Γέμισε ο τόπος με μικρούς-μικρούς θεούς.
Με ανθρώπους που πιστεύουνε πως είναι οι ίδιοι τους το κέντρο όλου του κόσμου.
Με ανθρώπους που πέρα από αυτό που έχουν στο μυαλό οι ίδιοι τους, δεν ακούνε τίποτα και κανέναν.
Γέμισε ο τόπος με μικρούς-μικρούς θεούς.
Ανθρώπους που θέλουνε να σώσουνε τους γύρω τους, όταν καλά-καλά δεν μπορούνε να βάλουνε σε τάξη τον ίδιο τον εαυτό τους.
Ανθρώπους που μιλάνε για ‘’πρέπει’’ κουνώντας σου το δάχτυλο, όταν οι ίδιοι είναι έρμαια στα πιο πρωτόγονά τους πάθη και ενορμήσεις.
Γέμισε ο τόπος με μικρούς-μικρούς θεούς.
Πολλές φορές οι ίδιοι τους δηλώνουν άθεοι… Απορρίπτουνε έναν Θεό Αγάπης, ένα Θεό που σταυρώνεται εκούσια, για να τον αντικαταστήσουνε με τα μούτρα τους…
Άλλες φορές πάλι, κρύβονται πίσω από την θρησκεία. Κρύβονται πίσω από τη Πίστη για να καλύψουνε τα κόμπλεξ, την κενότητα και τις ανασφάλειές τους.
Γέμισε ο τόπος με μικρούς-μικρούς θεούς…
Πολύ φοβάμαι, πως συχνά-πυκνά, όταν κοιτάζω τον καθρέφτη, βλέπω και εκεί πέρα έναν…
Εσύ;
Ελευθεριάδης Ελευθέριος, Ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου