"Τα άθεα γράμματα θα καταστρέψουν τον τόπο μας.'' Προφητείες Οσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου

Η ζωή του φαίνεται να διαπερνά τη δογματική μας αντίληψη για τη μη αποδοχή του καθ’ ημάς υπερφυσικού. Ήταν διορατικός και προορατικός, έβλεπε, δηλαδή, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σε μεγάλο οντολογικό βάθος και για αυτό τα λόγια του ήταν αληθινά προφητικά. Ο Θεός συνεργαζόταν μαζί του και επιβεβαίωνε τα λόγια του με θαυμαστούς τρόπους. Κατά την διάρκεια των δημοσίων ομιλιών του ή των κατ' ιδίαν συζητήσεών του με τον κόσμο, ανέφερε ορισμένα γεγονότα που θα συνέβαιναν στο μέλλον, άλλοτε με γριφώδη τρόπο και δυσνόητα, άλλοτε ξεκάθαρα, τα οποία εκλαμβάνονταν ως προφητείες.

"Θα έρθει εποχή που ο κόσμος θα γεμίσει από φτερωτά θεριά."

"Θα έρθει καιρός που ολόκληρος ο κόσμος θα συνδεθεί με ένα σχοινί και σιδερένια πουλιά θα διασχίζουν τους αγέρες."

"Θα έρθει καιρός που δεν θα υπάρχουν ικανοί διά να κυβερνήσουν τον τόπο μας.''

"Θα έρθει καιρός που θα βαδίζει ο άνθρωπος μεγάλη απόσταση και δεν θα συναντά άνθρωπο."

Ο μύθος του «καλού ανθρώπου»

Ο σημερινός άνθρωπος έχει παγιωθεί σε μια αυτοδικαίωση που συνήθως εκφράζεται ως εξής: « Είμαι καλός άνθρωπος, δε σκότωσα κανέναν , δεν πείραξα κανέναν, δίνω και ελεημοσύνη που και που οπότε γιατί να μη με σώσει ο Θεός;».

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι ο Θεός είναι ένας αιώνιος χωροφύλακας και ότι η σωτηρία είναι μια κατάσταση που ο άνθρωπος κερδίζει μέσα από μια τήρηση εντολών του φαίνεσθαι. Μιλάμε για μια τρομερή πλάνη που οφείλουμε να θεραπεύσουμε ώστε ο άνθρωπος να μην κολυμπάει στο ψέμα και την υποκρισία.

Ο άνθρωπος σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες είναι ψυχοσωματική οντότητα. Όπως μας λέει και ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο άνθρωπος δεν είναι ούτε ψυχή ούτε σώμα αλλά το Όλον αυτού. Οπότε ο άνθρωπος θα μετέχει της Αναστάσεως ψυχοσωματικά και όχι απλά ένα μέρος του.

Τὸ δημογραφικὸ πρόβλημα

Γράφει ο κ.Δημήτριος Ρίζος 
(περιοδικό "Μεγαλομάρτυρες", εκδ. Σεπτεμβρίου 2024)

Τὸ δημογραφικὸ πρόβλημα σιγοκαίει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια, ἀλλὰ τώρα μᾶλλον φθάσαμε σὲ κρίσιμη, μᾶλλον μὴ ἀναστρέψιμη, κατάστασι. Τὸ περιο-δικό μας ἀνέδειξε τὴν βραδυφλεγῆ βόμβα τοῦ δημογραφικοῦ ἀρκετές φορές, ὅπως τὸ ἴδιο ἔκαναν καὶ ἄλλα ἔντυπα, χωρὶς νὰ λαμβάνονται μέτρα γιὰ τὴν ἀντιμετώπισί του. Ἀλλὰ πλέον φθάσαμε πρὶν ἀπὸ τὸ νῆμα τοῦ τέλους. 

Τὰ  ἄσχημα  μηνύματα  εἶναι  πολλὰ.  Μία  κραυγὴ  ἐκκωφαντινή,  πολὺ ἐπίκαιρη  καὶ  μὴ  ἀμφισβητήσιμη,  λόγω  τῆς  ἐνάρξεως  τῆς  νέας  σχολικῆς χρονιᾶς, ἀκούγεται ἀπὸ τοὺς τίτλους εἰδησεογαφίας:

«Φέτος κλείνουν 152 σχολεία λόγω έλλειψης μαθητών». 

«Με  λουκέτα  στα  σχολεία  και  συγχωνεύσεις  τμημάτων  ξεκινάει  η σχολική χρονιά». 

Ἂν αὐτὰ τὰ μηνύματα δὲν σᾶς τρομάζουν, τότε καλὰ νὰ πάθουμε, ποὺ σὲ λίγα χρόνια δὲν θὰ ὑπάρχουν Ἕλληνες  νὰ χαίρωνται τὸν πολιτισμὸ τους, τὴν  ἱστορία  τους,  τὰ  νησιὰ  τους,  κτλ.  Βεβαίως  δὲν  θὰ  ὑπάρχει  φροντίδα, περίθαλψις. Δὲν θὰ ὑπάρχει συνέχεια στὴν ἱστορία κάποιων χιλιάδων ἐτῶν. Δὲν  ὑπάρχουν  παιδιὰ  ποὺ  νὰ  παίζουν,  νὰ  σπουδάζουν,  νὰ  δουλεύουν,  νὰ νοιώθουν  τὴν  συνέχεια  τῆς  οἰκογενείας  καὶ  τοῦ  Γένους.  Νέοι  ποὺ μορφώθηκαν  στὴν  Ἑλλάδα,  πάνω  στοὺς  ὁποίους  ἐπένδυσε  ἡ  Ἑλλάδα ἑκατομμύρια, μὲ τὸ πτυχίο στὴν τσάντα παράγουν ἐκτὸς Ἑλλάδος 

Ἔπρεπε  νὰ  εἶχαν  ληφθῆ  μέτρα  πρὶν  ἀπὸ  δεκαετίες.  Μέτρα  γιὰ  τὴν κλιματικὴ  ἀλλαγή,  γιὰ  τὴν  ἐνέργεια,  γιὰ  τὶς  ἐπικοινωνίες,  γιὰ  τὴν  ἄμυνα λαμβάνονται.  Ἀλλὰ  γιὰ  ποιούς;  Ἔπαθα  σόκ  ὅταν  ἀκούσθηκε  καὶ  ἀπὸ πρωθυπουγὸ καὶ ἀπὸ πρόεδρο ὅτι τὰ ἐργατικὰ χέρια θὰ ἀναπληρωθοῦν ἀπὸ κούρδους  καὶ  πακιστανούς!  Ὅταν  οἱ  «φίλοι»  γείτονές  μας  ἀγοράζουν ἀσταμάτητα γῆ στὰ νησιά μας, αὐτοὶ καὶ θὰ τὰ κατοικήσουν, ἐπειδὴ δὲν θὰ ὑπάρχουν Ἕλληνες. Ἡ γενεαλογικὴ συνέχεια διακόπτεται καὶ μὲ τὴν νομικὴ κάλυψι πολτοποιήσεως βρεφῶν καὶ τῶν ἄγονων γάμων. 

