Ιγνάσιο Ραμονέ: “Αυτοκρατορία της επιτήρησης“
”Πρέπει ωστόσο να παραδεχτούμε το προφανές: ζούμε, εδώ και τώρα, υπό το κράτος ενός είδους αυτοκρατορίας της επιτήρησης. Εν αγνοία μας, παρακολουθούμαστε, κατασκοπευόμαστε, επιτηρούμαστε, ελεγχόμαστε, φακελωνόμαστε, ολοένα περισσότερο. Κάθε μέρα νέες τεχνολογίες εκλεπτύνουν τον εντοπισμό των ιχνών μας.
Εμπορικές φίρμες και διαφημιστικές εταιρείες σκαλίζουν τη ζωή μας. Με πρόσχημα τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας ή άλλων δεινών, κυβερνήσεις –συμπεριλαμβανομένων των πιο δημοκρατικών- γίνονται “Μεγάλοι Αδελφοί”, μη διστάζοντας πλέον να παραβιάζουν τους ίδιους τους νόμους τους για να μας κατασκοπεύουν καλύτερα […]
Με τη βοήθεια ολοένα και πιο τελειοποιημένων αλγορίθμων, χιλιάδες ερευνητές, μηχανικοί, μαθηματικοί, στατιστικολόγοι, προγραμματιστές, ιχνηλατούν και ξεδιαλέγουν πληροφορίες που παράγουμε εμείς οι ίδιοι. Δορυφόροι και δρόνοι με διαπεραστικό βλέμμα μας παρακολουθούν από το διάστημα. Στα αεροδρόμια βιομετρικοί σαρωτές αναλύουν το βάδισμά μας, “διαβάζουν” την ίριδα των ματιών μας και τα δακτυλικά μας αποτυπώματα. Υπέρυρθρες κάμερες μετρούν τη θερμοκρασία του σώματός μας. Οι σιωπηλοί φακοί των βιντεοκαμερών μάς περνούν από κόσκινο στα πεζοδρόμια των πόλεων ή στους διαδρόμους των σουπερμάρκετ. Μας παρακολουθούν επίσης στο γραφείο, στους δρόμους, στο λεωφορείο, στην τράπεζα, στο μετρό, στο γήπεδο, στα πάρκινγκ, στα ασανσέρ, στα εμπορικά κέντρα, στα διόδια, στους σταθμούς, στα αεροδρόμια».”
Ο ισπανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ιγνάσιο Ραμονέ, αναδεικνύει στο βιβλίο του «Η Αυτοκρατορία της Επιτήρησης» τη στενή σχέση των εταιρειών GAMAF (Google, Apple, Microsoft, Amazon, Facebook) με τον αμερικανικό κρατικό μηχανισμό και την εξωτερική πολιτική (σελ. 17). Επικαλείται επίσης τον Έλληνα φιλόσοφο Εμπεδοκλή, ο οποίος υποστήριζε ότι ο κόσμος αποτελείται από ένα συνδυασμό τεσσάρων στοιχείων, της γης, του αέρα, του νερού και της φωτιάς, συγκαταλέγοντας σε αυτά και το Ίντερνετ ως το πέμπτο στοιχείο συγκρότησης του «σύγχρονου» πλέον κόσμου.
Έχουν εξελιχτεί και αναπτυχθεί υπερσύγχρονα συστήματα παρακολούθησης, συνεχίζοντας την παράδοση από τον Πρώτο, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έπειτα στον Ψυχρό Πόλεμο μέχρι την εποχή του δικτύου Echelon, ενός κατασκοπευτικού δορυφόρου, όπως μας πληροφορεί ο Ραμονέ, για έλεγχο υποθαλάσσιων καλωδίων οπτικών ινών, υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών, φαξ, SMS, e-mails κ.ά. (σελ. 53). Το Echelon, συνεχίζει ο συγγραφέας, μπορεί να καταγράψει μέχρι 2 εκατομμύρια συνομιλίες το λεπτό, κατασκοπεύει κυβερνήσεις, πολιτικά κόμματα, συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα και εταιρείες. Το Echelon καταλήγει, «δεν χαλαρώνει ποτέ, δεν κοιμάται ποτέ, δουλεύει σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα» (σελ. 55). Νέα εργαλεία παρακολούθησης, στο πρότυπο του Echelon, ή κατασκοπίας των πολιτών για αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, όπως βιομετρικά σκάνερ, δορυφόροι και υπέρυθρες κάμερες (drones), έχουν εφαρμοστεί σε αρκετές μεγαλουπόλεις της Ε.Ε.Ο Ασάνζ, ιδρυτής των WikiLeaks, δήλωσε ξεκάθαρα σε συνέντευξή του στον συγγραφέα ότι «η Google μας κατασκοπεύει και μας καταδίδει στις Η.Π.Α.» (σελ. 125).Ο κόσμος χειραγωγείται από τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφού, όπως δήλωσε ο Ασάνζ, αυτά παραμένουν στην υπηρεσία της κυρίαρχης εξουσίας. Το καταληκτικό σχόλιο ενός άλλου συνεντευξιαζόμενου του συγγραφέα, του Νόαμ Τσόμσκι, θέτει ξεκάθαρα το δικό του στίγμα στο θέμα της παρακολούθησης: «Τα ΜΜΕ είναι για τη δημοκρατία ό,τι και η προπαγάνδα για τη δικτατορία».
«Οι δυστοπικές μυθιστορίες έλεγαν ότι μόνο με μια δικτατορία θα μπορούσαν να μας παρακολουθούν με τον τρόπο που γίνεται σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, αυτές που μας παρακολουθούν -κι όποιος λέει παρακολούθηση, εννοεί έλεγχο- είναι οι Δημοκρατίες» κλείνει τη δική του μυθιστορία ο Ιγνάσιο Ραμονέ.
Όπως λέει ο Ιγνάσιο Ραμονέ στο ομότιτλο βιβλίο του: «Στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι δεν νοιάζονται αν τους παρακολουθούν». Ωστόσο, «αν δείχναμε σε κάθε άτομο όλα όσα ξέρουμε γι’ αυτό μόνο και μόνο από το Διαδίκτυο, θα έμπαινε σε υποψίες, όσο καλοπροαίρετο κι αν είναι».
Οι πέντε μεγάλες εταιρείες που κυριαρχούν στο Διαδίκτυο: η Google, η Apple, το Facebook, η Amazon και η Microsoft, οι οποίες πλουτίζουν από την εκμετάλλευση των προσωπικών μας δεδομένων. Τα μεταφέρουν δε στην NSA, την πιο μυστική και την πιο δυνατή από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ.
«Τα μεταδεδόμενα αυτά αποθηκεύονται και διατηρούνται για χρόνια, όπως κάνει η αμερικάνικη NSA, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούνται έρευνες εκ των υστέρων. Ο στόχος είναι να εξασφαλιστεί μια πλήρης καταγραφή των επικοινωνιών όλου του κόσμου τα πέντε τελευταία χρόνια, ώστε να είναι δυνατόν αν μια μέρα τραβήξει κάποιο άτομο την προσοχή, να αναζητηθεί μέσα σε όλο αυτόν τον όγκο των αποθηκευμένων δεδομένων και να αναβρεθεί ο κατάλογος των επαφών του υπόπτου, προκειμένου να ανασυσταθεί όλο το δίκτυο των σχέσεων του. Έτσι, με δορυφορικά και ερτζιανά εργαλεία, προπάντων όμως με υποθαλάσσια καλώδια οπτικών ινών, μέσα από τα οποία περνά πλέον το μεγαλύτερο μέρος των παγκόσμιων επικοινωνιών, δισεκατομμύρια δεδομένα αναφορικά με Γάλλους όσο και αλλοδαπούς πολίτες υποκλέπτονται, αποκρυπτογραφούνται, συλλέγονται, ξεδιαλέγονται».
Στη βρετανική πρωτεύουσα, για να αποτραπούν ενδεχόμενα τρομοκρατικά χτυπήματα έχουν εγκατασταθεί πάνω από 4 εκατομμύρια κάμερες, που σημαίνει μία για κάθε δεκαπέντε κατοίκους, ενώ ένας πεζός στους δρόμους του Λονδίνου, όπως μας διαβεβαιώνει ο Ραμονέ, μπορεί να βιντεοσκοπηθεί μέχρι και 300 φορές την ημέρα. Σε κάποιες χώρες λοιπόν, κυριαρχεί ο «Μεγάλος Αδελφός» (Big Brother), ένα σύστημα ασφαλείας που υιοθετήθηκε αρχικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και έχει πια φτάσει και στην Ευρώπη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συνάψει αρκετές συμφωνίες με αμερικανικές ομόσπονδες αρχές που αφορούν τους Ευρωπαίους ταξιδιώτες και έχει παραδώσει, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, στις αμερικανικές τελωνειακές αρχές προσωπικές πληροφορίες επιβατών. Το ίδιο ισχύει και για επιβάτες που φτάνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι προσωπικές πληροφορίες των οποίων καταγράφονται στο ευρωπαϊκό αρχείο δεδομένων PNR (Passenger, Name, Record).
Η ”κοινωνία ελέγχου” βασίζεται στο αξίωμα του Νόαμ Τσόμσκι, ότι δηλαδή «ο βασικός εχθρός κάθε κυβέρνησης είναι ο ίδιος της ο λαός».
Το πιο παραληρηματικό, όμως, σύμφωνα με τον συγγραφέα, απ’ όλα τα σχέδια λαθραίας μαζικής κατασκοπίας είναι εκείνο που αναπτύχθηκε από το αμερικανικό Πεντάγωνο με την επωνυμία Καθολική Επίγνωση Πληροφοριών, ένα σύστημα καθολικής παρακολούθησης των πληροφοριών που ανατέθηκε στον στρατηγό Τζον Ποϊντέξτερ:
«Το σχέδιο αφορά την συγκέντρωση σαράντα σελίδων πληροφοριών κατά μέσο όρο για καθέναν από τα επτά δισεκατομμύρια του πλανήτη και την ανάθεση της επεξεργασίας τους σε μια συστοιχία υπερυπολογιστών. Με την επεξεργασία όλων των διαθέσιμων προσωπικών δεδομένων –πληρωμές με πιστωτική κάρτα, συνδρομές σε ΜΜΕ, τραπεζικές κινήσεις, τηλεφωνικές κλήσεις, πλοήγηση στο διαδίκτυο, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, κοινωνικά δίκτυα, ιατρικά ιστορικά, αστυνομικοί φάκελοι, ασφαλιστήρια, λίστες αεροπορικών εταιρειών, πληροφορίες κοινωνικής ασφάλισης, κοκ.-, το Πεντάγωνο σχεδίαζε να πετύχει την πλήρη εντοπισιμότητα κάθε ατόμου που ζει επί γης. Επισήμως το ολοκληρωτικό αυτό σχέδιο εγκαταλείφθηκε. Στην πραγματικότητα όμως όλοι οι στόχοι του διατηρούνται λαθραία και μια από τις σημερινές αποστολές της NSA είναι να τους φέρει εις πέρας».
Στο τρίτο κεφάλαιο, με τον τίτλο Οι αποκαλύψεις του Έντουαρντ Σνόουντεν, ο συγγραφέας ασχολείται με το Πρόγραμμα PRISM, την ύπαρξη Ελέγχου σ’ όλες τις επικοινωνίες, τον Νόμο USA FREEDOM ACT, την National Security Agency, την Παρακολούθηση των Γάλλων προέδρων, τις Πρεσβείες που λειτουργούν ως φωλιές κατασκόπων, το Πρόγραμμα TEMPORA και το Ασφαλειο-ψηφιακό σύμπλεγμα.
Στο τέταρτο κεφάλαιο, με τον τίτλο Ένας πόλεμος τέταρτης γενιάς, ο Ραμονέ αναφέρεται στα Ιπταμένα Ρομποτικά έντομα, στην Τηλεόραση που μας ακούει, στις Σύγχρονες Κοινωνίες ελέγχου, στην Google που ξέρει τα πάντα για εμάς, στις Κοινωνίες Επιδειξίες, στους Εθελοντές Πληροφοριοδότες και στο Ίντερνετ το 2030.
Στο επίμετρο συμπεριλαμβάνονται συνεντεύξεις με τον Τζούλιαν Ασάνζ και τον Νόαμ Τσόμσκι.
“Σε μια εποχή καθολικής εξαπάτησης, το να λες την αλήθεια είναι μία επαναστατική πράξη” (Τζωρτζ Οργουελ)
O Ignacio Ramonet είναι τ. διευθυντής της Le Monde diplomatique κι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris VII-Dennis Diderot
πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου