Κόκκινα και… Βαθυκόκκινα,

Νεκτάριος Δαπέργολας

Πάντως οἱ νέες χρωματικά…στυλιστικές ἐπιλογές τοῦ χουντοκαθεστῶτος ἀποτελοῦν ἕνα ἀκόμη ἐμετικό τεκμήριο γι’ αὐτό πού ζοῦμε – καί τό ὁποῖο πλέον μόνο κλινικά κρετίνοι ἀδυνατοῦν (καί μόνο βολεμένοι παρατρεχάμενοι τῆς νεοταξικῆς κομαντατούρ ἀρνοῦνται) νά ἀντιληφθοῦν: ὅτι δηλαδή κάποιοι διαλύουν μεθοδικά καί συγχρόνως σαδιστικά τίς ζωές μας, ἀρνούμενοι νά τηρήσουν ἀκόμη καί τό παραμικρό οὐσιαστικά πρόσχημα.

Τό ὅτι π.χ. ὁ νομός Ροδόπης (ὅπως ἀσφαλῶς καί πολλά ἄλλα μέρη σέ ὅλη τή χώρα) μπῆκε στό «κόκκινο», ἔχοντας μηδενική παρουσία στό παρουσιολόγιο τῆς (οὔτως ἤ ἄλλως) μουφοπανδημίας, εἶναι πολύ χαρακτηριστικό. Καί βέβαια ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι κάπως τό πάλεψαν τά «παιδιά τοῦ Χαρδαλιᾶ», γιατί πρό ὁλίγων ἡμερῶν ἔσκασαν μύτη στην Κομοτηνή συνεργεῖα γιά δωρεάν κοβιντοτέστ, μπάς καί…γεμίσουμε πάλι κρούσματα. Τώρα λίγο τό ὅτι ἐλάχιστοι προσῆλθαν, λίγο ἴσως καί ὅτι καί αὐτά τά ἐλάχιστα δέν «μαγειρεύτηκαν» ὅπως ἔπρεπε, βγῆκε, ὡς γνωστόν, ἅπας ὁ νομός μέ 1 (ὁλογράφως: ἕνα) κρούσμα!

Καί ὅμως αὐτό δέν στάθηκε φυσικά ἀρκετός λόγος, γιά νά ἀποτρέψει τά ἀδίστακτα τομάρια τῆς δυστοπικῆς φασιστοκρατίας ἀπό τήν προκατασκευασμένη ἀλητεία πού εἶχαν ἤδη στόν διαταραγμένο τους ἐγκέφαλο. Τό νόημα λοιπόν εἶναι σαφές: ἴσως νά κάνουμε ἀκόμη καί τώρα – γιά ξεκάρφωμα – μερικά ἐπικοινωνιακά (προνηπιακοῦ φυσικά ἐπιπέδου) καραγκιοζλίκια, μπάς καί πείσουμε καί τούς τελευταίους ἐναπομείναντες σανοφάγους, ἀλλά κι ἄν δεν μᾶς κάτσει, δέν ἔχει καμία ἀπολύτως σημασία: ἐμεῖς οὔτως ἤ ἄλλως θά σᾶς κάνουμε αὐτό πού θέλουμε, ὅταν τό θέλουμε, ὅπου τό θέλουμε καί ὅπως τό θέλουμε.

Γιατί; Πολύ ἀπλό: ἐπειδή μποροῦμε! Καί ἐπειδή, ὡς λοβοτομημένα καί εὐνουχισμένα ζόμπι πού καταντήσατε, ἐσεῖς συνεχίζετε νά κάθεστε ἀπαθῶς καί νά μᾶς κοιτᾶτε. Καί πολύ χειρότερα συνεπῶς θά σᾶς κάνουμε. Ὅπότε χαλαρῶστε καί ἀπολαῦστε το. Ἀκόμη καί ἄν…σφιχτεῖτε πάντως, ἤδη δέν μπορεῖ νά μήν τό καταλάβατε ὅτι τελικά το ἴδιο ἀκριβῶς μᾶς κάνει…

Πηγή: https://tasthyras.wordpress.com/