Ἀντὶ λοιπὸν νὰ λαμβάνωνται μέτρα γιὰ τὴν προστασία καὶ στήριξη τῆς μητρότητος, τῆς οἰκογενείας, τοῦ ἴδιου τοῦ Γένους, καλλιεργεῖται ἕνα ἦθος ἀπαξιωτικὸ γιὰ τὴν οἰκογένεια. Ἕχει ἀπὸ καιρὸ τσαλαπατηθῆ τὸ τρίπτυχο «Πατρὶς,  θρησκεία,  οἰκογένεια».  Ἐπίσημα  λέχθηκε·  Νὰ  τελειώνουμε  μὲ αὐτὰ. Δηλαδὴ νὰ μὴ μείνη τίποτε. 

Λυποῦμαι ποὺ τὰ γράφω αὐτὰ. Ἐπανέρχομαι ὅμως στὴν εἰδησεογραφία γιὰ  τὸ  κλείσιμο  τῶν  σχολείων.  Μὴ  χαίρεσθε.  Καὶ  πάμπολλα  ἀπὸ  ὅσα λειτουργοῦν, ὑπολειτουργοῦν μὲ τρεῖς τέσσερις μαθητές.   

ολόκληρο το τεύχος Σεπτεμβρίου ΕΔΩ

Πιστεύω. Μεγάλη κουβέντα…

Εδώ στην Ελλάδα «κληρονομούμε» την πίστη μας. Αυτό όμως είναι επικίνδυνο. Επικίνδυνο, διότι όταν η πίστη δεν είναι εσωτερικός μας καρπός -καρπός πάλης με την αμφιβολία, με τον πόνο, με την λογική – τότε καταντά η πίστη καθήκον.

Χάνεται η δυναμική της. Βιώνεται στα όρια της παράδοσης, του εθίμου και όχι της σχέσης με τον Θεό. Γι’ αυτό και η Εκκλησία σημαίνει για τους Έλληνες: παπάδες, σκάνδαλα, μιζέρια, «όχι και πρέπει».

Οι χριστιανοί καταντούν άνθρωποι με απωθημένα, φυλακισμένοι σε μια ζωή με καθήκοντα και υποχρεώσεις. Και η πίστη περνά στο περιθώριο. Πιο μεγάλη αξία έχει η διατήρησή της πίστης ως έννοια και χαρακτηριστικό του γένους μας και όχι ως Χάρη, ως Σχέση, ως Ελευθερία, ως Εμπιστοσύνης.

Επιβεβαιώθηκε επίσημα η παγκόσμια λογοκρισία

Η απαγόρευση της αντίθετης -σε σχέση με το παγκόσμιο σύστημα- άποψης ξεκίνησε να εφαρμόζεται σε πλανητικό επίπεδο με πρόσχημα την πανδημία του κορωνοϊού.

• «Η θέση μας», εφημερίδα «δημοκρατία»

Αυτή η μέχρι πρότινος «συνωμοσιολογική» θεωρία στηρίζεται πλέον και σε όσα αποκάλυψε ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ιδρυτής του facebook και διευθύνων σύμβουλος της Meta Platforms Inc.

Ο δισεκατομμυριούχος Ζάκερμπεργκ παραδέχθηκε σε επιστολή που έστειλε στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ότι «το 2021, ανώτερα στελέχη της κυβέρνησης Μπάιντεν, συμπεριλαμβανομένου του Λευκού Οίκου, πίεσαν επανειλημμένα τις ομάδες μας για μήνες να λογοκρίνουν συγκεκριμένο περιεχόμενο σχετικά με τον Covid-19, συμπεριλαμβανομένου του χιούμορ και της σάτιρας. […] Πιστεύω ότι η πίεση της κυβέρνησης ήταν λάθος και λυπάμαι που δεν ήμασταν πιο ειλικρινείς γι’ αυτό».

Άγιος Αλέξανδρος: Ο μεγάλος επίσκοπος της Εκκλησίας μας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

Πολλοί άγιοι ιεράρχες λάμπρυναν με την προσωπικότητά τους και το έργο τους την πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως στη δισχιλιόχρονη ιστορική της πορεία. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Αλέξανδρος, ο οποίος έβαλε τη δική του σφραγίδα στην Εκκλησία του Χριστού σε μια εποχή κρίσιμη για εκείνη.

Γεννήθηκε στην αγιοτόκο Μ. Ασία περί το 239 από γονείς ευσεβείς, οι οποίοι τον ανάθρεψαν χριστιανικά, σε μια εποχή που θεωρούνταν ασυγχώρητο έγκλημα να είναι κανείς Χριστιανός, διότι η θνήσκουσα ειδωλολατρία, δια της ρωμαϊκής εξουσίας καταδίωκε με ιδιαίτερη μανία την Εκκλησία και τους Χριστιανούς, με στόχο να τους εξαφανίσει από προσώπου γης. Ο ίδιος, νεαρό παιδί, δοκίμασε τους σκληρούς διωγμούς του θρησκομανή αυτοκράτορα Δέκιου (249-251) και στη συνέχεια τους διωγμούς του Βαλεριανού (257-260), τους πιο φοβερούς από όλους, του δαιμονικού Διοκλητιανού (303-305) και τέλος του Γαλερίου και Μαξιμιανού (305-313). Είχε ασκηθεί να κρύβει διωκόμενους Χριστιανούς και να περιθάλπει ταλαιπωρημένους και πληγωμένους Μάρτυρες. Όλη αυτή η τραγική κατάσταση είχε δαμάσει τον νεαρό Αλέξανδρο και είχε σμιλέψει την ψυχή του, ώστε να αφιερώσει τη ζωή του στο Χριστό και την υπηρεσία της Εκκλησίας.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος (του Φώτη Κόντογλου)

(ένα καταπληκτικό κείμενου του Φ. Κόντογλου, όπου περιγράφεται ολόκληρος ο βίος του Τιμίου Προδρόμου καθώς και άγνωστα στοιχεία σχετικά με τον Ηρώδη και την εποχή του.)

Σήμερα πού γράφω, 29 Αὐγούστου, εἶναι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Χθές τό βράδυ ψάλαμε τόν Ἑσπερινό κατανυκτικά σ’ ἕνα παρεκκλήσι, κ’ ἤτανε μοναχά λίγες γυναῖκες καί δύο-τρεῖς ἄνδρες.

Σήμερα τό πρωί ψάλαμε τή λειτουργία του πάλι μέ λίγους προσκυνητές. Τά μαγαζιά ἤτανε ἀνοιχτά, ὅλοι δουλεύανε σάν νά μήν ἤτανε ἡ γιορτή τοῦ πιό μεγάλου ἁγίου τῆς θρησκείας μας. Ἀληθινά λέγει τό τροπάρι του «Μνήμη δικαίου μετ’ ἐγκωμίων, σοί δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου, Πρόδρομε».

Μέ ἐγκώμια καί μέ εὐλάβεια γιορτάζανε ἄλλη φορά οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί τόν Πρόδρομο, ἀλλά τώρα τοῦ φτάνει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου.

Αὐτή ἡ μαρτυρία θ’ ἀπομείνει στόν αἰώνα, εἴτε τόν γιορτάζουνε εἴτε δέν τόν γιορτάζουνε οἱ ἄνθρωποι, εἴτε τόν θυμοῦνται εἴτε τόν ξεχάσουνε. Κ’ ἡ μαρτυρία εἶναι τούτη: πώς ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος εἶναι «ὁ ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων» δηλ. «ὁ πιό μεγάλος ἀπ’ ὅσους γεννηθήκανε ἀπό γυναίκα» κατά τά λόγια τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό κ’ ἡ Ἐκκλησία μᾶς ὥρισε νά μπαίνει τό εἰκόνισμά του πλάγι στήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, στό εἰκονοστάσιο τῆς κάθε ὀρθόδοξης ἐκκλησιᾶς.

Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! "Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!"

«Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο!

«Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!»

Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που τη λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης.

Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης.

Μην παύσεις να τη λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό.

Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη.

Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά.

Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον... έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…».

(Απ’ την 193 Επιστολή του Άγιου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).

Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή! (δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα!)

πηγή: https://adontes.blogspot.com/

Κωνσταντίνος Βαθιώτης: Ρετρό 46.0: Ο κατά Καντιώτη ορθόδοξος εμβολιασμός

Επιμελείται και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

Σε ένα από τα σύντομα κηρύγματά του για την προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου1, τον «καταστατικό χάρτη του χριστιανισμού» λόγω της βαθύτητας των αληθειών που περιέχει, ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνος Καντιώτης, ο οποίος εκοιμήθη σε ηλικία 103 ετών στις 28 Αυγούστου 2010 (είχε χειροτονηθεί Επίσκοπος στις 24 Ιουνίου 1967 στον ιερό ναό του Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας – εκεί έμελλε, προφανώς όχι τυχαίως, να μεταφερθεί το 1981 η θαυματουργή κινούμενη εικόνα του Χριστού από το Ειρηνοδικείο Αθηνών2), μας καλούσε να προσέξουμε ότι ο Απόστολος Παύλος απευθυνόταν και στους «σοφούς» και στους «ανοήτους», δηλ. και στους Ιουδαίους και στους ειδωλολάτρες.

«Σήμερα είναι μια μικρή Μεγάλη Παρασκευή… Οι άνθρωποι δεν θέλουν το Θεό, δεν θέλουν τον μεγαλύτερο Δίκαιο όλου του κόσμου»

Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων· σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον· ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοῖς ἐν ᾅδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Σήμερα είναι μια μικρή Μεγάλη Παρασκευή, μια δεύτερη Μεγάλη Παρασκευή. Γιατί σήμερα ο μεγαλύτερος άνδρας μεταξύ εκείνων που γεννήθηκε από γυναίκα, Ιωάννης, ο Πρόδρομος και Βαπτιστής του Κυρίου, θανατώνεται. Την Μεγάλη Παρασκευή, οι άνθρωποι θανατώνουν τον Θεό, σταυρώνουν τον Θεό. Στη σημερινή αγία μεγάλη γιορτή, οι άνθρωποι θανατώνουν τον μέγιστο όλων των ανθρώπων. Δεν είμαι εγώ που επέλεξε να χρησιμοποιήσει την έκφραση «τον μείζονα.» Τι είναι ο επαίνος μου για τον μεγάλο και ένδοξο Πρόδρομο του Κυρίου, τον οποίο ο Κύριος επαίνεσε περισσότερο από οποιονδήποτε μεταξύ των ανθρώπων, περισσότερο από όλους, από τους Αποστόλους, τους Αγγέλους, τους Προφήτες, τους δικαίους, τους Σοφούς; Από τον Κύριο ειπώθηκε γι ‘αυτόν: ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου του βαπτιστού… (Ματθ. 11,11). Σε όλη τη Δημιουργία, δεν υπάρχει κανένας μεγαλύτερος έπαινος.

Ποιο ήταν το τέλος των σφαγιαστών του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

…Ο Θεός τιμώρησε τους σφαγείς του Προφήτου. Το τέλος των υπευθύνων, για την αποκεφάλιση του Ιωάννου ήτανε σκληρό.

Ο Ηρώδης Αντίπας (ή Αντύπας ή Αντίπατρος), που τα Ευαγγέλια τον ονομάζουν απλώς Ηρώδη, γιος του εξίσου διαβόητου Ηρώδη του Μεγάλου, ήταν τετράρχης Γαλιλαίας και Περαίας, ήταν αυτός που χαρακτήρισε ο Χριστός «αλώπεκα» (αλεπού-Λουκ.13:31) λόγω της παμπόνηρης πανουργίας του, προειδοποιώντας τους μαθητές του να τον προσέχουν ιδιαιτέρως. Στα Ευαγγέλια αναφέρεται κυρίως για τη συμμετοχή του στη φυλάκιση και εκτέλεση του Ιωάννη του Βαπτιστή (Μάρκ.6:14-28) και για τη σύντομη συνάντησή του με τον Ιησού, όταν ο Πιλάτος τον έστειλε σ’ αυτόν για να δικαστεί. Ο Ηρώδης, που πολλές φορές είχε εκφράσει την επιθυμία να δει τον Ιησού, του υπέβαλε ένα σωρό ερωτήσεις στις οποίες όμως ο Χριστός δεν απάντησε. Τότε ο Ηρώδης εξοργίστηκε και τον έδιωξε, αφού προηγουμένως τον χλεύασε και τον ειρωνεύτηκε και διέταξε να παραδοθεί στον Πιλάτο για να τον δικάσει (Λουκάς 23:6-12).

Ένα μεγάλο μπράβο στον Αναστάσιο. Η μόνη από τις “Ελληνικές” Εκκλησίες που δεν θα στιγματιστεί το αιώνιο όνειδος για τον διωγμό των Ορθοδόξων στην Ουκρανία

Διώξεις, φυλακίσεις, ιεροσυλίες τόπων λατρείας, δημεύσεις περιουσιών ιερών ναών και ιερών μονών αποτελούν βάναυσες ενέργειες. Γίνονται στυγερότερες, όταν τις επιβάλλουν Νομοθετικά Σώματα δημοκρατικών χωρών.

Ο πρόσφατος νόμος 8371/24.8.2024 του Κοινοβουλίου της Ουκρανίας εμφανώς αποσκοπεί στην κατάργηση της κανονικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας. Με αυτόν τον τρόπο διώκονται εκατομμύρια Ουκρανοί ορθόδοξοι πιστοί, πολυάριθμοι επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και μοναχές, υπό την ηγεσία του μητροπολίτη Ονουφρίου, όλοι μέλη της «Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας».

Σύμφωνα με τον λόγο του Αποστόλου Παύλου «εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τά μέλη» (Α΄ Κορ. 12:26), συμπάσχοντες και εμείς με τους εν διωγμώ αδελφούς μας, εκτενώς δεόμεθα για την κατάπαυση των αιματηρών εχθροπραξιών, που τραυματίζουν ανεξαιρέτως όλον τον ουκρανικό λαό, την κατάργηση του παραλόγου αυτού νόμου, την επικράτηση της ειρήνης και της ενότητος της Ορθοδοξίας, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στην ανά τον κόσμο μαρτυρία της.

πηγή: https://romioitispolis.gr/

Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ: Λόγος στὴν ἀποτομὴ τῆς κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου (29 Αὐγούστου)

Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ

Ο Τίμιος Πρόδρομος, 1192, ιερά μονή Παναγία του Άρακα

Σεβάσμια καὶ αἰδέσιμη ἡ σημερινὴ ἡμέρα, ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί. Σήμερα ἡ ἁγία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν ἀποτομὴ τῆς κεφαλῆς τοῦ μεγίστου τῶν Προφητῶν, τοῦ κήρυκα τοῦ Φωτὸς τοῦ ἀληθινοῦ, τοῦ ἐνσάρκου ἀγγέλου, τοῦ Βαπτιστοῦ καὶ Προδρόμου τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ.

Καὶ ἐμεῖς, ποὺ συναχθήκαμε στὸν εὐλογημένο τοῦτο ναό του καὶ ποὺ τόσα χρεωστοῦμε γιὰ τὶς ἱκεσίες του μπροστὰ στὸν θρόνο τοῦ Κυρίου γιὰ χάρη μας, ἂς τοῦ ἀπευθύνουμε χρεωστικὰ λόγια ἐγκωμιαστικά, δανεισμένα ἀπὸ ἕνα Ἐγκώμιο πρὸς αὐτὸν ἑνὸς μεγάλου Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Ἀνδρέα, ἀρχιεπισκόπου Κρήτης τοῦ Ἱεροσολυμίτου, ποὺ ἄκμασε στὰ τέλη τοῦ 7ου καὶ ἀρχὲς τοῦ 8ου αἰώνα.

Πολλά, ἐξαίρετα καὶ μεγάλα εἶναι τὰ ἐπίθετα καὶ οἱ τίτλοι τοῦ Τιμίου Προδρόμου, μὲ τὰ ὁποῖα τὰ Εὐαγγέλια κι Αὐτὸς ὁ Χριστός μας τὸν ἀποκαλοῦν.

Ὁ Κύριος τὸν ἀποκάλεσε «Ἠλία». «Καὶ ἂν θέλετε νὰ τὸ παραδεχτεῖτε, αὐτὸς εἶναι ὁ Ἠλίας, ποὺ πρόκειται νὰ ἔρθει» (Ματθ. 11, 14). «Καὶ αὐτὸς θὰ πορευθεῖ πρὶν ἀπὸ τὸν Κύριο μὲ τὴ δύναμη καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ προφήτη Ἠλία» (Λουκ. 1, 17).

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης- Ένας σύγχρονος «Πατροκοσμάς» και λέοντας της Ορθοδοξίας [28 Αυγούστου 2010]

Πέρασαν 14 χρόνια από τη μέρα που ο Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης άφησε την τελευταία του πνοή

Ελευθέριος Ανδρώνης

Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: Σαν σήμερα, στις 28/8/2010, αναχώρησε για τους ουρανούς η αγία και ηρωική ψυχή του Μητροπολίτη Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνου Καντιώτη, του νέου «Κοσμά του Αιτωλού», όπως τον αποκαλούσε ο Ορθόδοξος λαός, εξυμνώντας τον για την απαράμιλλη αγωνιστικότητα που επέδειξε σε ολόκληρο τον βίο του, άλλα και για το προφητικό χάρισμα που διέθετε.

Έφυγε πλήρης ημερών σε ηλικία 103 ετών.

Ήταν ένας πραγματικός πνευματικός ηγέτης με όλη τη σημασία της λέξης. Η ζωή του πατρός Αυγουστίνου ήταν ένας διαρκής και ακάματος αγώνας για την πίστη. Για τα υψηλά ιδανικά. Για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.

Καταστρέφεις τα παιδιά, εγκαταλείποντάς τα σε “οθόνες-νταντάδες”…

Γράφει ο ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΗΣ

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η χρήση οθονών είναι κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Αποτελεί συχνά την “παρέα” τους, το περιβάλλον μέσα από το οποίο αλληλεπιδρούν, ψυχαγωγούνται, εργάζονται, επικοινωνούν και διασκεδάζουν στα πλαίσια της κατοικιδιοποιημένης συνθήκης της καθημερινής τους ζωής. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η συνθήκη καθημερινής ζωής αφορά παιδιά προσχολικής ή πρώτης σχολικής ηλικίας;

Ποιες είναι οι συνέπειες στην ψυχοδιανοητική και σωματική τους ανάπτυξη; Ποιες οι επιρροές της πολλαπλής χρήσης οθονών στην προεφηβεία και την εφηβεία; Πόσο θα έχουν αλλάξει τα παιδιά του παρόντος ως ενήλικες του μέλλοντος, μέσα από την συστηματική αλληλεπίδρασή τους με τις οθόνες των κινητών, των τάμπλετ, των υπολογιστών και των smart τηλεοράσεων; Είναι πλέον ευκόλως εμπειρικά διαπιστωμένη, ακόμα και στην ελληνική πραγματικότητα, η έντονη ενασχόληση των παιδιών με τις οθόνες. Συζητώντας με ψυχολόγους που ασκούν κλινικό έργο, ένα από τα συχνότερα ζητήματα που φέρνει τους γονείς στην πόρτα ενός ειδικού ψυχολόγου για βοήθεια είναι:

Η παγκόσμια τυραννία που ανατέλλει

Ο Ζελένσκι επέβαλε νόμο, με τον οποίο τέθηκε υπό απαγόρευση η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας που συνδέεται με το Πατριαρχείο της Μόσχας. Ουσιαστικά με αυτή την απόφαση κλείνει ιερούς ναούς, θέτει ιερείς σε αργία και στερεί από πολίτες της χώρας του το δικαίωμα να ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα στην Εκκλησία που αισθάνονται εγγύτερη σε αυτούς. Πρόκειται για μια εξωφρενική, ολοκληρωτικού τύπου απόφαση, που παραπέμπει σε καθεστώτα τύπου Στάλιν.

Είναι άλλο πράγμα μία χώρα να αναγνωρίζει τα ποιμαντικά και ιστορικά πρωτεία, που δικαίως κατέχει και θα συνεχίζει να κατέχει το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, και άλλο να καταργεί μια Εκκλησία που δεν… αρέσει στον απόλυτο μονάρχη. Αυτό που συνέβη στην Ουκρανία θα αποτελέσει πολύ κακό προηγούμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο.

Άγιος Λουκάς Κριμαίας: Όταν παλεύουμε για την ελευθερία, αγωνιζόμαστε για κάτι θεϊκό

Άγιος Λουκάς Κριμαίας

Όταν παλεύουμε για την ελευθερία, αγωνιζόμαστε για κάτι θεϊκό, γιατί ο Θεός είναι Πατέρας των ελεύθερων και όχι των υποδουλωμένων ψυχών και σωμάτων.

Ας σκεφτόμαστε αισιόδοξα, επειδή μόνον η αισιόδοξη σκέψη φθάνει μέχρι τον Θεό.

Ας είμαστε αισιόδοξοι και με τα συναισθήματά μας, γιατί η αισιοδοξία είναι το φάρμακο της λύπης και η πηγή της αληθινής και αιώνιας χαράς. Ας είμαστε αισιόδοξοι και με τα έργα μας, επειδή τα καλά έργα μας συνυφαίνονται με τα έργα του Θεού, και διατηρούνται αιώνια όπως και τα έργα του Θεού.

Ας είμαστε αισιόδοξοι γιατί και η ίδια η ζωή είναι αισιόδοξη και εμείς οι άνθρωποι είμαστε η πιο υψηλή έκφραση της ζωής. Το να είναι κανείς αισιόδοξος σημαίνει να ζει και να εκτιμά δίκαια το δώρο της ζωής.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Mνήμη του Oσίου Πατρός ημών Mωυσέως του Aιθίοπος (28 Αυγούστου)

 Φήσεις το ρητόν και θανών Mωσή μέλα,

Άνθρωπος όψιν (βλέπει δηλαδή) και Θεός την καρδίαν.

Θάψαν εν εικάδι Mωσήν ογδόη αιθιοπήα.

Όσιος Μωυσής ο Αιθίοψ. Τοιχογραφία του 1547 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Διονυσίου, Άγιον Όρος

Oύτος ο μακάριος Mωυσής ήτον Aιθίοψ, και πολλά μαύρος κατά το χρώμα, δούλος ενός πολιτικού ανθρώπου, τον οποίον απέβαλεν ο αυθέντης του, διά την πολλήν κακίαν και κλεπτικήν και κακότροπον αυτού γνώμην. Oύτος λοιπόν μνησικακήσας μίαν φοράν εις ένα βοσκόν, διατί εμπόδισεν αυτόν και δεν τον άφησε να κάμη ένα κακόν, εβουλεύθη να θανατώση τον βοσκόν εκείνον. Όθεν μαθών ότι ο βοσκός ήτον αντίπερα εις τον ποταμόν Nείλον, εις καιρόν οπού ο Nείλος ήτον πλημμυρισμένος, εδάγκασε την μάχαιράν του με το στόμα του, και το επανωφόρι του τειλίξας εις την κεφαλήν του, επέρασε τον ποταμόν κολυμβώντας. O δε βοσκός εκατάλαβε τον ερχομόν του, όθεν αφήσας τα πρόβατά του έφυγεν. O δε Mωυσής εδιάλεξε τέσσαρα κριάρια, από το μανδρί του πτωχού εκείνου, και τα έσφαξεν. Έπειτα δέσας τα κριάρια εις σχοινίον, και τούτο βαστάζων, διεπέρασε πάλιν τον ποταμόν κολυμβώντας. Φαγών δε τα κρέατα των κριαρίων, και τα δέρματα πωλήσας, επήγεν εις τους φίλους του. Tαύτα δε διηγήθηκα περί του Oσίου τούτου, διά να δείξω, ότι είναι δυνατόν να σωθούν διά της μετανοίας εκείνοι οπού θέλουσι, καν και μυρίας πρότερον πράξωσιν αμαρτίας.

Το συγκλονιστικό Θαύμα του Αγίου Φανουρίου στη Ρόδο

Ο Άγιος Φανούριος είναι αναμφίβολα μια άγια, σημαντική νεανική μορφή, που ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο ανάμεσα στους άλλους Αγίους της χριστιανοσύνης, γιατί δεν τιμάται απλώς σε μια μόνο ημε­ρομηνία, αλλά η πίστη των χριστιανών κά­νει συχνά τη γνωστή φανουρόπιτα.

Οι πιστοί συχνά επικαλούνται το όνομα του Αγίου Φανουρίου, ο οποίος έχει κάνει πολλά θαύματα. Ενα από τα πιο συγκλονιστικά έλαβε χώρα στη Ρόδο.

Σε μια περίοδο της ιστορικής ζωής της η Κρήτη ήταν υποδουλωμένη στους Λατίνους (1204 – 1669 μ.Χ.), που είχαν δικό τους Αρ­χιεπίσκοπο και γι’ αυτό προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να παρασύρουν τους κατοίκους του νησιού στον Καθολικισμό (Παπισμό).

Μεγάλοι χαμένοι οι οικογένειες με παιδιά

Την ανάγκη στήριξης της ελληνικής οικογένειας, από το πρώτο κιόλας παιδί, καταδεικνύει έρευνα του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) που δημοσιεύεται στην τελευταία έκδοση «Οικονομικές Εξελίξεις».

Μέσα σε μια δύσκολη περίοδο, από το 2009 έως το 2023, με δημοσιονομική κρίση, παγκόσμια υγειονομική κρίση, και τώρα ενεργειακή και πληθωριστική κρίση, οι αποδοχές των εγχώριων νοικοκυριών αυξήθηκαν οριακά και μόνο για τα νοικοκυριά χωρίς παιδιά. Για τα νοικοκυριά με παιδιά υπάρχει μείωση των αποδοχών, καθώς δεν εφαρμόστηκε διαχρονικά, και κυρίως μετά την έξοδο από τα μνημόνια, μια ουσιαστική πολιτική ενίσχυσης των οικογενειών. Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι η μεγαλύτερη μείωση στο εισόδημα εντοπίζεται στα νοικοκυριά με δύο ενηλίκους εργαζομένους και δύο παιδιά, φωτογραφίζοντας ότι τα όποια μέτρα στήριξης σχεδιάζονται στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος και της στήριξης των γεννήσεων πρέπει να ξεκινήσουν αν όχι από το πρώτο, σίγουρα από το δεύτερο παιδί. Οπως, άλλωστε, επισημαίνει και ο ερευνητής του ΚΕΠΕ Ιωάννης Χολέζας, ο οποίος αναλύει τα στοιχεία, «το γεγονός ότι όχι μόνο δεν έχουν αυξηθεί διαχρονικά οι αποδοχές των νοικοκυριών με παιδιά, αλλά αντίθετα έχουν μειωθεί, ενδεχομένως αποτελεί μία ακόμη αιτία της μείωσης του πληθυσμού».

ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ

Το άγιο ζεύγος Αδριανός και Ναταλία (26 Αυγούστου) προβάλλεται από την Εκκλησία μας ως τύπος της αληθινής συζυγίας – στο πρόσωπό τους βλέπουμε την ιδανική θα λέγαμε σχέση! Γιατί; Διότι όχι μόνον υπήρχε μεταξύ τους ο ανθρώπινος έρωτας, αλλά τροφοδοτείτο αυτός και αυξανόταν, βρίσκοντας τον ορθό στόχο του, από τον θεϊκό έρωτα που κατέλαβε το ζευγάρι. Διότι η εμπειρία των ανθρωπίνων σχέσεων και μάλιστα όσον αφορά στη συζυγική σχέση επιβεβαιώνει ότι χωρίς την αναφορά προς τον Θεό, χωρίς την αγάπη Εκείνου, αν όχι καθόλου αλλά πολύ σπάνια μπορεί να κρατηθεί και να παραμείνει πολυετής και ισόβια. Και αυτό οφείλεται βεβαίως στο γεγονός ότι η ανθρώπινη αγάπη, στοιχείο της οποίας είναι και ο έρωτας, είναι σαν την μπαταρία: έχει όριο λήξεως – φθείρεται και αυτή όπως όλα τα ανθρώπινα. Λοιπόν, απαιτείται η ανατροφοδοσία της αγάπης και του έρωτα από εκείνην την πηγή που είναι αιώνια: την αγάπη και τον έρωτα του Θεού. Όπου υπάρχει η σύνδεση με τον Θεό εκεί ο άνθρωπος αδιάκοπα «καινουργείται», όπως άλλωστε το υποσχέθηκε ο ίδιος ο Κύριος: «ιδού, καινά ποιώ πάντα!», όλα τα κάνω καινούργια.

Η αιτία της προσφοράς... και οι Φανουρόπιτες

 Πολλές οι φανουρόπιτες σήμερα, ελάχιστα τα πρόσφορα
που θα γίνουν Σώμα Χριστού

Γράφει ο π.Σπυρίδων Σκουτής 

Βλέπεις κάποιες κυρίες που κάνουν φανουρόπιτες κάθε μέρα για «ευλογία και υγεία», και για να βρεθεί κανένας καλός γαμπρός για την κόρη, ενώ δεν έχουν κάνει ποτέ πρόσφορο στην Εκκλησία, δεν έχουν εξομολογηθεί ποτέ και πάνε να κοινωνήσουν το Πάσχα έτσι για το καλό.  (Η σύγχρονη θρησκευτική  ειδωλολατρία στα καλύτερά της).

Μεγαλύτερη χάρη θα έχει κάποιος αν πάει μια τυρόπιτα ή ένα γλυκό στον κόσμο της Εκκλησίας στο αρχονταρίκι έτσι για να το μοιράσει από αγάπη, ελεημοσύνη και χαρά στον κόσμο, παρά αυτός που πιστεύει  ότι με τις πολλές φανουρόπιτες θα πάει στον Παράδεισο ή θα έχει περισσότερη υγεία και ευλογία.

Η προσφορά στην Εκκλησία είναι αποτέλεσμα. «Σε αγαπώ τόσο πολύ , που δεν αντέχω να μην σου προσφέρω κάτι, που δεν αντέχω να μην σε δω». Αυτό είναι το αίτιο , αυτή είναι η ρίζα. Από εκεί ξεκινάμε…

Όταν η προσφορά δεν είναι αποτέλεσμα αγαπητικής διάθεσης, τότε είναι μια κακή συναλλαγή που δεν βγάζει πουθενά. Κοροϊδεύουμε τον Θεό και τον εαυτό μας με πλανεμένες ιδέες. Πολλές φορές η ειδωλολατρική στάση έχει την εξής έκφραση «Πάτερ αν κάνω αυτό ή εκείνο θα πιάσει ; ; ; ; !».Τότε ο δύστυχος ο παπάς αρχίζει να νιώθει σαν τον μάγο του ΟΖ. Το ραβδί της μάγισσας Κίρκης μας λείπει τελικά. Γιατί οι Ναοί γεμίζουν του Αγίου Φανουρίου με τις φανουρίπιτες ενώ είναι άδειοι σε άλλους μεγάλους Αγίους της Εκκλησίας; Μήπως τελικά τοποθετούμε την παρασκευή της φανουρόπιτας ώς μια "μαγική" προσφορά; (Σου έκανα για να μου κάνεις;). Μακάρι κάθε χρόνο η προσφορά της φανουρόπιτας να είναι αποτέλεσμα αγάπης, θυσίας και τιμής στον Άγιο και μόνο αυτό. Την καρδιά και τη ζωή μας θα την προσφέρουμε στο Χριστό; Αυτό ειναι το ερώτημα που καίει  . . . 

Πολλές οι φανουρόπιτες σήμερα ελάχιστα τα πρόσφορα που θα γίνουν Σώμα Χριστού. Γιατί άραγε;

Καλές είναι οι φανουρόπιτες και η τιμή στον Άγιο Φανούριο αλλά πριν φτιάξουμε φανουρόπιτα ας τρέξουμε στο πετραχήλι να «φτιάξουμε» την ψυχή μας.

Επιστροφή, λοιπόν, στην Ορθόδοξη παράδοση που έχει ως  βάση τη θεραπεία από τα πάθη μέσα από την άσκηση και τον πόθο της σωτηρίας για τη Βασιλεία των Ουρανών.

πηγή: https://euxh.gr/theologia/leitourgika/i-aitia-tis-prosforas

"Η καταστροφή ως ευκαιρία" - Εις μνήμην του καθηγητού Χρήστου Γιανναρά

Ο αείμνηστος πλέον καθηγητής Χρήστος Γιανναράς, που εκοιμήθη πρόσφατα, είχε δώσει μια βαρυσήμαντη ομιλία στην πόλη της Φλώρινας τον Μάρτιο του 2012. 

Το περιεχόμενο της ομιλίας είχε να κάνει με προσεγγίσεις δημιουργικής αυτοκριτικής, εξ αφορμής της Οικονομικής (και πολλαπλής μετέπειτα) Κρίσεως που είχαμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε ως υπαρξιακή απειλή για την Ελληνική κοινωνία.

Δεκατετραετές μνημόσυνο π. Αυγουστίνου Καντιώτη

 

Προσωπικός Αριθμός. Όχι κύριε Μητσοτάκη δε θα γίνουμε "νούμερα " επειδή το θέλετε εσείς.

Νικόλαος Παπαδόπουλος-Βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης

Η κυβέρνηση της Νέας Αταξίας Πραγμάτων του Κυριάκου Μητσοτάκη και δήθεν νεοφιλελεύθερη, πάρα την γενική κατακραυγή και την κατάρρευσή της σε όλα τα επίπεδα, συνεχίζει απτόητη το καταστροφικό της έργο. Προσπαθεί να επιβάλλει ΞΑΝΑ νέες υποχρεωτικότητες, έχει πάρει εντολή από τα διεθνή αφεντικά της να επιβάλλει υποχρεωτικά, στους Έλληνες πολίτες τον Προσωπικό Αριθμό.Χωρίς αυτό να είναι αναγκαίο, χωρίς αυτό να έχει να επιλύσει κάποιο άλυτο πρόβλημα, οδηγώντας έτσι, στον ολοκληρωτικό ψηφιακό έλεγχο, που μαζί με την κατάργηση των μετρητών και τις υγειονομικές υποχρεωτικότητες σχηματίζουν γύρο μας, μια τηλεκατευθυνόμενη ψηφιακή φυλακή.

Αγνοούν πως ο άνθρωπος, πλάσθηκε από την Αγία Τριάδα, Κατ' εικόνα και Κατ' ομοίωση με τον Θεό. Αυτό σημαίνει πως ο άνθρωπος είναι πλασμένος ελεύθερος και έχει προσωπικότητα με τα χαρακτηριστικά του Θεού.

Η Ιερά μέθοδος ελεύσεως της Θείας Χάριτος

Κάποιος λαϊκός αδελφός, ερώτησε τον Άγιο γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη γιά την ευχή, και Αυτός του είπε τα εξής:

«Αφιέρωσε μισή ώρα το εικοσιτετράωρο, γιά να λες την ευχούλα! Όποτε μπορείς. Καλλίτερα βέβαια το βράδυ. Να την λες χωρίς να κρατάς κομποσχοίνι, ικετευτικά, παρακλητικά, “κλαψιάρικα”!

Λέγε τό: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!»!

Καλλιέργησε αυτό και θα δεις τί καρπό θα έχεις!

Στον αρχάριο της πίστης: Για την επιστροφή στην πίστη

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Όπως κάποιος που επιστρέφει σπίτι του από πολύ μακριά, έτσι αισθάνεστε εσείς τώρα επιστρέφοντας από τους παγωμένους τόπους της απιστίας στη ζεστή εστία της πίστης των πατέρων σας.

Οι δυσκολίες που έχετε, δεν είναι άγνωστες στην Εκκλησία. Διότι η Εκκλησία έχει γενικά εμπειρία όσων συμβαίνουν στους ανθρώπους όταν απομακρύνονται από την πίστη, και όταν επιστρέφουν σ’ αυτή.

Στην πρώτη περίπτωση τα δαιμόνια τους σπρώχνουν μπροστά , ενώ στη δεύτερη τους γυρίζουν πίσω, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όλους τους δυνατούς πειθαναγκασμούς. Έτσι συμβαίνει και με σας. Τη μια στιγμή πετούν πάνω σας την απελπισία, την άλλη σας γλυκαίνουν τον δρόμο προς τα κάτω, τον δρόμο της κατάρρευσης που μέχρι τώρα τρέχατε∙ άλλοτε πείθουν τους πρώην ταξιδιώτες σας να σας χλευάσουν, άλλοτε πάλι σας θυμίζουν τους γνωστούς άθεους, που είναι δοξασμένοι μεταξύ των ανθρώπων. Πρέπει να παλεύετε με τους αόρατους εχθρούς. Κι εσείς θα τους νικήσετε σίγουρα, εάν δεν χάνετε από την οπτική σας τη μορφή του Ιησού Χριστού, του μέγιστου ευεργέτη σας. Διότι Αυτός είναι ο μόνος τέλειος φυσικός άνθρωπος, που εμφανίστηκε στη γη, από τότε που υπάρχουν άνθρωποι στη γη.

π. Δημητρίου Μπόκου: Μόνη Ασφάλεια ο Χριστός

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο Χριστός περπάτησε πάνω στη φουρτουνιασμένη θάλασσα και ήλθε βοηθός στους μαθητές του, που δοκιμάζονταν σκληρά από τα αγριεμένα κύματα. Ο Πέτρος ζήτησε να περπατήσει κι αυτός πάνω στα κύματα και εν μέρει το πέτυχε. Όταν όμως η προσοχή του αποσπάστηκε από την τρικυμία που λυσσομανούσε γύρω του, το σώμα του ξαφνικά «βάρυνε» και άρχισε να βουλιάζει. Έκραξε τότε με αγωνία στον Χριστό και Εκείνος τον έσωσε (Κυριακή Θ΄ Ματθαίου).

