Τα χέρια που θεραπεύουν μην τα δένεις με αλυσίδες,
στα χέρια που απαλύνουν τον πόνο
μην περνάς χειροπέδες…
Είναι αυτά που κάποιο βράδυ σε εξέτασαν στα Επείγοντα,
αυτά που δρόσισαν με κομπρέσες το μέτωπό σου,
άλλαξαν τις γάζες και περιποιήθηκαν το τραύμα σου…
Εκείνα που σου έδωσαν το φάρμακο για να γίνεις καλά
που σε ξεδίψασαν βάζοντας τον ορό στο κρεββάτι …
Τα κοιτούσες τότε απελπισμένα,
περίμενες να σου φέρουν τη σωτηρία,
να σε κρατήσουν στη ζωή, να σου πάρουν την οδύνη…
Μη δένεις τα χέρια που σε κράτησαν ζωντανό,
αυτά που θέλαν το καλό σου,
μη τους περνάς αλυσίδες, γιατί φοβάμαι….
Φοβάμαι πως αύριο, όταν θα τα χεις διώξει,
δεν θα τα βρεις ξανά
πάνω απ το σώμα σου, στο προσκεφάλι σου,
δεν θα είναι εκεί, να σου κρατούν το χέρι…
Φοβάμαι πως αύριο θα χεις μείνει μονάχος…
Εσύ και ο πόνος...
Κορίννα Φραγκιαδάκη 8.7.2022
πηγή: https://amfoterodexios.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου