Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025

Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 26.10.25 [Τοῦ ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου (Β΄ Τιμ. 2,1-10) ]

  

Από τον κ. Δημήτριο Ρίζο *


«ἃ ἤκουσας παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις,
οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι»

Ἡ ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα εἶναι ἐπιλεγμένη ἀπὸ τὴν δεύτερη ἐπιστολή, ποὺ ἔστειλε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, στὸν μαθητή του Τιμόθεο, καὶ ἀναγινώσκεται κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.

Ὁ Τιμόθεος ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ γνώρισε τὸν Παῦλο ἔγινε ὁ πιὸ πιστὸς μαθητὴς καὶ συνεργάτης του. Ἀναδείχθηκε καλὸς μαθητής, ζηλωτὴς καὶ μόνιμος συνοδὸς στὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν περιοδειῶν τοῦ Παύλου. Ἑπομένως ἄκουσε πολλὲς διδαχὲς, γνώρισε πολλὲς δοκιμασίες, πέρασε πολλοὺς κινδύνους, ἀλλὰ καὶ χάρηκε πολλὲς θεῖες ἐπεμβάσεις καὶ εἶδε πολλὰ θαυμαστὰ γεγονότα. Φορτωμένος ἀπὸ τόσες ἐμπειρίες ὁ Τιμόθεος μποροῦσε νὰ συνεχίση τὸ ἀποστολικὸ ἔργο μὲ συνέπεια. Ὡστόσο ὁ Παῦλος συνεχίζει νὰ τὸν καθοδηγῆ. Πάντα μᾶς χρειάζονται, ἂν ὄχι νουθεσίες, τοὐλάχιστον ὑπομνήσεις. 

Κυριακή ΣΤ’ Λουκά - Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας για τη θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ΛΟΥΚΑ
[:Λουκά 8,26-39]



«Καὶ κατέπλευσεν εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ἥτις ἐστὶν ἀντίπερα τῆς Γαλιλαίας(:και έφτασαν με το πλοίο στη χώρα των Γαδαρηνών, η οποία βρίσκεται απέναντι από τη Γαλιλαία)»[Λουκ. 8, 26].

Κατέβηκε ο Σωτήρας στη χώρα των Γαδαρηνών μαζί με τους άγιους μαθητές. Έπειτα τους συνάντησε κάποιος άνδρας, ο οποίος ήταν κατοικία πολλών και ακαθάρτων πνευμάτων, χωρίς νου και μυαλό, και δεν ξεχώριζε καθόλου από εκείνους που είχαν πεθάνει και βρίσκονταν στη γη και μάλλον ήταν ίσως ακόμα χειρότερος γιατί τριγυρνώντας γυμνός στα μνήματα των πεθαμένων, ήταν απόδειξη της απανθρωπιάς των δαιμόνων. Επιτρέπει βέβαια ο Θεός των όλων κατ’ οικονομίαν κάποιοι να υποταχτούν σε αυτούς, όχι για να υποφέρουν, αλλά μάλλον για να μάθουμε εμείς μέσω αυτών πόσο μισάνθρωποι και μισόκαλοι είναι οι δαίμονες απέναντι εμάς, και έτσι να πάψουμε να θέλουμε να υποτασσόμαστε σε αυτούς, γιατί όταν πάσχει ένας, οικοδομούνται πολλοί…