Σάββατο 30 Μαρτίου 2024

«Μεθ' ημών ο Θεός» - Παρέα της Τρίτης, 26 Μαρτίου 2024

 
https://youtu.be/brSeXCHFTLM

Σύντομος βιογραφία τοῦ ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου – τῆς Κλίμακος (30 Μαρτίου)

Μετάφραση ἀπὸ τὴν ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου, Ὠρωπὸς Ἀττικῆς

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. Φορητή εικόνα του 14ου – 15ου αιώνα στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο Σινά
Ποια εἶναι ἡ πόλις ποὺ ἐγέννησε καὶ ἀνέθρεψε τὸν θεῖον αὐτὸν ἄνδρα πρὶν ἀπὸ τὴν ἀθλητικὴ καὶ ἀσκητική του ζωὴ δὲν μπορῶ νὰ ἀναφέρω μὲ ἀκρίβεια καὶ ἀσφάλεια.

Τὴν πόλι ὅμως ὅπου τώρα ζῆ καὶ ἡ ὁποία τὸν τρέφει μὲ ἀμβροσία, τὴν ἐγνώρισε πρὶν ἀπὸ ἐμᾶς ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος· διότι ὁπωσδήποτε εὑρίσκεται τώρα καὶ αὐτὸς σ᾿ ἐκείνη τὴν ἐπουράνιο Ἱερουσαλήμ, στὴν ὁποία ὑπάρχει ἡ ἐκκλησία τῶν πρωτοτόκων, τῶν ὁποίων «τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει».

Ἐκεῖ χορταίνοντας τὰ ἀχόρταστα μὲ ἄϋλη αἴσθησι καὶ βλέποντας τὰ ἀθέατα κάλλη, ἀπολαμβάνει τὶς ἀντάξιες ἀμοιβὲς τῶν ἱδρώτων του. Καὶ ἀφοῦ σὰν ἄκοπο βραβεῖο τῶν κόπων τοῦ ἐκέρδισε τὴν οὐράνιο κληρονομία, χορεύει αἰώνια μαζὶ μ᾿ ἐκείνους, τῶν ὁποίων πλέον «ὁ ποὺς ἔστη ἐν εὐθύτητι». Πῶς δὲ κέρδισε αὐτὴν τὴν μακαριότητα ὁ ἀοίδιμος, αὐτὸ θὰ τὸ ἐκθέσω στὴν συνέχεια.

Λεβέντισσα ἡ Κουρουπάκη, ἔριξε ρουκέτες στὴν ἐθνοκτόνο κυβέρνηση καὶ ἄσκησε δριμεῖα κριτικὴ στὴν ἀντιπολίτευση, καθὼς στὸ νομοσχέδιο τῶν ΛΟΑΤΚΙ, στήριξαν τὴν κυβέρνηση ἐνῷ μποροῦσαν νὰ τὴν ἐκθέσουν!


ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ: Χρυσοῖ χορηγοὶ τῆς ΝΔ καὶ μὲ τὴν πρόταση δυσπιστίας!

Ὁμιλία τῆς Ἀσπασίας Κουρουπάκη, βουλευτοῦ Β1 Βορείου Τομέως Ἀθηνῶν τῆς ΝΙΚΗΣ, στὴν Ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς στὴ συζήτηση ἐπὶ τῆς προτάσεως δυσπιστίας κατὰ τῆς Κυβέρνησης, ποὺ ὑπέβαλαν οἱ Πρόεδροι τῶν Κοινοβουλευτικῶν Ὁμάδων «ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ» κ. Νικόλαος Ἀνδρουλάκης, «ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» κ. Σωκράτης Φάμελλος, «ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» κ. Ἀλέξανδρος [Ἀλέξης] Χαρίτσης, «ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» κυρία Ζωὴ Κωνσταντοπούλου καὶ οἱ Βουλευτὲς τῶν Κοινοβουλευτικῶν τους Ὁμάδων σύμφωνα μὲ τὰ ἄρθρα 84 τοῦ Συντάγματος καὶ 142 τοῦ Κανονισμοῦ τῆς Βουλῆς (27.3.2024).

Δεῖτε τὴν ὁμιλία...

Άγιος Παΐσιος: «Η Θεία δικαιοσύνη έχει άλλους μαθηματικούς όρους…»


Όταν είχα έρθει στο Άγιο Όρος, γύριζα στο περιβόλι της Παναγίας, όπως συνήθως όλοι οι αρχάριοι, για να βρω τα αρωματισμένα λουλούδια της Παναγίας – Άγιους Γεροντάδες– και να πάρω πνευματική γύρη.

-Υπάρχουν μοναχοί που έχουν πνευματική τηλεόραση και είναι ασυρματιστές του Θεού.

-Η αρετή δεν κρύβεται, όσο και να θέλει κανείς. Όπως ο ήλιος δεν κρύβεται με το κόσκινο, διότι από τις τρυπούλες θα περάσουν αρκετές ακτίνες.

-Η ζωή σας πρέπει να είναι απλή. Να μην έχει απαιτήσεις. Να μη ζητάτε όλο ευκολίες.

Κάποτε μου είχε φέρει εδώ ένας Γερμανός κάποιο μηχάνημα που έκοβε το ψωμί φέτες. Μου το δώρισε για ευκολία μου. Του είπα: Μα τι είναι αυτό; Εγώ δεν το χρειάζομαι. Ύστερα δεν έχω και πάντα ψωμί.

Λιμὴν ἡμῖν, γενοῦ, Δέσποινα


Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

«Λιμὴν ἡμῖν γενοῦ θαλαττεύσουσι, καὶ ὁρμητήριον, ἐν τῷ πελάγει τῶν θλίψεων καὶ τῶν σκανδάλων πάντων τοῦ πολεμήτορος». Μὲ τὰ λόγια αὐτὰ ἀπευθύνεται ὁ ὑμνογράφος τοῦ Κανόνος τῶν Χαιρετισμῶν στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο (3ο τροπάριο ΣΤ’ ὠδῆς) καὶ τὴν προσκαλεῖ καὶ τὴν παρακαλεῖ νὰ γίνῃ τὸ λιμάνι μας καὶ τὸ ὁρμητήριό μας, τὸ ἀσφαλές μας καταφύγιο στὶς θλίψεις καὶ στὶς συμφορὲς τοῦ βίου μας.

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Ἱερὰ Μητρόπολις Καστορίας: Ἡ Τιμία Κάρα τοῦ Ἁγίου Καλλινίκου στὴν Καστοριά


Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Καστορίας, ἀνακοινώνει στὸ εὐσεβὲς πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὅτι ἡ πόλη μας θὰ ἔχει τὴν μεγάλη εὐλογία νὰ ὑποδεχθεῖ τὴν Τιμία Κάρα τοῦ νεοφανοῦς τοπικοῦ Ἅγιου Καλλινίκου Μητροπολίτου Ἐδέσσης τοῦ Θαυματουργοῦ, ἡ ὁποία θὰ ἔρθει κατόπιν ἄδειας καὶ εὐλογίας τοῦ διαδόχου του, Σεβ. Μητροπολίτου Ἐδέσσης, Πέλλης καὶ Ἀλμωπίας κ. Ἰωήλ, ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Ἐδέσσης στὴν Καστοριά.

Ὁ Ἅγιος Καλλίνικος συνδέεται στενὰ μὲ τὴν Καστοριά, ἀφοῦ ἐδῶ ὑπηρέτησε ὡς στρατιώτης καὶ ἐκκλησιαζόταν καὶ ὁμιλοῦσε στὸν κεντρικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καστοριᾶς καὶ κατηχοῦσε τούς νέους.

Χαιρετισμοί στη Θεοτόκο – Η Β΄ Στάση

 Τη δεύτερη Παρασκευή της Μεγάλης Σαρακοστής ψάλλεται η Β΄ στάση των Χαιρετισμών. Ακούγονται οι επόμενοι 6 Οίκοι. Αυτοί αναφέρονται στην Παναγία μας, σε σχέση όμως με το γεγονός της Γέννησης και μέχρι την Υπαπαντή.

letter_H

7_Hkousan

Οι βοσκοί άκουσαν τους αγγέλους, που έψαλλαν για τον Χριστό που έγινε άνθρωπος. Και τρέχοντας όπως τα πρόβατα προς τον τσοπάνη τους, τον βλέπουν σαν αγνό αρνί, που μεγάλωσε στην κοιλιά της Παναγίας. Και τότε την ύμνησαν λέγοντας: Χαρά σε σένα που έγινες μητέρα του βοσκού και του προβάτου αλλά και το μαντρί που όπου προστατευόμαστε εμείς, οι άνθρωποι. Εσύ είσαι η ασπίδα για τους αόρατους εχθρούς μας κι αυτή που μας ανοίγεις τις πόρτες του Παραδείσου. Μαζί σου χαίρονται οι ουρανοί και η γη και στήνουνε χορό μαζί τα επίγεια και τα επουράνια. Οι Απόστολοι πάντα θα μιλούν για σένα κι οι Μάρτυρες θα γίνονται ανίκητοι παίρνοντας θάρρος από σένα. Η πίστη μας βρίσκει ασάλευτο στήριγμα σε σένα και λάμπει πάνω σου το φως της χάρης του Θεού. Ο Άδης έμεινε γυμνός από τη δύναμή του κι εμείς με σένα φορέσαμε τη στολή της δόξας.

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

Η σκάλα της συγχωρητικότητας


«Πρόσεξε μετρώντας προς τα επάνω …

Πρώτο σκαλί, να μην κάνεις αρχή στην αδικία!

Δεύτερο μετά την αρχή, να μην ανταποδώσεις το ίσο!

Tρίτο να μην προξενήσεις ό,τι έπαθες αλλά να μείνεις ήσυχος!

Tέταρτο, να προσφέρεις τον εαυτό σου στην αδικία!

Πέμπτο, να προσφερθείς για πολύ περισσότερα απ’ όσα θέλει

εκείνος που επιθυμεί την αδικία σου!

Έκτο, να μη μισήσεις αυτόν που σε έβλαψε!

Έβδομο, να τον αγαπήσεις επιπλέον!

Όγδοο, να τον ευεργετήσεις και από πάνω!

Ένατο, να παρακαλείς ταυτόχρονα προς χάριν του τον Θεό!

Bλέπεις ύψος πνεματικότητας;»


[Απ’ το έργο μας «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ»]

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Ανθελληνικό παραλήρημα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: «Καταστρέψτε την Ελλάδα»! – Αυτούς θέλετε να κάνετε «γονείς»;


«DESTROY GREECE» φώναξαν οι «queer» πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ «Αvant - Drag» - Κοιτίδα βλασφημίας το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - Πως η αμερικανοκίνητη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα προωθεί τη παγκοσμιοποίηση και τον σατανισμό

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Καιρός να αρχίσει να κατανοεί ο κόσμος καλύτερα, σε ποιες κοινότητες παρέδωσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα «κλειδιά» για να μπουκάρουν στο άσυλο της ελληνικής οικογένειας. Ο λόγος για τη στρατευμένη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Μια πολύχρωμη και καλοπληρωμένη κουστωδία της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που αποτελεί την ιδεολογική αιχμή της παγκοσμιοποίησης.

Σε πρόσφατο άρθρο, ασχοληθήκαμε με την κατάπτυστη αφίσα του ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα Κορμιά», που φιλοξενήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Ήταν εκείνο το βλάσφημο έκτρωμα που παρουσίαζε μια ημίγυμνη έγκυο γυναίκα πάνω στον σταυρό.

Ανησυχία για τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα – 2 άνθρωποι κάθε μέρα βάζουν τέλος στη ζωή τους


Ανησυχητικός είναι ο αριθμός των αυτοκτονιών στην Ελλάδα καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αφού τουλάχιστον 2 άνθρωποι κάθε μέρα βάζουν τέλος στη ζωή τους.

Μπορεί το 2023 ο αριθμός των αυτοκτονιών να παρουσίασε μια μείωση, τα νούμερα παραμένουν σε υψηλά επίπεδα με την πλειονότητα να είναι άνδρες.

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2021, τα οποία παρουσιάζει το Παρατηρητήριο Αυτοκτονιών «Κλίμακα» υποδεικνύουν, σε γενικές γραμμές, μία σταθεροποίηση των θανάτων σε σύγκριση με το 2020. Αναλυτικότερα, ο αριθμός των επίσημα καταγεγραμμένων αυτοκτονιών για το 2021 ανήλθε στους 467 θανάτους έναντι του 2020 που είχαν καταγραφεί 464. Την δεκαετία 2011 – 2021 σημειώθηκαν τουλάχιστον 5.500 αυτοκτονίες στην χώρα μας. Η πλειοψηφία των θανόντων για το έτος 2021, όπως και για τα προηγούμενα έτη, ήταν άνδρες σε ποσοστό 83%.

Το έγκλημα των Τεμπών ως φάρος σωτηρίας μας


Γράφει η Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη

Αν μπορεί να υπάρξει κάποια μορφή δικαίωσης των θυμάτων, στο «προμελετημένο» έγκλημα των Τεμπών, αυτή ξεδιπλώνεται σε καθημερινή πια βάση, με την προβολή του συνόλου των δεινών της πατρίδας μας, που ζητούν λύσεις. Τα Τέμπη δεν ξεχνιούνται, δεν τελειώνουν και δεν ξεθωριάζουν, παρότι πέρασε πάνω από χρόνος από την αποφράδα εκείνη στιγμή, και παρότι πολυάριθμοι υπεύθυνοι πόνταραν στη λησμονιά τους. Αντιθέτως, το έγκλημα των Τεμπών σέρνει από τα σκοτεινά υπόγεια στο άπλετο φως, όλα όσα μικραίνουν την Ελλάδα, την κάνουν να ντρέπεται, την καθιστούν έρμαιο ημεδαπών και ξένων συμφερόντων, περιορίζουν δραματικά τους ορίζοντές της, την δουλοποιούν και εξαθλιώνουν τους πολίτες της.

Μέσα από το δράμα των Τεμπών προβάλλει μια αξιοθρήνητη Ελλάδα, που δεν αξίζει να συνεχίσει να υπάρχει, αν δεν απεμπολήσει, με όσο υψηλό τίμημα και αν χρειαστεί, το σύνολο του βόθρου, με το οποίο την έλουσαν οι διαχρονικοί της αρμόδιοι.

Ημερίδα: “Η Γαλάζια Πατρίδα, τα Φοβικά Σύνδρομα και η Διακήρυξη Φιλίας των Αθηνών”

Μια ημερίδα με σημαντικότατους ομιλητές, και με πολύ μεγάλο εθνικό ειδικό βάρος.

Με βαρυσήμαντες εισηγήσεις για την υπαρξιακή πρόκληση που καλείται να διαχειριστεί ο Ελληνισμός σήμερα, για τον παγκόσμιο ρόλο που επιφορτίζεται να αναλάβει, με εφόδιο την υπερτρισχιλιετή ελληνορθόδοξη παράδοσή του.



Εναρκτήρια ομιλία προέδρου του Δημοκρατικού Πατριωτικού Κινήματος «ΝΙΚΗ» κ. Δημητρίου Νατσιού

Ομιλητές:

▪ Γεώργιος Αϋφαντής, πρέσβης (ε.τ)

▪ Κώστας Γρίβας, καθηγητής γεωπολιτικής και σύγχρονων στρατιωτικών τεχνολογιών Σ.Σ.Ε.

▪ Σάββας Καλεντερίδης, γεωστρατηγικός αναλυτής

▪ Γιάννος Χαραλαμπίδης, δημοσιογράφος, Δρ.διεθνών σχέσεων


Συντονιστής εκδήλωσης: Αντώνιος Κοκορίκος, δημοσιογράφος

ΟΙ ΑΠΛΩΜΕΝΕΣ ΠΑΛΑΜΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ


«Σταυρῷ παλάμας ἐξεπέτασας, τῆς ταθείσης πάλαι χειρός τοῦ Ἀδάμ, πρός τό τῆς γνώσεως φυτόν, ἀναιρῶν τό ἁμάρτημα, διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν, Λόγε Θεοῦ ὑπεράγαθε» (ὠδή γ΄Τριωδίου).

(Υπεράγαθε Λόγε Θεού, άπλωσες τις παλάμες Σου στον Σταυρό, διαγράφοντας έτσι το αμάρτημα του Αδάμ, όταν παλιά στον Παράδεισο άπλωσε εκείνος το χέρι στο δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού. Διότι είσαι γεμάτος αγάπη για εμάς).

Ἅγιος Πορφύριος: «Τοὺς ἥρωες τοῦ 1821 θὰ τοὺς ἀνταμώσουμε στὸν Παράδεισο. Νὰ κάνετε ὅ,τι ἔκαναν κι αὐτοί. Νὰ ἀγωνίζεστε ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος»!


Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁ πάνσοφος Ὅσιος Πορφύριος», Ἁγιοπαυλίτικο Ἱερὸ Κελλὶ Ἁγίων Θεοδώρων, Ἅγιον Ὅρος - Α᾿ τόμος, 2022.

Μαρτυρία μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἀνανίου Κουστένη

Ὅταν ἡ προσευχὴ συνοδεύεται μὲ τὴν ἑκούσια θυσία, γίνεται πιὸ εὐάρεστη στὸν Θεὸ ἀλλὰ καὶ πιὸ ἀποτελεσματική. Γιὰ τοὺς ἥρωες τοῦ 1821 καὶ τὴν ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ὁ Ἅγιος ἔλεγε:
-΄Ὁλους αὐτοὺς τοὺς ἥρωες, ὅπως τὸν Κολοκοτρώνη καὶ ἄλλους, θὰ τοὺς ἀνταμώσουμε στὸν Παράδεισο γιατί εἶναι δίκαιοι. Ἀγωνίστηκαν πρωτίστως γιὰ τὴν ἁγία Πίστη καὶ μετὰ γιὰ τὴν Πατρίδα μας.
-Τί νὰ κάνουμε γιὰ νὰ πᾶμε κι ἐμεῖς κοντά τους;
-Νὰ κάνετε ὅ,τι ἔκαναν κι αὐτοί. Νὰ ἀγωνίζεστε ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος, νὰ εἶστε φιλόθεοι, φιλοπάτριδες καὶ φιλάνθρωποι μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἀγάπης στὸν Θεό...

Πώς ήταν η Θεσσαλονίκη το 1821: Οι σφαγές των Ρωμιών στο Καπάνι και οι σιδεροδέσμιοι στον Πύργο του Αίματος


Μάρτιος 1821, Θεσσαλονίκη. Εντός των τειχών, στα φτωχικά χαμόσπιτα φτάνουν τα πρώτα μηνύματα της εξέγερσης. Ο Μοριάς πήρε τα όπλα και διώχνει τους Τούρκους με όχι και τόσο αναίμακτο τρόπο. Η είδηση για την επανάσταση στη Μολδοβλαχία με ηγήτορα τον Αλέξανδρο Υψηλάντη βρήκε πρόσφορο έδαφος στη νότια Ελλάδα και οι φουστανέλες ζώθηκαν τα άρματα.

Η Μακεδονία παγώνει, είναι κυκλωμένη από τους Οθωμανούς και βιώνει με σκληρό τρόπο την κατάκτηση. Στα κρυφά γίνονται κάποιες συζητήσεις, στα φανερά κανείς δεν σηκώνει κεφάλι.

Στα σπίτια των Θεσσαλονικέων τραγουδούν χαμηλόφωνα τον Θούριο του Ρήγα Βελεστινλή και έμπλεοι ενθουσιασμού και πατριωτικού φρονήματος οι ναυτικοί της Ιερισσού τον χορεύουν σε ρυθμό χασάπικου.

Πώς ο άνθρωπος που έχει διαβάσει βιβλίο ξεχωρίζει από εκείνον που δεν έχει διαβάσει;


Κάποτε γελούσα με έναν φίλο που χώριζε όλη την ανθρωπότητα σε αυτούς που είχαν διαβάσει τους Αδελφούς Καραμαζόφ και σε αυτούς που δεν το είχαν διαβάσει.

Αλλά με τα χρόνια άρχισα να αντιμετωπίζω αυτό το συμπέρασμα χωρίς ειρωνεία πια και συνειδητοποίησα ότι από μια άποψη είχε αναμφισβήτητα δίκιο, και όχι μόνο ως προς το τυπικό μέρος. Οι πρώτοι πραγματικά διαφέρουν από τους δεύτερους.

Ο Γιούρι Λότμαν επαναλάμβανε συχνά ότι ένα βιβλίο δεν περιορίζεται σε αυτό στο οποίο αναφέρεται. Αυτό σημαίνει ότι το νόημα της ανάγνωσης και ο σκοπός της ανάγνωσης έγκειται στο να γνωρίσουμε το έργο στο σύνολό του, διότι αν δεν ήταν έτσι, θα ήταν αρκετές όλες αυτές οι περιλήψεις που υπάρχουν άφθονες στο Διαδίκτυο. Αλλά εμείς, οι οπαδοί της ανάγνωσης, εκκινούμε από το γεγονός ότι ένα άτομο που έχει διαβάσει ένα βιβλίο διαφέρει όχι μόνο από κάποιον που δεν το έχει διαβάσει, αλλά και από τον εαυτό του, δηλαδή από τον εαυτό πριν από την ανάγνωση του βιβλίου.

«Ρατσιστής» και ο Shakespeare σύμφωνα με κρατικά χρηματοδοτούμενη επιστημονική έρευνα!


Γράφει ο Καλλιντέρης Νικόδημος

H «κουλτούρα της αφύπνισης» (woke culture) έχει εισβάλλει με θόρυβο στον ακαδημαϊκό χώρο σε πολλά Πανεπιστήμια της Ευρώπης! Η πραγματική, σοβαρή και προπάντων ακηδεμόνευτη επιστημονική έρευνα απειλείται πλέον από ένα βίαιο και ισοπεδωτικό κύμα «προοδευτισμού», το οποίο, στο βωμό της εξυπηρέτησης αλλόκοτων ιδεοληπτικών σκοπιμοτήτων, υποσκάπτει και γελοιοποιεί ιδίως τις ανθρωπιστικές επιστήμες…

Πρόσφατο παράδειγμα αυτού του δίχως όρια παραλογισμού, αποτελεί μια έρευνα του Πανεπιστημίου του Roehampton στο Λονδίνο, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια δυσανάλογη παρουσίαση στον χώρο του θεάτρου αλλά και στην ακαδημαϊκή βιβλιογραφία των κλασικών έργων του William Shakespeare που προωθούν, κατά την έρευνα, ένα αφήγημα «ρατσιστικό» κόντρα στην οφειλόμενη «συμπεριληπτικότητα» της τέχνης.

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2024

Σιατίστης Παύλος: "Η πατρίδα μας πληρώνει τις αμαρτίες μας"


«...Αυτό που χαρακτηρίζει το χριστιανό, είπε, είναι η αγάπη και η συγγνώμη. Δεν μπορείς να αγαπάς αν δεν συγχωρείς. Και δεν αγαπάς ούτε το Θεό ούτε τους ανθρώπους παρά το δικό σου θέλημα. Και η συγγνώμη βγαίνει χωρίς δυσκολία απ' την καρδιά που αγαπά το Θεό και επειδή αγαπά το Θεό αγαπά και τον αδελφό του.
Έτσι μπαίνουμε σε ένα στάδιο πνευματικού αγώνα και καλούμεθα να ετοιμάσουμε τον εαυτό μας, να τον συμμαζέψουμε. Και η Εκκλησία μας, μαζί με αυτά, μας καλεί να εξετάσουμε τον εαυτό μας και να προετοιμαστούμε.
Αγάπη - Συγγνώμη - Εξομολόγηση είναι τα βασικά δεδομένα αυτής της περιόδου. Χωρίς αυτά, όχι σαράντα, ογδόντα μέρες να νηστέψουμε μας είναι άχρηστες. Είναι πολύ σημαντικό, να το καταλάβουμε αυτό.

ΤΡΙΤΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ


ΚΑΝΕ ΤΡΟΦΗ ΣΟΥ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

«Κόρον ἁμαρτίας, ψυχή μου μίσησον τόν ὀλέθριον˙ τρύφησον τῷ κόρῳ τῆς νηστείας ἐμμελῶς˙ τάς σωτηριώδεις ἐντολάς βρῶμα ποίησον, ἀπόλαυσιν προξενούσας αἰωνίων ἀγαθῶν διά πίστεως» (Ωδή β΄ Τριωδίου).

(Μίσησε, ψυχή μου, την πλησμονή της αμαρτίας που σε καταστρέφει. Απόλαυσε όσο μπορείς, με διαρκή φροντίδα, τη νηστεία. Κάνε τροφή σου τις εντολές του Σωτήρα Χριστού, γιατί αυτές προξενούν την απόλαυση των αιώνιων αγαθών μέσω της πίστεως).

Η πρώτη παρατήρηση του αγίου Ιωσήφ του υμνογράφου επιβεβαιώνεται από κάθε άνθρωπο όπου γης: ο άνθρωπος αμαρτάνει κι η αμαρτία πλημμυρίζει την ύπαρξή του χωρίς να αφήνει κανένα κενό. Κι αυτό γιατί αμαρτία σημαίνει τον εγωισμό του ανθρώπου, χαρακτηριστικό του οποίου (εγωισμού) είναι να μην αφήνει χώρο για οτιδήποτε άλλο, πολύ περισσότερο για τη χάρη του Θεού – το ε γ ώ πάντοτε είναι απολύτως κατακτητικό και κυριαρχικό: εγώ και άλλος, εγώ και Θεός ή συνάνθρωπος δεν μπορούν να συνυπάρξουν˙ ο άλλος, όποιος κι αν είναι αυτός, ή θα πρέπει να εξαφανιστεί ή θα πρέπει να υποταχτεί! Γι’ αυτό και ο αμετανόητα εγωιστής άνθρωπος ή διαγράφει τον Θεό από τη ζωή του, συνεπώς και τον συνάνθρωπό του, ή επιζητεί να Τον υποτάξει, με την έννοια να Τον έχει προς… χρήση του, να του κάνει τα θελήματά του – θεός κατ’ αυτόν είναι ο ίδιος! Κι ακόμη τραγικότερο: η αμαρτία ως εγωισμός δεν έχει όριο κορεσμού. Ενώ πλημμυρίζει μέχρι… ασφυξίας τον αμαρτάνοντα, διαρκώς και επιζητεί την περαιτέρω επέκτασή της. Θυμάται κανείς το περιστατικό με τον αββά του Γεροντικού, που βλέποντας έναν ξυλοκόπο να κάνει δεμάτι τα ξύλα που έκοβε και να μην μπορεί λόγω του όγκου του να το σηκώσει, εκείνος πρόσθετε και άλλα ξύλα! Και στην απορία του αββά τι σημαίνει αυτό, ο Κύριος του απεκάλυψε: έτσι είναι οι άνθρωποι. Ενώ αμαρτάνουν και βαραίνουν τη συνείδησή τους, αντί να μετανοήσουν για να αποβάλουν το φορτίο τους, εκείνοι συνεχίζουν την πράξη της αμαρτίας. Το αποτέλεσμα βεβαίως είναι προφανές: ο άνθρωπος αμαρτάνοντας καταστρέφεται, οδηγείται στον όλεθρο.

Μαρία Καρυστιανοῦ: Μὲ τὴν Παναγιὰ καὶ τὴν κόρη της ἀπέναντι στὴν δικτατορία τῶν διεφθαρμένων!


«Δὲν μπορῶ νὰ θυμώσω μὲ τὸν θεό»

Συγκλονίζει γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ ἡ πονεμένη μάνα τῶν Τεμπῶν, Μαρία Καρυστιανοῦ, ἡ ὁποία προσπαθεῖ μὲ «νύχια καὶ μὲ δόντια» νὰ ἀποδείξει τοὺς ἐνόχους μπροστὰ στὴν ἔνοχη σιωπὴ τῆς κυβέρνησης καὶ τὴν ἀδιανόητη συγκάλυψη ποὺ ἐπιχειρεῖται.

Π. Νικόλαος Λουδοβίκος: Αυτοί που ετοιμάζουν αυτό το “τσαλάκωμα” που έρχεται, δεν έχουν υπολογίσει πόσο ισχυρές είναι κάποιες παραδόσεις

 

σχόλιο Γιώργος Θαλάσσης: Αντισυμβατικός, επαναστατικός, σχεδόν παρεξηγήσιμος, φιλόσοφος της Ρωμιοσύνης. Πατέρας Νικόλαος Λουδοβίκος σε μια τρομερή και ανεπανάληπτη ομιλία, για τον Ελληνισμό που έχει την δύναμη να μετασχηματίζει και να ελληνοποιεί τα πάντα

-Μας επιβάλανε εθνικό κράτος οι Δυτικοί μετά την απελευθέρωση γιατί φοβόντουσαν την ανάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2024

Τα παιδιά του 1821 στα παιδιά του 2024

Το πνεύμα του 1821 είναι το φρόνημα των παιδιών του. Παιδιών με γενναίο φρόνημα, που δεν κάθονταν φρόνιμα! Όπως τα παιδιά του Μεσολογγίου, οι περίφημοι Γελεκτσήδες. Τα έλεγαν έτσι, γιατί ήταν πάντα «στο γελέκι», δηλαδή, μόνο με το γιλέκο, για να είναι ετοιμοπόλεμα. Έκαναν πετροπόλεμο, έφερναν νερό, περνώντας, κρυφά τις νύχτες, μέσα από το τουρκικό στρατόπεδο, ρίχνονταν με μονόξυλα στη λιμνοθάλασσα ενάντια στα μικρά εχθρικά πλεούμενα και τα κυρίευαν ή τα βύθιζαν. Νύχτες βροχερές ή με αέρα, εισέδυαν στο εχθρικό στρατόπεδο και έσπερναν τον πανικό σκοτώνοντας Τούρκους και αρπάζοντας τρόφιμα, ρουχισμό και όπλα. Τα ονόματά τους έχουν διασωθεί από τον Ιωάννη-Ιάκωβο Μάγιερ, εκδότη των «Χρονικών». Ανάμεσά τους και δύο κορίτσια: Γιωργάκης Χ. Άρτης, Γιωργάκης Κ. Βαλτινός, Τάσος [Νταής] Βορίλας, Πέτρος Γαλιώτος ή Αγγούρας, Τασούλα Γυφτογιάννη, Χρυσάφω Χ. Καραγγελέ, Μανώλης Αντώνης, Μπάκας Γιώργος, Μπούλαλας Σπύρος, Παπαλουκάς γιος του Αντιστρατήγου Αναστασίου Παπαλουκά, Παντολέων Πλατύκας, Ζαφείρης Ν. Ράπεσης - Σφήκας, Μάνθος Τρικούπης.

Η Ρωσία πρόσθεσε τους ΛΟΑΤΚΙ+ στον κατάλογο με τις τρομοκρατικές οργανώσεις


Η Ρωσία πρόσθεσε τους ΛΟΑΤΚΙ+ στον κατάλογο με τις τρομοκρατικές οργανώσεις

Η Ρωσία ταξινόμησε το «κίνημα ΛΟΑΤΚΙ+» ως εξτρεμιστικό και τρομοκρατικό, όπως μετέδωσαν σήμερα κρατικά μέσα ενημέρωσης.

Η κίνηση συμβαδίζει με απόφαση του ρωσικού Ανώτατου Δικαστηρίου τον περασμένο Νοέμβριο που έκρινε ότι οι ακτιβιστές ΛΟΑΤΚΙ+ θα πρέπει να χαρακτηριστούν εξτρεμιστές, μια κίνηση που εκπρόσωποι ομοφυλόφιλων και διεμφυλικών φοβούνται ότι μπορεί να οδηγήσει σε συλλήψεις και διώξεις.

Ένα μικρό αφιέρωμα στους Ήρωες που χρωστούμε την Ελευθερία μας (βίντεο)

 

https://youtu.be/qDwS5pXhhfs

πηγή: https://koukfamily.blogspot.com/

«Λαός, ο οποίος λησμονεί την ιστορία του και δε φροντίζει να διδαχθεί από το παρελθόν, είναι σαν το δένδρο που αποκόπτεται από τις ρίζες του..»


Λαός, ο οποίος λησμονεί την ιστορία του και δε φροντίζει να διδαχθεί από το παρελθόν, είναι σαν το δένδρο που αποκόπτεται από τις ρίζες του, είναι λαός καταδικασμένος σε παρακμή και εξαφάνιση. Διδάσκαλος πολύτιμος είναι η Ιστορία.

Πόσα δεν έχει να διδαχθεί από την Ιστορία το κάθε έθνος! Η μελέτη του παρελθόντος είναι η προφητεία του μέλλοντος. Διότι και στην Ιστορία ισχύει από κάποια άποψη ο νόμος «τα ίδια αίτια οδηγούν σε ίδια αποτελέσματα».

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ ΚΑΙ ΕΟΡΔΑΙΑΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΊΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΕΘΝΙΚΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ», ΣΕΛ. 189, εκδοσ. 1970

*****

Την επίσημον αυτήν ημέρα [την 25η Μαρτίου), εδώ στο άκρον της Ελλάδος, όπου η καρδιά πάλει περισσότερο, σας ερωτώ· Τι άραγε συνετέλεσε ώστε να αλλοιωθεί ο θρησκευτικός και ηθικός χαρακτήρ των Ελλήνων;

25η Μαρτίου: Το «Ελευθερία ή Θάνατος» μας καταδιώκει ακόμα – Για μια Επανάσταση στα επίγεια και μια Ανάσταση στα επουράνια


Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης μας καλεί να φυλάξουμε τα ιερά «κάστρα» - Κάθε σβέρκος που δεν προσκυνάει τη δουλεία, είναι και μία επανάσταση

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

«Η επανάσταση δεν έγινε το ’21 μονάχα. Κάθε ώρα και στιγμή από τότε που πήρε ο Αγαρηνός την Πόλη, με κάθε σφαγή και αρπαγή και ατιμία που σήκωνε ο σβέρκος του σκλάβου, για να προσκυνήσει και δεν προσκύναγε, γίνονταν μια επανάσταση. Κι όλες αυτές οι επαναστάσεις γνωστών και αγνώστων ηρώων της πίστης και της πατρίδος έτρεξαν σαν τα ρυάκια στο μεγάλο ράμμα και έτσι έγινε το ’21 που ήθελε ο Θεός και μας έκανε λεύτερους».

Αυτά τα σπουδαία λόγια έγραφε προς τους νέους ένα από τα λιοντάρια της Επανάστασης, ο τιμημένος Στρατηγός Μακρυγιάννης. Μικρές επαναστάσεις και αδούλωτα φρονήματα, έφεραν τη μεγάλη επανάσταση του ’21. Ηρωικά πνεύματα που ύφαιναν τον αργαλειό της λευτεριάς μέσα σε τέσσερεις αιώνες σκλαβιάς.

Και αν θέλουμε να επεκτείνουμε τη σοφία του Στρατηγού στο μέλλον, θα πρέπει να πούμε ότι αυτές οι μικρές επαναστάσεις συνεχίζονται και μετά το ’21. Δύο αιώνες μετά, ακόμα τις έχουμε ανάγκη. Γιατί ο αγώνας για τη λευτεριά είναι υπόθεση ανοιχτή ως τις μέρες μας.

Για την 25η Μαρτίου: Τα δάκρυα της Ελευθερίας

 Σκέφτομαι... Δάσκαλος, εδώ στη Μακεδονία, δίπλα στο υπερφίαλο ξέφτι,
που καμώνεται πως είναι κράτος αλεξανδρινό,
πρέπει να σταλάξω στις καρδιές των μαθητών μου
κάτι από εκείνα τα δοξασμένα χρόνια


Του Δημητρίου Νατσιού, δασκάλου, ιδρυτικού προέδρου της ΝΙΚΗΣ

«Στὸν τόπο ποὺ κρεμοῦσαν οἱ καπεταναῖοι τ’ ἅρματα, κρεμοῦν οἱ γύφτοι τα νταούλια». Αυτή η παροιμία μου έρχεται στο νου, όταν γιορτάζουμε το «ἄφραστον θαῦμα» της Επανάστασης του ’21. Σκαλίζω στο χαρτί τα ονόματα των ηρώων που μας νεκρανάστησαν και ντρέπομαι για την σημερινή κατάντια μας.

Τότε ξεσηκώθηκε το Γένος, λέξη που μοσχοβολά, θυμίζει εκείνο τον νεκρώσιμο ψαλμό της Αυτοκρατορίας μας «σώπασε κυρὰ Δέσποινα καὶ μὴν πολυδακρύζεις/ πάλε μὲ χρόνια μὲ καιροὺς πάλε δικά μας θά ‘ναι», ψαλμός χαρμολύπης, με μιαν επωδό γεμάτη αναστάσιμη πίστη.

Έπεσε η Πόλις και έλαμψε το Γένος. «Πάντα τὰ ἔνδοξα ἡμῶν κατέπεσαν», θρηνολογεί ο χρονογράφος. Χάθηκαν τα ένδοξα, αλλά προβάλλει η «Πονεμένη Ρωμιοσύνη», το Γένος. Στον τόπο του θνητού Αυτοκράτορα, ανακηρύσσει ευθύς νέο Αυτοκράτορα, αθάνατο: Τον μαρμαρωμένο Βασιλιά. Και για θρόνο του υψώνει έναν τάφο. Και πού τοποθετεί αυτόν τον ταφόθρονο; Στην βεβηλωμένη της Ορθοδοξίας Ακρόπολη, κάτω από τους θόλους της Αγιά – Σοφιάς. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ο Κυρηναίος του Γένους, σηκώνει τον σταυρό της αιχμαλωσίας. Γι’ αυτό την σημαία του Εικοσιένα κρατά ένας δεσπότης και κάτω απ’ τα «ματωμένα ράσα» γονατισμένοι οι ξακουστοί πολέμαρχοι…

Τι να γράψω για το Εικοσιένα; απορώ και εξίσταμαι. Θυμάμαι εκείνον τον σπαρακτικότατο ψαλμό του Σολωμού, την «Γυναίκα της Ζάκυθος». «Καὶ ἐσυνέβηκε αὐτὲς τὶς ἡμέρες ὅπου οἱ Τοῦρκοι ἐπολιορκοῦσαν τὸ Μεσολόγγι…». Και τα επόμενα λόγια του ποιητή του Γένους, ένα – ένα αραδιασμένα, είναι σαν τις ψηφίδες, που συνταίριαζαν οι μεγάλοι μάστοροι του Βυζαντίου, για να ιστορήσουν το Πάθος: «Καὶ οἱ πλέον πάμφτωχοι ἐβγάνανε τ’ ὀβολάκι τους καὶ τὸ δίνανε καὶ κάνανε τὸ σταυρό τους κοιτάζοντας κατὰ τὸ Μεσολόγγι καὶ κλαίοντας».

Κυριακή 24 Μαρτίου 2024

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: Στὸν εὐαγγελισμὸ τῆς πανυπέραγνης Δέσποινάς μας Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Φορητή εικόνα του 18ου αιώνα στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας στον Καλοπαναγιώτη
O ψαλμωδὸς προφήτης, ἀπαριθμώντας τὰ εἴδη τῆς δημιουργίας καὶ καθορώντας τὴν ἀποτεθειμένη σʼ αὐτὰ σοφία τοῦ Θεοῦ, γεμάτος θαυμασμὸ ὁλόκληρος, ἐκεῖ ποὺ ἔγραφε ἀνεφώνησε· «πόσο μεγαλοπρεπῆ εἶναι τὰ ἔργα σου, Κύριε, ὅλα τὰ ἔπλασες μὲ σοφία!».

Σʼ ἐμένα τώρα, πού ἐπιχειρῶ νὰ ἐξαγγείλω κατὰ δύναμι τὴν σαρκικὴ ἐπιφάνεια τοῦ Λόγου πού ἔκτισε τὰ πάντα, ποιὸς λόγος θὰ μοῦ ἀρκέση γιὰ ἐξύμνησι; Ἐὰν πραγματικὰ τὰ ὄντα εἶναι γεμάτα θαῦμα καὶ τὸ ὅτι αὐτὰ προῆλθαν στὴν ὕπαρξι ἀπὸ μὴ ὄντα εἶναι θεῖο καὶ πολυύμνητο, πόσο θαυμασιώτερο καὶ θειότερο εἶναι καὶ πόσο ἀναγκαιότερο εἶναι νὰ ὑμνῆται ἀπὸ μᾶς τὸ νὰ γίνη κάποιο ἀπὸ τὰ ὄντα θεός, καὶ ὄχι ἁπλῶς θεός, ἀλλὰ ὁ ὄντως ὧν Θεός, καὶ μάλιστα ἡ φύσις μας ποὺ δὲν μπόρεσε ἢ δὲν θέλησε οὔτε τὸν χαρακτήρα κατὰ τὸν ὁποῖο ἔγινε νὰ φυλάξη καὶ γιʼ αὐτὸ δικαίως ἀπωθήθηκε στὰ κατώτατα μέρη τῆς γῆς; Διότι τόσο μεγάλο καὶ θεῖο, τόσο ἀπόρρητο καὶ ἀκατανόητο εἶναι τὸ ὅτι ἡ φύσις μας ἔγινε ὁμόθεος καὶ ὅτι δι’ αὐτῆς μᾶς χαρίσθηκε ἡ ἐπάνοδος στὸ καλύτερο ὥστε τοῦτο καὶ στοὺς ἁγίους ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ στοὺς προφῆτες, ἂν καὶ αὐτοὶ βλέπουν διὰ Πνεύματος, νὰ μένη στὴν πραγματικότητα ἀνεπίγνωστο, μυστήριο ποὺ εἶναι κρυμμένο ἀπὸ τὸν αἰώνα. Καὶ γιατί ἀναφέρω μόνο πρὶν πραγματοποιηθῆ; Διότι καὶ ὅταν ἔγινε, πάλι μένει μυστήριο, ὄχι βέβαια ὅτι ἔγινε ἀλλὰ πῶς ἔγινε· μυστήριο πιστευόμενο ἀλλὰ μὴ γινωσκόμενο, προσκυνούμενο, ἀλλὰ μὴ πολυπραγμονούμενο, προσκυνούμενο δὲ καὶ πιστευόμενο διὰ μόνου τοῦ Πνεύματος· «διότι κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ εἰπῆ Κύριον Ἰησοῦ, παρὰ στὸ ἅγιο Πνεῦμα», καὶ τὸ Πνεῦμα εἶναι αὐτὸ διὰ τοῦ ὁποίου προσκυνοῦμε καὶ διὰ τοῦ ὁποίου προσευχόμαστε, λέγει ὁ ἀπόστολος.

Η 25η Μαρτίου (από ένα παλιό ελληνικό αναγνωστικό, από αυτά που δεν έχουν καμία σχέση με τα σημερινά νεοταξικά σχολικά βιβλία)

Από μέρες ετοιμάζεται το σχολείο για την εθνική εορτή. Πολλά παιδιά εργάζονται και φτιάχνουν σημαίες. Άλλα ψαλιδίζουν το χαρτόνι και φτιάχνουν γράμματα για τις επιγραφές, άλλα φτιάχνουν στεφάνια. 

 Ή Τασία θά φτιάσει τό φωτοστέφανο για τήν Παναγία. Αυτόν θά τόν φορέσει ή Θυμιοπούλα. Αύτή θά παραστήσει τήν Παναγία. Είναι πιό φρόνιμο καί ταπεινό κορίτσι. Όλο το σχολείο την άγαπά. Παιδιά! ή γιορτή μας πρέπει νά πετύχει λέει ό δάσκαλος. Θά προσκαλέσουμε καί κόσμο. Νά προσέξουμε νά μήν παραλείψουμε τίποτε. Νά μή ντροπιαστούμε. 

 Προτού όμως μοιράσει τίς δουλειές, έξήγησε: Στίς 25 Μαρτίου γιορτάζουμε διπλή γιορ­τή. Ή μιά είναι ό Εύαγγελισμός τής Θεοτόκου. Είναι ή μέρα πού κατέβηκε ό άγγελος στήν Παρθένο Μαρία καί τής είπε: 

 «Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ό Κύριος μετά Σού…» 

Θ. Κολοκοτρώνης: «Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμιὰν ἀπ' ὅσες γίνονται εἰς τὴν Εὐρώπην»!


Ἀπομνημονεύματα Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ἂπαντα Τσερτσέτη, τόμ. Γ΄, 149-150

Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμιὰν ἀπ' ὅσες γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτο ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλο ἔθνος, ἦτο μὲ ἕνα λαόν, ὅπου ποτὲ δὲν ἠθέλησε νὰ ἀναγνωριστεῖ ὡς τοιοῦτος, οὔτε νὰ ὁρκισθεῖ, παρὰ μόνο ὅ,τι ἔκαμνε ἡ βία. Οὔτε ὁ Σουλτάνος ἠθέλησε ποτὲ νὰ θεωρήσει τὸν ἑλληνικὸν λαὸν ὡς λαόν, ἀλλ' ὡς σκλάβους. Μία φοράν, ὅταν ἐπήραμε τὸ Ναύπλιο, ἦλθεν ὁ Ἂμιλτον νὰ μὲ ἰδεῖ. Μοῦ εἶπε ὅτι: «Πρέπει οἱ Ἕλληνες νὰ ζητήσουν συμβιβασμό, καὶ ἡ Ἀγγλία νὰ μεσιτεύσει». Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκα, ὅτι: «Αὐτὸ δὲν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἢ θάνατος. Ἐμεῖς, καπιτᾶν Ἂμιλτον, ποτὲ συμβιβασμὸ δὲν ἐκάμαμε μὲ τοὺς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους σκλάβωσε... μὲ τὸ σπαθὶ καὶ ἄλλοι, καθὼς ἠμεῖς, ἐζούσαμε ἐλεύθεροι ἀπὸ γενεὰ εἰς γενεά. Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε, ἡ φρουρὰ του εἶχε παντοτινὸ πόλεμο μὲ τοὺς Τούρκους καὶ δύο φρούρια ἦτον πάντοτε ἀνυπότακτα». Μὲ εἶπε: «Ποία εἶναι ἡ βασιλικὴ φρουρά του, ποία εἶναι τὰ φρούρια;» - «Ἡ φρουρὰ τοῦ βασιλέως μας εἶναι εἶναι οἱ λεγόμενοι Κλέφται, τὰ φρούρια ἡ Μάνη καὶ τὸ Σούλι καὶ τὰ βουνά». Ἔτσι δὲν μὲ ὁμίλησε πλέον.

