Η απιστία του Θωμά από τον π. Anthony Bloom

Σήμερα τιμᾶμε τὸν Ἀπόστολο Θωμᾶ. Πολλοὶ συχνὰ τὸν θυμόμαστε μοναχὰ σὰν τὸν ἄπιστο Θωμᾶ· στὴν πραγματικότητα εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀμφέβαλλε γιὰ τὰ νέα ποὺ τοῦ μετέφεραν οἱ ὑπόλοιποι Ἀπόστολοι ὅταν τοῦ εἶπαν : Ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε! Τὸν εἴδαμε ζωντανό!

Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀμφέβαλλε σ’ ὅλη τὴ ζωή του ἢ ποὺ παρέμεινε ἄπιστος στὸ μυστήριο τῆς Θεϊκῆς ἀποκάλυψης τοῦ Κυρίου. Πρέπει νὰ θυμηθοῦμε ὅτι ὅταν οἱ Ἀπόστολοι καὶ ὁ Κύριος ἔμαθαν ὅτι ἀρρώστησε ὁ Λάζαρος, ὁ Κύριος τοὺς εἶπε: Ἂς ἐπιστρέψουμε στὰ Ἱεροσόλυμα. Στὰ λόγια τοῦ Κυρίου οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι ἀπάντησαν: Ἀλλὰ οἱ Ἰουδαῖοι θέλουν νὰ σὲ σκοτώσουν ἐκεῖ, γιατί θὰ πρέπει νὰ ἐπιστρέψουμε; Μονάχα ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς ἀπάντησε: Ἂς Τὸν ἀκολουθήσουμε καὶ ἂς πεθάνουμε μαζὶ μ’ Ἐκεῖνον. Ἦταν προετοιμασμένος ὄχι μόνο νὰ εἶναι στὰ λόγια μαθητής Του, ὄχι μόνο νὰ Τὸν ἀκολουθήσει ὅπως ἕνας μαθητὴς ἀκολουθεῖ τὸν δάσκαλό του, ἀλλὰ νὰ πεθάνει μαζί Του, ὅπως ἕνας ἄνθρωπος ποὺ ἀποφασίζει νὰ πεθάνει μὲ τὸν φίλο του καὶ ἐὰν χρειαστεῖ χάριν τοῦ φίλου του. Ἂς θυμηθοῦμε λοιπὸν τὸ μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς του, τὴν πίστη καὶ τὴν ἀκεραιότητα τοῦ χαρακτήρα του.

Η απιστία ως αίτημα πίστεως...

“Ευλογημένη ας είναι η αμφιβολία! Σας συμβουλεύω να χαιρετάτε με χαρά και σεβασμό εκείνον που τα λόγια σας σαν κάλπικη δεκάρα εξετάζει!” (Μπέρτολντ Μπρεχτ)

Του π. Χαράλαμπου Παπαδόπουλου(Λίβυος)

Κάθε χρόνο την μέρα της Κυριακή του Θωμά, γεννάται μέσα μου ένα βαθύ ερώτημα. Τι είναι τελικά πίστη και τι απιστία; Ποιος είναι ο πιστός και ποιος ο άπιστος;

Αρκεί μια νοητική αποδοχή κάποιων άρθρων πίστεως; Ολοκληρώνεται κανείς αποδεχόμενος νοησιαρχικά κάποιες πεποιθήσεις; Γεμίζει η ζωή μονάχα με ιδεολογικές διαβεβαιώσεις, δίχως Παρουσία και Συνάντηση; Φτάνει μια ηθικολογία ή αρετολογία χωρίς γεύση και εμπειρία της όντως ζωή;

Έρχεται λοιπόν ο ιερός υμνωδός να ταυτιστεί με το εσωτερικό αίτημα του αποστόλου Θωμά και να πει όχι. Δεν αρκεί μια συμβατική αποδοχή ηθικών αρχών και κωδίκων. Είναι λειψή και υπαρξιακά πενιχρή μια εξωτερική συμμόρφωση σε λεκτικές διαβεβαιώσεις. Αργά η γρήγορα η ψυχή θα κουραστεί και η καρδιά ως κέντρο επιθυμιών, θα ποθήσει την εμπειρική βίωση της διαπίστευσης. Όσοι έπνιξαν μέσα τους αυτό τον πόθο και καημό, για νόημα και εσωτερική πληρότητα, το πλήρωσαν ακριβά στον απολογισμό της ψυχικής και σωματικής τους ολότητας.

Μᾶρκος, ὁ πανεύφημος ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς, Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ

Ὁ ἅγιος ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος , ὁ ὁποῖος στὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων ἀναφέρεται μὲ τὸ διπλὸ ὄνομα Ἰωάννης ὁ ἐπικαλούμενος Μᾶρκος , γεννήθηκε κατὰ τὶς ἀρχὲς τοῦ πρώτου μ.Χ. αἰώνα καὶ ζοῦσε στὰ Ἱεροσόλυμα κατὰ τὴν περίοδο τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ μητέρα του, ποὺ ἀναφέρεται ἐπίσης στὶς Πράξεις , ὀνομαζόταν Μαρία καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Κύπρο.

Ἡ Μαρία, ποὺ ὑπῆρξε ἐπίσης σύγχρονη τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς τοῦ Κυρίου καὶ διέμενε τότε στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ τὴν οἰκογένειά της, βλέποντας τὰ πολλὰ καὶ ἐξαίσια θαύματα τοῦ Χριστοῦ, πίστευσε σ᾽ αὐτὸν μαζὶ μὲ τοὺς συγγενεῖς της, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦταν καὶ ὁ ἀπόστολος Βαρνάβας. Ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐκκλησιαστικὴ παράδοση ἡ Μαρία θεωρεῖται, ἄλλοτε μὲν ὡς θεία τοῦ ἀποστόλου Βαρνάβα, ἄλλοτε δὲ ὡς νύμφη του, ὡς σύζυγος δηλαδὴ τοῦ ἀδελφοῦ του ἀποστόλου Ἀριστοβούλου, μὲ τὸν ὁποῖο καὶ γέννησε τὸν Ἰωάννη Μᾶρκο. Περαιτέρω, σύμφωνα μὲ ἐπίσης βυζαντινὴ παράδοση, ποὺ ἀποθησαυρίζεται στὸ περίφημο Συναξάριον Κωνσταντινουπόλεως (10ος αἰ.) καὶ τὸ Μηνολόγιον τοῦ Αὐτοκράτορος Βασιλείου Β´ (πρῶτο τέταρτο 11ου αἰ.), ὁ ἀπόστολος Πέτρος νυμφεύθηκε τὴ θυγατέρα τοῦ ὡς ἄνω Ἀριστοβούλου (καὶ ἄρα πιθανώτατα καὶ τῆς Μαρίας αὐτῆς). Ἂν ἔτσι ἔχει ἡ ἀλήθεια, τότε ἡ Μαρία ἦταν ἡ πενθερὰ τοῦ Πέτρου, τὴν ὁποία θεράπευσε ἀπὸ τὸν πυρετὸ ὁ Χριστός. Ἑπομένως, σύμφωνα μὲ τὶς παραδόσεις αὐτές, ἡ ἑρμηνεία τῆς συγγένειας τοῦ Μάρκου μὲ τὸν Βαρνάβα, τοῦ ὁποίου χαρακτηρίζεται ὡς ἀνεψιὸς (Κολ. 4, 10), εἶναι διπλή: Εἴτε ἦταν ἐξάδελφός του, εἴτε ἀδελφότεκνός του.

Η Ζωοδόχος Πηγή, στο Μπαλουκλί της Κωνσταντινούπολης (το ιστορικό του αγιάσματος)

Ήταν γύρω στα 450μχ, όταν ένας βυζαντινός στρατιώτης, Λέοντας στο όνομα, έκοβε βόλτες σ΄ ένα δασάκι στα μέρη της βασιλεύουσας, όταν ξάφνου βλέπει μπροστά του έναν τυφλό άνθρωπο να του ζητάει λίγο νερό για να σβήσει τη δίψα του. Ο Λέοντας προθυμοποιήθηκε να του βρει και να του φέρει νερό. Έψαξε λοιπόν, στο δάσος για να βρει νερό αλλά μάταια και έτσι, επέστρεφε λυπημένος.

