Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023

Άγιος Αλέξανδρος του Σβιρ: Ο Άγιος που τον άγγιξε η Αγία Τριάδα κι έμεινε άφθαρτος

 


Η εμφάνιση της Αγίας Τριάδος στον Άγιο Αλέξανδρο του Σβιρ
Εορτάζει στις 30 Αυγούστου και στις 17 Απριλίου
(ανακομιδή των Ιερών λειψάνων του)

Κατά το 1508, που ο Όσιος Αλέξανδρος συμπλήρωνε τον 23ο χρόνο στην έρημο κι ενώ ήταν στο ερημικό κελί του μια νύχτα και κατά τη συνήθεια του προσευχόταν, ξαφνικά στο σημείο που βρισκόταν έλαμψε ένα μεγάλο φως. Ο Όσιος ξαφνιάστηκε και σκέφτηκε: «Τι να σημαίνει αυτό;» Και αμέσως είδε τρεις ανθρώπους να έρχονται προς αυτόν ντυμένοι με λαμπρά, λευκά ενδύματα. Ήταν ωραιότατοι και αγνοί, λάμποντας περισσότερο απ’ τον ήλιο και αστράφτοντας με μια ανέκφραστη ουράνια δόξα. Καθένας τους κρατούσε στο χέρι κι ένα σκήπτρο.

Όταν τους είδε ο Όσιος έτρεμε ολόκληρος, γιατί τον κατέλαβε φόβος και τρόμος. Και μόλις συνήλθε λίγο προσπάθησε να τους προσκυνήσει μέχρι το έδαφος. Εκείνοι όμως τον έπιασαν απ’ το χέρι, τον σήκωσαν και του είπαν:

– Έχε πίστη, μακάριε, και μη φοβάσαι.

Και ο Άγιος είπε:

-Κύριοί μου, εάν βρήκα κάποια χάρη ενώπιον σας, πέστε μου ποιοι είστε που, ενώ έχετε τόση δόξα και λαμπρότητα, καταδεχθήκατε να έρθετε προς το δούλο σας, γιατί ποτέ μου δεν είδα κανένα με τέτοια δόξα όπως εσείς.

Εκείνοι του απάντησαν:

Μη φοβάσαι, άνθρωπε θείων επιθυμιών, γιατί το Άγιο Πνεύμα ευαρεστήθηκε να κατοικήσει σε σένα για την αγνότητα της καρδιάς σου και όπως σου προείπα πολλές φορές έτσι και τώρα σου λέω ότι πρέπει να φτιάξεις εκκλησία, να συγκεντρώσεις αδελφούς και να δημιουργήσεις μοναστήρι, γιατί με σένα ευδόκησα να σώσω πολλές ψυχές και να τους φέρω στην επίγνωση της αλήθειας.

Ακούγοντας αυτά ο Όσιος γονάτισε και πλημμυρισμένος από δάκρυα είπε:

– Κύριέ μου, ποιος είμαι εγώ ο αμαρτωλός, ο χειρότερος απ’ όλους τους ανθρώπους, που θα ήμουν άξιος ν’ αναλάβω τέτοιες ευθύνες, σαν κι αυτές για τις οποίες μου μίλησες; Είμαι αδύνατος για ν’ αποδεχτώ τέτοια αποστολή. Γιατί εγώ ο ανάξιος δεν ήρθα σ’ αυτόν τον τόπο για να κάνω αυτά που με προστάζεις, αλλά μάλλον για να κλάψω τις αμαρτίες μου.

Μόλις είπε αυτά ο Όσιος κειτόταν κάτω στο έδαφος και ο Κύριος τον έπιασε πάλι απ’ το χέρι, τον σήκωσε και του είπε:

-Σήκω όρθιος, πάρε θάρρος και δύναμη και κάνε όλα όσα σε πρόσταξα.

Ο Όσιος απάντησε:
– Κύριε μου, μη θυμώνεις μαζί μου που τόλμησα να σου αντιμιλήσω – πες μου, σε τίνος το όνομα θέλεις να τιμάται η εκκλησία που η αγάπη Σου για το ανθρώπινο γένος θέλει να χτιστεί σ’ αυτόν τον τόπο;

Και ο Κύριος είπε στον Όσιο:

– Όπως βλέπεις τον Έναν να σου μιλάει με τρία Πρόσωπα, φτιάξε την εκκλησία στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, της Αγίας Τριάδος «εν μια τη ουσία». Σου αφήνω την ειρήνη Μου και η ειρήνη Μου που σου χαρίζω θα είναι μαζί σου.

Και ξαφνικά ο Όσιος είδε τον Κύριο με απλωμένα φτερά να βαδίζει στο έδαφος, σαν να περπατούσε με τα πόδια, και μετά έγινε άφαντος.

Ο όσιος Αλέξανδρος ήταν συνεπαρμένος από πολλή χαρά και φόβο και ευχαρίστησε θερμά γι’ αυτό το Θεό, που τόσο αγαπάει το ανθρώπινο γένος. Μετά άρχισε να σκέπτεται πώς και πού θα χτίσει την εκκλησία. Αφού σκέφτηκε πολύ και προσευχήθηκε γι’ αυτό στο Θεό, άκουσε ξαφνικά μια μέρα μια φωνή να του μιλάει από ψηλά. Κοιτάζοντας προς τα πάνω ο Όσιος είδε έναν άγγελο του Θεού που φορούσε μανδύα και κουκούλι να στέκεται στον αέρα με απλωμένα φτερά και με τον ίδιο τρόπο που άλλοτε εμφανίστηκε στο μεγάλο Παχώμιο, με τα χέρια του τεντωμένα προς τον ουρανό να λέει: «Είς Άγιος, είς Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός, Αμήν». Και μετά είπε στον Όσιο:

– Αλέξανδρε, ας χτιστεί η εκκλησία σ’ αυτόν τον τόπο στο όνομα του Κυρίου που εμφανίστηκε σε σένα με τρία πρόσωπα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, της αδιαιρέτου Τριάδος.

Και λέγοντας αυτά σημείωσε στον τόπο εκείνο το σημείο του σταυρού με το χέρι του και έγινε άφαντος. Ο Όσιος ευφράνθηκε πολύ με το όραμα αυτό, δοξολόγησε το Θεό που δεν παρείδε τη δέησή του και στο σημείο αυτό τοποθέτησε ένα σταυρό. Η φήμη του ως αγιασμένου ασκητή εξαπλώθηκε γρήγορα και πολλοί μοναχοί μαζεύτηκαν γύρω του, ενώ ο απλός λαός τον τιμούσε ως άγιο όταν ήταν εν ζωή. Ο Όσιος, έζησε συνολικά 85 χρόνια και αναπαύτηκε στις 30 Αυγούστου του 1533.

Από τον βίο του αγίου Αλεξάνδρου του Σβιρ.Αλέξανδρος του Σβιρ


Το θαυμαστό άφθαρτο λείψανο του Αγίου Αλεξάνδρου Σβιρ ανακομίσθηκε στις 17 Απριλίου το 1641. Όταν επικράτησε ο άθεος κομμουνισμός στη Ρωσία, το «απήγαγαν» και το έκλεισαν στο «επιστημονικό εργαστήριο» της Ακαδημίας Πολέμου Πετρουπόλεως, για… πειραματισμούς και στη συνέχεια το πέταξαν σε μια αποθήκη.. Μετα την τελευταία εύρεση του, όταν το Λείψανο μετεφέρθη στον Ναό της Μονής του, η ροή του ευώδους μύρου ήταν τόσο ισχυρή, ώστε πετούσαν μέλισσες κοντά στα πόδια του Αγίου. Μυροβλύζει και θαυματουργεί. Εικόνες του Αγίου, οι οποίες ευλογήθηκαν στην λειψανοθήκη, άρχισαν ομοίως να αναδίδουν είτε μύρο είτε ευωδία.

Ο Ηγούμενος μας πληροφορεί ότι πριν από λίγο καιρό ο Άγιος σήκωσε με τα χέρια του ένα βρέφος, που έπεσε από τη μητέρα του στη Λάρνακα, και το έβαλε στην αγκαλιά της μπρος στα έκπληκτα μάτια Μοναχών και Προσκυνητών.» (έ. Α, σ. 7-8).

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ
Ήχος β’

Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν Πίστιν αληθή, αδιαίρετον Τριάδα προσκυνούντες· αύτη γαρ ημάς έσωσε.

Ταχείαν και σταθηράν δίδου παραμυθίαν τοις δούλοις σου, Ιησού, εν τω ακηδιάσαι τα πνεύματα ημών, μη χωρίζου των ψυχών ημών εν θλίψεσι, μη μακρύνου των φρενών ημών εν περιστάσεσιν, αλλά αεί ημάς πρόφθασον. Έγγισον ημίν, έγγισον ο πανταχού, ως περ και τοις Αποστόλοις σου πάντοτε συνής, ούτω και τοις σε ποθούσιν ένωσον σαυτόν οικτίρμον, ίνα συνημμένοι σοι υμνώμεν, και δοξολογώμεν το πανάγιόν σου Πνεύμα.

πηγή: https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου