Γέροντα, πρέπει πάντα να ομολογούμε το «πιστεύω» μας;

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

-Γέροντα, πρέπει πάντα να ομολογούμε το «πιστεύω» μας;

–Χρειάζεται διάκριση. Είναι φορές που δεν πρέπει να μιλήσουμε και άλλες φορές που πρέπει να ομολογούμε με παρρησία το «πιστεύω» μας, γιατί φέρουμε ευθύνη, αν δεν μιλήσουμε.

Σε αυτά τα δύσκολα χρόνια ο καθένας μας πρέπει να κάνει ότι γίνεται ανθρωπίνως και ό,τι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στον Θεό. Έτσι θα έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας ότι κάναμε εκείνο που μπορούσαμε. Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους.

Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τι κάνουμε γι’ αυτήν; Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοσή της, τους Αγίους και τους ήρωές της, να πολεμείται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μην μιλάμε! Είναι φοβερό! Είπα σε κάποιον: «Γιατί δεν μιλάτε; Τι είναι αυτά που κάνει ο τάδε;». «Τι να πεις, μου λέει, αυτός όλος βρωμάει». «Αν βρωμάει όλος, γιατί δεν μιλάτε; Χτυπήστε τον». Τίποτε, τον αφήνουν. Έναν πολιτικό τον έφτυσα. «Πες, του λέω, «δεν συμφωνώ με αυτό». Τίμια πράγματα. Θέλεις να εξυπηρετηθείς εσύ και να ρημάξουν όλα;

Γονεῖς, πρίν ἀναρτήσετε φωτογραφίες τοῦ παιδιοῦ σας στό διαδίκτυο, ξανασκεφτεῖτε το

Γονεῖς, πρίν ἀναρτήσετε φωτογραφίες

τοῦ παιδιοῦ σας στό διαδίκτυο, ξανασκεφτεῖτε το

τοῦ κ. Γεωργίου Θ. Μηλίτση, διδασκάλου – Εἰδικοῦ Παιδαγωγοῦ

Πολλοί γονεῖς κινούμενοι ἀπό παθολογική ἀγάπη γιά τά παιδιά τους ἤ μέ κίνητρο τήν προβολή τή δική τους καί τῶν παιδιῶν τους ἤ τήν ἰκανοποίση τοῦ ἐγωισμοῦ τους «μέ ἐλαφράν τήν συνείδηση» ἀναρτοῦν στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης φωτογραφίες τῶν παιδιῶν τους. Τίς περισσότερες φορές αὐτό γίνεται, χωρίς νά ρωτήσουν τά παιδιά τους, ἄν συγκατατίθενται στήν πρωτοβουλία τους αὐτή.

Πολλές φορές φωτογραφίες παιδιῶν ἀναρτοῦν στό διαδίκτυο σχολεῖα ἤ καί σύλλογοι. Δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι οἱ φωτογραφίες αὐτές θά παραμείνουν μόνιμα στό διαδίκτυο καί θά εἶναι στή διάθεση τοῦ καθενός.

Οἱ εἰδικοί λένε ὅτι: «Περίπου 350 ἑκατομμύρια φωτογραφίες παιδιῶν ἀνεβαίνουν μόνο στό Facebook κάθε μέρα. ῞Ολες αὐτές οἱ φωτογραφίες στά social media εἶναι πλέον κάτι τό συνηθισμένο. Τήν ἴδια ὥρα ὅμως, οἱ κίνδυνοι καί τά ὅσα ἐκτυλίσσονται στό ψηφιακό παρασκήνιο εἶναι πολλά, μέ τούς γονεῖς νά τά ἀγνοοῦν».

Τα "γουρουνάκια" της Παναγίας... Και ο έχων νουν νοείτω

Στο περιβόλι της Παναγίας μας, η παρουσία της Παναγίας μας είναι έντονη. Παντού φαίνεται να υπάρχει η παρουσία Της Ακόμα και ο προσκυνητής μπορεί να νοιώσει την ευλογία Της και ότι η ακούραστη μεσίτριά μας σκεπάζει με στοργή το αγιώνυμο Όρος της. Άλλωστε είναι η προστάτις του Μοναχισμού μας και η μητέρα όλων των Μοναχών.

Μια από τις αμέτρητες διηγήσεις για την παρουσία της Παναγίας μας στη ζωή των μοναχών είναι και η εξής που μας διηγήθηκαν και που για άλλη μια φορά αποδεικνύει το μέγεθος της αγάπης του Θεού που κανέναν δεν αποστρέφεται, αλλά θέλει «πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν».

Κάποτε λοιπόν, λέει η διήγηση, ζούσαν σ’ ένα μοναστήρι δυο...

Αὐτάρκεια καί ὀλιγάρκεια

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ἔγνοια τοῦ κάθε χριστιανοῦ πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἐξασφάλιση τῶν ἀπαραίτητων ὑλικῶν ἀγαθῶν γιὰ τὴ ζωή του καὶ συγχρόνως ἡ ἐξασφάλιση ἐλεύθερου χρόνου προκειμένου νὰ τὸν ἀφιερώνει γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῶν πνευματικῶν ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα ἔχουν μεγάλη ἀξία στὴν παροῦσα ζωὴ καὶ φυσικὰ μεγαλύτερη στὴ μέλλουσα.

Αὐτὸ γιὰ νὰ γίνει πραγματικότητα χρειάζεται ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι αὐτάρκης, δηλαδὴ νὰ μπορεῖ νὰ καλύπτει τὶς ἀνάγκες μόνος του καὶ νὰ ἀρκεῖται στὰ ὅσα ἔχει. Νὰ μὴ ἐπιδιώκει τὴν ἀφθονία καὶ προπαντὸς νὰ μὴ εἶναι πλεονέκτης.

Ἅγιος Ἰωσὴφ Ἡσυχαστής: "Σὲ καιρὸ πειρασμοῦ μὴν ἀφήνεις τὴ θέση σου"

Καὶ τώρα ποὺ νικήθηκες καὶ ἔπεσες μία φορὰ νὰ εἶσαι ἄγρυπνος στὸ ἑξῆς σὲ αὐτὸ τὸ πάθος. Διότι ὁ πειρασμὸς πάντοτε στέκει πλάϊ σου· καὶ σ’ ὅποιον πόλεμο νικήθηκε μία φορὰ -καὶ ἑκατὸ χρόνια νὰ περάσουν- μόλις ἔλθει ὁ ἄνθρωπος σ’ ἐκεῖνο τὸ πράγμα, ποὺ νικήθηκε τὴν πρώτη φορά, ἀμέσως τὸν ρίχνει καὶ πάλι.

Γι’ αὐτὸ λέω σὲ σένα καὶ σ’ ὅλους τους ἀδελφούς, ὅτι σὲ κάθε πόλεμο τοῦ ἐχθροῦ πρέπει νὰ βγεῖς νικητής. Ἢ νὰ πεθάνεις στὸν ἀγώνα· ἢ μὲ τὸ Θεὸ νὰ νικήσεις. Ἄλλος δρόμος δὲν ὑπάρχει.

Σὲ καιρὸ πειρασμοῦ μὴ ἀφήνεις τὴ θέση σου· μὴ λιποτακτήσεις· μὴ θελήσεις νὰ δείξεις τοῦ ἄλλου τὸ σφάλμα· μὴ ζητήσεις τὸ δίκαιο· ἀλλὰ σιωπώντας μέχρι θανάτου νὰ περάσεις τὸν πειρασμὸν...καὶ τὴν ταραχή.

Καί, ἀφοῦ περάσει ὁ πειρασμὸς καὶ γίνει τέλεια εἰρήνη – εἴτε Γέροντας εἶσαι, εἴτε ὑποτακτικὸς- τότε δεῖξε χωρὶς πάθος τὴ ζημία καὶ τὴν ὠφέλεια. Καὶ ἔτσι οἰκοδομεῖται ἡ ἀρετή.

Όταν ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης συνάντησε την Θεόμορφο Παναγία

Παναγία η Θεόμορφος. Ιερά Μητρόπολις Μόρφου

Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, βαπτίσθηκε Χριστιανός με την οικογένειά του κατά το έτος 52 μ.Χ. Τρία χρόνια αργότερα αφού έμαθε ότι ζει στα Ιεροσόλυμα η Μήτηρ Του Κυρίου λαχτάρισε να τη δεί.

Πήγε λοιπόν στα Ιεροσόλυμα και τον οδήγησαν στο σπίτι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου όπου ζούσε η Υπεραγία Θεοτόκος μετά τη Σταύρωση Του Χριστού.

Γράφει σχετικά με την επίσκεψη αυτή σε μίαν επιστολή.

«Δέν πίστευα, το ομολογώ ενώπιον Τού Κυρίου, ω! θαυμάσιε οδηγέ καί ποιμένα μας Ιωάννη, ότι εκτός από Τόν ύψιστο Θεό ήταν δυνατό να υπάρχει οποιοδήποτε πρόσωπο πού να είναι γεμάτο από θεία δύναμη και θεία χάρη.

Μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Φλώρου και Λαύρου (18 Αυγούστου)

Δίψει τελευτής της υπέρ Θεού Λόγου,

Xωρούσι Φλώρος και Λαύρος προς το φρέαρ.

Φλώρω άμ’ ογδοάτη δεκάτη φρέαρ εισέδυ Λαύρος.

Άγιοι Μάρτυρες Φλώρος και Λαύρος. 

Τοιχογραφία του 14ου αιώνα στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου, 

Στάρο Ναγκορίτσινο, Σκόπια

Oύτοι οι Άγιοι ήτον κατά σάρκα αδελφοί δίδυμοι, πετροπελεκηταί κατά την τέχνην, την οποίαν έμαθον από τον Άγιον Πάτροκλον, και Άγιον Mάξιμον, οίτινες εμαρτύρησαν διά τον Xριστόν. Aφ’ ου δε οι διδάσκαλοί των εμαρτύρησαν, αφήκαν τας εν Bυζαντίω διατριβάς, και επήγαν εις το Iλλυρικόν, ήτοι εις την Σλαβονίαν, εις την χώραν της Δαρδανίας, εις πόλιν Oυλπιανά καλουμένην. Eκεί δε ευρισκόμενοι, ερευνούσαν διά να εύρουν μεταλλικάς πέτρας, κοντά εις τον ηγεμόνα Λουκίωνα, όπου και εδούλευον την τέχνην τους. Έπειτα εστάλθησαν από αυτόν εις τον Λικίνιον, ο οποίος ήτον υιός της βασιλίσσης Eλπιδίας. O δε Λικίνιος έδωκεν εις τους Aγίους άσπρα, και τους επρόσταξε να κτίσουν ένα ναόν εις τα είδωλα, τον οποίον εσχημάτισεν επάνω εις διάγραμμα και χαρτίον, πώς πρέπει να γένη. Πέρνοντες δε τα άσπρα οι Άγιοι, τα εμοίρασαν εις τους πτωχούς, και την νύκτα μεν, εκαταγίνοντο εις την προς Θεόν προσευχήν, την ημέραν δε, δουλεύοντες την τέχνην τους, εκατασκεύαζαν ογλίγωρα τον ναόν.