Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2021

Η αξία πού έχει τό σώμα μας ως έμψυχος Ναός τού Αγίου Πνεύματος, π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου

 «Το σώμα ημών ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος εστίν».

Βαρυσήμαντος ο σημερινός λόγος του Αποστόλου Παύλου, χριστιανοί μου, σήμερα ημέρα Κυριακή του Ασώτου. Για πολλά χρόνια ασχοληθήκαμε με την παραβολή αυτή που αποδεικνύει ολόκληρο το μεγαλείον της άπειρης ευσπλαχνίας, της άπειρης αγαθότητος, μακροθυμίας και αγάπης του Θεού Πατρός προς το πεσμένο πλάσμα Του που επιστρέφει κοντά Του μετανοημένο.
Κάποτε μας απασχόλησε και η σκληρή στάσις του πρεσβυτέρου υιού, που τυπικά ήταν πλησίον του Πατρός του. Η καρδιά του όμως ήταν γεμάτη από σκληρότητα, ασπλαχνία και υποκρισία. Εκείνο που ιδιαιτέρως τονίζαμε όλα αυτά τα χρόνια, ήταν αφενός μεν το αποτέλεσμα της αληθινής μετανοίας, και αφετέρου ο ωκεανός της αγάπης και της συγχωρητικότητος του Αγίου Θεού, που στη μετάνοια του πλάσματός Του, τον δικαιώνει, τον αναγεννά, του αποκαθιστά την υιοθεσία και τον κάμνει και πάλι μέτοχον και κληρονόμον της Βασιλείας των Ουρανών.
Δόξα στη μακροθυμία Σου Κύριε!
Εμείς όμως θα ασχοληθούμε σήμερα με λίγα λόγια με το σώμα του ανθρώπου, ως ναόν του Αγίου Πνεύματος, σώμα που το παρέδωσε ο Άσωτος Υιός και κάθε άσωτος στην αμαρτία και στην πορνεία.

Χριστιανοί μου, κάθε άνθρωπος που γεννιέται σύμφωνα με την αποκάλυψη που μας έκαμε ο ίδιος ο Θεός, και που είναι η μόνη αλήθεια, είναι διπλός στη φύση. Υλικός και πνευματικός. Από ύλη ως προς το σώμα και από πνεύμα ως προς την ψυχή. Είναι δηλαδή ψυχοσωματικός. Έτσι από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας του, φέρει μέσα του και την πνοήν του Θεού, διότι λέγει η Γραφή, στο δεύτερο κεφάλαιο της Γενέσεως, «και ενεφήσησεν ο Θεός πνοήν ζωής και εγένετο ο άνθρωπος εις πνοήν ζώσα». Και όχι μόνον αυτό, αλλά μας εβεβαίωσε επιπλέον ότι μας έπλασε και κατ’ εικόνα Του και καθ’ ομοίωσίν Του, δηλαδή κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού.
Και επειδή το κατ’ εικόνα αναφέρεται στο νοερό μέρος της ψυχής του ανθρώπου, άρα το σώμα είναι και ναός του Αγίου εν Τριάδι Θεού.
Αυτό ο άνθρωπος δεν μπορεί να το κατανοήσει πριν από το Άγιον Βάπτισμα απλά και μόνον διαθέτει μέσα του μία έμφυτον κλίση προς τον Θεόν και γενικά προς την άλφα ή την βήτα θρησκεία, η οποία όμως δεν τον σώζει. Μέσα όμως από το Άγιον Βάπτισμα – διότι ο πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται – ο άνθρωπος ονομάζεται χριστιανός και ενδύεται τον Θεάνθρωπον Χριστόν. Μας το βεβαιώνει η Γραφή λέγοντας με το στόμα του Αποστόλου Παύλου «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε». Να το πούμε σε πρώτο πρόσωπο, πληθυντικό. «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθημεν, Χριστόν ενεδύθημεν». Αυτό σημαίνει ότι καθιστάμεθα έμψυχος ναός του Θεού. Και επειδή είμεθα ψυχοσωματικοί, άρα και το σώμα μας γίνεται με τη σειρά του και αυτό, ναός του Θεού. Ή καλύτερα όπως το τόνισε το σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα με το οποίο και μεις αρχίσαμε, «ναός του εν ημίν Αγίου Πνεύματος εστίν το σώμα ημών».
Όπως γνωρίζουμε η πίστις μας είναι και ανήκει στον ένα Θεόν. Είναι πίστις μας Τριαδική. Στον Πατέρα, στον Υιόν και στο Άγιον Πνεύμα. Ένας Θεός που διακρίνεται σε τρία πρόσωπα – υποστάσεις, γι’ αυτό και αποκαλούμε τον έναν Θεόν τρισυπόστατον.
Αυτός λοιπόν ο άπειρος Θεός, που δεν Τον χωράει όχι μόνον ο νους μας, αλλά και ολόκληρο το Σύμπαν, έρχεται και κατοικεί μέσα μας. Έτσι όλος ο χριστιανός γίνεται κατοικητήριον του ενός Τριαδικού Θεού. Δηλαδή γίνεται έμψυχος ναός και του Θεού Πατρός, και του Υιού Θεού Λόγου και Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, και του Αγίου Πνεύματος.
Και θα τολμούσα να πω, και μάλιστα να το φωνάξω δυνατά, ότι κάθε φορά που κοινωνούμε των Αχράντων Μυστηρίων, όπως σήμερα, του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, αποκτάμε ασυγκρίτως μεγαλυτέρα αξία από τον κάθε ιερόν ναόν, όταν αυτοί είναι άδειοι, όταν σ’ αυτούς δεν τελούνται Άγια Μυστήρια και όταν στερούνται του Αγίου Αρτοφορίου. Αυτό το πράγμα, το φτωχό μας το αμαρτωλό μυαλό δεν μπορεί να το πιάσει. Δεν μπορεί να το καταλάβει. Δεν μπορεί να το συλλάβει.

Ἑρμηνεία στὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Ἀσώτου ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν''

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Λουκ. 15, 11-32


ΠΕΙΝΑ!

«... Ἐγὼ δὲ λιμῶ ἀπόλλυμαι!»

(Λουκ. 15, 17)


ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί, εἶνε Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου. Ἄσωτος ὀνομάζεται ὁ νεώτερος γυιὸς τοῦ πατέρα τῆς παραβολῆς. Ὁ νέος αὐτὸς ζοῦσε στὸ πατρικὸ σπίτι, γεμᾶτο ἀπʼ ὅλα τὰ ἀγαθά. Τίποτε δὲν τοῦ ἔλειπε. Ἀλλʼ ὁ νέος αὐτὸς δὲν ἐκτίμησε ὅπως ἔπρεπε τὰ ἀγαθὰ ποὺ ἀπολάμβανε κοντὰ στὸν πατέρα. Σκλαβιὰ τοῦ φαινόταν τὸ πατρικὸ σπίτι. Ἔνιωθε σὰν πουλὶ κλεισμένο σὲ κλουβί. Ἄνοιξε λοιπὸν μιὰ μέρα τὴν πόρτα τοῦ κλουβιοῦ καὶ πέταξε ἔξω. Ἀλλʼ ἔξω ὑπάρχουν τὰ γεράκια. Καὶ γεράκια εἶνε οἱ κακοί, οἱ φαῦλοι καὶ διεφθαρμένοι ἄνθρωποι, ποὺ περικυκλώνουν ἕναν ἄπειρο νέο καὶ τὸν κατασρε΄φουν ψυχικὰ καὶ σωματικά.

Ὁ πατέρας δὲν θέλησε νὰ κρατήση τὸ παιδί του μὲ τὴ βία. Τὸ ἄφησε νὰ φύγη. Ἔφυγε παίρνοντας μαζί του πλούσιο μερίδιο τῆς πατρικῆς περιουσίας. Πῆγε σὲ χώρα μακρινή. Ἔμπλεξε μὲ κακὲς παρέες. Διασκέδαζε μὲ διεφθαρμένες γυναῖκες. Ζοῦσε μὲ μιὰ λέξι ἀσώτως. Δὲν πέρασε καιρὸς καὶ τελείωσαν τὰ χρήματα κι ἄρχισε νὰ ὑποφέρη. Στὴ χώρα ποὺ βρισκόταν ἔπεσε πεῖνα μεγάλη κι ὁ ἄσωτος γιὰ νὰ ζήση κατήντησε χιοροβοσκός. Κʼ ἦταν τόση ἡ πεῖνα του, ὥστε ἅρπαξε χαρούπια, ποὺ προωρίζονταν γιὰ τὰ γουρούνια, καὶ τά ʼτρωγε. Ἡ πεῖνα μαζὶ μʼ ὅλη τὴν ἀθλιότητά του τὸν ἔκανε νὰ θυμηθῆ τὸ πατρικὸ σπίτι, νὰ μετανοήση καὶ νὰ ἐπιστρέψη.

