Βιασμός 15χρονου μαθητή: Τι θα κάνουμε μπροστά στον εφιαλτικό κόσμο του «μέλλοντος»;

 Η κοινωνία της πατρίδας μας εισήλθε πλέον στο εφιαλτικό στάδιο, που μέχρι πρότινος βλέπαμε μόνο στην τηλεόραση για χώρες της «προηγμένης» Δύσης και μακαρίζαμε τη δική μας, που δεν «ανήκε» σ’ αυτές: στο στάδιο της ανεξέλεγκτης δράσης συμμοριών ανηλίκων, εθισμένων στη βία.

Τα τελευταία χρόνια έχει επισημανθεί από κάθε κατεύθυνση η αύξηση των κρουσμάτων ενδοσχολικού εκφοβισμού μεταξύ μαθητών, που έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικού προβλήματος («bullying»). Συνθήματα όπως «stop bullying», «Δεν είσαι μόνος», «Μίλα» κ.τ.τ. αναρτώνται παντού και μεταδίδονται από το διαδίκτυο και τα λοιπά μέσα, αποκαλύπτοντας μια επικίνδυνη καθημερινότητα για τη ζωή των παιδιών μέσα στα σχολεία, στην οποία θύτες και θύματα διαχωρίζονται από μια λεπτή γραμμή –δεδομένου ότι και οι ανήλικοι θύτες συχνά, αν όχι πάντα, είναι θύματα άλλων θυτών, ενηλίκων, οι οποίοι τους καταδυναστεύουν, οδηγώντας τους σε αρρωστημένα ξεσπάσματα. Πλέον όμως η κατάσταση έχει διαφύγει από τα όρια του εκφοβισμού και της ψυχικής τρομοκρατίας και έχει περάσει στο επίπεδο της κακοποίησης κατ’ εξακολούθησιν.

Τελευταίο νέο ο επαναλαμβανόμενος βιασμός και βασανισμός δεκαπεντάχρονου μαθητή από ομάδα συνομηλίκων του, οι οποίοι μάλιστα ακολουθούσαν έναν τρόπο ζωής εκκολαπτόμενων κακοποιών και πιθανόν (όπως κατέθεσε γείτονας του σπιτιού, όπου συγκεντρώνονταν) είχαν κακοποιήσει στο παρελθόν κι άλλα θύματα!

Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η παιδική και εφηβική ηλικία ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από βίαιη συμπεριφορά. Το παράδοξο είναι ότι σήμερα, παρότι ευτυχώς δεν κινδυνεύουμε από πειρατές, επιδρομείς ή κατακτητές, ώστε τα παιδιά μας να αισθάνονται την ανάγκη να είναι ετοιμοπόλεμα, επιπλέον δε στην κοινωνία κυριαρχούν φιλειρηνικά μηνύματα, ωστόσο η βία δεν έχει μειωθεί· απεναντίας, αυξάνεται, και τίποτε δεν προοιωνίζει ότι το μέλλον θα είναι πιο ευχάριστο.

Ποιες είναι οι αιτίες;

Τρεις αιτίες θα θέλαμε να επισημάνουμε στο παρόν άρθρο, που είναι γραμμένο με πόνο, όπως και κάθε κείμενο που συντάσσουν οι ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι στις μέρες μας.

Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Ευθυμίου του Μεγάλου (20 Ιανουαρίου)

Τι κοινόν Ευθύμιε σοι και τω βίω;

Προς Aγγέλους άπαιρε τους ξένους βίου.

Λήξε βίου Ευθύμιος εικάδι ηϋγένειος.

Oύτος ο Όσιος Πατήρ ημών και Mέγας Ευθύμιος, ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Γρατιανού, εν έτει τοζ΄ [377]1, καταγόμενος από την Μελιτινήν, την εν τη Aρμενία ευρισκομένην, υιός γονέων ευσεβών και πιστών, Παύλου και Διονυσίας ονομαζομένων. Καθώς δε ο Πρόδρομος Ιωάννης εγεννήθη από στείραν μητέρα, έτζι και ο Όσιος ούτος Ευθύμιος εγεννήθη από στείραν, και έλαβε το όνομα Ευθύμιος από τον Θεόν, προ του να συλληφθή. Eπειδή γαρ οι γονείς του παρεκάλουν τον Θεόν να τους δώση τέκνον, διά τούτο έγινεν εις αυτούς φωνή δι’ Aγγέλου, ήτις έλεγεν, ότι να ευθυμούν και να χαίρουν. Ή μάλλον να ευθυμούν και να χαίρουν όλοι, και όχι μόνον οι γονείς του. Καθότι μαζί με την γέννησιν του παιδίου, έχει να καταλυθή κάθε αίρεσις, και κάθε ειρήνη έχει να χαρισθή εις την Eκκλησίαν του Θεού. Όθεν διά την αιτίαν ταύτην ωνομάσθη ο Όσιος ούτος Ευθύμιος. Αφ’ ου δε απέθανεν ο πατήρ του Αγίου, επροσφέρθη ο Όσιος από την μητέρα του εις τον Ευτρώιον τον Eπίσκοπον της Μελιτινής, από τον οποίον εσυναριθμήθη εις το τάγμα των κληρικών: ήτοι έγινεν Aναγνώστης. Eπειδή δε εστάθη επιτήδειος εις την των ιερών μαθημάτων παιδείαν, και υπερέβαλεν όλους τους εναρέτους κατά την αύξησιν της ασκήσεως και αρετής, τούτου χάριν ηναγκάσθη να χειροτονηθή Πρεσβύτερος, και να δεχθή την προστασίαν και επιμέλειαν των ιερών ασκητηρίων και Μοναστηρίων. Όταν δε έφθασεν εις τους εικοσιεννέα χρόνους της ηλικίας του, επήγεν εις τα Ιεροσόλυμα. Και εσυγκατοίκησε μαζί με τον Όσιον Θεόκτιστον εις ένα σπήλαιον, το οποίον ευρίσκετο εις το βουνόν. Eκεί δε κατοικών ο Όσιος, πολλούς ανθρώπους ηλευθέρωσεν από δεινά πάθη και ασθενείας.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δηλώνει ότι "οι παιδόφιλοι θα σώσουν την ανθρωπότητα" (ΒΙΝΤΕΟ)

 Οι παγκόσμιες ελίτ εξομαλύνουν την παιδοφιλία. Το βλέπουμε πλέον και στην Ελλάδα…

Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση του εξαιρετικού βίντεο από το κανάλι The People's Voice:

Μια αμφιλεγόμενη πρωτοβουλία που προωθείται στους διαδρόμους της εξουσίας από τον Κλάους Σβαμπ. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός πρόκειται να εξοργίσει τις οικογένειες και όσους νοιάζονται για τα παιδιά. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ζητά τώρα την αποποινικοποίηση του σεξ με παιδιά υποστηρίζοντας ότι οι νόμοι κατά του σεξ με ηλικιακό χάσμα, γνωστότερου ως παιδοφιλία παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν αποτελούν μια μάστιγα.

Η επιδημία παιδοφιλίας που σαρώνει τον κόσμο είναι στην πραγματικότητα ένα δώρο της φύσης στην ανθρωπότητα, σύμφωνα με τον Κλάους Σβαμπ του οποίου το ΠΟΦ δήλωσε ότι οι παιδόφιλοι είναι πλασμένοι από τη φύση σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς, για κάποιο λόγο. Σύμφωνα με μια ερευνητική εργασία που παρουσιάστηκε στο ΠΟΦ, στο Νταβός το φαινόμενο της παιδεραστίας αντιπροσωπεύει την προσπάθεια της φύσης να εξαγνίσει τη γη και να σώσει την ανθρωπότητα από τον εαυτό της.

Η ώρα του Ρωμαίικου δεν θα ΄ρθει με εκλογές…

 ...θα ΄ρθει με προσευχή!

Ακόμα και ενός από εμάς η προσευχή μπορεί να κινήσει βουνά και να αναστήσει την νεκρή μας Πατρίδα.

Το εκλογικό παιχνίδι του κοινοβουλευτικού αντιπροσωπευτισμού δεν είναι δημοκρατία. Είναι κοροϊδία. Στημένη καλά με την πλύση εγκεφάλου της νέας τάξης και των μαύρων φώτων της τηλεόρασης.

