ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ
Ζ΄ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ
Λουκ. 8, 4-15
Ο ΣΠΟΡΟΣ
«Ἔστι δὲ αὕτη ἡ
παραβολή˙ ὁ
σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ»
(Λουκ. 8, 11)
ΑΡΧΙΖΩ,
ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἀρχίζω τὸ σύντομο αὐτὸ κήρυγμα μὲ μιὰ μικρὴ ἱστορία.
Πᾶνε
τώρα 80 καὶ πλέον χρόνια ποὺ ἕνας Γερμανὸς ἐπιστήμονας περιώσευε τὸν Πόντο.
Ἦταν
ἐποχὴ ποὺ στὴ μεγάλη αὐτὴ περιφέρεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας κατοικοῦσαν πολλὲς
χιλιάδες Ἕλληνες χριστιανοί, ποὺ αἰῶνες κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία τῶν Τούρκων εἶχαν
διατηρήσει ἄσβηστη τὴ φλόγα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀγάπης πρὸς τὴν πατρίδα. Ἐκεῖ
στὰ ψηλὰ βουνὰ τοῦ Πόντου ἦταν κτισμένα σὰν ἀετοφωλιὲς μοναστήρια, ποὺ ἦταν
κέντρα ἑλληνισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας. Τὸ περιφημότερο ἀπὸ τὰ μοναστήρια αὐτὰ ἦταν
τὸ μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ.
Τὸ
μοναστήρι αὐτὸ ἐπισκέφθηκε ὁ Εὐρωπαῖος. Ἔξω ἀπὸ τὸ κελλὶ ἑνὸς μοναχοῦ στάθηκε.
Ἦταν ἕνας μικρὸς κῆπος, ποὺ εὐωδίαζε ἀπὸ πολύχρωμα ὡραιότατα λουλούδια. Ὁ ξένος
θαύμαζε τὸν κῆπο. Ὁ μοναχὸς ποὺ εἶχε τὴν ἐπιμέλεια τοῦ κηπαρίου λέει στὸν
περιηγητή˙
-
Ξέρεις ἀπὸ τί προέρχονται τὰ λουλούδια αὐτά; Θὰ σοῦ δείξω.
Ὁ
μοναχὸς πῆγε στὸ κελλί του καὶ ἔφερε ἕνα σακκουλάκι, τὸ ἔδειξε στὸν ἐπιστήμονα
καὶ εἶπε˙
-
Μέσα ἐδῶ εἶνε οἱ σπόροι ὅλων τῶν λουλουδιῶν. Ἐρωτῶ˙ Δὲν εἶνε θαῦμα τὸ ὅτι ἀπὸ
τοὺς μικροὺς αὐτοὺς σπόρους βγαίνουν τὰ πολύχρωμα καὶ εὐωδιαστὰ λουλούδια;
-
Πράγματι, ἀπάντησε ὁ ξένος, εἶνε θαῦμα τῆς θείας δημιουργίας.
Ὅταν κατόπιν ὁ περιηγητὴς γύρισε στὴν πατρίδα του, ἔγραψε ὡραιότατο βιβλίο γιὰ τὸν Πόντο καὶ σʼ αὐτὸ ἀναφέρει καὶ τὸ παραπάνω περιστατικό.