* * *

Ἡ πεῖνα! Εἶνε κακό, ποὺ πλήττει μεγάλο μέρος τῆς ἀνθρωπότητος.

Θέλει ὁ Θεὸς νὰ πεινᾶνε οἱ ἄνθρωποι; Ἀσφαλῶς ὄχι. Κανένας πατέρας δὲν θέλει τὸ παιδί του νὰ πεινάη καὶ νὰ δυστυχῆ. Κι ὁ Θεός, ποὺ εἶνε ὁ οὐράνιος Πατέρας, ποὺ ἀγαπᾶ τὰ πλάσματά του μὲ ἄπειρη ἀγάπη, προνόησε ὥστε ὁ ἄνθρωπος νὰ μὴ στερῆται. Δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο. Δὲν ὤρισε γιὰ κατοικία του ἕναν ἀπὸ τοὺς πλανῆτες ποὺ εἶνε κατάξεροι. Τὸν ἔβαλε στὸν πλανήτη αὐτό, ποὺ ἐν συγκρίσει μὲ τοὺς ἄλλους πλανῆτες εἶνε παράδεισος. Καὶ τί δὲν ἔχει ἡ κατοικία αὐτὴ τοῦ ἀνθρώπου! Μοναδικὸς πλανήτης ἡ γῆ, πλούσιος σὲ ἀγαθά. Ἡ γῆ, ποὺ κατοικοῦμε, ἄν ἤθελε ὁ ἄνθρωπος νὰ τὴν καλλιεργήση ὅπως πρέπει καὶ νὰ μοιράση τὰ ἀγαθὰ μὲ ἰσότητα καὶ δικαιοσύνη, θὰ μποροῦσε νὰ συντηρήση διπλάσιο καὶ τριπλάσιο πληθυσμὸ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ ἔχει σήμερα.

Ὁ Θεὸς εἶπε˙ «Ἐὰν μὲ ἀκούσετε, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς θὰ φᾶτε...» (Ἠσ. 1, 19). Μὰ δυστυχῶς ἡ ἀνθρωπότητα σὰν σύνολο δὲν ἄκουσε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, ποὺ συνιστᾶ νὰ ζοῦν οἱ ἄνθρωποι μὲ ἀγάπη καὶ δικαιοσύνη, νὰ ζοὺν σὰν ἀδελφοὶ καὶ νὰ μοιράζωνται τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς. Ἐνῶ ἡ γῆ ἀνήκει σʼ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα καὶ ὁ καθένας θά ʼπρεπε νʼ ἀπολαμβάνη τὸ μερίδιό του, οἱ ἄνθρωποι ἔγιναν πλεονέκτες καὶ φιλάργυροι καὶ κατώρθωσαν νὰ ἐκτοπίσουν τοὺς πολλούς, νὰ καρπώνωνται αὐτοὶ τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν ἀγαθῶν, νὰ τρῶνε αὐτοὶ μὲ ἑκατὸ στόματα, ἐνῶ οἱ ἄλλοι δὲν ἔχουν τὸν ἐπιούσιο ἄρτο. Ἡ ἄνιση κατανομὴ τοῦ πλούτου τῆς γῆς εἶνε μιὰ ἀπʼ τὶς κυριώτερες αιτίες τῆς πείνας.

Ἀλλὰ κι ἄλλη αἰτία τῆς πείνας ὑπάρχει. Εἶνε ἡ τάσις γιὰ περιττὰ πράγματα. Ἡ ζωὴ τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων θυμίζει τὴ ζωὴ τοῦ ἀσώτου τῆς παραβολῆς. Ἡ σπατάλη, ἡ ἄσκοπη διασπάθισις τοῦ χρήματος, δημιούργησε τὴ λεγόμενη καταναλωτικὴ κοινωνία. Ὄχι πιὰ λιτότητα καὶ ἁπλότητα δὲν ὑπάρχει, ἀλλʼ ἀντίθετα, ὑπάρχει πολυτέλεια, ποὺ προκαλεῖ τὸν πληθωρισμό, τὴ στέρησι, τὴν πεῖνα. Ἄς ἀναφέρουμε ἕνα παράδειγμα. Ὁ Θεὸς ἔκλεισε στὰ σπλάχνα τῆς γῆς ποτάμια καὶ λίμνες ἀπὸ πετρέλαιο. Τὸ πετρέλαιο, ὅπως λένε οἱ εἰδικοί, ἄν δὲν γινόταν σπατάλη, θὰ ἔφτανε γιὰ πολλοὺς αἰῶνες, ἐνῶ τώρα λένε πὼς ἡ πηγὲς τοῦ πετρελαίου σύντομα θὰ στερέψουν. Σὲ λίγα χρόνια μπορεῖ νὰ μὴν ὑπάρχη πετρέλαιο. Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὰ ἄλλα ἀγαθὰ ποὺ ἔδωσε ὁ πανάγαθος Θεός.

Ἑρμηνεία στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Ἀσώτου ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ''

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Α΄ Κορ. 6, 12-20


Ἕνας ὡραῖος ναὸς

«Ἤ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς

τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ

ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν;»

(Α΄ Κορ. 6, 19)


Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ θρησκεία δὲν εἶνε ἐφεύρεσι τῶν παπάδων γιὰ ἐκμετάλλευσι, ὅπως λένε οἱ ἄπιστοι καὶ ἄθεοι. Ὄχι. Ἡ θρησκεία εἶνε τὸ πιὸ εὐγενικὸ αἴσθημα. Ἡ θρησκεία εἶνε κάτι φυτεμένο μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου. Κι ὅ,τι εἶνε φυτεμένο μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ '[ανθρώπου, δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸ ξερριζώσῃ. Ναὶ! Τὸ αἴσθημα τῆς θρησκείας εἶνε ἔμφυτο, ὅπως εἶνε καὶ τὸ αἴσθημα ποὺ αἰσθάνεται ἡ μάνα γιὰ τὸ παιδί. Χίλιες διαταγὲς νὰ βγοῦνε νὰ μὴν ἀγαπάῃ τὸ παιδί της, δὲν θὰ κάνουν τίποτα. Ἡ μάνα θʼ ἀγαπᾶ τὸ παιδί της. Κι ἄν ἀκόμα τὴ σφάξουν, ἡ τελευταία της λέξι θὰ εἶνε «Παιδί μου, σʼ ἀγαπῶ!». Ἔτσι εἶνε καὶ ἡ θρησκεία. Αἴσθημα ἔμφυτο, βαθειὰ ῥιζωμένο στὸν ἄνθρωπο. Ποιός μπορεῖ νὰ τὸ ξερριζώσῃ;

* * *

Ἀπὸ τὴν ἡμέρα, ποὺ παρουσιάστηκε ὁ ἄνθρωπος στὸν κόσμο, παρουσιάστηκε καὶ ἡ θρησκεία. Μὅπου σκάψουν οἱ ἀρχαιολόγοι, βρίσκουν σημάδια θρησκείας. Βρίσκουν ἐρείπια ναῶν, μαρμάρινες πλάκες μὲ ἐπιγραφὲς ποὺ μιλοῦν γιὰ θρησκευτικὲς τελετὲς καὶ θυσίες. Βρίσκουν ἀγάλματγα καὶ εἴδωλα, ποὺ οἱ ἀρχαῖοι προσκυνοῦσαν γιὰ θεούς. Ὅπως λέει ἕνας ἀρχαῖος ἱστορικὸς καὶ φιλόσοφος, ὅπου καὶ νὰ πᾷς, θὰ συναντήσῃς τὴ θρησκεία ὡς τὴν πρώτη ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου. Μπορεῖ, λέει, νὰ βρῇς μιὰ πόλι ποὺ νὰ μὴν ἔχῃ σχολεῖα καὶ γυμναστήρια καὶ ἄλλα κτήρια, ἀλλὰ δὲν θὰ βρῇς πόλι ποὺ νὰ μὴν ἔχῃ ναὸ καὶ οἱ ἄνθρωποι νὰ μὴ θρησκεύουν. Παντοῦ ἡ θρησκεία. Παντοὺ βωμοὶ καὶ θυσιαστήρια. Παντοῦ ναοί. Οἱ Ἑβραῖοι π.χ., ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀρχαίους λαοὺς τοῦ κόσμου, ὅταν βρίσκονταν στὴν ἔρημο καὶ συνεχῶς βάδιζαν γιὰ νὰ πᾶνε στὴν πατρίδα τους, εἶχαν κάνει ἕνα κινητὸ ναό, σὰν τὰ σημερινὰ λυόμενα σπίτια, καὶ στὸν κινητὸ αὐτὸ ναὸ οἱ ἱερεῖς προσεύχονταν καὶ πρόσφεραν τὶς θυσίες στὸ Θεό. Ὕστερα, ὅταν ἔφτασαν στὴν Παλαιστίνη, κʼ ἐγκαταστάθηκαν ἐκεῖ, ὁ βασιλιάς τους Σολομῶν ἔχτισε τὸν περίφημο ναὸ τοῦ Σολομῶντος. Αὐτὸς ὁ ναὸς εἶχε γίνει προσκύνημα. Στὸ ναὸ αὐτὸ ἔρχονταν ἀπʼ ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου οἱ Ἑβραῖοι, γιὰ νὰ γιορτάσουν τὴ μεγάλη γιορτὴ τοῦ Πάσχα. Σήμερα πιὰ ὁ ναὸς αὐτὸς δὲν ὑπάρχει. Σώζονται μόνο κάτι ἐρείπια ἀπὸ τὸ νεώτερο ναό. Σʼ αὐτὰ τὰ ἐρείπια, ποὺ θυμίζουν τὴ παλιὰ δόξα, κάθε Σάββατο πᾶνε οἱ Ἑβραῖοι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, προσεύχονται καὶ κλαῖνε γιὰ τὴν καταστροφή του καὶ παρακαλοῦν τὸ Θεὸ νὰ τοὺς βοηθήσῃ νὰ τὸν ξαναχτίσουν. Ἔτσι βγῆκε ἀληθινὴ ἡ νπροφητεία ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς γιὰ τὸ ναὸ αὐτό, ὅτι δηλαδὴ θὰ γκρεμιστῇ καὶ δὲν θὰ μείνῃ λίθος ἐπὶ λίθου (Λουκ. 21, 6).

28 Φεβρουαρίου: Η Παραβολή του Άσωτου Υιού - Το νόημα της Παραβολής



 

Η δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην πολύ διδακτική παραβολή του άσωτου υιού, την οποία αναφέρει στο Ευαγγέλιο του ο Λουκάς.
Στην παραβολή του Ασώτου ο Ιησούς διδάσκει την αξία της συγχώρησης και το μεγαλείο της μετάνοιας, που είναι δύο από τους ακρογωνιαίους λίθους στη διδασκαλία της Εκκλησίας.
Στη παραβολή του ασώτου ένας πατέρας αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα με τον δευτερότοκο γιο του..
Ο νεώτερος γιος έβρισκε πληκτική την ζωή κοντά στην οικογένεια του. Τον τραβούσε ο έξω κόσμος, γιατί πίστευε ότι ήταν ένας παράδεισος γλεντιού, απολαύσεων, και ελευθερίας.
Πίστευε, ότι μακριά από το πατρικό σπίτι, θα μπορούσε να ζήσει τη ζωή του χωρίς δεσμεύσεις και έλεγχο..


Playlist Καναλιού

Οι παραβολές του Ιησού: https://www.youtube.com/playlist?list... Θρησκευτικές Εορτές: https://www.youtube.com/playlist?list... Μεγάλη Εβδομάδα: https://www.youtube.com/playlist?list... Αποκάλυψη του Ιωάννη: https://www.youtube.com/playlist?list... Facebook: https://www.facebook.com/%CE%9F%CF%81...

Ζωντανά τώρα: Ομιλία του πρωτοπρεσβύτερου π. Στυλιανού Καρπαθίου θεολόγου - ψυχίατρου, διδάκτορα βιοηθικής Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: "Ο άνθρωπος ως ψυχοσωματική οντότητα μέσα στην εκκλησία".



 

Ιστολόγιο «ΠΕΡΙΒΛΕΠΤΟΣ» Ανοικτή Επιστολή

 

ΠΡΟΣ

τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη

Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας

κ.κ. Θεόκλητο

 

Φλώρινα, 26 Φεβρουαρίου 2021

 

Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

Ως μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας και τέκνα της επισκοπικής-ποιμαντικής Σας ευθύνης, απευθυνόμαστε σε Εσάς ως πλέον Αρμόδιο να μας καθοδηγήσετε και να μας αναπαύσετε την ανησυχία και την αγωνία μας. Όλο αυτό το διάστημα η  λεγόμενη πανδημία του «κορωναϊου» προκάλεσε την εμφάνιση της νέας δοξασίας, της μολύνσεως εντός των Ορθοδόξων Ιερών Ναών από το συγχρωτισμό, τη Θεία Κοινωνία, τον ασπασμό των χειρών των ιερέων, των ιερών Εικόνων, Ευαγγελίων και του τύπου του Τιμίου Σταυρού. Ακούσαμε διαφορετικές απόψεις από αρχιερείς, ιερείς  και θεολόγους· κάποιοι να υποστηρίζουν τη δοξασία της μολύνσεως κι’ άλλοι το αντίθετο. Πολλοί χριστιανοί σκανδαλίσθηκαν βλέποντας Επισκόπους και Κληρικούς με μάσκες, κάποιοι εκ των οποίων αρνούνται να μοιράσουν και το αντίδωρο ή το μοιράζουν τυλιγμένο…

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά…

Τις τελευταίες ώρες γίναμε δέκτες παραπόνων σχετικά με την τελευταία έκδοση του περιοδικού ΣΑΛΠΙΓΞ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, του οποίου το εξώφυλλο μας σκανδάλισε όλους, βλέποντας να προβάλλεται ένα σκίτσο του κ. Χαντζόπουλου, ενός γνωστού  εκκλησιομάχου,  εμφανίζοντας τον Άη Γιώργη με φίμωτρο και ένα εμβόλιο στο χέρι να "σκοτώνει" τον κορωνοϊό!  Γεγονός το οποίο δεν πέρασε απαρατήρητο και σχολιάζεται στα περισσότερα χριστιανικά ιστολόγια με βαρείς χαρακτηρισμούς.

Σεβασμιώτατε,

«Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε» διαβάζουμε στον Απόστολο Παύλο.

 Για το λόγο αυτό απευθυνόμαστε σ’ Εσάς τον Επίσκοπό μας, και Σας παρακαλούμε να λάβετε άμεσα δημόσια θέση, ώστε να διασφαλισθεί η Ορθόδοξη Πίστη στον χριστεπώνυμο λαό, από αλλότριες φωνές.

Επι τη ευκαιρία της ονομαστικής σας εορτής ευχόμαστε για την μακροημέρευσή σας και ο Κύριος  να σας χαρίσει βίο ειρηνικό, ακέραιο, αξιοσέβαστο, υγιή, πολύχρονο και να διδάσκετε ορθά το λόγο της αλήθειάς Του.

Εν αναμονή της διδακτικής Σας επεμβάσεως,

με τον προσήκοντα σεβασμό

και την υική αγάπη


Τα Μέλη της «Περιβλέπτου»

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2021

Στ. Σπανουδάκης: Γιατί βρε παιδιά τοξεύετε τον ουρανό; Συνέντευξη στην κ. Αγγελική Κώττη


Αναδημοσίευση από https://www.liberal.gr/

Μελωδικός στις συνθέσεις του, μαχητικός στις απόψεις του, μοναχικός στη ζωή του. Ο ίδιος, προτιμά να είναι απομονωμένος- αν εξαιρέσει κανείς τον φύλακα- άγγελό του, τη σύζυγό του και τα πανέμορφα ζώα συντροφιάς, ενδεχομένως και κάποιους πολύ κοντινούς ανθρώπους- καθώς δεν σταματά να συνθέτει. Ακόμα και μέσα στην καραντίνα, όταν πολλοί γκρινιάζουν, ο Σταμάτης Σπανουδάκης έγραψε ένα καινούργιο έργο, αφιερωμένο στην Ελλάδα, που ελπίζει να παρουσιάσει το επόμενο καλοκαίρι, εφόσον όλα έχουν πάει καλά με την πανδημία.

«Μα δεν βλέπουν ότι ‘Τα μάτια Της δακρύσαν’;» αναρωτιέται για όσους αντέδρασαν στην προβολή της εικόνας με την Παναγία στη Βουλή. Και μιλώντας στο liberal.gr σημειώνει πως υπάρχει πόλωση ως προς τους όρους πατρίδα και θρησκεία, πως τα «παιδιά» τοξεύουν τον ουρανό, ενώ τους προειδοποιεί: «Δεν θα κουνήσει από κει που είναι και τα βελάκια σας θα επιστρέψουν σε σας».

Πιστεύει στον έρωτα και στην αγάπη, που, μέσω της θρησκείας, κινούν τα πάντα. Το νέο του έργο το είχε ανακοινώσει, όταν έμαθε για τις "μη γιορτές", όπως τι χαρακτηρίζει για το 1821 και ποιοι τις ανέλαβαν. Τότε είπε ότι θα έγραφε το δικό του 1821, για να τιμήσει και αποτίσει φόρο τιμής, «στους ήρωες, τους αγωνιστές και την μαρτυρική εκκλησία, που τόσο ουσιαστικό ρόλο έπαιξε». Υπό αυτό το πρίσμα θα έβλεπε και τον εορτασμό της επετείου: να ψάξουμε την ψυχή της Ελλάδας.

Συνέντευξη στην Αγγελική Κώττη

-Ανήμερα της Αγίας Αικατερίνης, στη Βουλή προβλήθηκε ένα σποτ διάρκειας 6 λεπτών, στο οποίο μάλιστα αναφερόταν εκ παραδρομής, ότι ακουγόταν μουσική δική σας. Σε αυτό το σποτ, η εικόνα της Παναγίας προξένησε διαμαρτυρίες. Μέχρι και για κιτς μίλησαν. Επειδή είστε θρησκευόμενος, θα θέλατε να σχολιάσετε τις αντιδράσεις;

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2021

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ, αποσπάσματα ομιλιών του γέροντα Αυγουστίνου Καντιώτη








Αποσπάσματα ομιλιών του γέροντα Αυγουστίνου Καντιώτη. Μια παραγωγή της Ιεράς Μονής Αγίου Αυγουστίνου Φλωρίνης.

Εγω πατήρ, εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος…


 

Του Τελώνου και του Φαρισαίου...Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος Ψυχολόγος M.Sc.

                                         


Από τη μία ένας νομοταγής πολίτης. Ένας άνθρωπος με πρόσωπο. Τίμιος. Ηθικός. Δεν έκλεψε. Δεν αδίκησε. Δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Ήταν εγκρατής. Νήστευε. Έκανε ελεημοσύνες. Βοηθούσε κόσμο…

Και από την άλλη. Ένα ρεμάλι και μισό. Δεν ξέρω τι έκανε. Σημασία έχει, ότι ούτε τα μάτια του δεν μπορούσε να σηκώσει. Ποιος ξέρει τι τον βάραινε…
Και όμως. Από τους δύο, μόνο η προσευχή του ρεμαλιού έπιασε τόπο. Μόνο ο δεύτερος γύρισε σπίτι του, από τον Θεό συγχωρεμένος.
Ξέρεις γιατί;
Γιατί ο πρώτος περηφανεύθηκε. Γιατί δικαίωσε ο ίδιος τον εαυτό του. Θέλησε θεός να γίνει, στη θέση του Θεού. Γιατί κατέκρινε. Γιατί έριξε άσπλαχνο, στον αδερφό του βλέμμα.
Ενώ ο άλλος. Είδε τα χάλια του. Και αφέθηκε. Έγινε λιώμα. Χαλί. ‘’Πάρε με Θεέ και κάνε με το χάλι μου ό,τι Εσύ νομίζεις…’’.
Ξέρεις τι με τρομάζει;
Ότι με τον πρώτο έχω πιο πολλά κοινά... Αυτό.
Εσύ αδερφέ μου;
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

Πνευματικὰ Μηνύματα 2021,π. Συμεὼν Κραγιοπούλου (†)


 

"Οι ήρωες του 1821 ως διαχρονικά πρότυπα". Δ. Νατσιός - Ι. Καραγκιούλογλου ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ




 Ο συγγραφέας και μαχητικός δάσκαλος κ. Δημήτρης Νατσιός και η Νομικός - Επιστήμων Οικονομικής & Κοινωνικής Διοικήσεως κ. Ιωάννα Καραγκιούλογλου είναι οι επόμενοι ομιλητές της Σχολής Γονέων - Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης στο αφιέρωμα της για τα 200 χρόνια απο την Εθνική μας Παλιγγενεσία με θέμα " Οι ήρωες του 1821 ώς διαχρονικά πρότυπα"

Οι ομιλητές θα αναφερθούν στο Εἰκοσιένα ὡς Τρόπο βίου καθώς καὶ στὴν Ἔννοια τῆς Ἐλευθερίας ὡς πρότυπο Ἑλληνικό, δηλαδή αἰώνιο, Οἰκουμενικό. Θα εστιαστούν στην λαμπρή ημέρα της Απελευθέρωσης... «Αύτη η ημέρα ην εποίησεν ο Κύριος αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή…». Γιορτάζουμε τα δύο «χαίρε». Το πρώτο ακούγεται από τα χείλη του Αρχαγγέλου: «Χαίρε, κεχαριτωμένη. Ο Κύριος μετά σού· ευλογημένη συ εν γυναιξί». Το δεύτερο από το στόμα του εθνικού μας ποιητή: «Χαίρε, ω χαίρε, λευτεριά». Ο Παλαμάς, άλλο εθνικό ανάστημα, απέδωσε αριστοτεχνικά την λαμπρή ημέρα. Σ’ αυτούς τους τέσσερις στίχους να τους μάθουν απ’ έξω όλοι οι Έλληνες είναι κρυμμένη όλη η ιστορία μας ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι και ως Έλληνες:
«Σβήνουν δυο νύχτες, και δυο αυγές προβάλλουν στον αγέρα. Δυο λευτεριές που σμίγουνε μέσα στην ίδια μέρα. Δυο λευτεριές ματόβρεχτες, παιδιά μεγάλου κόπου,
η λευτεριά του Έλληνα κι η λευτεριά του ανθρώπου». Σπουδαία, πολύ σπουδαία λόγια. Δόξα τω Θεώ, έχουμε προίκα, τζιβαϊρικό κληροδότημα, ανεκτίμητο. Είμαστε ο μόνος λαός που αναπαυόμαστε σε χρυσάφι και τρώμε ξυλοκέρατα. Είναι όμως επιτακτική ανάγκη, αν θέλουμε να ζήσουμε ως ιστορικός λαός, οι ήρωές μας, να επιστρέψουν τουλάχιστον στην Παιδεία. Να διδαχτούν οι μαθητές μας την έννοια της θυσίας. Να σηκωθούμε όλοι λίγο ψηλότερα. Τα επίλοιπα στην εκδήλωση της 22ας Φεβρουαρίου στις 21:00 ακριβώς εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=lZmlv...

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2021

Πνευματικὰ Μηνύματα 2021,π. Συμεὼν Κραγιοπούλου (†)


 

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - "ΤΡΙΩΔΙΟΝ"



ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ
Κυριακή
ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ
Κυριακή
ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
Σάββατον Κυριακή
ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ
Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατον Κυριακή
Α' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατον Κυριακή
Β' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατον Κυριακή
Γ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατον Κυριακή
Δ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατον Κυριακή
Ε' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατον Κυριακή
ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ
Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατον Κυριακή
ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Μ.Δευτέρα Μ.Τρίτη Μ.Τετάρτη Μ.Πέμπτη Μ.Παρασκευή Μ.Σάββατον Μ.Σάββατον Πρωὶ Τά Ἐγκώμια

Επίσης ένας άλλος σύνδεσμος είναι και αυτός: https://papline.gr/

«Θέλω να δω το πρόσωπό Σου»Κυριακή 21/2/2021, 6 μ.μ.




 Μάριος Δομουχτσής, φιλόλογος - θεολόγος

Κυριακή 21/2/2021, 6 μ.μ.
Είμαστε πλασμένοι για να αναζητούμε τον Θεό, μήπως κατορθώσουμε να Τον ψηλαφήσουμε και να Τον βρούμε, αφού δεν βρίσκεται μακριά μας, αλλά είναι πολύ κοντά στον καθένα μας. Μέσα στο σκοτάδι του κόσμου απλώνουμε τα χέρια μας με αγωνία ν’ αγγίξουμε τον Θεό! Οι μικροί άνθρωποι της γης στην πορεία της ζωής μας κυνηγούμε τον Θεό. Κι ο Θεός είναι πολύ κοντά μας. Είναι παντού και γεμίζει τα πάντα, και εμείς ζούμε μέσα στην παρουσία του.

Συνέντευξη Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὸ Νεανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ Ραδιόφωνο «Steki on air», τοῦ Ἱδρύματος Νεότητας τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν (18.02.2021)