Τρίτη 17 Ιουνίου 2025

Γέροντας Γαβριήλ: "ΑΝ Η «ΕΚΚΛΗΣΙΑ» ΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΑΚΟΗ"

 

Το βίντεο αντλήθηκε απο το κανάλι ''Εστία Πατερικών Μελετών''



Ποτέ ο άνθρωπος δεν βρισκόταν μπροστά σε τέτοιους κινδύνους χωρίς να μπορεί καν να τους αντιληφθεί


Γράφει ὁ κ. Χαράλαμπος Μηνάογλου

Ἡ κατάχρηση-ὑπερχρήση τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης καὶ οἱ κίνδυνοι ποὺ αὐτὴ ἐγκυμονεῖ ὄχι μόνον γιὰ τὴν ἐλευθερία μας ἀλλὰ καὶ γιὰ αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξή μας δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ γίνουν ἀντιληπτοί, καθὼς ἔχουμε ἤδη ἐξαρτηθεῖ σὲ μεγάλο βαθμὸ ἀπὸ αὐτήν.

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2025

Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Πίωρ και του Οσίου Πατρός ημών Ιωσήφ του Αναχωρητού (17 Ιουνίου)


O Όσιος Πίωρ εν ειρήνη τελειούται

Ψυχήν Πίωρ πίειραν αρεταίς έχων,
Πίων απήλθε ψυχικού λίπους γέμων.


Σημείωση

1. Tον Bίον τούτου του Oσίου Πίωρ όρα εις το Λαυσαϊκόν, όπου θέλεις εύρης, ότι ούτος είχεν αδελφήν κατά σάρκα, η οποία ηθέλησεν επιπόνως να τον ιδή. Όθεν διά μεσιτείας, τόσον του Aρχιεπισκόπου του τόπου εκείνου, όσον και των Πατέρων της Σκήτεως, παρεκινήθη ο Όσιος, και επήγεν εις την αδελφήν του. Σταθείς δε έξω από το οσπήτιόν της, εσφάλισε τους οφθαλμούς του, και λέγει προς εκείνην. Eγώ είμαι ο αδελφός σου ο Πίωρ, λοιπόν ιδές με, όσον θέλεις. Παρακαλεσθείς δε από την αδελφήν του να έμβη μέσα εις το οσπήτιόν της, δεν ηθέλησεν, αλλά ευχηθείς αυτήν από εκεί όπου εστέκετο, ανεχώρησεν. Ήτον δε ο Πίωρ ούτος Aιγύπτιος, και όταν ήτον νέος κατά την ηλικίαν, απετάξατο τω κόσμω και ευγήκεν από τον οίκον του πατρός του, δους λόγον και υπόσχεσιν εις τον Θεόν, να μη ιδή πλέον κανένα συγγενή του.

Άγιος γέροντας Ιουστίνος Πίρβου (+ 16 Ιουνίου 2013): Ο αληθινός χριστιανός ψάχνει τη Βασιλεία των Ουρανών μέσα του και δεν φοβάται τίποτα σε αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο

 

Γέροντας Ιουστίνος Πίρβου
Τον καιρό των διωγμών οι χριστιανοί πρέπει να μαζευτούν γύρω από τους ιερείς τους. Εκεί που βρίσκετε ένα αντιμήνσιο και ένας ιερέας για να τελέσει την λειτουργία εκεί είναι και η εκκλησία. Έχουμε ως παράδειγμα τον διωγμό του περασμένου αιώνα όπου οι ιερείς πήγαιναν στα βουνά και στα χωριά με ένα αντιμήνσιο και τα λειτουργικά σκεύη στην πλάτη.

Η Λειτουργία και τα Μυστήρια θα δώσουν δύναμη στους χριστιανούς να αντιμετωπίσουν την πείνα και να προστατευτούν από παν κακό, ευρισκόμενοι υπό τη Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Έπειτα να λέει την Ευχή του Ιησού ή το Υπερμάχω. Στη φυλακή αυτές οι προσευχές μας έσωσαν και δεν υποχωρήσαμε μπροστά στο κόκκινο θηρίο.

Ο πραγματικός χριστιανός όμως δεν περιμένει τον πόλεμο ή τον διωγμό για να φροντίσει την ψυχή του. Τον αληθινό χριστιανό δεν τον ενδιαφέρει πότε θα αρχίσει ο πόλεμος ή ο διωγμός. Είναι πάντοτε έτοιμος να υποδεχθεί τον Ουράνιο Νυμφίο με το καντήλι της ψυχής αναμμένο.

Ο αληθινός χριστιανός δεν κοιτάει πότε θα έρθει ο πόλεμος ή δεν παραμονεύει να δει αν η βόμβα θα πέσει στο κεφάλι του, αλλά ψάχνει να δει πως θα θυσιαστεί για τον πλησίον του και για το Θεό. Ο αληθινός χριστιανός ψάχνει τη Βασιλεία των Ουρανών μέσα του και δεν φοβάται τίποτα σε αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο. Γι αυτόν η λύπη είναι χαρά και ο Σταυρός Ανάσταση.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2025

Οι αυτονομιστικές πονηριές των "πανηγυριών", πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα "Θεσαλονίκη"

Η εφημερίδα "Θεσσαλονίκη" στο φύλλο  της 14ης Ιουνίου με οκτάστηλο πρωτοσέλιδο προβάλλει το θέμα των αυτονομιστικών, δήθεν "πολυπολιτισμικών" πανηγυριών που συχνά οργανώνονται σε Φλώρινα και Πέλλα. 

Θυμίζουμε ότι το θέμα αναδείχθηκε πρόσφατα με πρωτοβουλία πολιτών της Φλώρινας και παρέμβαση του Κινήματος της ΝΙΚΗΣ, και έλαβε μεγάλες διαστάσεις. Με πρόσχημα την παράδοση και τον πολιτισμό κάποιες εκδηλώσεις λειτουργούν ως δούρειοι ίπποι της σκοπιανής αλυτρωτικής προπαγάνδας.

Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 15.Ιουν.25 [ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ (Ἑβ 11,33-12,2)]

 

  Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο *

“Δι’ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα”

Ἡ Κυριακὴ τῶν ἁγίων Πάντων εἶναι ἡ πρώτη κατὰ τὴν ὁποία ἀρχίζει ἡ ἀνάγνωσις ἀποστολικῶν περικοπῶν ἐπιλεγμένων ἀπὸ τὶς ἐπιστολές, πρῶτα ἀπὸ τὶς δεκατέσσερις τοῦ Παύλου καὶ μετὰ ἀπὸ τὶς ἑπτὰ Καθολικὲς, ἀφοῦ βεβαίως ἀκούσαμε στὴν περίοδο τοῦ Πεντηκοσταρίου περικοπὲς ἀπὸ τὸ βιβλίο Πράξεις Ἀποστόλων. Σημειώνεται ἀκόμα ὅτι, γιὰ μὲν τὶς καθημερινὲς ἡ ἐπιλογὴ γίνεται μὲ τὴ σειρὰ ποὺ ἔχουν καταχωρηθῆ οἱ ἐπιστολὲς στὸν Κανόνα τῆς Καινῆς Διαθήκης, γιὰ δὲ τὶς Κυριακὲς, ἡ ἐπιλογὴ γίνεται μὲ ἄλλον τρόπο καὶ ἄλλη σειρά.

Ομιλία αγίου Γρηγορίου του Παλαμά στην Κυριακή των Αγίων Πάντων

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά


Πραγματικά είναι θαυμαστός ο Θεός μέσα στους αγίους Του. Διότι, όταν κανείς θυμηθεί τους υπερφυείς αγώνες των μαρτύρων, πώς με ασθένεια σαρκός κατήσχυναν τον ισχυρό στην κακία, πώς μένουν αναίσθητοι στις οδύνες και στα τραύματα, καθώς αγωνίζονται με σώματα προς το πυρ, προς το ξίφος, προς ποικίλα και θανατηφόρα είδη βασάνων, αντιπαρατασσόμενοι με την καρτερία και, ενώ τέμνονται οι σάρκες, διαλύονται οι αρμοί και συντρίβονται τα οστά, όμως διαφυλάττουν την ομολογία της πίστεως στον Χριστό, σώα και αδιάσπαστη, ακεραία και ακράδαντη, που γι' αυτό τους χαρίστηκε και η αναντίρρητη σοφία του Πνεύματος και η δύναμη των θαυμάτων· όταν αναλογιστεί την υπομονή των οσίων, πώς υπέφεραν εθελουσίως σαν ασώματοι τις πολυήμερες ασιτίες, τις αγρυπνίες, τις άλλες ποικίλες κακώσεις του σώματος, αντιταχθέντες έως το τέλος προς τα πονηρά πάθη, προς τα ποικίλα είδη της αμαρτίας, προς τον εσωτερικό μας αόρατο πόλεμο, προς τις αρχές, προς τις εξουσίες, προς τα πνευματικά της πονηρίας, ενώ έλιωναν και αχρειώνονταν στον εξωτερικό άνθρωπο, αλλά ανανεώνονταν και θεώνονταν κατά τον εσωτερικό άνθρωπο από Εκείνον που χαρίστηκαν σε αυτούς τα χαρίσματα των ιαμάτων, τα ενεργήματα των δυνάμεων· όταν λάβει κανείς αυτά υπόψη του και επιπλέον εννοήσει ότι υπερβαίνουν τη φύση μας, θαυμάζει και δοξάζει τον Θεό που έδωσε σε αυτούς την τόση άφθονη χάρη και δύναμη· διότι, αν και είχαν αγαθή και καλλίστη την προαίρεση, χωρίς τη δύναμη του Θεού δεν θα κατόρθωναν να υπερβούν τη φύση και να κατανικήσουν τον ασώματο πολέμιο, αν και είναι σε σώμα.

KYΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ [:Ματθ.ι΄32-33,37-38,ιθ΄27-30] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ


KYΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ [:Ματθ.ι΄32-33,37-38,ιθ΄27-30]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

[Υπομνηματισμός των χωρίων της ευαγγελικής περικοπής

της Κυριακής των Αγίων Πάντων]

Αφού απάλλαξε τους μαθητές Του από τον φόβο και την αγωνία που συντάρασσαν την ψυχή τους επειδή προηγουμένως τους είχε ομιλήσει για τους επερχόμενους διωγμούς, τους ενισχύει ενθαρρύνοντάς τους και πάλι με τα ακόλουθα λόγια, εκβάλλοντας τον φόβο με τον φόβο, και όχι μόνο με τον φόβο, αλλά και με την ελπίδα για μεγάλα έπαθλα. Και τους απειλεί με πολλή την εξουσία, προτρέποντάς τους από κάθε άποψη στο να κηρύττουν με παρρησία την αλήθεια και τους λέγει τα εξής:

«Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς(:Μη λογαριάζετε λοιπόν τους διωγμούς και τους κινδύνους, αλλά να λογαριάζετε τις μεγάλες αμοιβές που σας περιμένουν. Καθένας που θα με ομολογήσει ως Σωτήρα του και Θεό του μπροστά στους ανθρώπους που καταδιώκουν την πίστη μου, θα τον ομολογήσω και εγώ ως δικό μου πιστό μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς. Εκείνος όμως που θα με αρνηθεί ως Θεάνθρωπο Σωτήρα μπροστά στους ανθρώπους, αυτόν θα τον αρνηθώ κι εγώ και δεν θα τον αναγνωρίσω ως δικό μου μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς)»[Μτθ.10,32-33].Δεν προτρέπει, λοιπόν, μόνο με τα αγαθά, αλλά και με τα αντίθετα και καταλήγει στα δυσάρεστα. Και πρόσεξε την ακρίβεια των λόγων Του. Δεν είπε «ἐμένα» αλλά «ἐν ἐμοὶ», για να δείξει ότι αυτός που ομολογεί δεν ομολογεί με τη δική του δύναμη, αλλά με τη βοήθεια της χάριτος από τον ουρανό. Για εκείνον που το αρνείται όμως δεν είπε «ἐν ἐμοὶ» αλλά «ἐμένα», διότι αυτός, επειδή στερήθηκε τη δωρεά, Τον αρνείται κατ’ αυτόν τον τρόπο. «Ναι, αλλά για ποιο λόγο κατηγορείται», θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος, «εάν αρνείται τον Χριστό, αφού προηγουμένως τον εγκατέλειψε η θεία χάρη;». Κατηγορείται διότι η εγκατάλειψη αυτή οφείλεται σε εκείνον που τον εγκατέλειψε ο Κύριος εξαιτίας των πονηρών του έργων.

Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων: Γιατί και πώς νηστεύουμε


Μία ακόμη περίοδος νηστείας είναι η λεγόμενη νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Ονομάζεται έτσι διότι προηγείται των δύο αποστολικών εορτών: της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου (29 Ιουνίου) και της “Συνάξεως των Αγίων Αποστόλων” (30 Ιουνίου).

Η χρονική διάρκεια αυτής της νηστείας είναι μεταβλητή επειδή η έναρξή της εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα.

Αρχίζει την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει σταθερά την 28η Ιουνίου. Κατά το ισχύον (νέο) ημερολόγιο δεν υπερβαίνει ποτέ τις 30 ημέρες. Υπάρχει ακόμα και περίπτωση (όταν το Πάσχα εορτάζεται μεταξύ 5 και 8 Μαϊου) να μήν έχουμε καθόλου νηστεία.

Κατά την περίοδο της νηστείας αυτής δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτερά και αυγά, ενώ επιτρέπεται η κατάλυση ψαριού. (Φυσικά πάντοτε εκτός Τετάρτης και Παρασκευής).

Μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Αυγουστίνου, Επισκόπου Ιππώνος (15 Ιουνίου)

Έρωτι φλεχθείς του Θεού Aυγουστίνε,
Φωστήρ εδείχθης παμφαέστατος μάκαρ1.


Άγιος Αυγουστίνος Επίσκοπος Ιππώνος

Σημείωση

1. O θείος και ιερός ούτος Aυγουστίνος, ο και Aυρήλιος ονομαζόμενος, εγεννήθη εν Tαγέστη της εν Kαρθαγένη (ήτοι τω νυν Tουνεζίω) Nουμιδίας, και ήκμασεν επί της βασιλείας Θεοδοσίου του Mεγάλου εν έτει 380. Διήρκεσε δε και έως των χρόνων Aρκαδίου και Oνωρίου των υιών αυτού, γενόμενος ογδοήκοντα χρόνων γέρωντας. Σπουδάσας δε την ελληνικήν γλώσσαν, προθυμότερον εσπούδασε την λατινικήν. Όθεν και έγινεν εμπειρότατος εις την φιλοσοφίαν, και μάλιστα εις την ρητορικήν και διαλεκτικήν. Ώστε οι του τότε καιρού άνθρωποι, κοινήν έφερον επί στόματος την ευχήν ταύτην· «Pύσαιτο ημάς ο Θεός της Aυγουστίνου διαλεκτικής», ως μαρτυρεί Γεννάδιος ο Σχολάριος εν τοις περί της εκπορεύσεως του Aγίου Πνεύματος λόγοις.

Πόλεμος Ισραήλ – Ιράν: Οι προφητείες σταματούν να είναι είδηση για το αύριο και απαιτούν μετάνοια για το σήμερα!


Ο τρόμος για τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή φούντωσε την περιέργεια για τις προφητείες, αλλά όχι για το νόημα μετανοίας τους

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Το Ισραήλ χτύπησε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και ένα κύμα εσχατολογικού ρίγους διατρέχει τον πιστό κόσμο, και όχι άδικα.

Φτάνει η στιγμή που μας τελειώνουν τα «ίσως», τα «μπορεί» και τα «θα δούμε», βλέποντας τις προφητείες των αγίων γερόντων να λαμβάνουν υπόσταση μπροστά στα μάτια μας. Δυστυχώς για τους περισσότερους από εμάς, οι προφητείες δεν κέντρισαν την ψυχή μας με το αφυπνιστικό κεντρί τους, γιατί περίσσεψε ο παχυδερμισμός.

Αν οι προφητείες έβρισκαν γόνιμο έδαφος στις ψυχές των Ελλήνων, δεν θα είχαμε την εικόνα της σημερινής Ελλάδας. Ο Μητσοτάκης να τρέχει στη λέσχη Μπίλντερμπεργκ και στην Ουκρανία για να κάνει ατομική διπλωματία, η κυβέρνηση να μοιράζει την ελληνική γη στους επιχειρηματίες και τους λαθρομετανάστες, το Αιγαίο να παζαρεύεται, τα προσκυνήματά μας να χάνονται, τα σκάνδαλα να κουκουλώνονται, τα εγκλήματα να συγκαλύπτονται, οι νέοι να αποθηριώνονται, οι βλασφημίες να προστατεύονται από το κράτος, οι αριθμοί και οι ταυτότητες να προωθούνται χωρίς ενιαία εκκλησιαστική αντίσταση.