Αγριεμένη θάλασσα έχει καταντήσει ο κόσμος μας. Τα μηνύματα πανταχόθεν δυσοίωνα. Πόλεμοι, αναταραχές, αρρώστιες, καταστροφές. Αντί για ένα ειρηνικό, αισιόδοξο, ελπιδοφόρο, ελεύθερο μέλλον, μας περισφίγγουν, καθημερινά όλο και περισσότερο, προσπάθειες χειραγώγησης, ανελευθερίας, μετάβασης σε νέες πρωτόγνωρες μορφές ολοκληρωτισμού. Ο Χριστός μιλάει για «πολέμους και ακοάς πολέμων». Προλέγει φυσικές καταστροφές. «Έσονται λιμοί και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους». Αλλά μας ενθαρρύνει. «Μη θροείσθε». Δεν είναι μόνο τα κύματα και η τρικυμία γύρω μας. Είναι και ο Χριστός επί των κυμάτων. Σπεύδει για τη σωτηρία μας. «Θαρσείτε», λέει, «μη φοβείσθε». Τον βλέπουμε; Τον αναγνωρίζουμε; Τον εμπιστευόμαστε;

Mνήμη των Aγίων Mαρτύρων Aδριανού και Nαταλίας. Μνήμη ετέρου Αγίου Μάρτυρος Αδριανού (26 Αυγούστου)

 Εις τον Αδριανόν

Aδριανού τέμνουσι χείρας και πόδας,
Xείρες πονηρών, ων φονοδρόμοι πόδες.

Εις την Ναταλίαν
Eν τω βίω σύνευνος, εν δε τω πόλω,
Aδριανώ σύσκηνος η Nαταλία.

Aδριανός τμήθη χείρας πόδας εικάδι έκτη1.

Άγιοι Μάρτυρες Αδριανός και Ναταλία (11ος αι.).Καθεδρικός ναός Αγίας Σοφίας, Κίεβο

O Άγιος Mάρτυς Aδριανός και η σύζυγος αυτού Nαταλία, ήτον από την πόλιν της Nικομηδείας κατά τους χρόνους του βασιλέως Mαξιμιανού, εν έτει σϟη΄ [298]. Kατά την δευτέραν δε περίοδον, οπού έκαμεν ο Mαξιμιανός εις την βασιλείαν του, διώκωντας τους Xριστιανούς, τότε λέγω, επιάσθησαν εικοσιτρείς Xριστιανοί, οι οποίοι ήτον κεκρυμμένοι μέσα εις τα σπήλαια, και ετιμωρήθησαν με διαφόρους τιμωρίας. Tούτους λοιπόν ερώτησε και ο Άγιος Aδριανός προ του να μαρτυρήση, και είπεν αυτοίς. Διατί ω αδελφοί, υπομένετε ταύτα τα ανυπόφορα βάσανα, και τας δεινάς τιμωρίας; Eκείνοι δε απεκρίθησαν. Hμείς υπομένομεν ταύτα, διά να κερδήσωμεν τα αγαθά εκείνα, οπού είναι ετοιμασμένα εις τους Oυρανούς από τον Θεόν, διά εκείνους οπού πάσχουσιν υπέρ της αγάπης του, τα οποία αγαθά, ούτε αυτί δύναται να ακούση, ούτε λόγος να παραστήση. Tαύτα δε ακούσας ο μακάριος Aδριανός, εκατανύχθη από την θείαν χάριν, και είπεν εις τους ταχυγράφους, οπού έγραφον τα ονόματα των μελλόντων μαρτυρήσαι Xριστιανών, γράψετε και το εδικόν μου όνομα μαζί με τα ονόματα των άλλων Xριστιανών. Eπειδή και εγώ ηδονήν νομίζω, το να αποθάνω μαζί με αυτούς διά την αγάπην του Xριστού. Oι δε ταχυγράφοι έγραψαν και αυτόν, και με αλυσίδας τον έδεσαν και τον εφυλάκωσαν. Eυθύς δε οπού έμαθε τούτο η γυνή του Nαταλία, ενόμισεν ότι διά άλλην υπόθεσιν τον επίασαν, όθεν ανεστέναζε και εθρήνει. Aφ’ ου δε ύστερον έμαθεν, ότι διά τον Xριστόν έβαλον αυτόν εις τα δεσμά και εις την φυλακήν, ευθύς ενεδύθη ρούχα λαμπρά, και επήγεν ογλίγωρα εις την φυλακήν. Eις την οποίαν εμβαίνουσα, κατεφίλει τα δεσμά και τας αλυσίδας, οπού εφόρει ο σύζυγός της Aδριανός, και εμακάριζεν αυτόν διά την προθυμίαν, οπού έδειξε. Συμβουλεύουσα μεν αυτόν, να μένη στερεός και ασάλευτος εις τα βάσανα, οπού μέλλει να δοκιμάση διά τον Xριστόν, παρακαλούσα δε και τους άλλους συνδεσμίους Xριστιανούς, να εύχωνται εις τον Θεόν διά λόγου του.

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,22-34] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,22-34]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος (:Καὶ ἀμέσως ὁ Ἰησοῦς, γιὰ νὰ μὴν παρασυρθοῦν οἱ μαθητὲς Του ἀπὸ τὸν ἐνθουσιασμὸ τοῦ πλήθους ποὺ ἤθελε νὰ Τὸν ἀνακηρύξει βασιλιᾶ [μετὰ ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων] τοὺς ἀνάγκασε νὰ εἰσέλθουν στὸ πλοῖο καὶ νὰ περάσουν πρὶν ἀπὸ Αὐτὸν στὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης, ὡσότου Αὐτὸς διαλύσει τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ. Καὶ ἀφοῦ διέλυσε τὰ πλήθη, ἀνέβηκε στὸ ὄρος, γιὰ νὰ προσευχηθεῖ μόνος καὶ ἀπερίσπαστος. Καὶ ὅταν ἄρχισε νὰ νυκτώνει, ἦταν μόνος Του ἐκεῖ. Τὸ πλοῖο ὅμως βρισκόταν πλέον στὸ μέσο τῆς λίμνης καὶ κλυδωνιζόταν πολὺ ἀπὸ τὰ κύματα, διότι ἦταν ἀντίθετος ὁ ἄνεμος)»[Ματθ. 14,22-27]·[ἑρμην. ἀπόδοση Παν. Τρεμπέλα].