Ἅγιος Νεομάρτυς Ἀγαθάγγελος ὁ ἐν Μοναστηρίῳ τῆς Πελαγονίας (17 Φεβρουαρίου 1727). Η μνήμη του τιμάται την Κυριακή του Τυφλού.

Ὁ ἅγιος Ἀγαθάγγελος, ἦταν ἕνας νέος καί γενναῖος Ἕλληνας, πού καταγόταν ἀπό τή Φλώρινα τῆς Μακεδονίας καί ἀσκοῦσε τό ἐπάγγελμα τοῦ ὑποδηματοποιοῦ στό Μοναστήρι (σημερινή πόλη Μπίτολα ἤ Μπιτόλια).

Στίς μέρες του οἱ μουσουλμάνοι τῆς περιοχῆς μετά τό Ραμαζάνι γιόρταζαν τριήμερο Μπαϊράμι καί μέσα στίς εὐωχίες, τίς μέθες καί τούς χαμαίζηλους πανηγυρισμούς εἶχαν τήν συνήθεια νά συλλαμβάνουν ὅποιον Χριστιανό ἔβλεπαν μπροστά τους καί νά τόν ἐξαναγκάζουν σέ ἐξισλαμισμό.

Ὁ Ἅγιος Ἀγαθάγγελος, ἀγανακτώντας γιά τό βάρβαρο αὐτό ἔθιμο καί τήν ἀπαράδεκτη συμπεριφορά τῶν μουσουλμάνων, ξεκίνησε καί πῆγε μέχρι τήν Κωνσταντινούπολη, ἐξέθεσε τήν κατάσταση στούς ἁρμοδίους τῆς Ὑψηλῆς Πύλης, ζητώντας προστασία τοῦ ὀρθοδόξου πληθυσμοῦ.

Κυριακή του Τυφλού (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Ευαγγέλιο: Ιωαν. θ΄1-38)

Μέγας είναι ο Θεός μας, μεγάλα τα έργα Του! Δεν υπάρχει αρχή και τέλος στα θαυμάσιά Του (πρβλ. Ψαλμ. οστ΄13, 14)! Δεν υπάρχουν μάτια που να ’χουν δει όλ’ αυτά τα θαυμάσια, δεν υπάρχει γλώσσα να τα διηγηθεί, μα ούτε και νους να τα συλλάβει.

Τα μάτια είδαν κι όταν ήρθε ο θάνατος έκλεισαν. Η γλώσσα διηγήθηκε και μουγγάθηκε. Ο νους συνέλαβε κι έπειτα όλα τα κάλυψε η λήθη. Ποιος μπορεί να γνωρίσει τα θαυμάσια και ν’ αγνοεί το θαυματουργό; Και ποιος μπορεί να δει το θαυματουργό και να εξακολουθήσει να ζει;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ [:Ιω.9,1-38] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ ΤΥΦΛΟΥ

«Καὶ παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;(: καθώς ο Ιησούς περνούσε από το κέντρο της πόλεως, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τότε οι μαθητές Του Τον ρώτησαν: ‘’Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε για να γεννηθεί ο άνθρωπος αυτός τυφλός; Αμάρτησε ο ίδιος, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, ή αμάρτησαν οι γονείς του και τιμωρείται αυτός για τις αμαρτίες τους;’’)»[Ιω.9,1].

Επειδή ο Κύριος είναι πάρα πολύ φιλάνθρωπος και φροντίζει για τη σωτηρία μας και επειδή θέλει να κλείσει τα στόματα των αχαρίστων, δεν παραλείπει να κάνει τίποτε από αυτά που έπρεπε να κάνει, και αν ακόμη κανένας δεν έδινε προσοχή. Αυτά λοιπόν γνωρίζοντας καλά και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε: «ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε (:για να φανεί έτσι πόσο δίκιο είχες στις καταδικαστικές Σου αποφάσεις σε βάρος μου και να εξέλθεις έτσι νικητής, όταν ασεβείς και μωροί θελήσουν να Σε επικρίνουν)»[Ψαλμ.50,6].

Οι δύο Ελλάδες: η ψεύτικη της βιτρίνας και η πραγματική που σιγοσβήνει

Όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό έχω τη αίσθηση ότι ζούμε, ταυτόχρονα, σε δύο Ελλάδες.

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Η πρώτη, με τον αριθμό 1, εμφανίζεται λαμπερή, πετυχημένη, άνετη, χωρίς προβλήματα. Απαιτεί τον θαυμασμό της υφηλίου, γιατί διαλαλεί επιτεύγματά πολλά και αξιόλογα. Πασχίζει, έτσι, να δικαιολογήσει την ικανοποίηση του κ. Πρωθυπουργού, που συγκινημένος τα ανακοινώνει.

Τα κατορθώματά αυτής της Ελλάδας 1, βασίζονται κυρίως στις αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της, από τις διάφορες μεγάλες διεθνείς τράπεζες. Η τελευταία αναβάθμιση της σε ΒΒΒ έγινε στις αρχές Μαρτίου, από τον καναδικό οίκο DBRS. Ανάλογοι ενθουσιασμοί προκαλούνται, επίσης, από την κατά καιρούς, επιτάχυνση του ρυθμού μεγέθυνσης ορισμένων κλάδων της βιομηχανίας ή ακόμη και ολόκληρης την οικονομίας (παρότι, οι ρυθμοί αυτοί δεν είναι διατηρήσιμοι και συνήθως αναθεωρούνται, σε χαμηλότερα επίπεδα στη συνέχεια).

Γυρίστε το κουμπί στον Χριστό. Να μη σας βρη σε τέτοια κατάσταση ο Αρμαγεδών

Να αποκτήσουμε την καλή μέριμνα

Πρέπει να ζητούμε πρώτα την Βασιλεία των Ουρανών και αυτή να είναι η μέριμνά μας, και όλα τα άλλα θα μας δοθούν. Άμα ξεχνιέται ο άνθρωπος σ ́ αυτήν την ζωή, χάνει τον καιρό του και χαραμίζεται. Άμα δεν ξεχνιέται και ετοιμάζεται για την άλλη ζωή, τότε έχει νόημα αυτή η ζωή. Όταν ο άνθρωπος σκέφτεται πώς να βολευτή εδώ, βασανισμένος είναι, και κουράζεται και κολάζεται.

Να μη σάς πιάνη αγωνία και μανία: «Τώρα πρέπει να κάνουμε αυτό, ύστερα εκείνο», γιατί θα σάς βρη σε τέτοια κατάσταση ο Αρμαγεδών. Και μόνον η αγωνία στο φτιάξιμο είναι δαιμονικό. Γυρίστε το κουμπί στον Χριστό, γιατί διαφορετικά θα ζήτε δήθεν κοντά στον Χριστό, αλλά εσωτερικά θα υπάρχει όλο το κοσμικό φρόνημα, και φοβάμαι μην το πάθετε σαν τις μωρές παρθένες.

