Άγιος Ιουστίνος Πάρβου ο Ρουμάνος,
ο «πρίγκιππας της Ορθοδοξίας»
Σήμερα είναι πολύ δύσκολα. Οι άνθρωποι είναι πολύ μπερδεμένοι και περιμένουν να τους πει κάποιος, να ξεκαθαριστεί μια για πάντα ότι αυτή η εποχή του μικροτσίπ είναι η εποχή του Σατανά. Και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Η πνευματική μας ζωή δέχεται επίθεση.
Αυτό δεν έχει να κάνει με την παραχώρηση κάποιου εδάφους μας, κάποιου τμήματος της Ρουμανίας. Στο παρελθόν εκχωρήσαμε την Βεσσαραβία, την Μπουκοβίνα, τμήματα της Ντομπρουτζάς. Αυτήν την φορά δεν πρόκειται για την παραχώρηση κάποιου εδάφους μας ή για την απολαβή κάποιου υλικού ή οικονομικού οφέλους. Αυτήν την φορά έχει να κάνει με την υποταγή ενός ολόκληρου έθνους 20 εκατομμυρίων Ορθοδόξων κατευθείαν στην Κόλαση, στον πνευματικό θάνατο.
Γι’ αυτό πρέπει να δώσετε μεγάλη προσοχή. Εάν δεν σας λένε τίποτα στην Εκκλησία για αυτά τα πράγματα τότε θα πρέπει να ξέρετε ότι έχουν πληρωθεί να παραμείνουν σιωπηλοί. Κι εσείς ως απλοί άνθρωποι, με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ορθώς αισθάνεστε ότι από το μικρό ποίμνιο έρχεται πολύ περισσότερη αλήθεια παρά από τον ποιμένα.
Θα έλθει η ώρα που οι ποιμένες σας θα σας πουλήσουν. Θα παρακολουθούν να σας ξεσκίζουν τα άγρια ζώα και δεν θα έλθουν να σας βοηθήσουν.
Να γνωρίζετε ότι αυτά είναι στους αποκαλυπτικούς καιρούς που πρόκειται να μας χτυπήσουν άσχημα.
Μία αμερικανική ταινία στο τέλος έγραφε το εξής συμπέρασμα: μικροτσίπ = σκλαβιά. Σημαίνει ψηφιακή σκλαβιά. Δεν ζεις άλλο. Δεν ανήκεις στον εαυτόν σου. Είσαι σκλάβος σε εκείνους στους οποίους ανήκεις.
***
Ας προσευχόμαστε να πολλαπλασιάσει ο Θεός τους εργάτες Του, επειδή είναι λίγοι
Άγιος Ιουστίνος Πάρβου ο Ρουμάνος
Για μας τους χριστιανούς δεν υπάρχει κρίση. Η μόνη κρίση που μας αφορά είναι ότι δεν είμαστε άγρυπνοι φύλακες του έθνους και της Ορθόδοξης παραδόσεώς μας και αφήσαμε να εισχωρήσουν στη χριστιανική κοινωνία ΄΄λύκοι΄΄, άρπαγες, είτε πολιτικοί είναι αυτοί είτε εκκλησιαστικοί.
Οι ποιμένες μας ζαλίστηκαν πρόωρα από την κοσμική δόξα και δεν κατάφεραν να υπερασπιστούν, ως όφειλαν, τα δικαιώματα της Ορθοδοξίας. Εμείς είχαμε την ατυχία να γίνουμε ΄΄χλιαροί΄΄ χριστιανοί, μας άρεσε περισσότερο το ΄΄ ησυχία, τάξη και ασφάλεια΄΄. Διότι αυτοί που μας κυβερνούσαν πρόβαλαν συνεχώς την ησυχία, την ειρήνη, τη σύνεση – αρετές που είχε σε μεγάλη εκτίμηση η αθεϊστική, κουμμουνιστική ΄΄εκκλησιαστική΄΄ εκπαίδευση. Αλλά αυτή η ψεύτικη σωφροσύνη συγκάλυψε όλα τα παράσιτα, που με πονηρό τρόπο παρεισέφρησαν στην Εκκλησία μας. Δεν μπορέσαμε να διακρίνουμε όλα τα ζιζάνια που ήρθαν από την Ανατολή κι από τη Δύση ή, ίσως, ήταν πιο βολικό για μας να τα κουκουλώσουμε.
Είμαστε τόσο κουρασμένοι και καταπιεσμένοι, ώστε δεν ανοίγουμε το μυαλό μας, ούτε τα μάτια μας ούτε το στόμα μας. Βρισκόμαστε σε μια – με συγχωρείτε- βλακώδη λογική και γίναμε περίγελως των ξένων.
Είναι απαράδεκτο να νοθεύεις , να σκεπάζεις μιαν αλήθεια, ώστε να μη φαίνεται πια τίποτα, να συγκαλύπτεις κάθε μαρτυρία που θα μπορούσε να ελκύσει το ενδιαφέρον των επόμενων γενεών. Υπεύθυνοι γι αυτό είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κυβερνούσαν χθες και κυβερνούν και σήμερα, είναι το ίδιο σύστημα….. (σελ 169-170)
***
«Πρέπει ν᾽αποκτήσουμε την κάθαρσι της καρδιάς και να έχουμε πολύ κουράγιο την ώρα του διωγμού. Δεν πρέπει να περιμένουμε την ώρα του διωγμού ή του πολέμου για να ετοιμάσουμε τις ψυχές μας. Ο αληθινός Χριστιανός είνε πάντα έτοιμος να συναντήση το Νυμφίο της ψυχής του και ψάχνει τρόπους για να θυσιάση τον εαυτό του για τον πλησίον και για το Θεό. Ψάχνει τη βασιλεία των Ουρανών μέσα του και δε φοβάται τίποτα σ᾽ αυτή την πρόσκαιρη ζωή. Γι᾽ αυτόν η θλίψι είνε χαρά και ο σταυρός ανάστασι.
Η ζωή μας βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Δεν θα πρέπη να μας φοβίζουν πόλεμοι και φοβερά γεγονότα. Αντίθετα, θα πρέπη να φοβώμαστε και ν᾿ανησυχούμε γιατί η ψυχή μας δεν είνε έτοιμη ν᾿αντικρύση τον Κύριο».
Πρέπει να επιμένουμε στην εσωτερική εργασία. Όταν δεν ζούμε αυτά πού λέμε στην προσευχή, αυτές οι προσευχές είναι μάταιες. Μέχρι τώρα μπορούσαμε να ξεπερνάμε τις καθημερινές μας δυσκολίες κάνοντας κάποια επιφανειακά θρησκευτικά καθήκοντα, αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό για τούς καιρούς πού έρχονται. Αν δεν έχουμε συντετριμμένη καρδιά, δεν θα μπορούμε να αντέξουμε στα ψυχολογικά βασανιστήρια.
Θα έρθει εποχή πού μόνο αυτοί πού έχουν πείρα της χάριτος τού Θεού θα μπορέσουν να διακρίνουν το καλό από το κακό. Θα γίνουν φοβερές προδοσίες, γι’ αυτό προσευχηθείτε, προσευχηθείτε, για να μην πέσετε στην παγίδα της προδοσίας.
«Οι νέοι θα τον βρουν το Θεό και θα βρουν και αυτούς που έζησαν εν πνεύματι και αληθεία αν ψάξουν, αν θελήσουν οπωσδήποτε να ζήσουν και αυτοί εν Αληθεία, μια ζωή με αξίες, καθαρή και άξια να πάει στην αιωνιότητα. Ο λόγος που πρέπει ν’ ακούγεται στο εσωτερικό της εκκλησίας είναι: πίσω στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και των Αγίων που εδόξασε ο Θεός με αγία λείψανα. Αυτοί είναι τα μοντέλα της Ορθόδοξης Εκκλησίας».
Η Λειτουργία και τα Μυστήρια θα δώσουν δύναμη στους χριστιανούς να αντιμετωπίσουν την πείνα και να προστατευτούν από παν κακό, ευρισκόμενοι υπό τη Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Να λέτε την Ευχή του Ιησού ή το τη Υπερμάχω. Στη φυλακή αυτές οι προσευχές μας έσωσαν και δεν υποχωρήσαμε μπροστά στο κόκκινο θηρίο.
Ο αληθινός χριστιανός δεν κοιτάει πότε θα έρθει ο πόλεμος ή δεν περιμένει να δει αν η βόμβα θα πέσει στο κεφάλι του, αλλά ψάχνει να δει πως θα θυσιαστεί για τον πλησίον του και για το Θεό. Ο αληθινός χριστιανός ψάχνει τη Βασιλεία των Ουρανών μέσα του και δε φοβάται τίποτα σε αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο. Γι αυτόν η λύπη είναι χαρά και ο Σταυρός Ανάσταση.
”Ο Θεός κατά κάποιον τρόπο μας δείχνει σημάδια για να ετοιμαστούμε. Εμείς όμως δεν δίνουμε σημασία. Αυτό σημαίνει ότι τα πάθη μάς τύφλωσαν τόσο πολύ που δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το καλό από το κακό… Αυτός που δεν αγωνίστηκε εναντίον των παθών του δεν θα βρει θεία βοήθεια στον καιρό των διωγμών. Ο Θεός μας στέλνει σημάδια για να έλθουμε ”εν εαυτώ” και να μετανοήσουμε.
Είμαστε τώρα ακριβώς όπως ήταν οι παλαιοί χριστιανοί μαζί με τα λιοντάρια στη Ρωμαϊκή αρένα. Να είσαι μέσα στην αρένα και να περιμένεις όπως κάνανε και οι παλαιοί Χριστιανοί να απελευθερώσουν τα λιοντάρια. Περιμένετε να σας σφάξουν, να σας κόψουν, δεν υπάρχει άλλη σωτηρία.
Ο πόλεμος είναι ανοικτός, πολεμάτε μέχρι το τέλος. Μη φοβείσθε. Όπως άρχισε ο Χριστιανισμός έτσι και θα τελειώσει, με πολύ πόνο και ταλαιπωρία. Σφραγίστε το Χριστιανισμό με το μαρτύριό σας.
***
«Αυτήν την ώρα ο κόσμος διευθύνεται από μία μοναδική παγκόσμια κυβέρνηση, η οποία κατευθύνει όλες τις «κυβερνήσεις» των κρατών. Εμείς κατηγορούμε τους κυβερνήτες μας αλλά αυτοί, σαν μαριονέτες, δεν έχουν σχεδόν κανένα δικαίωμα. Ο, τι τους λέει ο αρχηγός αυτό κάνουν».(σ. 183).
…Όσο ο λαός εξακολουθεί να πιστεύει και όσο υπάρχουν μάρτυρες του Θεού, ο Θεός θα κρατήσει την οργή των ξένων μακριά από το έθνος μας.
Ο πόλεμος που ετοιμάζουν, πάλι προς το συμφέρον τους, έχει σκοπό την αλλοίωση και καταστροφή της ανθρωπότητας, την ‘’επίλυση’’ των προβλημάτων πατώντας επί πτωμάτων…
Έχουμε να κάνουμε με προδότες της χώρας μας και με πολλά αφεντικά, στα οποία δεν τολμάμε να αντισταθούμε…. (186)
Η Γαλλική Επανάσταση ήταν το αποκορύφωμα του ‘’ανθρωπισμού’’ και του ‘’μηδενισμού’’ . Όλος ο μοντερνισμός έχει ως βάση την φαινομενικά δημοκρατική αυτή θεωρία περί ελευθερίας, ισότητας, αδελφοσύνης. Ο αθεϊσμός και ο κουμμουνισμός είναι δικά της βλαστάρια, παιδιά της. Ήταν η πιο δαιμονιώδης μέθοδος για ν’ αλλάξει όψη ένας ολόκληρος πολιτισμός, με την ουτοπία αυτής της ψεύτικης ελευθερίας. Δεν ήταν παρά μια εξαπάτηση, ένα υποκατάστατο, διότι ‘’τέλειο κράτος’’ ούτε υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ. Πρόκειται για την αλλαγή του τρόπου σκέψης της ανθρωπότητας, που βάζει στο κέντρο του κόσμου τον άνθρωπο, όχι πια τον Θεό.
Έστησαν ένα κατάλληλο περιβάλλον, στο οποίο αναπτύχθηκε η μασονία και όλο το πολιτικό και κοινωνικό κακό. Ακόμα και ο οικουμενισμός αποτελεί εργαλείο της μασονίας. Η μασονία, καλλιεργώντας μια σχετικότητα των αξιών, αποσκοπεί στο να προσκυνάς έναν απρόσωπο ψευδοθεό, τον οικουμενικό ‘’θεό’’. Ο οικουμενισμός συμβαδίζει με την παγκοσμιοποίηση. Η ισοπέδωση όλων των εθνών, η δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης και ενός ενιαίου κράτους – ταυτόχρονα με τον οικουμενισμό, που αποσκοπεί στη δημιουργία μιας πανθρησκειας η οποία θα ‘’ενώσει’’ όλες τις θρησκείες σε μια – όλα αυτά στοχεύουν στην εφαρμογή του τελικού σκοπού τους την εγκαθιδρύσει του ‘’νέου ανθρώπου’’, του αντιχρίστου.
Ο οικουμενισμός είναι ένα μεγάλο ψέμα, διότι αυτοί μιλούν στο όνομα μιας ‘’αγάπης’’ εκτός Χριστού, η οποία σε οδηγεί εκτός της Αληθείας. Εάν οι οικουμενιστές αγαπούσαν αληθινά τον κόσμο, δεν θα χώριζαν την αλήθεια από την αξία και τον πνευματικό πλούτο της αγιοπατερικής Παράδοσης της Εκκλησίας. Αυτοί απογυμνώνουν τον χριστιανισμό από την ομορφιά της Θείας Χάριτος. Ο Θεός έφυγε από αυτούς κι έμεινε μόνον ο εαυτός τους: ‘’ Όχι, εμείς δεν Σε έχουμε ανάγκη, εμείς κυβερνούμε τον κόσμο, εμείς δίνουμε το ψωμί, εμείς προσφέρουμε την ευτυχία ς’ αυτήν τη γη. Ο Ιησούς πρέπει να φυλακισθεί ξανά, για να μην ενοχλεί την πορεία μας’’. Θέλουν να διαγράψουν τον Θεό από τον κόσμο και από την ψυχή του ανθρώπου με οποιοδήποτε μέσο: αυτός είναι ο σκοπός του οικουμενισμού, τον οποίο πολέμησε και ο άγιος Ιουστίνος Ποποβιτς. Ο οικουμενισμός και η παγκοσμιοποίηση είναι πρόδρομοι των Καιρών της Αποκάλυψης…
Οφείλουμε όμως να υπερασπιστούμε, ακόμη και με κίνδυνο της ζωής μας, τις αποφάσεις των Αγίων Οικουμενικών συνόδων. Για μας είναι ιερή παρακαταθήκη η μαρτυρία Πίστεως των Οικουμενικών Συνόδων, η οποία ορίστηκε από τους Αγίους Πατέρες δια του Αγίου Πνεύματος. Εάν εμείς αποκηρύξουμε αυτές τις αποφάσεις αποκηρύσσουμε και το Άγιο Πνεύμα. Στο θέμα των ιερών Κανόνων και της δογματικής αλήθειας δεν χωράει αμφιβολία. Οι ιεράρχες μας, όταν εκλέγονται στην Επισκοπή τους, δεσμεύονται με τη υποχρέωση να σεβαστούν δια βίου την ορθή Πίστη και τις Οικουμενικές Συνόδους. Εάν καταπατούν τον όρκο τους, τότε δεν είναι πλέον επίσκοποι, αφού δεν υπακούν στους ανωτέρους τους, δηλαδή στους αγίους Πατέρες. Εάν λοιπόν αυτοί δεν υπακούουν, πως θα ζητήσουν από εμάς υπακοή; Εμείς δεν υπακούμε σε ‘’κλέφτες και ληστές’’! Υπακούμε στην φωνή της Εκκλησίας, η οποία ομιλεί μέσω των θεοφόρων Αγίων Πατέρων, όχι μέσω μυαλών μεθυσμένων από τις χρυσοποίκιλτες επισκοπικές μίτρες… Αυτοί είναι υποχρεωμένοι να επανεξετάσουν τις συμφωνίες τους, η δε Εκκλησία πρέπει να επανεξετάσει τη στάση της για να ειρηνεύσει ο Ορθόδοξος λαός.
Η παπική ‘’εκκλησία’’ κρύβει στους κόλπους της μεγάλες αιρέσεις….
Οι συμβιβασμοί των ιεραρχών μας δεν γίνονται εξαιτίας μιας δογματικής πεποίθησης. Αυτοί ξέρουν πολύ καλά την αλήθεια. Φέρονται έτσι λόγω πολιτικών συμφερόντων. Δεν έχουν τη δύναμη να αντισταθούν, επειδή το να είσαι σήμερα επίσκοπος σημαίνει να γίνεις μάρτυρας. Δεν είναι εύκολο ούτε γι’ αυτούς. Εμείς έχουμε χρέος να τους αφυπνίσουμε και να προσευχόμαστε γι ‘ αυτούς ν’ αποκτήσουν τη δύναμη να αντιστέκονται στις δογματικές πλάνες και να ενδυναμώσουν την Εκκλησία με την ορθή μαρτυρία και ομολογία τους. Όσοι παραμένουμε Ορθόδοξοι, δεν αποδεχόμαστε τις πλάνες τους και τους συμβιβασμούς τους….
…Αλλά γιατί να μην ταράξουμε τα λιμνάζοντα νερά, όταν η κατάσταση είναι ήδη τόσο επικίνδυνη; Σήμερα, το να μην αντιδράσεις σημαίνει να μην ξεκαθαρίζεις. Βάλε σε ένα ποτήρι με θολό νερό μια σταγόνα ασβέστη και θα δεις πως η θολούρα πέφτει στον πάτο και τότε, μπορείς να πιεις το ποτήρι με καθαρό νερό. Αυτός είναι λοιπόν ο Χριστιανισμός! Ο Χριστιανισμός είναι η σταγόνα ασβέστη που καθαρίζει το θολό νερό στο ποτήρι. Οι ηγέτες ενός έθνους, μιας Εκκλησίας, είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να σταματήσουν το θόλωμα του νερού και να αποκαταστήσουν την καθαρότητα του. Αλλά εάν δεν έχουμε εκείνους τους ηγέτες, οι οποίοι θα παρέμβουν ώστε να καθαρίσουν τα θολά νερά που μας περικυκλώνουν, δεν θα δούμε το ποτήρι καθαρό.
Η μόνη διαύγεια που μας προσφέρεται είναι η σταγόνα αίματος των μαρτύρων μας…
Ζούμε σε δύσκολες εποχές, αλλά με τη βοήθεια του Θεού θα νικήσουμε, επειδή το Άγιο Πνεύμα πνέει ακόμα πάνω ς’ αυτήν τη ρουμανική γη.
Εάν εμείς οι μοναχοί ήμασταν άγρυπνοι και οι μονές μας σε αρμονία, θα κάναμε σπουδαία πράγματα μαζί. Ο χριστιανός μας δεν είναι ενημερωμένος, δεν έχει κίνητρο. Το σχολείο δεν τον πληροφορεί, αλλά ούτε και η Εκκλησία. Μερικές φορές μάλιστα ο λαός μας χρειάζεται να ‘’βάλει πλάτη’’ στους επισκόπους , επειδή εκείνοι δεν τολμούν να μιλήσουν…. (192)
…Κάποιοι θέλουν να καταστραφεί η Ορθόδοξη Εκκλησία, η μόνη αληθινή δύναμη που κρατά ακόμα ‘όρθιο’ τον κόσμο. Ξεκίνησαν με την Γιουγκοσλαβία την οποία διαμέλισαν, ακολούθησε η Ελλάδα με Ορθόδοξο πληθυσμό και αυτή, όπου δημιούργησαν αναρχία και οικονομική κρίση. Σειρά έχουμε εμείς. Με αυτές τις μεθόδους της αναρχίας, ακολουθώντας το γιουγκοσλαβικό πρότυπο, θέλουν να διαλύσουν την Ορθοδοξία. Άλλος τρόπος διάλυσης της Ορθοδοξίας – πιο ύπουλος αυτός- είναι ο οικουμενισμός, με τον οποίον καταστρέφονται οι βάσεις και οι αρχές, χωρίς τις οποίες η Εκκλησία δεν μπορεί να υπάρξει. Όμως θα εξακολουθεί να υπάρχει η Εκκλησία μέσω των επισκόπων και των ποιμένων, οι οποίοι θα επιλέξουν την αλήθεια. Οι οικουμενιστές έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι θα μπορέσουν να φέρουν κάτι καινούργιο στην Εκκλησία του Χριστού.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Εκκλησία είναι το Σώμα, με Κεφαλή τον Χριστό. Δεν μπορείς να την αποκόψεις από τον Χριστό, ο οποίος είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Οι οικουμενιστες δεν θα καταφέρουν τίποτα! Δεν μπορεί να αλλοιώνεται η αλήθεια ανάλογα με τα ανθρώπινα συμφέροντα. Η Αλήθεια του Θεού παραμένει ίδια, αναλλοίωτη στον αιώνα….
…Το Άγιο Πνεύμα μιλάει δια στόματος εκείνων που έχουν μέσα τους τον Χριστό, όχι αυτών που υπηρετούν ανθρώπινα συμφέροντα. Πως τολμούν αυτοί ν’ αλλάξουν τις αποφάσεις των Αγίων Πατέρων;
Μερικοί θεωρούν ότι αυτοί οι κανόνες είναι ξεπερασμένοι… Ασφαλώς, όταν δεν σε βολεύουν και δεν συνάδουν με το συμφέρον σου είναι ‘’ξεπερασμένοι’’. Αλλά η Αλήθεια και το Ευαγγέλιο ‘’παλιώνουν’’ ποτέ; Ο Θεός δεν παλιώνει, ο Θεός είναι ίδιος, ο Αυτός εις τους αιώνας. Εάν όμως εμείς υποτάσσουμε την Εκκλησία στο Κράτος, την καθιστούμε ανθρώπινο ίδρυμα, όπου οι πολιτικοί εκλέγουν τους ποιμένες. Και όπως αλλάζει η πολιτική, αλλάζουν και αυτοί που καθοδηγούνται από πολιτικές κυβερνήσεις. Εμείς πρέπει πρώτα να είμαστε άνθρωποι της Εκκλησίας και μετά της πολιτείας. Ο ιεράρχης δεν συγχέει την πολιτική με την Εκκλησία, ακολουθεί τις εντολές του Κυρίου, όχι του κράτους. Ως πολίτες έχουμε το χρέος να αποδίδουμε ‘’τα του Καίσαρος τω Καισαρι και τα του Θεού τω Θεώ’’. Το πλήθος όμως αναγνωρίζει τον καλό ποιμένα και ο πραγματικός χριστιανός θα ακολουθήσει τον καλό ποιμένα. Εάν το πλήθος των πιστών γνωρίζει τον νόμο και τους κανόνες της Εκκλησίας, τότε και ο επίσκοπος θα συντονίζεται με τους πιστούς….
..Δεν προκαλούν διαίρεση εκείνοι που θέλουν να μπερδεύουν τα πράγματα; Αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι θέλουν να δημιουργήσουν μια ενιαία παγκόσμια ‘’εκκλησία’’ , ακολουθώντας τα πολιτικά πρότυπα
Η διαμάχη που έχει ξεσπάσει τελευταία μεταξύ Ορθοδόξων Πατριαρχείων δεν είναι παρά πατριαρχικές δολοπλοκίες που προκαλούνται επί τούτου, για να υπάρχουν στην Εκκλησία ταραχές και διενέξεις. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ακόμη και Πατριάρχες υποστηρίζουν πολιτικά συμφέροντα, επειδή στις μέρες μας δεν υπάρχει διεθνές ίδρυμα που να μην χειραγωγείται. Υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα, που επιθυμούν την διαίρεση της Εκκλησίας. Υπήρχαν και στο παρελθόν συγκρούσεις ανάμεσα σε Πατριαρχεία, εν τούτοις πάνω από όλους τους εγωισμούς και τις μεταξύ τους διαφωνίες, διατήρησαν αλώβητη την ενότητα της Εκκλησίας…. Οι εχθροί της Εκκλησίας χορεύουν περιχαρείς, όταν βλέπουν τις διαμάχες μεταξύ των Ορθοδόξων, και κάποιοι Πατριάρχες πέφτουν στην παγίδα τους, θέλοντας και μη, παίζοντας το παιχνίδι εκείνων οι οποίοι δεν αγαπούν την αλήθεια…
Λύκοι εισχώρησαν στο μαντρί μας. Εξέλιπαν οι ποιμένες και θεολόγοι, που θα μπορούσαν ν’ αποκαλύψουν τις πλάνες και να δώσουν Ορθόδοξη μαρτυρία. Άδικα πάνε στο εξωτερικό και σπουδάζουν σε τόσες θεολογικές σχολές…
Η Ορθόδοξη εκκλησία αποτελείται από τον απλό λαό, τον πιστό, τη γιαγιά που ανάβει κερί με δάκρυα στα μάτια, τον χωρικό, ο οποίος δεν παραδίδει την Ορθοδοξία στους ξένους.
Η Ορθοδοξία δεν βρίσκεται στους καθεδρικούς ναούς, στους ουρανοξύστες και στα ψεύτικα ‘’μεγαλεία’’. Η Ορθοδοξία βρίσκεται στο μεγαλείο της ταπεινής φάτνης της Βηθλεέμ, εκεί όπου γεννήθηκε ο Θεός. Εκεί κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα, εκεί σκηνώνει, εις καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην. (172)
Εγώ θεωρώ ότι ένα δείγμα, πως το τέλος είναι κοντά, είναι το γεγονός ότι δεν έχουμε πια προφήτες και αγίους προστάτες της Ορθόδοξης αλήθειας. Δεν υπάρχει πνευματική καθοδήγηση, δεν υπάρχουν ιεροκήρυκες , οι οποίοι να λένε από τον άμβωνα στον λαό τι πρέπει να κάνει. Τώρα ο ιερέας λειτουργεί όπως του υπαγορεύει το κόμμα, όχι όπως του λέει το Άγιο Πνεύμα. Τι ξέρει το κόμμα από Άγιο Πνεύμα; Με τόσο διεφθαρμένους ποιμένες πως να εργαστεί ο Θεός; Αυτοί χορεύουν και με τους μουσουλμάνους και με τους αιρετικούς κι εμείς θέλουμε ο Θεός να μιλά μέσω αυτών; Αλλά ο καημένος ο αφελής άνθρωπος πιστεύει όλα τα ψέμματα.
Είναι ένας τρόπος καταστροφής του ανθρώπου αυτός.
… Είναι καλύτερα να μην δεχόμαστε πια τα δηλητήρια τους από τα φάρμακα, αλλά να προσπαθουμε εμείς οι ίδιοι να θεραπευτούμε με τα χόρτα και τις ρίζες που μας έδωσε ο Θεός. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να αυτοκτονήσει, ξέρω καλά ότι τα φάρμακα και οι τροφές τους είναι δηλητήριο.(σ. 146).
Δυστυχώς αφήσαμε την οικονομική κατάσταση να επηρεάσει τη χριστιανική μας ζωή, ακόμη και την ψυχική δομή μας. Είναι θλιβερό να βλέπεις πόσο πολύ εξαρτάται η πίστη από το υλικό μέρος, από τα χρήματα… Που είναι η πίστη μας; Αφήνουμε να μας κλέψει η ταραχή του κόσμου; Ο άνθρωπος έχει κάτι ακόμα πιο πολύτιμο από το σώμα – την ψυχή! Γιατί δεν δίνουμε αξία στην ψυχή; Μα, αν πλουτίσουμε την ψυχή, δεν θα νοιώθουμε πια την φτώχεια του σώματος. Η πίστη μπορεί να μετατρέψει τον λόγο του Θεού σε ψωμί. Γιατί δεν το πιστεύουμε αυτό;
« Κάθε πιστός οφείλει να έχει στοιχειώδη γνώση του δόγματος της Εκκλησίας και να προσέχει να μην πιστεύει εύκολα άλλες απόψεις, παρά μόνο αυτές των Αγίων Πατέρων και ιερομαρτύρων» (σ. 174).
Από το βιβλίο «Ζωή θυσιαζόμενης ἀγάπης»· Γέροντος Ιουστίνου Πίρβου ,εκδόσεις Ἄθως
«Χωρίς Θεό ο άνθρωπος είναι σαν άδεια πανοπλία.
Απ’ όταν φοβάμαι το Θεό δε φοβάμαι τίποτα !
Είμαι ένας ελεύθερος άνθρωπος και κάνω ό,τι θέλω.
Δε φοβάμαι τους ανθρώπους».
πηγή: https://romioitispolis.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου