Θα υπάρχουν και αυτές οι μέρες…
Μέρες που δε θα μπορείς να πάρεις τα πόδια σου από τη κούραση.
Μέρες, που από το πρωί ένας κόμπος θα ανεβαίνει στο λαιμό σου.
Μέρες που θα νιώθεις ανεπαρκής. Ανεπαρκής σε όλα σου. Ανεπαρκής σαν μάνα. Σαν πατέρας. Στο σπίτι. Στη δουλειά. Παντού.
Μέρες, που τα πράγματα που έκανες τις μέρες τις υπόλοιπες, θα νιώθεις ότι δε σε ευχαριστούνε πλέον.
Μέρες, που οι δουλειές θα βγαίνουνε με ζόρισμα. Το χαμόγελο με πίεση. Η προσευχή με αγώνα.
Θα υπάρχουν μέρες, που όλα θα μοιάζουν γκρι. Λες και έπιασε ομίχλη στο μυαλό σου.
Θα υπάρχουν αυτές οι μέρες.
Ας είναι.
Θα περάσουν. Θα περάσουνε και αυτές.
Θα περάσουνε, όπως περνάνε όλα αδερφέ μου…
Καλό και ευλογημένο βράδυ.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου