Χριστιανοί μου σήμερα πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής, είναι η μεγάλη ημέρα της Ορθοδοξίας. Η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι αφιερωμένη στις νίκες της Εκκλησίας μας εναντίον όλων των εχθρών της και ιδιαιτέρως των εικονομάχων, που κατασπάραξαν το σώμα της περισσότερο από εκατό χρόνια.
Το σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα, αναφέρεται στα ηρωικά κατορθώματα των δικαίων και των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης. Με όσα θαυμαστά μας περιγράφει ο Απόστολος Παύλος, μας βάζει σιγά σιγά μέσα στην τραγική ατμόσφαιρα και των συγχρόνων πολέμων εναντίον της Ορθοδοξίας.
Έχουν ήδη ανοίξει αδελφοί μου οι φρικτές πύλες της Κολάσεως και ξεχύθηκαν οι δαιμονικές ακρίδες της, που δηλητηριάζουν και σκοτώνουν τις ψυχές των Ορθοδόξων χριστιανών.
Η λύσσα κατά της Εκκλησίας, των ιερέων και των θεσμών της είναι πρωτοφανής. Τα μέτωπα αυτού του πολέμου είναι κυρίως τρία:
Ο πρώτος πόλεμος προέρχεται από τις σκοτεινές δυνάμεις. Δεν είναι μόνον η αθεΐα, η απιστία, ο υλισμός, ο πιθηκισμός, η νεωτέρα ειδωλολατρία και λοιπά, αλλά κυρίως η μασονία, ο χιλιασμός και τα αποκρυφιστικά συστήματα.
Και η μεν μασονία πίσω απ’ την καρναβαλίστικη μάσκα της φιλανθρωπίας κρύβει και σκεπάζει μια δαιμονική θρησκεία με σκοτεινές τελετές τριάντα τριών βαθμών.
Ο δε χιλιασμός είναι σατανική οργάνωσις και όχι θρησκεία, που διευθύνεται από έναν φοβερά μεγάλο οικονομικό οργανισμό από το Μπρούκλιν της Αμερικής.
Οι ομάδες πάλι παραψυχολογίας, αστρολογίας, πνευματισμού, υπνωτισμού, μαγείας και αποκρυφιστικών συστημάτων είναι ατέλειωτες. Οι επίσημες οργανωμένες αποκρυφιστικές αυτές ομάδες, είναι περίπου εκατόν τριάντα, μόνον στην Αττική, αστρολόγοι δε μάγοι, μέντιουμ και λοιπά είναι περισσότεροι από δέκα χιλιάδες.
Όλες αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις είτε ενεργούν συλλογικά, είτε με την δύναμιν της εξουσίας και του χρήματος, έχουν κάμει μια θανάσιμη αγκαλιά που περισφίγγουν μεθοδικά και ύπουλα το σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας διασύροντας την τιμήν των ιερέων και των επισκόπων της, χλευάζοντες τα μυστήρια και κοροϊδεύοντες την αγία μας πίστη. Δηλαδή επιδιώκουν τον εξευτελισμό και τον παραγκωνισμό της Ορθοδοξίας.
Ο δεύτερος πόλεμος προέρχεται από τους αιρετικούς. Εκατοντάδες αιρέσεις προτεσταντών ανενόχλητοι οργώνουν και δρούνε μέσα στην Ορθόδοξη πατρίδα μας. Μεγάλη η δύναμις και με την ανοχή των πολιτικών μας για να μην χάσουν ψήφους, έχουν αποκτήσει οι Πεντηκοστιανοί και οι Ευαγγελικοί. Με τους Προτεστάντες μαζί έχουμε και τους παπικούς. Επίσης τους μονοφυσιτίζοντες της Ανατολής, και τους οπαδούς του λεγομένου Οικουμενισμού.
Άλλο Οικουμενική Εκκλησία και άλλο Οικουμενισμός. Με το Οικουμενικό της, -το Πατριαρχείο μας είναι Οικουμενικό,- η Εκκλησία του Χριστού μαθητεύει πάντα τα έθνη και είναι μία, Αγία, Καθολική, Αποστολική. Ο Χριστός είναι ο ενανθρωπίσας Θεός Λόγος, ο Θεάνθρωπος Κύριος. Είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός όστις εσταυρώθη επί Ποντίου Πιλάτου, και ανέστη εκ νεκρών την Τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Όχι μόνον για μας τους Ορθοδόξους, αλλά και για ολόκληρον τον κόσμον, για την Οικουμένην όλην, ο Χριστός είναι η ουσία και ο νους, η διάνοια και η καρδιά, η συνείδησις και το αγαθόν, η αρετή και η αγάπη, ο σκοπός και η ζωή. Ο Χριστός είναι η αλήθεια και η δικαιοσύνη, η χαρά και η θέωσις, η χριστοποίησις και ο αγιασμός, η Τριαδοποίησις και η σωτηρία, ο Σταυρός και η Ανάστασις, η Ανάληψις και η Πεντηκοστή, η Αθανασία και η Αιωνιότης. Και όχι μόνον. Ο Χριστός είναι το δάκρυ και ο στεναγμός της μετανοίας, ο Μυστικός Δείπνος και η Θεία Ευχαριστία, είναι τα επτά μυστήρια, είναι το δόγμα και η πίστις, είναι το πηδάλιον της Εκκλησίας, και η Ιερά Παράδοσίς της. Είναι τα μυροβλύζοντα λείψανα των αγίων της, είναι οι μυριάδες των μαρτύρων και των ομολογητών της, είναι τα μιλιούνια των οσίων, είναι οι σεπτές εικόνες, είναι το κερί και το λιβάνι, είναι το καντηλάκι και το τριμμένο κομποσκοινάκι. Είναι ο Παράδεισος, είναι η Θεία Μακαριότης.
Όλα αυτά είναι ο Χριστός και μόνον ο Χριστός διά μέσου της Θεανθρωπότητός Του. Διά μέσου του Θεανθρωπίνου σώματός Του. Δηλαδή της μιας και Αγίας Εκκλησίας, Εκκλησίας Αποστολικής, Εκκλησίας Αγιοπατερικής, Εκκλησίας Αγιοπαραδοσιακής, Εκκλησίας Οικουμενικής, δηλαδή της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Με δυο λόγια, ο Θεάνθρωπος Χριστός, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία. Τα περισσότερα από αυτά που είπαμε είναι του Μεγάλου Ορθοδόξου Θεολόγου, του πατρός Ιουστίνου Πόποβιτς του Σέρβου. Όλα όσα ειπώθησαν για τον Χριστό και την Εκκλησίαν Του, ανήκουν στον όρο Οικουμενικότης.
Οικουμενισμός όμως τι είναι; Οικουμενισμός είναι ένα τραγικό συνονθύλευμα θρησκειών και αιρέσεων που παρασύρει και τους Ορθοδόξους σαν ισότιμα μέλη σε μια παγκόσμια θρησκευτική ένωση. Ο Οικουμενισμός θέλει την Ορθοδοξία σαν ισότιμο μέλος, διότι πιστεύει ότι η αλήθεια της πίστεως έχει διαιρεθεί, σε πολλά πολλά κομμάτια. Κάθε δε χριστιανική ομολογία και αίρεσις, όπως και κάθε θρησκεία, ο Ισλαμισμός, ο Βουδισμός, ο Βραχμανισμός και λοιπά, έχουν δήθεν από ένα κομμάτι αυτής της αλήθειας. Και πρέπει, μας λέγει ο Οικουμενισμός, αυτά τα κομμάτια να ενωθούν σε ένα.
Όλα αυτά όμως είναι πλάνη και ψεύδος και απάτη. Διότι το αξιοθρήνητο αυτό κατασκεύασμα έχει σαν αποτέλεσμα τον συγχρωτισμό, τον συγκρητισμό, την σύγχυση και την κατάργηση των ιερών κανόνων και των δογμάτων της Ορθοδόξου ημών πίστεως. Η Ορθοδοξία χριστιανοί μου έχει και την συνείδηση και την πίστη ότι κατέχει όλη την αλήθεια και όχι μόνον ένα μέρος. Ότι αυτή και μόνον είναι η μία Αγία και Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, έχει δε στα σπλάχνα της το Άγιον Πνεύμα που την οδηγεί πάντοτε εις πάσαν την αλήθειαν. Διότι όντως είναι Εκκλησία Θεού Ζώντος, στύλος και εδραίωμα της αληθείας, όπως βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη προς Τιμόθεον Επιστολήν του. Και πάντα ταύτα στηρίζονται στην θεόπνευστη αποκάλυψη της Αγίας Γραφής, και στις αποφάσεις των επτά Οικουμενικών Συνόδων. Άρα εμείς δεν ψάχνουμε για καμιά αλήθεια, διότι ολόκληρη υπάρχει μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, φυλάσσεται ακεραία και προσφέρεται ανόθευτη.
Άν λοιπόν οι ξένες χριστιανικές ομολογίες και θρησκείες θέλουν ένωση, ας εγκαταλείψουν τις δοξασίες και τις πλάνες τους, και ας ενταχτούν αυτές στο Σώμα της Ορθοδοξίας και όχι εμείς σ’ εκείνες. Εμείς δεν συμβιβαζόμαστε με κανέναν και για τίποτα. Δεν υποχωρούμε ιώτα έν.
Μια άλλη θανάσιμη απειλή εκτός του Οικουμενισμού και των αιρέσεων που αναφέραμε, είναι το κράτος του Βατικανού. Οι Φραγκολεβαντίνοι παπικοί. Τα αμέτρητα πλοκάμια τους σφίγγουν ολοένα και περισσότερο το Σώμα της Ορθοδόξου πίστεώς μας. Οι Ουνίτες, που είναι ο Δούρειος Ίππος του παπισμού, με απερίγραπτη μανία σπαράζει τους Ορθοδόξους χριστιανούς στη Ρουμανία, στην Πολωνία, στην Τσεχία, στην Σλοβακία, στην Ουκρανία, ακόμα και μέσα στη Ρωσία. Οι πιέσεις αφόρητες, το χρήμα άφθονον και η προπαγάνδα οργιάζει. Το πιο τραγικό θύμα του παπισμού είναι ο Ορθόδοξος Σερβικός λαός. Ο διαμελισμός και το δράμα της Γιουγκοσλαβίας, υποκινήθηκε και σχεδιάστηκε από τους κύκλους του Βατικανού, με τις πλάτες βέβαια της Ευρώπης. Έτσι χρησιμοποίησε τις μεγάλες Δυτικές δυνάμεις, για να εξοντώσει τους Σέρβους Ορθοδόξους χριστιανούς, όπως το έκαμε και το 1940-43 με τους 800.000 νεκρούς Σέρβους Ορθοδόξους χριστιανούς, από τους παπικούς Κροάτες Ουστάσι. Έχουν εξαγοράσει όλα τα Ευρωπαϊκά μέσα ενημερώσεως, και εξαπολύουν ένα φοβερό όργιο συκοφαντιών, και ψευδών ειδήσεων για να επηρεάζουν την παγκόσμια κοινή γνώμη εναντίον των Ορθοδόξων. Ο μεγαλύτερος λοιπόν κίνδυνος για την Ορθοδοξία μας προέρχεται από την φρικτή προπαγάνδα των παπικών. Γι’ αυτό και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο μεγάλος αυτός Εθναπόστολος του Έθνους και της Εκκλησίας έλεγε: «Τον Πάπα να καταράσθε αδελφοί μου, αυτός είναι η συμφορά του Έθνους».
Ας αφήσουμε όμως τον Πάπα και το Βατικανό, και ας έλθουμε στον τρίτο πόλεμο. Δυστυχώς, ο τρίτος αυτός πόλεμος προέρχεται από μας τους ίδιους. Είναι δική μας αιμορροούσα πληγή. Έχει δε δύο όψεις. Η μία είναι η διχόνοια και η άλλη η αδιαφορία. Έτσι εύκολα διαιρούμεθα και σε τίποτα δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Μας λείπει η αγάπη, η κατανόησις, η καλοσύνη, η σύμπνοια, και όταν ακόμα ενεργούμε συλλογικά και σε ομάδες, πάλι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε καθόλου. Έχουμε τον ίδιο πνευματικό πατέρα, κι όμως μεταξύ μας διαφωνούμε και δεν μπορούμε να πάρουμε μια σωστή ορθή απόφαση. Έχουμε την ίδια πίστη, κοινωνούμε από το ίδιο Άγιον Ποτήριον, λειτουργούμεθα μέσα στους ίδιους ναούς και όμως μεταξύ μας είμεθα διαιρημένοι. Όχι μονιασμένοι, όχι αγαπημένοι, δεν βαστάζουμε αλλήλων τα βάρη, δεν μακροθυμούμε, δεν ρίχνουμε κάτω τον εγωισμό μας, δεν υποχωρούμε, δε δίνουμε τόπο στην οργή και στον εγωισμό μας. Πώς κατόπιν όλων αυτών να στερεωθούμε στην πίστη και να ανέβουμε πνευματικά;
Επίσης υπάρχει και η δευτέρα όψις, της αδιαφορίας. Αδιαφορούμε για όλους και για όλα και προπαντός για τα θέματα της πίστεως. Η αδιαφορία συντηρεί την ημιμάθεια. Η ημιμάθεια τρέφει τις δεισιδαιμονίες τον φανατισμό και το πείσμα. Αν αδιαφορήσουμε παραδείγματος χάριν στα σήματα κυκλοφορίας κινδυνεύουμε να σκοτωθούμε. Και αν αδιαφορήσουμε στις εντολές των γιατρών, η πίεσις θα ανέβη στα είκοσι. Η ημιπληγία καιροφυλακτεί και το έμφραγμα παραμονεύει. Το ίδιο λοιπόν συμβαίνει και με την αδιαφορία μας στα θέματα της πίστεως και σωτηρίας. Ο θάνατος της ψυχής, δηλαδή η κόλασις, καραδοκεί για μας, για τις ψυχές μας.
Δυστυχώς τα φαινόμενα της διχόνοιας και της αδιαφορίας, μερικές φορές τα δίνουμε και μείς οι ρασοφόροι παντός βαθμού. Άλλωστε αυτό το βλέπουμε και στις αναλύσεις της Αποκαλύψεως που κάνουμε τώρα κάθε Κυριακή.
Οι σκοτεινές λοιπόν δυνάμεις, ο διεθνής Σιωνισμός και η Μασονία, τα αποκρυφιστικά συστήματα και ο χιλιασμός, η πληθώρα των αιρετικών και οι φραγκολεβαντίνοι παπικοί, οργιάζουν ανενόχλητοι εις βάρος όλων των Ορθοδόξων αλλά και της πατρίδος μας. Η πίστις μας, μαζί με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας και πάλι είναι σε κίνδυνο. Οι εχθροί της καθημερινώς πολλαπλασιάζονται. Ας μη μένουμε αργοί και νωθροί. Ας μην αδιαφορούμε. Ας μιμηθούμε λοιπόν τους Αγίους της πίστεώς μας, τους μάρτυρας και τους ομολογητάς μας, να γίνουμε και μείς σαν κι αυτούς, ισχυροί εν πολέμω, να γίνουμε ισχυροί και δυνατοί.
Να πετάξουμε από πάνω μας την δειλία διότι ου γαρ έδωκεν ημάς ο Θεός πνεύμα δειλίας αλλά δυνάμεως. Οι σκοτεινές δυνάμεις και οι αιρετικοί, μπορεί να διαθέτουν και χρήμα, και κοσμική δύναμη και πολλούς κουλτουριάρηδες υποστηρικτές.
Εμείς όμως οι Ορθόδοξοι χριστιανοί έχουμε την μεγάλη δύναμη της ευσεβείας μέσα από τη νηστεία, την αγρυπνία και ιδιαιτέρως την προσευχή.
Έχουμε ακόμα για βοήθεια τους αγγέλους, τους Αγίους και προπαντός την Παναγία μας, την Υπεραγία Θεοτόκο, και η κραταιά δύναμις του Αγίου Θεού μεγαλώνει όσο εμείς κρατούμε ανόθευτη την διδασκαλία των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας μας. Και όση δύναμη και οργάνωση και αν διαθέτει το κράτος του Βατικανού, όσο ύπουλα και αν χρησιμοποιεί τα πάντα, μπροστά στην πνευματική δύναμη της Ορθοδοξίας θα πέσουν σαν χάρτινοι πύργοι, θα εξαφανιστούν σαν πλαστικά λιονταράκια.
Τη δύναμη την διαθέτουμε, αλλά σωστά την χρησιμοποιούμε;
Γι’ αυτό λοιπόν όσοι πιστοί «Στώμεν Καλώς»!
Όσοι πιστοί, «Πρόσχωμεν»,
Όσοι πιστοί, «Γρηγορείτε και Προσεύχεσθε»!
Και όλοι μαζί ας φωνάξουμε : «Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία». Δεν θα σε αρνηθούμε ποτέ φίλη και πιστή μας Ορθοδοξία.
Και αν το καλέσουν οι περιστάσεις και οι καιροί, χίλιες φορές για την πίστη του Χριστού την Αγία ας πεθάνουμε,
Αμήν.
Απομαγνητοφωνημένα κηρύγματα του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου
115 β
Κυριακή Ορθοδοξίας, 1994.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου