Έτη πολλά και ευλογημένα!!

 

Πνευματικὰ Μηνύματα 2021,π. Συμεὼν Κραγιοπούλου (†)

 Από σήμερα εγκαινιάζουμε μια καινούργια στήλη στο ιστολόγιό μας, με πνευματικά μηνύματα του π. Συμεων Κραγιόπουλου με λέξεις, φράσεις , κλειδιά για την καθημερινή ζωή και παραθέτουμε την πρώτη ανάρτηση αντί προλόγου.

Ἀντὶ προλόγου

Τὸ ἅπαν γιὰ μᾶς τοὺς χριστιανοὺς εἶναι τὸ νὰ ἔχουμε μέσα μας ὡς βίωμα – καὶ κάθε μέρα αὐτὸ τὸ βίωμα νὰ γίνεται πιὸ ζωηρό – ὅτι ὑπάρχει ὁ ἀληθινὸς Θεός, μᾶς φανερώθηκε, τὸν βρήκαμε, πιστεύουμε σʼ αὐτόν˙ καὶ ὅπως κι ἄν ἔρθουν τὰ πράγματα, μὰ ὅπως κι ἄν ἔρθουν, ἐφόσον ὅλα εἶναι στὰ χέρια του, ὅσον ἀφορᾶ τὴ σωτηρία μας θὰ μᾶς πεῖ καὶ τὸ ἕνα, θὰ μᾶς πεῖ καὶ τὸ ἄλλο, θὰ μᾶς φροντίσει, θὰ μᾶς ὠθήσει˙ καὶ τελικὰ σὲ καμμιὰ περίπτωση δὲν θὰ ἀφήσει κάποια ἐκρεμμότητα, κάποιο κενό, κάποια ἀμφιβολία. Καὶ ἄν, ἄνθρωπέ μου – θὰ πεῖ ὁ Θεὸς στὸν καθένα μας – τὰ δικά σου, τὰ κατὰ σὲ σοῦ δημιουργοῦν κατάσταση τέτοια, ποὺ βρίσκεσαι σὲ ἀδιέξοδο καὶ μπροστά σου εἶναι τὸ ἀδύνατο, μάθε ὅτι τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῶ Θεῶ ἐστιν. Τί ἔχεις νὰ πεῖς ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα; Τί ἔχεις νὰ πεῖς;

Ἀλλὰ ἄν πιάνεις σωστὰ τὴ βεβαιότητα αὐτὴ ποὺ μᾶς δίνει ὁ Θεός, αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι μπορεῖς νὰ χουζουρέψεις ἤ νὰ πᾶς νὰ ζήσεις τὴ ζωή σου. Αὐτὸ δυστυχῶς  εἶναι τὸ ὅλο χριστιανικὸ πνεῦμα: νὰ πᾶμε στὸ Θεό, νὰ τοῦ ζητήσουμε νὰ μᾶς κάνει αὐτό, ἐκεῖνο, νὰ μᾶς προλάβει ἀπὸ τὸ ἕνα, νὰ μᾶς προφυλάξει ἀπὸ τὸ ἄλλο, ἀκριβῶς γιὰ νὰ πᾶμε μετὰ ἐμεῖς νὰ ζήσουμε τὴ ζωή μας, νὰ χαροῦμε τὴ ζωή. Εἶναι λάθος αὐτό.

Θέλουμε δὲν θέλουμε, ὅ,τι θὰ οἰκονομήσει ὁ Θεὸς θὰ ἔρθει πάνω μας, θὰ ἔρθει. Καὶ θέλουμε δὲν θέλουμε, θὰ τὸ σηκώσουμε, θὰ τὸ βιώσουμε. Ἄλλοτε μπορεῖ νὰ βρεθοῦμε μέσα στὴ θάλασσα, ἄλλοτε στὸ ποτάμι, ἄλλοτε μέσα στὴ ζούγκλα. Έκεῖ, μέσα στὸν δρόμο ποὺ μᾶς βάζει ὁ Θεὸς – ποὺ χρειάζεται νὰ κολυμπήσουμε, λίγο νὰ κινδυνεύσουμε, ποὺ χρειάζεται ἴσως νὰ χαθοῦμε λίγο, νὰ βρεθοῦμε σὲ ἀδιέξοδο, νὰ αἰσθανθοῦμε τὴν ὅλη ἀδυναμία μας – ἐκεῖ μέσα θὰ ζήσουμε.

Δὲν λέει ὁ τυχαῖα ὁ Κύριος: Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῶ Θεῶ ἐστιν. Ὄχι μιά, ὄχι δυὸ φορὲς θὰ νοιώσει κανεὶς ὅτι ἀπὸ τὴ δική του πλευρὰ – ποὺ στηρίχθηκε στὸν ἑαυτό του καὶ νόμισε ὅτι θὰ τὰ βγάλει πέρα μὲ τὶς δικές του δυνάμεις – εἶναι ἀδύνατον νὰ τὰ καταφέρει.

Μέσα λοιπὸν ἀπὸ ὅλα αὐτὰ εἶναι ὁ Θεὸς παρών, εἶναι ὁ Θεὸς μαζί μας καὶ μᾶς ὁδηγεῖ. Ἔτσι μποροῦμε νὰ δοῦμε αὐτὴ τὴ συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ, τὸ ὅτι συμπορεύεται μαζί μας καὶ μᾶς ἐνδυναμώνει. Ὄχι ἁπλῶς σὲ κάθε δευτερόλεπτο, ἀλλὰ καὶ στὸ πιὸ μικρὸ κλάσμα τοῦ δευτερολέπτου εὶναι παρὼν ὁ Θεός.

Αὐτὸ δίνει χαρὰ στὴν ψυχή, δίνει αὐτὴ τὴ βεβαιότητα. Ἀλλὰ βεβαιότητα, γιὰ νὰ ἐμπιστευθεῖς ἀκόμη πιὸ πολὺ τὸν ἑαυτό σου στὸν Θεό˙ βεβαιότητα γιὰ νὰ εἶσαι ἕτοιμος ἀκόμη πιὸ πολὺ νὰ ἀπαρνηθεῖς τὸ ἑαυτό σου, νὰ θυσιασθεῖς, νὰ πεθάνεις ὡς πρὸς τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο. Ὅταν ἡ βεβαιότητα ποὺ ἀποκτᾶς μὲ τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ φέρνει χουζούρι – καθὼς σκέφτεσαι: «Ἔντάξει, ὅλα καλὰ θὰ πᾶνε» - φέρνει δηλαδὴ μιὰ διάθεση τέτοια ποὺ σὰν νὰ ξεχνιέσαι ἤ σὰν νὰ θέλεις τάχα νὰ ζαρεῖς τὴ ζωή, νὰ ξέρεις ὅτι αὐτὸ εἶναι ὄχι ἁπλῶς ἕνα λάθος, ἀλλὰ εἶναι κίνδυνος θάνατος.

 

Ἕκδοσις

Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον

«Τὸ Γενέσιον τῆς Θεοτόκου»

Ἀναπαύσεως 18

55236 Πανόραμα Θεσσαλονίκης

Τηλ. 2310343901

Μήνυμα Νέου ἔτους 2021 τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας κκ Θεοκλήτου

 

         † Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΠΡΕΣΠΩΝ & ΕΟΡΔΑΙΑΣ

            Θ Ε Ο Κ Λ Η Τ Ο Σ

            53100 ΦΛΩΡΙΝΑ

Τηλ: 2385028862, Faξ: 2385028863

Μήνυμα Νέου ἔτους 2021

 

Ἀγαπητοί μου.

Σήμερα ἔχουμε πρώτη τοῦ Νέου Ἔτους 2021. Εὐχόμαστε νὰ εἶναι εὐλογημένο ἀπὸ τὸν Κύριο. Ἔστω καὶ ἂν καὶ ἡ παροῦσα πανδημία ποὺ ζοῦμε δημιουργεῖ μέσα μας καὶ γύρω μας πολλαπλὲς ἀπώλειες, εὐχόμαστε γιὰ ὅλους τὰ καλλίτερα καὶ ἐχόμενα σωτηρίας. Γιαὐτὸ καὶ  ἀναφέρουμε ὡς ἰσχυρὴ ἀπαντοχὴ καὶ κατακλεῖδα τὴν ἐν Κυρίῳ ἐλπίδα διὰ στόματος τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου. Λέει, «Μεγάλη εἶναι ἡ δύναμι τῆς ἐλπίδος στὸν Κύριο. Εἶναι φρούριο ἀπόρθητο. Εἶναι τεῖχος ἀκαταμάχητο. Εἶναι συμμαχία ἀκαταγώνιστη. Εἶναι λιμάνι ἀσφαλές. Εἶναι πύργος στερεός. Εἶναι ὅπλο ἀήττητο. Εἶναι δύναμι ἀκαταμάχητη καὶ ὅπου δὲν βρίσκεται πέρασμα αὐτὴ βρίσκει διέξοδο» (ΕΠΕ 5,516).

Εἴθε νὰ ἔχουμε ὡς γέμισμα τῶν ψυχῶν μας αὐτὴν τὴν ἐν Κυρίῳ ἐλπίδα ὡς ἄγκυρα ἀσφαλῆ καὶ βεβαία, γιὰ νὰ διατρέξουμε μὲ ἀσφάλεια καὶ τοῦτο τὸ ἔτος.

 

Μετὰ ἑορτίων εὐχῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας

ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ

 

Περί της Περιτομής του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αγίου Ανδρέου, Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτου

 

«Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ μέρες για να γίνει η περιτομή του παιδιού, ονομάστηκε Ιησούς, όπως είχε ήδη ονομαστεί από τους αγγέλους πριν ακόμη συλληφθεί στην κοιλιά της μητέρας του» (Λουκάς 2:21).

«Χριστού περιτμηθέντος, ετμήθη νόμος. Και του νόμου τμηθέντος, εισήχθη χάρις»

1. Προοίμιο: Η 1η Ιανουαρίου είναι η Δεσποτική Γιορτή της Περιτομής του Χριστού πού γιορτάζει ένα γεγονός που έγινε οκτώ μέρες μετά την κατά σάρκα γέννησή του και κατά το οποίο πήρε το όνομά του Ιησούς (=Σωτήρας). Η Γιορτή αυτή συνδέει την Δεσποτική Γιορτή των Χριστουγέννων δηλ. των Γενεθλίων του Χριστού (25 Δεκεμβρίου) με την Δεσποτική Γιορτή των Θεοφανείων ή Φώτων δηλ. της Βαπτίσεως του Χριστού (6 Ιανουαρίου), και αποτελεί μαζί τους την λεγόμενη εορταστική περίοδο του Δωδεκαημέρου.

Αρχικά οι τρεις αυτές Δεσποτικές Γιορτές του Δωδεκαημέρου συμπεριλαμβάνονταν σε μία και αρχαία γιορτή, την Γιορτή των Θεοφανείων (6 Ιανουαρίου), της οποίας κεντρικό θέμα ήταν η αποκάλυψη του Τριαδικού Θεού στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού. Η επιλογή της ημερομηνίας 6 Ιανουαρίου για την Γιορτή αυτή φαίνεται ότι οφειλόταν στο ότι ήταν ήδη ημέρα γιορτής στο παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο ως ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου (ίσης ημέρας και νύχτας) από την οποία άρχιζε να μεγαλώνει η ημέρα και να μικραίνει η νύχτα.

Οι ρωμαίοι ειδωλολάτρες γιόρταζαν τα γενέθλια του αήττητου ορατού ήλιου ως του θεού του φωτός πού στηρίζει την φυσική ζωή στον κόσμο. Οι Χριστιανοί αντιμετώπισαν αυτήν την πρόσκληση γιορτάζοντας τον ερχομό του Χριστού στον κόσμο και προβάλλοντας τον Χριστό σαν τον ήλιο της δικαιοσύνης που μεταδίδει το άκτιστο θείο Φως του ενός Θεού «εν Τριάδι» και φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο. Αργότερα επικράτησε η 25η Δεκεμβρίου ως η ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου και της γιορτής των γενεθλίων του ορατού ήλιου.

Μόρφου Νεόφυτος: Ἡ Παναγία μπροστὰ στοὺς πιστοὺς καὶ στοὺς λογικοὺς

https://youtu.be/U2_0NIwYH9w

 Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴν ἀρχιερατικὴ  Θεία Λειτουργία  τῆς  ἑορτῆς τῆς Συνάξεως τῆς Θεοτόκου, ποὺ τελέσθηκε στὸν ἱερὸ ναὸ Ὁσίων Βαρνάβα καὶ Ἱλαρίωνος τῆς κοινότητος Περιστέρωνας, τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (26.12.2020). Πανηγυρίζει ἡ κατεχόμενη κοινότητα Κατωκοπιᾶς.

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Το νόημα της ζωής υπό το φως της Γεννήσεως του Χριστού

https://youtu.be/iJX8hJYoKkw

 

ΔΥΟ ΚΟΠΕΛΑΚΙΑ... ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

 

https://youtu.be/SQQODvqwhrg

Αφήγηση: Νίκος Τζιρτζιλάκης Στίχοι : Σπύρος Πανηγυράκης Βιβλίο : "Κρυμμένοι Κόσμοι"

Πρόγραμμα Πρωτοχρονιάς 2021 του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης

 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ

ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

ΦΛΩΡΙΝΗΣ

 

 

 

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2021

 

Ἀνακοινώνεται ὅτι τὴν Παρασκευὴ 1η Ἰανουαρίου θὰ τελεστεῖ στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος μία θεία Λειτουργία (7.15 ἕως 10.30 π.μ.), στὴν ὁποία μποροῦν νὰ παρευρίσκονται 50 ἐκκλησιαζόμενοι. 

Στὴ συνέχεια θὰ ψαλεῖ ἡ καθιερωμένη Δοξολογία ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου ἔτους. 

Ἡ θεία Λειτουργία θὰ μεταδοθεῖ ἀπὸ τὸν Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας στὴ συχνότητα 98,3 ΜΗz τῶν FM. 

Ὑπενθυμίζουμε ὅτι ὁ Ναὸς θὰ παραμένει καθημερινὰ ἀνοικτὸς γιὰ ἀτομικὴ προσευχὴ τῶν πιστῶν ἀπὸ τὶς 7.30 π.μ. μέχρι τὶς 1.30 μ.μ.. 

Ὁ Πρόναος θὰ συνεχίσει νὰ εἶναι ἀνοικτὸς μέχρι τὶς 8.30 μ.μ.. 

ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

Περί Ἐνανθρωπήσεως, Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου

                                             

Ὁ παντοκράτωρ Θεός, ὅταν ἐδημιούργει διά τοῦ Λόγου του τό γένος τῶν ἀνθρώπων, ἐγνώρισε καί τήν ἀδυναμίαν τῆς φύσεώς των καί ὅτι αὐτή δέν θά ἦτο ἱκανή μόνη της νά γνωρίσῃ τόν δημιουργόν, οὔτε κἄν νά λάβῃ ἔννοιαν Θεοῦ. Διότι αὐτός μέν ἦτο ἄκτιστος, αὐτοί δέ πλάσματα ἐκ τοῦ μηδενός, αὐτός μέν ἦτο ἀσώματος, οἱ δέ ἄνθρωποι ἐπλάσθησαν μέ σῶμα κάπου ἐδῶ κάτω, καί γενικῶς μεγάλαι εἶναι αἱ ἐλλείψεις τῶν πλασμάτων, διά νά γνωρίσουν καί νά κατανοήσουν τόν πλάστην των. Καί πάλιν ὡς ἀγαθός Θεός εὐσπλαγχνίσθη τό ἀνθρώπινον γένος καί δέν τό ἀφῆκε μακριά ἀπό τήν γνῶσιν του, διά νά μή ἔχῃ ἄχρηστον ζωήν.

Ἀλλά ποία ἡ ὠφέλεια τῶν δημιουργημάτων, ὅταν δέν γνωρίζουν τόν δημιουργόν των; Ἤ πῶς θά ἦσαν λογικά, ὅταν δέν θά ἐγνώριζον τόν Λόγον τοῦ Πατρός, διά τοῦ ὁποίου ἐδημιουργήθησαν; Καθόλου μά καθόλου δέν ἐπρόκειτο νά διαφέρουν ἀπό τά ἄλογα, ἐάν δέν ἀνεγνώριζαν τίποτε περισσότερον ἀπό τά ἐπίγεια.

Διατί καί ὁ Θεός ἔκανεν αὐτούς, ἀπό τούς ὁποίους δέν ἤθελε νά γνωρίζεται; Διά νά μή συμβῇ λοιπόν αὐτό, ὁ ἀγαθός μετέδωκεν εἰς αὐτούς ἐκ τῆς ἰδίας εἰκόνος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ποιεῖ αὐτούς κατ᾿ εἰκόνα του καί καθ᾿ ὁμοίωσιν, ὥστε διά τοῦ χαρίσματος αὐτοῦ, ἀφοῦ ἀντιληφθοῦν τήν εἰκόνα, ἐννοῶ ἀσφαλῶς τόν Λόγον τοῦ Πατρός, νά δυνηθοῦν δι᾿ αὐτοῦ νά λάβουν ἔννοιαν τοῦ Πατρός, καί γνωρίζοντας τόν δημιουργόν των νά ζοῦν τήν ὄντως εὐτυχισμένην καί μακαρίαν ζωήν.

Από τη μαγεία των εορτών στην εορτή των Χριστουγέννων

 

- "Καλές γιορτές. Να περάσετε όμορφα και μαγικά...".

Σε βγάζουν από τη δύσκολη θέση τα λόγια αυτά. Άλλωστε, τι να πεις; Άσε που είναι και politically correct. Μη θιχτεί και κανείς αν ακούσει το "Καλά Χριστούγεννα"... 

Και μετά από λίγες ημέρες... "Πώς περάσατε; Φάγατε καλά; Πήγατε κάπου; Ξεκουραστήκατε; Άντε, καλή χρονιά τώρα"!

Φτιάξαμε μια γλυκανάλατη γιορτή, με κούφιες και μηχανικές ευχές για αγάπη, ειρήνη και υγεία.

Φτάσαμε στον ωραίο μύθο περί Χριστού και στη μαγική νύχτα των Χριστουγέννων. Έτσι, η θρησκεία που φοράει «τα γιορτινά της» είναι μόνο μια ωραία ιστορία δίπλα στο τζάκι, ο Χριστούλης είναι απλά ένα ροδοκόκκινο πλαστικό μωράκι, η καρδιά μας γίνεται πρόσκαιρα γλυκιά και απλόχερη (προς φίλους και συγγενείς βέβαια…). Ως συνέπεια, το συμπέρασμα ότι οι γιορτές είναι για τα παιδιά με τη βασική έννοια ότι σε αυτά αρέσουν τα παραμυθάκια, είναι αναπόφευκτο.

Ο οίκτος μας για τα παιδάκια που πεινάνε, εύκολα παραμερίζεται μετά από δυό μπουκιές ροδοψημένη γαλοπούλα. Μπορεί να αγοράσαμε και ευχετήριες κάρτες από φιλανθρωπικούς συλλόγους ή να δώσαμε κατιτίς στον ταλαίπωρο που μας καθάρισε το τζάμι του αυτοκινήτου στο φανάρι, χωρίς βέβαια να καταφέρουμε να απωθήσουμε αρκετά βαθιά την αμφιβολία μήπως δεν έχει πραγματική ανάγκη. Ε, αυτές τις μέρες η φιλανθρωπική μας διάθεση φουντώνει, άσχετα αν λίγο πριν αναστενάξαμε όταν πληροφορηθήκαμε πόσο κοστίζει το καλάθι της νοικοκυράς. Χαρήκαμε που θα γίνουν από τους δήμους εορταστικά συσσίτια για τους απόρους και άστεγους, λες και τις άλλες ημέρες του χρόνου έχουν πού να φάνε και να μείνουν. (Ας είναι καλά κάποιες ενορίες)…

«Τεθνήκασι οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου». (Μτ 2,13-23) του Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

 

Μετὰ τὴν ἀναχώρησι τῶν μάγων, νά, καὶ φανερώνεται ἄγγελος Κυρίου στὸν ὕπνο τοῦ Ἰωσὴφ καὶ τοῦ λέγει˙ Ξύπνα, πᾶρε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του καὶ φεῦγε στὴν Αἴγυπτο, καὶ μεῖνε ἐκεῖ μέχρι ποὺ νὰ σὲ εἰδοποιήσω, διότι πρόκειται ὁ Ἡρώδης νὰ ζητήση νὰ θανατώση τὸ παιδί. Αὐτὸς σηκώθηκε, πῆρε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του νύκτα, καὶ ἀνεχώρησε στὴν Αἴγυπτο μέχρι τὸν θάνατο τοῦ Ἡρώδου, γιὰ νὰ ἐκπληρωθῆ ἔτσι ἡ προηφητεία ποὺ λέγει˙ «Ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν υἱό μου». Ἀλλ’ ὅταν ὁ Ἡρώδης κατάλαβε ὅτι τὸν ἐνέπαιξαν οἱ μάγοι, θύμωσε πολύ, καὶ διέταξε νὰ θανατωθοῦν ὅλα τὸ παδιὰ τῆς περιοχῆς Βηθλεὲμ ἀπὸ δύο χρονῶν καὶ κάτω, σύμφωνα μὲ ὅσα τοῦ εἶπαν οἱ μάγοι. Τότε ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ Ἱερεμίου ποὺ εἶπε˙ «Φωνὴ ἀκούσθηκε στὴν Ραμά, μεγάλος θρῆνος καὶ κλᾶμα, ἡ Ραχὴλ νὰ κλαίη τὰ παιδιά της καὶ νὰ μὴν παρηγορῆται, διότι δὲν ὑπῆρχαν». Μόλις πέθανε ὁ Ἡρώδης φάνηκε ὁ ἄγγελος στὸν ὕπνο τοῦ Ἰωσὴφ καὶ τοῦ εἶπε˙ Σήκω, πάρε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του, καὶ πήγαινε στὴ γῆ Ἰσραήλ, διότι πέθαναν ἐκεῖνοι ποὺ ἐπιβουλεύονταν τὸ παιδὶ. Καὶ τὸ ἔκανε. Ὅταν ὅμως ἔμαθε ὅτι βασιλιὰς στὴν Ἰουδαία εἶναι ὁ Ἀρχέλαος στὴ θέσι τοῦ Ἡρώδου, φοβήθηκε νὰ πάη ἐκεῖ. Τοῦ δόθηκε ἡ ὁδηγία στὸν ὕπνο πάλι, καὶ πῆγε στὴν Γαλιλαία καὶ ἐγκαταστάθηκε στὴν Ναζαρέτ, γιὰ νὰ βγῆ ἀληθινὴ ἡ προφητεία ὅτι θὰ ὀνομασθῆ Ναζωραῖος.

Τὸ εὐαγγέλιο αὐτὸ τὸ ἀκοῦμε στὴν ἐνάτη ὥρα τῆς παραμονῆς τῶν Χριστουγέννων, τὴν δεύτερη ἡμέρα, καὶ στὶς 29 τοῦ μηνός στὴν σφαγὴ τῶν νηπίων, στὶς 30 ποὺ γίνεται ἡ ἀπόδοσις, καὶ τέλος, τὴν Κυριακὴ μετὰ τὰ Χριστούγεννα. Περιγράφει τὴν φυγὴ στὴν Αἴγυπτο καὶ τὴν σφαγὴ τῶν νηπίων.

Ἑρμηνεία στὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''Σταγόνες ἀπὸ τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν''

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Ματθ. 2, 13-23

 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΗΡΩΔΑΙ

«Τότε Ἡρώδης... ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας

ἀνείλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεέμ...»

(Ματθ. 2, 16)

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ἀγαπητοί, ὅτα ἦρθε στὴ γῆ, γεννήθηκε μέσα σʼ ἕνα παχνὶ ἀλόγων ζώων στὴ Βηθλεέμ. Σὰν ἔφθασε ἡ Μαρία Παρθένος κʼ ἦταν ἕτοιμη νὰ γεννήση, δὲν βρέθηκε ἕνα σπίτι νʼ ἀνοίξη καὶ νὰ τὴν φιλοξενήση. Κλειστὲς οἱ πόρτες ὅλων τῶν σπιτιῶν σὲ περίοδο χειμώνα, ποὺ τὸ κρύο εἶνε τσουχτερό. Ζῶα, πρόβατα, βόδια καὶ γαϊδουράκια συντρόφευσαν τὸ Νήπιο τῆς Βηθλεέμ, τὸ Νήπιο ποὺ στέκεται πάνω ἀπʼ ὅλα τὰ νήπια, τὸ Θεῖο Νήπιο, ποὺ κάτω ἀπὸ τὴν ταπεινὴ ἀνθρώπινη μορφὴ του κρυβόταν ἡ Θεότητα.

Μεγάλο μυστήριο, ἄγνωστο στοὺς πολλούς! Ἄγνωστο στοὺς ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, πλουσίους καὶ μεγιστᾶνες τοῦ ἰσραήλ. Μόνο κάτι βοσκοί, ποὺ τὴ νύχτα φύλαγαν τὰ κοπάδια τους στὰ μαντριά τους, αὐτοὶ ἀξιώθηκαν νὰ λάβουν πρῶτοι γνῶσι τοῦ χαρμοσύνου μηνύματος καὶ ἄκουσαν τὸν ἀγγελικὸ ὕμνο «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14).

* * *

Ἑρμηνεία στὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς Μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ π. Αὐγουστῖνου ''ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ''

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Γαλ. 1, 11-19

 

Ὁ διώκτης κῆρυξ

«.Καθʼ ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν

τοῦ Θεοῦ... Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεός,... ἵνα

εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν»

(Γαλ. 1, 13-16)

 

ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ἀγαπητοί μου, τὴν ἱστορία τῆς ζωῆς του ἀφηγεῖται στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἡ ζωὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅπως γνωρίζουμε, χωρίζεται σὲ δύο μέρη. Στὸ πρῶτο μέρος ἔζησε ἀγνοώντας τὸ Χριστό. Καὶ ὄχι μόνο ἀγνοώντας ἀλλὰ καὶ πολεμώντας τὸ Χριστὸ καὶ τὴ χριστιανικὴ πίστι. Σὰν γνήσιος Ἰουδαῖος, σὰν φαντικὸς φαρισαῖος, ἐδίωκε τότε τὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ.

Κάποτε ὅμως ἦλθε καὶ γιʼ αὐτὸν ἡ ὥρα τῆς θείας χάριτος. Τότε ὁ Θεός, μὲ ἕνα ὅραμα, τοῦ ἀπεκάλυψε τὸν Υἱό του, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τοῦ ἀνέθεσε νὰ τὸν εὐαγγελίζεται στὰ ἔθνη, στοὺς εἰδωλολάτρες. Ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἔγινε στὴ ζωή του ἡ μεγάλη ἀλλαγή. Ὅλα ἄλλαξαν˙ καὶ ὁ προσανατολισμός του, καὶ ἡ κατεύθυνσί του, καὶ οἱ σκοποί του, ὥς καὶ αὐτὸ τὸ ὄνομά του ποὺ ἀπὸ Σαοὺλἤ Σαῦλος ἔγινε Παῦλος. Αὐτός, λοιπόν, ποὺ μέχρι τώρα δίωκε τὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του, τώρα παύει νὰ διώκῃ. Κι ὄχι μόνο παύει νὰ διώκῃ, ἀλλὰ καὶ γίνεται στὸ ἐξῆς ὑπηρέτης τῆς πίστεως ποὺ ακτεδίωκε. Ὁ διώκτης κῆρυξ!

* * *

ΕΤΕΧΘΗ ΥΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΩΤΗΡ (ΙΙ) του Δ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

 

Μερικὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα τοῦ Ἰησοῦ,

ὅτι ἦτο ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ

 

Τὰ χαρακτηριστικά γνωρίσματα τοῦ Ἰησοῦ εἶναι τόσα καὶ τοιαπυτα ποὺ καθιστοῦν ἡμᾶς ἀναπολόγητους. Διότι, ἐὰν ἐξετράσωμεν αὐτὰ μετὰ καλῆς προθέσεως εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ὁμολογήσωμεν, ὅτι πράγματι διακρίνομεν εἰς αὐτὰ τὴν σφραγῖδα τοῦ θείου χαρακτῆρος.

Ἐν τῶ προσῶπῳ λοιπὸν τοῦ Ἰησοῦ διακρίνομεν πράγματι τὸν ἀναμενόμενον Μεσσίαν, ἤτοι τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἐκ τῶν κάτωθι γνωρισμάτων.

α) Ἐκ τοῦ θείου Αὐτοῦ χαρακτῆρος˙ «Ὡραῖος κάλλει παρὰ τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων» (Ψαλμ. μδ΄ 3).

β) Ἐκ τῶν λόγων Αὐτοῦ˙ «Ἐξεχύθη ἡ χάρις ἐν χείλεσιν αὐτοῦ» (Ψαλμ. μδ΄ 3)˙ «οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος» (Ἰωάννου ζ΄ 46).

γ) Ἐκ τῶν ἔργων Αὐτοῦ˙ «Τυφλοὶ ἀναβλέπουσι καὶ χωλοὶ περιπατοῦσι˙ λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουσι˙ νεκροὶ ἐγείρονται καὶ πτωχοὶ εὐαγγελίζονται» (Ματθ. ια΄ 5-6).

δ) Ἐκ τῆς πληρώσεως ὅλων τῶν προφητειῶν καὶ τῆς ἀκριβοῦς ἐκβάσεως ὅλων τῶν προειρημένων ἐν τῶ προσώπῳ Αὐτοῦ.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (IV) Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

 

 Ἀφοῦ ἀναχώρησαν οἱ Μάγοι γιὰ τὴν πατρίδα τους «δι’ ἄλλης ὁδοῦ», χωρὶς νὰ ἐπιστρέψουν στὰ Ἰεροσόλυμα, καὶ χωρὶς νὰ δώσουν πληροφορία στὸν Ἡρώδη, σχετικὰ μὲ τὸ νήπιο, παρουσιάσθηκε ἄγγελος Κυρίου στὸν ὕπνο τοῦ Ἰωσήφ, καὶ τοῦ εἶπε· Ἀφοῦ σηκωθεῖς, παράλαβε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του, καὶ φύγε στὴν Αἴγυπτο, καὶ θὰ μείνεις ἐκεῖ, ἕως ὅτου σοῦ πῶ. Θὰ τὸ κάνεις αὐτὸ διότι πρόκειται ὁ Ἡρώδης νὰ ἀναζητήση τὸ παιδὶ γιὰ νὰ τὸ σκοτώση. Πράγματι ἀφοῦ σηκώθηκε, παρέλαβε τὸ παιδὶ καὶ τὴν μητέρα του καὶ ἀναχώρησε στὴν Αἴγυπτο.

Παρέμεινε ἐκεῖ μέχρι τὸν θάνατο τοῦ Ἡρώδη, γιὰ νὰ ἐκπληρωθῆ ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ποὺ μίλησε μέσω τοῦ προφήτου, καὶ εἶπε· Ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν υἱό μου.

Τότε ὁ Ἡρώδης, ὅταν κατάλαβε ὄτι οἱ Μάγοι τὸν ξεγέλασαν, θύμωσε πάρα πολύ, καὶ στέλνοντας δημίους ἔσφαξε ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς Βηθλεέμ καὶ τῶν περιχώρων της, ὅσα ἦταν σὲ ἡλικία δύο ἐτῶν καὶ κάτω, σύμφωνα μὲ τὸν χρόνο ποὺ ἐξακρίβωσε ἀπὸ τὶς πληροφορίες τῶν Μάγων.

Μὲ τὴν σφαγὴ τῶν νηπίων ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ προφήτου Ἱερεμίου, ποὺ εἶπε· Ἀκούσθηκε φωνὴ στὴν Ραμά, καὶ ἦταν θρῆνος καὶ κλάμα καὶ μεγάλος ὀδυρμός. Οἱ μανάδες τῶν σφαγμένων παιδιῶν, ἀπόγονοι τῆς Ραχὴλ, συζύγου τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ, ποὺ εἶχε ταφῆ ἐκεῖ, κλαῖνε τὰ παιδιά τους καὶ μὲ τίποτε δὲν παρηγοριοῦνται, διότι τὰ παιδιὰ πιὰ δὲν ὑπάρχουν.

Μια ξεχωριστή μέρα του Mπάρμπα-Πανώφ

https://youtu.be/9OqIkBA8K4o

 

Παραμονή Χριστουγέννων, Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος Ψυχολόγος M.Sc.

 Απόψε μην κοιμηθείς. Ξαγρύπνησε.

Η νύχτα είναι μαγική. Ανοίγουν οι ουρανοί απόψε…

 

Μην κοιμηθείς.

Κράτα ανοιχτά τα μάτια. Μα κράτα ανοιχτή, όσο μπορείς και τη ψυχή.

Ένας Θεός γίνεται Άνθρωπος απόψε. Δεν είναι δα μικρό πράγμα.

 

Μη κοιμηθείς. Ξαγρύπνησε.

Ξαγρύπνησε όσο μπορείς. Σαν τους βοσκούς. Θυμάσαι; Αυτοί, πρώτοι προσκύνησαν. Τέτοιο Θεό έχουμε. Έναν Θεό που έρχεται ‘’εν τω μέσω της νυκτός’’. Εκεί που δεν τον περιμένεις…

 

Μην κοιμηθείς.

Αλήθεια. Ανοίγουν οι ουρανοί απόψε. Κράτα όσο μπορείς.

Σε λίγο, μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι, θα ακούσεις τη καμπάνα να χτυπάει.

 

Χριστός γεννάται!  Υπάρχει Ελπίδα.

Χριστός γεννάται! Θαρσείτε Άνθρωποι.

Χριστός γεννάται! Ο ανυψώσας το κέρας ημών…

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

Διαδικτυακή e-Χριστουγεννιάτικη Γιορτή«Τὰ σύμπαντα σήμερον, χαρᾶς πληροῦνται…» Κατηχητικών Αμυνταίου

https://youtu.be/8I6oamoaWVg

 

Argy Kokoris - Πόψι Χριστός γεννήθηκε

https://youtu.be/D8Dlk1RxO5s

 

ΕΤΕΧΘΗ ΥΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΣΩΤΗΡ του Δ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

 

Ἡ γέννησις τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ἔχει ἄμεσον σχέσιν μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ Πατρὸς πρὸς τὸν ἐκπεσόντα ἄνθρωπον.

Ὁ Θεὸς ὑπεσχέθη ἐν τὼ Παραδείσῳ, ὅτι θὰ ἤρχετο κάποτε Εἶς, ποὺ θὰ συνέτριβε τὴν κεφαλὴν τοῦ ὄφεως. Καὶ ὁ Εἶς αὐτὸς εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Υἱός Του, ὁ Λόγος Του, τὸ δεύτερον πρόσωπον τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Τὸ θεῖον Αὐτοῦ σχέδιον, περὶ ἀποστολῆς τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ πρὸς σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου, προητοιμάζετο ἀπὸ τὴν ἡμέραν τῆς ζωογόνου ὑποσχέσεως ἐν τῶ Παραδείσῳ περὶ Λυτρώσεώς του: «Ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικός, καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς˙ αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν» (Γεν. γ΄ 15).

Ὅλα δὲ τὰ ἔθνη τῆς ἀρχαιότητος διετήρησαν ἐκ παραδόσεως, ἀπὸ στόματος τοῦ Ἀδάμ, ἄλλα μὲν ἀμυδρότερον, ἄλλα δὲ ζωηρότερον, αὐτὴν τὴν ὑπόσχεσιν τῆς ἀποστολῆς τοῦ Μεγάλου Σωτῆρος, καθὼς πληροφοροῦμεθα ἐκ τῆς ἱστορίας τῶν θρησκειῶν.

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!

                                

Ἡ συμπροσευχὴ (40) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

Κ

άποτε ἕνας μοναχός, ποὺ ὀνομαζόταν Ἰσαάκ, δοκίμαζε δυνατὸ σαρκικὸ πόλεμο καὶ ἦταν γι’ αὐτὸ γεμάτος θλίψη καὶ ἀθυμία. Ἦλθε γρήγορα στὸν ὅσιο Ἰωάννη, τὸν συγγραφέα τῆς Κλίμακος, καὶ μὲ δάκρυα καὶ ἀναστεναγμοὺς τοῦ φα νέρωσε τὸν ἐσωτερικό του πόλεμο. Ὁ πανθαύμαστος, ἀφοῦ θαύμασε τὴν πίστη καὶ τὴν ταπείνωση τοῦ ἀδελφοῦ, τοῦ λέγει:

-«Ἔλα, ἀδελφέ μου, νὰ προσευχηθοῦμε ἀπὸ κοινοῦ καὶ ὁ ἀγαθὸς καὶ εὐσπλαχνικὸς Θεὸς δὲν θὰ παραβλέψει τὴν ἱκεσία μας». δὲν εἶχαν τελειώσει ἀκόμη τὴν προσευχή τους καὶ ὁ εὔσπλαχνος Θεὸς ἱκανοποίησε τὸ αἴτημα τοῦ δούλου του καὶ ἀπέδειξε ἔτσι ἀληθινὸ τὸν προφήτη Δαβὶδ ποὺ ἔλεγε «ἐγγὺς Κύριος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν, πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ. Θέλημα τῶν φοβουμένων αὐτὸν ποιήσει καὶ τῆς δεήσεως αὐτῶν εἰσακούσεται καὶ σώσει αὐτούς» (πρβλ. Ψαλμ. 144, 28-19). Ὁ ὄφις δέ, ὁ δαίμονας δηλαδὴ τοῦ σαρκικοῦ πολέμου, χτυπημένος μὲ τὸ μαστίγιο τῆς θερμῆς προσευχῆς τοῦ Ὁσίου δραπέτευσε. Ὁ πρώην ἀσθενὴς ἀντιλήφθηκε τὸν ἑαυτό του ἐντελῶς θεραπευμένο καὶ ἀνενόχλητο πλέον. Θαύμαζε γι’ αὐτὸ καὶ γεμάτος ἔκπληξη εὐγνωμονοῦσε τὸν Θεὸ ποὺ δόξασε τὸν δοῦλο Του, ἀλλὰ καὶ τὸν δοῦλο Του ποὺ δοξάστηκε.

Η ακολουθία των «Μεγάλων και Βασιλικών Ωρών»

 

«Μεγάλες Ώρες» ονομάζονται οι ακολουθίες των ωρών όπως τελούνται σε τρείς διακεκριμένες ημέρες του λειτουργικού έτους, συγκεκριμένα την Μεγάλη Παρασκευή, την παραμονή των Χριστουγέννων και την παραμονή των Θεοφανείων. Κατά βάση αποτελούν μία σταδιακή εξέλιξη των κανονικών ακολουθιών των ωρών των υπολοίπων ημερών του χρόνου, ωστόσο συγκρινόμενες με αυτές είναι μεγαλύτερες σε έκταση με εκλεκτό περιεχόμενο. Αυτό που τις διαφοροποιεί ιδιαίτερα είναι η προσθήκη τριών ιδιομέλων και τριών αναγνωσμάτων, της Προφητείας, του Αποστόλου και του Ευαγγελίου, τα οποία αναφέρονται στην επικείμενη εορτή.

https://youtu.be/TKOsGBPpAe0

(Χορός Βατοπαιδινών Πατέρων ψάλλει ιδιόμελα των Μεγάλων Ωρών των Χριστουγέννων)

Όσον αφορά τη εορτή των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, η ακολουθία των Μεγάλων Ωρών τελείται, όπως επικράτησε στην πράξη, την παραμονή το πρωί ως μέρος του συνόλου των ακολουθιών, Όρθρος – Ώρες – Εσπερινός και Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Ωστόσο υπάρχει διαφοροποίηση όταν η εορτή είναι Κυριακή ή Δευτέρα και η παραμονή είναι αντίστοιχα Σάββατο ή Κυριακή. Τότε η τέλεση των ακολουθιών των Μεγάλων Ωρών κατά το Τυπικό της Εκκλησίας μεταφέρεται την Παρασκευή μετά τον Όρθρο χωρίς όμως την τέλεση Θείας Λειτουργίας.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (ΙΙΙ) του Δημητρίου Π.Ρίζου Δρ Θεολογίας

  

  Γνωρίσαμε τὴν ἀναφορὰ τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου γιὰ τὴν Γέννησι τοῦ Κυρίου μας. Θὰ συνεχίσουμε μὲ τὴν ἀναφορὰ τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.

Μόνον ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς διατηρεῖ πληροφορίες σχετικὰ μὲ τὴν γέννησι καὶ τὴν παιδικὴ ἡλικία τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἀφοῦ δόθηκε τὸ ὄνομα στὸν Ἰωάννη καὶ ἔγινε ἡ περιτομή του, συμπλήρωσε ὁ Λουκᾶς μὲ συντομία, ὅτι τὸ παιδὶ μεγάλωνε κάτω ἀπὸ τὴν χάρι τοῦ ἁγίου Πνεύματος καὶ ζοῦσε στὴν ἔρημο μέχρι τὴν ὥρα, ποὺ ἄρχισε τὸ κήρυγμα στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου.

Κατὰ τὸν καιρὸ αὐτό, μὲ αὐτοκράτορα τὸν Αὔγουστο Καίσαρα, βγῆκε τὸ διάταγμα γιὰ τὴν γενικὴ ἀπογραφὴ σὲ ὅλη τὴν Ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία.

Γιὰ τὴν ἀπογραφὴ ἔπρεπε νὰ πάη ὁ καθένας «εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν». Ἔτσι ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τὴν Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας, ἀνέβηκε στὴν Ἰουδαία, στὴν πόλι τοῦ Δαβίδ, τὴν πατρίδα του, ποὺ λέγεται Βηθλεέμ, ἐπειδὴ ὁ Ἰωσὴφ καταγόταν ἀπὸ τὴν πατριὰ τοῦ Δαβίδ, γιὰ νὰ κάνη ἐκεῖ τὴν ἀπογραφή του μαζὶ μὲ τὴν Μαριὰμ, τὴν γυναίκα ποὺ ἦταν μνηστευμένη μὲ αὐτόν, καὶ ἡ ὁποία ἦταν τότε ἐγκυμονοῦσα.

Συνέβη τότε καὶ συμπληρώθηκαν οἱ ἡμέρες τῆς ἐγκυμοσύνης καὶ ἔπρεπε νὰ γεννήση. Καὶ γέννησε τὸν υἱό της τὸν πρωτότοκο, καὶ τὸν σπαργάνωσε καὶ τὸν ἀνέκλινε στὴν φάτνη, διότι δὲν βρῆκαν μέρος στὸ πανδοχεῖο. Ἦταν ὅλα πλήρη λόγω τῆς ἀφίξεως πολλῶν γιὰ τὴν ἀπογραφή.

7. Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΠΟΥ ΠΡΟΔΙΔΕΙ , ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Εκλεκτά Διηγήματα

 ΙΔΡΥΜΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Γεώργιος Χ. Μόδης

Ο διδάσκαλος Βασίλης Βαλτετσιώτης ήρθε μια μέρα τον Αύγουστο 1905 με το τραίνο στον σιδηροδρομικό σταθμό της Φλώρινας που ήταν τότε κάτω στο Αρμενοχώρι. Δεν έμοιαζε πολύ για δάσκαλος της εποχής εκείνης. Ήταν ένα λυγερό και ζωηρό ξανθὸ παλικάρι.

Μπήκε κι αυτός στην γραμμή όπως όλοι οι ταξιδιώτες μπροστά στο δωματιάκι, ο «κομισέρης» του σταθμού έγραφε όλους που πήγαιναν στην Φλώρινα. Φρόντισε να πάρει όσο μπορούσε περισσότερο κακόμοιρο ύφος. Όταν ήρθε η σειρά του και έδειξε το ελληνικό διαβατήριο ο αστυνομικός τινάχθηκε. Το «καλέμι» του (ο κάλαμος) έπεσε κατά γης. «Γιουνανλής»! «Γιουνανλής»! και «ντάσκαλλη»! φώναξε με κατάπληξη. Όλοι οι άλλοι γύρισαν και κύτταξαν επίσης με απορία και περιέργεια τον ξένο.

Ο «κομισέρης» έπειτα πήρε το καλέμι του κι έγραψε βιαστικά ένα σημείωμα που το έδωσε σε κάποιο χωροφύλακα. Υπήρχε διαταγή να καταγράφονται σε μια κατάσταση οι υπήκοοι «της υψηλής και θεόσωστης Αυτοκρατορίας» και οι σπάνιοι ξένοι που τολμούσαν να επισκεφτούν τότε τη Φλώρινα σε χωριστά σημειώματα, που ειδικοί χωροφύλακες έπρεπε να παραδίνουν στην Αστυνομική Διεύθυνση.

Ὁ χειρότερος ἐχθρὸς (39) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

Α

ναφέρεται στὸ Γεροντικὸ ἕνα περιστατικὸ γιὰ ἕναν γέροντα ποὺ εἶχε ἕνα κελὶ μὲ δώδεκα ἀδελφοὺς ποὺ ἀσκήτευαν μαζί. Κάποια φορὰ ἕνας ἀδελφός, ὅταν πῆγε στὴν πόλη, ἔπεσε σὲ φοβερὸ πειρασμὸ καὶ πόρνευσε. Ἔκτοτε συχνὰ κατέβαινε στὴν πόλη προφασιζόμενος τὶς δουλειὲς τοῦ κελιοῦ καὶ ἔπεφτε στὴν ἁμαρτία. Τοῦ εἶχε γίνει πάθος καὶ μεγάλη ἀδυναμία. Οἱ ἀδελφοὶ τὸ ἀντιλήφθησαν καὶ τὸ εἶπαν στὸν Γέροντα γιὰ νὰ λάβει τὰ μέτρα του. Τὰ πράγματα δὲν διορθώνονταν καὶ ὁ ἀδελφὸς παρέμενε στὴν ἴδια κατάσταση. Οἱ ἄλλοι κατηγοροῦσαν τὸν Γέροντα καὶ τὸν ἀπέλπιζαν γιὰ τὴν ἀνοχὴ ποὺ δείχνει. Συνεχῶς τοῦ πρότειναν τὴν ἐκδίωξη τοῦ ἁμαρτωλοῦ. Ἕνας τέτοιος μοναχὸς μαγάριζε τὸ κοινόβιό τους καὶ ξέπεφτε ἡ αἴγλη τοῦ προσώπου των. Ὁ Γέροντας δὲν ἔπεφτε στὸν πειρασμὸ τῶν ἄλλων ἀδελφῶν, ἀλλὰ πάλευε ὑπομονετικὰ μὲ προσευχὴ ἀγάπης γιὰ τὸν πεσμένο ἀδελφό.

Κάποια μέρα ποὺ γύρισε ὁ ἀδελφὸς ἀπὸ τὴν πόλη ἀγχωμένος καὶ ἐνοχικὸς μπῆκε γρήγορα στὸ κελί του. Σὲ λίγο χτύπησε τὴν πόρτα του ὁ Γέροντας καὶ μπῆκε. Στεκόταν ἄβολα μπροστὰ στὸν πνευματικό του. Ὁ γέροντας γιὰ μία στιγμὴ εἶδε στὴν κρεμάστρα του ἕνα μαῦρο γυναικεῖο ἐπανωφόρι. Ὁ ἀδελφὸς φεύγοντας βιαστικὸς ἀπὸ τὴν πόρνη εἶχε πάρει τὸ δικό της ροῦχο ἀντὶ γιὰ τὸ δικό του. Γυρίζει καὶ τοῦ λέει:

-«Τί εἶναι αὐτό;».

Φώτης Κόντογλου - Τὸ βλογημένο μαντρί

 

Κάθε χρόνο ὁ Ἅγιος Βασίλης τὶς παραμονὲς τῆς Πρωτοχρονιᾶς γυρίζει ἀπὸ χώρα σὲ χώρα κι ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, καὶ χτυπᾶ τὶς πόρτες γιὰ νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τὸν δεχτεῖ μὲ καθαρὴ καρδιά. Μία χρονιὰ λοιπόν, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ τράβηξε. Ἤτανε σὰν καλόγερος ἀσκητής, ντυμένος μὲ κάτι μπαλωμένα παλιοράσα, μὲ χοντροπάπουτσα στὰ ποδάρια του καὶ μ᾿ ἕνα ταγάρι περασμένο στὸν ὦμο του. Γι᾿ αὐτὸ τὸν παίρνανε γιὰ διακονιάρη καὶ δὲν τ᾿ ἀνοίγανε τὴν πόρτα. Ὁ Ἅγιος Βασίλης ἔφευγε λυπημένος, γιατὶ ἔβλεπε τὴν ἀπονιὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ συλλογιζότανε τοὺς φτωχοὺς ποὺ διακονεύουνε, ἐπειδὴς ἔχουνε ἀνάγκη, μ᾿ ὅλο ποὺ αὐτὸς ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ κανέναν, κι οὔτε πεινοῦσε, οὔτε κρύωνε.

Ἀφοῦ βολόδειρε⁽¹⁾ ἀπὸ δῶ κι ἀπὸ κεῖ, κι ἀφοῦ πέρασε ἀπὸ χῶρες πολλὲς κι ἀπὸ χιλιάδες χωριὰ καὶ πολιτεῖες, ἔφταξε στὰ ἑλληνικὰ τὰ μέρη, πού ῾ναι φτωχὸς κόσμος. Ἀπ᾿ ὅλα τὰ χωριὰ πρόκρινε τὰ πιὸ φτωχά, καὶ τράβηξε κατὰ κεῖ, ἀνάμεσα στὰ ξερὰ βουνὰ ποὺ βρισκόντανε κάτι καλύβια, πεινασμένη λεμπεσουριά⁽²⁾.

Περπατοῦσε νύχτα κι ὁ χιονιᾶς βογκοῦσε, ἡ πλάση ἤτανε πολὺ ἄγρια. Ψυχὴ ζωντανὴ δὲν ἀκουγότανε, ἐξὸν ἀπὸ κανένα τσακάλι ποὺ γάβγιζε.

Ἀφοῦ περπάτηξε κάμποσο, βρέθηκε σ᾿ ἕνα ἀπάγκιο ποὺ ἔκοβε ὁ ἀγέρας ἀπό ῾να μικρὸ βουνό, κι εἶδε ἕνα μαντρὶ κολλημένο στὰ βράχια. Ἄνοιξε τὴν αὐλόπορτα ποὺ ἤτανε κανωμένη ἀπὸ ἄγρια ρουπάκια⁽³⁾ καὶ μπῆκε στὴ μάντρα. Τὰ σκυλιὰ ξυπνήσανε καὶ πιάσανε καὶ γαβγίζανε. Πέσανε ἀπάνω του νὰ τὸν σκίσουνε· μά, σὰν πήγανε κοντά του, σκύψανε τὰ κεφάλια τους καὶ σερνόντανε στὰ ποδάρια του, γλείφανε τὰ χοντροπάπουτσά του, γρούζανε φοβισμένα καὶ κουνούσανε παρακαλεστικὰ τὶς οὐρές τους.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (ΙΙ), του Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

 

  Ἡ Γέννησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο γεγονὸς στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου πάνω στὴν γῆ. Γεγονὸς ἀληθινὸ, ἱστορικό ὄχι μυθολογικό. Προφητευμένο πρὶν ἀπὸ αἰῶνες, ὅπως φαίνεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, καὶ πραγματοποιημένο σύμφωνα μὲ αὐτές. Καταγραμμένο δὲ στὰ ληξιαρχικὰ βιβλία τῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας. Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς τῆς ἀπογραφῆς ποὺ διέταξε ὁ ρωμαῖος αὐτοκράτορας Τιβέριος. Διότι λόγω τῆς ἀπογραφῆς ἀναγκάσθηκε ὁ Ἰωσὴφ μὲ τὴν Μαριὰμ νὰ πορευθοῦν ἀπὸ τὴν Ναζαρέτ στὴν Βηθλεέμ, ὅπου, κατὰ τὶς προφητεῖες, θὰ γινόταν ἡ γέννησις τοῦ ἀναμενομένου Μεσσία, καὶ γιὰ νὰ καταγραφῆ ὡς πραγματικὸ ἱστορικὸ πρόσωπο.

Πόσο σημαντικὸ γεγονὸς εἶναι ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ φαίνεται καὶ ἀπὸ τὸ ὅτι ἡ χρονιὰ ἐκείνη κατὰ τὴν ὁποία γεννήθηκε εἶναι τὸ κέντρο τῆς παγκόσμιας ἱστορία, τὴν χώρισε σὲ πρὸ Χριστοῦ καὶ μετὰ Χριστόν ἐποχή. Καὶ ὅλα τὰ γεγονότα χρονολογοῦνται μὲ κέντρο τὴν Γέννησι τοῦ Χριστοῦ. Ὁ παλαιὸς κόσμος, κόσμος σκοτεινός, χωρὶς Χριστὸ καὶ χωρὶς ἐλπίδα, καὶ ὁ νέος μὲ Χριστό, μὲ ἐλπίδα σωτηρίας καὶ ζωῆς αἰωνίου.

 Πῶς παρουσιάζεται ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια; Γιὰ μᾶς τοὺς χριστιανοὺς μόνη πηγὴ ἀλήθειας γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, καὶ αὐτὴν ἀκολουθοῦμε.

Επανέναρξη των συσσιτίων της Ιεράς Μητρόπολης Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας.

 

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἀνακοινοῦται, ὅτι τὰ συσσίτια ποὺ διεκόπησαν λόγῳ τῶν κρουσμάτων κορωνοϊοῦ στὸ Γηροκομεῖο Φλωρίνης ἀρχίζουν καὶ πάλι σὺν Θεῷ ἁγίῳ κατὰ τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων 25 Δεκεμβρίου. Εὔχεσθε δὲ νὰ ἔχουν ἀγαθὴ πορεία πρὸς ἀνακούφισι τῶν ἀδελφῶν μας ποὺ ἔχουν ἀνάγκη.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Να τα πούμε; Παραδοσιακά κάλαντα από τη χορωδία της Ενορίας Αγίου Γεωργίου και χορευτικά από τον ΦΣΦ ο "Αριστοτέλης"

https://youtu.be/GTuGTfjrpGI?list=UU9bTMdhh8s9ZIChAX919TLQ

 

Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ;

https://youtu.be/wpxJBRKFX88

 

Ο Χριστουγεννιάτικος Ύμνος που έγινε εικόνα: «Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ» (Ανάλυση)

 

τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ...

της Σοφίας Ντρέκου

α) Εισαγωγικά στον ύμνο

Ένα από τα εξοχότερα τροπάρια της Υμνογραφίας μας είναι ο ύμνος, που αναλύεται εδώ. Κάθε ύμνος ονομάζεται τροπάριο, διότι ψάλλεται με ορισμένο «τρόπο» (ήχο). Το τροπάριο αυτό είναι ιδιόμελο, έχει δηλαδή δική του μελωδία, ψάλλεται στον β' ήχο και ανήκει στα Στιχηρά του Εσπερινού των Χριστουγέννων (25 Δεκεμβρίου). Στιχηρά ονομάζονται τα τροπάρια, που ψάλλονται μετά από κάθε στίχο των Ψαλμών του Εσπερινού και των Αίνων του Όρθρου.

Ο ποιητής του Ύμνου Ανατόλιος (8ος αι.), μοναχός της Iεράς Μονής Στουδίου Κωνσταντινουπόλεως, φαίνεται καλός γνώστης της λειτουργικής ποίησης. Ο Ανατόλιος Στουδίτης, μαθητής Θεοδώρου του Στουδίτου, ήταν λόγιος ποιητής και ασματογράφος της εκκλησίας. Άκμασε το 770 μ.Χ. και έγραψε τα οκτάηχα αναστάσιμα τροπάρια πού υπάρχουν στή Δαμασκηναία Οκτώηχο, με τίτλο «Στιχηρά Ανατολικά» και άλλα πολλά τοιαύτα σε διάφορες Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές και σε άλλους Αγίους. (Θεοδόσιος Β. Γεωργιάδης, Η Νέα Μούσα: Συνοπτική ιστορική και τεχνική μουσική μελέτη, Εν Σταμπουλ, Τύποις Μάρκου Δημητριάδου, 1936.)

Στη συνέχεια δίνουμε τον ύμνο και τη μετάφρασή του.

Διδακτικές Ιστορίες-Γιορτάζετε για Μένα χωρίς Εμένα (Αληθινή Χριστουγεννιάτικη Ιστορία)

 Όπως θα ξέρεις, πλησιάζουμε ξανά στην ημερομηνία των γενεθλίων μου. Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή προς τιμήν μου, έτσι και φέτος.

Αυτές τις μέρες ο κόσμος κάνει πολλά ψώνια, γίνονται διαφημίσεις μέχρι και στο ράδιο, την τηλεόραση και παντού κανείς δεν μιλά για κάτι άλλο εκτός από το τι λείπει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα...
Είναι ευχάριστο να ξέρω ότι τουλάχιστον μία μέρα τον χρόνο κάποιοι με σκέφτονται.
Όπως θα γνωρίζεις πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησαν να γιορτάζουν τα γενέθλιά μου. Στην αρχή φαινόντουσαν να καταλαβαίνουν και με ευχαριστούσαν γι' αυτό που έκανα για εκείνους. Όμως σήμερα κανείς δεν γνωρίζει τι γιορτάζουν.
Οι άνθρωποι συναντώνται και περνούν πολύ καλά όμως κανείς δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται....
Θυμάμαι πέρυσι, την ημέρα των γενεθλίων που έκαναν μια μεγάλη γιορτή προς τιμήν μου. Στο τραπέζι υπήρχαν τα πάντα, όλα ήταν διακοσμημένα όμορφα και υπήρχαν πολλά δώρα, αλλά ...; Ξέρεις τι;...
Ούτε που με κάλεσαν, ενώ ήμουν ο επίτιμος καλεσμένος κανείς δεν θυμήθηκε να με καλέσει. Και η γιορτή γινόταν για μένα...
Και όταν έφτασε η μεγάλη μέρα... με άφησαν απ' έξω, μου έκλεισαν την πόρτα... εγώ ήθελα να βρεθώ στο τραπέζι μαζί τους...

Τὸ σβησμένο ἡφαίστειο (38) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

Ε

νας σύγχρονος χαρισματικὸς Γέροντας, ὁ πατὴρ Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ, ἦταν ὁ ταπεινὸς ἄνθρωπος τῆς προσευχῆς καὶ τῶν οὐρανίων ἀποκαλύψεων. Ἔζησε ὅλο τὸ μεγαλεῖο τῆς προσευχῆς καὶ τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ μέσα σὲ ἀποκαλύψεις καὶ στὴ θεωρία τοῦ ἀκτίστου φωτός. Ἐξομολογητικὰ μᾶς παρουσιάζει τὴ διαδικασία τῆς καρδιᾶς τοῦ πιστοῦ πῶς μπορεῖ νὰ ἀναθερμανθεῖ καὶ νὰ ζήσει ὅλο τὸ μεγαλεῖο τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ἐπίσκεψης τοῦ Χριστοῦ ἐμφανῶς. Δὲν εἶναι λόγια καὶ θεωρίες, ἀλλὰ ὄντως μία ἐμπειρία ὁλόκληρης ἀσκητικῆς ζωῆς. Ἡ καρδιά μας ὁμοιάζει, ἔλεγε, «μὲ ἐσβεσμένον ἡφαίστειον» καὶ πρέπει νὰ τὴν θερμάνουμε μὲ τὴν ἐπίκληση τῆς προσευχῆς «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος, ἐλέησόν με». Μία θερμάστρα, ὅταν τὴν ἀφήσεις χωρὶς ξύλα, σβήνει, ἔλεγε ἕνας ἄλλος, ὁ ἅγιος Δωρόθεος, καὶ πρέπει νὰ ἀνοίξεις τὴν στάχτη, νὰ βρεῖς λίγα ζώπυρα, νὰ βάλλεις ξύλα καὶ φυσώντας λίγο λίγο νὰ τὴν ἀνάψεις καὶ νὰ ζεστάνει. Ὅταν ἡ καρδιὰ ἀρχίσει νὰ φυσᾶ καὶ νὰ ἀναπνέει τὴν προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ, τότε ἀνάβει μία φωτιὰ μεγάλη ἀγάπης στὸν Κύριο καὶ δὲν μπορεῖς νὰ τὴν μαζέψεις. Ἡ προσευχὴ αὐτὴ ὅμως δὲν εἶναι μία τεχνικὴ ἐπανάληψη ἑνὸς λόγου ποὺ δὲν κινεῖται μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά. Ἡ σβησμένη καρδιά μας πρέπει νὰ ἀνθερμανθεῖ καὶ τὸ σβησμένο ἡφαίστειο νὰ γίνει ἐνεργό. Πῶς θὰ κινηθεῖ ὅλη αὐτὴ ἡ ἐργασία καὶ ἡ ἀνάνηψη τῆς καρδιᾶς μας; Τρεῖς εἶναι οἱ καταστάσεις οἱ ὁποῖες κινοῦν σὰν μεγάλη δύναμη τὴν προσευχὴ αὐτὴ καὶ ἀναθερμαίνουν τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ τρίπτυχο αὐτὸ εἶναι ἡ ἀπόγνωση, ἡ φρίκη καὶ ὁ πόνος.

Απάντηση του Σωτήρη Μ. Τζούμα στο υβριστικό κείμενο του κ.Θάνου Οικονομόπουλου στο iefimerida.gr

 

Απέστειλα την περασμένη εβδομάδα την παρακάτω επιστολή στον διευθυντή και ιδιοκτήτη του iefimerida.gr κ. Χρήστο Ράπτη ως απάντηση στα όσα ανιστόρητα και αθεολόγητα( για να μην τα χαρακτηρίσω αλλιώς) μας σέρβιρε ο παλιός δημοσιογράφος  κ. Θάνος Οικονομόπουλος.

Κατανοώ ως έναν βαθμό την άγρια  πολεμική που  έχει ξεσπάσει από όλους τους βαλσαμωμένους άπιστους εναντίον της πίστεως, των πιστών και ασφαλώς εναντίον του ιερού κλήρου και  των ιεραρχών, εξ αφορμής των κινδύνων που ελλοχεύουν  ένεκα της πανδημίας η οποία έχει διεμβολίσει την ανθρωπότητα και την πατρίδα μας κατά τρόπο ύπουλο και επιθετικό. 

Το γεγονός πρωτόγνωρο για όλους και τα εχέγγυα για την  αντιμετώπιση του λίγα αφού δεν έχει υπάρξει ανάλογη εμπειρία στο παρελθόν. 

Η ανεξέλεγκτη αύξηση των ασθενών είναι γεγονός που μας έχει θορυβήσει και ευαισθητοποιήσει  όλους – πολιτεία, ΜΜΕ και λαό- με αποτέλεσμα να υπάρχει ένας εκνευρισμός ο οποίος συχνά καταλήγει σε επικίνδυνες   «στοχοποιήσεις».

 Από την πρώτη στιγμή η Εκκλησία υπήρξε στόχος όλων. Μολονότι προσαρμόστηκε αμέσως στα κυβερνητικά κελεύσματα και οι ναοί έκλεισαν, οι καμπάνες σίγησαν, τα μεγάφωνα βουβάθηκαν, μια σημαντική μερίδα προβεβλημένων δημοσιογράφων της τραγικής τηλεοπτικής ενημέρωσης επιτίθετο στην Εκκλησία και στους πιστούς που πιστεύουν ενσυνείδητα και όχι τυπικά, επειδή  κάποτε βαφτίστηκαν.

Και το χειρότερο είναι ότι οι επιθέσεις αυτές εστιάζουν με λυσσαλέο τρόπο στη Θεία Κοινωνία! Και γιατί αυτό; 

Επειδή το πεπερασμένο μυαλουδάκι των επιτιθεμένων δεν μπορεί να χωρέσει την Πεμπτουσία της πίστεώς μας, το Μυστήριο των Μυστηρίων όπως λέγεται η  Θεία  Ευχαριστία–πώς τάχα να χωρέσει κανείς  τον ωκεανό μέσα σε μια δαχτυλίθρα!- ξερνάνε όλο το δηλητήριο της αθείας τους ή έστω της ημιμάθειας τους στην Εκκλησία και τους πιστούς. Και πάλι δεν ησυχάζουν.  Και αυτό οφείλεται σε έλλειψη παιδείας και ελλιπή θεολογική ενημέρωση.

Ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν σεβ. Μητροπολίτη Ἰλίου κ. Ἀθηναγόρα περὶ τῆς Θείας Κοινωνίας. Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου,Δρ. Φυσικοῦ, πτ. Θεολογίας (Τμ.Κοιν.Θ.ΕΚΠΑ)

 

 

   21/12/2020

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτη Ἰλιοῦ, Ἀχαρνῶν καὶ Πετρουπόλεως κ. Ἄθηναγόρα,                         

Εὐλογεῖτε. Παρακολούθησα τὴν συνέντευξή σας  στὸ Πρώτο Θέμα στὶς 18 Δεκεμβρίου 2020. Γράφω αὐτὸ τὸ κείμενο σχετικὰ μὲ τὶς δηλώσεις σας γιὰ τὴν Θεία Κοινωνία. Δηλώσατε ὅτι ὁ τρόπος της Θείας  Κοινωνίας δὲν εἶναι δογματικὸ θέμα καὶ ἔτσι συμπεράνατε ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ ἀλλάξει (τὸ ἀκριβὲς ἀπόσπασμα βρίσκεται ἀπομαγνητοφωνημένο  στὸ παράρτημα στὸ τέλος). Κατ’ ἀρχὴν πιστεύω ὅτι εἴπατε γιὰ τὸ θέμα αὐτό, τὸ εἴπατε χωρὶς ἐπίγνωση τοῦ τὶ πραγματικά σημαίνει αὐτό. Ἄλλωστε ἦταν ἀπάντηση σὲ μιὰ ἐρώτηση τοῦ δημοσιογράφου, στὴν πραγματικότητα ἄσχετη μὲ τὸ θέμα τῆς συνέντευξης, τὸ ὁποῖο ἦταν ἡ ἀπόφαση γιὰ τὰ μέτρα στὸ δωδεκαήμερο, στὰ ὁποία δὲν γίνεται καμιὰ ἀναφορὰ στὴν Θ. Κοινωνία. Ὡστόσο, οἱ δηλώσεις εἶναι βαρυσήμαντες καὶ δὲν ὑπάρχει περιθώριο νὰ ἀφεθοῦν ἀναπάντητες.  

    

Ἐπειδὴ ἤδη ἔχουμε ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ τρόπο τῆς Θείας Κοινωνίας σὲ προγενέστερο κείμενο («Τὸ μεγάλο λάθος τοῦ π. Ἀλέξανδρου Καρλούτσου»), ἐδὼ θὰ προσθέσουμε ἕνα προσωπικό μας βίωμα. Τὴν νεανική μας ἡλικία τὴν περάσαμε μέσα σὲ ἐργαστήρια θετικῶν ἐπιστημῶν. Ἐξοικειωθήκαμε μὲ τὶς ἔννοιες τοῦ ἐπιστημονικοῦ ἐξοπλισμοῦ, τοῦ πειράματος, τοῦ δείγματος, τῆς παρατήρησης. Ἀφιερώσαμε ἀτελείωτες ὧρες νὰ στήνουμε πειράματα, νὰ παρατηροῦμε, νὰ καταγράφουμε, νὰ ὑπολογίζουμε, νὰ ἐρμηνεύουμε καὶ πάλι νὰ ξεκινοῦμε ἀπὸ τὴν ἀρχή. Μέσα σὲ αὐτὴ τὴν ζωή θέλησε ὁ Κύριος νὰ Τὸν γνωρίσουμε καὶ μέσα στὰ πειραματικὰ ἐργαστήρια θαυμάσαμε τὰ μεγαλεία καὶ τὴν σοφία Του. Ἔτσι ζήσαμε τὸ πέρασμα ἀπὸ τὴν ἀντικειμενικὴ γνώση τοῦ φυσικοῦ κόσμου καὶ τῆς ὑλικῆς κτίσης στὴν ἀντικειμενικὴ γνώση τοῦ πνευματικοῦ κόσμου καὶ τῆς προσωπικῆς ἐν ἀληθεία ἀγάπης. Γνωρίζουμε λοιπόν καλὰ ἐξ ἐμπειρίας τὶ εἶναι αὐτὸ ποὺ ὀνομάζεται ἐπιστημονικὸ πείραμα.

Ὡς γνωστὸν στοὺς πάντες διερχόμαστε τὸ δεύτερο κύμα τῆς πανδημίας τοῦ κορονοΐου, ὅπως τὴν ὀνομάζει ὁ ΠΟΥ, καὶ ταυτόχρονα τῆς δεύτερης καραντίνας ἤ lockdown. Τὸ πρώτο ἄρχισε σταδιακά στὶς 11 Μαρτίου καὶ διήρκησε περίπου δύο μήνες, μέχρι τὶς 4 Μαΐου, ὁπότε ἄρχισε σταδιακὰ ἡ ἄρση του. Ὁ κορονοϊὸς ἐμφανίστηκε στὴν Ἑλλάδα, ὅταν ἀνιχνεύτηκε  τὸ πρῶτο κρούσμα στὶς 26 Φεβρουαρίου.  Ἀπὸ τότε  μέχρι σήμερα, λίγο πρὶν τὰ Χριστούγεννα, ὅπου ἤδη βρισκόμαστε ἑνάμισο μήνα ἀκριβῶς (ἀπὸ 7 Νοεμβρίου) ὑπὸ αὐστηρῶν περιορισμῶν, ἔχουν περάσει δέκα μήνες. Ὡς ἐδῶ, αὐτὰ ὅλοι οἱ  Ἕλληνες λίγο πολὺ τὰ γνωρίζουν. Αὐτὸ ποὺ θὰ θέλαμε νὰ προσθέσουμε εἶναι τὸ προσωπικό μας πείραμα.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020 (Ι) Δημητρίου Π. Ρίζου Δρ. Θεολογίας

Θυμόσαστε ὅτι τὸ Πάσχα τοῦ 2020 διακόψαμε τὴν σειρὰ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης γιὰ νὰ πάρετε  ἑορταστικὰ μηνύματα, ὅπως μοῦ τὸ ζητήσατε. Πιστεύω ὅτι θὰ συμφωνήσετε νὰ διακόψουμε τώρα τὴν σειρὰ τοῦ κατὰ Μᾶρκον Εὐαγγελίου, γιὰ νὰ δώσουμε μηνύματα χριστουγεννιάτικα.  (Περιμένω τουλάχιστον ἕνα «ΝΑΙ» ἀπὸ τὸν Δῆμο Γκαράζ).

Θὰ πάρω ἀφορμὴ ἀπὸ τὴν ἐξαίσια ὑμνογραφία τῶν ἑορτῶν τοῦ ἱεροῦ Δωδεκαημέρου. Στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα, Ἱερὸ Δωδεκαήμερο λέγεται τὸ χρονικὸ διάστημα ἀπὸ τὴν νύκτα τῶν Χριστουγέννων μέχρι τὰ Ἅγια Θεοφάνεια. Δὲν εἶναι ἀκριβῶς δώδεκα ἡμέρες, ἀλλὰ ἐπικράτησε ἔτσι νὰ λέγεται αὐτὸ τὸ χρονικὰ διάστημα.

Τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων διαβάζονται οἱ λεγόμενες Μεγάλες Ὧρες. Οἱ ὧρες εἶναι ἀκολουθίες ποὺ διαβάζονται στὰ Μοναστήρια κάθε μέρα, καὶ στοὺς ἐνοριακοὺς ναοὺς γίνεται μόνον ἡ Θ΄. Ὑπάρχει α΄ (πρώτη ὥρα 6 π.μ.), γ΄ (τρίτη ὥρα 9 π.μ.), στ΄ (ἕκτη ὥρα 12 τὸ μεσημέρι) καὶ θ΄ (ἐννάτη ὥρα 3 μ.μ.).  Ὅμως τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων, τὴν παραμονὴ τῶν Θεοφανείων καὶ τὴν προπαραμονὴ τοῦ Πάσχα διαβάζονται οἱ Μεγάλες Ὧρες. Ἄν τὰ Χριστούγεννα καὶ τὰ Θεοφάνεια γίνονται ἡμέρα Κυριακὴ ἢ Δευτέρα, τότε οἱ Μεγάλες Ὧρες διαβάζονται τὴν Παρασκευή, δηλ. Μεγάλες Ὧρες δὲν διαβάζονται Σάββατο καὶ Κυριακή. Γι’αὐτὸ καὶ οἱ Μ.Ὧ. τοῦ Πάσχα γίνονται τὴν Μεγ. Παρασκευή. Ἀπὸ πλευρᾶς Τυπικοῦ, ἡ σειρὰ εἶναι νὰ γίνεται πρῶτα ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, μετὰ οἱ Μ.Ὧ. καὶ ἀκολούθως ἡ θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Τὴν παραμονὴ τῶν Θεοφανείων μετὰ τὴν θ. Λειτουργία του Μ.Β. τελεῖται καὶ ὁ Μεγάλος Ἁγιασμός. Τὴν δὲ Μεγ. Παρασκευή δὲν γίνεται οὔτε λειτουργία οὔτε ἁγιασμός.

Ἀκηδία (37) ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Δ. Τοπάλη

 

Κ

άποτε ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος, ποὺ καθόταν μόνος στὴν ἐρημιά, ἔπεσε σὲ ἀκηδία πνευματική, τὸ λογικό του σκοτιίστηκε καὶ ἡ ἀπελπισία τὸν ἔζωνε ἀσφυκτικά. Γι’ αὐτὸ προσευχήθηκε στὸν Θεό: «Κύριε, θέλω νὰ σωθῶ καὶ δὲν μ’ ἀφήνουν οἱ λογισμοί. Τί νὰ κάνω γιὰ τὴ στενοχώρια μου αὐτή; Πῶς θὰ σωθῶ;».

Σὲ λίγο σηκώθηκε καὶ περπάτησε λίγο πιὸ κάτω. Βλέπει τότε ὁ Ἀντώνιος ἕναν ὅμοιο μὲ τὸν ἑαυτό του ποὺ καθόταν κι ἐργαζόταν. Ἔπειτα ἄφηνε τὴ δουλειά του, σηκωνόταν καὶ προσευχόταν. Μετὰ πάλι καθόταν κι ἔπλεκε συνέ χεια, καὶ πάλι σηκωνόταν καὶ προσευχόταν. Ἦταν δηλαδὴ ἄγγελος Κυρίου, ποὺ τὸν ἔστειλε ὁ Θεός, γιὰ νὰ διορθώσει τὴ ζωὴ τοῦ Ἀντωνίου καὶ νὰ ἐξασφαλίσει τὴ σωτηρία του.

Κι ἄκουσε ὁ Ἀντώνιος τὸν Ἄγγελο νὰ λέει: «Ἔτσι νὰ κάνεις καὶ θὰ σωθεῖς». Κι ὁ Ἀντώ νιος, μόλις τὸ ἄκουσε, γέμισε ἀπὸ χαρὰ καὶ πῆρε θάρρος. Ἔτσι ἔκανε κι αὐτὸς καὶ σώθηκε.

Ὁ μέγας ἀσκητής, ὁ ἅγιος Ἀντώνιος, βρέθηκε σὲ μεγάλο πειρασμό. Εἶναι ἀλήθεια πὼς ὁ πονηρὸς πειράζει ἰδιαίτερα τοὺς ἀγωνιστές, διότι, ἂν τοὺς ρίξει στὴν πτώση τῆς ἀπελπισίας, ἀπὸ πίσω τους πολλοὶ ἀπὸ τοὺς μαθητές τους ἀκολουθοῦν. Ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι «πεποιθὼς ἑαυτῷ» καὶ νὰ νιώθει δυνατὸς καὶ νὰ μὴ φυλάγεται. Δόλια ὁ διάβολος τὸν ροκανίζει μὲ λογισμοὺς καὶ μὲ τὴν λιθώδη ἀκηδία γιὰ νὰ τὸν καταστρέψει. Ὁ ἅγιος ἐδῶ καταφεύγει ἐναγώνια στὴν προσευχὴ καὶ ὁ Θεὸς διὰ τοῦ ἀγγέλου Του ἀποκαλύπτει τὴν γιατρειὰ ἀπὸ τὸν πειρασμὸ αὐτό, τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ἐργασία. Ὅμως τί εἶναι ἀκηδία καὶ πῶς ἐπισκέπτεται τὸν ἄνθρωπο;

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Χριστουγεννιάτικη αισιοδοξία

https://youtu.be/LTaNH81lTYY

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Χριστουγεννιάτικη αισιοδοξία 20.12.2020

 

Κάλαντα Χριστουγέννων της Κύπρου, Έτη πολλά και ευλογημένα!!!

΄

https://youtu.be/xezwsHGjJxs

 

Πρόγραμμα Χριστουγέννων του Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης

 

ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ

ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

 

 

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020

Ἀνακοινώνεται ὅτι κατὰ τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων (25 Δεκεμβρίου), γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση περισσοτέρων πιστῶν ποὺ θέλουν νὰ ἐκκλησιαστοῦν, θὰ γίνουν ΔΥΟ (2) ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ. 

Ἡ πρώτη θὰ ἀρχίσει στὶς 05.00 π.μ. καὶ ἡ δεύτερη στὶς 8.30 π.μ.. Σύμφωνα μὲ τὶς ἀποφάσεις ποὺ μᾶς ἀπεστάλησαν, σὲ κάθε θεία Λειτουργία μποροῦν νὰ παρευρίσκονται 50 ἐκκλησιαζόμενοι. 

Κατὰ τὶς ὑπόλοιπες ἡμέρες ὁ Ναὸς θὰ παραμένει ἀνοικτὸς γιὰ ἀτομικὴ προσευχὴ τῶν πιστῶν ἀπὸ τὶς 7.30 π.μ. μέχρι τὶς 1.30 μ.μ.. 

Ὁ Πρόναος θὰ συνεχίσει νὰ εἶναι ἀνοικτὸς μέχρι τὶς 8.30 μ.μ..

 

Εἰς τό Γενέθλιον τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

 

Μυστήριο παράξενο καὶ παράδοξο ἀντικρύζω. Βοσκῶν φωνὲς φτάνουν στ' αὐτιά μου. Δὲν παίζουν σήμερα μὲ τὶς φλογέρες τοὺς κάποιον τυχαῖο σκοπό. Τὰ χείλη τοὺς ψάλλουν ὕμνο οὐράνιο.

Οἱ ἄγγελοι ὑμνολογοῦν, οἱ ἀρχάγγελοι ἀνυμνοῦν, ψάλλουν τὰ Χερουβεὶμ καὶ δοξολογοῦν τὰ Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν ὅλοι, βλέποντας τὸ Θεὸ στὴ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο στοὺς οὐρανούς.

Σήμερα ἡ Βηθλεὲμ μιμήθηκε τὸν οὐρανό: Ἀντὶ γι' ἀστέρια, δέχτηκε τοὺς ἀγγέλους· ἀντὶ γιὰ ἥλιο, δέχτηκε τὸν Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Καὶ μὴ ζητᾶς νὰ μάθεις τὸ πῶς. Γιατί ὅπου θέλει ὁ Θεός, ἀνατρέπονται οἱ φυσικοὶ νόμοι.

Ἐκεῖνος λοιπὸν τὸ θέλησε. Καὶ τὸ ἔκανε. Κατέβηκε στὴ γῆ κι ἔσωσε τὸν ἄνθρωπο. Ὅλα συνεργάστηκαν μαζί Του γι' αὐτὸν τὸ σκοπό.

Σήμερα γεννιέται Αὐτὸς ποὺ ὑπάρχει αἰώνια, καὶ γίνεται αὐτὸ ποὺ ποτὲ δὲν ὑπῆρξε. Εἶναι Θεὸς καὶ γίνεται ἄνθρωπος! Γίνεται ἄνθρωπος καὶ πάλι Θεὸς μένει!