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 έχει μια πνοή αγιασμένη, κι η ιστορία της είναι σαν συναξάρι


Φώτης Κόντογλου

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 έχει μια πνοή αγιασμένη, κι η ιστορία της είνε σαν συναξάρι. Η Ελλάδα μπορεί να παρασταθεί σαν τη μητέρα των Μακκαβαίων που είδε να βασανίζονται και να σφάζονται μπροστά της τα παιδιά της ένα-ένα.

Από τον καιρό που χάθηκε η Κωνσταντινούπολη, η πατρίδα μας μαυροφόρεσε σαν χαροκαμένη χήρα· οι άνδρες ήτανε σαν ασκητές, οι γυναίκες σαν καλογρηές, τα τραγούδια μας γεμάτα πόνο και ελπίδα, τη λεγόμενη «χαρμολύπη», σαν χερουβικά, σαν τροπάρια.

Μια αγιωσύνη τα τύλιγε όλα. Οι καρδιές ήτανε, με όλη την παληκαριά τους, συντετριμμένες και ταπεινωμένες. Γι’ αυτό κι η θρησκεία μας ήτανε αληθινή, επειδή η πίστη του Χριστού δεν ταιριάζει σε ανθρώπους απίκραντους και καλοπερασμένους, κατά τα λόγια του Χριστού που λέγει: «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε», και στενή και τεθλιμμένη η οδός».

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Ἑβρ. 2,11-18] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ



ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Ἑβρ. 2,11-18]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃ τε γὰρ ἁγιάζων(:Καθόσον ὑπάρχει στενὸς σύνδεσμος μεταξὺ τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς σωτηρίας καὶ ἐκείνων ποὺ σώζονται μέσῳ Αὐτοῦ· διότι καὶ ὁ Ἰησοῦς ποὺ μᾶς ἁγιάζει καὶ μᾶς σώζει)», λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες. δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (:καὶ ἐμεῖς ποὺ ἁγιαζόμαστε καὶ σωζόμαστε, ὅλοι καταγόμαστε ἀπὸ ἕναν Πατέρα. Γι᾿ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν αἰτία καὶ ὁ Χριστὸς δὲν ντρέπεται νὰ ὀνομάζει αὐτούς, ποὺ καλεῖ σὲ σωτηρία, ἀδελφούς Του)». Νὰ πάλι πῶς ἑνώνει τιμῶντας αὐτοὺς καὶ παρηγορῶντας καὶ κάνοντάς τους ἀδελφοὺς Τοῦ Χριστοῦ, σύμφωνα μὲ αὐτό, μέ τὸ ὅτι κατάγονται ὅλοι ἀπὸ τὸν ἴδιο Πατέρα. Στὴ συνέχεια πάλι βεβαιώνοντας αὐτὸ καὶ γιὰ νὰ δείξει, ὅτι ἐννοεῖ τὴν κατὰ σάρκα ἕνωση, πρόσθεσε τὸ «ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι (:Ἐκεῖνος ποὺ ἁγιάζει καὶ αὐτοὶ ποὺ ἁγιάζονται)». Βλέπεις πόση εἶναι ἡ διαφορά; Γιατί Ἐκεῖνος ἁγιάζει καὶ ἐμεῖς ἁγιαζόμαστε. Καὶ παραπάνω ὀνόμασε τὸν Ἰησοῦ Ἀρχηγὸ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Γιατί ἕνας εἶναι ὁ Θεός, ἀπὸ τὸν ὁποῖο προέρχονται τὰ πάντα.

Λόγος ἀπολογητικός πρός τούς διαβάλλοντας τόν Ἐσταυρωμένο στό Ἱερό Βῆμα


γράφει ὁ Ἰωάννης Λίτινας

«Σήμερα προσπαθοῦν νά γκρεμίσουν τήν πίστη, γι’ αὐτό ἀφαιροῦν σιγά-σιγά ἀπό καμμιά πέτρα, γιά νά σωριασθεῖ τό οἰκοδόμημα τῆς πίστεως. Ὅλοι ὅμως εὐθυνόμαστε γιά τό γκρέμισμα αὐτό· ὄχι μόνον αὐτοί πού ἀφαιροῦν τίς πέτρες καί τό γκρεμίζουν, ἄλλα καί ὅσοι βλέπουμε νά γκρεμίζεται καί δέν προσπαθοῦμε νά τό ὑποστυλώσουμε»[[i]], ἔλεγε ὁ ἅγιος Παΐσιος, διαβλέποντας στήν ἐποχή του τίς μεθοδείες τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως.

Σαράντα χρόνια μετά, «τό γκρέμισμα τῆς Πίστεως» ἔχει προχωρήσει πολύ καί συνεχίζεται ἀδιάκοπα. Ἄν ζοῦσε ὁ ἅγιος στις μέρες μας, πόσο περισσότερο θά ἔφριττε καί ἀντιδροῦσε βλέποντας τήν ὑπερψήφιση τοῦ σoδoμικοῦ νόμου ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἀναιμικῆς ἀντίδρασης τῆς ἡγεσίας τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ἀπό παλαιότερα∙ μέ τήν προσυνοδική προσπάθεια στό Σαμπεζύ γιά κατοχύρωση τῆς ὁμοφυλοφιλίας[[ii]] στά κείμενα τῆς μετέπειτα διεξαχθείσης ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, τήν φαναριώτικη δημιουργία νέου Οὐκρανικοῦ σχίσματος, τήν ἀπαγόρευση τῆς Θείας Λειτουργίας καί τῆς συμμετοχῆς τοῦ λαοῦ στήν λατρεία; Πόσο πολύ θά θλιβόταν ἡ ἁγία του καρδιά ἀπό τήν ἐπιβολή βλάσφημων «ὑγειονομικῶν μέτρων» στούς ἱ.ναούς (νεοβαρλααμισμός) ὑπό τίς ὁδηγίες τῆς ΔΙΣ καί τήν τέλεση Ἀνάστασης κατά τό Μ. Σάββατο; Πόση λύπη θά ἔνοιωθε ἀπό τήν αὔξηση τῶν συμπροσευχῶν μέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους, τίς καινοτομίες στήν Ἱ.Παράδοση, καί τήν ἔνοχη σιωπή σέ κάθε ἀντεθνικό καί ἀντίχριστο νόμο; Τέλος, πόση ὀδυνηρά ἔκπληξη θά δοκίμαζε ὅταν ὑπό τό βάρος τῶν θλίψεων κατέφευγε ὅπως ἄλλοτε νά 'βρει παρηγοριά στόν Ἐσταυρωμένο[[iii]] καί διαπίστωνε ὅτι ἀφαιρέθηκε, μάλιστα μέ ἐναντίον Του κατηγορίες;