Η σκηνή από την σειρά “Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό” που έκανε εκατομμύρια μάτια να δακρύσουν (ΒΙΝΤΕΟ)

Καθηλωτικό ήταν και το 10ο επεισόδιο της ιστορικής – βιογραφικής σειράς «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό». Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε η σκηνή που επισκέπτεται τον Άγιο Παϊσιο ο μικρός που είναι τυφλός λόγω ζάχαρου με τον πατέρα του και τον βοηθάει με τη Χάρη του Θεού να δει το φως του.

Η σκηνή αυτή καθήλωσε τους τηλεθεατές μικρούς και μεγάλους, γέμισε τα κοινωνικά δίκτυα ενώ το νεανικό κοινό την βλέπει και την ξαναβλέπει διαρκώς παίρνοντας δύναμη όπως μαρτυρούν πολλοί από την Χάρη του Αγίου και την χαρά του μικρού που είδε το φως του. Το συγκλονιστικότερο όλων στην σκηνή αυτή ήταν μια απάντηση του μικρού όταν ο Άγιος τον ρώτησε: “Τι θέλεις να ζητήσεις από τον Θεό”. Και εκείνο απάντησε: “Να είναι καλό παιδί”.

«Πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» – π. Γεώργιος Σχοινάς

 

πηγή: https://enromiosini.gr/

Μακάριος είναι ο άνθρωπος που υπομένει όλα τα λυπηρά αυτής της ζωής με καρτερία κι ελπίδα στο Θεό. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Μακάριος είναι ο άνθρωπος που υπομένει όλα τα λυπηρά αυτής της ζωής με καρτερία κι ελπίδα στο Θεό. Γι’ αυτόν η κάθε μέρα θα είναι μήνας στον ουρανό, ενώ στον άπιστο θα μοιάζει με χρόνο ολόκληρο. Γιατί ο άπιστος χαίρεται μόνο όταν δεν υποφέρει· κι όταν υποφέρει, το κάνει χωρίς υπομονή κι ελπίδα στο Θεό και δυσανασχετεί.

Μακάριος είναι ο άνθρωπος που δε γογγύζει όταν υποφέρει, αλλ’ εξετάζει τις αιτίες με υπομονή κι ελπίδα στο Θεό. Πού θα βρει τις αιτίες που τον κάνουν να υποφέρει αυτός που πάσχει;

Η συμβίωση με δύσκολους ανθρώπους

του π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

Είναι απογοητευτικό να συναντούμε ανθρώπους ή, το χειρότερο, να ζούμε μαζί τους, που μας προκαλούν ένταση, μας μειώνουν ή μας αναστατώνουν. Όλ’ αυτά είναι σημάδια της απουσίας της κοινωνίας των προσώπων, της ενότητας και της αγάπης.

Προσπαθούμε να τους αποφύγουμε, γιατί κανείς δεν αναπαύεται σε τέτοια ατμόσφαιρα. Όλοι μας θέλουμε να έχουμε χαρά, καρδιακή ειρήνη, ζωντάνια και όχι μιζέρια. Η αποφυγή όμως τέτοιων ανθρώπων δεν είναι πάντα εφικτή, γιατί ενδέχεται να ζούμε ή να εργαζόμαστε μαζί. Τι θα γίνει τότε; Να συνεχίσουμε να έχουμε τ’ αρνητικά συναισθήματα, που, αναπόφευκτα, θα μας οδηγήσουν σε λύπη, θλίψη και κατάθλιψη, με αποτέλεσμα την ασθένεια;

'Έχουν λόγο οι άντρες στη συζήτηση για τις αμβλώσεις;

Από το «Αφήστε με να ζήσω!»

Όσον αφορά την έκτρωση, πολλές γυναίκες εκτοξεύουν συνθήματα όπως «το σώμα μου, η επιλογή μου» ή «όχι μήτρα, όχι γνώμη» για να αποκλείσουν από τη συζήτηση τους άντρες. Αυτό είναι εξαιρετικά παραπλανητικό. Πλήθη αντρών είναι ευπρόσδεκτα όταν υπερασπίζονται την άμβλωση στις δημόσιες διαμαρτυρίες.

Είναι αμέτρητοι οι άντρες γιατροί, σύζυγοι, σύντροφοι, πατεράδες, εργοδότες…που έχουν γνώμη και την επιβάλλουν στις γυναίκες προκειμένου εκείνες να πραγματοποιήσουν εκτρώσεις. Κανένας νόμος δεν αποκλείει το δικαίωμα της έκφρασης με βάση το φύλο, για οποιοδήποτε ζήτημα, συνεπώς ούτε για την έκτρωση. Αυτό είναι κατοχυρωμένο χωρίς διακρίσεις φύλου. Όμως, σε αυτή την διαμάχη που καταχρηστικά αναγνωρίζει δικαίωμα απόφασης μόνο στις γυναίκες, τί θέση έχουν οι άμεσα θιγόμενοι, οι μελλοντικοί πατέρες;

Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου: Λόγος περί ἐλεημοσύνης

Ἀδελφοί καί Πατέρες. Θά ἔπρεπε βέβαια νά μήν τολμῶ καθόλου νά ὁμιλῶ καί νά κρατῶ τή θέση τοῦ διδασκάλου καί καθοδηγητῆ ἐνώπιον τῆς ἀγάπης σας. Ἀλλά καί σεῖς γνωρίζετε ὅτι τό μουσικό ὄργανο, πού κατασκευάστηκε ἀπό τόν τεχνίτη, ἀποδίδει τόν ἦχο καί γεμίζει τά αὐτιά ὅλων μας μέ γλυκύτατη μελωδία, ὄχι ὅταν ἐκεῖνο θέλει, ἀλλά ὅταν γεμίσουν οἱ σωλῆνες του μέ ἀέρα καί τό κρούσουν ρυθμικά τά δάκτυλα τοῦ ὀργανοπαίκτη.

Ἔτσι ἀκριβῶς πρέπει νά καταλάβετε ὅτι συμβαίνει καί μέ μένα.

Γι’ αὐτό νά μή σᾶς κάνει ἡ μηδαμινότητα καί ἡ εὐτέλεια τοῦ ὀργάνου νά κρατήσετε ἀρνητική στάση σέ ὅσα πρόκειται νά σᾶς πῶ. Ἀλλά νά ἔχετε στραμμένη τήν προσοχή σας πρός τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ἐμπνέει ἄνωθεν καί γεμίζει τίς ψυχές τῶν πιστῶν· καί πρός τόν ἴδιο τό δάκτυλο τοῦ Θεοῦ (Λουκ. 11, 20), πού κρούει τίς χορδές τοῦ νοῦ καί μᾶς προτρέπει νά σᾶς ἀπευθύνουμε τό λόγο. Καί σάν νά ἠχεῖ ἡ δεσποτική σάλπιγγα ἤ, γιά νά τό πῶ πιό σωστά, νά μᾶς ὁμιλεῖ μέσω κάποιου ὀργάνου ὁ Βασιλέας τῶν ὅλων, μέ σύνεση καί πολλή προσήλωση, ἀκούσατε ὅσα ἔχω νά σᾶς πῶ: Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὀφείλουμε νά ἐξετάζουμε καί νά προτρέπουμε τούς ἑαυτούς μας -καί οἱ πιστοί καί οἱ ἄπιστοι καί οἱ μικροί καί οἱ μεγάλοι- ἔτσι ὥστε οἱ μέν ἄπιστοι νά φθάσουμε στήν ἐπίγνωση καί νά πιστέψουμε στόν Θεό πού μᾶς δημιούργησε, καί οἱ πιστοί μέ τήν ἐνάρετη βιοτή καί τά ἔργα μας νά Τόν εὐαρεστήσουμε.

Μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Ευψυχίου του εν Καισαρεία (9 Απριλίου)

Eκεί μετήλθεν Eυψύχιον το ξίφος,Oύ Xριστός ήλθε Kαισαρείας εις μέρη.

Φάσγανον αμφ’ ενάτην Eυψυχίου έκταμε λαιμόν.

Μαρτύριο Αγίου Ευψυχίου του εν Καισαρεία. 

Τοιχογραφία του 1547 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Διονυσίου (Άγιον Όρος)

Oύτος ήτον από την χώραν των Kαππαδοκών1 κατά τους χρόνους του παραβάτου Iουλιανού εν έτει τξβ΄ [362]. Ζών δε ζωήν ακατηγόρητον, επήρε γυναίκα νόμιμον. Eπειδή δε άναψεν από θεϊκόν ζήλον, επήρε πολλούς Xριστιανούς, και πηγαίνωντας με αυτούς, εκρήμνισεν από τα θεμέλια τον ελληνικόν ναόν, όστις επωνομάζετο της Tύχης, εις τον οποίον είχε προσπάθειαν και αγάπην ο επάρατος Iουλιανός, προσφέρων εις αυτόν καθ’ εκάστην ημέραν θυσίας. Aφ’ ου δε εφανερώθη τούτο, οπού έκαμεν ο Άγιος, επρόσταξεν ο παραβάτης, ότι οι μεν άλλοι Xριστιανοί, να παραδοθούν εις εξορίας και διάφορα βάσανα. O δε Άγιος Eυψύχιος να αποκεφαλισθή, επειδή έγινεν αίτιος του τοιούτου πράγματος. Όθεν αποκεφαλισθείς, έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον.

Σημείωση

1. Ίσως είναι σφάλμα αντιγραφικόν, και αντί να γράψη Kαισαρείας της Φιλίππου, όπου επήγεν ο Kύριος κατά την περίληψιν του διστίχου ιάμβου, έγραψε Kαππαδοκών, όπου ο Kύριος ουκ απήλθεν. Άλλως γαρ εναντιολογία ακολουθεί.

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Εσύ φρόντισε να σταθείς δίπλα, σε όλους εκείνους που θέλεις να λες ‘’δικούς σου’’. - Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Κάποιοι άνθρωποι, δικοί σου και καλά, θα είναι αυτοί που δε θα βρίσκουν καλό λόγο για τίποτα να πούνε.

Κάποιοι άνθρωποι, δικοί σου και καλά, θα είναι αυτοί που δε θα απλώσουνε ποτέ το χέρι τους στην όποια σου ανάγκη.

Κάποιοι άνθρωποι, δικοί σου και καλά, θα είναι εκείνοι που θα έχουν γνώμη για τα πάντα στη ζωή σου. Θα μιλούν, θα κρίνουνε και μετά θα τραβούν το δρόμο τους κοιτώντας τη ζωούλα τους.

Κάποιοι άνθρωποι, δικοί σου και καλά, θα θέλουν να μαθαίνουνε τα πάντα για τη δική σου τη ζωή, αλλά οι ίδιοι θα είναι ‘’στρείδια’’.

Κάποιοι άνθρωποι, δικοί σου και καλά, δε θα αγαπήσουνε ποτέ αυτά που εσύ αγαπάς. Αυτούς για τους οποίους εσύ παλεύεις.

Κάποιοι άνθρωποι δικοί σου και καλά, θα κλαίνε με τη λύπη σου -για λίγο, μη φαντάζεσαι- αλλά δε θα μπορούνε να χαρούν μαζί με τη χαρά σου.

Κάποιοι άνθρωποι, δικοί σου και καλά, θα αφήνουν μια ζωή τον εγωισμό τους να πνίγει την αγάπη…

Δεν πειράζει. Ας είναι.

Μην τους κρατάς κακία.

Αυτοί χάνουνε.

