Όσο μεγαλώνω, συνειδητοποιώ, ότι δεν μπορώ να τα παίρνω όλα πια τοις μετρητοίς. Πρέπει να μάθω να αφήνω πράγματα, λόγια και συμπεριφορές να ‘’πέφτουν’’ κάτω...
Όσο μεγαλώνω, συνειδητοποιώ, ότι οι δουλειές δεν πρόκειται να τελειώσουνε ποτέ. Και πως αν δεν δημιουργήσω χρόνο για τον εαυτό μου εγώ, κανείς δε θα μου τον χαρίσει...
Όσο μεγαλώνω, συνειδητοποιώ ότι το μόνο που κουβαλάω μαζί μου προίκα και κληρονομιά, είναι όλα όσα έδωσα. Ό,τι μάζεψα ή κράτησα για μένα, για να έχω, ήδη το τρώει η φθορά.
Όσο μεγαλώνω, συνειδητοποιώ, πως με την αγάπη, την προσευχή και την υπομονή μπορεί κανείς να κερδίσει περισσότερα από ότι με το μαχαίρι και τον νόμο.
Όσο μεγαλώνω, συνειδητοποιώ πως ολάκερος ο κόσμος δεν αξίζει όσο αξίζει μια ανθρώπινη ψυχή.
Και τις ψυχές μας, ούτε εγώ, ούτε εσύ, ούτε οι περισσότεροι, δεν τις έχουμε φροντίσει όπως πρέπει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου