“Η ευχή του Ιησού στην Θ. Λατρεία!”
Πώς μπορεί να συνδιαστεί η παρακολούθηση των νοημάτων με την ευχή κατά την ώρα της λατρείας; (Θ. Λειτουργία)
Πολύ εύκολα. Όπως συμβαίνει να έχουμε δύο πράγματα στο μυαλό μας, να ακούμε π. χ. κάποιον και να σκεφτόμαστε τον πατέρα μας που δεν ήρθε, το ίδιο ακριβώς μπορεί να γίνει με την παρακολούθηση και την ευχή.
Δεν είναι η ευχή κάτι το ξένο.
Αποφεύγομε κάθε τι το ξένο και βάζομε μόνο το όνομα του Ιησού, που είναι το δρών πρόσωπο. Διότι, τι είναι η λατευτική σύναξη; Είναι η παράσταση του Χριστού.
Παρών ο Χριστός! Σ’ αυτόν τον Χριστό, ο οποίος οράται στην αγία τράπεζα, στο ιερό Ευαγγέλιο, στο ιερό αρτοφόριο, στο ιερό δισκοπότηρο, στη μικρή είσοδο, στη μεγάλη είσοδο, στο φελόνιο, στο στιχάριο, στην ευλογία του ιερέως, σε όλα, λέγομε το Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό χωρίς να επιτρέπομε κανέναν λογισμό.
Είναι πάρα πολύ απλό. Είναι συναφές.
Δεν χωρίζεται η καρδιά του ανθρώπου, δεν μελίζεται, δεν λέει κάτι άλλο.
Εμείς μπορούμε στο μυαλό μας και στην καρδιά μας, να έχομε πολλά πράγματα.
Αλλά εδώ δεν βάζομε δύο πράγματα, τον Χριστό βλέπομε, τον Χριστό κατεβάζομε, στον Χριστό ομιλούμε.
πηγή: https://simeiakairwn.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου