Υπομνηματισμός της προφητείας του Ησαΐα για την εκ Παρθένου Γέννηση του Κυρίου από τον Ιερό Χρυσόστομο.

 Αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου

«Καὶ προσέθετο Κύριος λαλῆσαι τῷ ῎Αχαζ λέγων· αἴτησαι σεαυτῷ σημεῖον παρὰ Κυρίου Θεοῦ σου εἰς βάθος ἢ εἰς ὕψος. καὶ εἶπεν ῎Αχαζ· οὐ μὴ αἰτήσω οὐδ᾿ οὐ μὴ πειράσω Κύριον. καὶ εἶπεν· ἀκούσατε δή, οἶκος Δαυίδ· μὴ μικρὸν ὑμῖν ἀγῶνα παρέχειν ἀνθρώποις; καὶ πῶς Κυρίῳ παρέχετε ἀγῶνα; διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ (και μίλησε και πάλι ο Κύριος προς τον Άχαζ και είπε:  “Ζήτησε προς πληροφόρησή σου από τον Κύριο τον Θεό σου κάποιο θαύμα, είτε στο βάθος της γης και ακόμη πιο κάτω, είτε στο ύψος του ουρανού”. Και είπε ο Άχαζ: “Δεν θα ζητήσω σημείο, ούτε θα υποβάλω σε πειρασμό τον Κύριο, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη βεβαίωσή Του. Και είπε ο Προφήτης: “Ακούστε λοιπόν εσείς, που αποτελείτε τον βασιλικό οίκο του Δαβίδ: Μήπως είναι μικρό πράγμα να παρέχετε στενοχωρίες και κόπους σε ανθρώπους απεσταλμένους από τον Θεό, όπως είναι οι Προφήτες; Και πώς λοιπόν τολμάτε με την απιστία σας να στενοχωρείτε τον Θεό; Για τον λόγο αυτόν θα δώσει μόνος Του Αυτός ο ίδιος ο Κύριος σε σας θαύμα υπερφυσικό: ιδού, η Παρθένος υπερφυώς θα συλλάβει στη γαστέρα της και θα γεννήσει Υιό και θα καλέσετε το όνομά Του Εμμανουήλ, δηλαδή “μαζί μας ο Θεός”)»[Ησ. 7,10-16].

    Είναι μεγάλη η συγκατάβαση του Θεού και η αγνωμοσύνη του βασιλιά (Άχαζ)· διότι έπρεπε αυτός ακούγοντας τον προφήτη να μην αμφιβάλλει καθόλου για τα όσα λέχθηκαν· αλλά και αν ακόμα αμφέβαλλε, θα έπρεπε να πιστέψει λαμβάνοντας θαύμα, πράγμα που είχαν κάνει πολλοί από τους Ιουδαίους. Καθόσον ο Θεός, επειδή είναι φιλάνθρωπος, ούτε αυτό παρέλειψε να κάνει πολλές φορές για εκείνους που ήταν πνευματικά δύσκαμπτοι, σύρονταν κάτω και ήταν προσηλωμένοι στη γη, πράγμα που έκανε στην περίπτωση του Γεδεών[πρβ. Κριτ. 6,16-24 και 36-40]. Επειδή λοιπόν ήταν πνευματικά ο πιο κατώτερος από όλους και πάρα πολύ βραδυκίνητος στα πνευματικά, πρόσεχε πόση συγκατάβαση δείχνει πάλι ο Θεός. Αυτός τον προσελκύει και τον προτρέπει να ζητήσει θαύμα· αν και βέβαια ούτε αυτό ήταν μικρό θαύμα, το να φανερώσει τις απόκρυφες σκέψεις αυτού, να αποκαλύψει όλες τις διαθέσεις του, και να φανερώσει την υποκρισία του.

Τι ‘’δεν’’ είναι Χριστούγεννα… - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

 

Τι ‘’δεν’’ είναι Χριστούγεννα…

Τα Χριστούγεννα, δεν είναι η γιορτή μιας ακαθόριστης αγάπης.

Τα Χριστούγεννα, δεν είναι η γιορτή μιας απροσδιόριστης χαράς.

Τα Χριστούγεννα, δεν είναι η γιορτή, ούτε της οικογένειας, ούτε των στιγμών με τους φίλους και τους αγαπημένους.

Τα Χριστούγεννα, δεν είναι ούτε τα γλέντια, ούτε οι χαρές, ούτε τα φαγοπότια, ούτε οι μουσικές.

Τα Χριστούγεννα δεν είναι ούτε τα δέντρα, ούτε τα στολίδια, ούτε τα φώτα, ούτε οι εκδρομές…

Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι τα Χριστούγεννα.

Η αρχή της νίκης του θανάτου…

Αυτό είναι τα Χριστούγεννα. Η αρχή της νίκης του θανάτου.

Και ο ερχομός Εκείνου.

‘’Του Ανυψώσαντος το κέρας ημών…’’.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ... - Ἀντιβλασφημικὸς ἀγὼν

    'Ἔνοχοι! Ποῖοι; Οἱ βλάσφημοι. Αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ὁπουδήποτε καὶ ἄν σταθοῦν, ἀκονίζουν τὴν γλῶσσάν των, ἀνοίγουν τὸ στόμα των καὶ ὡσὰν φίδια φαρμακερὰ χύνουν τὸ δηλητήριόν των, ὑβρίζουν μὲ τὸ αἰσχρότερον λεξιλόγιον τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Θρησκείας μας. Φρίκη! Ὅλοι οἱ λαοί, καὶ αὐτοὶ ἀκόμη οἱ ἄγριοι, σέβονται τὸν θεόν των˙ καὶ μόνον ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὑβρίζομεν τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Θρησκείας μας.

Λόγος στὴν Γέννηση τοῦ Σωτῆρος (Ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος)

Γνωρίζουμε βεβαίως ὅλοι, ὅτι ὁ αἰσθητὸς αὐτὸς ἥλιος ἀποστέλλει τὸ φῶς του σὲ ὅλη τὴν ὑφήλιο, «καὶ οὐκ ἔστιν (οὐδεὶς) ὡς ἀποκρυβήσεται τῆς θέρμης αὐτοῦ»καὶ ἀπὸ τῆς διαυγέστατης λαμπρότητός του. Πολλὲς φορὲς ὅμως οἱ ὁλόλαμπρες ἀκτίνες του καλύπτονται ἀπὸ νέφη καὶ ὁμίχλη ἢ ἀπὸ τὸ φύλλωμα τῶν δένδρων, ἀλλὰ καὶ πάλι, ἡ πνοὴ κάποιου ἀνέμου διαλύει τὸ νεφικὸ ἐπικάλυμμα καὶ τὴν ὁμίχλη ἐκείνη καὶ ἐπιτρέπει στὶς φεγγοβόλες ἀκτίνες νὰ ἐξαπλωθοῦν τρανῶς σὲ ὅλη τὴν κτίση.

Τὸν δὲ πρὸ ἡλίου «ἥλιον τῆς δικαιοσύνης» τὸν νοητό, ὁ ὁποῖος ἐγεννήθη σήμερα ἀπὸ τὴν «κούφη νεφέλη», ἀπὸ τὴν φωτοφόρο καὶ ἡλιακὴ καὶ πάναγνο κοιλία παραδόξως, καλύπτει ἡ τοῦ «δούλου μορφή», τὰ νηπιώδη σπάργανα καὶ τὸ σπήλαιο τὸ φτωχὸ καὶ συμφώνως μὲ τὴν οἰκονομία καὶ ὁρισμένα ἄλλα, τὰ ὁποῖα συμβολίζουν τὴν πτωχεία καὶ τὴν ταπεινότητα.

Μάριος Ἀντωνίου: Ιδιόμελα Μεγάλων Ωρών Χριστουγέννων

 ΙΔΙΟΜΕΛΑ Α’ ΩΡΑΣ

Ἦχος πλ. δ΄. Ποίημα Σωφρονίου
Βηθλεὲμ ἑτοιμάζου· εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη· τὸ Σπήλαιον δεχέσθω, ἡ ἀλήθεια ἦλθεν· ἡ σκιὰ παρέδραμε· καὶ Θεὸς ἀνθρώποις, ἐκ Παρθένου πεφανέρωται, μορφωθείς τὸ καθ’ ἡμᾶς, καὶ θεώσας τὸ πρόσλημμα. Διὸ Ἀδὰμ ἀνανεοῦται σὺν τῇ Εὔᾳ, κράζοντες· Ἐπὶ γῆς εὐδοκία ἐπεφάνη, σῶσαι τὸ γένος ἡμῶν.

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα... - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, κοίτα να τακτοποιηθείς.

Κοίτα να τα βρεις με όσους είσαι μαλωμένος.

Κοίτα να πεις τα ‘’σ’αγαπώ’’, τα ‘’ευχαριστώ’’ και τα ‘’συγγνώμη’’’ που χρωστάς.

Κοίτα να συγχωρέσεις…

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα κοίτα να ξεσφίξεις τη γροθιά. Κοίτα να χαλαρώσεις τα θυμωμένα φρύδια και τα μουτρωμένα χείλη.

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα κοίτα να απλώσεις χέρι, σε άνθρωπο που έχει ανάγκη.

Ξέρεις…

Είναι ντροπή, ένας Θεός, να γεννιέται φτωχός, μέσα στο κρύο, χωρίς τίποτα, και εσύ, που τα έχεις όλα, να πνίγεσαι Χριστουγεννιάτικα μέσα στον εγωισμό σου…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Έκαναν το σταυρό τους και είπανε σιγανά όλοι τους το «Η γέννησίς σου…»

 

Κρυπτοχριστιανοί

~ Είναι νύχτα Χριστουγέννων. Χτυπούν οι καμπάνες της εκκλησιάς και οι Χριστιανοί ξυπνούν, σηκώνονται και πάνε να λειτουργηθούν.

Ξυπνά και ο Μουσταφάς, που είναι Χρήστος. Ξυπνά αθόρυβα και τη φαμελιά του, χωρίς ν’ ανάψει φως –τη γυναίκα του την Εμινέ, που είναι Μαρία, και την κόρη του την Φατμέ, που είναι Ελένη και τον γιο του τον Χασάνη, που είναι Γιώργος. Μαζεύονται σε κάποιο κατώγι του σπιτιού. Σηκώνουν κάτι σακιά μέσα σ’ ένα αμπάρι και βγάζουν τα κονίσματα. Τα στήνουν εκεί μπροστά τους, γονατίζουν κάνουν το σταυρό τους κι ανάβουν από ένα κερί. Ο Μουσταφάς παίρνει στο χέρι του μία σύνοψη. Την ανοίγει-δεν ξέρει να διαβάσει κάποιο τροπάρι, σιγομουρμουρίζει ψαλμουδιστά με τα σπασμένα Ελληνικά του. Κάνουν το σταυρό τους και πάλι. Λένε σιγανά όλοι τους το «Η γέννησίς σου…». Με βουρκωμένα μάτια, με σφιγμένη την καρδιά φιλιούνται και ανεβαίνουν στον οντά τους να ξαπλώσουν.

Η πίστη των ανθρώπων αυτών έχει έναν πόνο, που αληθινά, δε λέγεται. Μα έχει και τόση αλήθεια, όση ίσως δεν έχει η πίστη των άλλων Χριστιανών, αυτών που λειτουργούνται την ίδια ώρα στις εκκλησιές τους”.

(από το βιβλίο: «Ημεροδρόμιο Χριστουγέννων» Εκδόσεις Ακρίτας. – Κρυπτοχριστιανοί, Νίκου Μηλιώρη, εκδόσεις Τσουκάτου, 2017)

πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com/

Χριστούγεννα. Πῶς καί πότε γεννιέται ὁ Χριστός, χαρισματικῶς, μέσα μας.

 

Χριστούγεννα. Πῶς καί πότε γεννιέται ὁ Χριστός,

χαρισματικῶς, μέσα μας.

Δημητρίου Τσελεγγίδη

Καθηγητῆ τῆς Δογματικῆς

τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πρίν τά Χριστούγεννα. Εἶναι εὔλογο νά ἑτοιμαζόμαστε. Ἑτοιμαζόμαστε, ὅμως, ἐκκλησιαστικά καί πνευματικά, ὅπως ὀφείλουμε, ἤ κοσμικά, κατά τό πνεῦμα τοῦ κόσμου τούτου; Ὅσα θά ποῦμε στή συνέχεια, μᾶς προσανατολίζουν πνευματικῶς.

Τά ἱστορικά γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ ἔχουν σωτηριώδη σημασία γιά τόν ἄνθρωπο, πού ἐντάσσεται καί παραμένει στήν Ἐκκλησία, ὄχι μηχανιστικά, ἀλλά ὅταν αὐτά τά γεγονότα «μεταφράζονται» βιωματικά στήν προσωπική καί καθημερινή ζωή του, στήν καθημερινότητά του.

ΥΣΤΕΡΙΚΗ ΦΡΕΝΙΤΙΔΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

 

ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού είναι το πλέον ελπιδοφόρο και χαρμόσυνο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία, διότι αποτελεί τη φωτοφόρο χαραυγή της απολυτρώσεως του ανθρώπου και ολοκλήρου της κτίσεως από τη φοβερή δουλεία της αμαρτίας και της φθοράς, την οποία εισήγαγε στη θεία δημιουργία ο διάβολος, ο ολέθριος αντίδικος του Θεού και καταστροφέας των έργων Του. Ο άγιος άγγελος της Γεννήσεως διαμήνυσε στους ταπεινούς ποιμένες της Βηθλεέμ πως «ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος» (Λουκ.2,10), κομίζοντας τη χαροποιό είδηση για την οποία αδημονούσε κάθε ανθρώπινη ψυχή. Η όντως μεγάλη αυτή χαρά έγινε έκδηλη στους απλοϊκούς εκείνους ανθρώπους οι οποίοι δοκίμασαν πρώτοι την ανεκλάλητη αγαλλίαση της ενανθρωπήσεως του Θεού, την απαρχή της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

Μνήμη της Aγίας Mεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας (22 Δεκεμβρίου)

Μνήμη της Aγίας Mεγαλομάρτυρος Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας

Αναστασία φάρμακον πιστοίς μέγα,

Πάν φάρμακον λύουσα και κεκαυμένη.

Kαύθη Aναστασίη πυρί δευτέρα εικάδι λαύρω.

Μαρτύριο Αγίας Αναστασίας Φαρμακολυτρίας. Τοιχογραφία 1547 μ.Χ. Ιερά Μονή Διονυσίου, Άγιον Όρος

H Aγία αύτη και ανδρειοτάτη Mάρτυς Aναστασία, ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σϟ΄ [290], καταγομένη εκ της πόλεως Pώμης, θυγάτηρ πατρός μεν Έλληνός τινος, Πρεπεξάστου ονομαζομένου. Mητρός δε, Φαύστης, από την οποίαν επροσφέρθη εις ένα άνδρα θεοσεβή, Xρυσόγονον καλούμενον, και έμαθε παρ’ αυτού τα ιερά γράμματα. Tην δε εις Xριστόν πίστιν εδιδάχθη και από αυτόν και από την μητέρα της. Συζευχθείσα δε διά γάμου με ένα άνδρα Πούπλιον ονόματι, απεστρέφετο την μετ’ εκείνου κοινωνίαν διά την απιστίαν του, προφασιζομένη πάντοτε, ότι είναι ασθενής, και μη καταδεχομένη την τούτου συνάφειαν. Ύστερον δε ενδυθείσα φορέματα πενιχρά, και μίαν μόνην δουλεύτραν έχουσα ακολουθούσαν αυτή, πάντοτε συνανεστρέφετο με γυναίκας πτωχάς. Kρυφίως δε ιάτρευε και επεσκέπτετο τους διά τον Xριστόν μαρτυρούντας, εμβαίνουσα μέσα εις τας φυλακάς. Λύουσα αυτούς από τα δεσμά, αλείφουσα αυτούς με λάδι, σφογγίζουσα τα αίματα από τας πληγάς των. Kαι φαγητά επιτήδεια εις αυτούς προσφέρουσα. Tαύτα δε μαθών ο άνδρας της Πούπλιος, επίασεν αυτήν και την έβαλεν εις την φυλακήν, παραγγείλας εις πολλούς φύλακας να φυλάττουν αυτήν με ασφάλειαν. Eπειδή δε ο άνδρας της επνίγη εις την θάλασσαν, από φορτούναν: τούτου χάριν λαβούσα άδειαν η Aγία, διεμοίρασε τα υπάρχοντά της εις τους πτωχούς. Kαι πλέον χωρίς φόβον επεσκέπτετο τους Mάρτυρας του Xριστού. Kαι όταν ήθελαν τελειωθούν, τους έπερνε και οσίως τους ενταφίαζε. Πολλούς δε από αυτούς επαρεκίνησε και εις το μαρτύριον. Aύτη εβασανίσθη από διαφόρους ηγεμόνας, και ερρίφθη εις την θάλασσαν ομού με άλλας γυναίκας. Tελευταίον δε, εδέθη εις πάλους. Kαι τριγύρω περικυκλωθείσα από φωτίαν, έλαβε το τέλος του μαρτυρίου, και απήλθε προς ον επόθει Xριστόν. Tελείται δε η αυτής Σύναξις εις τον μαρτυρικόν της Nαόν, όστις είναι κοντά εις το έμβασμα του Δομνίνου. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτής όρα εις το Eκλόγιον1.)

Διώξαμε και τον Χριστό από τα Χριστούγεννα

 

Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε, Χριστός επί γης, υψώθητε.

Είναι όντως πολύ ωραία και εντυπωσιακά, όταν την νύχτα βλέπουμε τους πολύχρωμους φωτισμούς, στα μπαλκόνια και στα δένδρα των σπιτιών, στους κεντρικούς δρόμους και στις βιτρίνες των μεγάλων καταστημάτων.

Όλα αυτά και θα τα απολαύσουμε και θα τα θαυμάσουμε. Αλλ΄όμως, υπάρχει ένα αλλά. Γιατί, άν μέσα μας αδελφοί μου, δεν ζήσουμε μια ζωογόνο αλλαγή, μεταβολή της ψυχής μας σε φάτνη πνευματική, τότε σε τίποτα δεν θα μας ωφελήσουν οι φαντασμαγορικές και πολύχρωμες διακοσμήσεις, οι διασκεδάσεις και τα δώρα.

Γιατί είμαι πνευματικά στάσιμος; – Τι φταίει;

 

Πολλές φορές αγανακτούμε με τον εαυτό μας και γενικότερα με την πορεία μας στην πνευματική ζωή.

Το σημαντικό ερώτημα που ταλανίζει τον εσωτερικό μας κόσμο είναι «Γιατί είμαι πνευματικά στάσιμος; Τι φταίει;» από κει και πέρα αρχίζει η πτώση, η απογοήτευση και μερικές φορές η εγκατάλειψη και ο εσωτερικός ακρωτηριασμός.

Παραμυθία Χριστουγέννων (Ο κυρ Αλέξανδρος και ο κυρ Φώτης μαζί ξανά στον κόσμο…)

 

Φτάσαν στην ξώπορτα φωνές, γλυκολαλούν τραγούδια,

Κάλαντα και παινέματα , μπαξίσια και καλούδια.

Στα χέρια τους το ξάρμενο παλιών ιστορημάτων

κυρ Φώτη σου θυμίζουνε και Άγιο των Γραμμάτων.

Νώντας Σκοπετέας

«Πορεία προς τα Χριστούγεννα» - Ομιλία π. Γεωργίου Σχοινά, στον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία Τριπόλεως

 

https://youtu.be/bV_D2B0r7Xc

πηγή: https://ellasnafs.blogspot.com/

«Δυτικές επιδράσεις στην Ορθόδοξη Ανατολή» (βίντεο)

 

«Δυτικές επιδράσεις στην Ορθόδοξη Ανατολή» Ομιλία Αρχιμ. Λαυρεντίου Γρατσία στην αίθουσα της οδού Ζωοδόχου Πηγής 44, Εξάρχεια, Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2022

πηγή: https://koukfamily.blogspot.com/

Αποσπάσματα από επιστολές του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, επισκόπου Αντιοχείας

Ιερομάρτυς Ιγνάτιος Αντιοχείας. Τοιχογραφία του 13ου μ.Χ. στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος της Ιεράς Μονής Σοποτσάνι, Σερβία

Αποσπάσματα από επιστολές του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, επισκόπου Αντιοχείας:

Πρέπει να μη λεγόμαστε μόνον αλλά και να είμαστε χριστιανοί (Μαγν. IV, 1).

Από αυτά τίποτε δεν σας διαφεύγει, εάν έχετε απόλυτη στον Ιησού Χριστό πίστη και αγάπη, που είναι η αρχή και το τέλος της ζωής· αρχή η πίστη και τέλος η αγάπη. Τα δύο δε μαζί, όταν ενώνονται, είναι ο Θεός· ενώ όλα τα άλλα έχουν σαν συνέπεια την καλοκαγαθία. 2. Κανένας δεν αμαρτάνει όταν έχει πίστη, ούτε όταν έχει αγάπη μισεί. «Το δέντρο γίνεται φανερό από τον καρπό του» έτσι αυτοί που βεβαιώνουν ότι ανήκουν στον Χριστό, θα φανούν από τα έργα τους. Γιατί τώρα δεν είναι ζήτημα διαβεβαιώσεως το έργο, αλλά εάν κανείς θα βρεθεί με δυνατή πίστη μέχρι το τέλος (Εφεσ. XIV).

Ελευθέριος Ανδρώνης: Εμετικό και κτηνώδες σύνθημα από αναρχικές κολεκτίβες: «Χριστούγεννα τέλος, φέτος κάνω έκτρωση»

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Σαν να μην έφταναν οι υπόλοιπες 364 μέρες του χρόνου για τους θιασώτες του εωσφορικού συνθήματος «my body, my choice», έπρεπε να μας καταστήσουν σαφείς τις προθέσεις τους απέναντι στα ανυπεράσπιστα έμβρυα που κυοφορούνται, ιδιαίτερα τώρα, που πλησιάζουν οι άγιες μέρες που η Εκκλησία μας ζει ξανά και εορτάζει την ενανθρώπιση του Θεού Λόγου.

Γιατί σαρκώθηκε ο Λόγος του Θεού;

 

Ανεξάρτητα από την πτώση των ανθρώπων, το σχέδιο του Θεού ήταν να δημιουργήσει έναν κόσμο, στον οποίον να έρθει μέσα να κατοικήσει. Έτσι, ο Υιός του Θεού ετοιμάζει αυτό το σχήμα «άνθρωπος» για τον εαυτό Του. Και βάσει αυτού του αρχετύπου δημιουργεί τον Αδάμ. Δεν έγινε λοιπόν ο Χριστός απόγονος του Αδάμ παίρνοντας την εικόνα του, αλλά ο Αδάμ επήρε την εικόνα του αρχετύπου Ιησού Χριστού.

Ποια είναι η «επί γης ειρήνη» του Αγγελικού ύμνου της Βηθλεέμ;

 

του Αρχ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου

Ελάχιστα χωρία της Αγίας Γραφής έχουσι τόσον οικτρώς παρερμηνευθεί όσον το χωρίον Λουκ. β΄ 14.

Πρόκειται περί του Ύμνου όστις εψάλλετο υπό των Αγγέλων κατά την θεσπεσίαν εκείνην νύκτα της κατά σάρκα γεννήσεως του Ανάρχου Θεού Λόγου, του Κυρίου Ιησού.

Η παρερμηνεία αυτή υπό πολλών ορθοδόξων δεν είναι βεβαίως ηθελημένη και σκόπιμος (μόνον οι αιρετικοί παρερμηνεύουσιν ηθελημένως), αλλ’ οφείλεται εις άγνοιαν του καθόλου νοήματος της Αγίας Γραφής. Ένεκεν αυτής της αγνοίας καθ’ έκαστον έτος εν τη ημέρα των Χριστουγέννων ακούομεν κηρύγματα ή αναγιγνώσκομεν δημοσιεύματα πολλών διδασκάλων του Ευαγγελίου της ημετέρας Εκκλησίας, κληρικών και λαϊκών, αποδυρόμενα διότι οι πόλεμοι δεν έλαβαν ακόμη τέλος και τα όπλα δεν κατηργήθησαν και η ειρήνη του Αγγελικού Ύμνου δεν επεκράτησεν εισέτι επί της γής.

Κοίτα τη δουλειά σου σε παρακαλώ... - Ελευθέριος Ελευθεριάδης

Κοίτα τη δουλειά σου σε παρακαλώ.

Το μεγαλύτερό μας πρόβλημα σήμερα, είναι ότι ασχολούμαστε με τις ζωές των άλλων…

Και έτσι, άλλοτε τους κατακρίνουμε, χωρίς όμως να έχουμε μπει μέσα στα παπούτσια τους ποτέ, και άλλοτε παρεμβαίνουμε στις ζωές τους «για το καλό» τους λες και εμείς ξέρουμε καλύτερα τι πρέπει να γίνει και τι όχι.

Κοίτα τη δουλειά σου σε παρακαλώ.

Το βλέμμα μας στις ζωές των άλλων, μόνο κακό μας κάνει.

Δημιουργεί ζήλιες. Εμπάθειες. Δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Που να ηρεμήσει η ψυχή μας μετά από αυτό; Που να βρει γαλήνη;

Κοίτα τη δουλειά σου σε παρακαλώ.

Και ασχολήσου με τον άλλον άνθρωπο μόνο για να του δείξεις το πόσο πολύ τον αγαπάς και για να τον βοηθήσεις όταν έχει ανάγκη…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (32. Ο ΚΙΤΣΟΣ)

ΙΔΡΥΜΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Γεώργιος Χ. Μόδης

ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Εκλεκτά Διηγήματα: 32. Ο ΚΙΤΣΟΣ

    Μια σκοτεινή βραδιά στις 15 Γενάρη 1908 μπήκε το σώμα του Κόρακα στο Ράχοβο, ένα χωριουδάκι στα ριζά του Βερμίου κοντά στη Βέροια, να ζεσταθούν μια δυο νύχτες, να ξαποστάσουν, να χορτάσουν. Είχαν πέσει πολλά χιόνια.

  Τους υποδέχθηκαν πρώτα τα σκυλιά. Άνοιξαν έπειτα δειλά μερικές πόρτες. Μπήκαν μέσα σε καταλύματα στο κάτω μέρος του χωρίου. Οι άντρες έφαγαν γλήγορα ό,τι πρόχειρο τους ετοίμασαν, τυλίχθηκαν στις κάπες και πλάγιασαν. Είχαν τρεις νύχτες να κοιμηθούν κάτω από στέγη...

ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ... - Ἀντιβλασφημικὸς ἀγὼν

«Ὁ βάλλων λίθον εἰς ὕψος

ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ βάλλει»

(Σοφ. Σειρ. 27, 25)

    Ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται! Ἴδετε τὴν εἰκόνα, ἡ ὁποία δημοσιεύεται εἰς τὴν σελ. 105; Κάτω ἀπὸ τὸν Σταυρὸν ζωγραφίζονται δύο ἄνθρωποι μὲ ὅλως διαφορετικὴν στάσιν ἀπέναντι τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου μας.

   Ὁ ἕνας εἶνε Χριστιανὸς Ἕλλην στρατιώτης. Αὐτὸς αἰσθάνεται τὴν Θεότητα, ἀναγνωρίζει τὴν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ, πλησιάζει μὲ μεγάλην εὐλάβειαν τὸν Σταυρόν, γονατίζει καὶ προσεύχεται. Προσεύχεται διὰ τὴν γλυκεῖάν του Πατρίδα, τὴν Ἑλλάδα, τὴν ὁποίαν σταυρώνουν νέοι Ἄνναι καὶ Καϊάφαι καὶ Πόντιοι Πιλᾶτοι καὶ Ιοῦδαι τῆς ἀνθρωπότητος.

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα με Χριστό

https://youtu.be/xxCLTLYxvJ8

 

Μέγας Βασίλειος: από την Καισαρεία και όχι από το «Νιου Γιορκ»

 

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός 

 Όσοι δάσκαλοι «απομείναμε πιστοί στην παράδοση, όσοι δεν αρνηθήκαμε το γάλα που βυζάξαμε, αγωνιζόμαστε, άλλος εδώ, άλλος εκεί, καταπάνω στην ψευτιά. Καταπάνω σ’ αυτούς που θέλουνε την Ελλάδα ένα κουφάρι χωρίς ψυχή, ένα λουλούδι χωρίς μυρουδιά». (Κόντογλου). 

Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως - Ερμηνεία της Ευαγγελικής περικοπής από τον Ιερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[:Ματθ. 1,1-25]

Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.1,1-25

από τον άγιο Ιωάννη, αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τον Χρυσόστομο

    

 Aς εγερθούμε  και ας μην κοιμόμαστε πλέον, διότι βλέπω τις πύλες να ανοίγονται για χάρη μας. Όμως ας εισέλθουμε με μεγάλη τάξη και φόβο, αμέσως μόλις πατήσουμε τα πρόθυρα της πόλεως. Ποια είναι αυτά τα πρόθυρα; «Βίβλος γενέσεως  Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ  Ἀβραάμ(:κατάλογος γενεαλογικός του Ιησού  Χριστού, του υιού του Δαυίδ, του υιού του Αβραάμ)»[Ματθ.1,1].

    Τι λέγεις, λοιπόν, Ματθαίε; Μας υποσχέθηκες ότι θα μας ομιλήσεις για τον μονογενή Υιό του Θεού και εσύ μας μνημονεύεις τον Δαβίδ, έναν άνθρωπο που γεννήθηκε ύστερα από αναρίθμητες γενεές και υποστηρίζεις  ότι αυτός είναι και πατέρας και πρόγονος του Ιησού; Περίμενε, αγαπητέ αδελφέ, και μη ζητείς να τα μάθεις όλα μεμιάς αλλά σιγά και κατ’ ολίγον. Στα πρόθυρα στέκεσαι ακόμη, στα προπύλαια. Γιατί λοιπόν βιάζεσαι να εισέλθεις στα άδυτα; Ακόμη δεν παρατήρησες καλά όλα τα εξωτερικά πράγματα. Διότι δεν σου διηγούμαι ακόμη εκείνη την προαιώνια γέννηση —αλλά ούτε και αυτήν που επακολούθησε— διότι είναι ανέκφραστη και απόρρητη. Άλλωστε πριν από εμένα, σου το είπε αυτό και ο Ησαΐας, ο οποίος προφητεύοντας το Πάθος και το μεγάλο ενδιαφέρον Του για ολόκληρη την ανθρωπότητα, γεμάτος κατάπληξη για το ποιος ήταν ο Ιησούς, τι έγινε και πού κατέβηκε, αναφώνησε με δυνατή και ισχυρή φωνή, λέγοντας τα εξής: «τήν γενεάν αὐτοῦ τίς διηγήσεται;(:ποιος δύναται να εκθέσει με λεπτομέρειες την καταγωγή Του;)» [Ησ.53,8].

Πώς πρέπει να δεχόμαστε τον κάθε έλεγχο

 

Περί του ελέγχεσθαι

(δηλαδή, περί του πώς πρέπει να δεχόμαστε τον κάθε έλεγχο, σύμφωνα με τις Άγιες Γραφές)

Ο άγιος Νεκτάριος έγραψε το βιβλίο «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ», στο οποίο αναπτύσσει όλον τον πλούτο των ηθικών και θρησκευτικών γνωμών των Πατέρων της Εκκλησίας. Κατά την συγγραφή του δημιουργήθηκε η επιθυμία να γράψει ένα παρόμοιο ακόμη βιβλίο ηθικοθρησκευτικό, στο οποίο να αποθησαυρίσει όλα τα σχετικά ρητά της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Έτυχε να πέσει όμως στα χέρια του ένα σύγγραμμα του αρχαιοτάτου οσίου ανδρός Αντιόχου, του 7ο αιώνα, με 130 Λόγους προς Ευστάθιον ηγούμενον, με ανάλογο περιεχόμενο. Ο Άγιος Νεκτάριος τους επιμελήθηκε και τους εξέδωσε τελικά με τίτλο: «ΠΑΝΔΕΚΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΡΑΦΩΝ», προς ηθική ωφέλεια των χριστιανών:

Η σύγχρονη παρακμή, ως έλλειψη εσωτερικής ελευθερίας

 

Ελευθερία δεν είναι απλώς η δυνατότητα να επιλέγεις αυτό που θέλεις ή αυτό που σε ευχαριστεί, αλλά η δυνατότητα να επιλέγεις το καλό και το αληθινό. Κατά τον Ε. From, δεν μπορεί να είναι κανείς ελεύθερος, αν είναι δούλος των παθών του.

Ελευθερία, επομένως, δεν είναι η ασύδοτη ελευθεριότητα, ως δυνατότητα φανέρωσης της κακότητας έναντι των συνανθρώπων και της κτίσεως, αλλά η απαλλαγή από τα πάθη και τις καταστάσεις, που κρατούν τον άνθρωπο δέσμιο και εγκλωβισμένο σε μια παρακμιακή κατάσταση.

Η ωφέλεια της αυθεντικής Παιδείας

του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

Πριν λίγες μέρες διαβάζοντας την προς Εβραίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου το μυαλό μου στάθηκε στα λόγια: «Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν ου δοκεί χαράς είναι, αλλά λύπης, ύστερον δε καρπόν ειρηνικόν τοις δι’ αυτοίς γεγυμνασμένοις αποδίδωσι δικαιοσύνης» (Εβρ.12,11). Κάθε παιδαγωγία δε προς το παρόν μεν, όσον δηλαδή διαρκεί η παίδευσις, δεν φαίνεται πρόξενος χαράς, αλλά προκαλεί λύπη, ύστερα όμως ανταμείβει εκείνους που εγυμνάσθησαν και επαιδαγωγήθησαν δι’ αυτής, με καρπόν ειρηνικόν, ο καρπός δε αυτός είναι η δικαιοσύνη και αγιότης, που γίνεται κτήμα των παιδαγωγηθέντων (ερμηνεία Π. Τρεμπέλα). Τα ίδια αλλά με άλλα λόγια έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι «της παιδείας αι μεν ρίζαι πικραί, οι δε καρποί γλυκείς».