Αχ! να γινόταν για λίγο, να σας μεταφέρω μέσα μου.
Εκεί πού όλα, τα μικρά και μεγάλα, επιτελούνται.
Μην με παρεξηγήσετε. Την ψυχή μου ξετυλίγω.
Άλλωστε νομίζω, ότι μέσω της μουσικής και τών στίχων μου,
λίγο πιά, με καταλαβαίνετε.
Καί τελικά, μόνον αυτό θα μείνει από μένα. Όλα τα άλλα, ματαιότης. Περαστικά, εφήμερα.
Εκεί λοιπόν, βιώνω την απίστευτη μαγεία, της στιγμής της έμπνευσης.
Αυτό το «εργόχειρο» μου δόθηκε, για να δουλεύω. Το γιατί δεν το ξέρω.
Εκεί λοιπόν, για λίγο, μόνο λίγο, (Είναι πολύ το λίγο), αισθάνομαι την παρουσία Του γλυκού Ιησού μας, και κυλάν τα δάκρυα.
Και ξέρω, εκείνη την ευλογημένη στιγμή, ότι υπάρχει, με αγαπάει και ότι καλό η κακό, γίνεται στην ζωή μου, είναι μόνον, για να Τον πλησιάσω.
Λίγο ακόμη. Μόνο λίγο. Έλα λίγο, μόνο για λίγο.
Άχ! την ίδια ακριβώς αγάπη, έχει για όλους σας.
Πάρτε δύναμη, κουράγιο. Είναι εδώ και φροντίζει για όλα. Για τον καθένα μας. Μήν σας φοβίζει τίποτε και κανείς. Εμείς στον δρόμο μας. Ακλόνητοι. Δύσκολος δρόμος, στενός, δύσβατος, γεμάτος παγίδες, πόνους, κόπους, θυσίες, πολεμημένος και συκοφαντημένος, με λύσσα, με μίσος.
Αλλά ο εχθρός, είναι ήδη νικημένος.
Ψηλά τα μάτια. Θαρσείτε. Ο Ιησούς νίκησε τον κόσμο.
Όλον.
Απο την αρχή, από τότε και για πάντα.
Κι’ εμείς μαζί Του.
«Έλα λίγο, μόνο για λίγο
ζώ και ξαναζώ κάθε μας στιγμή
σε χώρο μυστικό
καρδιά μου σ’ ανταμώνω»
Τί πιο ταιριαστό μ’ αυτά που σας είπα, από τον αγαπημένο μου «Ξαφνικό έρωτα», με τήν αξεπέραστη φωνή της, Ελένης Βιτάλη.
Σας το αφιερώνω, προσωπικά στόν καθένα και την καθεμία σας, με αγάπη. Σαν νάμουνα κοντά σας.
(Καταλαβαίνετε τώρα, τι εννοούν και σε ποιόν απευθύνονται, οι στίχοι μου;)
Αναδημοσίευση από:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου