Τί γιορτάζουμε την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

   Η αυριανή Κυριακή ονομάζεται Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως γιατί στην αγρυπνία ή στον Όρθρο αυτής της μέρας, μετά από τη μεγάλη Δοξολογία, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής, παρουσιάζεται όχι μέσα στο πλαίσιο του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς. Ακόμα δε περισσότερο οι Ειρμοί του Κανόνα της Κυριακής είναι παραμένει από την πασχαλινή ακολουθία,«Αναστάσεως ημέρα», και ο Κανόνας είναι παράφραση του αναστάσιμου Κανόνα (Σταυροαναστάσιμος Κανόνας).

Ποιό, όμως, είναι το νόημα όλων αυτών; Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής. Από τη μια πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή.Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή την κόπωση και έχουμε αναρριχηθεί στο βουνό μέχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη.

Από τα παμπάλαια χρόνια, το βράδυ του Σαββάτου της τρίτης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο σταυρός μεταφέρεται στο κέντρο της εκκλησίας, και ολόκληρη η ακόλουθη εβδομάδα είναι γνωστή ως εβδομάδα του Σταυρού.

Ξέρουμε πως η Μεγάλη Τεσσαρακοστή αποτελεί μια προετοιμασία για τη Μεγάλη Εβδομάδα, τότε που η Εκκλησία θα ανακαλέσει στη μνήμη της τον πόνο, τη σταύρωση και το θάνατο του Ιησού Χριστού πάνω στο σταυρό. Η προβολή του σταυρού στη μέση της Σαρακοστής μάς υπενθυμίζει το σκοπό της βαθύτερης και εντατικότερης εκκλησιαστικής ζωής κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής. Έτσι είναι ο κατάλληλος τόπος εδώ για να σκεφτούμε το ρόλο του σταυρού, αυτού του σημαντικότατου και χαρακτηριστικότατου όλων των Χριστιανικών συμβόλων.

Το σύμβολο αυτό έχει δύο στενά αλληλένδετες σημασίες. Αφενός είναι ο σταυρός του Χριστού, αυτό το αποφασιστικό όργανο με το οποίο ολοκληρώθηκε η επίγεια ζωή και διακονία του Χριστού. Είναι η ιστορία ενός φοβερού και τρομακτικού μίσους ενάντια σ’ Αυτόν που ολόκληρη η διδασκαλία Του επικεντρώθηκε στην εντολή της αγάπης, και που ολόκληρο το κήρυγμά Του ήταν μια κλήση σε αυτοθυσία στο όνομα της αγάπης. Ο Πιλάτος, ο Ρωμαίος κυβερνήτης στον οποίο μεταφέρθηκε ο Χριστός, αφού Τον συνέλαβαν, Τον εκτύπησαν και Τον έφτυσαν, λέει, «εν αυτώ ουδεμίαν αιτίαν ευρίσκω» (Ιωάν. 19, 4). Αυτό όμως προκάλεσε ένα ισχυρότερο ξέσπασμα: «Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν!» φωνάζει το πλήθος. Έτσι ο σταυρός του Χριστού θέτει ένα αιώνιο πρόβλημα που σκοπεύει στο βάθος της συνείδησης: γιατί η καλωσύνη ξεσήκωσε όχι μόνο αντίθεση, αλλά και μίσος; Γιατί η καλωσύνη σταυρώνεται πάντοτε σ’ αυτόν τον κόσμο; Συνήθως αποφεύγουμε να δώσουμε απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα επιρρίπτοντας την ευθύνη σε κάποιον άλλο: αν ήμασταν εκεί, αν ήμουν εκεί εκείνη την τρομερή νύχτα, δε θα είχα συμπεριφερθεί όπως οι άλλοι. Αλλοίμονο όμως, κάπου βαθιά στη συνείδησή μας γνωρίζουμε πως αυτό δεν είναι αλήθεια. Ξέρουμε πως οι άνθρωποι που βασάνισαν, σταύρωσαν και μίσησαν τον Χριστό δεν ήταν κάποιου είδους τέρατα, κατεχόμενα από κάποιο ιδιαίτερο και μοναδικό κακό. Όχι, ήταν «όπως όλοι μας». Ο Πιλάτος προσπάθησε ακόμη και να υπερασπιστεί τον Ιησού, να μεταπείσει το πλήθος, προσφέρθηκε ακόμη και να απελευθερώσει το Χριστό ως κίνηση καλής θέλησης χάριν της εορτής, όταν κι αυτό απέτυχε, στάθηκε μπροστά στο πλήθος και ένιψε τα χέρια του, δείχνοντας τη διαφωνία του σ’ αυτό το φόνο.

η φιλοσοφία του Σταυρού…

Η φιλοσοφία του Σταυρού, μας λέει ο Παύλος, είναι για τους λογοκρατούμενους Έλληνες μωρία και για τους σωβινιστές Εβραίους σκάνδαλο.

Σκάνδαλο, βέβαια ήταν και για τους μαθητές του Χριστού. Οι οποίοι πίστευαν ότι ο Μεσσίας θα γινόταν βασιλιάς ανώτερος του Δαβίδ και θα τους οδηγούσε στην παγκόσμια κυριαρχία.

Για να τους απαλλάξει, λοιπόν, ο Χριστός από αυτή την αυταπάτη έσπευσε να τους αποκαλύψει τον αληθινό του προορισμό: Τώρα, που πάμε στα Ιεροσόλυμα τους είπε, θα με συλλάβουν, θα με βασανίσουν, θα με καταδικάσουν σε θάνατο και θα με σταυρώσουν…

Κι ο Πέτρος, που συνήθως είχε τον πρώτο λόγο, πήρε παράμερα το Χριστό και τον επιτίμησε: Μην ξαναπείς τέτοια πράγματα, του είπε. Και ο χριστός του απάντησε με μια πολύ σκληρότερη επιτίμηση, λέγοντάς του το παροιμιώδες πια «ύπαγε οπίσω μου σατανά! Γιατί δεν σκέφτεσαι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, αλλά σύμφωνα με το θέλημα των ανθρώπων». Και, στρεφόμενος προς τους υπόλοιπους, τους είπε αυτά, που ακούμε στην ευαγγελική περικοπή της Σταυροπροσκύνησης (Μάρκου: Β: 1-12) 

Όσιος Νικηφόρος ο Λεπρός

Ο πατήρ Νικηφόρος (κατά κόσμο Νικόλαος Τζανακάκης) γεννήθηκε σ’ ένα ορεινό χωριό των Χανίων, στο Σηρικάρι, καστανοχώρι στα δυτικά του Νομού με υγιεινό κλίμα, με όμορφα δάση, πλούσια νερά, φαράγγια και σπήλαια. Το χωριό αυτό έχει μια ιδιομορφία που δεν την συναντούμε συχνά: είναι χωρισμένο σε ένδεκα γειτονιές, οι οποίες πήραν και το όνομα τους από τις οικογένειες που πρωτοκατοίκησαν εκεί. Έτσι ο Άγιος μας γεννήθηκε στην γειτονιά των Κωστογιάννηδων. Οι γονείς του ήταν απλοί και ευλαβείς χωρικοί, οι οποίοι ενώ ακόμη ήταν μικρό παιδί πέθαναν και τον άφησαν ορφανό. Έτσι, σε ηλικία 13 ετών, έφυγε από το σπίτι του. Ο παππούς του που είχε αναλάβει να τον μεγαλώσει τον πήγε στα Χανιά να εργαστεί εκεί σ’ ένα κουρείο για να μάθει την δουλειά. Τότε εμφάνισε και τα πρώτα σημεία της νόσου του Χάνσεν δηλ. την λέπρα. Εκείνη την εποχή, τους λεπρούς τους απομόνωναν στο νησί Σπιναλόγκα, διότι η λέπρα ως μεταδοτική αρρώστια αντιμετωπίζονταν με φόβο και αποτροπιασμό.

Ο Νικόλαος όταν έγινε 16 ετών και όταν τα σημάδια της νόσου άρχισαν να γίνονται πιο εμφανή, για να αποφύγει τον εγκλεισμό του στην Σπιναλόγκα έφυγε με κάποιο καράβι για την Αίγυπτο. Εκεί έμενε εργαζόμενος στην Αλεξάνδρεια, πάλι σ’ ένα κουρείο, όμως τα σημάδια της νόσου γίνονταν όλο και πιο εμφανή, ιδίως στα χέρια και στο πρόσωπο. Γι’ αυτό με την μεσολάβηση ενός κληρικού κατέφυγε στην Χίο, όπου υπήρχε τότε ένα λεπροκομείο, στο όποιο ήταν ιερεύς ο πατήρ Άνθιμος Βαγιανός, ο μετέπειτα Άγιος Άνθιμος (βλέπε 15 Φεβρουαρίου).

Ο Νικόλαος έφτασε στη Χίο το 1914 μ.Χ. σε ηλικία 24 ετών. Στο λεπροκομείο της Χίου, που ήταν ένα συγκρότημα με πολλά ομοιόμορφα σπιτάκια, υπήρχε το εκκλησάκι του Άγιου Λαζάρου, όπου φυλάσσονταν η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Υπακοής. Σ’ αυτόν τον χώρο άνοιξε το στάδιο των αρετών για τον Νικόλαο. Μέσα σε 2 χρόνια ο Άγιος Άνθιμος τον έκρινε έτοιμο για το αγγελικό σχήμα και τον έκειρε μοναχό με το όνομα Νικηφόρο. Η νόσος προχωρούσε και εξελίσσονταν και ελλείψει καταλλήλων φαρμάκων, επέφερε πολλές και μεγάλες αλλοιώσεις (το φάρμακο βρέθηκε αργότερα το 1947 μ.Χ.).

Ερμηνεία της Γ’ Στάσης των Χαιρετισμών

Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας περιλαμβάνουν σε μια σπουδαία ποιητική μορφή και πανέμορφα λόγια, όλες τις βασικές διδασκαλίες της Ορθοδοξίας για το Χριστό, την ενανθρώπισή του, το ρόλο της Παναγίας για τη σωτηρία του ανθρώπου, για την αγνότητα και για την αγιότητά Της κ.λ.π., αλλά και για τον αγώνα του ανθρώπου για ένωση με το Θεό και τη βοήθεια που ζητάει από το Χριστό και την Παναγία γι’ αυτό τον αγώνα.

Η ακολουθία της γ’ Στάσης των χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο:

Νέαν έδειξε κτίσιν, εμφανίσας ο Κτίστης, ημίν τοις υπ’ αυτού γενομένοις εξ ασπόρου βλαστήσας γαστρός, και φυλάξας ταύτην ώσπερ ην άφθορον, ίνα το θαύμα βλέπομεν, υμνήσωμεν αυτήν βοώντες

Ο Χριστός ανέπλασε τον κόσμο μας έδειξε καινούργια κτίση, ο Ίδιος βλάστησε από κοιλία χωρίς σπόρο και διαφύλαξε αυτήν άφθορη και μετά την γεννησή Του. Και βλέπουμε εμείς αυτό το θαύμα, υμνούμε την μητέρα Του φωνάζοντάς της.

Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας

χαίρε, το στέφος της εγκρατείας.

Χαίρε Παναγία που’σαι το άνθος που δεν το άγγιξε η φθορά.

Χαίρε που είσαι εκείνη που βραβεύθηκες για την αγνότητα και την εγκράτεια.

Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός

Μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.

Ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Ἰσχυκότες ἡττᾶσθε.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Ἐὰν γὰρ πάλιν ἰσχύσητε, καὶ πάλιν ἡττηθήσεσθε.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καὶ ἣν ἂν βουλὴν βουλεύσησθε, διασκεδάσει Κύριος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός,
Καὶ λόγον, ὃν ἐὰν λαλήσητε, οὐ μὴ ἐμμείνῃ ἐν ὑμῖν,

Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.

Τὸν δὲ φόβον ὑμῶν οὐ μὴ φοβηθῶμεν, ουδ' οὐ μὴ ταραχθῶμεν.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Κύριον δὲ τὸν Θεὸν ἡμῶν, αὐτὸν ἁγιάσωμεν, καὶ αὐτὸς ἔσται ἡμῖν φόβος.

Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καὶ ἐὰν ἐπ' αὐτῷ πεποιθὼς ᾧ ἔσται μοι εἰς ἁγιασμόν.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καὶ πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ' αὐτῷ, καὶ σωθήσομαι δι' αὐτοῦ.

Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.

Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία, ἃ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Ὁ λαὸς ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδε φῶς μέγα.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Οἱ κατοικοῦντες ἐν χώρᾳ, καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ' ἡμᾶς.
Ὅτι μεθ΄ ἡμῶν ὁ Θεός.
Ὅτι Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, Υἱός, καὶ ἐδόθη ἡμῖν,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Οὗ ἡ ἀρχὴ ἐγενήθη ἐπὶ τοῦ ὤμου αὐτοῦ.

Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.

Καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον,
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ, Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Θαυμαστὸς σύμβουλος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Θεὸς ἰσχυρός, Ἐξουσιαστής, Ἄρχων εἰρήνης.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.

Δόξα...

Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.
Καὶ νῦν...

Ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός.

Ἡσαΐας Κεφ. 08 κατά τη Μετάφραση Ο'

Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ: Προς την ΔΙΣ σχετικά με τα μέτρα κατά του κορωνοϊο

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
Τ.Κ. 801 00 Κ Υ Θ Η Ρ Α
ΤΗΛ.:2736031202 & 2736038359 FAX :2736031202

Ἐν Κυθήροις τῇ 28ῃ Φεβρουαρίου 2020

Ἀριθ. Πρωτ.: 130

Πρός Τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
Ἰωάννου Γενναδίου 14
115 21 Ἀθήνας

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Εὐσεβάστως προάγομαι νά ἀναφέρω Ὑμῖν τά κάτωθι:
Εἰς τήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως, Ἀριθ. Φύλλου 42, Τεῦχος Πρῶτο τῆς 25ης Φεβρουαρίου 2020 δημοσιεύεται Πράξη Νομοθετικοῦ Περιεχομένου μέ θέμα : «Κατεπείγοντα μέτρα ἀποφυγῆς καί περιορισμοῦ τῆς διάδοσης κορωνοϊοῦ». Εἰς τό πρῶτον ἄρθρον «Μέτρα πρόληψης, ὑγειονομικῆς παρακολούθησης καί περιορισμοῦ τῆς διάδοσης τῆς νόσου» καί εἰς τήν παραγρ. 2 (στ) ἀναφέρεται ὅτι : «Τά μέτρα αὐτά συνίστανται (στ) στήν προσωρινή ἀπαγόρευση τῆς λειτουργίας σχολικῶν μονάδων καί πάσης φύσεως ἐκπαιδευτικῶν δομῶν, φορέων καί ἱδρυμάτων, δημοσίων καί ἰδιωτικῶν, κάθε τύπου καί βαθμοῦ, χώρων θρησκευτικῆς λατρείας» … κ.λπ.
Ἡ ἀπαγόρευσις τῆς λειτουργίας χώρων θρησκευτικῆς λατρείας, ἐφ’ ὅσον αὕτη ἀφορᾷ εἰς τήν λειτουργίαν τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί Ἱερῶν Μονῶν μας, εἶναι πρωτοφανής εἰς τά δεδομένα τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλληνικῆς Πατρίδος μας καί ἀσυμβίβαστος πρός τήν Ὀρθόδοξον Παράδοσίν μας. Οὔτε ἡ Θεία Λατρεία, οὔτε ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ποτέ δυνατόν νά καταστοῦν πρόξενοι μεταδόσεως νοσημάτων, διότι ἐπενεργεῖ καί ἐπισκιάζει τούς πιστούς ἡ Θεία Χάρις. Ἡ Θεία Λατρεία εἶναι ἐλευθέρα καί ἀβίαστος. Πρόσωπα ὑπερήλικα ὑψηλοῦ κινδύνου δύνανται συμβουλευόμενα τούς ἰατρούς των νά περιορίζωνται εἰς τήν οἰκίαν των ἄχρι καιροῦ. Θά εἶναι ὀλιγοπιστία ἤ ἀπιστία ἐάν κλείσωμεν τούς Ἱερούς Ναούς καί τάς Ἱεράς Μονάς μας, στοιχούμενοι εἰς τήν ἐν θέματι νομοθεσίαν, στεροῦντες τούς πιστούς τοῦ πνευματικοῦ καί ψυχικοῦ Ἰατρείου, οἷον τυγχάνει ὁ Ἱερός Ναός. Ἐάν ἐξαρθῇ, παρ’ ἐλπίδα, ἡ ἐπιδημική αὕτη νόσος ὑποχρεούμεθα καί ἡμεῖς νά κλείσωμεν ἄχρι καιροῦ τά Πνευματικά Κέντρα ἤ τάς αἰθούσας ὁμιλιῶν, ποτέ ὅμως τούς Ἱερούς Ναούς μας.

Ο υιός του ανθρώπου ελθών ευρήσει την πίστην;

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας

---

«Ο υιός του ανθρώπου ελθών ευρήσει την πίστην;»[1]

Το παραπάνω ερώτημα του Χριστού, το οποίο παραθέτει ο Ευαγγελιστής Λουκάς και αποτελεί την κατακλείδα της γνωστής παραβολής της χήρας και του άδικου κριτή, πρέπει ιδιαίτερα να μας προβληματίσει τις ημέρες αυτές με τα γνωστά προβλήματα που απασχολούν τον τόπο μας και ιδιαίτερα με την παρουσία αυτής της πανδημίας του κορωνοϊού.

Και πρώτον, η ερώτηση αυτή του Χριστού δεν τίθεται σε θεωρητική συζήτηση περί του μεγάλου γεγονότος της πίστεως, γιατί δεν πρόκειται απλώς για την παραδοχή των αληθειών της πίστεώς μας, αλλά κυρίως για τη ζωντανή παρουσία του Χριστού μέσα μας.

Γράφει πάρα πολύ ωραία ο γνωστός ανά την Ορθοδοξία επιστήμονας Καινοδιαθηκολόγος, ο Σεβασμιώτατος Γέρων πρώην Αμερικής Δημήτριος : «Η πίστη, για την οποία γίνεται λόγος στο κείμενο Λουκ. 18, 1-8, είναι μια πίστη που αναφέρεται στη ζωντανή και δυναμική πεποίθηση για την άμεση σχέση του Θεού με τον άνθρωπο και τη ζωή του με τα ψηλαφητά δεδομένα της, τα υπαρξιακά της αδιέξοδα, τα ανοικτά τραύματά της και την εγκόσμια αιχμαλωσία της.

Δεν πρόκειται εδώ για ένα φαινόμενο πνευματικής πολυτέλειας ή για ένα ανεύθυνο διανοητικό περιδιάβασμα σε ανώδυνες θεολογικές περιοχές, αλλά για μια γιγάντια πάλη, για μια ουσιαστική και πλήρη εμπλοκή του όλου ανθρώπου με το Θεό, για μια μοναδική δυνατότητα μεταμορφώσεως.

Μιας μεταμορφώσεως της ανθρώπινης ζωής μέσω μιας πίστεως που προσεύχεται χωρίς να αποθαρρύνεται (Λουκ. 18, 1), που κρατά ανοικτή και ενεργό τη γραμμή επικοινωνίας με το Θεό μέρα και νύκτα (Λουκ. 18, 7).

Με μια τέτοια έννοια του όρου «πίστις», το ερώτημα «πλην ο Υιός του Ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;», αναφέρεται στο τραγικό ενδεχόμενο να χαθεί μια τεράστια και μοναδική δυνατότητα για τον ανθρώπινο κόσμο, μια ζωτική και αναντικατάστατη πηγή μεταμορφωτικού δυναμισμού»[2].

Η προσωρινή απαγόρευση της λατρείας, για την προστασία της υγείας, παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία

Του Κυριάκου Κυριαζόπουλου στην Romfea.gr

Καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω, θεολόγου

---

Η κοινή υπουργική απόφαση 2867/Υ1, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 872/Β/16-3-2020 για την αναστολή, δηλαδή για την προσωρινή απαγόρευση της λατρείας όλων των θρησκευμάτων, για λόγους προληπτικής προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κορωναϊό, παραβιάζει ευθέως την ελευθερία της λατρείας όλων των θρησκευμάτων, για τους ακόλουθους λόγους:

1 – Η παραπάνω κοινή υπουργική απόφαση δεν περιορίζει απλώς τη συλλογική διάσταση της ελευθερίας της λατρείας, αλλά προσβάλλει τον ίδιο τον πυρήνα της, διότι την αναστέλλει, δηλαδή την καταργεί προσωρινά, μέχρι τις 30-3-2020, με δυνατότητα περαιτέρω αναστολής της, πλην της περίπτωσης της κηδείας, η οποία μπορεί να τελείται με τη συμμετοχή του απολύτως στενού συγγενικού περιβάλλοντος. Η πρόβλεψη από την παραπάνω κοινή υπουργική απόφαση της τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής κάλυψης της ορθόδοξης λατρείας δεν αποτελεί επαρκή λόγο για τη νομιμότητα αυτής της υπουργικής απόφασης δυνάμει του Συντάγματος και του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

2 -- Απαγορεύεται από το Σύνταγμα (αρθ. 13 παρ. 2) και από το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων (αρθ. 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αρθ. 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα) η πλήρης κατάργηση της συλλογικής διάστασης της ελευθερίας της λατρείας, εξαιτίας οποιουδήποτε νόμιμου συνταγματικού ή διεθνούς περιορισμού, περιλαμβανομένου και εκείνου της δημόσιας υγείας. 

Ο φόβος δια μέσου των αιώνων

Σταύρος Μπαλογιάννης, Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής ΑΠΘ

Ο φόβος, εκ των πλέον αρχεγόνων ψυχολογικών φαινομένων, προβάλλεται διά μέσου των αιώνων ως το πλέον καταδειναστευτικόν αρνητικόν συναίσθημα, του οποίου η παρουσία σκιαγραφείται εις όλα τα ιστορικά κείμενα υπό πολλάς επί μέρους μορφάς και κυρίως ως διάχυτος υπαρξιακή απειλή.

Όντως, το γενεσιουργόν αίτιον του φόβου είναι το αίσθημα της υπαρξιακής ανασφαλείας και απειλής. Αι τραγικαί φοβικαί εικόνες των φυσικών καταστροφών και του θανάτου ενεχαράχθησαν εις την μνήμην του ανθρώπου, από των πρώτων ήδη ετών της αβεβαίας ζωής του.

Από Victor Bezrukov – Port-42, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10465998

Η συvειδητoπoίησις, ότι καθ’ ημέραv oδεύει πρoς τov φυσικόv θάvατov, χωρίς vα γvωρίζη πότε τελικώς θα επέλθη, αποτελεί συγκλovιστικήv αίσθησιv, πλήρη oδύvης, έχoυσα τεραστίας ψυχoλoγικάς διαστάσεις. Ο φόβος του θανάτου ήρχισεν να εμφωλεύη και να εγχαράσσεται εις την σκέψιν από της παιδικής ήδη ηλικίας. Είναι σημαντικόν το γεγονός, ότι εκάστη φοβική εμπειρία επαυξάνει το αίσθημα του φόβου, εις σημείον ώστε ο φόβος να γεννά μείζονα φόβον και να ενισχύη το αίσθημα της ευρυτέρας ανασφαλείας.

Χριστιανοί άστεγοι… Ο Χριστός αργεί;

Ο Ιησούς, μετά την βάπτιση του, πορεύεται στην έρημο και διέρχεται σαράντα ημέρες σε απόλυτη νηστεία, ως μια μορφή απόλυτης προετοιμασίας πριν την δημόσια δράση του[1]. Διέρχεται ένα χρονικό διάστημα εν νηστεία και προσευχή, πριν βρεθεί να κηρύξει το Ευαγγέλιο της δικαιοσύνης, πριν εξηγήσει στον άνθρωπο την αληθή σχέση με το Θεό, πριν οδηγηθεί στο Πάθος, στον Σταυρό, στην Ανάσταση. Και στην έρημο της νηστείας και της προσευχής δέχεται από τον διάβολο ισχυρούς πειρασμούς, για να εκτραπεί από τον στόχο του. Ο πρώτος πειρασμός είναι βιολογικός[2]. Ο δεύτερος είναι πνευματικός[3]. Ο τρίτος κοσμικός[4].

Αυτή την παρακαταθήκη της πάλης ανάμεσα στην πνευματική ανάταση και στην εωσφορική ισοπέδωση, καλείται ο Ορθόδοξος Χριστιανός να την βιώσει πολλές φορές στην ζωή του. Κάθε Σαρακοστή ξεκινά με όλη την διάθεση πνευματικής ανασύστασης, ανασυγκρότησης και αναγωγής και πάντα σε κάθε Σαρακοστή βρίσκονται βιολογικοί, πνευματικοί και κοσμικοί πειρασμοί που επιχειρούν να εκτρέψουν τον Χριστιανό από κάθε άγιο στόχο.

Τούτη η Σαρακοστή ξεκίνησε με τον πειρασμό μιας επιδημίας, μιας ασθένειας, μίας ταραχής που κατάφερε να βλασφημήσει κάθε ιερό και όσιο από την πρώτη ημέρα.Μιας επιδημίας που βιολογικά, πνευματικά και κοσμικά έφερε σύγχυση στα φρένα του ανθρώπου. Ένας κορονο-ιός επιχειρεί να συντρίψει -ματαίως- τον Υιό του Θεού. Η αναστάτωση όμως αυτής της επιχείρησης είναι ισχυρή και ο άνθρωπος ταράζεται αποδιοργανώνοντας την πνευματική πορεία αυτών των ημερών. Τα Άχραντα Μυστήρια του Σώματος και του Αίματος του Χριστού βλασφημούνται με μένος. Οι ιερές εικόνες αποιεροποιούνται με ευκολία. Τα Άγια Σκεύη καθυβρίζονται με άνεση.

Επίκαιρη ευχή για την πανδημία του κορωνοϊού συνέταξε ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.

ΕΥΧΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟΝ

Ποίημα Μητροπολίτου Ἐδέσσης ΙΩΗΛ

Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀρχίατρος τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, ὁ δι᾽ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας, ἵνα ἰάσῃς τὸ μέγα τραῦμα τὸν ἄνθρωπον, ὁ μὴ καταφρονήσας τοὺς ἀνιάτως νοσήσαντας δέκα λεπρούς, ἀλλὰ τῇ σωστικῇ χάριτί σου καθαρίσας αὐτούς, ὁ διελθὼν ὡς Θεάνθρωπος τὰς ἡμέρας τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας σου εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς ἀρρωστοῦντας καὶ κακῶς ἔχοντας, ὁ εὐεργετήσας καὶ

ἀποκαταστήσας ὑγιαίνοντας, παραλυτικούς, τυφλούς, βαρέως ἡμαρτηκότας, δαιμονιῶντας καὶ ἐμπαθεῖς κατ᾽ ἄμφω, ἤγουν ἐν τῇ σαρκὶ καὶ τῷ νοΐ, πρόσδεξαι εὐμενῶς τὴν δέησιν ἡμῶν καὶ φυγάδευσον τῇ δυνάμει σου, τὸν φονευτὴν ἰὸν τὸν σχῆμα κορώνας φέροντα, καὶ προκαλοῦντα φοβίας ἢ καὶ θάνατον εἰς ἀσθενεῖς καὶ ἀναξιοπαθοῦντας. Καὶ εἰ μὲν διὰ τὰς πολλὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, ἐπέτρεψας τὸν πειρασμὸν τοῦτον, ἱκετεύομέν σοι ὡς ἐλεῆμον, ἵνα ἄρῃς αὐτὸν ἀφ' ἡμῶν καὶ ἀπὸ πάσης τῆς οἰκουμένης. Εἰ δὲ διὰ δοκιμασίαν τῆς πίστεως ᾠκονόμησας, τὴν ἐπικράτησιν αὐτοῦ, παῦσον τὸν τάραχον τῶν ἀσθενῶν ἀπὸ τῆς ἐπιδημίας αὐτοῦ. Εἰ δὲ ὑπὸ τῆς κακουργίας τοῦ ἀντικειμένου ἢ καὶ ἀμελείας τῶν ἐπιπολαίων ἀνθρώπων οὗτος διεδόθη, θραῦσον τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ ὡς Θεὸς παντοδύναμος. Φύλαξον τὴν νεότητα, καὶ περιφρούρησον τοὺς ἀσθενήσαντας, καὶ τοὺς ἐν γήρατι ὄντας ἐκ τοῦ ἐπαράτου ἰοῦ θεράπευσον, καὶ πάντας ἀπάλλαξον ἐκ τῆς συνοχῆς τῆς καρδίας, καὶ ἀντὶ ταύτης δώρησαι ἡμῖν, ὑγιείαν ἄνεσιν καὶ πλατισμόν, πρεσβείαις τῆς Κυρίας Θεοτόκου καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.

«Διαλέγω εσένα, Κύριε!!

Η νύχτα ήταν δύσκολη.

Στο μυαλό είχαν μαζευτεί όλα τα διλήμματα της μέρας και τα επιχειρήματα μίλαγαν μεταξύ τους με ένταση, χωρίς να ακούνε το ένα το άλλο:

– Θρησκευτικότητα ή κοινωνικό καθήκον;

– Υπακοή στον Επίσκοπο ή όπως κρίνω;

– Θεία Κοινωνία ή καθησυχασμός του άρρωστου παππού στο σπίτι;

– Πίστη η λογική;

– Λατρευτική ζωή ή ο μη σκανδαλισμός των ανθρώπων;

– Αποχή από τις ακολουθίες: ολιγοπιστία ή ευθύνη;

– Πρώτα «εγώ και ο Θεός» ή πρώτα «εγώ και ο αδελφός;»

Κι άλλα…κι άλλα πολλά!

Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό, ήρθε ο ύπνος. Και, σαν σε όνειρο, στήθηκε μπροστά μου ένας σταυρός, ο δικός μου σταυρός, φτιαγμένος μόνο για μένα, ούτε πιο βαρύς, ούτε πιο ελαφρύς από τις αντοχές μου. Ένας σταυρός όμοιος στο σχήμα με τον Τίμιο δικό Σου, Κύριε, το φόβητρο των δαιμόνων και την ελπίδα του κόσμου. Κι άκουσα τη φωνή Σου να κάνει όλα τα διλήμματα, ένα:

«Παιδί μου, τέρμα τα ψέματα! Οι ακροβασίες να τα έχεις με όλους καλά, οι συμβιβασμοί χωρίς συγκρούσεις, τα ταξίδια πατώντας σε δύο βάρκες, όλα αυτά να τα ξεχάσεις. Έφτασε ο καιρός ν΄ αποφασίσεις πού θα δώσεις ολοκληρωτικά την καρδιά σου:

Στον κόσμο ή σε Μένα.

Κι ό,τι αποφασίσεις πράξε.

Μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση....του κ.Ευστράτιου Ανδριώτη

Στη Χημεία, Αυτός μετέτρεψε το νερό σε κρασί..

(Κατά Ιωάννη 2. 1-11)
Στη Βιολογία, γεννήθηκε χωρίς να έχει συλληφθεί στη κοιλία της μητέρας Του με τον φυσικό τρόπο..
(Κατά Ματθαίον 1. 18-25)
Στη Φυσική, διέψευσε το νόμο της βαρύτητας, όταν περπάτησε πάνω στα κύματα και όταν ανελήφθη στους ουρανούς..
(Κατά Μάρκον 6. 49-51 )
Στην Οικονομία, απέρριψε τη θεωρία των Μαθηματικών όταν ταΐσε 5.000 άτομα έχοντας μόνο πέντε άρτους και δύο ψάρια και στο τέλος ακόμα περίσσεψαν και δώδεκα κοφίνια γεμάτα..
(Κατά Ματθαίον 14. 17-21)
Στην Ιατρική, θεράπευσε αρρώστους, παράλυτους και τυφλούς χωρίς να τους χορηγήσει κανένα φάρμακο. (Κατά Ματθαίον 9.19-22 & Κατά Ιωάννη 9. 1-15)
Η Ιστορία μίλησε για Αυτόν πριν και μετά από Αυτόν.
Αυτός είναι το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος.
Αυτός ονομάσθηκε Θαυμαστός, Σύμβουλος, Άρχοντας Ειρήνης, Βασιλιάς των Βασιλιάδων και Κύριος των Κυρίων.
(Ησαΐας 9. 6)
Καθώς είναι γραμμένο στην Βίβλο ότι κανένας δεν φτάνει στον Πατέρα τον ουράνιο παρά μονάχα δια μέσω Αυτού. Αυτός είναι η μόνη οδός (Κατά Ιωάννη 14.6)
Επομένως.... Ποιός είναι Αυτός ?
Αυτός είναι ο Κύριος , ο Ιησούς Χριστός.
Οι οφθαλμοί που διαβάζουν αυτό το μήνυμα δεν θέλουν φοβηθεί το κακό.
Το χέρι που θα στείλει αυτό το μήνυμα δεν εργάσθηκε ματαίως.
Το πιο Ισχυρό πρόσωπο στην Ιστορία όλου του κόσμου ήταν ο Χριστός.
Αυτός δεν είχε δούλους και παρόλα αυτά τον καλούσαν Κύριο. Δεν είχε κανέναν τίτλο σπουδών και ωστόσο τον αποκαλούσαν Διδάσκαλο.
Δεν είχε φάρμακα αλλά τον καλούσαν Γιατρό ψυχών και σωμάτων.
Δεν είχε στρατό κι όμως οι βασιλιάδες τον φοβόντουσαν.
Δεν νίκησε ποτέ στρατιωτικές μάχες και παρόλα αυτά κατέκτησε τον κόσμο.
Δεν διέπραξε κάποιο έγκλημα κι όμως σταυρώθηκε.
Ετάφη και παρόλα αυτά ζει.
Είναι τιμή μου να υπηρετώ Αυτόν τον Αρχηγό που μας αγαπάει.

ΤΟ ΑΓΙΟΣ ΟΡΟΣ στο ύψος των ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ. Ετοιμάζεται για μεγάλες ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ και ΛΙΤΑΝΕΙΕΣ.

- Κόντρα στην δαιμονική θύελλα που ξέσπασε θα πάμε. 

- Μόνο η ΠΡΟΣΕΥΧΗ και η Μυστηριακή ζωή μπορεί να νικήσει τον πονηρό και την αρρώστια που μας έστειλε και τούτο γιατί το επέτρεψε ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ για την πολυκέφαλη παγκόσμια διαστροφή. 

- Αυτά ελάβαμε από τους αγίους πατέρες μας , αυτά θα ακολουθήσουμε. 

- Κοντά στον Πιστό Λαό και σε όλους τους αδελφούς μας σε όλο τον κόσμο κυρίως για τους δυσκολεμένους γιατί αυτοί θα δυσκολευτούν περισσότερο και έχουν τώρα την ανάγκη μας. 

- Υπάρχει ένα ιστορικό προηγούμενο στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ που σχετίζεται με θανατηφόρα επιδημία. 

- Τον 15ο – 16ο αιώνα ενέσκηψε Πανώλη φονική, πολλοί πατέρες ενόσησαν και αποδήμησαν. 

- Αρκετοί ολιγοπίστησαν και αναχωρούσαν από το ΠΕΡΙΒΟΛΙ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ. 

- Ενα πρωινό, ένας γέροντας ετοιμαζόταν να φύγει από το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ για να «σωθεί». 

- Στην εξώθυρα του τον περίμενε ένας γεράκος πολύ μεγάλης ηλικίας. 

Του λέει: 

- Για πού το έβαλες γέροντα; 

- Γιατί ολιγοπιστείς; 

- Η ΠΑΝΑΓΙΑ άκουσε τις προσευχές των ασκητών σας, είδε τον κόπο των αγρυπνιών σας και μέτρησε τα βήματα των λιτανειών που έγιναν στο ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ. 

- Σήμερα με έστειλε για να διώξω το θανατικό. 

- Όταν οι πιστοί κι οι πατέρες με επικαλούνται η ΧΑΡΑ-ΛΑΜΠΗ στο πρόσωπο τους. 

Τότε κατάλαβε ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ότι απέναντι του είχε τον ΑΓΙΟ ΧΑΡΑΛΑΜΠΗ και έπεσε στα πόδια του για τον προσκυνήσει.

Αλλά ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ εξαφανίστηκε 

Η πανώλη έφυγε από το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ, την Χαλκιδική και τις άλλες περιοχές της τουρκοκρατούμενης τότε Ελλάδος. 

Οι άγιοι πατέρες προς ενθύμηση αυτού του γεγονότος , όπως μας είπαν κάνουνε ιδιαίτερη σύναξη στο ΖΩΓΡΑΦΙΤΙΚΟ μετόχι στις Καρυές λίγο πιο πάνω από το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ. 

Συστάσεις του Ιατρικού Συλλόγου Φλώρινας για τη λειτουργία των Ιδιωτικών Ιατρείων

Κατόπιν συστάσεων του ΕΟΔΥ και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου για την πανδημία του COVID-19, εντείνονται τα μέτρα κατά της διασποράς του ιού και στα ιδιωτικά ιατρεία όλων των ειδικοτήτων. Ο Ιατρικός Σύλλογος Φλώρινας συστήνει τα ακόλουθα μέτρα για την ομαλή και ασφαλή λειτουργία των ιδιωτικών ιατρείων, τα οποία έχουν ως στόχο την καλύτερη δυνατή προφύλαξη τόσο των ασθενών όσο και των ιατρών από τον κορωνοϊό.

Επιστολή Σεβασμιότατου κκ Θεόκλητου στους εργαζόμενους στα νοσοκομεία και τις δομές υγείας της Μητροπολιτικής Περιφέρειας

Πρὸς

-Τοὺς Διοικητὰς τῶν Νοσοκομείων
ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Φλωρίνης
ΜΠΟΔΟΣΑΚΕΙΟΝ Πτολεμαΐδος
-Τοὺς Ἰατροὺς
-Τὸ Νοσηλευτικὸ Προσωπικὸ
-Καὶ ὅλους τοὺς Ἐργαζομένους στὰ Νοσοκομεῖα τῆς Μητροπολιτικῆς
Περιφερείας μας.

Ἀγαπητοί μου,

Ἔχει ὁ Θεός!

Μὲ αὐτὴν τὴν γεμάτη δύναμι καὶ ἐλπίδα φράσι Σᾶς χαιρετίζω ὅλους μαζὶ καὶτὸν καθένα προσωπικά. Σκύβω, παρὰ τὰ χρόνια μου, καὶ ἀσπάζομαι τὸ χέρι τοῦκαθενός Σας ἐν Κυρίῳ, διότι αὐτὴ τὴ στιγμή, ἐν καιρῷ εἰρήνης, ἐσεῖς δίνετε τὴν πιὸμεγάλη μάχη τοῦ αἰῶνος μας σαὐτὸν τὸν ἰδιάζοντα παγκόσμιο πόλεμο. Πολεμᾶτε μέσα στὸ ἐχθρικὸ στρατόπεδο!

Εὐχόμαστε καθημερινὰ γιὰ τοὺς προσβληθέντες ἀδελφούς μας.

Εὐχόμαστε γιὰ τοὺς νοσηλευόμενους.

Εὐχόμαστε καὶ γιὰ τοὺς ἀδελφούς μας ποὺ ἀπῆλθαν ἐν Κυρίῳ.

Εὐχόμαστε ὅμως εἰδικότερα γιὰ Σᾶς ὅλους τοὺς ἐκλεκτοὺς διακόνους τοῦ

πολυτίμου ἀγαθοῦ τῆς ὑγείας. Νὰ ἔχετε ὑγεία καὶ ἀντοχή, γιὰ νὰ πολεμήσετε ὄρθιοι

τὴν παροῦσα μάστιγα.

Εἴθε καὶ αὐτὴ νὰ μᾶς συνετίση, νὰ μᾶς κάνη πιὸ ἀνθρώπινουςκαὶ ἀλληλέγγυους.

Εἴθε τὸ Παντοδύναμο χέρι τοῦ Κυρίου νὰ κατευθύνη τοὺς ἐρευνητάς, ὥστε νὰ

βροῦν καὶ νὰ διαθέσουν ἀτελῶς τὸ ἐμβόλιο, ὥστε νὰ διασωθοῦν ἄνθρωποι.

Ἀγαπητοί μου καὶ πάλι Σᾶς χαιρετίζω μὲ ἐλπίδα ἐν Κυρίῳ

Καὶ εὔχομαι γιὰ ὅλους Σας ἀπὸ καρδίας!

Διάπυρος πρὸς Κύριον εὐχέτης

ο Μητροπολίτης

Φλωρίνης Πρεσπών & Εορδαίας

Θεόκλητος

Συναγερμός προσευχής!!!

Συναγερμός προσευχής!!! 

ΟΛΗ η Ελλάδα 

             10.00μ.μ. με 10.15μ.μ              

Κοινή προσευχή. 

Έξω από εμάς λοιπόν ο φόβος. Λίγη ησυχία και λίγα γλυκά κι' ανθρώπινα λόγια, σ' Αυτόν που πάντα ακούει και επεμβαίνει, με αγάπη.

Ίσως είναι μια ευκαιρία......του Σταμάτη Σπανουδάκη

Ίσως είναι μια ευκαιρία ......

Ακούω επιστήμονες, πολιτικούς και δημοσιογράφους να μας ζητάνε, κλείσιμο στο σπίτι, όχι επαφές με άλλους ανθρώπους, καθαριότητα και ησυχία. Πόσο σπουδαία και πόσο αλλιώτικα, μου φαίνονται όλα αυτά εμένα.

Τι μεγάλη επιτέλους ευκαιρία, να μείνουμε λίγες μέρες μόνοι, να γνωρίσουμε και να ξανασυστηθούμε, στον ξεχασμένο εαυτό μας και κυρίως να πλησιάσουμε Τον Έναν. Τον Χριστό.

Από λογική και ιατρική πλευρά λοιπόν, όλοι μας προτρέπουν τελικά, συνειδητά η όχι, να προσευχηθούμε. Ω της χαράς!

Καιρός λοιπόν, αγκαλιά με την βούλα της επιστήμης και την περατότητα της λογικής, να κλειστούμε στο μικρό η μεγάλο δωμάτιό μας. και να ζητήσουμε - συζητήσουμε από τον Χριστό, όλα όσα μας φοβίζουν, όλα όσα, αληθινά χρειαζόμαστε. Δεν είναι δύσκολο.

Παιδικό παιχνίδι είναι.

Μιλάς στον φίλο σου, τον πατέρα σου, τον αδελφό σου. Με απλά λόγια και πάντα τελειώνοντας: "Γεννηθήτω το θέλημά Σου". Γιατί Εκείνος ξέρει τι θέλεις και σε ξέρει καλά.

Παιδί Του είσαι.

Μιλήστε μαζί Του, χωρίς μεσάζοντες, για όσα φοβάστε, όσα χρειάζεστε, γι' αυτούς που αγαπάτε. Πιστέψτε με, ακούει. Και επεμβαίνει. Γλυκά, ευγενικά και με σέβας στην κάθε μοναδική μας ύπαρξη. Και θέλει την επαφή μαζί μας, θέλει την προσευχή μας και ει δυνατόν, το δάκρυ μας.

Και θυμηθείτε στην κουβέντα σας μαζί Του, όπου δεν σας φτάνουν τα λόγια, τους αγίους, τους αρχάγγελους, τις δυνάμεις, τους βοηθούς σας εδώ στη γή αλλά και στο ευλογημένο μετά. Όλοι περιμένουν μια κουβέντα σας αληθινή, για να βοηθήσουν. Καλέστε τους.

Και βέβαια την ταχέως προστατεύουσα, την γλυκιά μητέρα μας.

Έξω απο εμάς λοιπόν ο φόβος. Λίγη ησυχία και λίγα γλυκά

κι' ανθρώπινα λόγια, σ' αυτόν που πάντα ακούει και επεμβαίνει, με αγάπη και ευγένεια.

Άλλωστε τι είναι η αρρώστια , αλλά κι ο θάνατος ακόμη,

αν όχι η παντοτινή ένωση μαζί Του. Στη νεα γή και ουρανό, που μας έχει ετοιμάσει.

Και μας περιμένει να χαρούμε κοντά του, για πάντα

Stamatis Spanoudakis Σταμάτης Σπανουδάκης (OFFICIAL)

Ψυχή μου μη λυγίζεις!!!

“Ατελή επιστημονικά δεδομένα coronavirus με conflict εμπλοκή Θείας Κοινωνίας”

Ιωάννης Κουντουράς ,Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής ΑΠΘ

Πρόσφατα το διαδίκτυο του “διαλόγου” των Μελών ΔΕΠ του ΑΠΘ έχει πλημμυρίσει από τα σχετιζόμενα με τον coronavirus με συνοδές πληθωρικές, θάλεγα καταιγιστικές «επιστημονολογικές» φρασεολογίες ή θεωρίες, άνευ ουσιώδους scientific background. Μεταξύ άλλων απαιτούν αποφυγή της Θείας Κοινωνίας ως πηγής μετάδοσης του ιού. Συνοδεύονται μάλιστα από αχαρακτήριστες φλυαρίες προφανώς από ανενημέρωτες επιστημονικά «περσόνες» και δημιουργώντας τουλάχιστον αίσθημα αφόρητης πλήξης στον γνώστη του σχετικού επιστημονικού πεδίου.

Παραφράζοντας τον λόγο του νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη τονίζω προκαταβολικά με επίγνωση ότι «Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού (εννοώ τον δικό μου επιστημονικό χώρο του ΑΠΘ!) ταλανίζομαι, όταν κάποιες περσόνες αγωνίζονται απρόσφορα να συμβάλλουν στη φθορά». Δειγματοληπτικά παραδείγματα αποτελούν οι ακόλουθες ανέντιμες τριτοκοσμικές υποκοσμικές εκφράσεις εναντίον ομότιμης καθηγήτριας λοιμωξιολόγου Αθηνών, όπως· «είναι εγκληματικό, εγκληματική όμως είναι και η αλλοίωση του χριστιανισμού που δημιουργεί παραδείγματα, όπως της Γιαμαρέλλου» ή «Καμιά φορά όμως το πράγμα ξεφεύγει. Αν η πίστη του ενός, έχει συνέπειες στον άλλο, τότε το πράγμα κάπου μπάζει…

Τα προφητικά λόγια του Μακαριστού γέροντα Αυγουστίνου Καντιώτη

Τα προφητικά λόγια του Μακαριστού γέροντα π. Αυγουστίνου Καντιώτη, σε μια ομιλία που τοποθετείται στα 1990 κάνει λόγο για μια επιδημία "εξ ανατολών" που θα σαρώσει την ανθρωπότητα.

Ακούστε τον στο βίντεο μετά το 32:40 λεπτό και για δυο λεπτά περίπου να τον περιγράφει…

Ψαλμός κστ'

Τοῦ Δαυΐδ· πρὸ τοῦ χρισθῆναι.

 ΚΥΡΙΟΣ φωτισμός μου καὶ σωτήρ μου· τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος δειλιάσω; 

2 ἐν τῷ ἐγγίζειν ἐπ᾿ ἐμὲ κακοῦντας τοῦ φαγεῖν τὰς σάρκας μου, οἱ θλίβοντές με καὶ οἱ ἐχθροί μου, αὐτοὶ ἠσθένησαν καὶ ἔπεσαν.

 3 ἐὰν παρατάξηται ἐπ᾿ ἐμὲ παρεμβολή, οὐ φοβηθήσεται ἡ καρδία μου· ἐὰν ἐπαναστῇ ἐπ᾿ ἐμὲ πόλεμος, ἐν ταύτῃ ἐγὼ ἐλπίζω.

 4 μίαν ᾐτησάμην παρὰ Κυρίου, ταύτην ἐκζητήσω· τοῦ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, τοῦ θεωρεῖν με τὴν τερπνότητα Κυρίου καὶ ἐπισκέπτεσθαι τὸν ναὸν τὸν ἅγιον αὐτοῦ. 

5 ὅτι ἔκρυψέ με ἐν σκηνῇ αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ κακῶν μου, ἐσκέπασέ με ἐν ἀποκρύφῳ τῆς σκηνῆς αὑτοῦ, ἐν πέτρᾳ ὕψωσέ με.

 6 καὶ νῦν ἰδοὺ ὕψωσε κεφαλήν μου ἐπ᾿ ἐχθρούς μου· ἐκύκλωσα καὶ ἔθυσα ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ θυσίαν ἀλαλαγμοῦ, ᾄσομαι καὶ ψαλῶ τῷ Κυρίῳ. 

7 εἰσάκουσον, Κύριε, τῆς φωνῆς μου, ἧς ἐκέκραξα· ἐλέησόν με καὶ εἰσάκουσόν μου. 
8 σοὶ εἶπεν ἡ καρδία μου· ἐξεζήτησέ σε τὸ πρόσωπόν μου· τὸ πρόσωπόν σου, Κύριε, ζητήσω. 

9 μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ μὴ ἐκκλίνῃς ἐν ὀργῇ ἀπὸ τοῦ δούλου σου· βοηθός μου γενοῦ, μὴ ἀποσκορακίσῃς με καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς με, ὁ Θεός, ὁ σωτήρ μου. 

10 ὅτι ὁ πατήρ μου καὶ ἡ μήτηρ μου ἐγκατέλιπόν με, ὁ δὲ Κύριος προσελάβετό με. 

11 νομοθέτησόν με, Κύριε, ἐν τῇ ὁδῷ σου καὶ ὁδήγησόν με ἐν τρίβῳ εὐθείᾳ ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου. 

12 μὴ παραδῷς με εἰς ψυχὰς θλιβόντων με, ὅτι ἐπανέστησάν μοι μάρτυρες ἄδικοι, καὶ ἐψεύσατο ἡ ἀδικία ἑαυτῇ. 

13 πιστεύω τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀγαθὰ Κυρίου ἐν γῇ ζώντων. 

14 ὑπόμεινον τὸν Κύριον· ἀνδρίζου, καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία σου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον.

Έκκληση προς την ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος εν όψει του Θρυλούμενου κλεισίματος των ιερων ναών και της απαγόρευσης ακολουθιών.

Εν όψει του θρυλούμενου κλεισίματος των Ιερών Ναών και της απαγόρευσης Ακολουθιών

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς,

Μέ πόνο ψυχής και συνοχή καρδίας σας απευθύνουμε την παρούσα επιστολή, σχετικά με την πρωτοφανή υγειονομική απειλή πού κυριαρχεί στην παγκόσμια επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες. Παρακολουθούμε σχετικά με το ζήτημα αυτό, την μεγάλη πίεση πού δέχεται η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας, από καλοπροαίρετους επικριτές, αλλά και τον αμείλικτο πόλεμο από κακοπροαίρετους γνωστούς εκκλησιομάχους πού βρήκαν αφορμή να χύσουν χολή εναντίον της Εκκλησίας, γιατί όλοι οι ιεράρχες μας, εξέφρασαν το αυτονόητο, ότι δηλαδή το πρώτιστο και θεόσδοτο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, είναι πηγή ζωής και αγιασμού και όχι φορέας μολυσματικών νόσων.

Υιϊκώς και με τον προσήκοντα σεβασμό, θέλουμε να απευθύνουμε κάποιες παρακλητικές σκέψεις πρός Υμάς, εν όψει της έκτακτης σύγκλησης της Δ.Ι.Σ. την προσεχή Δευτέρα 16 Μαρτίου.