Όποιος πιστεύει στο Θεό, δεν φοβάται τίποτα!!!
– Γέροντα, οι παππούδες μας έλεγαν ότι θα έρθει καιρός που θα έχουμε απ’ όλα τα αγαθά , αλλά δεν θα μπορούμε να φάμε.
Σήμερα οι άνθρωποι για τις περισσότερες τροφές έχουν ερωτηματικά.
– Τι να κάνουμε; Μόλυναν όλο το περιβάλλον. Μη σας πιάνει όμως φοβία. Να κάνετε τον σταυρό σας και να μη φοβάσθε.
πηγή: https://immorfou.org.cy/
Πάνε σχεδόν έξι χρόνια από τότε που ο Ουίλιαμ (Βασίλειος) Μαΐλλης, μάγευε το κοινό στην τελετή αποφοίτησής του από το λύκειο Penn-Trafford στο Πίτσμπεργκ, απαγγέλλοντας στίχους από τη Βίβλο στα αρχαία Ελληνικά και εξηγώντας αποφθέγματα του Καρτέσιου. Τότε ήταν μόλις εννέα ετών.
*Ένα κείμενο που αξίζει να αφιερώσετε 2 λεπτά από τον χρόνο σας και να το διαβάσετε, από τον μοναδικό Φώτη Κόντογλου!
«…Οἱ ἄνθρωποι καταντήσανε σὰν ἄδεια κανάτια, καὶ προσπαθοῦν νὰ γεμίσουν τὸν ἑαυτό τους, ρίχνοντας μέσα ἕνα σωρὸ σκουπίδια, μπάλλες, ἐκθέσεις μὲ τερατουργήματα, ὁμιλίες καὶ ἀερολογίες, καλλιστεῖα, ποὺ μετριέται ἡ ἐμορφιὰ μὲ τὴ μεζούρα, καρνάβαλους ἠλίθιους, συλλόγους λογῆς-λογῆς μὲ γεύματα καὶ μὲ σοβαρὲς συζητήσεις γιὰ τὸν ἴσκιο τοῦ γαϊδάρου, συνδέσμους ἀφιερωμένους στοὺς ἀποθεωμένους ἄνδρας τῆς Εὐρώπης κι ἕνα σωρὸ ἀλλὰ τέτοια.
Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης, δρ pd Θεολογίας ΑΠΘ
Με τις εναντιώσεις, ως προς το Ορθόδοξο δόγμα, του Χρυσόστομου Σταμούλη έχουμε ασχοληθεί και σε παλαιότερα κείμενά μας[1]. Τώρα, στάθηκε αφορμή μια τοποθέτησή του περί της πτώσεως του ανθρώπου. Το θέμα αυτό είναι περιεκτικό όλων των δογμάτων της Πίστεως. Διότι, όλες οι θεϊκές ενέργειες έχουν ένα σκοπό, τη σωτηρία του πεπτωκότος ανθρώπου. Όταν, λοιπόν, αποδομείται το γεγονός της πτώσης, αποδομείται ολόκληρο το οικοδόμημα της Πίστεως.
Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης
«Η μισή Ελλάδα κάνει μάγια στην άλλη μισή». Αυτό ισχυρίζονται δύο άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με το να βοηθήσουν ανθρώπους που δέχθηκαν επίθεση μαγείας από άλλους. Αυτό που κάνει σημαντική την κοινή άποψή τους, το κοινό συμπέρασμά τους, είναι το ότι αυτοί οι δύο ομόγνωμοι άνθρωποι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους και απέχουν χιλιόμετρα ο ένας από τον άλλο.
Εμείς είναι αδύνατο να φαντασθούμε τι έχουν δει και τι έχουν ακούσει. Αυτή η απόλυτη ταύτιση των απόψεών τους μας δείχνει ότι κάτι μεγάλο συμβαίνει και απετέλεσε την αφορμή του παρόντος άρθρου.
Γράφει ἡ Καλλιόπη Ταχτσόγλου
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς
Τώρα που τηγανιζόμαστε από νέας κοπής κρίση και ακούγεται η βοή της επερχόμενης έλλειψης τροφίμων, δημοσιεύω και πάλι ένα παλιό μου άρθρο για την αξία της γεωργικής τέχνης.
Είχα διαβάσει σε μικρότερη ηλικία, όταν πολλές φορές διαβάζουμε ανώριμα, περίπου βουλιμικά κάποια βιβλία, την εξαίσια πραγματεία του Ξενοφώντος με τίτλο «Οικονομικός». Ανήκει στην τετραλογία των φιλοσοφικών του έργων, που στρέφονται γύρω από την μορφή του μεγάλου δασκάλου του, του Σωκράτη. Τα άλλα τρία τιτλοφορούνται «Απομνημονεύματα», «Συμπόσιον» και «Απολογία». Στο έργο αυτό ο μέγας φιλόσοφος αναφέρεται κυρίως στην γεωργία, σημειώνοντας στην εισαγωγή του πέμπτου κεφαλαίου ότι «έοικε γαρ η επιμέλεια αυτής είναι άμα τε ηδυπάθεια τις και οίκου αύξησις και σωμάτων άσκησις εις το δύνασθαι όσα ανδρί ελευθέρω προσήκει», δηλαδή, η γεωργία είναι πηγή τέρψεως και της περιουσίας αύξηση και του σώματος άσκηση, ώστε να μπορεί το σώμα να κάνει όσα αρμόζουν σ’ έναν άνθρωπο ελεύθερο, διότι «των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ αρρωστότεραι γίγνονται».
Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης: Ένα πράγμα δεν μπορεί να κάνει ο Θεός. Δεν μπορεί να παραβιάσει το θέλημα κανενός. «Έκανα προσευχή και έλεγα τού Χριστού μας· “Κύριέ μου, Ιησού Χριστέ, θέλω να σώσεις όλους τους ανθρώπους, όλους τούς Ορθοδόξους Χριστιανούς”».
Κοντά στον Γέροντα είχα πολλές αποκαλύψεις από την αγία του βιοτή, αλλά μία από τις συγκλονιστικότερες εμπειρίες που είχα, αλλά και που άκουσα από ανθρώπους τού Θεού στη ζωή μου, ήταν όταν μού εκμυστηρεύτηκε την εμπειρία που είχε προσευχόμενος ένα βράδυ για όλο τον κόσμο.
Αυτές τις μέρες βρέθηκα στο Άγιο Όρος.
Είναι το ρωσσάκι που μας ελέγχει...
Ο άνθρωπος φοβάται τον άλλο άνθρωπο, τρέμει ο ένας άνθρωπος από τον άλλο άνθρωπο.
Και ο προπάτορας όλων των ανθρώπων ο Αδάμ φοβήθηκε στον παράδεισο.
Ο φόβος κυρίευσε τον Αδάμ μέσα στον παράδεισο. Πώς λοιπόν να μην κυριεύσει ο φόβος τους απογόνους του Αδάμ που είναι εξόριστοι από τον παράδεισο;
Δύο μπαμπάδες χωρίς μαμά. Δύο μαμάδες χωρίς μπαμπά. Μπαμπάς, μαμά και σκυλιά. Αυτές είναι οι προοδευτικές "οικογένειες" του μέλλοντος για τον Μπακογιάννη και το συνάφι του. ΥΓ Παιδιά θα κάνουν οι Πακιστανοί.
Εικόνες μιας νέας Πομπηΐας, λίγες μόνο στιγμές πριν εκραγεί ο Βεζούβιος...
Μία ακόμη εφιαλτική πτυχή του ανάποδου κόσμου, οσονούπω βέβαια και θεσμικά κατοχυρωμένη (με "γάμους" και τεκνοθεσίες) μέσω του ελληνέζικου αντίχριστου κυνοβουλίου.
Και ενώ η πάλαι ποτέ αγιοτόκος πατρίδα μεταβάλλεται ραγδαία σε αποτρόπαιο θεσμικό σκουπιδοτενεκέ όλης της νεοεποχίτικης σαβούρας και σεε επίσημο διαβολότοπο της πλέον ακραίας βλασφημίας και αποστασίας, από την άλλη ελάχιστοι θλίβονται και πονούν πραγματικά.
Η συντριπτική πλειονότητα είτε επιχαίρει για τον ζόφο, είτε έχει πλέον εθιστεί και πρί άλλα τυρβάζεται, βλακώδη και ανούσια.
Ακραίες εικόνες φρικώδους παρακμής και δαιμονικής κατάπτωσης μιας κοινωνίας που αγνοεί με εωσφορική αμετανοησία τα εκκωφαντικά πλέον σημεία των Καιρών και αρνείται πεισματικά να βγει από τον βούρκο. Κυριολεκτικά εικόνες μιας νέα Πομπηΐας, λίγες μόνο στιγμές πριν εκραγεί ο Βεζούβιος...
Νεκτάριος Δαπέργολας
πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/
ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ: Ο Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 στο χωριό Κουρίλοβο του Παντόλσκ κοντά στη Μόσχα. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία.
Κάθε αμαρτία ως επανάσταση εναντίον του Θεού αντιστρατεύεται το έργο της Θείας Χάριτος.
Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος επισημαίνει πως υπάρχουν και μερικές αδυναμίες που αποτελούν φράγματα και παρεμποδίζουν την έλευση της Θείας Χάριτος. Και αυτά είναι:
-Η αμέλεια για την μετάνοιά μας. Θα καταδικαστούμε όχι γιατί αμαρτήσαμε, αλλά γιατί δεν μετανοήσαμε, δεν ζητήσαμε το έλεος του Θεού για να λυτρωθούμε από την ψυχική μας ασθένεια.
-Η ραθυμία (=τεμπελιά) που παραλύει τις ψυχικές μας δυνάμεις και τις ακινητοποιεί. Χωρίς σκληρούς αγώνες δεν ενεργοποιείται η Χάρη του Θεού. Όχι γιατί ο Θεός χρειάζεται τους κόπους του μετανοούντος ανθρώπου, αλλά για να μην λάβει ο άνθρωπος τη Χάρη του Θεού χωρίς κόπο και την καταφρονήσει όπως παλαιότερα.
-Η υπερηφάνεια. Αν δέχθηκες, λέγει ο ιερός πατέρας, τη Χάρη του Αγ. Πνεύματος και φωτίσθηκες, πρόσεξε μην νομίσεις πως είναι δικός σου φωτισμός, γιατί αν το νομίσεις αυτό, τότε θα αναχωρήσει και θα πάθεις χειρότερα από πρώτα.
-Η ασπλαχνία προς τον συνάνθρωπο. Αυτή σβήνει τον φωτισμό της ψυχής. Γιατί εκείνος που θα βρει τη σωτηρία του με την ευσπλαχνία του προς τους αδελφούς του, πάλι με το δικό του έλεος προς τους αδελφούς του θα μπορέσει να φανεί άξιος της χάριτος του Θεού και να πετύχει τη σωτηρία του.
πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/