Διώξτε τα μαύρα φώτα απ’ την νεκρή μας Πατρίδα με το Φως του Χριστού. Έλξατε το Φως με την προσευχή σας να φωτίσει τα σκοτάδια των τρομαγμένων, των κατατρεγμένων, των απελπισμένων και υπνωτισμένων Ελλήνων. Τραβήξτε την Χάρη για να έρθει, όπως λέει ο Σταμάτης… σαν αστραπή, να έχει η χώρα γιορτή. Να έχει η θάλασσα, η γη και ο ουρανός το δικό Του Φως!

Επιμένουμε στο καλό, στην προσευχή και στην πνευματική ζωή.

Δεν απογοητευόμαστε. Τα καλύτερα είναι μπροστά μας

Μνήμη του εν Aγίοις Πατρός ημών Μάρκου Eφέσου του Ευγενικού, του της Oρθοδοξίας των Ανατολικών Γραικών μονομάχου και υπερμάχου και φύλακος

Κρατεί μεν Άτλας μυθικώς ώμοις πόλον,
Κρατεί δ’ αληθώς Μάρκος Oρθοδοξίαν.

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός

Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟΥ

Εφέτος κλείνουν 560 έτη από την κοίμηση του εν αγίοις πατρός ημών και ομολογητού Μάρκου αρχιεπισκόπου Εφέσου του Ευγενικού .

Ο άγιος Μάρκος (κατά κόσμο Εμμανουήλ), εγεννήθη από ευσεβείς γονείς το 1392 εις την βασιλίδα των πόλεων, Κωνσταντινούπολιν. Ο πατέρας του ωνομάζετο Γεώργιος και ήτο αρχιδικαστής, σακελλίων και διάκονος της Μεγάλης Εκκλησίας, η μητέρα του ωνομάζετο Μαρία και ήτο θυγατέρα του ευσεβούς ιατρού Λουκά.

Αμφότεροι οι γονείς προσπάθησαν και επέτυχαν να αναθρέψουν τον μικρό Εμμανουήλ εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Αλλά ο θάνατος του πατρός του άφησε αυτόν και τον μικρότερό του αδελφό Ιωάννη ορφανούς εις νεαρά ηλικία.

Τα πρώτα γράμματα ο άγιός μας τα εδιδάχθη από τον πατέρα του Γεώργιο, ο οποίος είχε μία ονομαστή ιδιωτική σχολή. Μετά τον θάνατον του πατρός του η μητέρα του τον έστειλε να μαθητεύεση εις τους πλέον φημισμένους διδασκάλους της εποχής του, τον Ιωάννη Χορτασμένο (κατόπιν Ιγνάτιο Μητροπολίτη Σηλυμβρίας) και τον μαθηματικόν και φιλόσοφον Γεώργιον Γεμιστόν Πλήθωνα. Μεταξύ των συμμαθητών του ήτο και ο μετ έπειτα άσπονδος εχθρός του Βησσαρίων ο καρδινάλιος.

ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΟΣ

Όταν ο νεαρός Εμμανουήλ τελείωσε τας σπουδάς του, ανέλαβε την διεύθυνση της πατρικής σχολής και εις σύντομο χρονικό διάστημα ανεγνωρίσθει ως ένας από τους πλέον λαμπρούς διδασκάλους της ψυχορραγούσης πόλεως. Μεταξύ των μαθητών του, που διέπρεψαν αργότερον, ήσαν ο Γεώργιος Γεννάδιος Σχολάριος,-ο πρώτος μετά την πτώσιν της Πόλεως Πατριάρχης-, ο Θεόδωρος Αγαλλιανός, ο Θεοφάνης Μητροπολίτης Μηδείας και ο αδελφός του Ιωάννης ο Ευγενικός.

Κουράστηκαν οι άνθρωποι... - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Κουράστηκαν οι άνθρωποι να ακούνε λόγια.

Κουράστηκαν να ακούνε γνώμες, αποφθέγματα και συμβουλές.

Όλοι κάτι έχουνε να πούν. Και μετά, φεύγουν. Πηγαίνουν παρακάτω.

Τραβάει το δρόμο του ο καθένας και κοιτάει τη δουλειά του...

Οι άνθρωποι θέλουν νοιάξιμο. Οι άνθρωποι θέλουνε αγάπη. Οι άνθρωποι σήμερα χρειάζονται άνθρωπο.

Άνθρωπο που θα κάτσει δίπλα τους, χωρίς να λέει τίποτα πολλές φορές και που θα είναι απλά παρόν.

Άνθρωπο θέλουν οι άνθρωποι σήμερα. Άνθρωπο που με τη στάση του θα πει «Έι, θάρρος… Μην απελπίζεται. Δεν είσαι μόνος».

Κουράστηκαν οι άνθρωποι να ακούνε λόγια.

Διάβασα κάπου, πώς η μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης, είναι το να προσεύχεσαι για κάποιον μυστικά. Να προσεύχεσαι για άνθρωπο που ποτέ δεν θα το μάθει…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

Τo σπήλαιο του Αγίου Αντωνίου στην Αίγυπτο (Ορος kolzim)

 

https://youtu.be/PpylFPvrjpI

πηγή: https://adontes.blogspot.com/

Μέγας Αθανάσιος: Ο Στύλος της Ορθοδοξίας

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Ελάχιστοι άνθρωποι αξιώθηκαν να λάβουν τον τίτλο του «Μεγάλου» στην ιστορία της ανθρωπότητας, διότι αυτό προϋποθέτει να υπάρξει κάποιος υπέρμετρα σπουδαίος και να προσφέρει υπέρτατες και μοναδικές υπηρεσίες σε αυτή. Ένας από αυτούς είναι και ο Μέγας Αθανάσιος, ο οποίος εκτός από τον τίτλου του «Μεγάλου» του αποδόθηκε και ο μοναδικός τίτλος «Στύλος της Ορθοδοξίας». Μελετώντας κάποιος την προσωπικότητα και το τιτάνιο έργο του, δε μπορεί παρά να συμφωνήσει με την επιλογή αυτή της Εκκλησίας μας.

Γεννήθηκε περί το 298 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από ευσεβείς Έλληνες γονείς και ανατράφηκε με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Οι ευκατάστατοι γονείς του φρόντισαν να λάβει μια σπάνια κλασική παιδεία, η οποία άκμαζε ακόμα στην Αλεξάνδρεια. Παράλληλα φοίτησε στην περίφημη Κατηχητική Σχολή θεολογία, αναδεικνυόμενος ως ένας από τους σπουδαιότερους Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας μας όλων των εποχών. Καθοριστική σημασία για την κατοπινή πορεία του Αθανασίου υπήρξε η γνωριμία του και η πνευματική του σύνδεση με τον μέγιστο ασκητή της Εκκλησίας μας Μέγα Αντώνιο. Κοντά του μυήθηκε στην ευσέβεια και χαλυβδώθηκε ο χαρακτήρας του να είναι αμετακίνητος και απόλυτα προσηλωμένος στην αλήθεια της Εκκλησίας. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών εισέρχεται στις τάξεις του ιερού κλήρου, ως διάκονος της αλεξανδρινής Εκκλησίας, μπαίνοντας στην υπηρεσία του γηραιού και σεβάσμιου επισκόπου Αλεξάνδρου.

Όταν κάποιος, είναι εξαγοράσιμος σημαίνει ότι, δεν είναι χριστιανός

 

~ Όταν κάποιος, είναι εξαγοράσιμος σημαίνει ότι, δεν είναι χριστιανός. Οι Ορθόδοξοι Πατέρες της Εκκλησίας δεν πτοήθηκαν από δωροδοκίες ή απειλές.

Η δωροδοκία σε ζητήματα πίστεως είναι ισοδύναμη με την περίπτωση του Ιούδα, ο οποίος πρόδωσε το Χριστό για κάποια αργύρια. Τέτοια δωροδοκία χαρακτήριζε μόνον ορισμένους αιρετικούς.

O Μέγας Αντώνιος και ο δαίμονας σε έναν διάλογο αποκάλυψη!

 

Ο διάλογος που είχε ο Μέγας Αντώνιος και ο δαίμονας στην έρημο είναι ένα από τα πιο Αποκαλυπτικά ορθόδοξα κείμενα για τον διάβολο, τους υπηρέτες του δαίμονες, το κοσμικό κράτος που διά του χρήματος έχει στήσει και για τις παγίδες που στήνει στους ανυποψίαστους χριστιανούς.

Ὅταν ὁ Μέγας Ἀντώνιος ἠσκήτευεν εἰς τὴν ἔρημον, νὰ καὶ ἔρχεται ὁ Δαίμων τὰ μεσάνυκτα, καὶ τοῦ ἐκτύπησε τὴν πόρτα διὰ νὰ τοῦ ἀνοίξῃ. Ἐσηκώθη λοιπὸν ὁ Μέγας Ἀντώνιος, καὶ ἀφοῦ ἄνοιξε τὴν πόρτα του, βλέπει ἔξαφνα ἄνθρωπον ἀλλόκοτον καὶ ἔστεκεν ἔξω.

Λέγει του ὁ Ἅγιος «Ποῖος εἶσαι ὁποῦ μοῦ κτυπᾶς τὰ μεσάνυκτα τὴν πόρταν, καὶ τὶ θέλεις»;

Μέγας Αντώνιος: Ο καθηγητής της ερήμου

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου -Καθηγητού

  

   Στην κορυφή των μεγάλων ασκητών της Εκκλησίας μας βρίσκεται ο Μέγας Αντώνιος και γι’ αυτό δικαίως η Εκκλησία μας του προσέδωσε τον τίτλο του Μεγάλου, διότι απέβη, όπως θα δούμε στη συνέχεια, αποτέλεσε το πρότυπο του ορθοδόξου μοναχισμού. Άλλωστε αποκαλείται και ως ο «καθηγητής της ερήμου», διότι θεμελίωσε τον υγιή χριστιανικό μοναχισμό. 

      Την βιογραφία του έγραψε ο Μ. Αθανάσιος, ο οποίος υπήρξε μαθητής και πνευματικό του παιδί. Γεννήθηκε στην πόλη Κομά της Κάτω Αιγύπτου, κοντά στη Μέμφιδα, περί το 251 στα χρόνια του παρανοϊκού και θρησκομανή ρωμαίου  αυτοκράτορα Δεκίου (349-251), ο οποίος είχε εγείρει τον σκληρότερο, ως τότε, διωγμό εναντίον των Χριστιανών. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι πιστοί Χριστιανοί, στους οποίους χρωστούσε την ευσέβεια. Γράμματα έμαθε λίγα και ίσως να ήταν εντελώς αγράμματος, όμως είχε αποκτήσει πάμπολλες αρετές, οι οποίες απέρρεαν από την βαθιά χριστιανική του πίστη. Από μικρός είχε δείξει δείγματα αυτάρκειας, ασκητικότητας και εσωστρέφειας, ώστε διέφερε από τα άλλα παιδιά της πόλεως. Αγαπημένη του συνήθεια ήταν ακολουθεί τους γονείς του στην Εκκλησία και να παραμένει στο ναό συμμετέχοντας στις ιερές ακολουθίες και ακούγοντας τα ιερά αναγνώσματα με προσοχή.

Εστία Πατερικών Μελετών: Τα παιδιά σε ένα ζωντανό παραμύθι με τρομακτικούς δράκους

 

Μέσα σε όλα τα παράλογα που ζούμε τα τελευταία χρόνια, παρουσιάστηκε ως ευχάριστο γεγονός (!), μία «χριστουγεννιάτικη» παιδική εκδήλωση με τη συμμετοχή μεταμφιεσμένου άνδρα σε γυναίκα («drag queen» κατά την ορολογία των ΛΟΑΤΚΙ) ο οποίος ανέγνωσε σε μικρά παιδιά, παραμύθι με τον ατυχή και βλάσφημο τίτλο «η drag queen που έσωσε τα Χριστούγεννα». Στην εκδήλωση αυτή που τελικά πραγματοποιήθηκε εν κρυπτώ και με μικρή συμμετοχή λόγω υγιών αντιδράσεων απλών πολιτών, παρευρέθηκαν εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, ενώ το κυβερνών «gay friendly» κόμμα, απείχε για προεκλογικούς λόγους, χωρίς ωστόσο να καταδικάσει ή να αποτρέψει ως όφειλε την επικίνδυνη για την ψυχική υγεία των παιδιών, εκδήλωση.

Όσιος Παύλος ο Θηβαίος: Η συνάντηση με τον άγιο Αντώνιο τον Μέγα

 

Άγιος Αντώνιος, 1192 μ.Χ., Ιερά Μονή Παναγίας του Άρακα, Λαγουδερά

Ο αββάς Παύλος έφτασε στην ηλικία των εκατό και δεκατριών ετών. Τότε και ο Μέγας Αντώνιος ήταν ενενήντα χρόνων και πολλές φορές σκεπτόταν και απορούσε λέγοντας. Άραγε θα υπάρχη άλλος Μοναχός στην πιο βαθειά έρημο; Μια νύκτα ήλθε Άγγελος Κυρίου και του λέγει: Πήγαινε γρήγορα στο βάθος της ερήμου, να βρεις τον Αββά Παύλο, ο οποίος είναι πιο ενάρετος από σένα και θα λάβεις μεγάλη ωφέλεια από αυτόν. Όταν άκουσε αυτά δεν καθυστέρησε καθόλου, αλλά αφού περιφρόνησε την αδυναμία των γηρατειών, την μεγάλη οδοιπορία και όλα τα άλλα εμπόδια, ξεκίνησε το πρωί και περπατώντας όλη την ημέρα εκαίγετο από τον καφτερό ήλιο. Είχε όμως την ελπίδα στον Κύριο ότι θα του δείξει τον έμψυχο θησαυρό, και δεν σκεπτόταν καθόλου τις δυσκολίες του δρόμου.

Ρώτησαν τον διάβολο ποια ευχή φοβούνται οι δαίμονες περισσότερο απ' όλα κι αυτός τους αποκρίθηκε:

 

ΕΡΩΤΗΣΗ ΙΔ΄: Ποια ευχή και ποιον λόγο φοβούνται οι δαίμονες περισσότερο από όλα;

ΑΠΟΚΡΙΣΗ: Διηγούνται μερικοί πνευματοφόροι πατέρες και άξιοι να τους πιστεύει κανείς πως, όταν εμφανίστηκε μπροστά στα πρόσωπά τους ο διάβολος και αυτοί του απηύθυναν το παραπάνω ερώτημα, αυτός αποκρίθηκε πως δεν υπάρχει σε όλη την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη λόγος, που να τον φοβίζει περισσότερο και να διασκορπίζει όλη του τη δύναμη, όπως η αρχή του 67ου ψαλμού.

Με το ζόρι δεν σώζεται κανείς... - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Με το ζόρι δεν σώζεται κανείς.

Μην τον πιέζεις τον άλλον να αλλάξει άμα δεν το θέλει.

Ακόμα και αν έχεις δίκιο, ακόμα και αν η αλλαγή που του προτείνες είναι η σωστή, δεν γίνεται να αλλάξεις κάποιον με το ζόρι.

Δεν μπορούμε οι άνθρωποι να παίρνουμε το ρόλο του Θεού, στις ζωές των άλλων.

Πες του αυτό που θεωρείς σωστό και άστον.

Άστον να επιλέξει ελεύθερα.

Έχει γεμίσει ο τόπος με ανθρώπους εγκλωβισμένους μέσα σε παραδείσους άλλων.

Πες του αυτό που θεωρείς σωστό και άστον.

Επιλογή το να χαθεί κανείς, επιλογή και η σωτηρία…

Ψυχολόγος Ελευθεριάδης Ελευθέριος

Σαράντος Καργάκος: Εις μνήμην του μεγάλου φιλολόγου και ιστορικού (1937-2019)

 

https://youtu.be/7Otnh-5iAqY?t=1

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Ο Μέγας Αντώνιος μπροστάρης στους αγώνες του πιστού λαού

 

https://youtu.be/-J-DFqMZJHA?t=7

Χριστιανισμός, εθνικισμός και ρατσισμός

 

    Η εποχή μας είναι μια εποχή πανικού. Οικονομική κρίση που πλήττει ολοένα και περισσότερο τους ασθενέστερους, ψυχική πίεση (την οποία επιτείνει η – με ή χωρίς εισαγωγικά – πανδημία), σοβαρό έλλειμμα παρουσίας του κράτους στην υποστήριξη του πολίτη, εξωτερικές απειλές (Τουρκία) και ένα σωρό άλλα ακανθώδη ζητήματα δοκιμάζουν την υπομονή και τις αντοχές μας, κουρελιάζοντας την αξιοπρέπεια όλων μας και θέτοντας σε κίνδυνο το αίσθημα ασφάλειας που θα έπρεπε να αισθάνεται ο καθένας, όχι απλώς μέσα στην ίδια τη χώρα του αλλά ακόμη και ως μετανάστης σε κάθε «ελεύθερη» (τι είναι αυτό;) και ευνομούμενη χώρα.

Νατσιός Δημήτρης: «Βασιλομάστιγες και βασιλοκόλακες»

Θα ξαναγράψω και πάλι την απόκριση του Οδυσσέα Ανδρούτσου στον Κολοκοτρώνη, όταν οι καπεταναίοι του Μοριά ερίζουν για πρωτοκαθεδρίες και αρχηγιλίκια, από τα πρώτα κιόλας βήματα της Εθνικής Επαναστάσεως του ’21. «Σας στέλνω τον Δράμαλη με 40.000 ασκέρι να μονοιάσετε». Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος λαός στον ακατάστατο πλανήτη μας, που να τον ταλανίζει η δολερή διχόνοια σαν τον δικό μας. Πέθανε πρόσφατα ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος. Τελευταία φορά που ήταν αρχηγός κράτους ήταν το 1967. Δηλαδή όσοι τον πρόλαβαν ως βασιλέα σήμερα βρίσκονται σε γήρας βαθύ, γύρω στην ηλικία των 80 ετών και άνω. Αμφιβάλλω αν τον ήξεραν όσοι δεν διάβηκαν το κατώφλι των 50 ετών. Έγινε γνωστός με τον θάνατό του. Τσίμπησαν την ευκαιρία τα… διχονοιογόνα (ας μου συγχωρεθεί ο νεολογισμός) κανάλια, ξετρύπωσαν τους συνήθεις σαλίγκαρους και τα γνωστά ζιζάνια της κομματοκρατίας, βασιλομάστιγες και βασιλοκόλακες, (ερανίζομαι τους όρους από την γνωστή, από την αρχαιότητα, διαμάχη για τον Μέγα Αλέξανδρο, αλεξανδροκόλακες, οι υμνητές του και αλεξανδρομάστιγες, οι επικριτές του, υπήρχαν και τέτοιοι), και ξεβράστηκε και πάλι το αρχαίον τούτο πάθος των Ελλήνων, το «προς αλλήλους στασιάζοντες», η διχογνωμία, η έριδα, η ασυμφωνία, η ρήξη, το αλληλοφάγωμα. (Καμμιά 40-50 λέξεις έχει η ελληνική γλώσσα γι’ αυτό το καταστρεπτικό πάθος μας). Και ποιο είναι το αντιλεγόμενον σημείον; Αν πρέπει να ταφεί δημοσία δαπάνη και με τιμές αρχηγού κράτους ή ως ιδιώτης. Προσωπικά θα πρότεινα δημοσία δαπάνη να κηδεύονται μόνο όσοι έπεσαν «υπέρ Πίστεως και Πατρίδος» σε καιρό πολέμου ή, σε καιρό ειρήνης, όσοι «έπεσαν» στον βωμό του καθήκοντός τους, αστυνομικοί, πυροσβέστες, λιμενικοί ή πολίτες που θυσιάστηκαν για τον πλησίον, για συνανθρώπους τους. Έτσι θα αποφύγουμε και την διχοστασία του λαού. Ούτε πρόεδροι, πρωθυπουργοί ή υπουργοί, πολιτικοί τέλος πάντων να… απολαμβάνουν (τρόπος του λέγειν) τέτοιας εθνικής τιμής. Ποιος, αλήθεια, δικαιούται από τους ζώντες πολιτικούς “να παραχωθεί” με μουσικές και αγήματα; Καταβαραθρωμένη οικονομικά και δημογραφικώς στα όρια της ιστορικής ευθανασίας η πατρίδα, παραλυμένη ηθικώς, με τον ανθό της στα ξένα, με παιδεία – παιδομάζωμα, με δημόσια διοίκηση τυραννική και αρπακτική, με προδοσίες της Μακεδονίας, ποιον να τιμήσουμε; Τους ολετήρες της; Οι αρχαίοι έλεγαν «δει τον άρχοντα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά ενδοξότερον γεγονέναι». Ο εξερχόμενος αξιωματούχος πρέπει να είναι όχι πιο πλούσιος, αλλά πιο ένδοξος. Δείξτε μου έναν που συνταξιοδοτήθηκε φτωχότερος, συνοδευόμενος από την αγάπη του λαού. Έναν…