Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 17 Νοεμβρίου 2024 (Γαλ 2,16-20)

“Οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ”

* του κ.Δημητρίου Ρίζου

Τὸν ἀπόστολο ποὺ ἀκούσαμε σήμερα τὸν ἀκούσαμε καὶ τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν Ὕψωσι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Τότε ἐξηγήσαμε ἕνα μέρος τῆς περικοπῆς, ἐπιλεγμένο γιὰ τὴν ἡμέρα ἐκείνη, στὸ ὁποῖο γίνεται λόγος γιὰ τὸν σταυρό. Σήμερα θὲ ἐπιλέξουμε μία ἄλλη φρᾶσι τὴν ὁποία καὶ θὰ προσπαθήσουμε νὰ παρουσιάσωμε ἁπλοϊκά.

Στὴν ἀρχὴ τῆς περικοπῆς λέγει ὁ ἀπόστολος· «Εἰδότες ὅτι οὐ δικαι-οῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ». Πιὸ ἁπλᾶ· Ἐπειδὴ γνωρίσαμε καλὰ ὅτι δὲν δικαιώνεται μπροστὰ στὸν Θεὸ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ μωσαϊκοῦ Νόμου, παρὰ μόνον μὲ τὴν πίστι στὸν Χριστό, γι’ αὐτὸ καὶ ἐμεῖς στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ πιστεύσαμε, γιὰ νὰ γίνωμε δίκαιοι ἀπὸ τὴν πίστι στὸν Χριστὸ καὶ ὄχι ἀπὸ τὰ ἐργα τοῦ μωσαϊκοῦ νόμου, ἀφοῦ, ὅπως γράφει καὶ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη, κανεὶς δὲν πρόκειται νὰ δικαιωθῆ ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Νόμου».

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκ.12,13-21] ΟΜΙΛΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ στό χωρίο «Καθελῶ μοῦ τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω» (:Λουκᾶ 12, 18) [Παραβολὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου]

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 12,13-21]

ΟΜΙΛΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

στὸ χωρίο «Καθελῶ μοῦ τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω» (:Λουκᾶ 12, 18)

[Παραβολὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου]

1. Ὑπάρχουν δύο εἰδῶν πειρασμοί. Πιὸ συγκεκριμένα, ἢ οἱ θλίψεις βασανίζουν τίς καρδιὲς ὅπως τὸ χρυσάφι στὸ καμίνι [βλ. Σοφ. Σολ. 3.6: «Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς (:Τοὺς δοκίμασε, ὅπως ὁ χρυσοχόος δοκιμάζει καὶ καθαρίζει τὸν χρυσὸ διὰ τοῦ πυρός, καὶ τοὺς δέχτηκε εὐάρεστα, ὅπως δέχεται τὰ προσφερόμενα ὁλοκαυτώματα τῶν θυσιῶν)»] καὶ δοκιμάζουν τὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν ἀνθεκτικότητά τους ἤ, πολλὲς φορές, οἱ εὐλογίες καὶ τὰ πλούτη τῆς ζωῆς αὐτῆς γίνονται πεδίο δοκιμασίας καὶ πειρασμὸς γιὰ τοὺς περισσότερους. Πράγματι, εἶναι ἐξίσου δύσκολο νὰ κατορθώσει ἡ ψυχὴ νὰ μὴ χάσει τὴ δύναμή της στὶς μεγάλες δυσκολίες τῆς ζωῆς, ὅσο καὶ τὸ νὰ μὴν ὑπερηφανευθεῖ καὶ νὰ ἐκτραπεῖ σὲ ἀδικία ὅταν βιώνει εὐτυχεῖς καταστάσεις.

Έρχονται Χριστούγεννα. Έρχεται Εκείνος πού γεννήθηκε από άνθρωπο αλλά ώς Θεάνθρωπος

Τό πραγματικό νόημα τών Χριστουγέννων.

Έρχεται σιγά – σιγά μία γέννα διαφορετική από τίς άλλες. Μία γέννα μέσα στήν σιωπή τής νύχτας, χωρίς πόνο, χωρίς αγωνία.

Έρχεται ή γέννα τής Ταπείνωσης,

τής Απλότητος,

τής Πραότητος,

τής Ανεξικακίας,

τής Αγάπης.

Έρχεται αθόρυβα, χωρίς επίγειες φιέστες.

Έρχεται προκαλώντας τόν κόσμο νά ξυπνήσει από τόν εφιάλτη τής φθοράς.

Έρχεται γιά νά δώσει ελπίδα στούς ανήμπορους, στούς ταλαίπωρους, στούς αμαρτωλούς.

Έρχεται ή γέννα τού Ιησού από τήν Ναζαρέτ στό σπήλαιο τής Βηθλεέμ.

Έρχεται ό Ιησούς ό οποίος είναι ό Χριστός καί μέ τή γέννα του κάνει Καινά τά πάντα καί διά πάντα.

Έρχονται Χριστούγεννα. Έρχεται Εκείνος πού γεννήθηκε από άνθρωπο αλλά ώς Θεάνθρωπος.

Έρχεται γιά νά μείνει. Νά μείνει σ’ έναν κόσμο πού θά Τόν προδώσει καί θά συνεχίσει νά τό προδίδει μέχρι τό τέλος. Κι όμως ό Χριστός δέν φεύγει, δέν μάς εγκαταλείπει. Αρκείται στήν φάτνη Του, αρκείται στόν σταυρό Του. Δέν τόν πειράζει, δέν οργίζεται, δέν λέγει «γιατί;».

Αγάπη. Νά ή απάντηση στήν αδιαφορία κόσμου, στήν αμαρτία τού κτίσματος.

Αγάπη. Γι’αυτό ήρθε, γι’ αυτό μένει, γι’αυτό μάς σώζει.

Τό μεγαλείο τού Θεού μας δέν είναι ότι γεννήθηκε μέσα στό κρύο σέ μία άσημη πόλη σέ κάποιον στάβλο. Τό μεγαλείο τού Θεού μας είναι ότι παίρνει απόφαση νά έρθει στήν γη, νά γίνει Άνθρωπος ότι κι άν Τού στοιχίσει, γιά νά σώσει τόν άνθρωπο, γιά νά θεώσει τό κτίσμα Του…

πηγή: https://romioitispolis.gr/

Η πνευματική μας καθημερινότητα – 10 σοφές συμβουλές

1. Να είσαι δίκαιος και αμερόληπτος σε όλους μέχρι και για μικροπράγματα.

2. Ποτέ για κανένα να μην ξεγελάς ούτε καν για αστείο.

3. Να είσαι ανιδιοτελής ακόμα και για μικροπράγματα.

4. Να ψάχνεις την ευκαιρία, όπου είναι δυνατό, για να είσαι σε κάποιον χρήσιμος.

5. Σε όλα τα δυσάρεστα, να κρίνεις αυστηρότερα απ’ όλους τον εαυτό σου και να είσαι συγκαταβατικός με τους άλλους.

6. Ποτέ και με κανέναν να μην αστειεύεσαι και να μην τον κοροϊδεύεις.

7. Ποτέ να μη λες τίποτε καλό για τον εαυτό σου και να λησμονείς τον εαυτό σου για τους άλλους.

8. Περισσότερο να σιωπάς, παρά να μιλάς, να ακούς του άλλους και όσο είναι δυνατόν να αποφεύγεις τις φιλονεικίες.

9. Πάντοτε να προσπαθείς να μην είσαι αργός.

10.Να μην οργίζεσαι και, αν αισθανθείς ότι ο θυμός τόσο πολύ σε κατέλαβε, ώστε με δυσκολία να κυριαρχείς πάνω στον εαυτό σου, τότε αμέσως σιώπησε και, αν είναι δυνατόν, φύγε.

Από το βιβλίο: «ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ»

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Κυθήρων Σεραφείμ: Νά μή διασαλευθῇ τό παράπαν ἡ καθεστηκυΐα τάξις τοῦ Ἱεροῦ Πασχαλίου τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας….

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ (ὑπ’ ἀριθ. 240/2024)

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΙΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

...Ἀλλά εὐχῆς ἔργον καί ἐγκάρδιος πόθος ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Πιστῶν, τοῦ Χριστεπωνύμου Πληρώματος τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι νά μή διασαλευθῇ τό παράπαν ἡ καθεστηκυΐα τάξις τοῦ Ἱεροῦ Πασχαλίου τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ὅπως καθορίζεται ἀπό τήν Α’ καί τήν ΣΤ’ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἀφοῦ θα ἀποφευχθοῦν αἱ συμπροσευχαί καί τό μεῖζον· αἱ ἀπαγορευόμεναι συλλειτουργίαι καί τό Κοινόν Ποτήριον μετά τῶν ἀκοινωνήτων, τῶν αἱρετικῶν καί κακοδόξων. Πρός Θεοῦ! Νά μήν ἐπέλθῃ ἐπ’ οὐδενί παρόμοιον ἤ πλέον φρικτόν σχίσμα τοῦ πρό 100ετίας ἐπισυμβάντος διά τό Ἑορτολόγιον - Ἡμερολόγιον σχίσματος. «Πρόσχωμεν».

Μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου Nεοκαισαρείας του Θαυματουργού (17 Νοεμβρίου)

O Γρηγόριος θαυματουργών και πάλαι,

Θεώ παραστάς θαυματουργεί τι πλέον.

Eβδομάτη δεκάτη τε μέγας θάνε θαυματοεργός.

Άγιος Γρηγόριος Νεοκαισαρείας, ο Θαυματουργός. Μικρογραφία (Μινιατούρα) στό Μηνολόγιο του Βασιλείου Β’

Oύτος ο Άγιος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Aυρηλιανού, υιός γονέων Eλλήνων, εν έτει σοε΄ [275]. Eυθύς δε εκ νεαράς ηλικίας ηγάπησεν ο αοίδιμος την μερίδα των καλών και ωφελίμων πραγμάτων. Όθεν εγνώρισε και την εις Xριστόν πίστιν. Kαι όσον η ηλικία ηύξανε, τόσον συνηύξανε με αυτόν και η ευσέβεια. Θαυματουργός δε επωνομάσθη, διά τα πολλά και μεγάλα θαύματα οπού ενήργησεν. Eις καιρόν γαρ οπού ακόμη ευρίσκετο εις το σχολείον της Aλεξανδρείας και εσπούδαζε τα μαθήματα της φιλοσοφίας, επήγεν εις αυτόν μία πόρνη, την οποίαν παρεκίνησαν οι συμμαθηταί του να συκοφαντήση τον Άγιον. Όθεν η αθλία ενεργηθείσα από δαιμόνιον διά την κατά του Aγίου συκοφαντίαν, εσπαράττετο εις την γην. Tαύτην δε ο Άγιος ελεήσας, ιάτρευσεν. Oύτος μίαν φοράν είδεν έξυπνος την υπεραγίαν Θεοτόκον ομού με τον θεολόγον Iωάννην, οίτινες εδίδαξαν αυτόν το της Aγίας Tριάδος μυστήριον1. Aφ’ ου δε ο Άγιος έγινεν Eπίσκοπος Nεοκαισαρείας, από τον Φαίδιμον τον Aμασείας πρόεδρον: ήτοι Eπίσκοπον, τότε και όταν επήγαινεν εις την επαρχίαν του, και αφ’ ου επήγε, λέγεται, ότι εποίησε θαύματα μεγάλα και ακοής ανώτερα. Πέτραν γαρ μεγάλην παρομοίαν με βουνόν, διά προσευχής του εκίνησε, και εις άλλον τόπον μετέφερε. Eμβαίνωντας δε κατά την οδόν μέσα εις ένα ναόν των ειδώλων, εδίωξεν από εκεί τα δαιμόνια. Tα οποία εζήτησαν να έμβουν πάλιν εις τον ναόν, αλλά δεν εδυνήθησαν. Tούτο δε μαθών ο προσμονάριος του ναού εκείνου, εθυμώθη εναντίον του Aγίου. O δε Άγιος έγραψεν εις χαρτίον. Eγώ ο Γρηγόριος λέγω εις εσένα τον Σατανάν, έμβα πάλιν εις τον ναόν. Tο χαρτίον δε τούτο ευθύς οπού έβαλεν ο νεωκόρος εις τον ναόν, εμβήκαν πάλιν οι δαίμονες εις αυτόν. Όθεν εκείνος καταπλαγείς εις το τοιούτον θαύμα, αντί να ήναι λατρευτής των δαιμόνων, έγινε μαθητής του Xριστού, και επρόστρεξεν εις τον θείον Γρηγόριον.

Απόψε κοιμήσου ήσυχα. - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Απόψε κοιμήσου ήσυχα.

Το έκανες το χρέος σου. Πάλεψες πολύ.

Ό,τι καλύτερο μπορούσες να κάνεις σήμερα, το έχεις ήδη κάνει.

Απόψε κοιμήσου ήσυχα.

Και μην στεναχωριέσαι αν τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα υπολόγιζες.

Είναι σημαντικό και μόνο το γεγονός ότι προσπάθησες. ‘Ότι το πάλεψες.

Μόνο η προσπάθεια. Μόνο ο αγώνας.

Μόνο αυτά είναι πραγματικά δικά μας…

Ιδιωτικά σχολεία αρνούνται να κάνουν σχολική γιορτή για την 17 Νοέμβρη

Iδιωτικά σχολεία για ακόμη μια χρονιά άτυπα «θα γυρίσουν την πλάτη» στον εορτασμό της 17Ν και δεν θα πραγματοποιήσουν αφιερωματικές εκδηλώσεις.

Ο Νοέμβριος στα σχολεία είναι ταυτισμένος με την εκδήλωση σύμβολο της μεταπολίτευσης 17 Νοέμβρη. Είναι μια από τις γιορτές που έχουν επιβληθεί στα σχολεία και περιλαμβάνονται στην εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας μέσω της οποίας οι μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μαθαίνουν τα κρίσιμα γεγονότα εκείνων των ημερών.

Τα σχολεία προετοιμάζονται για την αυριανή γιορτή για την 17η Νοέμβρη καθώς φέτος «πέφτει» Κυριακή.

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου: «Πῶς ὀφείλουμε νὰ νηστεύουμε»

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ιερά Μονή Παναγίας του Άρακα

«Νηστεύεις; Ἀπόδειξέ μου το διά μέσου τῶν ἴδιων τῶν ἔργων. Ποιά ἔργα ἐννοεῖ; Ἄν δεῖς φτωχό, νά τόν ἐλεήσεις. Ἄν δεῖς ἐχθρό, νά συμφιλιωθεῖς μαζί του. Ἄν δεῖς μιά ὄμορφη γυναίκα, νά τήν ἀντιπαρέλθεις. Ἄς μή νηστεύει, λοιπόν, μόνο τό στόμα, ἀλλά καί τό μάτι καί ἡ ἀκοή, καί τά πόδια καί τά χέρια καί ὅλα τά μέλη τοῦ σώματός μας. Νά νηστεύουν τά χέρια, παραμένοντας καθαρά ἀπό τήν ἁρπαγή καί τήν πλεονεξία. Νά νηστεύουν τά πόδια, ξεκόβοντας ἀπό τούς δρόμους πού ὁδηγοῦν σέ ἁμαρτωλά θεάματα. Νά νηστεύουν τά μάτια, ἐξασκούμενα νά μήν πέφτουν ποτέ λάγνα πάνω σέ ὄμορφα πρόσωπα, οὔτε νά περιεργάζονται τά κάλλη τῶν ἄλλων…Ἄς νηστεύει καί ἡ ἀκοή. Καί νηστεία τῆς ἀκοῆς εἶναι νά μή δέχεται κακολογίες καί διαβολές… Ἄς νηστεύει καί τό στόμα ἀπό αἰσχρά λόγια καί λοιδορίες. Διότι τί ὄφελος ἔχουμε, ὅταν ἀπέχουμε ἀπό πουλερικά καί ψάρια, δαγκώνουμε ὅμως καί κατατρῶμε τούς ἀδελφούς μας;»

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Η λήθη των ναζιστικών εγκλημάτων αναζητά πρόσβαση στα σχολικά μας βιβλία

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Σίγουρα δεν πρωτοτυπώ διαπιστώνοντας ότι στην πατρίδα μας συμβαίνουν, κατά συρροή, τα εντελώς, αδιανόητα. Όπως, ανάμεσα και σε πολλά άλλα, οι «φίλοι μας Γερμανοί», ενθαρρυμένοι και από την πρόσφατη επικύρωση του διάτρητου νομοσχεδίου, από το 2019, περί Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας, άρχισαν τα πάνε-έλα μαθητών, από και προς τη Γερμανία, τις ανταλλαγές από δωράκια και πάνω απ’όλα τις εκλεπτυσμένες μεθοδεύσεις καταδίκης των δήθεν προκαταλήψεων και των δήθεν ξενοφοβικών καταστάσεων, με στόχο να περάσουν στη λήθη οι βαρβαρότητες των Ναζί, στην κατοχή και να φκιασιδωθεί η μαύρη τους ιστορία στα ελληνικά σχολικά βιβλία.

«Αφού θα ξαναπέσω, γιατί να πάω να εξομολογηθώ; Ξέρω, ότι θα ξανακάνω πάλι τα ίδια…»

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Λέει κάποιος: «Αφού θα ξαναπέσω, γιατί να πάω να εξομολογηθώ;

Ξέρω, ότι θα ξανακάνω πάλι τα ίδια…»

Αδελφέ μου, η αμαρτία είναι σαν την αρρώστια.

Δεν αρρωσταίνεις μια φορά…

Πολλές φορές αρρωσταίνεις και κάθε φορά που αρρωσταίνεις, πηγαίνεις στον ιατρό και παίρνεις τα φάρμακα που σου δίνει.

Το ίδιο κάνε και για την ψυχή σου…

Κάθε φορά που πληγώνεσαι, έστω και αν πληγώνεσαι στο ίδιο μέρος, μετανόησε και εξομολογήσου.

Κάποτε το φάρμακο της Χάριτος θα γιατρέψει ολότελα, την συγκεκριμένη πληγή…

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Μνήμη των ευσεβών βασιλέων Iουστίνου και Θεοδώρας (15 Νοεμβρίου)

Iουστίνον άνακτα συν Θεοδώρα,

Προς ουρανούς κέκληκε πάντων Δεσπότης1.

Σημειώσεις

1. Oύτος ο βασιλεύς Iουστίνος ήτον κατά το γένος Θράξ. Kαι από εκεί οπού ήτον πρώτον ποιμήν προβάτων και χοίρων, ύστερον έγινε στρατιώτης, είτα κόμης και τελευταίον έγινε βασιλεύς εν έτει 518. Ήτον δε εις τα θεία Oρθόδοξος και ευσεβέστατος, και κατά πάντα άριστος. Έχων δε γυναίκα Λουπικίαν καλουμένην, ανηγόρευσεν αυτήν Aυγούσταν, και μετωνόμασεν αυτήν Eυφημίαν. Tαύτης δε αποθανούσης, επήρεν άλλην γυναίκα, Θεοδώραν καλουμένην, ήτις δηλαδή αναφέρεται εδώ. Tαύτην δε ανηγόρευσε και Aυγούσταν. Όρα τον Mελέτιον, τόμω β΄, σελ. 64. Γράφει δε και ο Δοσίθεος, σελ. 429 της Δωδεκαβίβλου, περί τούτου του Iουστίνου ταύτα. «Mετά την λύσσαν του τριπλόκου όφεως Bασιλίσκου, Ζήνωνος και Aναστασίου, έφθασεν η ευδαιμονία του Iουστίνου. Υφ’ ου εβεβαιούντο αι τέσσαρες Oικουμενικαί Σύνοδοι, ως τα τέσσαρα Eυαγγέλια τιμώμεναι, επειδή ήσαν καρποί των Eυαγγελίων σωτηριωδέστατοι. Hλευθερούντο οι εξωρισμένοι Eπίσκοποι. Eφυγαδεύοντο οι αιρετικοί. Hνούτο η Eκκλησία Aνατολής και Δύσεως. Ώστε περί εκείνου του καιρού είπεν ο θείος Δαβίδ· “Mη επιλήσεται ο Θεός του οικτειρήσαι, αύτη η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου”». O δε Mελέτιος (σελ. 116 του β΄ τόμου) γράφει ότι επί του Iουστίνου τούτου ετυπώθη να ψάλλεται, εν μεν τη Mεγάλη Πέμπτη το «τού Δείπνου σου του μυστικού», εν δε ταις άλλαις ημέραις, το «Oι τα χερουβίμ μυστικώς εικονίζοντες», καθώς ιστορεί ο Kεδρηνός. Eβασίλευσε δε ούτος χρόνους εννέα, και ημέρας τριαντατρείς (σελ. 64 του β΄ τόμ. του Mελετίου).

(από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005)

πηγή:  https://immorfou.org.cy/

H Σαρακοστή των Χριστουγέννων – Πορεία προς την Βηθλεέμ! Πότε ξεκινάει η νηστεία και πως νηστεύουμε

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ

Η Εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τα Χριστούγεννα, απότελεί μία από τις μεγαλύτερες ημέρες της χριστιανοσύνης. Ανήκει στις Δεσποτικές εορτές, δηλ. αναφέρεται σε γεγονός της ζωής του Δεσπότη Χριστού. Μαζί με το Πάσχα είναι οι κορυφαίες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Την ημέρα αυτή εορτάζουμε την ενανθρώπηση του Θεού Λ
όγου, την κάθοδο του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος στον κόσμο. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος θεός κατά χάριν. Ο Θεός έρχεται από τον Ουρανό στη γη, για να ανέβει ο άνθρωπος από τη γη στον Ουρανό. Ο Χριστός ήλθε ανάμεσά μας για να σώσει το ανθρώπινο γένος, να στήσει και πάλι τις γκρεμισμένες γέφυρες επικοινωνίας με τον Θεό, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αληθινή του δόξα, να φανερώσει στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός ταπεινώθηκε βαθειά για να μας ανυψώσει, γεννήθηκε στο χρόνο για να υπερβούμε εμείς το χρόνο, έλαβε την ανθρώπινη φύση για να τη θεώσει. Γι’ αυτό γιορτάζουμε, χαιρόμαστε και πανηγυρίζουμε.

Φρεσκάροντας ζοφερές μνήμες από τα νομικά τερατουργήματα της εποχής των λοκντάουν

Η φωτογραφία αυτή είχε αναρτηθεί στην σελίδα του γράφοντος 

στο Facebook στις 12 Νοεμβρίου 2020

Όταν οι Έλληνες διέπρεψαν ως «ψηφιακά πειραματόζωα»

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

I. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΥΤΟΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ την κτηνωδία στην οποία μας βύθισε το καθεστώς Κυριακούλη Μητσοτάκη την τρομο-σαιζόν 2020-2021.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ τον αυτοεξευτελισμό των πολιτών, αλλά προπάντων των νομικών, που εξαναγκάσθηκαν να συμπληρώνουν τις αυτοβεβαιώσεις της ντροπής ή να στέλνουν τα επονείδιστα SMS στις σατανικές αρχές, δίνοντας ραπόρτο στα όρνεα του Μεγάλου Αδελφού για την πρόθεση μετακίνησής τους.

Η υποχρέωση αυτή είχε θεσπισθεί για πρώτη φορά στις 17 Μαρτίου 2020 και για δεύτερη φορά στις 5 Νοεμβρίου 2020.

Πρέπει να μάθει ο ελληνικός λαός, ακόμη και ο πιστός, να μην αντιδράει σε τίποτα και να μην λέει ΌΧΙ σε τίποτα !

Γράφει ο Καππαδόκης

Οι εθνομηδενιστές της πατρίδας μας, οι οποίοι έχουν αναλάβει εργολαβικά το έργο της αποδόμησης της εθνικής μας συνείδησης, αφού απέδειξαν δήθεν την μη ύπαρξη του κρυφού σχολειού διότι όπως λένε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υπήρχε ελευθερία στην παιδεία και στη θρησκεία, αφού αποδόμησαν την εορτή της 25ης Μαρτίου ψάχνοντας να βρουν το χρονικό σημείο έναρξης της επανάστασης, λες και η επανάσταση είναι ποδοσφαιρικός αγώνας, τα τελευταία χρόνια βάλθηκαν να αποδομήσουν και την 28η Οκτωβρίου.

Ψάχνοντας λοιπόν κάποιος στο διαδίκτυο για το «όχι» του Μεταξά θα βρει πλήθος σελίδων που υποστηρίζουν ότι δεν είπε ποτέ όχι ο Μεταξάς στους Ιταλούς (βλ. https://www.efsyn.gr/politiki/316510_o-metaxas-ohi-kai-o-ypoyrgos-tis-hoyntas).

Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο Νεομάρτυρας (14 Νοεμβρίου)

Τὸν λαμπρὸν γόνον Ὕδρας καὶ τῆς Ῥόδου τὸ καύχημα, καὶ Νεομαρτύρων τὸ κλέος, Κωνσταντῖνoν τιμήσωμεν, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, τὴν μνήμην ἐκτελοῦντες τὴν αὐτοῦ, ἵνα λάβωμεν πλουσίαν τὴν ἀμοιβήν, παρὰ Θεοῦ κραυγάζοντες· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ ἐνισχύσαντι, καὶ ἐν ὑστέροις καιροῖς σε στεφανώσαντι.

Στo ένδοξο και ξακουστό νησί της Ύδρας γεννήθηκε ο Νεομάρτυρας Κωνσταντίνος. Στο μέτριο μάλλον φτωχικό και ταπεινό περιβάλλον έζησε τα πρώτα του παιδικά χρόνια. Απλοί άνθρωποι του λαού ήταν οι γονείς του. Ο πατέρας του ονομαζόταν Μιχαλάκης και η μητέρα του Μαρίνα.

Η Αλλαξοπιστία του

Σε ηλικία δεκαεπτά χρονών ο τόπος του δεν τον χώραγε. Ήθελε να ξενιτευτεί και να δει άλλα μέρη. Έφυγε, λοιπόν, από την Ύδρα και πήγε στη Ρόδο. Στο νησί αυτό με τη ζωηρή κίνηση άρχισε να κινείται γεμάτος αχόρταγη περιέργεια ο νεαρός Κωνσταντίνος. Μέσα στις Άλλες του γνωριμίες και επαφές, γνωρίστηκε και με τον ηγεμόνα Χασάν Καπετάν.

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

Μέγας πατήρ της Εκκλησίας και οικουμενικός διδάσκαλος. Η διδασκαλία του για τη θέωση του ανθρώπου και τη μετοχή του στις άκτιστες ενέργειες του Θεού, εκφράζει την ουσία της ορθόδοξης πνευματικής ζωής, σε πλήρη αντίθεση με την εκκοσμικευμένη θεολογία της εποχής του, που διαμορφώθηκε με την επίδραση του σχολαστικιστικού ανθρωποκεντρισμού του ρωμαιοκαθολικισμού.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς αποτελεί σπάνια περίπτωση στη ζωή της Εκκλησίας. Πρόκειται για θεολόγο θεόπτη, που εκφράζει την ουσία της ορθόδοξης πνευματικής ζωής με μοναδικό συνθετικό τρόπο. Εχει ως θεμέλιο της πνευματικής του καταρτίσεως τη βίωση της θείας χάριτος και, τη θέωση μέσα στο φως των ακτίστων ενεργειών του Θεού. Προικισμένος με οξύ νού μπόρεσε να κινηθεί άνετα στον χωρο της θεολογίας και να εκφράσει ακραιφνή τριαδολογία με τα σημαντικά έργα του.

Αγ. Απόστολος Φίλιππος: Ο Ενθουσιώδης Μαθητής του Χριστού

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Στην ευλογημένη χωρία των δώδεκα μαθητών του Χριστού ανήκε και ο απόστολος Φίλιππος, ένας από του πλέον αφοσιωμένους και ενθουσιώδεις μαθητές Του.

Οι μαρτυρίες για το πρόσωπό του και το έργο του είναι λίγες και αναφέρονται στην Καινή Διαθήκη. Τις πληροφορίες λαμβάνουμε από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο και από τα συμπεράσματα από στιγμιότυπα της ζωής του κοντά στο Χριστό. Ο Φίλιππος συγκαταλέγεται και από τους τέσσερις ευαγγελιστές, ως πέμπτος μαθητής κατά σειρά, στον κύκλο του Ιησού. Οι συνοπτικοί ευαγγελιστές, πλην της αναφοράς αυτής, δε αναφέρουν τίποτε άλλο γι’ αυτόν. Πιο αναλυτικός είναι ο ευαγγελιστής Ιωάννης.

Ο Θεός περνά κάθε μέρα μπροστά από τα μάτια μας

Στην πραγματικότητα ο χριστιανισμός, δρώντας μέσα στον αποτυχημένο κόσμο του ορθολογισμού, που μας έφερε ως εδώ, είναι μία νέα ιδέα που όσοι την ασπάζονται παίρνουν δύναμη. Ποτέ το αφύσικο δεν θα νικήσει το φυσικό

Μανώλης Κοττάκης

Παρατηρώ αυτές τις μέρες όλους αυτούς που προσπαθούν να καταλάβουν γιατί κέρδισε ο Τραμπ. Γιατί ο κόσμος δεν εξελίχθηκε σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και με τους σχεδιασμούς τους. Γιατί ο «ανορθολογισμός» κέρδισε τον «ορθολογισμό». ∆εν πρόκειται να καταλάβουν. ∆ιότι δεν θέλουν να καταλάβουν. Εκπροσωπώντας έναν κόσμο που αποτυγχάνει αρνούνται να αναλάβουν και να αναγνωρίσουν το βάρος της ευθύνης τους. Κάθε απόπειρα κατανόησής του είναι μάταιη.

Όλη η Ελλάδα τρέχει στους ψυχολόγους και δεν αναρωτιούνται γιατί γίνεται αυτό παρά την τόση «απελευθέρωση» που έχουμε

Η επίσκεψη στον ψυχολόγο γίνεται «must» για τους σημερινούς Έλληνες - Πώς συμβαίνει αυτό, αν η κοινωνία μας... «προοδεύει»;

Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης

Να μια ακόμα απόδειξη της αρρώστιας που γεννά ο ψευτοπροοδευτισμός μας. Από εκείνη την εποχή που η επίσκεψη στον ψυχολόγο ήταν ταμπού για τους Έλληνες, σήμερα περάσαμε στο άλλο άκρο, όπου είναι σπάνιο να βρεις άνθρωπο να μην βλέπει ψυχολόγο ή να μην λαμβάνει ψυχοφάρμακα. Είτε συστηματικά, είτε περιστασιακά.

«Νέα τάση: Όλη η Ελλάδα στο ντιβάνι του ψυχολόγου», είναι ο τίτλος ενός ερευνητικού άρθρου που δημοσίευσε το «Πρώτο Θέμα». Εκεί μέσα αναφέρεται η αφελής γνώμη ότι η ελληνική κοινωνία κάνει το ψυχοθεραπευτικό της «coming out», ρεφάροντας για όλα τα χρόνια που οι Έλληνες δεν τολμούσαν να απευθυνθούν σε ψυχολόγο για να μην κακοχαρακτηριστούν «προβληματικοί» ή και «τρελοί».

Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμονας (12 Νοεμβρίου): O Πατριάρχης που ζούσε για να ελεεί

Ἐν τῇ ὑπομονῇ σου ἐκτήσω τὸν μισθόν σου Πάτερ, Ὅσιε, ταῖς προσευχαῖς ἀδιαλείπτως ἐγκαρτερήσας, τοὺς πτωχοὺς ἀγαπήσας, καὶ τούτοις ἐπαρκέσας· Ἀλλὰ πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Ἰωάννη Ἐλεῆμον μακάριε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ο Ιωάννης γεννήθηκε στο νησί της Κύπρου. Ο πατέρας του ήταν έπαρχος, ο επιφανής Επιφάνιος. Ο Ιωάννης ανατράφηκε παιδιόθεν ως αληθινός χριστιανός και παρά τη θέλησή του, εξαιτίας της επιμονής των γονέων του, νυμφεύθηκε και απέκτησε παιδιά. Κατά Θεία Πρόνοια, τόσο η σύζυγος όσο και τα παιδιά του έφυγαν σύντομα απ’ αυτόν τον κόσμο. Ο Ιωάννης άρχισε σύντομα να γίνεται γνωστός για τη μεγάλη ευσπλαχνία και θεοσέβειά του, με αποτέλεσμα επί βασιλείας του Ηρακλείου να εκλεγεί πατριάρχης Αλεξάνδρειάς (610). Επί μία δεκαετία κυβέρνησε ασφαλώς, ως αληθινός ποιμένας, την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας, διασφαλίζοντάς την από κινδύνους ειδωλολατρών και αιρετικών. Μιλώντας κάποτε στο ποίμνιό του ο ενάρετος άγιος Ιωάννης, είπε: «Εάν επιθυμείτε να είστε ευγενείς, μην αναζητείτε την ευγένεια στο αίμα αλλά στις αρετές, διότι αυτή είναι η αληθινή ευγένεια!».

Ὑπεράνθρωπος» ἢ ὑπάνθρωπος;

Γράφει ὁ κ. Λέων Μπράνγκ, Θεολόγος

Στὴν πρώτη εὐχὴ ποὺ διαβάζει ὁ ἱερέας στὴν Ἀκολουθία τῆς Κατηχήσεως, ἡ ὁποία προηγεῖ­ται τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος, λέγει μεταξὺ ἄλλων: «Ἀπόστησον ἀπ’ αὐτοῦ (αὐτῆς) τὴν παλαιὰν ἐκείνην πλάνην, καὶ ἔμπλησον αὐτὸν (αὐτὴν) τῆς εἰς σὲ πίστεως καὶ ἐλπίδος καὶ ἀγάπης, ἵνα γνῶ ὅτι σὺ εἶ Θεὸς μόνος, Θεὸς ἀληθινός, καὶ ὁ μονογενής σου Υἱός, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, καὶ τὸ Ἅγιόν σου Πνεῦ­μα.» Δηλ. «Διῶξε ἀπ’ αὐτὸν/ήν τὴν παλιὰ ἐκείνη πλάνη καὶ γέμισέ τον/την μὲ πίστη, ἐλπίδα καὶ ἀγάπη γιὰ σένα, ὥστε νὰ μάθει πὼς ἐσὺ εἶσαι ὁ μόνος καὶ ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ὁ μονογενής σου Υἱός, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, καὶ τὸ Ἅγιό σου Πνεῦμα».

Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Nείλου του ασκητού (12 Νοεμβρίου)

                                                 Aίγυπτον άρδει Nείλος αλλά και κτίσιν,

                                   Λόγω κατάρδει και θανών Nείλος μέγας.

Όσιος Νείλος ο Ασκητής. Τοιχογραφία του 14ου αιώνα, 

Πρωτάτο – Καρυές

Oύτος ήτον πολύς και θαυμάσιος εις τους λόγους, κατά τους χρόνους Mαυρικίου του βασιλέως, έπαρχος Kωνσταντινουπόλεως γνωριζόμενος, εν έτει φπδ΄ [584]. Λαβών δε διά γάμου σεμνήν γυναίκα, εγέννησε δύω τέκνα, ένα αρσενικόν, και ένα θηλυκόν. Έπειτα εκατάπεισε την σύζυγόν του να αφήσουν μεν και οι δύω την Kωνσταντινούπολιν, να υπάγουν δε εις τα Mοναστήρια της Aιγύπτου. Πηγαίνοντες λοιπόν εκεί, εμοίρασαν οι δύω τα δύω τέκνα των. Kαι ο μεν θείος Nείλος, επήρε τον υιόν Θεόδουλον. H δε γυνή του, επήρε την θυγατέρα. Kαι έτζι εχωρίσθησαν ένας από τον άλλον. Πέρνωντας δε ο Nείλος τον Θεόδουλον, επήγε κατά το Σίναιον όρος, και συνευρίσκετο με τους εκεί Πατέρας. Eλθόντες δε βάρβαροι αιφνιδίως κατά τον τόπον εκείνον, εσκλάβωσαν μαζί με άλλους Πατέρας και τον υιόν του Θεόδουλον, τον οποίον ως σκλάβον θρηνεί ο Όσιος περισσότερον από το πρέπον, υπό της φυσικής φιλοστοργίας νικώμενος, καθώς αναφέρεται ο θρήνος ούτος εν τω παρ’ αυτού συντεθέντι συγγράμματι. Aξιωθείς δε μετά ταύτα της θείας Iερωσύνης, εσύνθεσε λόγους ασκητικούς, γεμάτους από κάθε σοφίαν και ωφέλειαν. Oμοίως συνέγραψε και επιστολάς και κεφάλαια πάμπολλα. Kαι πολλούς διά μέσου αυτών επαρακίνησε να συζούν με τον θείον έρωτα του Xριστού. Oύτω λοιπόν πολιτευσάμενος, εν ειρήνη ετελειώθη. Λέγουσι δε μερικοί, ότι το λείψανον του Oσίου τούτου και του υιού του Θεοδούλου, ομού με άλλων ασκητών λείψανα, ευρίσκονται εις τον εν Kωνσταντινουπόλει σεβάσμιον Nαόν των Aγίων Aποστόλων εν τω Oρφανοτροφείω, υποκάτωθεν του θυσιαστηρίου1. Tα οποία κατετέθησαν εκεί από τον φιλόχριστον βασιλέα Iουστίνον. (Όρα περί του Aγίου τούτου Nείλου, και Θεοδούλου του υιού του, εις την δεκάτην τετάρτην του Iαννουαρίου.)

Ὁ Θεός καί τίς ἀταξίες μας τίς ἐκμεταλλεύεται γιά τό καλό μας

O Άγιος Παΐσιος διδάσκει

Κάποτε, εἶπε ὁ Γέροντας, ἦταν ἕνας πατέρας πού εἶχε τρία παιδιά.

Ἕνα βράδυ, πού γύρισε στό σπίτι, μπαίνοντας μέσα ἀντίκρισε τό ἑξῆς θέαμα:

Βρῆκε τά παιδιά του νά εἶναι μεθυσμένα και ξαπλωμένα στό δάπεδο. Ὅλο τό πάτωμα γύρω του ἦταν γεμάτο ἀπό σπασμένα μπουκάλια καί ποτήρια. Τότε ὁ καλός πατέρας πῆρε μέ τρόπο τά παιδιά του σιγά σιγά καί τά ἔβαλε στά κρεβάτια τους. Κατόπιν πῆρε μιά σκούπα καί μάζεψε ὅλα τά σπασμένα γυαλιά ἀπό τό πάτωμα. Ἅνοιξε τήν πόρτα καί κοίταζε ποῦ νά ἐναποθέσει τά γυαλιά, δέν ἔβρισκε ὅμως τόπο. Εἶπε τότε:

«Ὅταν οἱ προφητεῖες γίνονται εἰδήσεις…». 39η Σύναξη Διαλόγου μὲ τὸν Μόρφου Νεόφυτο (06.11.2024)

 

Ἡ ΛΘ΄ (39η) πνευματικὴ σύναξη διαλόγου «Ἀνάβοντας τὸν ἀναπτήρα τῶν ἁγίων» μὲ τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο, μὲ θέμα «Οἱ ἀποκαλυπτικὲς ἡμέρες ποὺ ζοῦμε… Ὅταν οἱ προφητεῖες γίνονται εἰδήσεις» πραγματοποιήθηκε στὶς 6 Νοεμβρίου, 2024 στὸν ἱερὸ ναὸ Παναγίας Χρυσελεούσης στὴν κοινότητα Ἀκακίου τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου.

Οἱ ἐρωτήσεις νὰ ἀποστέλλονται στὴν ἠλεκτρ. διεύθυνση: anavontastonanaptiratonagion@gmail.com

πηγή: https://immorfou.org.cy/

Μία έρευνα για τον Προσωπικό Αριθμό (εξαιρετική και πλήρως ενημερωτική)

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Θέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙ

ΤΗΛ. 210 8025211 estiapm@gmail.com

Από τις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, αφότου εξαγγέλθηκε η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος που θα ρύθμιζε τα σχετικά με την χορήγηση του Προσωπικού Αριθμού (ΠΑ) για τις αρχές Φθινοπώρου, έχει ενταθεί η συζήτηση σχετικά με τον χαρακτήρα, τη χρήση, τις δυνατότητες ή περιορισμούς του καθώς και τη σχέση του με τις νέες ταυτότητες. Η παρούσα μελέτη ολοκληρώθηκε υπό μορφή σημειώσεων στις αρχές του Σεπτεμβρίου για ίδια χρήση με σκοπό την κατανόηση θεμελιωδών αρχών γύρω από τον τρόπο λειτουργίας του ΠΑ και των πληροφοριακών συστημάτων που σχετίζονται με αυτόν. Ερμηνεύονται δεδομένα διαθέσιμα στο διαδίκτυο και επιχειρείται απάντηση σε ερωτηματικά που προέκυψαν αλυσιδωτά, αρχής γενομένης από την ανάγνωση της Γνωμοδότησης 1/2024 της ΑΠΔΠΧ επί του Σχεδίου Διατάγματος για τον Προσωπικό Αριθμό. Σε καμία περίπτωση δεν διεκδικεί αυθεντία.

Όλα κλίνουν στον ΑΦΜ

Προϊστορία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων ΓΓΠΣ (gsis)

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης: «Και τόση δα στενοχώρια να έχεις, θα παρακαλάς τον Άγιο Μηνά…»

Ο Άγιος Μηνάς και ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης αγαπούσε πάρα πολύ τον Άγιο Μηνά. Έλεγε συχνά: Κάθε μέρα τον βλέπω με το άσπρο του άλογο, που γυρνάει εδώ γύρω-γύρω στα βουνά και μας φυλάγει.

Άλλη τη ρώτησε:

«Τον γνωρίζεις τον άγιο Μηνά:» «Όχι, δεν τον γνωρίζω» απάντησε. «Άναβε κανένα κερί εσύ για τον άγιο Μηνά, γιατί είναι προστάτης σου» της είπε με βεβαιότητα.

Άλλη ημέρα, που ήταν αρκετοί συναγμένοι στο κελλί του, απευθυνόταν στον καθένα και με αγάπη και κατανόηση του μιλούσε ανάλογα. Πήγε κι ένας πατέρας να τον χαιρετήσει. Ο όσιος τον αγκάλιασε και τον ασπάσθηκε ευχόμενος: «Πέτρα να πιάνεις, ψωμί να γίνεται, χώμα να πιάνεις, χρυσό να γίνεται…» κι έκλαιγε. «Γέροντα, γιατί κλαις;» τον ρώτησε. «Θα αποχωριστώ τα παιδιά μου…» ψιθύρισε και πάλι σίγησε. Ο πατέρας τον ρώτησε: «Να, Γέροντα, μια δουλειά ψάχνουμε για την κόρη μου». Ο όσιος είπε στην κόρη: «Και τόση δα στενοχώρια να έχεις, θα παρακαλάς τον Άγιο Μηνά… Τη μάνα σου και τον πατέρα σου θα τους κοιτάξεις; Η δουλειά σου είναι εδώ και σε περιμένει…» Πράγματι όπως τα είπε έτσι καλά ήλθαν, αλλά μετά από υπομονή και καθυστέρηση.

Μνήμη του Oσίου Πατρός ημών Θεοδώρου Ηγουμένου της Μονής του Στουδίου, του Oμολογητού (11 Νοεμβρίου)

                                                 Πολλάς αμοιβάς Θεόδωρε τρισμάκαρ,

                                                 Bίου μεταστάς ως βιούς ευ προσδόκα.

Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης

Oύτος εγεννήθη κατά τους χρόνους Kωνσταντίνου του Kοπρωνύμου εν έτει ψμα΄ [741], από γονείς ευσεβείς Φωτεινόν και Θεοκτίστην ονομαζομένους. Παιδιόθεν δε προτιμήσας την ενάρετον ζωήν, και παιδευθείς αρκετά με τα ιερά γράμματα, ανεβιβάσθη εις το ακρότατον ύψος της γνώσεως. Διά τούτο γενόμενος Mοναχός, εκατώρθωσε κάθε είδος αρετής, και ετιμήθη με το χάρισμα της ιερωσύνης από τον Kωνσταντινουπόλεως Πατριάρχην Tαράσιον. Aφ’ ου δε ο Όσιος Πλάτων, ο της Mονής του Στουδίου Hγούμενος και θείος του Aγίου, παραίτησε την ηγουμενίαν, αναδέχθη αυτήν ο μακάριος ούτος Θεόδωρος. Kαλώς λοιπόν ωδήγει το εμπιστευθέν εις αυτόν ποίμνιον των Mοναχών, και εις βοσκήν σωτηρίας εποίμαινεν. Eπειδή δε ήλεγξε με παρρησίαν τον βασιλέα Kωνσταντίνον, τον υιόν της Eιρήνης, εν έτει ψπ΄ [780], αυτός και ο Άγιος Tαράσιος, διατί απέβαλε την νόμιμον αυτού γυναίκα, και επήρε άλλην· τούτου ένεκεν, ο μεν Άγιος Tαράσιος εκβάλλεται από τον θρόνον του, ο δε μέγας Θεόδωρος δαρθείς, εξωρίσθη εις την Θεσσαλονίκην. Έπειτα αφ’ ου ο Kωνσταντίνος ετυφλώθη, και εδιώχθη από την βασιλείαν, ανεκαλέσθη ο Άγιος εκ της εξορίας. Aλλά όταν ο Nικηφόρος ο Πατρίκιος και Σταυράκιος επικαλούμενος, έγινε βασιλεύς, εν έτει ωβ΄ [802], πάλιν εξωρίσθη ο Άγιος εις την Θεσσαλονίκην1. Όταν δε Λέων ο Aρμένιος εβασίλευσεν εν έτει ωιγ΄ [813], και επεχείρει να καταργήση τας αγίας εικόνας, εξωρίσθη ο μακάριος Θεόδωρος εις την λίμνην της Aπολλωνιάδος, και από εκεί εστάλθη εις το θέμα των Aνατολικών. Eκεί δε λαβών εκατόν ραβδίας εις την πλάτην, ανδρείως υπέμεινε. Kαι πάλιν εδάρθη δυνατά από τον στρατοπεδάρχην. Aπό εκεί δε εστάλθη εις την Σμύρνην, και εκλείσθη μέσα εις μίαν βρωμερωτάτην φυλακήν, τα δε ποδάριά του εβάλθησαν εις το τιμωρητικόν ξύλον. Aφ’ ου δε ο Λέων εστερήθη ομού την ζωήν και την βασιλείαν, ο δε Mιχαήλ ο Tραυλός έλαβε τα σκήπτρα της βασιλείας εν έτει ωκ΄ [820], τότε ανεκαλέσθη ο Όσιος από τα δεσμά και την εξορίαν, και ολίγον καιρόν ελεύθερος μείνας, συνευρίσκετο με τους φίλους. Έπειτα με χρηστάς και πεπληροφορημένας ελπίδας, ανεπαύθη εν Kυρίω. Ήτον δε κατά τον χαρακτήρα του σώματος κατάξηρος, κίτρινος εις το πρόσωπον, τας τρίχας έχων μαύρας μεμιγμένας με άσπρας, και φαλακρός εις την κεφαλήν. (Tον κατά πλάτος Bίον του Aγίου τούτου όρα εις τον Nέον Παράδεισον2.)

Άγιος Παΐσιος: «Ό Άγιος Αρσένιος αν τον παρακαλάς, κοκκαλώνει και τους κλέφτες»

– Γέροντα, φοβᾶμαι, ὅταν διακονῶ μόνη μου στὸν ξενώνα.

– Νὰ κάνης κομποσχοίνι στὸν Χατζεφεντῆ, γιὰ νὰ σοῦ πῆ μετὰ καὶ «εὐλόγησον» ὁ κλέφτης*!

– Ἐγώ, Γέροντα, φοβᾶμαι τὰ ταγκαλάκια.

– Νὰ παρακαλᾶς τὸν Χατζεφεντῆ νὰ τὰ κοκκαλώνη. Τί λές, δὲν μπορεῖ;

– Πῶς δὲν μπορεῖ, Γέροντα!

– Τὸ ξέρεις ὅτι κοκκάλωσε ἕνα αὐτοκίνητο; Εἶχε ξεχάσει ὁ ὁδηγὸς τὰ κλειδιὰ στὴν πόρτα τοῦ αὐτοκινήτου καὶ τὸ ἔκλεψαν. Μόλις ἐπικαλέσθηκε τὸν Ἅγιο, κοκκάλωσε τὸ αὐτοκίνητο στὴν μέση τοῦ δρόμου, κι ἔτσι ἀναγκάστηκαν οἱ κλέφτες νὰ τὸ παρατήσουν καὶ νὰ τὸ βάλουν στὰ πόδια.

– Γέροντα, οἱ γιατροὶ εἶπαν ὅτι πρέπει νὰ κάνω ἐγχείρηση στὸ κεφάλι…

Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Η ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Αυτό λοιπόν κάνε και συ: στέναξε βαθειά, φέρε στη μνήμη σου τις αμαρτίες σου, στρέψε το βλέμμα σου στον ουρανό, πες με τον νου σου· «Ελέησέ με, Θεέ μου», και ολοκληρώθηκε η προσευχή σου.

Γιατί αυ­τός που είπε «ελέησέ με», έδειξε εξομολόγηση και μετάνοιωσε για τα αμαρτήματά του· διότι το να ζητούν έλεος ταιριάζει σ’ αυτούς που αμάρτησαν.

Αυτός που είπε «ελέησέ με», πήρε συγχώρηση των σφαλ­μάτων του· γιατί αυτός που ελεήθηκε δεν κολάζεται.

Αυτός που είπε «ελέησέ με», κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών γιατί αυτόν που θα ελεήσει ο Θεός, δεν απαλλάσσεται μόνο από την κόλαση, αλλά γίνεται άξιος και των μελλοντικών αγαθών.

Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 10 Νοεμβρίου 2024 (Γαλ 1,11-19)

 Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο

“Γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν

ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον

οὐδὲ γὰρ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην,

ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ”

«Γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ». Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια ἀρχίζει τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα. Λόγια μὲ τὰ ὁποῖα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀνακοινώνει ὅτι ὅσα κήρυξε, αὐτὸ εἶναι τὸ εὐαγγέλιο, δὲν εἶναι ἀνθρώπινες σκέψεις καὶ ἐπινοήσεις. Ὅσα κήρυξε δὲν τὰ παρέλαβε ἀπὸ ἄνθρωπο οὔτε τὰ διδάχθηκε σὲ κανένα σχολεῖο. Τὰ γνωρίζει ἐπειδὴ τοῦ τὰ ἀποκάλυψε, τοῦ τὰ φανέρωσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

Ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ αὐτὰ ποὺ μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ πιστεύσωμε, δὲν εἶναι σύστημα τὸ ὁποῖο σκέφθηκε κάποιος ἄνθρωπος, δὲν πρόκειται γιὰ ἀνθρώπινη ἐπινόησι. Κανένα σχολεῖο δὲν τὴν εἶχε περιλάβει στὰ μαθήματά του γιὰ νὰ τὴν διδαχθῆ ὁ ἀπόστολος. Ὁ Παῦλος, ὅπως καὶ κάθε ἀπόστολος, διδάσκει ὅσα τοῦ ἀποκάλυψε, τοῦ φανέρωσε, ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ χριστιανικὴ θρησκεία λέγεται «θρησκεία ἐξ ἀποκαλύψεως». Εἶναι ἑπομένως θείας προελεύσεως ἡ πίστις μας. Πιστεύομε μόνον ὅσα ἀποκάλυψε καὶ φανέρωσε ὁ ἴδιος ὁ Θεός.