Τότε όμως, άκουσε μια γυναικεία φωνή να του λέει: «Ου χρεών σε, Λέων, αγωνιάν, το γαρ ύδωρ εγγύς», δηλαδή, «Δεν χρειάζεται Λέων να αγωνιάς, να άγχεσαι, να στεναχωριέσαι, το νερό είναι δίπλα σου». Και πάλι ακούει τη φωνή την άγνωστη να τον προστάζει: «Λέων βασιλιά, πάρε απ΄ το νερό αυτό και δώσε να πιει να ξεδιψάσει ο τυφλός άνθρωπος και κάτι ακόμα, άλειψε μ΄ αυτό τα μάτια του και αμέσως θα καταλάβεις ποια είμαι εγώ που σου μιλώ».

Έτσι πράγματι έπραξε ο Λέοντας και παρευθύς ο τυφλός ανέβλεψε. Αλλά ταυτόχρονα άνοιξαν και τα μάτια του Λέοντα ο οποίος τώρα, κατάλαβε πως εκείνη η φωνή που του μιλούσε ήταν της Παναγίας που έκανε αυτό το θαύμα και του μίλησε και πως επίσης, σ΄ Εκείνην τη Μεγαλόχαρη, οφείλεται και το μεγάλο θαύμα της θεραπείας του τυφλού.

Εορταστική εκδήλωση στον Άγιο Γεώργιο Φλώρινας, Απρίλιος 2018

Αναδημοσίευση από:https://neaflorina.gr/
Μια ξεχωριστή εορταστική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε ανήμερα της εορτής του Αγίου Γεωργίου, 23 Απριλίου 2018 στον προαύλιο χώρο του ομώνυμου ιστορικού Ιερού Ναού της Φλώρινας.

Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά Στην Πρίγκηπο

Εικόνα του Αγίου (18ου αι.) από το μαρμάρινο εικονοστάσι του παλαιού Καθολικού.

Από το βιβλίο του Ακύλα Μήλλα, «Αναδρομή στα Πριγκηπόνησα», έκδ. «Μίλητος».

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΚΟΥΔΟΥΝΑ

Στην Προποντίδα, γνωστή και ως θάλασσα του Μαρμαρά, πολύ κοντά στις ανατολικές ασιατικές ακτές και βόρεια του στομίου του κόλπου της Νικομήδειας, βρίσκονται τα πανέμορφα Πριγκηπόνησα, πνιγμένα στα πεύκα και τις αγριελιές, αν και το πέρασμα του «τεχνικού πολιτισμού» του προηγούμενου αιώνα άφησε και εδώ τα ακαλαίσθητα ίχνη του.

Στην Πρίγκηπο, το μεγαλύτερο και ωραιότερο ίσως από τα νησιά, και στην κορυφή του νότιου λόφου της, δεσπόζειη Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά.

Τ' Αη Γiωρκού - Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ένας Τροπαιοφόρος στον Τροπαιούχο Φλωρίνης

Μέσα στα τόσα πολλά χωριά της Φλώρινας συναντάμε έναν παραδοσιακό οικισμό, εν ονόματι Τροπαιούχος. Αυτό το χωριό φέρει μέσα του θαύματα και θρύλους που μέχρι και σήμερα ενεργοποιούν τον κάθε πιστό να πάει να το επισκεφτεί. Πηγαίνοντας σε αυτό το χωριό θα συναντήσει κάποιος πυκνή βλάστηση η οποία μαγεύει τους επισκέπτες.

Ιστορία Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Φλώρινας

Αναδημοσίευση από:https://agiosgeorgiosflorin.blogspot.com/

Γράφει ο Δημήτρης Μεκάσης

Στα χρόνια που ο Χριστιανισμός καθόριζε τον τρόπο ζωής, οι ναοί και οι ενορίες ήταν τα κέντρα όλων των δραστηριοτήτων. Ο λαός είχε χώρο συνάθροισης τον ναό, η ενορία ήταν η μεγάλη οικογένεια και ο κλήρος η πνευματική εξουσία.

Οι χριστιανοί της πόλης της Φλώρινας γνώρισαν όλη την αγριότητα των τούρκων κατακτητών, οι οποίοι τους υποδούλωσαν, αλλά και τους στέρησαν τους ναούς τους. Για πολλά χρόνια οι χριστιανοί της Φλώρινας εκκλησιάζονταν και τελούσαν τα μυστήρια στον ναό της Αγίας Παρασκευής του κοντινού χωριού Σκοπιά. Και όταν ερχόταν ο χειμώνας με τις χιονοπτώσεις και τις παγωνιές ο εκκλησιασμός γινόταν στα σπίτια των ιερέων της πόλης, αλλά και σε άλλα μεγάλα χριστιανικά σπίτια. Στα σπίτια γίνονταν και οι γάμοι και τα βαφτίσια. Κανείς δεν τολμούσε να ζητήσει άδεια από τις τουρκικές αρχές για την οικοδόμηση ενός ναού.

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 είχε εξαγριώσει τους Τούρκους της περιοχής μας. Όμως ο ρωσικός στρατός είχε φτάσει στα Βαλκάνια νικώντας τους Τούρκους. Το 1829, οι Ρώσοι και οι Τούρκοι υπέγραψαν την Συνθήκη της Αδριανουπόλεως, που έφερε μεταρρυθμίσεις και ξελάφρωσαν οι χριστιανικοί λαοί των Βαλκανίων.

Τότε και οι χριστιανοί της Φλώρινας ζήτησαν άδεια από την τοπική εξουσία να χτίσουν έναν ναό μέσα στην πόλη. Οι Τούρκοι αντέδρασαν, αλλά όταν οι χριστιανοί ζήτησαν να στείλουν επιστολή στον Σουλτάνο, η τοπική τουρκική εξουσία τους υπέδειξε έναν χώρο έξω από την πόλη, στο Ρουμλούκι, όπου ήταν το χριστιανικό νεκροταφείο. Η λέξη «Ρουμ-λούκ» είναι τουρκική και σημαίνει «Τόπος των Ρωμιών».

Δεν γνωρίζουμε, αν οι χριστιανοί της Φλώρινας πήραν άδεια για να χτίσουν τον ναό, με σουλτανικό φιρμάνι. Όσοι έχουν γράψει για την ιστορία του ναού του Αγίου Γεωργίου δεν αναφέρουν αν υπήρχε ή υπάρχει αυτό το φιρμάνι. Τότε όμως, μόνο με την άδεια του Σουλτάνου μπορούσαν να χτίσουν ναούς.

Επομένως με σουλτανικό φιρμάνι οι χριστιανοί της Φλώρινας άρχισαν τις εργασίες οικοδόμησης του ναού. Αρχιμάστορας - μηχανικός, ο οποίος έκανε το σχέδιο του ναού και επέβλεπε τις εργασίες, ήταν ένας Φλωρινιώτης, που ονομαζόταν Μπακούλης. (Απόγονός του ήταν η Λευκή Μιχαηλίδου, σύζυγος του γυμνασιάρχη Τιμολέοντα Λιάκου, που την είχα δασκάλα στο δημοτικό σχολείο).

Άγιος Γεώργιος Λύδδα

Άγιος Γεώργιος Καϊρου

Δεν είναι τυχαίο πως η λέξη «Κάιρο», στα αραβικά «Αλ Καχίρα», σημαίνει «νικήτρια». Η πόλη σε κατακτά αμέσως και πλήρως κι ας απέχει τόσο σε καθημερινό επίπεδο ρυθμών όσο και ανθρωπογεωγραφίας και κουλτούρας από τα δυτικά πρότυπα. Αρκεί να φανταστεί κανείς να είναι συγκεντρωμένες δύο Ελλάδες σε μία πόλη που θέλει να κινηθεί, να υπάρξει, να αναπτυχθεί. Σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο αναδύεται ένας πανάρχαιος πολιτισμός που, σε συνδυασμό με την αιγυπτιακή ραστώνη, την πολυχρωμία θρησκειών και τάσεων αλλά και ένα ετερόκλητο σύνολο από γειτονιές που καμιά δεν μοιάζει με την άλλη, συνθέτει την εικόνα της πρωτεύουσας της Αιγύπτου.

Νόρα Ράλλη

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΩΡΓΗ

Άγιε μου Γιώργη μπορεί φέτος να μην μας επιτρέπουν να σε γιορτάσουμε αλλά τα τραγούδια μας και οι ύμνοι θα αντηχούν από κάθε σπίτι!!!

(Ένα παραδοσιακό τραγούδι για τον Αη Γιώργη που τραγουδιέται σε όλη την Ελλάδα σε διάφορες παραλλαγές στη μουσική και τους στίχους. Ο Άγιος Γεώργιος είναι αγαπητός σε Ανατολή και Δύση

Προσαρμογή στίχων: aigaiopolitis-αιγαιοπολίτης)

Άγιε μου Γιώργη αφέντη μου κι αφέντη καβαλάρη αρματωμένε με σπαθί και με χρυσό κοντάρι. Άγγελος είσαι στη θωριά κι Άγιος στη θεότη παρακαλώ σε βοήθα μας Άγιε στρατιώτη. Από το άγριο θεριό και δράκοντα μεγάλο όπου πηγαίναν άνθρωπο κάθε πρωί και άλλο.

Ο Κύριος Εμφανίζεται Σε Μουσουλμάνο Από το Καζακστάν

Ὁ πραγματικὸς πειρασμὸς εἶναι τὸ κλείσιμον τῶν Ἱ. Ναῶν

Τοῦ κ. Παύλου Τρακάδα, Θεολόγου

Ὁ ἐνσκύψας ἰὸς ἔχει τρομοκρατήσει πρωτίστως τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν. Οἱ Ἱεράρχαι, διὰ νὰ δώσουν ἐλπίδα εἰς τὸν λαόν, θὰ ἔπρεπεν οἱ ἴδιοι τουλάχιστον νὰ μεταβαίνουν καὶ νὰ κοινωνοῦν ἀρρώστους. Δυστυχῶς, ὅμως, κάποιοι εἶναι ἄφαντοι. Τὴν ἀπουσίαν τους μάλιστα ἐπεχείρησαν νὰ ἐνδύσουν μὲ θεολογικὸν χιτῶνα καταφεύγοντες εἰς τὴν εὔκολον λύσιν, δηλ. τὴν κατὰ τὸ δοκοῦν χρῆσιν ἑνὸς ἁγιογραφικοῦ χωρίου. Τοιουτοτρόπως προέκυψεν ὡς σύνθημα ἡ φράσις «οὐκ ἐκπειράσεις κύριον τὸν θεόν σου», ἐννοοῦντες ὅτι δὲν θὰ συναθροισθῶμεν εἰς τοὺς ναοὺς ἀπαιτοῦντες ὡς θαῦμα ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ μὴ κολλήσωμεν τὸν ἰόν.

Ἡ φράσις αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν δεύτερον πειρασμὸν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν ἔρημον. Ἀπαιτεῖ ἑπομένως ἰδιαιτέραν προσοχὴν ἡ κατανόησις αὐτῆς, καθὼς εἶναι ἀπάντησις πρὸς τὸν διάβολον.

Ἡ πρώτη δημόσια συγγνώμη ἀπὸ Μητροπολίτη γιὰ τὸ ἀπαράδεκτο κλείσιμο τῶν ναῶν !

Συγχώρεσέ με Θεέ μου καὶ σὺ λαέ μου

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κισάμου καὶ Σελίνου π. Αμφιλοχίου

Ὄχι δὲν εἶναι μοντάζ, οὔτε στημένη φωτογραφία, πολλῷ,πολλῶ δὲ μᾶλλον δὲν εἶναι.. «fake», γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω ὁρολογία ποὺ μπῆκε στὴν ζωή μας, μαζὶ μὲ τόν... κορωνοϊό.

Εἶναι ὁ Γιαννάκης, ἕνα χαριτωμένο καὶ πανέξυπνο παιδὶ τῆς Ἔ' Δημοτικοῦ ποὺ μεγαλώνει μέσα σὲ μιὰ εὐλογημένη οἰκογένεια.

Ὁ Γιαννάκης λοιπὸν ἦρθε τὸ ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων, πρὶν τὴν ἔναρξη τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Νυμφίου καὶ πρίν.. κλειδώσουμε τὶς θύρες τοῦ Μητροπολιτικοῦ μας Ναοῦ, ἦρθε στὸ ἱερό, ὅπου ἑτοιμαζόμεθα γιὰ τὴν ἔναρξη τῆς Ἀκολουθίας.

Χῶρος γνώριμος, οἰκεῖος καὶ ἀγαπημένος γιὰ ἐκεῖνον. «Γιαννάκη αὐτὲς τὶς μέρες δὲν θὰ μᾶς βοηθήσεις στὸ ἱερό, χρειάζεται νὰ μείνεις σπίτι σου γιὰ νὰ εἶσαι καλὰ μὲ τὴν οἰκογένεια σου», τοῦ εἶπα.

«Ἐμένα ὁ Χριστὸς μὲ ἀγαπᾶ καὶ ἅμα εἶμαι ἐδῶ θὰ εἶμαι καλά, ἐδῶ θέλω νὰ εἶμαι», μοῦ ἀπάντησε κοιτῶντας μὲ στὰ μάτια καὶ περιμένοντας νὰ συμφωνήσω μαζί του καὶ «νὰ μείνει ἐδῶ».

«Σὲ ἀγαπᾶ, τοῦ ἀνταπάντησα, γι' αὐτὸ καὶ θέλει νὰ μείνεις στὸ...
σπίτι σου».

Οι άγιοι νεοφανείς και νεομάρτυρες Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη

Οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη συγκαταλέγονται στη χορεία των Νεοφανών Αγίων και μάλιστα εκείνων που μαρτύρησαν το 1463, δέκα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικά με το βίο τους γνωρίζουμε λίγα πράγματα. 

Οι πρώτες πληροφορίες για την ύπαρξη των Αγίων ιστορούνται με θαυματουργικό και αποκαλυπτικό τρόπο από το έτος 1959.Στις 23 Ιουνίου 1959, κατά την διάρκεια εργασιών αποκατάστασης ενός ναϋδρίου σ’ έναν λόφο κοντά στο χωριό Θερμή της Λέσβου, ο εργάτης Δούκας Τσολάκης ανακάλυψε έναν τάφο με οστά αγνώστων. Άνθρωπος ολιγόπιστος τότε και ανευλαβής παράτησε τα τίμια λείψανα στην ρίζα ενός δένδρου, περιγελώντας τα. Γρήγορα όμως τιμωρήθηκε και μπόρεσε να κινήσει ξανά τα χέρια του μόνον αφού έκανε το σημείο του Σταυρού, για πρώτη φορά μετά είκοσι επτά χρόνια. Είδε κατόπιν τον ίδιο τον άγιο Ραφαήλ κοντά στο ναΰδριο, μετεστράφη από την απιστία του και έγινε διάπυρος κήρυκας της χάριτος του νεοφανούς αυτού αγίου του Θεού. Προηγουμένως, η σύζυγός του Μαρία υπήρξε μάρτυς της εμφάνισης στο υπό κατασκευή ναΰδριο ενός ιερομόναχου με επιβλητικό παράστημα, ο άνδρας της όμως την είχε αποπάρει.

Αντιεπιστημονική η θέση της «Επιτροπής Ειδικών» του Υπουργείου Υγείας για τη Θεία Κοινωνία! Ιωάννης Κουντουράς

Ονομάζομαι Ιωάννης Κουντουράς και είμαι ομότιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχω συνεχή ερευνητική επιστημονική δραστηριότητα, κυρίως στον διεθνή χώρο, όπως αμέσως δύναται ο καθένας να το διαπιστώσει εισερχόμενος στον ιστότοπο puBMed και τοποθετώντας τις λέξεις κλειδιά Kountouras J.

Μόλις σήμερα (Μ.Τετάρτη 15 Απριλίου 2020) μου έστειλαν συνεργάτες μου file του Σκάϊ με ημερομηνία 09/03/2020, όπου διαβάζουμε:

«Εθνική Επιτροπή Δημόσιας Υγείας: Ο κορωνοϊός μεταδίδεται και με το σάλιο και με το κουταλάκι.

Οι ειδικοί της Επιτροπής διευκρινίζουν πάντως ότι δεν μπορούν να παρέμβουν σε όσα λέει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, διότι το θέμα της Θείας Κοινωνίας άπτεται ζητημάτων θρησκευτικής ελευθερίας και πίστης». (Πηγή:skai.gr)

Εάν αυτό όντως ισχύει, τότε πρόκειται για ένα επιπολής μη επιστημονικό κείμενο. Η εν λόγω απόφανση δεν προκύπτει από επιδημιολογικά

Κατάλαβαν τι είναι Πάσχα σε κρυφολειτουργούσα εκκλησία ή κατακόμβη Χαράλαμπος Μηνάογλου

Χριστός ανέστη!

Διαβάζω πολλούς φίλους που κατόρθωσαν να λειτουργηθούν σε κάποια κρυφολειτουργούσα εκκλησία ή κατακόμβη ότι φέτος κατάλαβαν τι είναι το Πάσχα. Κι εγώ κάπως έτσι αισθάνομαι, καθώς η Ανάσταση είναι η ανατροπή της φθοράς και των αμετανόητων διεφθαρμένων εχθρών του Χριστού. Και αυτό μόνο σε συνθήκες δίωξης (έστω και υποτυπώδους, μην νομίζουμε τάχα ότι γίναμε και σαν τους πρώτους χριστιανούς.... Αυτοί διακινδύνευαν την ζωή τους... όχι 300 ευρώ) βιώνεται ουσιαστικά από τους περισσότερους. Εμείς, όμως, που ο Θεός μας αξίωσε να βρούμε κάποιον ιερέα με συνείδηση, και που σύμφωνα με τους ταλαίπωρους που υποδύονται τους ορθοδόξους επισκόπους της Ελλαδικής Εκκλησίας είμαστε εγωιστές γιατί νομίζουμε ότι είμαστε καλύτεροι χριστιανοί από τους υπόλοιπους που δεν πήγαν να λειτουργηθούν (αλήθεια, και οι Μυροφόρες μάλλον εγωίστριες θα ήταν, και όλοι οι μάρτυρες όλων των αιώνων που δεν προσκύνησαν τα είδωλα και δεν επέλεξαν τον κρυπτοχριστιανισμό) έχουμε και μία λύπη...Λύπη για τους περισσότερους αδελφούς μας που δεν είχαν πασχαλιάτικα αυτήν την δυνατότητα (πολλοί μάλιστα με αγωνιστικό φρόνημα που δεν θα τους κρατούσε μακρυά από την εκκλησία όχι η απειλή για το 300άρι αλλά ούτε και για πολύ χειρότερα), καθώς δεν μπόρεσαν να βρουν παπά να λειτουργήσει... Η βεβαιότητα ότι οι προβατόσχημοι λύκοι θα δώσουν λόγο για αυτό δεν αλλάζει την λύπη μας.... Μόνο η χαρά της Αναστάσεως μας παρηγορεί.....

Αναδημοσίευση από:https://www.pentapostagma.gr/

Οι πνευματικές εξετάσεις εν μέσω τρομο-υστερίας… Νεκτάριος Δαπέργολας

Από τον καιρό των Ρωμαίων αυτοκρατόρων έχουν να σφραγιστούν οι εκκλησίες

Είναι λοιπόν κάποιες κρίσεις - φυσικές ή τεχνητές, αληθινές ή ψεύτικες, δεν έχει σημασία (άλλωστε και τις ψεύτικες, εφόσον εκδηλώνονται, πάει να πει ότι τις επιτρέπει ο Θεός) που γίνονται κρησάρες. Κόσκινα, που χωρίζουν την ήρα από το στάρι. Κρίσεις που γίνονται πεδία αποκαλυπτηρίων και χώροι εξετάσεων. Τέτοια είναι και η περίοδος που ζούμε εδώ και μερικές εβδομάδες, με όλο και μεγαλύτερη τραγικότητα

'Ανάστα, ὁ Θεός, κρίνων τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι