Κάποτε, πίστευα που λες, ότι για να με αγαπάνε οι άλλοι πρέπει να είμαι καλή…
Μεγάλωσα όμως, και κατάλαβα, πως όσο καλή και νά ‘μαι, αν δεν είμαι πρώτα εγώ καλά, κανένας δε μπορεί να με αγαπήσει.
Και για να είμαι εγώ καλά, πρέπει πρώτα να μάθω να με αγαπώ εγώ.
Γιατί αν δεν με αγαπώ εγώ και την αγάπη που μου δείχνουν οι άλλοι άνθρωποι, την βλέπω άλλοτε σαν βάρος και εχθρό και άλλοτε σαν προσδοκία που ποτέ δεν ικανοποιείται.
Μεγάλωσα όμως και κατάλαβα, πως έψαχνα να μάθω την αξία μου όλο σε λάθος μέρη…
Δεν ρωτάς πόσο κάνει ένα κόσμημα στις πλατείες και στις αγορές…
Μόνο στο κοσμηματοπωλείο μπορούνε να σου πούνε το πόσο αυτό αξίζει…
Κάποτε πίστευα που λες, ότι αν δεν έχω δίπλα μου άνθρωπο, είμαι μια χαμένη…
Ξέχασα όμως ότι δίπλα μου είχα πάντα το Θεό.
Ακόμα και όταν Τον άφηνα εγώ, Εκείνος έμενε στο πλάι μου, χτυπώντας για να Του ανοίξω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου