Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο *
“Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξί μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς
μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου”
Μέσα στὴν χαρμόσυνη περίοδο τοῦ “Τριῳδίου τῶν Ρόδων”, ὅπως λέγεται ἀλλοιῶς τὸ Πεντηκοστάριο, ἔχει ὁρισθῆ νὰ γίνεται μία Κυριακὴ ἀφιερωμένη στοὺς Πατέρες. Ὄχι γενικὰ καὶ ἀόριστα στοὺς Πατέρες, ἀλλὰ στοὺς τριακοσίους δέκα καὶ ὀκτὼ Πατέρες τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ποὺ συγκροτήθηκε στὴν Νίκαια.
Καὶ κατ’ αὐτὴν τὴν ἡμέρα στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα καταγράφεται μέρος ἀπὸ τὴν τρίτη περιοδεία τοῦ Παύλου. Ἐπιστρέφοντας πρὸς τὰ Ἰεροσόλυμα, καὶ ὅταν ἐφθασε στὴν Μίλητο, συγκάλεσε, θὰ λέγαμε σήμερα, ἱερατικὸ συνέδριο. Στὴν σύναξι ἀσφαλῶς μίλησε ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἀπὸ τὸν λόγο του, ποὺ ἐκφώνησε, ἀκούσαμε μόνο ἕνα μέρος στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Ἐπειδὴ δὲν ἔχομε χρόνο νὰ δοῦμε ἀναλυτικὰ ὅλα τὰ σημεῖα τοῦ λόγου, θὰ προσπαθήσουμε νὰ ἀκούσωμε τὰ σωτήρια μηνύματα ἐπιγραμματικὰ καὶ μὲ συντομία.