεν πρέπει να φοβόμαστε. Απλώς να προσέχουμε και να αγωνιζόμαστε...

Προσοχή ο Θεός προειδοποιεί! Επίσκοπος έπιασε φωτιά !!!

 

Ένα συγκλονιστικό συμβάν συνέβη πρόσφατα και συγκεκριμένα στις 4 Δεκεμβρίου ημέρα κατά την οποία εορτάζονται τα Εισόδια της Θεοτόκου με το παλαιό ημερολόγιο.

Σύμφωνα Λοιπόν με σχετική ανταπόκριση από την Ερζεγοβίνη ο Ηγούμενος Βασίλειος,η Αδελφότητα της Μονής μαζί με άλλους κληρικούς μοναχούς και πιστούς από την Επισκοπή Zahumle Hergegovin και Preimosky  γιόρταζαν τη μεγάλη αυτή εορτής στον πανηγυριζοντα   καθεδρικό Ναό της Μονής Zavala στο Ποποβο Πολο χοροστατούντος του επισκόπου Δημητρίου ο οποίος κατέφθασε στο ναό κρατώντας μία τσάντα γεμάτη μάσκες και δίνοντας εντολή να διανεμηθούν σε όλους είπε πως « μόνο οι ιεροψάλτες δικαιούνται να μη βάλουν μάσκα». 

Κατά τη διάρκεια της ακολουθίας έγινε και η κουρά του μοναχού Στεφάνου. Όταν έφτασε η ώρα της Θείας Μεταλήψεως ο επίσκοπος διέταξε τον Ηγούμενο να βάλει μάσκα για να κοινωνήσει τους πιστούς. Ο Ηγούμενος αρνήθηκε τρεις φορές να το πράξει και τότε επίσκοπος είπε «Καλά λοιπόν θα δώσω εγώ την Θεία κοινωνία» και παίρνοντας στα χέρια του το Άγιον Δισκοπότηρο βγήκε στην Ωραία Πύλη ξαφνικά το Μάκτρο πήρε φωτιά και μεταδόθηκε στον Επίσκοπο στην προσπάθειά του επίσκοπος να προστατευτεί από τη φωτιά άρχισε να χτυπά τα χέρια του πέταξε το Άγιο δισκοπότηρο καταγής τα τίμια δώρα χύθηκαν και τρεχάτος μπήκε στο Ιερό Βήμα.

Οι πιστοί είδαν συγκλονισμένοι τον Επίσκοπο να φλέγεται και τα Τίμια Δώρα καταγής και είπαν πως η φωτιά ξεπήδησε από την εικόνα της Παναγίας ενώ ο Διάκος του Δεσπότη ανέφερε πως η φωτιά μεταδόθηκε από το κερί του νεοχειροτονημενου Μονάχου άλλα αυτό δεν αλλάζει την ουσία. Πολλοί πιστοί ερμηνεύουν το συμβάν ως μια προειδοποίηση του Θεού για τις βέβηλες καινοτομίες που εισήγαγε λόγω κορωνοϊου,  ο εν λόγω Επίσκοπος, μια εκ των οποίων είναι το σκούπισμα της Λαβίδας με χαρτοπετσέτα βουτηγμένη στο οινόπνευμα μετά από την μετάληψη κάθε πιστού.

Παναγιώτα  Σκόφιλτ

Ἡ εὐχαριστία, 36 ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

O

Ἰσαάκ, ὁ μαθητὴς τοῦ Ἀββᾶ Ἀπολλώ, ἀνάμεσα στὶς ἄλλες ἀρετές του, εἶχε καὶ ξεχωριστὴ εὐλάβεια γιὰ τὰ Ἄχραντα Μυστήρια. Ὅταν ἐπρόκειτο νὰ κοινωνήσει, ἑτοιμαζόταν μὲ προσευχὴ ἰδιαίτερη καὶ πνευματικὴ μελέτη. Ὅσο διαρκοῦσε ἡ Θεία Λειτουργία, δὲν ἄφηνε κανένα νὰ τοῦ μιλήσει μέσα στὴν ἐκκλησία, ὁποιαδ ήποτε ἀνάγκη κι ἂν παρουσιαζόταν. Ὕστερα ἀπὸ τὴν ἀπόλυση ἔτρεχε στὸ κελί του σὰν νὰ τὸν κυνηγοῦσαν. Πήγαινε γιὰ νὰ διαβάσει τὴν Εὐχαριστία γιὰ τὴν Θεία Κοινωνία. Γονάτιζε καὶ μὲ δάκρυα χαρᾶς εὐχαριστοῦσε τὸν Χριστὸ ποὺ κατοικοῦσε μέσα του.

Εἶχε γίνει συνήθεια στὴ Σκήτη νὰ δίνουν στοὺς Ἀδελφοὺς μετὰ τὴ Λειτουργία ἕνα κομμάτι ἀπὸ τὴν προσφορὰ κι ἕνα ποτήρι κρασί. Ὃ Ἰσαὰκ ποτὲ δὲ στάθηκε νὰ πάρει, γιὰ νὰ μὴ χρονοτριβήσει ἔξω ἀπὸ τὸ κελί του καὶ σκορπιστεῖ ὁ νοῦς του.

― Γιατί μᾶς ἀποφεύγεις, ἀββᾶ, ὅταν ἔρχεσαι στὴν Ἐκκλη σία; τὸν ρώτησαν κάποτε οἱ νεώτεροι.

― Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς πληροφορήσει, ἀδελφοί μου, ἀποκρί θηκε ἐκεῖνος, πὼς δὲν ἀποφεύγω ἐσᾶς, ἀλλὰ τὴν πονηρία τοῦ διαβόλου. Ὅταν κρατᾶς ἀναμμένη λαμπάδα καὶ σταθεῖς πολλὴ ὥρα στὸν ἀέρα, δίχως ἄλλο θὰ σοῦ σβήσει. Τὸ ἴδιο παθαίνει κι ὁ νοῦς. Φωτίζεται ἀπὸ τὴ Χάρη τῶν Μυστηρίων στὴν Ἐκκλησία, μὰ σὰν ἀργοπορήσουμε ἔξω ἀπὸ τὸ κελί μας, φυσᾶ σ’ αὐτὸν ὁ ἄνεμος τῆς πολυπραγμοσύνης καὶ σβήνει ὁ ταλαίπωρος. Πηγαίνω γιὰ νὰ εὐχαριστήσω τὸν Θεό, γιὰ να μοῦ γίνει πιὸ μεγάλη ἡ χαρά μου.

Γιά ποιό λόγο ἐνανθρώπησε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ὄχι ὁ Πατήρ ἤ τό Πνεῦμα• καί ποιές οἱ συνέπειες τῆς ἐνανθρώπησης,Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ

 

Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ

Ὁ Πατήρ δέν μεταπίπτει στόν Υἱό, παραμένει πάντα Πατήρ· ὁ Υἱός δέν μεταπίπτει στόν Πατέρα, παραμένει πάντα Υἱός· τό Πνεῦμα δέν μεταπίπτει στόν Πατέρα ἤ τόν Υἱό, παραμένει πάντα Πνεῦμα ἅγιο. Ἡ ἰδιότητα καθενός προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδας εἶναι σταθερή καί ἀμετάβλητη. Πῶς, ἄλλωστε, θά παρέμενε ἰδιότητα ἄν ἐναλασσόταν συνεχῶς περνώντας κάθε φορά σέ ἄλλο πρόσωπο; Γιαυτό ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι πού γίνεται Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά παραμείνει ἀκριβῶς ἡ ἰδιότητα ἀμετακίνητη. Γιατί, ὄντας Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔγινε Υἱός τοῦ ἀνθρώπου παίρνοντας σάρκα ἀνθρώπου ἀπ’ τήν ἁγία Παρθένο, δέν ἀλλοτριώθηκε ἀπό τήν υἱική του ἰδιότητα.

Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐνανθρώπησε γιά νά χαρίσει ξανά στόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο γιά τό ὁποῖο δημιουργώντας τον τόν προόρισε. Τόν δημιούργησε σύμφωνα μέ τή δική του εἰκόνα, διανοητή καί ἐλεύθερο, προορισμένο νά τοῦ μοιάζει, δηλαδή νά ᾿ναι, ὅπως καί ὁ δημιουργός του, τέλεια ἐνάρετος, πράγμα κατορθωτό γιά τήν ἀνθρώπινη φύση. Γιατί οἱ ἀρετές, δηλαδή ἡ νηφαλιότητα, ἡ ἠρεμία, ἡ ἀκεραιότητα, ἡ ἀγαθοσύνη, ἡ σοφία, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἀνεξικακία εἶναι πρωταρχικά, γνωρίσματα τῆς θείας φύσης.

Ομιλία Κυριακής προ της Χριστού Γεννήσεως, Αρχιμανδρίτου Επιφανίου Κ. Χατζηγιάγκου

https://youtu.be/A0KUGLe61iw

Η ομιλία αυτή εκφωνήθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης στις 20.12.2020

 

ΠΟΝΤΟΣ - Κάλαντα Χριστουγέννων...«Καλά Χριστούγεννα! Και εις έτη πολλά! Υείαν κ’ ευλοΐαν»

«Καλά Χριστούγεννα! Και εις έτη πολλά! Υείαν κ’ ευλοΐαν»

https://youtu.be/BOpEI31otCI