Εσύ φρόντισε να μην γίνεις σαν και αυτούς.

Εσύ φρόντισε να σταθείς δίπλα, σε όλους εκείνους που θέλεις να λες ‘’δικούς σου’’.

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Η «Βουβή» ή «Κουφή» Εβδομάδα: Τι είναι, τι σημαίνει και τι συμβολίζει

Μια περίοδος σιωπής και πνευματικής προετοιμασίας πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Του Κυριάκου Διαμαντόπουλου – ΙΕΡΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

Η Βουβή Εβδομάδα, γνωστή και ως Κουφή Εβδομάδα, είναι η τελευταία εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής και προηγείται της Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών. Το 2025, η Βουβή Εβδομάδα ξεκινά τη Δευτέρα 7 Απριλίου και ολοκληρώνεται το Σάββατο 12 Απριλίου, παραχωρώντας τη θέση της στην κορύφωση της Ορθόδοξης κατανυκτικής περιόδου, τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Τι είναι η Βουβή Εβδομάδα

Η Βουβή Εβδομάδα αποτελεί μία περίοδο πνευματικής περισυλλογής, προσευχής και εσωτερικής προετοιμασίας. Είναι το στάδιο λίγο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα και ουσιαστικά προετοιμάζει τον πιστό για την κορύφωση του Θείου Δράματος, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού.

Ονομάζεται «βουβή» ή «κουφή» γιατί:

ΝΗΣΤΕΨΑ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ... ΑΡΕΤΕΣ!

ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

«Ἐκ πάντων ἐνήστευσα κατορθωμάτων, εἰς κόρον ἀπήλαυσα τῶν σφαλμάτων, Κύριε· νῦν οὖν πεινῶντά με, σωτηριώδους καί σεπτῆς ἔμπλησον βρώσεως» (ὠδή α΄ ἦχος α΄)

(Νήστεψα ἀπό ὅλα τά κατορθώματα, ἀπόλαυσα μέχρι κορεσμοῦ τά σφάλματα, Κύριε. Τώρα λοιπόν πού πεινάω, γέμισέ με ἀπό τή σωτήρια καί ἱερή σου βρώση).

Ἀπό τήν πρώτη ὠδή τοῦ κανόνα τό τροπάριο, ἐκφράζει τήν πνευματική κατάσταση πού συνήθως ἀπαντᾶται στούς πιστούς στόν Χριστό ἀνθρώπους: τό πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν, τήν ἔλλειψη τῶν καρπῶν του Πνεύματος. Καί δέν πρέπει νά μᾶς παραξενεύει τοῦτο. Γιατί καί μία ὥρα νά εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς γῆς, μᾶς διδάσκει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, καί πάλι δυστυχῶς θά ἁμαρτήσει – εἶναι τό τίμημα τῆς ἀνυπακοῆς τῶν πρωτοπλάστων πού σάν ρίζα πού μολύνθηκε διαπερνάει ὁλόκληρο ἔκτοτε τό δένδρο τῆς ἀνθρωπότητας. Καί μπορεῖ βεβαίως ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά ἔχει ἔλθει καί νά μᾶς ἔχει δώσει τή δυνατότητα, μέ τήν ἐνσωμάτωσή μας στό ἅγιο σῶμα Του διά τοῦ ἁγίου βαπτίσματος, νά ξεπερνᾶμε τήν ἁμαρτία, ὅμως εἶναι τέτοια ἡ ραθυμία τῆς ζωῆς μας, ὥστε οὔτε αὐτό τελικῶς κάνουμε: παρ’ ὅλη τή βοήθειά Του νά συνεχίζουμε τόν δρόμο καί τῆς δικῆς μας ἀνυπακοῆς. Ὅσο λοιπόν προχωράει ἡ ζωή μας, τόσο βλέπουμε καί τήν αὔξηση τῶν ἁμαρτιῶν μας.

«Θέλουν ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο για να φέρουν την ψηφιακή σκλαβιά!»

Η συγγραφέας και ερευνήτρια Whitney Webb προειδοποιεί ότι οι παγκοσμιοποιητές ενδέχεται να επιδιώξουν μια καταστροφή μεγάλης κλίμακας, παρόμοια με αυτή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου να προωθήσουν τη μετάβαση σε ένα νέο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Σε συνέντευξή της στο “Library of Wealth”, η Webb αναφέρθηκε στις προσπάθειες της οικονομικής ελίτ να επιβάλει ένα σύστημα όπου θα κυριαρχούν οι ψηφιακές ταυτότητες και τα ψηφιακά νομίσματα των Κεντρικών Τραπεζών (CBDCs).

ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου Μυτιληναίου μὲ θέμα: «ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ» [ἐκφωνήθηκε μετὰ τὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο, στὶς 18-4-1986]

ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα: «ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ»

[ἐκφωνήθηκε μετὰ τὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο, στὶς 18-4-1986]

Ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος, ἀγαπητοί, τελειώνει τὴν κατανυκτική του προσευχή, ποὺ τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἰδιαιτέρως ἀναφέρομε, μὲ τοῦτα τὰ λόγια: «Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Πράγματι βλέπουμε τὸν ἱερὸν συντάκτη αὐτῆς τῆς προσευχῆς νὰ ζητάῃ σὰν δῶρο τοῦ Θεοῦ δύο πράγματα. Τὸ ἕνα εἶναι ἡ αὐτογνωσία, λέγοντας «τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα», «νὰ βλέπω τὰ δικά μου τὰ πταίσματα, τὶς δικές μου τὶς ἁμαρτίες, δώρισέ μου τὸ δώρημα, χάρισέ μου τὸ δώρημα αὐτό, αὐτῆς τῆς αὐτογνωσίας». Καὶ τὸ δεύτερο εἶναι ἐκεῖνο ποὺ ζητᾶ, ἡ ἀπουσία τῆς κατακρίσεως. Δηλαδὴ νὰ μάθω νὰ μὴν κατακρίνω τὸν ἀδελφό μου.

Ο διάβολος πολεμά με λύσσα τον κάθε κληρικό

π. Στέφανου Κ. Αναγνωστόπουλου

Ο διάβολος πολεμά με λύσσα τον κάθε κληρικό

Ο διάβολος πολεμά με λύσσα τον κάθε κληρικό κι αν δεν κατορθώση να τον νικήση ηθικά, δεν θα πάψη να τον πολεμά μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του. Θα προσπαθήση με διαβολές, με συκοφαντίες, με κακολογίες να μειώση το κύρος του, ακόμη θα επιχειρήση και να στρέψη εναντίον του μίσος και έχθρα, και από το ίδιο το ράσο μερικές φορές. Η ιστορία της Εκκλησίας μαρτυρεί ότι το μίσος εναντίον των κληρικών έχει φθάσει μέχρι και φόνου!

Στο Γεροντικό αναφέρεται η εξής ιστορία:

Κάποτε ένας επίσκοπος έπεσε σε μια μεγάλη αμαρτία. Την άλλη ημέρα ήταν γιορτή. Πήγε λοιπόν στην Εκκλησία, που πανηγύριζε και οπωσδήποτε βέβαια ο πολύς λαός της Μητροπόλεως θα ήταν συγκεντρωμένος εκεί. Ανέβηκε στον άμβωνα, έβγαλε το ωμοφόριό του, το σύμβολο της αρχιερωσύνης του, το άφησε κάτω και μπροστά σ’ όλους ωμολόγησε το αμάρτημά του. Και κατέληξε:

Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Σάββα του εν Καλύμνω (7 Απριλίου)

Σάββα τοις πάλαι αμιλληθείς Αγίοις.

Συν τούτοις δεδόξασαι θαύμασι πλείστοις.

Άγιος Σάββας ο εν Καλύμνω

Ο θεόφρων πατήρ ημων Σάββας ο νέος ο εν Καλύμνω, γεννήθηκε το έτος 1862 μ.Χ. στην Ηρακλείτσα (αναφέρεται και η Γάνου Χώρα της περιφέρειας Αβδίμ) της Ανατολικής Θράκης, από πτωχούς γονείς, τον Κωνσταντίνο, που ασκούσε το επάγγελμα του μικροπωλητού και τη Σμαραγδή. Ήταν μοναχοπαίδι και κατά το βάπτισμα έλαβε το όνομα Βασίλειος. Από μικρή ηλικία ήταν πιστός και ευσεβής, αλλά και ένθερμος εραστής της αγγελικής μοναχικής ζωής. Αφού τελείωσε τα εγκύκλια μαθήματα και φύλαξε τον εαυτό του καθαρό από κάθε μολυσμό, δεν συνέχισε τις σπουδές του στο γυμνάσιο, είτε διότι δεν είχε τη δύναμη ο πατέρας του, είτε διότι ο ίδιος ο Βασίλειος δεν είχε διάθεση περαιτέρω μορφώσεως. Κατόπιν τούτου, οι γονείς του του άνοιξαν ένα μικρό κατάστημα. Ο Βασίλειος, άγοντας το 12ο έτος της ηλικίας του, διαπίστωνε καθημερινά, ότι το επάγγελμα που ασκούσε δεν ήταν στη φύση του. Έπρεπε, λοιπόν, να κόψει το δεσμό που του δημιουργούσε αυτό με τον υλικό κόσμο και να προχωρήσει στο πέλαγος της χάριτος του Θεού. Ήθελε να ζήσει για τον Χριστό και μόνο. Η μητέρα του, μόλις πληροφορήθηκε τους πόθους του τον βεβαίωσε ότι «αν το κάνεις αυτό θ΄ αποθάνω».

Ἔπεσε ἡ δρῦς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν ἀκριτικὴ Κόνιτσα

Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ θεοφιλὴς Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ 

Κονίτσης Ἀνδρέας Τρεμπέλας (1939-2025)

Τοῦ Κωνσταντίνου Χασόγια, Θεολόγου ΕΚΠΑ

Μιὰ μεγάλη μορφὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὁ μακαριστὸς πλέον Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυρός Ἀνδρέάς Τρεμπέλας ἐκδήμησε εἰς Κύριον τὴν 5η Ἀπριλίου 2025. Ὁ Μητροπολίτης Ἀνδρέας ὑπῆρξε γιὰ τριάντα ἔτη Ἐπίσκοπος τῆς ἀκριτικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγιωνιανῆς καὶ Κονίτσης. Ὑπηρέτησε μὲ ζῆλο τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὸν πιστὸ λαό τῆς Κονίτσης. Ὑπῆρξε Ἱεράρχης εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ, ὅπως μαρτυρεῖ ἄλλωστε ὅλη ἡ ἐπίγεια θεοφιλῆ διαδρομή του.

Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 6.Apr.25 [ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ, ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ, (Ἑβ 09,11-14) ]

Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο *

“Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν

διὰ δὲ τοὺ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἀφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος”

Καὶ σήμερα τὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα εἶναι ἐπιλεγμένο ἀπὸ τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Καὶ πάλι ἀναφέρεται στὸ ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα τοῦ Κυρίου. Σχετικὸ ἦταν τὸ ἀποστολικὸ κείμενο τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, ὅπου καὶ κάναμε σχετικὴ ἀναφορά. Τονίσαμε τὴν διαφορὰ καὶ γνωρίσαμε τὴν ἀνωτερότητα τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος τοῦ Κυρίου ἔναντι τῆς ἀρχιερωσύνης τῶν Ἰουδαίων. Συνεχίζομε καὶ μὲ τὸ σημερινὸ ἀνάγνωσμα τὸ ἴδιο θέμα.