Οι φρόνιμες παρθένες δεν είχαν μόνον καλωσύνη, είχαν και την καλή μέριμνα, είχαν εγρήγορση, δεν είχαν αδιαφορία. Οι μωρές παρθένες είχαν αδιαφορία, δεν είχαν εγρήγορση. Γι’ αυτό ο Κύριος είπε:

Ἀθῶος ὁ π. Ἀντώνιος γιὰ κατηγορίες κακοποιήσεων καὶ ἐξαντλητικῆς ἐργασίας - Ἀνακάλεσαν οἱ τρόφιμοι!

Σημαντικὴ ἐξέλιξη στὴν πολύκροτη ὑπόθεση τῆς «Κιβωτοῦ τοῦ Κόσμου» καταγράφηκε σήμερα τὸ πρωί, καθὼς τὸ Μονομελὲς Πλημμελειοδικεῖο Ἰωαννίνων ἀποφάνθηκε ὁμόφωνα τὴν ἀθώωση τοῦ πατρὸς Ἀντωνίου καὶ δύο ἀκόμη στελεχῶν τῆς δομῆς στὴν Πωγωνιανή, γιὰ ὑποθέσεις κακοποίησης ποὺ εἶχαν καταγγελθεῖ ἀπὸ πρώην τρόφιμους.

Σύμφωνα μὲ ἀποκλειστικὲς πληροφορίες τοῦ THE NEWSPAPER, οἱ τρεῖς νεαροὶ καταγγέλλοντες –πρώην φιλοξενούμενοι τῆς Κιβωτοῦ– παραιτήθηκαν τῶν μηνύσεων τους, ἀνακαλῶντας πλήρως τὶς καταγγελίες ποὺ εἶχαν διατυπώσει σὲ βάρος τοῦ πατρὸς Ἀντωνίου, ἑνὸς διευθυντικοῦ στελέχους καὶ μιᾶς κοινωνικῆς λειτουργοῦ. Οἱ κατηγορίες περιελάμβαναν ἐγκλεισμούς, βαριὲς σωματικὲς... βλάβες καὶ ἐξαντλητικὴ ἐργασία ἐντὸς τῶν δομῶν.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: «Να μη ζη­τάω εγώ να δώ τον Θεό, αλλά να με βλέ­πει ο Θεός»

Και αν εγώ κου­ρά­ζο­μαι στην προ­σευ­χή μου, στην πα­ρά­στα­σή μου ενώ­πιον του Θεού, και αν εγώ αγνοώ τον Θεό, και αν νυ­στά­ζω ή δεν κα­τα­λα­βαί­νω ή μου φεύ­γουν τα λό­για της προ­σευ­χής ή ζώ μέσα σε χί­λια σκο­τά­δια, εί­μαι βέ­βαιος ότι μέσα στην άγνοιά μου, στην αο­ρα­σία μου, σε αυτό το σκό­τος μου εί­ναι πα­ρών ο Θεός.

Ο Θεός με ακού­ει, ο Θεός με βλέ­πει, ο Θεός πα­ρί­στα­ται.

Ας μη θέλω εγώ να τον απο­λαμ­βά­νω.

Ας θέλω να το πού­με έτσι, να με απο­λαμ­βά­νει ο Θεός.

Ας θέλω να με χαί­ρε­ται ο Θεός.

Είτε κοι­μά­μαι είτε εί­μαι ξύ­πνιος, είτε ζώ είτε πε­θαί­νω, είτε εί­μαι ολό­κλη­ρος μια ζων­τά­νια ενώ­πιον του Θεού είτε εί­μαι ένας νε­κρός, ο,τι­δή­πο­τε και άν εί­μαι, αυτό που έχει ση­μα­σία εί­ναι να πα­ρί­στα­μαι ενώ­πιόν του.

Επο­μέ­νως, ασκη­τι­κό­τη­τα, πά­λε­σμα ασκη­τι­κό, ση­μαί­νει να κά­θω­μαι ενώ­πιον του Θεού!

Να μη ζη­τάω εγώ να δώ τον Θεό, αλλά να με βλέ­πει ο Θεός.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Άγιος Ευγένιος Ροντιόνωφ: ο μάρτυρας που αρνήθηκε να βγάλει τον Τίμιο Σταυρό και να γίνει μουσουλμάνος

ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ: Ο Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 στο χωριό Κουρίλοβο του Παντόλσκ κοντά στη Μόσχα. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του ονομάζεται Λιουμπόβ Βασίλιεβνα. Το 1989 η γιαγιά του πήρε τον μικρό Ευγένιο και τον πήγε στην Εκκλησία, για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί δε φορούσε Σταυρό και στη διάρκεια της εξομολόγησης του φόρεσε ένα Σταυρό, τον οποίο ο Ευγένιος δεν έβγαλε ποτέ από πάνω του. Η μητέρα του, όταν είδε ότι φορούσε Σταυρό, τον προέτρεψε να τον βγάλει, διότι, όπως είπε, θα τον περιγελούσαν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν απάντησε και συνέχισε να τον φορά. Όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1994, εργάστηκε ως επιπλοποιός.

ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ: Στις 25/6/1995 παρουσιάστηκε στο Στρατό και στις 13/1/1996, τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ιγκουερίνας. Ένα μήνα μετά, στις 13/2/1996, αιχμαλωτίστηκε. Η στρατιωτική υπηρεσία έστειλε τέσσερις στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο, να κάνουν ελέγχους στα αυτοκίνητα που διέρχονταν από έναν δρόμο. Δυστυχώς, οι αρμόδιοι έστειλαν τους στρατιώτες χωρίς να υπάρχει σχετική οργάνωση (δεν υπήρχε καν φωτισμός) και καμιά ασφάλεια. Από το δρόμο περνούσαν συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας όπλα, αιχμαλώτους και ναρκωτικά. Τη νύχτα (3.00) εκείνη πέρασε από εκείνο το δρόμο ένα ασθενοφόρο.

Περὶ παραλαβῆς τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ (Π.Α.).

Ἁγιορείτικη Κελλιώτικη Φωνή.

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 5//18.5.2025.

Κυριακὴ Σαμαρείτιδος Ἁγίας Φωτεινῆς

Περὶ παραλαβῆς τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ (Π.Α.).

Χ ρ ι σ τ ὸ ς Ἀ ν έ σ τ η. Ἀ λ η θ ῶ ς Ἀ ν έ σ τ η.

Εὐχόμενος διὰ τὴν ὑπὲρ φωτίσεως καὶ σωτηρίας τῶν ἀθανάτων ψυχῶν μας μὲ τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ Κυρίου καὶ Δημιουργοῦ μας.

Παροτρυνόμενος ἀπὸ εὐλαβεῖς ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς νὰ ἀναφερθῶ σχετικά μέ τὸ μεῖζον ζήτημα τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ (Π.Α.), ποὺ ἐν νυκτὶ πέρασαν μὲ ντροπολογία ( Φ.Ε.Κ. 67/Α΄/Πρ.Δ.40/5-5-2025), ἡ ἐπιβεβαιωμένη πλέον γιὰ πολλοστὴ φορὰ ἀντιεθνικὴ καὶ ἀντίχριστη κυβέρνηση ποὺ μᾶς σβερκώθηκε γιὰ τὰ καλά ... (βλέπε τὴν ἐπανατοποθέτηση τῶν βλάσφημων καρικατούρων στὴν ἐθνικὴ πινακοθήκη... --μᾶλλον ἀντὶ-ἐθνικὴ ἀποπατοθήκη …).

Καθότι τὸ ζήτημα εἶναι σωτηριολογικὸ-πνευματικὸ, ἀφοῦ ὁ κάθε ἄνθρωπος γεννᾶται μὲ τὸ θεόσδοτον δῶρον - χάρισμα τὸ αὐτεξούσιον. Ἡ ἐλευθερία ἐπιλογῆς εἶναι δικαίωμα τοῦ κάθε συνανθρώπου μας.

Όσιος Ευμένιος Σαριδάκης: «Χριστέ μου, θέλω να σώσεις όλους τους απ’ αιώνες κεκοιμημένους από Αδάμ μέχρι τώρα»

Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης

Διηγείται ο μητροπολίτης Μόρφου της Κύπρου Νεόφυτος:

«Ένα πολύ σημαντικό περιστατικό, που θυμούμαι από τον γέροντα Ευμένιο, είναι μία προσευχή του έκανε: “Κύριε Ιησού Χριστέ, θέλω να σώσεις όλους τους ανθρώπους”.”Κι εχάρη ο Θεός”, μου έλεγε.

“Και μετά είπα: “Κύριε Ιησού Χριστέ, θέλω να σώσεις όλους τους καθολικούς. Και όλους τους προτεστάντες, Χριστέ μου, θέλω να σώσεις”. Κι εχάρη ο Θεός.

“Θέλω να σώσεις και τους μουσουλμάνους και όσους ανήκουν σε όλες τις θρησκείες, και τους αθέους ακόμα θέλω να σώσεις”. Κι εχάρη πολύ ο Θεός.

Και του είπα: “Χριστέ μου, θέλω να σώσεις όλους τους απ’ αιώνες κεκοιμημένους από Αδάμ μέχρι τώρα”. Κι εχάρη ο Θεός πολύ.

Ὁ ὅσιος Γέροντας Εὐμένιος Σαριδάκης (1931 – 1999)

 Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου

Τὸν μακαριστὸ ἅγιο Γέροντα Εὐμένιο, ὅπως καὶ πολλοὺς ἄλλους συγχρόνους ἁγίους Γέροντες καὶ Γερόντισσες, τὸν γνώρισα στὰ φοιτητικά μου χρόνια ἀπὸ τὸν ἀδελφικό μου φίλο, μακαριστὸ πλέον καὶ οὐρανοπολίτη σήμερα, κυρὸ Γεράσιμο Φωκᾶ, Μητροπολίτη Κεφαλληνίας, ποὺ ἔζησε τὴν ἀρχιερωσύνη μόνο γιὰ 22 ἡμέρες. Μάλιστα, θυμᾶμαι τὸν Γεράσιμο ποὺ ἔλεγε ὅτι ἡ Ἀθήνα ἔχει τὸ δικό της Ἅγιοv Ὄρος, καὶ παραξενευόμουν καὶ ἔλεγα· «Μὰ ὑπάρχει τέτοιος τόπος μέσα στὴν Ἀθήνα, ποὺ εἶναι Ἅγιον Ὄρος; Τί λέει τώρα αὐτὸς ὁ Κεφαλλονίτης»; Κι ὄντως, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ εἶδα τὸν Γέροντα Εὐμένιο, αἰσθάνθηκα αὐτὸ ποὺ μᾶς ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Γεράσιμος, καθότι αὐτὸς ὁ ἱερέας δὲν ἦταν ἕνας συνηθισμένος παπᾶς, ἀλλὰ ἕνας ἄνθρωπος γεμᾶτος Θεία Χάρη!

Ἐπιπλέον, μοῦ θύμισε τὴν πατρίδα μου, γιατὶ ἔμοιαζε μὲ πρωτινοὺς παλαιοὺς Κυπρίους παπᾶδες, γι’ αὐτὸ καὶ ἤθελα νὰ μείνω κοντά του. Γιὰ ἑφτὰ ὁλόκληρα χρόνια εἶχα τὴν ἰδιαίτερη εὐλογία, ὡς φοιτητής, νὰ ζήσω τὴ δική του «κρητικὴ» καλογερικὴ ἐλευθερία καὶ ἱερωσύνη, ποὺ ἦταν μιὰ συνεχὴς ἱκεσία, εὐχαριστία καὶ δοξολογία πρὸς τὸν Τριαδικὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ θυσία πρὸς τὸν ἀδελφό μας χωρὶς δεύτερη σκέψη. Κοντὰ στὸν Γέροντα εἶχα τὴν εὐλογία νὰ μαθητεύσω στὴν καθημερινότητα ἑνὸς ἁγίου ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀφιέρωσε ὅλη του τὴ ζωὴ στὴ διακονία τῶν λεπρῶν, τῶν πλέον ἀπομονωμένων καὶ ξεχασμένων ἀπὸ τὴν κοινωνία ἀδελφῶν μας. Μὲ ἄλλες λέξεις, ἔζησα τὴ ζωὴ ἑνὸς δεύτερου ἁγίου Νικολάου Πλανᾶ, ἔστω κι ἂν ὁ ἴδιος, ὅταν τοῦ τὸ ἔλεγαν, αὐτὸς ἀντέλεγε· «Ὄχι, αὐτὸς εἶναι ἅγιος. Ἐγὼ δὲν εἶμαι ἅγιος»! Ἀλλ’ ὅμως, ζώντας κοντά του βίωσα τὸν «κρυφὸ ἅγιο τῶν Ἀθηνῶν», ὅπως μοῦ εἶχε πεῖ κάποτε γι᾽ αὐτὸν ὁ ὅσιος Πορφύριος.

Πολλοί χριστιανοί αδερφοί μας προσπαθούν να γίνουν Άγιοι ξεχνώντας να γίνουν πρώτα άνθρωποι

Πολλοί χριστιανοί αδερφοί μας προσπαθούν να γίνουν Άγιοι ξεχνώντας να γίνουν πρώτα άνθρωποι.

Σαν να πας από το δημοτικό στο Πανεπιστήμιο. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνονται φαρισαϊστικές μαριονέτες στην αρένα των δαιμόνων αγκαλιά με τη δεξιά πλάνη. Πως θα σταθώ ενώπιον της εικόνας του Κυρίου ή της Θεοτόκου στους Χαιρετισμούς όταν δεν μπορώ να ακούσω για λίγο το παιδί μου ή να σταθώ παλεύοντας για τα λάθη μου στη σχέση μου με τον άνθρωπο μου. Μην προσπαθούμε να φορέσουμε την Αγιότητα στο φαίνεσθαι αλλά να την κατακτήσουμε με πόνο, αγώνα και άσκηση ώστε να φυτρώσει μέσα στο «είναι». Τότε θα μιλάμε για πραγματική μεταμόρφωση.

Η μετάνοια δεν είναι μάσκα που τη φοράς όποτε σε βολεύει αλλά πρόσωπο μεταμορφωμένο με τη χάρη του Θεού. Αγώνας και πάλι αγώνας !

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Κύπρος - Ιερά Σύνοδος: Με ψήφους 10-6 κηρύχθηκε έκπτωτος ο Τυχικός με την κατηγορία της αποτείχισης – Ποιοι τον στήριξαν και ποιοι τον καταδίκασαν

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ: Ιερά Σύνοδος: Με ψήφους 10-6 κηρύχθηκε έκπτωτος ο Τυχικός με την κατηγορία της αποτείχισης – Ποιοι τον στήριξαν και ποιοι τον καταδίκασαν

Βάσος Βασιλείου

Με δέκα ψήφους υπέρ και έξι εναντίον ο Μητροπολίτης Τυχικός κηρύχθηκε έκπτωτος από το θρόνο της Μητροπόλεως Πάφου, κυρίως με την κατηγορία της αποτείχισης.

Σημειώνεται, ότι ο ίδιος ο Τυχικός, ως κατηγορούμενος, δεν είχε δικαίωμα ψήφου. Υπέρ του κ. Τυχικού ψήφισαν ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, ο Επίσκοπος Αρσινόης Παγκράτιος καθώς και η Ομάδα του Μητροπολίτη Λεμεσού η οποία αποτελείται από τον ίδιο, τον Επίσκοπο Αμαθούντος Νικόλαο, τον Επίσκοπο Λήδρας Επιφάνιο και τον Επίσκοπο Νεαπόλεως Πορφύριο.

Εναντίον του Τυχικού και υπέρ της πρότασης του Αρχιεπισκόπου για έκπτωση τάχθηκαν ο ίδιος ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, ο Επίσκοπος Μεσαορίας Γρηγόριος, ο Επίσκοπος Χύτρων Λεόντιος, ο Επίσκοπος Καρπασίας Χριστοφόρος, ο Μητροπολίτης Τριμιθούντος και Λευκάρων Βαρνάβας, ο Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής Ησαΐας, ο Μητροπολίτης Κύκκου Νικηφόρος, ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Χρυσόστομος και ο Μητροπολίτης Κιτίου Νεκτάριος.

Όχι στην κατάργηση των καρτών ανάληψης μετρητών: Ψηφιακή μετάβαση σημαίνει κοινωνικός αποκλεισμός

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΡΤΩΝ ΑΝΑΛΗΨΗΣ

ΨΗΦΙΑΚΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ

Η σταδιακή κατάργηση των καρτών ανάληψης μετρητών αποτελεί μέρος ενός μεθοδευμένου σχεδίου ψηφιακής μετάβασης, που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και όχι τους πολίτες. Η κυβέρνηση και οι τράπεζες, υπό το πρόσχημα της «τεχνολογικής εξέλιξης» και της «διεθνούς προσαρμογής», προωθούν την αντικατάσταση των φυσικών καρτών με εφαρμογές κινητών και βιομετρικά στοιχεία, με στόχο τη μείωση του κόστους, την δήθεν αύξηση της ασφάλειας και τη στροφή σε άυλες συναλλαγές.

Ωστόσο, πίσω από αυτή τη «διευκόλυνση» κρύβεται ο κίνδυνος ψηφιακής εξάρτησης, παρακολούθησης και αποκλεισμού μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Οι αναλήψεις με μετρητά θεωρούνται πλέον παρωχημένες, ενώ εντείνονται οι προσπάθειες απομάκρυνσης του πολίτη από το φυσικό χρήμα. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι το 68% των Ελλήνων δηλώνει πως θεωρεί απαραίτητη τη δυνατότητα πληρωμών με μετρητά.

Αν αγαπάς τους ανθρώπους σου, φρόντισε να τους χαμογελάς. - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Τις μεγαλύτερες τις ενοχές, μας τις δημιουργούνε οι δικοί μας άνθρωποι. Οι άνθρωποι του οικογενειακού, του περιβάλλοντός μας…

Τα περισσότερα «κατηγορώ» τα ακούμε από εκείνους που μας αγαπούν. Και μπορεί, όντως να μας αγαπούν. Αλλά δεν έχουν «μάθει» ακόμα την ψυχή μας.

Τις μεγαλύτερες τις προσδοκίες από μας, τις έχουνε οι κοντινοί… Και μεις, προσπαθούμε συνεχώς να τους ικανοποιήσουμε. Και αυτό, είναι κάτι που συνεχώς μας πνίγει…

Αν αγαπάς τους ανθρώπους σου, φρόντισε να τους κάνεις να νιώθουν δίπλα σου ελεύθεροι.

Φρόντισε, να τους κάνεις να νιώθουνε ότι δεν χρειάζεται ανά πάσα ώρα και στιγμή να σου απολογούνται.

Φρόντισε, να τους κάνεις να νιώθουνε, πώς είναι «εντάξει», να κάνουνε τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο.

Αν αγαπάς τους ανθρώπους σου, φρόντισε να τους χαμογελάς.

Με ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά, μπορείς να πετύχεις πολλά περισσότερα, από ότι με χίλιες συμβουλές και λόγια.

Χριστός Ανέστη!

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

«Η γενιά αυτή είναι τόσο τυφλωμένη από τα πάθη που ακόμη κι αν δουν βομβαρδισμούς ή οτιδήποτε άλλο δεν πρόκειται να μετανοήσουν…»

Γέροντας Ιουστίνος Πίρβου

Ο Θεός κατά κάποιον τρόπο μας δείχνει σημάδια για να ετοιμαστούμε. Εμείς όμως δεν δίνουμε σημασία.

Αυτό σημαίνει ότι τα πάθη μας τύφλωσαν τόσο πολύ που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το καλό από το κακό.

Η γενιά αυτή είναι τόσο τυφλωμένη από τα πάθη που ακόμη κι αν δουν βομβαρδισμούς ή οτιδήποτε άλλο δεν πρόκειται να μετανοήσουν…

Όπως λέει και η Γραφή ο καθένας είναι αλυσοδεμένος από κάποιο πάθος.

Και όταν θα μας βρει το κακό τότε δεν θα έχουμε τη δύναμη να μετανοήσουμε.

Ο καθένας προσπαθεί να ικανοποιήσει το πάθος του.

Οι καρδιές έχουν πετρώσει.

Αυτός που δεν αγωνίστηκε εναντίον των παθών του δεν θα βρει θεία βοήθεια στον καιρό των διωγμών.

Ο Θεός μας στέλνει σημάδια για να έλθουμε ”εν εαυτώ” και να μετανοήσουμε.

Να πάμε στους πνευματικούς για να εξομολογηθούμε, να κοινωνήσουμε με το σώμα και το αίμα του Χριστού για να πάρουμε δύναμη.

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Ψηφιακὴ Ἐξάρτηση ἢ Ψηφιακὴ Δικτατορία; Ἡ κατάρρευση τῆς Τράπεζας Θεμάτων ὡς καμπανάκι κινδύνου

Τὸ πρωινὸ τῆς 21ης Μαΐου, τὰ Λύκεια τῆς χώρας βρέθηκαν στὸ ἔλεος ἑνὸς τεχνολογικοῦ χάους. Ἐν μέσῳ τῶν προαγωγικῶν καὶ ἀπολυτήριων ἐξετάσεων, οἱ ἐκπαιδευτικοὶ ἀδυνατοῦσαν νὰ εἰσέλθουν στὴν Τράπεζα Θεμάτων – τὸν ψηφιακὸ πυλῶνα τῶν ἐνδοσχολικῶν ἐξετάσεων. Ὁ λόγος; Μία κυβερνοεπίθεση, ὅπως ἰσχυρίστηκε τὸ Ὑπουργεῖο Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης. Ἡ οὐσία; Μιὰ ἀκόμη κραυγαλέα ἀπόδειξη τῆς σαθρῆς καὶ ἐπισφαλοῦς βάσης πάνω στὴν ὁποία οἰκοδομεῖται ἡ "ψηφιακὴ μετάβαση" τοῦ ἑλληνικοῦ σχολείου.

Ὁ θρίαμβος τοῦ παραλογισμοῦ: ἡ τεχνολογία ὡς αὐταρχισμός

Ἡ τεχνολογία, ὑποτίθεται, ἦρθε γιὰ νὰ διευκολύνει. Ὅμως, στὴν περίπτωση τῆς Τράπεζας Θεμάτων, γίνεται σαφὲς ὅτι αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ ἐπιτελεῖται εἶναι ἡ μετατροπὴ τῆς ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας σὲ ψηφιακὴ ἐξάρτηση. Ὅταν... ἡ πρόσβαση σὲ μιὰ ἐξέταση –θεμελιῶδες στοιχεῖο τῆς ἐκπαιδευτικῆς ἀξιολόγησης– ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν εὔρυθμη λειτουργία ἑνὸς ψηφιακοῦ μηχανισμοῦ, τὸ σχολεῖο παύει νὰ εἶναι ἐκπαιδευτικὸς θεσμὸς καὶ μετατρέπεται σὲ παράρτημα ἑνὸς ἀσταθοῦς πληροφοριακοῦ συστήματος.

Από την Δικτατορία της Πανδημίας στην Ηλεκτρονική Δικτατορία – Μια προσέγγιση της σύγχρονης κρίσης του προσώπου

Του Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μια δραματική και ταχεία μετάβαση από την υγειονομική δικτατορία —όπως εγκαθιδρύθηκε στη διάρκεια της πανδημίας— σε μια μορφή ηλεκτρονικού ολοκληρωτισμού, όπου το ανθρώπινο πρόσωπο απειλείται με πλήρη αποπροσωποποίηση. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι απλώς πολιτικό ή κοινωνικό. Πρόκειται, κατά βάση, για βαθύ θεολογικό πρόβλημα. Η πνευματική ζωή, η ελευθερία του προσώπου και η δυνατότητα του ανθρώπου να ζει σε κοινωνία με τον Θεό απειλούνται από τη νέα αυτή συνθήκη, η οποία, παρά τις τεχνολογικές της προφάσεις, δεν είναι παρά μια νέα μορφή ανελευθερίας.

Εγώ είμαι ο Μέγας Κωνσταντίνος που κατέβηκα από τους ουρανούς για να σου φανερώσω την δόξα που απολαμβάνουν οι μοναχοί στους ουρανούς.. Το όραμα του αγίου Παϊσίου του Μεγάλου

Διηγείται ο όσιος Ιωάννης ο Κολοβός για τον όσιο Παΐσιο τον Μέγα:

Ποθώντας να δω και να απολαύσω τη θεία χάρη, τον επισκέφτηκα στο κελλί του. Αλλά προτού ακόμη κτυπήσω την πόρτα του, τον άκουσα να συνομιλεί με κάποιον. Για τον λόγο αυτόν έμεινα απ’ έξω από το κελλί, αλλά δυστυχώς έκανα λίγο θόρυβο και ο όσιος βγήκε έξω για να δεί τι συμβαίνει. Όταν με είδε χάρηκε πολύ, και γι αυτό με αγκάλιασε και με φιλούσε. Έτσι έκανα και εγώ. Όταν όμως μπήκα μέσα στο κελλί, άρχισα να κοιτώ από εδώ και από εκεί, για να δω τον άνθρωπο με τον οποίο συνομιλούσε προηγουμένως, αλλά δεν είδα κάποιον. Ο ίδιος κατάλαβε ότι κάτι αναζητούσα και με ρώτησε: “Βλέπεις κάτι παραδοξο”; “Ναι”, του απάντησα. “Πριν από λίγο σε άκουσα να μιλάς με κάποιον αλλά δεν βλέπω κάποιον στο κελλί σου.

Τι συμβαίνει; Σε παρακαλώ να μου φανερώσεις το… παράδοξο αυτό μυστήριο”.

Μνήμη του Aγίου Ιωάννου του Βλαδιμήρου, του βασιλέως και Θαυματουργού (22 Μαΐου)

O Άγιος Iωάννης ο Bλαδίμηρος, ο βασιλεύς και 

Θαυματουργός, ξίφει τελειούται

Xειρ συγγενούς τέμνει σε η μιαιφόνος,

Xειρ Kυρίου νέμει σοι αξίως στέφος.

Άγιος Ιωάννης ο Βλαδίμηρος, ο βασιλεύς και Θαυματουργός

Oύτος ο εν βασιλεύσιν αγιώτατος Iωάννης εκατάγετο από ένα χωρίον της Bουλγαρίας, καλούμενον Bλαδίμηρον, από το οποίον έλαβε και την επωνυμίαν, να καλήται Bλαδίμηρος, υιός πατρός μεν Nεεμάν του εκ Συμεών του πρώτου βασιλέως των εν τη Bουλγαρία Aχριδών γεννηθέντος, μητρός δε Άννης, της εκ Pωμαίων καταγομένης, ακμάσας κατά τους χρόνους του Mακεδόνος Bασιλείου, εν έτει ωξη΄ [868]. Παιδιόθεν δε ο Άγιος ούτος έλαμπε με αρετάς και χάριτας, και ήτον σκεύος καθαρόν του Aγίου Πνεύματος, παιδαγωγηθείς από τον θαυμαστόν Nικόλαον τον τότε όντα Eπίσκοπον Aχριδών. Aφ’ ου δε έφθασεν εις ηλικίαν, υπάνδρευσαν αυτόν οι γονείς του με την θυγατέρα του βασιλέως Σαμουήλ, εφύλαξεν όμως παρθενίαν ο τρισμακάριστος, και εκαταγίνετο εις θεάρεστα έργα. Aφ’ ου δε απέθανον οι γονείς του, κατεστάθη ο Άγιος αυτεξούσιος των Tριβαλλών, ήτοι των Σέρβων βασιλεύς.

Νέες ταυτότητες και προσωπικός αριθμός: Συνωμοσιολογίες αλλά και προβληματισμοί - Δ. Θανάσουλας

 

πηγή: https://www.youtube.com/

Όπως τα καράβια που κινδυνεύουν εκπέμπουν S.Ο.S., έτσι κι εσύ να λες συνεχώς: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», και θα λαμβάνεις βοήθεια

Άγιος Παΐσιος

Όπως τα καράβια που κινδυνεύουν εκπέμπουν S.Ο.S., έτσι κι εσύ να λες συνεχώς: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με», και θα λαμβάνεις βοήθεια.

Εμένα, μια φορά, ο πειρασμός θα με έριχνε στον γκρεμό, αν δεν έλεγα την ευχή· η ευχή με έσωσε. Όταν ήμουν στην Ιερά Μονή Στομίου, ένα βράδυ είχα πάει σε μια σπηλιά που βρισκόταν σε ένα επικίνδυνο και απότομο μέρος. Ήταν πολύ μικρή· μόλις που χωρούσα καθιστός. Είχα βάλει μερικές πέτρες έξω από το άνοιγμά της, γιατί κάτω ήταν γκρεμός. Όλη τη νύχτα έλεγα την ευχή. Τα χαράματα, μέσα στην ησυχία, ακούστηκε ξαφνικά ένα τρομακτικό «κικιρίκου» και ένα δυνατό χτύπημα φτερών ακριβώς δίπλα μου. Ξαφνιάστηκα. «Κύριε Ιησού Χριστέ», φώναξα και πετάχτηκα έξω. Λίγο έλειψε να πέσω στον γκρεμό. Αμέσως όμως κατάλαβα ότι ήταν ο πειρασμός και συνέχισα την ευχή, ενώ τα αυτιά μου βούιζαν από τον θόρυβο.

– Γέροντα, όταν κανείς λέει την ευχή μόνο με το στόμα, χωρίς να συμμετέχει ο νους, αυτό βοηθάει;

Η Γερόντισσα Γαλακτία για τη μεγάλη αποστασία των ημερών μας

Από συνταξιούχο καθηγητή Γυμνασίου λάβαμε το παρακάτω κείμενο, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως τριών ετών από την οσιακή κοίμηση της Γερόντισσας Γαλακτίας:

…Πολλά τα βιώματά μου με την Αγία όντως Γερόντισσα Γαλακτία. Ήταν στολισμένη με ουράνιο φως! Γλυκύτατη! Μητρότητα μοναδική, ενώ ήταν άγαμη και ψυχοσωματικά παρθένος! Ευστροφότατη και πεπαιδευμένη αλλά ακατάκριτη και απλή! Απλούστατη! Αποστρεφόταν πολύ την κατάκριση και τον κακό λογισμό εις βάρος των άλλων! Έβλεπες ένα ορμητικό ποταμό θείου έρωτος αλλά και μία δροσιστική κρήνη ακένωτης αγάπης για τους ανθρώπους! Ήρεμη, αόργητη, χαρούμενη, εποικοδομητικά επικοινωνιακή, με ωραίο χιούμορ, με διάθεση θυσιαστικής προσφοράς σε όλους! Τί ταπείνωση ήταν αυτή! Δεν εννοείται, δεν περιγράφεται… Μένω σ’ αυτά περισσότερο, παρά στην φοβερή διόραση και προόρασή της… Χωρίς τα πρώτα, τα δεύτερα δεν θα είχαν καμία αξία! Μου έκανε εντύπωση πώς γνώριζε λεπτομερώς πτυχές της μεγάλης αποστασίας του σήμερα!

Το είχε πει ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης για τον προσωπικό αριθμό!

 

πηγή: https://aktines.blogspot.com/

Προώθηση του σφραγίσματος μέσω παιδικής σειράς του netflix. Προστατέψτε τα παιδιά σας

«Το smart mark δεν είναι απλό τηλέφωνο… είναι κομμάτι σας»!

«Το smart mark έβαλε την ζωή μου σε τάξη»!

«Βάλε κι εσύ το smart mark και υποδέξου τον θρίαμβο της τάξης κατά του χάους αλλιώς θα σε εξολοθρεύσουμε»!

«Η παγκόσμια τάξη είναι το πεπρωμένο μας»!

«Γι’ αυτόν ακριβώς τον έλεγχο και την ασφάλεια θυσιάσαμε την ταυτότητά μας»!

πηγή: https://romioitispolis.gr/

Μαρτυρία: Φύγαμε και πήραμε μαζί μας μόνο τις ψυχές μας

Αποσπάσματα από μαρτυρία της Ελένης Καραντώνη (Μπουνάρμπασι).

Ως το Εσκί Σεχίρ, οι δικοί μας προχωρούσαν χωρίς να βρουν αντίσταση. Μετά αντιστάθηκαν οι Τούρκοι. Άρχισε το κακό από Έλληνες και Τούρκους. Οι δικοί μας έβαζαν τις Τουρκάλες μέσα στα τζαμιά και τις έκαιγαν. Τα είδαν οι Τούρκοι. Άρχισαν και αυτοί να σφάζουν και να καίνε.

Άρχισε ο στρατός μας να φεύγει. Χτυπούσαν τις πόρτες μας και ζητούσαν ρούχα για να βγάλουν το χακί από πάνω τους. Πόσους δεν ντύσαμε... Οι μεγάλοι οι δικοί μας ξεκουμπιστήκανε και φύγανε κι αφήσανε τον κόσμο στο έλεος του Θεού. Έφταναν οι στρατιώτες ξυπόλητοι, γυμνοί, κουρελιασμένοι, πρησμένοι, νηστικοί. Οι Τούρκοι κατεβαίναν και σφάζαν τους Έλληνες. Το ίδιο έκαναν και οι δικοί μας. Παντού φωτιά και μαχαίρι άκουες και έβλεπες.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Η Γενοκτονία και η αναγνώριση, ο απολογισμός και η συνέχεια του αγώνα για την αλήθεια

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Από την ομιλία στην εκδήλωση που οργάνωσε το Μουσείο και το Ινστιτούτο Γενοκτονίας. Ερεβάν, Αρμενία, 19 Μαΐου 2025.

Οι σκέψεις οι οποίες αποτυπώνονται στη συνέχεια αποτελούν, μεταξύ των άλλων, τον απολογισμό, της συνεχούς δραστηριότητας στην Ελλάδα και το εξωτερικό για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Οι εξορίες, οι διώξεις, οι σφαγές, η βαρβαρότητα που υπέστη ο Ελληνισμός από τις ακτές της Ιωνίας μέχρι την Καππαδοκία και από τη Θράκη μέχρι τον Πόντο, συνιστά σχεδιασμένη, οργανωμένη, προγραμματισμένη προσπάθεια εξαφάνισης του Ελληνικού έθνους, αποτελεί Γενοκτονία τόσο στον τύπο, όσο και στην ουσία του (χωρίς παραγραφή όσα χρόνια και εάν περάσουν) όρου της σχετικής σύμβασης του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου. Σύμβασης και δικαίου που χωρίς προβλέπουν κυρώσεις για τους υπεύθυνους και για τους αρνητές, χωρίς να υπάρχει παραγραφή, που προβλέπουν επανόρθωση, αποζημίωση, αποκατάσταση των θυμάτων και των απογόνων τους.

Η ψυχή του Πόντου στη γη της Δυτικής Μακεδονίας – Άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας κ. Ειρηναίου

Υπάρχουν ημερομηνίες που δεν χωρούν στην τυπολατρία ενός ημερολογίου. Η 19η Μαΐου δεν είναι απλώς μία ημέρα, είναι μια κραυγή μέσα στον χρόνο. Είναι η φωνή των χαμένων πατρίδων, των χαμένων παιδιών, των γερόντων που πέθαναν σε πορείες θανάτου των οικογενειών που χώρισαν ασχέτως αν δεν το ήθελαν και των εκκλησιών που ερημώθηκαν. Είναι η φωνή του Πόντου. Η φωνή αυτή δεν σιγεί ποτέ. Ζει μέσα από τη λαλιά των γερόντων μας, μέσα από τους ήχους της λύρας, μέσα από τα ποντιακά μοιρολόγια και τους ασπροκεντημένους σταυρούς στα στήθη των προσφύγων. Είναι η φωνή εκείνων που πέθαναν χωρίς τάφο, αλλά ζουν μέσα στη συλλογική μας ψυχή.

Η 19η Μαΐου είναι το αιώνιο μνημόσυνο για τον Ποντιακό Ελληνισμό, που δεν ζητά εκδίκηση, αλλά μνήμη. Δεν επιδιώκει διχασμό, αλλά δικαίωση. Και σε τούτο τον ιερό αγώνα, η Μητρόπολή μας είναι παρούσα μνημονεύοντας, αναγνωρίζοντας και τιμώντας την Ιστορία.

Αστερομάτα - Ποντιακή Γενοκτονία

Ένα μικρό αφιέρωμα τιμής και μνήμης για την γενοκτονία των Ρωμιών Ποντίων, για τα 353'000 θύματα και τα εκατομμύρια των ξεριζωμένων προσφύγων που έζησαν με τον καημό των αλησμόνητων πατρίδων.

Το υπέροχο τραγούδι της Κλαυδίας που συμμετέχει στον διαγωνισμό της Eurovision, ντυμένο με εικόνες από την μνήμη της Γενοκτονίας

“Mη βιαστείτε να την πάρετε γιατί ο Θεός θα επέμβει”

Ουράνια Χαρά

Να ξέρετε όταν θα έρθει εκείνη η ώρα να δώσουν την ταυτότητα, μη βιαστείτε να την πάρετε γιατί ο Θεός θα επέμβει, θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης και μαζί με την Ελλάδα, γιατί για την Ελλάδα θα γίνει αυτή η χάρη από τον Θεό.

Πριν από πολλά χρόνια, γράφει ο εκπαιδευτικός Μιλτιάδης Τεσμετζής, είχα την ευλογία να μεταφέρω τον άγιο Πατέρα Ιωάννη Καλαϊδη από το Νεοχώρι Σιντικής, όπου διέμενε, στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος, στην Τούμπα Σερρών.

Εκεί φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Αγίας Τριάδος, που βρέθηκε με θαυμαστό τρόπο σε ένα αγρόκτημα, την εποχή της Τουρκοκρατίας!

Στη διάρκεια της διαδρομής, παρακαλέσαμε με μια πνευματική μου αδερφή τον π. Ιωάννη να ρθει και από την οικία μου, για να μας ευλογήσει!

Βουλγαρίας Δανιήλ: Το Σχολείο γεννήθηκε από την Εκκλησία – Πορεία για το μάθημα των Θρησκευτικών

Χιλιάδες πολίτες έλαβαν μέρος στην πορεία «Αρετές και Θρησκεία στο σχολείο», που διοργανώθηκε από συλλόγους πολιτών και υποστηρίχθηκε από την εν Βουλγαρία Ορθόδοξη Εκκλησία.

Πριν από την έναρξη της πορείας στο Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Δανιήλ τέλεσε δέηση, στην οποία συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Λόβετς κ. Γαβριήλ, Νευροκοπίου κ. Σεραφείμ, Βιδινίου κ. Παχώμιος, οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Μελενίκου κ. Γεράσιμος, Βελεβουσδίου κ. Ισαάκ, Κωνσταντίνης κ. Μιχαήλ, Ζνεπόλεως κ. Μελέτιος, ο κλήρος της πρωτεύουσας και κληρικοί από άλλες μητροπόλεις της χώρας.

Μετά την δέηση, ο Μακαριώτατος εκφώνησε λόγο μπροστά από τον Καθεδρικό Ναό στον οποίο ανέφερε:

Σε ποιους αποκαλύπτεται ο Θεός;

π. Ἀνδρέα Ἀγαθοκλέους

Σχόλιο στό Ευαγγέλιο τῆς Κυριακῆς τῆς Σαμαρείτιδος

Σέ ἕνα θρησκευτικό καί κοινωνικό περιβάλλον πού ἡ διαφορετικότητα δέν τονίζει τήν ὀμορφιά τῆς «ἑνότητας ἐν τῇ ποικιλομορφίᾳ», ἀλλά διασπᾶ κοινωνίες καί πρόσωπα, ὁ Ἰησοῦς συναντᾶ μιά γυναῖκα Σαμαρείτισσα μέ ἀνήθικη ζωή.

Στό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ γίνεται, ἀνέλπιστα γιά τή Σαμαρείτισσα, ἡ συνάντηση πού ἔμελλε νά ἀλλάξει τήν πορεία τῆς ζωῆς της καί τῶν παιδιῶν της, ἀλλά καί ἄλλων πού διά τοῦ ζωντανοῦ λόγου της θά μετανοοῦσαν καί θά φωτίζονταν στό δρόμο τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὥστε νά ὀνομαστεῖ Φωτεινή.

Μνήμη του Aγίου Iερομάρτυρος Πατρικίου και των συν αυτώ Aκακίου, Mενάνδρου, και Πολυαίνου (19 Μαΐου)

Εις τον Πατρίκιον

Eφεύρε Πατρίκιος εκτμηθείς κλέος,

Yπέρ κλέος παν πατρικίων γηΐνων.

Εις τον Ακάκιον

Kαλού μετέσχες Aκάκιε του τέλους,

Aθλητικόν γαρ τούτο σοι διά ξίφους.

Εις τον Μένανδρον και Πολύαινον

Πολύαινος Mένανδρος εκτετμημένοι,

Πολλών επαίνων αξιούσθων αξίως.

Eννεα και δεκάτη τάμε Πατρίκιον ξίφος οξύ. 

Μαρτύριο Αγίου Πατρικίου. Τοιχογραφία του 14ου αιώνα 

στην Ιερά Μονή Γκρατσάνιτσα (Κοσσυφοπέδιο)

Oύτος ο Άγιος Πατρίκιος, διά μεν την αρετήν και σοφίαν οπού είχεν εκ νεαράς ηλικίας, έγινε της Προύσης Eπίσκοπος. Διά δε την εις Xριστόν πίστιν και τον διάπυρον ζήλον του εδιαβάλθη, και διαβαλθείς, επιάσθη από τους ειδωλολάτρας. Όθεν παρασταθείς εις τον άρχοντα Iουλιανόν τον Yπατικόν, ήλεγξε την πλάνην και ματαιότητα των ειδώλων. O δε άρχων, αφ’ ου εδοκίμασε με πολλά και διάφορα βάσανα διά να τον πείση να αρνηθή τον Xριστόν, επρόβαλε και τούτο, ότι τα θερμά νερά ζεσταίνονται και αναδίδουν από την γην με την πρόνοιαν των θεών, διά την ευεργεσίαν και ωφέλειαν των ανθρώπων. Tότε ο Άγιος ανταπεκρίθη, ναι διά την ευεργεσίαν των ανθρώπων αναδίδονται τα θερμά νερά, όμως όχι με την πρόνοιαν των ψευδοθεών, αλλά με την δύναμιν του Kυρίου ημών Iησού Xριστού, ο οποίος εδιώρισε δύω τόπους. Kαι ο μεν ένας τόπος, είναι γεμάτος από πολλά αγαθά, τα οποία έχουν να απολαύσουν οι δίκαιοι.

Ερμηνευτικό σχόλιο στο αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής 18.Μαϊ.25 [ Ε΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ (Πρξ 11,19-30)]

 Από τον κ.Δημήτριο Ρίζο *

“Χρηματίσαι τε πρῶτον ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς”

Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα θίγονται πολλὰ θέματα. Μερικὰ θὰ δοῦμε συνοπτικά, μιὰ καὶ δὲν ἔχομε χρόνο νὰ τὰ ἀναλύσωμε ὅλα.

Μετὰ τὸν λιθοβολισμὸ τοῦ Στεφάνου ἔγινε διωγμὸς ἐναντίον τῶν πιστῶν, μὲ συνέπεια νὰ διασκορπισθοῦν αὐτοὶ καὶ νὰ φθάσουν μέχρι τὴν Φοινίκη, τὴν Κύπρο καὶ τὴν Ἀντιόχεια, δηλαδὴ σὲ περιοχὲς μακρυὰ ἀπὸ τὸ κέντρο τῶν Ἰουδαίων, ποὺ ἦταν τὰ Ἰεροσόλυμα. Ἡ διασπορά, ἡ ἐξορία, ἔγινε “ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ”. Οἱ πιστοὶ τῶν Ἰεροσολύμων, καὶ στερήθηκαν τὴν παρουσία καὶ τὸ ἔργο τοῦ Στεφάνου, καὶ ἀναγκάσθηκαν νὰ διασπαροῦν. Αὐτὴ ἦταν ἡ μεγάλη θλῖψις. Οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων λιθοβόλησαν τὸν Στέφανο, καὶ τοὺς πιστοὺς τοὺς ἐδίωξαν, διότι πίστευαν ὅτι ἔτσι θὰ ἀπαλλαγοῦν ὁριστικὰ ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους καὶ τὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἀναστημένο Ἰησοῦ. Ὅμως στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ οἱ ἄνθρωποι δὲν μποροῦν νὰ βάζουν ἐμπόδια. Ἐκεῖ ποὺ νομίζουν ὅτι ἐνεργοῦν δυναμικὰ καὶ θλίβουν τὴν Ἐκκλησία, ἐκεῖ αὐτὴ θριαμβεύει, ἐκεῖ καταφαίνεται ὅτι καὶ ὁ διωγμὸς συνεργεῖ στὴν ἐκπλήρωσι τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ. Διότι οἱ διασπαρέντες δὲν ἔκλεισαν τὰ στόματά τους, ἀλλὰ διέδοσαν τὸν λόγο καὶ ἐξω ἀπὸ τὰ Ἰεροσόλυμα. Ἐνῶ περίμεναν νὰ κλείση ἡ ὑπόθεσις μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὴν ἀνάστασί του, ἀντίθετα ἐπισπεύθηκε ἡ διάδοσις τοῦ λόγου μακρυὰ καὶ σὲ σύντομο διάστημα. Οἱ διασπαρέντες ἦσαν “λαλοῦντες τὸν λόγον”, καὶ γίνονται μάρτυρες τῆς ἀληθείας καὶ κηρύττουν τὴν ἀνάστασι τοῦ Κυρίου. Σὲ ποιοὺς ὅμως κηρύττουν τὸν λόγο; Τὸ κείμενο σημειώνει ὅτι ἦσαν “μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις”.