Ανέκρουσε πρύμναν ο ιδρυτής της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς, ενώ η Ευρώπη επιμένει σταθερά να στραγγαλίζει τα κράτη της με «πράσινους» νόμους
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Μετά από μια εικοσαετία ακατάπαυστης τρομοκρατίας, εξοντωτικών πολιτικών και ατελείωτης πλύσης εγκεφάλου για τη λεγόμενη κλιματική κρίση, ο «γκουρού» της Νέας Εποχής, Μπιλ Γκέιτς, απευθύνθηκε προς την ανθρωπότητα και είπε «συγγνώμη, λάθος». Τόσο απλά, τόσο αδιάντροπα.
Συγκεκριμένα ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της Microsoft, σε ένα υπόμνημα 17 σελίδων που έγραψε, υποστηρίζει – ξαφνικά – ότι «η κλιματική αλλαγή δεν πρόκειται να εξαλείψει την ανθρωπότητα» και εκτιμά ότι οι πολιτικές πρέπει να δώσουν προβάδισμα στην αντιμετώπιση των ασθενειών (όπως πχ. της ελονοσίας) και της πείνας.
Ο Γκέιτς αναφέρει ότι οι προσπάθειες που έχουν γίνει για επίτευξη μηδενικών εκπομπών άνθρακα έχει ήδη αποτρέψει τα χειρότερα σενάρια υπερθέρμανσης, λόγω του ότι οι επενδύσεις στην «καθαρή ενέργεια» ήταν ταχύτερες απ’ ότι περίμενε. Αν έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στην εξάλειψη της ελονοσίας και σε μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά ένα δέκατο του βαθμού, «θα προτιμούσα να αυξηθεί η θερμοκρασία κατά 0,1 βαθμό για να απαλλαγούμε από την ελονοσία», είπε ο μέγας… φιλάνθρωπος.
«Η κλιματική αλλαγή, οι ασθένειες και η φτώχεια είναι όλα σημαντικά προβλήματα», έγραψε διπλωματικά ο Γκέιτς, προσθέτοντας όμως ότι πρέπει να αλλάξουν οι προτεραιότητες των πολιτικών και να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα «ανάλογα με τα βάσανα που προκαλούν».
Με λίγα λόγια ο Μπιλ Γκέιτς είναι σαν να μας λέει «σταματήστε να τρελαίνεστε με την κλιματική αλλαγή», ενώ είναι βασικός υπαίτιος αυτής της παράνοιας. Ένας Μπιλ Γκέιτς ο οποίος εδώ και χρόνια προωθεί καταστροφολογικές ατζέντες στα δίκτυα κυβερνήσεων που επηρεάζει, έχοντας μάλιστα συγγράψει και το βιβλίο «How to avoid a climate disaster» («Πώς θα αποφύγουμε μια κλιματική καταστροφή»), αναφέροντας εκεί ότι η κλιματική κρίση «είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουν αναλάβει ποτέ οι άνθρωποι».
Στο ίδιο βιβλίο προέβλεπε ότι αν οι κυβερνήσεις δεν δράσουν άμεσα, «η μέση θερμοκρασία του πλανήτη θα ανέβει κατά 4 βαθμούς Κελσίου». Τελικά βλέπουμε ότι οι 4 βαθμοί έγιναν… 0,1 για την ώρα.
Σε ομιλία που είχε δώσει το 2019 στη «λυκοφωλιά» του Φόρουμ του Νταβός, ο Γκέιτς είχε πει επί λέξει: «Η κλιματική αλλαγή είναι η πιο σημαντική πρόκληση που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα. Αν δεν δράσουμε γρήγορα, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για τις μελλοντικές γενιές».
Αυτή είναι η φύση της διαστροφικής ελίτ που διεκδικεί τις μοίρες του πλανήτη. Αλλάζουν πολιτικές σαν να πατάνε ένα διακόπτη. Είναι στυγνοί καιροσκόποι. Μπορούν να λένε για είκοσι χρόνια «μαύρο» και σε μια μέρα να το κάνουν «άσπρο».
Σε επίπεδο ιστορίας, μην ξεχνάμε ότι το εναρκτήριο σύνθημα της προπαγάνδας της κλιματικής κρίσης, δόθηκε από το ντοκιμαντέρ του Αλ Γκορ (πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και διακεκριμένος ακτιβιστής για το κλίμα) εν έτει 2006, με τίτλο «An inconvenient truth» («Μια άβολη αλήθεια»). Από τότε η «πράσινη πολιτική» ξεκίνησε να παίρνει μορφή κυβερνητικής ατζέντας με αποκορύφωμα τις μέρες μας, όπου έχει εξελιχθεί σε ωμότατο οικοφασισμό.
Η Ευρώπη στον… κόσμο της
Το ζήτημα είναι ότι από τον Γκέιτς και τους όμοιούς του, κανένας δεν πρόκειται να λογοδοτήσει, ούτε να ζητήσει συγγνώμη γι’ αυτή την κολοσσιαία φούσκα από «πράσινα» ψέματα. Πόσο μάλλον δεν πρόκειται να απολογηθεί μια Ευρώπη που εξακολουθεί να γαντζώνεται με μανία πάνω στο «πράσινο» αφήγημα και αποτελεί το πιο δύσκαμπτο και πειθήνιο όργανο των πολιτικών του Νταβός.
Την ώρα που ακόμα και ο Μπιλ Γκέιτς αποφάσισε να ελιχθεί ώστε να προσαρμόσει τη νεοταξική ατζέντα του στις πολιτικές Τραμπ, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ικανή να μην αφήσει ούτε λίθο επί λίθου για να ολοκληρώσει την «πράσινη» αυτοκτονία της.
Ειδικά οι Ευρωπαίοι έχουν μπροστά τους έναν τεράστιο όγκο από κλιματικά νομοσχέδια που θα καταφθάνουν συνεχώς ως το 2030. Νέα πρόστιμα, νέοι φόροι, συρρίκνωση της κτηνοτροφίας, ασφυκτικά μέτρα στο στεγαστικό, έλεγχος ατομικού αποτυπώματος άνθρακα, περεταίρω περιορισμός ορυκτών καυσίμων και μηχανών καύσης, περιορισμοί μετακινήσεων, μαζική επιτήρηση πολιτών, κεντρικό σύστημα ταυτοποίησης, κλιματικές καραντίνες, εντομοφαγία, ανατιμήσεις στο κρέας και άλλα.
Τίποτα δεν πείθει τους παράφρονες της Ευρώπης να εγκαταλείψουν αυτήν την καταστροφική δέσμη μέτρων. Όπως πράττουν και με την πολιτική γάγγραινα του Wokeισμού που συνεχίζουν να στηρίζουν θεσμικά, θα είναι και οι τελευταίοι που θα απαρνηθούν τον πράσινο «μπαμπούλα». Θα συνεχίσουν να τον αρμέγουν αχόρταγα, όσο αποδίδει πλούτη και εξουσία.
Αντικαθιστούν μια ατζέντα με μια ακόμα χειρότερη
Η στρατηγική αναδίπλωση του Γκέιτς είναι βέβαιο ότι θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στις διεθνείς πολιτικές που διαμορφώνονται, αλλά απέχει πολύ από το να αποτελέσει σημείο καμπής για την «πράσινη» φρενίτιδα. Και ο ίδιος έγραψε άλλωστε ότι οι επενδύσεις για την κλιματική κρίση πρέπει να συνεχιστούν, απλά όχι με την ίδια… ένταση.
Πιθανότατα συνειδητοποίησε ότι η κλιματική κρίση σταματάει να «πουλάει» ως αφήγημα τρόμου, όπως αποτυπώνεται άλλωστε σε πλήθος δημοσκοπήσεων όπου καταλαμβάνει τις τελευταίες θέσεις στην κλίμακα ανησυχίας των πολιτών (παγκοσμίως). Τα οικολογικά κόμματα από εκεί που για μια δεκαετία ήταν στην πολιτική «μόδα», σήμερα παραπαίουν σχεδόν παντού.
Βέβαια η στροφή του Μπιλ Γκέιτς προς την αντιμετώπιση των νόσων και της πείνας, μόνο ανακούφιση δεν πρέπει να προκαλεί. Το μεγάλο «παιχνίδι» της ελίτ στρέφεται τώρα στις προοπτικές που ανοίγει η Τεχνητή Νοημοσύνη ώστε να ελεγχθεί η υγεία και η τροφή.
H Microsoft υποσχόταν ότι μέχρι το 2030 θα έχει ελαχιστοποιήσει τις εκπομπές άνθρακα, αλλά εδώ και πέντε χρόνια γίνεται το ακριβώς αντίθετο: τις αυξάνει. Η μάχη των πολυεθνικών «τιτάνων» για τον έλεγχο της Τεχνητής Νοημοσύνης απαιτεί τεράστιες ποσότητες πόρων: ενεργειακών, υδάτινων και ορυκτών. Κάτι που δεν μπορεί να συμβαδίσει με οικολογικά παραμύθια, και πόσο μάλλον με επερχόμενους πολέμους για σπάνιες γαίες που χρησιμεύουν στις βιομηχανίες υπολογιστών, μπαταριών και ενεργειακών τεχνολογιών αιχμής. Τεχνολογικά η Ευρώπη σε αυτό σαφάρι ισχύος έχει μείνει έτη φωτός πίσω, και αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που επιμένει στο παρωχημένο «πράσινο» αφήγημα.
Η υποτίμηση της κλιματικής ατζέντας από τους «γκουρού» της τεχνολογίας δεν αποτελεί υποχώρηση, αλλά μεταπήδηση από ένα σύστημα ελέγχου σε ένα άλλο, ακόμα πιο εκτεταμένο και συντριπτικό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου